Προδημοσίευση από αφιέρωμα στην ΑΥΓΗ
Ο κύκλος της ζωής του ήταν έμπλεως γεγονότων,
συγκρούσεων και αντιφάσεων, νεωτερισμών στη σφαίρα της οικολογικής προβληματικής αλλά
και νεοφιλελεύθερων «πισωγυρισμάτων» μεγάλης κλίμακας.
Ήταν πάντα με αυτή τη
πλευρά – τη πλευρά της ριζικής,
κοινωνικής, σοσιαλιστικής αλλαγής – όμως αυτό δεν εγκλώβισε την σκέψη του σε στερεότυπες «αλήθειες»
και ιδεολογικά «δεδομένα».. Αγαπήθηκε
από τους ανθρώπους που τον περιέβαλαν γιατί όντας καταξιωμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος απέφυγε τη προσφυγή στην ακαδημαϊκή αυθεντία
και πέρασε μέσα στις γραμμές του
κινήματος απλός, μετριοπαθής,
γλυκομίλητος, χωρίς τον «συνήθη» στόμφο της συντεχνίας του.
Ο πανεπιστημιακός, ο μαχητής της αυτοδιοίκησης, ο συμμέτοχος
εκδοτικών εγχειρημάτων στο χώρο της οικολογίας, ο περιβαλλοντικός ακτιβιστής ,
ο ιστορικός της φιλοσοφίας για τη φύση αλλά και στοχαστής Παπαδημητρίου, άφησε σε όλους εμάς τις
ψηφίδες μιας ζωής δημιουργικής
και ανιδιοτελούς. Σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία όπου πολλά νοήματα και
ιδέες ατονούν, όπου η προβληματική και οι αγώνες για ποιότητα ζωής μπαίνουν σε
δεύτερο πλάνο, η επαναξιολόγηση του
έργου του είναι μια σοβαρή πολιτική
επιταγή, για το χώρο της ευρείας
Αριστεράς και της Οικολογίας: Γιατί είναι μια καταξίωση της δυναμικής και των ανθρώπων που ζουν μια ιδιαίτερη σχέση με
το σκοπό τους, που αγαπούν και δεν χρησιμοποιούν αυτό που κάνουν….