Ρί­χαμ Άν­τλυ (Riham Adly) Τό Σύν­το­μο Χρο­νι­κό τοῦ Κο­ρι­τσιοῦ, εἰ­πω­μέ­νο ἀ­πό τήν Ρε­α­λί­στρια ὡ­στό­σο Αἰ­σι­ό­δο­ξη Ἀ­φρι­κα­νί­δα Χαρ­το­ρί­χτρα (The Brief Chronicled History of The Girl as told by the Realist but yet Optimistic African Fortune-teller)

 

ΚΟΡΙΤΣΙ, προ­τοῦ ὁ πα­τέ­ρας σου σέ φυ­τέ­ψει στήν μή­τρα τῆς μη­τέ­ρας σου, προ­τοῦ ἐγ­γρα­φοῦν τά δι­κά σου χρω­μο­σώ­μα­τα Χ καί ὄ­χι τά ὑ­γι­ῆ σου Υ ἤ­σουν στό νε­ρό, στόν ἀ­έ­ρα, στά στοι­χεῖ­α: ἕ­να τρι­ά­το­μο πού δέν ἀ­νῆ­κε οὔ­τε σέ φυ­λή, οὔ­τε σέ πα­τριά, οὔ­τε σέ κα­μιά νο­μα­δι­κή Kabilah.

        Στήν πρώ­τη σου με­τεν­σάρ­κω­ση:

        Σοῦ δό­θη­κε τό ὄ­νο­μα Μα­ρί­α. Τσα­λα­βου­τοῦ­σες στή λά­σπη καί ἔ­παι­ζες μέ τόν Ἀμ­πτου­λάχ καί τόν Ἄμ­πελ. Κο­λυμ­ποῦ­σες στόν πο­τα­μό Μέ­ρεμπ τῆς Κεν­τρι­κῆς Ἐ­ρυ­θραί­ας κον­τά στήν ἐκ­κλη­σιά σου, ἡ πε­ρι­έρ­γειά σου πάν­τα νά αἰ­ω­ρεῖ­ται ὅ­πως ἡ σπά­νια γα­λα­ζό­φτε­ρη λιμ­πε­λού­λα πρό­θυ­μη νά ἵ­πτα­ται ψη­λά μέ­σα στή βρο­χή. Γνώ­ρι­ζες πώς ἤ­σουν δι­α­φο­ρε­τι­κή ἀ­πό τίς ἀ­δελ­φές σου, τίς θει­ές μέ τά θλι­μέ­να μά­τια, καί ὅ­λους τούς συγ­γε­νεῖς σου. Ἤ­σουν ὁ­λό­κλη­ρη, ἄ­τμη­τη, κά­θε ἴν­τσα τῆς σάρ­κας σου ἀ­κό­μη ὁ­λό­δι­κή σου. Ὅ­ταν ἦρ­θε ἡ ὥ­ρα κι ἕ­να ἀ­πό τ' ἀ­γό­ρια ἦ­ταν νά σέ νυμ­φευ­θεῖ, ἔ­δει­ξαν ἐ­κεῖ­νον τόν τό­πο ἀ­νά­με­σα στά πό­δια σου.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ του Φραντς Κάφκα. Σκηνοθεσία: Τάσος Σαγρής

 

2ος χρόνος

Πρεμιέρα: Σάββατο 31 Οκτωβρίου στο ΠΟΡΤΑ

Ένα από τα λογοτεχνικά αριστουργήματα του 20ού αιώνα, η Μεταμόρφωση του Φραντς Κάφκα, μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε την περασμένη σεζόν σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή, φιλοξενείται φέτος στο θέατρο Πόρτα, απ’ το Σάββατο 31 Οκτωβρίου.

Ένα πρωινό, ένας υπάλληλος μετά από δέκα χρόνια συνεχούς επανάληψης του ίδιου, σταθερού, καθημερινού προγράμματος, ξαφνικά, αδυνατεί να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να επαναλάβει τις ίδιες παγιωμένες κινήσεις. Ο κόσμος γύρω του γίνεται εχθρικός και ο ίδιος γίνεται εχθρός του κόσμου, ένα παράσιτο. Ο Πατέρας και η Μάνα, η Αδελφή, ο Προϊστάμενος, όλοι όσοι μέχρι εκείνη τη στιγμή τον είχαν ως πρότυπο, ξαφνικά γίνονται εχθροί· και αυτός, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει στη ρουτίνα και τους ρόλους που όλοι του έχουν επιβάλλει, γίνεται εχθρός τους. Η εναντίωση όμως αυτή δεν εκδηλώνεται με επαναστατικά μανιφέστα και φανταχτερές δηλώσεις, όπως αντίστοιχα οι διαταγές μένουν πάντα κρυφές, αδιόρατες και εσωτερικευμένες.

Ο Κάφκα δημιουργεί στη Μεταμόρφωση ένα πεδίο παθητικής αντίστασης. Η ίδια η απραξία διαλύει ό,τι έχει απομείνει όρθιο σε ένα σαθρό πεδίο επίφασης και προσποιητής κανονικότητας. Και αυτό δεν το πράττει από τη σκοπιά του στρατευμένου καλλιτέχνη, που έχει έτοιμες απαντήσεις για κάθε πρόβλημα. Το κάνει από τη σκοπιά του ανθρώπου που δυσφορεί και εξοργίζεται με τη ζωή έτσι όπως αυτή του επιβλήθηκε. Μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα κοινωνικό πεδίο, όπου όσοι συνεχίζουν να ονειρεύονται μια διαφορετική ζωή καταρρέουν,  ανατινάζοντας με την αρνητική δύναμη της ακινησίας και της απραξίας τους τα θεμέλια της ίδιας της καθημερινότητας. Ο κώδικας της υπακοής διαλύεται από αυτούς που αδυνατούν πλέον να υπακούσουν στις επιβεβλημένες και προγραμματισμένες συμπεριφορές, αυτούς που πλέον δεν μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν όσα όλοι «πρέπει» να κάνουμε.

Ο Φραντς Κάφκα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα αινίγματα του 20ού αιώνα. Κλεισμένος στον εαυτό του μελέτησε όλους τους πιθανούς εαυτούς, αποκομμένος από τον κόσμο, κατανόησε τον κόσμο πιο βαθιά από τους συγγραφείς της εποχής του, κρυμμένος από τα μάτια των ανθρώπων κοίταξε όλους τους ανθρώπους στα μάτια.

Θωμάς Μακινατζής : Daydreaming

 

Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος: Θωμάς Μακινατζής | Daydreaming | Διάρκεια έκθεσης: 31 Οκτωβρίου έως 27 Νοεμβρίου 2020

Διάρκεια έκθεσης: 31 Οκτωβρίου – 27 Νοεμβρίου 2020
 

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής του Θωμά Μακινατζή με τίτλο “Daydreaming”, από το Σάββατο 31 Οκτωβρίου έως και την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου. Όπως λέει ο ίδιος ο καλλιτέχνης: «Προσωπικά, ζωγραφίζω τις πλάνες μου, ασαφείς σκέψεις οπτικοποιούνται  μέσα από σαφείς εικόνες παρμένες σκόρπια από το αχανές διαδίκτυο, το οποίο λειτουργεί σαν πρώτη ύλη, μπολιάζοντας παράλληλα τις ατομικές εμμονές. Προεκτάσεις εικόνων οι εικόνες μου, δεν το κρύβω όμως. Μέσα από μια διαδικασία παρατήρησης και  ονειροπόλησης, μεταποιώ την αρχική οπτική θέασης και, σκηνοθετώντας διαμέσου προσωπικών φίλτρων, αλλάζω την κατάληξη. Η διαρκής αναζήτηση εικόνων από πράξεις και στιγμές ανθρώπων, ενστικτωδώς με κάνουν και λειτουργώ σαν αρχειοθέτης αλλά και σα διασώστης από κάτι το οποίο παράλληλα είναι  καταδικασμένο να χαθεί σε ένα σύμπαν ψηφιακού κώδικα. Το πέρασμα από τον ψηφιακό στον ζωγραφικό κόσμο πραγματώνεται μέσω μιας συνθήκης “daydreaming”, που συχνά καταλήγει στη δημιουργία υπερβατικών ζωγραφικών μικρόκοσμων με σημείο αναφοράς τον άνθρωπο.».

 

Διαδικτυακή εκδήλωση Η κοινωνία των ΗΠΑ σε αναταραχή. Τι περιμένουμε από τις εκλογές;

 

 Ινστιτούτο Νίκος Πουλατζάς

 Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2020, 6.00 μ.μ. 

 

  

 

Λίγες μέρες απομένουν μέχρι τις εκλογές στις ΗΠΑ. Η χώρα βρίσκεται στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος. Η θητεία Τραμπ άνοιξε τον ασκό του Αιόλου : ο τρόπος που επέλεξε να αντιμετωπίσει τις σοβαρές και πολυεπίπεδες επιπτώσεις της πανδημίας του covid19, η πυροδότηση και αξιοποίηση των πιο ακραίων, ρατσιστικών, ανορθολογικών, εθνικιστικών, θρησκόληπτων φωνών και δυνάμεων της αμερικανικής κοινωνίας, η περαιτέρω ένταση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, του αυταρχισμού και της καταστολής, η διαρκής ασάφεια για τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού, τόσο στο εσωτερικό όσο και στην εξωτερική πολιτική, εντείνοντας τη ρευστότητα στο διεθνές τοπίο, είναι μόνο μερικές από τις πτυχές της πολιτικής του.

Αυτό όμως που έχει κυρίως σημασία είναι οι βαθύτερες διεργασίες που συντελούνται αυτή τη στιγμή  στην αμερικανική κοινωνία. Η υποψηφιότητα Μπάιντεν φαίνεται πως έχει κατακτήσει μία δυναμική εναντίωσης στην παραμονή του Τραμπ στην προεδρία χωρίς όμως να κομίζει κάτι καινούργιο και μάλλον συσκοτίζει παρά αποκαλύπτει αυτές τις διεργασίες. Η μαζική κοινωνική κινητοποίηση που ακολούθησε τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ επανέφερε τα θέματα της αστυνομικής βίας, του ρατσισμού, αλλά και της ουσιαστικής ισότητας στο προσκήνιο. Το κίνημα Black lives matter από κίνημα διαμαρτυρίας και υπεράσπισης των δικαιωμάτων φαίνεται να μετασχηματίζει τη δράση του θέτοντας στο επίκεντρο της πολιτικής συζήτησης την αναγκαιότητα μεταρρύθμισης των θεσμών και των δομών στις ΗΠΑ. Πώς διαμορφώνει τη στρατηγική του και πώς ανασυντάσσεται το αμερικανικό κατεστημένο; Ποιες κοινωνικές και πολιτικές δυναμικές αναπτύσσονται στην αμερικανική κοινωνία;

Μερικές σκέψεις για τον Διαγώνιο οδικό Άξονα «Λαμία - Αντίρριο»

 

του Στέφανου Σταμέλλου 

Διαβάσαμε πρόσφατα δύο δημοσιεύματα, που αναφέρονται στο Διαγώνιο Άξονα «Λαμία (Βόλος) – Αντίρριο». Το ένα είναι η ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή ο βουλευτής Φωκίδας της Νέας Δημοκρατίας, Ιωάννης Μπούγας σχετικά «με την κατασκευή του διαγώνιου άξονα Λαμία-Ιτέα-Αντίρριο» [https://ypodomes.com/sti-voyli-o-quot-diagonios-axonas-quot-lamia-itea-antirrio-me-erotima-tin-ylopoiisi-toy/]. Το άλλο είναι η Επερώτηση που κατέθεσε στην Περιφέρεια για το  διαγώνιο οδικό άξονα Λαμία – Αντίρριο ο Περιφερειακός Σύμβουλος Φωκίδας  Δρόσος Παρασκευάς «ζητώντας να πληροφορηθεί για την πορεία εξέλιξης του έργου» [https://doridanews.gr/2020/ 10/δροσοσ-παρασκευασ-ο-διαγώνιος-λαμία/].

 

Με την ευκαιρία αυτών των δύο δημοσιευμάτων, θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφερθώ στο θέμα της χάραξης του οδικού άξονα∙ και συγκεκριμένα τη χάραξη του στην Κοιλάδα του Σπερχειού. Σύμφωνα με τα σχέδια της μελέτης και τον επίσημο χάρτη του ΥΠΕΝ, προβλέπεται να διασχίσει την κοιλάδα με κόμβο στον ΠΑΘΕ λίγο πριν το SOULIS και στον Ε65 λίγο πριν το Κόμμα, να συναντήσει την ΠΕΟ Λαμίας – Αθηνών δίπλα στο Κόμμα και συνεχίζοντας προς τη Γέφυρα του Ασωπού, να ανεβεί προς το Μπράλλο για να συνεχίσει με σήραγγα προς τη Γραβιά κλπ.

 

Χρῖ­στος Δάλ­κος : Τὸ σοὺ μού

 

Ὅ,τι περ ἂν Ἕλ­λη­νες βαρ­βά­ρων

πα­ρα­λά­βω­σι, κάλ­λιον τοῦ­το

εἰς τέ­λος ἀ­περ­γά­ζον­ται (ἐ­μέ­να μοῦ λές)

ΣΥΝΕΒΗ ἐ­κεῖ­νες τὶς μέ­ρες τοῦ ἐγ­κλει­σμοῦ λό­γῳ κο­ρω­νο­ϊ­οῦ, ὁ ἑ­βδο­μην­τά­χρο­νος συν­τα­ξι­οῦ­χος φι­λό­λο­γος Μι­χά­λης Σκα­τζο­πούρ­νης νὰ κά­νῃ τὴν βόλ­τα του στὶς 5 μ.μ. στὴν συ­νοι­κί­α τοῦ Αἰ­γά­λε­ω.

         Ἕ­να κλι­μά­κιο τῆς ἀ­στυ­νο­μί­ας τὸν στα­μά­τη­σε ἔ­ξω ἀ­πὸ τὴν Ἐ­θνι­κὴ Τρά­πε­ζα, στὴν Ἱ­ε­ρὰ Ὁ­δό, καὶ τὸν ρώ­τη­σε: «Ἔ­χε­τε SMS;»

            «Τί πά­ει νὰ πῇ αὐ­τό;» ἔ­κα­νε τὸν ἀ­νή­ξε­ρο ὁ φι­λό­λο­γος. Ὁ ἀ­στυ­νο­μι­κὸς τὸν κύτ­τα­ξε μὲ οἶ­κτο: «Ἔ­χε­τε στεί­λει γρα­πτὸ μή­νυ­μα στὴν Ὑ­πη­ρε­σί­α Πο­λι­τι­κῆς Προ­στα­σί­ας ὅ­τι θὰ βγῆ­τε ἔ­ξω; Χρει­ά­ζε­ται, ξέ­ρε­τε, κά­τι τέ­τοι­ο γιὰ ὅ­σους βγαί­νουν, ἀ­κό­μα καὶ γιὰ τὴ βόλ­τα τους...»

            «Δὲν μπο­ρῶ νὰ στεί­λω αὐ­τὸ τὸ SMS, ξέ­ρε­τε...»

           

Aπό τα "Γράμματα στη μητέρα του Μόντη"

 του Άντη Ροδίτη

Εκδόσεις ΑΡΜΟΣ, Αθήνα

Κεφάλαιο 6 "Η επέμβαση των μετάλλων" (απόσπασμα)

Ο T. S. ELIOT, είκοσι περίπου χρόνια μετά την «Έρημη Χώρα», μιλά πια πολύ λιγότερο συγκεκαλυμμένα για τη χριστιανική πίστη, με ορολογία ανοικτά θεολογική, μιλά για όλους και τον εαυτό του μαζί ως «ασθενείς», ενώ στην ποίηση του Μόντη δεν ανιχνεύεται ένα τόσο οξύ υπαρξιακό, αλλά ένα ευρύτερο πρόβλημα κοινωνικής προσαρμογής, από το οποίο, καθόλου δεν λείπει η πολιτική διάσταση.

Ο κόσμος μέσα στον οποίο ζει ο Έλιοτ, όπως περιγράφεται και στην «Έρημη Χώρα», πάσχει, γενικά δεν νιώθει καλά, αλλά τραβά ανίδεος για την πάθησή του τον δρόμο του κι όπου τα πράγματα «αγριεύουν» αναζητεί ψυχικές «θεραπείες» στην αναγνωρισμένη επιστήμη ή στην «επιστημονική» τσαρλατανιά, σε εξωτικές θρησκείες της Ανατολής, στις χιλιάδες αιρέσεις, παραθρησκείες, διδασκαλίες, τεχνικές ή ακόμα και σε γυρολόγους και χαρτορίχτρες, ενώ ο κόσμος μέσα στον οποίο ζει ο Μόντης είναι ξεστρατισμένος πρωτίστως πολιτικά,

Νικολέττα Αλεξάνδρου : ‘Ήχοι και Σιωπές

 

Σελίδες: 84, Τιμή: 10,60 €, ISBN: 978-960-638-119-5

Εκδόσεις Βακχικόν

 

 

Η ποιητική συλλογή «‘Ήχοι και Σιωπές» μιλά για το πόσο σημαντική είναι η σιωπή. Η απόφαση τα συναισθήματα να μην εκδηλώνονται ή να μη γίνονται «φωναχτά» δηλώσεις, πολλές φορές κρύβει αμέτρητες ενστάσεις και ατελείωτες συζητήσεις, που η αίσθηση της ματαιότητας δεν άφησε να ειπωθούν ή να γίνουν αντίστοιχα.

 

Έτσι, λοιπόν, στην ποιητική συλλογή «Ήχοι και Σιωπές» εξελίσσονται πολλές σιωπηλές συζητήσεις με διάφορους συνομιλητές για όλα εκείνα τα καθημερινά που αμφισβητούν τη λογική, ενοχλούν, τρομάζουν, πονούν. Στόχος είναι να μπουν τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις και να έρθει τελικά η συμφιλίωση που ανοίγει τον δρόμο στην επόμενη μέρα.

 

Αν και στην πρώτη ματιά η προσέγγιση δείχνει «πεσιμιστική», η συλλογή αυτή θέλει συμπερασματικά να καταλήξει στο ότι η εσωτερική δύναμη είναι αυτή που κινεί όλα τα νήματα και ουσιαστικά δημιουργεί το αύριο.

 

Η «σχεδία» της Ιστορίας και της δικαιοσύνης

   

Αναζητούμε το αντίδοτο στον ιό της συνωμοσιολογίας, ανακαλύπτουμε τους τόπους της απελευθέρωσης, περιπλανιόμαστε στα νησιά της Ιστορίας,  κρατούμε αναμμένη τη δάδα της ειρήνης, μένουμε πιστοί στο καθήκον της υγείας, εκκολάπτουμε μια δεύτερη ζωή.  

   Αυτά και άλλα πολλά στη «σχεδία» Νοεμβρίου (τεύχος #86). Εκτάκτως από την Τρίτη 27 Οκτωβρίου στους δρόμους της πόλης.

Η συνωμοσιολογία γιγαντώνεται στις μέρες μας, καθώς, ειδικά σε περιόδους κρίσης, όταν ο άνθρωπος βιώνει μια υπαρξιακή απειλή, προσφέρει μια εύκολη και γρήγορη εξήγηση για όλα όσα μας συμβαίνουν. «Η συνωμοσιολογική σκέψη επιτρέπει να εξηγείται η σκοτεινή πορεία του κόσμου, απλουστεύοντάς την με την ταυτοποίηση των σκοτεινών δυνάμεων, που ενσαρκώνουν ανελέητοι εχθροί», σημειώνει ο γάλλος φιλόσοφος Πιέρ Αντρέ Ταγκιέφ. Κι ενώ το 62% των Ελλήνων πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας, «ένα γνώρισμα που χαρακτηρίζει όσους εμφορούνται από συνωμοσιολογικές αντιλήψεις αδυνατούν να συλλάβουν πως κάποια γεγονότα απλώς συμβαίνουν κατά τύχη», μας πληροφορεί ο Πάνος Σαπουντζής διδάκτορας Νευροεπιστημών και μέλος του Παρατηρητηρίου Ψευδοεπιστήμης. Είναι ακριβώς με την ισχυρή πίστη στις θεωρίες συνωμοσίας που καταπιανόμαστε στο ρεπορτάζ με τίτλο «Ο ιός της συνωμοσιολογίας».

Κώ­στας Ἀ­ξε­λός : Πραγματικὸ καὶ Φανταστικό (οἱ μυθο-λο­γι­κὲς πα­γί­δες)

 

ΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙ κέν­ταυ­ροι ἀ­πο­θαυ­μά­ζει τὸ παι­δί του ποὺ χο­ρο­πη­δά­ει ἀ­πὸ δῶ κι ἀ­πὸ '­κεῖ σὲ μιὰ πα­ρα­λί­α τῆς Με­σο­γεί­ου. Ὁ πα­τέ­ρας γυρ­νά­ει πρὸς τὴ μά­να καὶ τὴ ρω­τά­ει: «Πρέ­πει ἄ­ρα­γε νὰ τοῦ ποῦ­με πὼς δὲν εἶ­ναι πα­ρὰ ἕ­νας μύ­θος;»

Πη­γή: Ἀ­πὸ τὴν ἑ­νό­τη­τα «Φι­λο-σο­φι­κὰ Ἀν-έκ­δο­τα», περ. Ἡ λέ­ξη, τχ. 34, Μά­ϊ­ος 1984, σελ. 337.

Κώ­στας Ἀ­ξε­λός (1924-2010). Γεν­νή­θη­κε στὴν Ἀ­θή­να. Πα­ράλ­λη­λα μὲ τὶς ἑλ­λη­νι­κὲς γυ­μνα­σια­κές του σπου­δὲς πα­ρα­κο­λού­θη­σε μα­θή­μα­τα στὸ Γαλ­λι­κὸ Ἰν­στι­τοῦ­το Ἀ­θη­νῶν καὶ στὴ Γερ­μα­νι­κὴ Σχο­λή. Γρά­φτη­κε στὴ Νο­μι­κή, ἀλ­λὰ ὁ πό­λε­μος τὸν ἔ­στρε­ψε πρὸς τὴν πο­λι­τι­κή: κα­τὰ τὴ διά­ρκεια τῆς γερ­μα­νο-ι­τα­λι­κῆς κα­το­χῆς πῆ­ρε ἐ­νερ­γὸ μέ­ρος στὴν Ἀν­τί­στα­ση ὡς ὀρ­γα­νω­τής, δη­μο­σι­ο­γρά­φος καὶ θε­ω­ρη­τι­κὸς τοῦ κομ­μου­νι­στι­κοῦ κι­νή­μα­τος (1941-1945). Τὸ ΚΚΕ τὸν δι­έ­γρα­ψε ἀ­πὸ τὶς τά­ξεις του καὶ ἕ­να κυ­βερ­νη­τι­κὸ στρα­το­δι­κεῖ­ο τὸν κα­τα­δί­κα­σε σὲ θά­να­το.

Αντώνη Καπετάνιου : Το αγροτικό τοπίο και η σημασία του

 

Γιατί να επιδιώκεται η προστασία και η αποκατάσταση του αγροτικού-ημιφυσικού περιβάλλοντος από τους κινδύνους που οι σύγχρονες πρακτικές το απειλούν; Γιατί να θεωρείται σημαντικό τ’ αγροτικά παραδοσιακά συστήματα να συνεχίσουν -κατά το δυνατό- να λειτουργούν, μέσα από διαδικασίες και πρακτικές που ίσχυαν και τα χαρακτήρισαν;

Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα προκύπτει μέσα από την κατανόηση του ρόλου και της σημασίας των παραδοσιακών αγροοικοσυστημάτων, τα οποία για αιώνες υποστήριξαν μια πλούσια ζωή (χλωρίδα και πανίδα) και διατήρησαν ζωντανό το χώρο της ελληνικής υπαίθρου –σε αυτά εξάλλου στηρίχθηκε η συγκρότησή του.

Σήμερα η γεωργική γη στην Ελλάδα καλύπτει το 30% της επικράτειας, ενώ αντίστοιχα τα βοσκοτόπια καλύπτουν το 39% του ελληνικού χώρου (ΕΣΥΕ, 2001). Η γεωργική χρήση της γης στη μεσογειακή λεκάνη και φυσικά στη χώρα μας, άρχισε πριν από 8.000 χρόνια περίπου, με την εκχέρσωση των δασών που κάλυπταν το μεγαλύτερο μέρος της επιφάνειάς της (η κτηνοτροφία προηγήθηκε χρονικά, καθότι δεν απαιτούσε μέσα-εργαλεία για την άσκησή της). Μετά την πάροδο πολλών ετών και με τις προσαρμογές που υπήρξαν, διαμορφώθηκαν τοπία εξαιρετικά, τοπία μεγάλης σπουδαιότητας για τον οικολογικό, αισθητικό και πολιτιστικό τους ρόλο, τα λεγόμενα αγροτικά παραδοσιακά τοπία της μεσογειακής λεκάνης.

Άλλο Ένα Σπάνιο Γεράκι Νεκρό Από Σκάγια

 

 

 

Άλλο ένα περιστατικό θανάτωσης σπάνιου αρπακτικού έλαβε χώρα πριν λίγες ημέρες στη νότιο Σάμο. Κάτοικοι της περιοχής ενημέρωσαν το Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος για ένα Μαυροπετρίτη που εντόπισαν τραυματισμένο, με εκτεταμένη αιμορραγία. Καθώς το γεράκι γρήγορα κατέληξε από τα τραύματά του, το μεταφέραμε σε κτηνίατρο όπου έγινε ακτινογραφία, στην οποία είναι εμφανή τα 5 σκάγια από κυνηγετικό όπλο.

 

 

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Μαυροπετρίτης Falco eleonorae είναι το δεύτερο πιο σπάνιο είδος γερακιού στον κόσμο. Αυτά τα μικρόσωμα γεράκια μεταναστεύουν κάθε άνοιξη στο Αιγαίο, όπου παραμένουν έως και τα μέσα του φθινοπώρου. Οι μικρές ακατοίκητες νησίδες αποτελούν σημαντικές αναπαραγωγικές αποικίες για τα ⅔ του παγκόσμιου πληθυσμού του είδους. Αυτή την εποχή, οι Μαυροπετρίτες ετοιμάζονται για το δύσκολο μεταναστευτικό τους ταξίδι που θα διαρκέσει περίπου 6 εβδομάδες πτήσης και θα καταλήξει στην περιοχή της Μαδαγασκάρης. Καθημερινά πολλοί Μαυροπετρίτες φεύγουν από τις αναπαραγωγικές τους αποικίες στις νησίδες του Αιγαίου και πετούν έως τα μεγαλύτερα γειτονικά νησιά, όπου αναζητούν την τροφή τους. Δυστυχώς το συγκεκριμένο γεράκι, καθώς είχε την ατυχία να έρθει σε επαφή με τον “ανθρώπινο πολιτισμό”, δεν πρόλαβε καν να ξεκινήσει το μεταναστευτικό του ταξίδι, ενώ αμφίβολο είναι το κατά πόσο θα μπορέσουν να επιβιώσουν οι νεοσσοί του.

 

Ζευγάρι Μαυροπετρίτη ταΐζει τους νεοσσούς του σε μικρή ακατοίκητη νησίδα (φωτογραφία από παθητική κάμερα - camera trap)

 

Το αυτοκρατορικό όνειρο

 

Του Γιάννη Σχίζα

Το αυτοκρατορικό όνειρο είναι μια ιδιαίτερη φαντασίωση  που συνδέεται με συλλογικές  επιδιώξεις και επιτυχίες : Είναι κάτι που καταλήγει σε   «πομπώδεις» τελετές  και φανφάρες , που  εξακοντίζουν την σκέψη στον ουρανό της ευτυχίας. Το αυτοκρατορικό όνειρο είναι ουσιώδης  διάσταση της επεκτατικής πολιτικής  και παρουσιάζει ομοιότητα  με το ποδοσφαιρικό όνειρο της διαρκούς νίκης… 

Ο Ερντογκάν ως βασικός  εκπρόσωπός  του,   θυμάται ότι  στη περίοδο της μεγάλης  της  ακμής η Τουρκία έφτασε να κατέχει το μεγαλύτερο μέρος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, τμήματα της Κεντρικής Ευρώπης, της  Δυτικής Ασίας, τον Καύκασο, την Βόρεια Αφρική και το Κέρας της Αφρικής. Βέβαια, ο ίδιος παραγνωρίζει ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του18ου και  19^ου αιώνα η Τουρκία ήταν ο μεγάλος ασθενής, που η ακεραιότητά του διατηρείτο χάρις στον ανταγωνισμό  Αγγλίας και  Ρωσίας.

 

Ερως λυσιμελής

 

 

ἠδ᾽ Ἔρος, ὃς κάλλιστος ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι,

λυσιμελής, πάντων τε θεῶν πάντων τ᾽ ἀνθρώπων

δάμναται ἐν στήθεσσι νόον καὶ ἐπίφρονα βουλήν.

Ἡσιόδου Θεογονία, στ. 120-2.

               

Κυκλοφορεῖτὸἀνθολόγιο: Ἔρως λυσιμελὴς μὲ κείμενα τριάντα δημιουργῶν, ὅπως συμμετεῖχαν στὸν 1^οΛογοτεχνικὸΔιαγωνισμὸτοῦἱστολογίουτέχνηςκαὶπολιτισμοῦkoukidaki.gr·τὰβραβεῖαἀπενεμήθησαντὸνΦεβρουάριοτοῦ 2020.

Στὸν Ἔρωτα λυσιμελῆ φωτίζονται οἱ πολλὲς ὄψεις τοῦ ἔρωτα στὴν ψυχὴ τοῦ ἀτόμου, στὶς προσωπικὲς σχέσεις, στὴ ζωὴ μιᾶς οίκογένειας καὶ στὴν κοινωνία ὡς πρὸς τὴ λειτουργίακαὶ τὶς διάφορες κανονιστικὲς ἐπιταγὲς πρὸς τὰ μέλη της. Ὁ τόμος καλύπτει ἀπὸ ποιητικὴ πρόζα καὶ διήγημα ὥς ἐλεύθερο στίχο καὶ κλασικὴ στιχουργία, παραδίδοντας μιὰν ἐνδεικτικὴ στιγμὴ τῆς σύγχρονης Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας. 

Ἔρως λυσιμελής: Ἀνθολογίο

ISBN:978-618-84720-1-3, τιμή: 15€

Μπορεῖτε νὰ ξεφυλλίσετε δεῖγμα στὸ issuu:

https://issuu.com/th.papadimitropoulos/docs/paptheo-eros-lysimelis 

Μπορεῖτενὰπρομηθευτῆτετὸβιβλίοστὸσύνδεσμο:

https://bit.ly/3jolGCQ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 1940 – ΣΠΑΝΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΠΟΥΔΩN

 

Η Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού & Γενικής Παιδείας* σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ) και τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) ψηφιοποιεί την ανεκτίμητης αξίας ηχητική καταγραφή όλων των εκδηλώσεων που πραγματοποιεί εδώ και 48 χρόνια – από το 1972. Πρόκειται για υλικό εξαιρετικά πλούσιο, δημοσιευμένο αλλά και αδημοσίευτο, μέρος της νεοελληνικής οπτικοακουστικής κληρονομιάς· είναι η φωνή όσων δίδαξαν στα σεμινάρια και μίλησαν στα συνέδρια που διοργάνωσε η Εταιρεία Σπουδών – φωνές όπως των Οδυσσέα Ελύτη, Νίκου Σβορώνου, Παντελή Πρεβελάκη, Κ. Θ. Δημαρά, Γιάννη Τσαρούχη.

Οι ομάδες των θεατρικών εργαστηρίων του VAULT ανεβαίνουν στη σκηνή

 

Στη σκηνή του Πολυχώρου Vault ανεβαίνουν οι σπουδαστές των θεατρικών εργαστηρίων του Δημήτρη Καρατζιά από την Τρίτη 27 Οκτωβρίου έως και την Κυριακή 8 Νοεμβρίου, για να χαρίσουν το γέλιο και τη συγκίνηση μέσα από τα Νεοελληνικά έργα δύο σπουδαίων ελλήνων δημιουργών.

 

Τρεις θεατρικές ομάδες που δημιουργήθηκαν μέσα από τα θεατρικά εργαστήρια την περασμένη σεζόν, θα παρουσιάσουν τρεις διαφορετικές παραστάσεις. Οι ερασιτεχνικές ομάδες, δύο διαφορετικές εκδοχές του βιβλίου του Γιώργη Μασσαβέτα “Γυναικείες Ιστορίες” και η επαγγελματική ομάδα του Vault την “Μικρασία” του Λεωνίδα Παπαδόπουλου.

 

Λίγα λόγια για τα έργα:

 

“Γυναικείες Ιστορίες”, του Γιώργη Μασσαβέτα (σε θεατρική διασκευή του Δημήτρη Καρατζιά)

Μια παράσταση βασισμένη στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του Γιώργη Μασσαβέτα.

Οι αφηγήσεις μια γυναικοπαρέας που για 20 χρόνια, από το 1950 έως το 1970, μοιράζονται τις χαρές και τις λύπες τους, άλλοτε χαμηλόφωνα και συνομοτικά κι άλλοτε με γέλια και τραγούδια. Πότε με σκληράδα και πότε με τρυφερότητα. Πάντα όμως με πάθος, χιούμορ κι αυτοσαρκασμό.

Μέσα από τις δικές τους Γυναικείες Ιστορίες ξετυλίγεται και η ιστορία της Μεταπολεμικής Ελλάδας. Οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Μικρασιατική καταστροφή, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Κατοχή, τα Δεκεμβριανά, ο Εμφύλιος, η Χούντα, περνάνε μπροστά από τα μάτια μας, άλλοτε καθοριστικά και άλλοτε σαν ιστορικό φόντο.

Αστείες και συγκινητικές «Γυναικείες Ιστορίες» που κρυφάκουγε ένας πιτσιρικάς (ο ίδιος ο συγγραφέας) και κατέγραψε, χρόνια μετά, σε 16 αυτοβιογραφικά διηγήματα.

Μια παράσταση φόρος τιμής στα παιδικά μας χρόνια. Στις μανάδες και γιαγιάδες μας, που με τόσο μόχθο, κόπο και στερήσεις, αλλά πάνω από όλα αγάπη, μεγάλωσαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους.

 

“Μικρασία”, του Λεωνίδα Παπαδόπουλου, εμπλουτισμένο με μαρτυρίες επιζώντων από την Μικρασιατική καταστροφή (σε διασκευή Δημήτρη Καρατζιά)

ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ : «ΤΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ ART STUDIO EST»,

 

Επέτειος 30 χρόνων από την ίδρυση του στην Αθήνα.

Την ιδέα για την ίδρυση μιας δραστήριας καλλιτεχνικής ομάδας συνέλαβα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στη Νέα Υόρκη, όπου το 1984 ήρθα σε επαφή με διάφορα ομαδικά σχήματα κύρια στο πεδίο των εικαστικών περφόρμανς. Στην Αθήνα οι υπάρχουσες τότε ομάδες είχαν τον χαρακτήρα εργαστηρίου και υποτυπώδη προβολή. Το εγχείρημα μου όμως υλοποιήθηκε αφού πέρασε διάφορα στάδια επικοινωνίας, συνεργασιών σε performace, όπως το «Μνημείο για τους νέους που πέθαναν νωρίς», με αφορμή τα θύματα από το AIDS στην Γκαλερί DADA και κοινού ιδεολογικού άξονα με φίλους καλλιτέχνες και διανοούμενους τον Οκτώβρη του 1990 στην Αθήνα. Οι ιδρυτικοί κύριοι στόχοι του ART STUDIO EST διατυπώθηκαν σε διακήρυξη που καθόριζε συνοπτικά τις θέσεις των μελών του:

1.      Η ελεύθερη έκφραση, ανεξάρτητη από το «μάρκετιγκ» που επικρατεί στη σύγχρονη κοινωνία.

2.      Η αντίθεση σε κάθε είδους «κιτς», στον στείρο φορμαλισμό και γενικά στην τυποποίηση της τέχνης.

Αλέκος Κυραρίνης : «ὁρατῶν τε καί ἀοράτων»

 CITRONNE Gallery - Αθήνα

________________________________________

 

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ : Αλέκος Κυραρίνης

«ὁρατῶν τε καί ἀοράτων»  

Επιμέλεια έκθεσης:  Ν. Π.  Παΐσιος

Μουσική επένδυση βίντεο: Γιώργος Κουμεντάκης    

Έναρξη έκθεσης: 22 Οκτωβρίου, 2-10 μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: 22 Οκτωβρίου - 30 Δεκεμβρίου 2020

Στα έργα του Αλέκου Κυραρίνη ο χώρος είναι αβαθής, αντιφυσιοκρατικός. Ο καλλιτέχνης αρνείται την τρίτη διάσταση της δυτικής τέχνης, με απόλυτο σεβασμό όμως στις μοντερνιστικές κατακτήσεις των αρχών του εικοστού αιώνα. Πρότυπα του Κυραρίνη είναι τα αρχέτυπα της τέχνης στην εγγύς, και όχι μόνον, Ανατολή.  Είναι τα Ακηλίδωτα Αρχέτυπα για τα οποία μιλά ο Κόντογλου. Ο χώρος του κατακλύζεται από πολυποίκιλα διακοσμητικά μοτίβα που κατάγονται από ένα ευρύτατο χρονικό φάσμα, από το μακρινό παρελθόν ώς το παρόν: από τον κόσμο της ύστερης αρχαιότητας ώς τους βυζαντινούς και μεταβυζαντινούς χρόνους• και από εκεί στην λαϊκή μαρμαρογλυπτική και ξυλογλυπτική και στον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη. Κάθε μοτίβο εντάσσεται οργανικά στην εκάστοτε σύνθεση, γιατί έχει επιλεγεί με βαθειά γνώση του συμβολισμού και της οπτικής του βαρύτητας.