ΝΙΚΟΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ηταν  - με τον αδελφό του Βασίλη – «μέτοχος» σε ένα από τα πιο σημαντικά ροκ συγκροτήματα . Του είχαν  δώσει το όνομα  «Σπυριδούλα», από την ιστορία του εγκλήματος που ήταν πραγματικά όνειδος για την Ελλάδα του 1956 : Από το όνομά της Σπυριδούλας  Ράπτη ,μιας  12χρονης οικιακής βοηθού (δουλικά ή υπηρέτριες, τις λέγανε τότε…) που  είχε βασανιστεί επί 36 ώρες με ηλεκτρικό σίδερο από το ανδρόγυνο που υποτίθεται ότι την μεγάλωνε…Το συγκρότημα πέρασε πολλές περιπέτειες, ξεκίνησε το 1977 με τους  Αντρέα Μουζακίτη (ντραμς), το Μάκη Μπλαζή (μπάσο) και τους Κώστα Κουρεμένο και Γιώργο Κοταμανίδη στα φωνητικά, πέρασε από φάσεις διάλυσης το 1986 – 1994, το 1999-2004, όμως τελικά στις ημέρες μας έφτασε  με τους  Σπυροπουλαίους , τον Βαγγέλη  Χάνο στο μπάσο, τον Γιώργο Μανδηλά στη φωνή και στην ακουστική κιθάρα, την Αφροδίτη Ρήγα στα πλήκτρα, κρουστά και φωνητικά και τον Παναγιώτη  Βουρδουμπά στα ντραμς. .

Δεν ξέρω αν η παραγωγή του συγκροτήματος  ήταν μια  απάντηση στη κουλτούρα του λαϊκού τραγουδιού, που κυριαρχεί ως ένα βαθμό σήμερα. Δεν ξέρω αν η παραγωγή τους έτεινε στη δημιουργία ενός ελληνικού είδους :  Πάντως ήταν μια ισχυρή εφόρμηση στους ροκ ουρανούς, μια  σκηνική πανδαισία μουσικής σε αγώνες κοινωνικούς και πολιτικούς, μια συμμετοχή  αξέχαστη σε συναυλίες.  Η διαδρομή του συγκροτήματος  μέσα στην ιστορία, η σχέση τους με τον Παύλο Σιδηρόπουλο  και με άλλους , τραγουδοποιούς  και τραγουδιστές, θα απασχολήσει οπωσδήποτε  τα μίντια, και ιδιαίτερα όσους ενδιαφέρονται για τη ροκ κουλτούρα.

 Με συγκινεί ιδιαίτερα που η είδηση του θανάτου του Νίκου Σπυρόπουλου ήλθε με ανάρτησή  στο Facebook από τον Δημήτρη Πουλικάκο – από παλιά συμμέτοχο της δράσης  τους για ένα ροκ αποτέλεσμα, εξαιρετικό ηθοποιό,performer,  πεζογράφο και ποιητή – οι στίχοι του κοσμούν πολλές από τις στήλες της oikonikipragmatikotita.gr …

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΧΙΖΑΣ