Μοσχόπουλος Κωνσταντίνος : ΑΜΑΖΟΝΙΑ MON AMOUR

 

Κωδ. Πολιτείας: 3000-0310

Τιμή Έκδοσης €12.72	Τιμή Πολιτείας €11.45	(-10%)
Κερδίζετε €1.27

Διαθέσιμο. Αποστέλλεται κατά κανόνα σε 1-4 εργάσιμες μέρες.

- Διευκρινίσεις σχετικά με τις τιμές διάθεσης βιβλίων

Ο βυθός και οι όχθες του Αμαζονίου αλλά και των νησιών αλλάζουν. Θα ακολουθούμε τις καμπές του ποταμού. Θα ταξιδεύουμε κοντά στις όχθες του ποταμού όπου το ρεύμα είναι λιγότερο ισχυρό, αυτό είναι γενικός κανόνας. Πάντα να προσέχεις να μη χτυπήσεις κανένα κορμό δέντρου, γιατί είναι πρόβλημα. Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις που τα δέντρα είναι μισοβυθισμένα ή βυθισμένα τελείως γιατί έχουν απορροφήσει πολύ νερό, και με τις λάσπες γίνονται ακόμη βαρύτερα. Τότε, αν χτυπήσεις ένα τέτοιο δέντρο, μπορεί να κάνεις ζημιά στις προπέλες. Από ένα πέρασμα που περάσαμε σε προηγούμενο ταξίδι, μπορεί να μην περάσουμε στο επόμενο. Δημιουργούνται νησιά εκεί που δεν υπήρχαν.

Σε μία άφιξη στο Μανάους ο υποπλοίαρχος επισκέφθηκε την Όπερα, που εκείνη την εποχή επισκευαζόταν. Είχε χτιστεί στα τέλη του 19ου αιώνα, σε μία εποχή που στο Μανάους υπήρχαν 16 χιλιόμετρα λεωφόρων και ηλεκτρικά τραμ, ενώ την ίδια εποχή στη Βοστόνη τα τραμ τα έσερναν ακόμη άλογα. Ο μοναδικός Καρούζο είχε τραγουδήσει το "Pagliacci", και η θεϊκιά Άννα Πάβλοβα είχε χορέψει τη "Λίμνη των Κύκνων". Όλος αυτός ο πλούτος παραγόταν από τη συλλογή του καουτσούκ. Οι εργάτες που μάζευαν το καουτσούκ, οι seringueros, ζούσαν μέσα στη φτώχεια.
Στην Boca da Valeria οι επιβάτες αγόραζαν αναμνηστικά από τους ελάχιστους ντόπιους. Εκεί ήταν πολύ ωραίο θέαμα τα ροζ δελφίνια του Αμαζονίου με το παράξενο κεφάλι. Ήταν άκακα. Αντίθετα με τον μύθο, τα πιράνχας δεν επιτίθενται όταν είναι πλήμμη, αλλά μπορεί να επιτεθούν όταν είναι ρηχία.

Χαίρε, ω χαίρε Ελευθεριά

 

 Ο αγώνας του 1821 στην Ελληνική και Ξένη Ποίηση

 Του Γιάννη Σχίζα

 Από το "Δρόμο της Αριστεράς" 30.10.21

Στις αρχές αυτού του χρόνου, με αφορμή τη συμπλήρωση 200 ετών από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, αναφερθήκαμε  στον ποιητικό λόγο που  δέσποσε και χαρακτήρισε την Εθνική Παλιγγενεσία. Η πρώτη φορά  ήταν η βιβλιοκριτική του πονήματος του Ηλία Γκρη «Σπαθιά και μετερίζια» , ενός πονήματος που η συγγραφή του κράτησε 20 χρόνια – κατά δήλωσιν του συγγραφέα. Ο Γκρής προβαίνει σε μια συλλογή ποιημάτων που αναφέρονται στην επανάσταση και στην μετεπαναστατική ζωή της χώρας, ποιημάτων που ξεκινάνε από το 1821 και φτάνουν ως τις ημέρες μας. Όμως ο στόχος του είναι ευρύτερος : Με την συγγραφή αυτή θέλει να υποδείξει την διαπάλη ανάμεσα στους Κοτζαμπάσηδες και στην έννοια της ελληνικότητας, ανάμεσα στους εγκάθετους της  Σουλτανικής εξουσίας και στον λαό, ανάμεσα σε αυτούς που βολεύτηκαν στο νέο καθεστώς και σ’ αυτούς που έκαναν την επανάσταση :  Σε  τελευταία ανάλυση ανάμεσα στον Σχολάριο(που έλεγε «μα πως μπορώ να είμαι Έλλην αφού είμαι χριστιανός;») και στον Γεώργιο Γεμιστό Πλήθωνα που ομολογούσε το αντίθετο(«Έλληνες εσμέν ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί»). Ο Ηλίας Γκρής απαριθμεί τους ήρωες και τους μη ήρωες, καταλογίζοντας στους δεύτερους  τρομερά ελαττώματα. Ακόμη όμως καταχωρεί την έλλειψη ενδιαφέροντος  ορισμένων για το θέμα.

 

1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα­ :Τὸ ἦ­θος τοῦ Κια­μήλ­μπεη [τοῦ Κιαμήλμπεη]

 

ΕΙΣΠΗΔΗΣΑΝΤΩΝ τὸ 1821 τῶν Ἑλ­λή­νων εἰς τὸ φρού­ριον τῆς Τρι­πό­λε­ως ἅ­μιλ­λα ἠ­γέρ­θη πε­ρὶ τῆς κα­τα­λή­ψε­ως τοῦ πλου­σι­ω­τά­του Ὀ­θω­μα­νοῦ τοῦ ἐκ Κο­ρίν­θου Κια­μὴλ-Μπέ­η. Τὸν κα­τέ­σχον δὲ πρῶ­τοι οἱ Λε­ον­τα­ρῖ­τες (Με­γα­λου­πο­λῖ­τες) καὶ οἱ Μι­στρι­ῶ­τες (Λα­κε­δαι­μό­νιοι) Νι­κη­τα­ρᾶς, Κε­φά­λας, Κρεβ­βα­τᾶς, Βρε­σθέ­νης, Γι­α­τρά­κος καὶ ἄλ­λοι ἐ­πί­ση­μοι τῶν Ἐ­παρ­χι­ῶν τού­των πε­ρὶ τοὺς τεσ­σα­ρά­κον­τα, ὑ­πο­στη­ρι­ζό­με­νοι ὑ­πὸ ἰ­σχυ­ροῦ σώ­μα­τος συ­νε­παρ­χι­ω­τῶν του. Εἱ­σελ­θόν­τες εἰς τὴν οἰ­κί­αν εὗ­ρον τὸν Κια­μὴλ-Μπέ­η κα­θή­με­νον ἐ­πὶ τοῦ ἀ­να­κλίν­τρου ἐν εὐ­ρυ­τά­τῃ αἰ­θού­σῃ καὶ κα­πνί­ζον­τα με­τὰ τοῦ Πα­νού­τσου Νο­τα­ρᾶ προ­ε­στοῦ τῆς Κο­ρίν­θου, προ­σελ­θόν­τος ὡς ἐ­νε­χύ­ρου με­τα τῶν λοι­πῶν ἀρ­χι­ε­ρέ­ων καὶ προ­ε­στῶν τῆς Πε­λο­πον­νή­σου, ἀλ­λὰ τῇ αἰ­τή­σει τοῦ ἰ­σχυ­ροῦ τού­του Τούρ­κου μὴ ρι­φθέν­τος με­τὰ τῶν λοι­πῶν εἰς τὴν κά­θυ­γρον φυ­λα­κήν, εἰς ἣν ἄλ­λοι μὲν ἀ­πέ­θα­νον ἄλ­λων δὲ προ­σε­βλή­θη χρο­νί­ως ἡ ὑ­γεί­α. Μο­λο­νό­τι κα­τέ­στη αἰχ­μά­λω­τος τῶν εἰ­σελ­θόν­των, μο­λα­ταῦ­τα τοῖς ἐ­πέ­βα­λε διὰ μό­νου τοῦ βλέμ­μα­τος σέ­βας καὶ πάν­τες ἐ­κά­θη­σαν ἐν ἡ­συ­χί­ᾳ. Δι­έ­τα­ξεν ἀ­μέ­σως τοὺς ὑ­πη­ρέ­τας νὰ φέ­ρω­σι πρὸς τοὺς ἐλ­θόν­τας γλυ­κί­σμα­τα καὶ πο­τά, με­τὰ τὴν πε­ρι­ποί­η­σιν δὲ ταύ­την ἔ­φε­ρεν εἰς τὸ μέ­σον Αἰ­θί­ο­πα ὅ­στις γο­να­τί­σας ἐ­τρα­γώ­δη­σε τὸ τρα­γού­δι τῆς Σκλα­βιᾶς, ὅ ἐ­στι μοι­ρο­λό­γιον τῆς αἰχ­μα­λω­σί­ας. Οἱ πλεί­ους ἐ­δά­κρυ­σαν, ὁ Κια­μὴλ-Μπέ­ης ὅ­μως δὲν ἐ­δά­κρυ­σεν ἀλ­λὰ κα­τέ­στη μᾶλ­λον σύ­νο­φρυς καὶ ἐκ τῆς κι­νή­σε­ως τῶν χει­λέ­ων του ἐ­φαί­νε­το μεμ­ψι­μοι­ρῶν ἐν ἑ­αυ­τῷ. Τό­τε εἷς τῶν πα­ρε­στώ­των, ὁ ἐκ Βορ­δω­νί­ας Ζω­γρά­φος τῷ εἶ­πε:

       —

Ελιά

 Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 30.10.21

Στην επαρχία Απουλίας οι Ιταλοί αγρότες συνηθίζουν να κλαδεύουν την κορυφή των ελαιόδεντρων για να μπορούν να τα τρυγήσουν από το έδαφος. Αντίθετα, στην Ελλάδα οι ελιές αφήνονται να πάρουν ογκώδεις διαστάσεις, έτσι ώστε ο καρπός τους να συλλεχθεί κυρίως όταν πέσει κάτω. Αυτό κάνει τα ελαιόδεντρα πιο θεαματικά, αλλά όχι και τόσο επικερδή. Στη συνήθεια αυτή υπάρχουν εξαιρέσεις. Λόγου χάρη, στο Γύθειο συνηθίζουν να κάνουν πεζούλες για τα ελαιόδεντρα και να τα διατηρούν σε χαμηλό ύψος.

Θυμάμαι το 1987, στον ελληνικό Βορρά, είχα δει αλλεπάλληλες φυτείες με ελαιόδεντρα να έχουν ξεραθεί λόγω του μεγάλου παγετού. Μετά από κάμποσα χρόνια, μου είπαν ότι οι καλλιεργητές επανήλθαν δριμύτεροι φυτεύοντας νέα ελαιόδεντρα, πιθανόν μαθαίνοντας για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Πάντως αισθάνθηκα πόνο ψυχής βλέποντας πρόσφατα τις ελιές καμένες στη βόρεια Εύβοια και σε άλλα μέρη.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ C O A C H I N G 2022

 

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ

ΔΡ ΝΑΝΣΥ ΜΑΛΛΕΡΟΥ

 

«Φέτος θέλω να σας ταξιδέψω, να σας ξεκουράσω, να σας δώσω μια άλλη προοπτική του κόσμου, της ζωής σας, των ευκαιριών και των προβλημάτων. Θέλω να δούμε τον κόσμο από ψηλά όπως τόσο όμορφα τον τραγουδάει ο θρυλικός Κώστας Χατζής σε ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια». Δρ Νάνσυ Μαλλέρου

 

 

Το φετινό ημερολόγιο Καλύτερα Γίνεται είναι αφιερωμένο σε μια νέα διευρυμένη προοπτική για όλους μας, σε μια βελτιωμένη ελαστικότερη εκδοχή του κόσμου, όπου το φάσμα του φυσιολογικού είναι ευρύ και μας χωράει όλους. Κάθε μήνας είναι ένα πνευματικό ταξίδι με αεροπλάνο, μια πρόκληση να δείτε τη ζωή από ψηλά και να κρατήσετε ό,τι είναι όμορφο.

Δεν έχει σημασία αν είναι καλοκαίρι, Χριστούγεννα ή Πάσχα, αν ξεκινάμε τώρα, αν βρισκόμαστε στο ημίχρονο ή στο τέλος, αν κατανοούμε τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο ή ρυθμό. Η ζωή μας είναι ζωή μας, και επιθυμία μου είναι όλοι να την περνάμε με απόλαυση, χαρά, ευτυχία και παραγωγικότητα. Επιθυμία μου είναι επίσης εσείς, ο αναγνώστης / χρήστης αυτού του ημερολογίου, να νιώσετε πόσο σημαντικός/-ή και ικανός/-ή είστε. Να κάνετε βίωμα τη γνώση και την αίσθηση ότι είστε αρκετός/-ή και ότι ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ

 

Νέο περιστατικό δηλητηρίασης Χρυσαετού στον Ν. Δράμας

 

27.10.2021 Τριπλό έγκλημα ενάντια στην άγρια ζωή και τη δημόσια υγεία Άλλο ένα σοβαρό περιστατικό δηλητηρίασης της άγριας ζωής προσέθεσε νέα θύματα στον ήδη μακρύ κατάλογο των ζώων που έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων στην ελληνική ύπαιθρο: Χρυσαετός 3ου έτους εντοπίστηκε νεκρός πριν μία εβδομάδα (20/10/2021) στην περιοχή του χωριού Περίβλεπτο Παρανεστίου Δράμας. Το πουλί βρέθηκε με τη δηλητηριασμένη τροφή στο ράμφος. Ο εντοπισμός του προστατευόμενου και απειλούμενου με εξαφάνιση αετού κατέστη εφικτός καθώς το πουλί έφερε δορυφορικό πομπό στο πλαίσιο διδακτορικής διατριβής για τη μελέτη του είδους στο Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Ελιά

 

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 30.10.21

Στην επαρχία  Απουλίας οι Ιταλοί αγρότες συνηθίζουν να κλαδεύουν την κορυφή των ελαιόδενδρων, για να μπορούν να  τα τρυγήσουν  από το έδαφος . Αντίθετα στην Ελλάδα οι ελιές αφήνονται να πάρουν ογκώδεις  διαστάσεις, έτσι ώστε  ο καρπός τους να συλλεχθεί  κυρίως όταν  πέσει κάτω.. Αυτό  κάνει τα ελαιόδεντρα πιο θεαματικά, αλλά όχι και τόσο επικερδή. Στην συνήθεια αυτή υπάρχουν εξαιρέσεις : Λόγου χάρη στο Γύθειο συνηθίζουν να κάνουν πεζούλες για τα ελαιόδεντρα και να τα διατηρούν σε χαμηλό ύψος…

   Θυμάμαι το 1987, στον ελληνικό βορρά,  είχα δει  αλλεπάληλλες φυτείες με ελαιόδεντρα να έχουν ξεραθεί λόγω του μεγάλου παγετού. Μετά από κάμποσα χρόνια, μου είπαν ότι οι καλλιεργητές επανήλθαν δριμύτεροι, φυτεύοντας νέα ελαιόδεντρα, πιθανόν μαθαίνοντας για το φαινόμενο του θερμοκηπίου…. Πάντως αισθάνθηκα πόνο ψυχής βλέποντας πρόσφατα τις ελιές καμένες, στη Βόρεια Εύβοια και σε άλλα μέρη.

Το ελαιόδεντρο  είναι το δέντρο των φτωχών, που βγαίνει κυρίως σε λεπτά  εδάφη, το οποίο  λέγεται ότι οι  Φοίνικες πρώτοι δίδαξαν τους Αθηναίους για την έκθλιψη των καρπών και την παραγωγή ελαιολάδου. Αυτό είναι μια «γνώση» που  δεν ξέρω αν ισχύει και σήμερα, όπου τόσα δεδομένα της ζωής αναθεωρούνται. Η ουσία είναι ότι στη παραγωγή ελαιολάδου παίρνουμε χάλκινο, καθώς έχουμε μπροστά μας τους Ισπανούς και τους Ιταλούς.

Το 2014 είχα πάει στο Μουσείο Μπενάκη όπου εκτίθονταν διάφορα είδη ελαιολάδου, από τα οποία ξεχώρισα ένα, έκανε 7 ευρώ τα 250  ml, και το οποίο κατά δήλωσιν των παρουσιαστών του προοριζόταν μόνο για σαλάτες… Επίσης στον ίδιο χώρο υπήρχε ελαιόλαδο από αυθεντικά ελαιόδεντρα, που δεν είχαν εμβολιαστεί ή άλλως πως βελτιωθεί , που έκαναν το «original» αγουρέλαιο. Τιμή ανά 1000 ml : 70 ευρώ !

 

  

Ο ελαιώνας των Αθηνών κατελάμβανε κάποτε μεγάλη έκταση. Η αείμνηστη  Τατιάνα Σταύρου  στο έργο της «Ελιά- η βιογραφία ενός δένδρου»  παρέθετε την άποψη του Φελίξ Μποζούρ  ο οποίος το 1797, καταμαρτυρούσε περί του «αφθονότατου και ωραίου ελαιολάδου των Αθηνών».

Ραφαέλ Σανταντρέου : Ευτυχισμένος στην Αλάσκα

 

Δυνατά μυαλά κόντρα στον άνεμο
Μετάφραση: Χριστίνα Αμαργιανού

Σελ.: 333, τιμή: 12 ευρώ
ISBN: 978-960-6893-51-3

Εκδόσεις Gema

 

 

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gema το εξαιρετικό βιβλίο του Ραφαέλ Σανταντρέου «Ευτυχισμένος στην Αλάσκα / Δυνατά μυαλά κόντρα στον άνεμο».  

 

Το βιβλίο περιγράφει τρία βήματα για να επαναπρογραμματίσουμε το μυαλό μας και να μετατραπούμε σε υγιή και δυνατά άτομα από συναισθηματικής άποψης, ακόμα και σε καταστάσεις φαινομενικά αντίξοες.

 

Όλες οι νευρώσεις που μας δυσχεραίνουν τη ζωή –αγωνία, κατάθλιψη άγχος, ντροπαλότητα-, όλες οι ανησυχίες και οι φόβοι είναι απλώς αποτέλεσμα μιας λανθασμένης αντίληψης, που μπορούμε να μεταβάλουμε δια παντός. Το «Ευτυχισμένος στην Αλάσκα» παρουσιάζει τη μέθοδο για να το κατορθώσουμε, θεμελιωμένη στην πιο αποτελεσματική θεραπευτική σχολή του κόσμου: τη μοντέρνα γνωστική ψυχολογία.

 

Αφιέρωμα στους Frank Sinatra και Ella Fitzerland απότους Jazz Express

 

Franky meets Ella on the Orient Express

Ο FrancisAlbert μεγάλωσε στο Χομπόκεν της πολιτείας Νιου Τζέρσεϊ ενώ η EllaJane στην κωμόπολη Γιόνκερς μόλις λίγα μίλια βορειότερα, στις όχθες του ποταμού Χάντσον. Ο Francis ήταν γιός Ιταλών μεταναστών και η Ella απόγονος σκλάβων του νότου των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής. Οι καριέρες τους κινήθηκαν παράλληλα χαρίζοντας στον FrancisAlbert 150 εκατομμύρια πωλήσεις δίσκων και 13 Grammy στην EllaJane.

Τους έμαθε και τους αγάπησε όλη η υφήλιος καθώς οι μοναδικές τους ερμηνείες μάγεψαν και συνεχίζουν να μαγεύουν τους λάτρεις της μουσικής. Μιλάμε βεβαίως για τον μοναδικό FrankSinatra και την επίσης μοναδική EllaFitzgerald.

Φέτος, με μεγάλη χαρά, συγκίνηση και σεβασμό οι Jazz Express επιστρέφουν στον φυσικό τους χώρο που δεν είναι άλλος από το Μουσικό Βαγόνι Orient Express στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ με μια παράσταση-αφιέρωμα κάθε Σάββατο στις 21.30.     

Οι κήποι της βροχής. Οι χώροι πρασίνου συμβάλλουν στην αντιπλημμυρική προστασία της πόλης

 

 

Μ. Καπάνταης Δασολόγος- Περιβαλλοντολόγος                                                      

τ. Δ/ντης Πρασίνου

 

      Με το παρόν άρθρο έχουμε δημιουργήσει μια σειρά περιεχομένων από κήπους βροχής. Θέλουμε να δείξουμε  παραδείγματα  από  πόλεις που υλοποίησαν αυτήν την ιδέα. Πόλεις των ΗΠΑ και η πόλη του Σύδνεϋ της Αυστραλίας υιοθετεί επίσης κήπους βροχής. Στη Βραζιλία υπάρχουν επίσης ορισμένα παραδείγματα κήπων βροχής στην πόλη του Σάο Πάολο και στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

Οι πόλεις σήμερα κυριαρχούνται από αδιαπέραστες επιφάνειες ασφάλτου και μπετόν 

Εικόνα1. Κήποι της βροχής Νέα Υόρκη.  Foto: NYC Water

 

      Σύμφωνα με τα στοιχεία της πόλης της Νέας Υόρκης, περισσότερο από το 70% της πόλης καλύπτεται τώρα από μια αδιαπέραστη επιφάνεια, η οποία δημιουργεί τεράστιους όγκους νερού της βροχής που συσσωρεύονται στο αποχετευτικό σύστημα κατά τη διάρκεια καταιγίδων. Οι κήποι βροχής των πεζοδρομίων έρχονται ως λύση για να ελαφρύνουν το γκρίζο σκληρό τοπίο της πόλης και επίσης να επιτρέψουν στο νερό της βροχής να απορροφηθεί φυσικά από το έδαφος, μειώνοντας έτσι τις πλημμύρες. Οι κήποι βροχής χρησιμεύουν επίσης ως εργαλείο για τη βελτίωση της υγείας των τοπικών υδάτινων οδών.                                                                                                                 

      Στις γειτονιές της Νέας Υόρκης που θα κατασκευαστούν κήποι βροχής, οι αριθμοί των δέντρων που έχουν είναι κάτω από το μέσο όρο και τα ποσοστά του άσθματος μεταξύ των νέων, άνω του μέσου όρου. Η αύξηση της βλάστησης, που δημιουργείται μέσω της προσθήκης κήπων βροχής, αποσκοπεί στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, παρέχοντας σκιά τους καυτούς καλοκαιρινούς μήνες, ενώ ομορφαίνει τις γειτονιές και προσελκύει ακόμα έντομα και πουλιά. 

Εικόνα 2.  Fonte: Portland Bureau of Enviroment Services   

   

Επίπλαστο ενδιαφέρον για τη σωτηρία του βουνού

 

του Τάσου Σαραντή

Μία ολοσέλιδη πληρωμένη καταχώριση στο οπισθόφυλλο της «Καθημερινής» ενάντια στην επιχειρούμενη καταστροφή των Αγράφων από βιομηχανικές αιολικές εγκαταστάσεις έκρυβε… δράκο ● Η καταχώριση είχε την υπογραφή πολλών συλλογικοτήτων και φορέων που αγωνίζονται χρόνια στην περιοχή, αλλά και έναν περίεργο αστερίσκο ● «Θέλουμε να κάνουμε ξεκάθαρο ότι οι συλλογικότητες που φέρονται να υπογράφουν δεν έχουν καμιά σχέση με το περιεχόμενο του καταχωρισμένου κειμένου», τονίζουν εκπρόσωποι των συλλογικοτήτων.

Την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021, δημοσιεύτηκε στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας «Καθημερινή» πληρωμένη ολοσέλιδη καταχώριση που εναντιώνεται στην επιχειρούμενη καταστροφή των Αγράφων από τις βιομηχανικής κλίμακας αιολικές εγκαταστάσεις στην περιοχή. Η καταχώριση φέρεται να υπογράφεται από συλλογικότητες και συλλόγους της περιοχής που μάχονται κατά της εγκατάστασης αιολικών στα Αγραφα.

Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, πρόκειται για μια πλαστή καταχώριση με την οποία οι δημιουργοί της, υποκλέπτοντας τις υπογραφές των φορέων, επιδιώκουν να αξιοποιήσουν παραπλανητικά και να εκμεταλλευτούν το ισχυρό κίνημα που έχει αναπτυχθεί κατά των αιολικών στα Αγραφα, προκειμένου να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα. Που, όπως διαφαίνεται στον επίλογο της καταχώρισης, δεν είναι άλλα από την τουριστική αξιοποίηση και εκμετάλλευση της περιοχής.

Η καταχώριση που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» στις 3 Οκτωβρίου

«Σώστε τα Αγραφα! Τώρα περισσότερο από ποτέ, η ανάγκη για την προστασία του περιβάλλοντος γίνεται πλέον επιτακτική. Η κλιματική αλλαγή γιγαντώνεται. Η οικολογική καταστροφή είναι τεράστια!», αναφέρεται στην επικεφαλίδα της καταχώρισης. «Τα Αγραφα, σύμφωνα με την UNESCO, είναι η καθαρότερη περιοχή στον κόσμο και εντάσσεται στο δίκτυο Natura 2000. Στο εντυπωσιακό σκηνικό των 1.800 μέτρων επιχειρείται ένα τεράστιο οικολογικό έγκλημα. Στόχος είναι να τοποθετήσουν βιομηχανικές αιολικές εγκαταστάσεις. Δεν θα επιτρέψουμε την ισοπέδωση των κορυφογραμμών και της φύσης των Αγράφων από τις μπουλντόζες για τη διάνοιξη δρόμων. Το επιχειρούμενο “έγκλημα” δεν θα περάσει. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές και για τις γύρω περιοχές, Καρδίτσα, Αρτα, Λάρισα κ.ά. Περιοχές της Καρδίτσας πλήττονται ήδη από ολέθριες πλημμύρες! Οι πόλεις θα συνεχίσουν να μετρούν πληγές και η καταστροφή θα είναι ολοκληρωτική! Ω, παίδες των Ελλήνων, αγωνιστείτε!!! Κινδυνεύουμε! Θα μετράμε καθημερινά τον δρόμο πόντο πόντο (…) Δεν θα σας αφήσουμε να ανεβείτε (…) Θα σας σταματήσουμε», αναφέρεται με μια δόση πατριωτισμού στο κύριο σώμα του κειμένου της καταχώρισης και με τις περισσότερες φράσεις να είναι γραμμένες στα κεφαλαία.

Τα σύγχρονα άλογα εξημερώθηκαν πριν 4.200 χρόνια στις στέπες Πόντου-Κασπίας του Β. Καύκασου

Ένα από τα πιο επίμονα μυστικά της προϊστορίας φαίνεται πως λύθηκε επιτέλους. Μια διεθνής επιστημονική ομάδα, με επικεφαλής Γάλλους επιστήμονες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα σύγχρονα άλογα εξημερώθηκαν περίπου το 2200 π.Χ. στις στέπες της Δυτικής Ευρασίας, γνωστές και ως στέπες Πόντου-Κασπίας, κοντά στους ποταμούς Βόλγα και Ντον της σημερινής Ρωσίας, από όπου μετά εξαπλώθηκαν στον υπόλοιπο κόσμο.

Οι 162 ερευνητές από πολλές χώρες και με πολλές ειδικότητες (γενετιστές, αρχαιολόγοι, γλωσσολόγοι κ.α.), με επικεφαλής τον παλαιογενετιστή καθηγητή Λουντοβίκ Ορλάντο του Πανεπιστημίου της Τουλούζης ΙΙΙ-Πολ Σαμπατιέ και του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS) της Γαλλίας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, ανέλυσαν DNA από τα απομεινάρια 273 αρχαίων αλόγων από διάφορες περιοχές (Ιβηρική, Ανατολία, Δυτική Ευρασία, Κεντρική Ασία), τα οποία είχαν ζήσει πριν από 50.000 έως 2.200 χρόνια.

Όπως ανέφερε ο Ορλάντο, “τελικά βρήκαμε πού και πότε τα άλογα εξημερώθηκαν”.

Ρα­οὺλ Σάν­τσεθ Κί­λες (Raul Sanchez Quiles) : Τὸ λά­θος

 

ΑΚΟΥΩ μιὰ τρο­με­ρὴ κραυ­γὴ τῆς κό­ρης μου. Τρέ­χω μέ­χρι τὸ δω­μά­τιό της καὶ τὴν βλέ­πω πά­νω στὸ κρε­βά­τι, δεί­χνον­τάς μου τρο­μο­κρα­τη­μέ­νη ἕ­να πε­ρί­ερ­γο ἔν­το­μο ποὺ σέρ­νε­ται στὸ χα­λί της. Χω­ρὶς δεύ­τε­ρη σκέ­ψη τὸ συν­θλί­βω μὲ τὰ κα­λο­και­ρι­νά μου μο­κα­σί­νια. Κά­θο­μαι δί­πλα της, τὴν χα­ϊ­δεύ­ω καὶ πα­ρα­τη­ρῶ ὅ­τι τὸ ζῶ­ο κου­νά­ει ἀ­κό­μα ἕ­να πό­δι. Σκύ­βω, τὸ κοι­τά­ζω ἀ­πὸ κον­τὰ καὶ ἀν­τι­λαμ­βά­νο­μαι ἕ­να μουρ­μου­ρη­τὸ ἀ­γω­νί­ας: «Helfen, Helfen!»* Τό­τε τὰ κα­τα­λα­βαί­νω ὅ­λα.

        Μό­λις σκό­τω­σα τὸν Κάφ­κα.

* «Βο­ή­θεια, Βο­ή­θεια!» στὰ γερ­μα­νι­κά.

Tulips.gr – Αλυσίδα αξίας για τις ελληνικές τουλίπες

 

Ξέρετε ότι στην Ελλάδα υπάρχουν αυτοφυή είδη τουλίπας;

Από ανθοκομική-καλλωπιστική άποψη, οι τουλίπες είναι πολύ διάσημα φυτά και συνήθως ταυτίζονται με την Ολλανδία όπου καλλιεργούνται συστηματικά και εξάγονται σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, κανένα είδος τουλίπας δεν είναι αυτόχθον και αυτοφυές στη χώρα αυτή.

Από βιολογική σκοπιά, στην Ελλάδα αυτοφύονται 15 είδη τουλίπας, εκ των οποίων έξι είδη είναι ελληνικά ενδημικά (δεν απαντούν πουθενά αλλού) και πέντε είναι ενδημικά ή υποενδημικά φυτά των Βαλκανίων ή του Αιγαίου. Μεταξύ τους, επτά είδη ελληνικής τουλίπας απειλούνται σήμερα με εξαφάνιση καθώς χαρακτηρίζονται ως Κρισίμως Κινδυνεύοντα είδη (2), Κινδυνεύοντα (3) ή Τρωτά (2).

Από εμπορική σκοπιά, οι τουλίπες που απαντούν στην Ελλάδα παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με εδραιωμένες αλυσίδες αξίας (botanical tulips) στην αγορά. Μια επισκόπηση του παγκόσμιου ηλεκτρονικού εμπορίου τους μέσω διαδικτύου δείχνει ότι υπάρχουν 25 εξειδικευμένα φυτώρια σε 3 χώρες που τις εμπορεύονται διεθνώς. Από την άλλη πλευρά, οι έρευνες δείχνουν ότι η εκτός τόπου διατήρηση σχεδόν όλων των ειδών τουλίπας της Ελλάδας είναι ανεπαρκής και λαμβάνει χώρα κυρίως εκτός της ελληνικής επικράτειας.

Αρχαιότητες σταθμού Βενιζέλου : Η ΕΛΛΕΤ και η ΧΑΕ προσφεύγουν στο ΣτΕ

 

 

 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού  (ΕΛΛΕΤ) και η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ (ΧΑΕ) παρακολουθούμε με μεγάλη αγωνία και προβληματισμό την έναρξη των εργασιών απόσπασης των αρχαιοτήτων από τον σταθμό Βενιζέλου του μετρό της Θεσσαλονίκης, ύστερα από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία με οριακή πλειοψηφία έκρινε νόμιμη την κατασκευή του σταθμού με την απόσπαση και επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων.

 

Στο πλαίσιο αυτό, η ΕΛΛΕΤ και η ΧΑΕ, καταθέσαμε πρόσφατα στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση για την ακύρωση της νέας υπουργικής απόφασης του Ιουλίου 2021 που ενέκρινε τη μελέτη απόσπασης και επανατοποθέτησης των αρχαιοτήτων. Και τούτο, διότι η εγκριθείσα μελέτη δεν ανταποκρίνεται ούτε στους όρους που έθεσε η Ολομέλεια του ΣτΕ με την 991/2021 απόφασή του ούτε σε εκείνους της η προηγηθείσας ΥΑ του Μαρτίου 2020.

 

Συγκεκριμένα, η απόφαση του Ιουλίου 2021 που ενέκρινε τη μελέτη καθιστά επιτρεπτή την κατάτμηση του χώρου σε 8 επιμέρους ενότητες και την κατά στάδια ανασκαφική έρευνα, τεκμηρίωση, τεχνική περιγραφή εργασιών και υποβολή προς έγκριση. 

Απροκάλυπτα θυσιάζουν τις λαικές ανάγκες, το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά για τα κέρδη του κεφαλαίου

 

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η    ΔΑΣ -ΥΠΠΟΑ

Η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ συνεχίζει ακάθεκτη να θυσιάζει την πολιτιστική μας κληρονομιά στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης», που φέρνει τεράστια κέρδη σε λίγους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, ελάχιστες κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας και πανάκριβο ρεύμα για το λαό.

Ο κατάλογος με τα μνημεία που πρέπει να φύγουν από τη μέση, γιατί είναι εμπόδιο στους σχεδιασμούς των επιχειρηματικών «πράσινων» ομίλων, όλο και μακραίνει…

Στο στόχαστρο αυτή τη φορά μπαίνει ο λόφος του Αγ. Νικολάου και το Νημποριό των Στύρων, Δ. Καρύστου, Ευβοίας με την εγκατάσταση συγκροτήματος πέντε νέων αιολικών πάρκων της εταιρείας ΣΟΦΡΑΝΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ. Πολλοί αρχαιολογικοί χώροι στην περιοχή (Ακρόπολη Στύρων, πολλά Δρακόσπιτα - κηρυγμένα μνημεία, Ρωμαϊκά λατομεία στο Πόρτο-Λάφια κ.α.) ήδη έχουν περικυκλωθεί από ανεμογεννήτριες, ενώ η οδοποιία τους περνάει μέσα από αρχαιολογικούς χώρους ανεξέλεγκτα. Τα νέα αιολικά πάρκα στα Στύρα θα υποβαθμίσουν περαιτέρω τους αρχαιολογικούς χώρους, καθώς βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με αυτούς. Ακόμα χειρότερα, το αιολικό πάρκο στη θέση «Πυργάρι»  Νημποριού κυριολεκτικά θα εξαφανίσει μοναδικές ρωμαϊκές αρχαιότητες, που αφορούν σε λατομικές δραστηριότητες και απλώνονται σε όλο το βουνό έως και το παραλιακό του μέτωπο».

Η ΕΦΑ Ευβοίας  φέρει σημαντικές ευθύνες για την επικείμενη εγκατάσταση του νέου αιολικου πάρκου (η εγκατάστασή του είναι ήδη γνωστή από το 2013), διότι δεν έχει προχωρήσει τόσα χρόνια στην κήρυξη του χώρου ως αρχαιολογικού, ενώ αυτός είναι δημοσιευμένος ήδη από το 1964, με συνεχείς αναφορές στη βιβλιογραφία (δύο μεγάλοι ημίεργοι κίονες από την θέση κοσμούν αρκετά χρόνια τώρα τον προαύλιο χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Καρύστου).

Γιάννη Στεφανάκη : Βάθος ουρανού - 137 Χαϊκού και 35 σχέδια

 

 Η κεντρική  διάθεση για όλη την Ελλάδα γίνεται από τα βιβλιοπωλεία:

ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ ΒΙΒΛΙΑ, Μαυροκορδάτου 1, Αθήνα Κέντρο, 106 78 τηλ.:212-2224400 για παραγγελίες,

ΣΙΜΟΣ-βιβλιοπωλείο "Εν Αθήναις",

Εμμ. Μπενάκη και Μαυροκορδάτου 9 Κέντρο Αθήνα,

τηλ.: 210-3830491 για παραγγελίες

και ΤΖΑΝΑΚΑΚΗΣ- βιβλιοπωλείο "Παρ' Υμίν", Χαρ.Τρικούπη 11Α Κέντρο Αθήνα, τηλ.:210-3824607.

ΤΡΙΑ ΧΑΙΚΟΥ από την συλλογή:

Ἦρθες, φεγγάρι:

κρυφὰ τὶς ἄσπρες σκεπὲς

νὰ χρωματίσεις

Σελήνη μόνη

ὁλόγιομη, τραγική·

χωρὶς ποιητές

Θὰ γίνω δέντρο

στὴ σκιά του νὰ κάτσεις

τὸ καλοκαίρι

Κων. Ι. Δάλκου : Ἡ ἀντιστροφὴ τοῦ κανονικοῦ

 

«Οὐαὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν,

 οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες

                       τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν».

 Ἡσ. Ε΄, 20

 

 τοῦ κ. Κων. Ἰ. Δάλκου, Φιλολόγου,

ἐπιτ.  Δ/ντοῦ τοῦ 3^ου Λυκ. Αἰγάλεω.

 

 

   Φίλε ἀναγνώστη, δὲν ἀμφιβάλλω ὅτι καὶ πρὸ τῆς εἰσαγωγῆς στὴν γλῶσσα μας τοῦ γαλλισμοῦ «πέφτω ἀπὸ τὰ σύννεφα» (tomperdenues) οἱ ἕλληνες, ὅπως ὅλοι ὑποθέτω οἱ ἄνθρωποι, θὰ ἐκπλήσσονταν δυσάρεστα γιὰ ὅ,τι ἀπροσδοκήτως θλιβερό, παράλογο, μωρὸ καὶ ἀλλόκοτο συμβαίνει ἑκάστοτε. Ἡ ἐκδήλωση ὅμως αὐτῆς τῆς ὀδυνηρῆς ἐκπλήξεως εἶναι προφανῶς ἀνειλικρινὴς καὶ ὑποκριτική, ὅταν αὐτὸ ποὺ τάχα τὴν προκαλεῖ, εἶναι, καὶ μάλιστα ἀπὸ πολλοῦ χρόνου, ὄχι ἁπλῶς συνηθισμένο, ἀλλὰ σχεδὸν κανονικὸ καὶ μάλιστα, κατὰ τὴν κρίση ἢ τὴν ἐπιθυμία πολλῶν, «δημοκρατικῶς κατωχυρωμένο»!

   Οἱ πικροὶ λοιπὸν συλλογισμοὶ ποὺ ἐκτίθενται στὸ κείμενο αὐτὸ ἔχουν τὴν ἀφετηρία τους στὶς πολιτικὲς καὶ τηλεοπτικὲς ἀντιδράσεις ποὺ ἐπροκάλεσαν,τὰ ὄχι πρὸ πολλῶν ἡμερῶν, θλιβερὰ συμβάντασὲ κάποιο τεχνικὸ σχολεῖο τῆς Θεσσαλονίκης, τοῦ ὁποίου ὁ αὔλειος χῶρος εἶχε καταληφθῆ ἀπὸ θρασεῖς νεαροὺς ἐγκαθέτους τῆς ἀκροδεξιᾶς ἐκδοχῆς τοῦ φασισμοῦ καὶ μετεβλήθη σὲ πεδίο μάχης μὲ τὴν χρήση ποικίλων δυνάμει φονικῶν ἀντικειμένων, ἀκόμη καὶ πυρομαχικῶν, ὅπως οἱ πολὺ γνωστὲς βόμβες μολότωφ, πού, ἄδηλον πῶς, εἶχαν ἀποθηκευθῆ στὸν χῶρο τοῦ Σχολείου ἐκείνου!

   Καὶ στὴν περίπτωση αὐτὴ λοιπόν, εὐθὺς ὡς ἔγινε προφανὴς ἡ ταυτότητα τῶν ἀχρείων ἐκείνων ταραξιῶν, ἄρχισαν σωρηδὸν νὰ «πέφτουν ἀπὸ τὰ σύννεφα» οἱ συνήθεις πολιτικοὶ καὶ οἱ τηλεοπτικοὶ δημοσιογράφοι, ἐνῶ τὸ μέγα πλῆθος τῶν πολιτῶν «σὰν ἕτοιμο ἀπὸ καιρὸ» μὲ τὴν μιθριδατικὴτου ἀνοσία παρακολουθοῦσε ἀπαθῶς νὰ παίζεται τὸ γνωστὸ ἔργο ἀπὸ ἄλλους πρωταγωνιστὲς στὸ ἴδιο ἐπίσης σκηνικό. Διότιἀπὸ ἐτῶν πολλῶν σχεδὸν ἐθιμικῷ δικαίῳ ἔχει καθιερωθῆτὰ σχολεῖα καὶ τὰ πανεπιστήμια τῆς χώρας μας, πρὶν βεβαίωςτὰ σφραγίσῃ ἐπὶ διετίαν σχεδὸν ἡ πανδημία, νὰ καταλαμβάνωνται, νὰ ρυπαίνωνται καὶ νὰ λεηλατοῦνται. Συγχρόνως τὸ ἴδιο ἐθιμικὸ δίκαιο ἔχει ἐπιτρέψει νὰ δέρωνται καὶ νὰ ἐξευτελίζωνται καθηγητὲς καὶ πρυτάνεις, χωρὶς νὰ προστατεύωνται ἀπὸ τὴν νόμῳ αὐτοκαταργούμενη καὶ βραδυποροῦσαΔικαιοσύνη, ἡ ὁποία δὲν φαίνεται νὰ θεωρῇ σοβαρῶς ἀξιόποινες πράξεις τὶς βιαιότητες αὐτές, οὔτε καὶ τὶς ἐπιθέσεις μὲ τοὺς καιόμενους τόννους τῆς ἐμφιαλωμένης βενζίνης στοὺς δρόμους καὶ στὰ μπατζάκια τῶν ὀργάνων τῆς τάξεως. Θὰ ὑπενθυμίσω γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς τὴν ρητορικὴ ἐρώτηση πολὺ γνωστῆς πολιτικοῦ καὶ δημοσιογράφου : «Τί σᾶς κόφτει ἂν ἔχῃ κάποιος πάνω του μία μολότωφ;»!

   Ὅλα αὐτὰ βέβαια, ἀκόμη κι ἂν τὰ περιορίσουμε στὸν χῶρο τοῦ σχολείου, συνιστοῦν ἐπίσης ὄχι μόνον ἀνατροπὴ τῆς νομιμότητας, ἀλλὰ καὶ τῆς κοινῆς, τῆς κοινότατης, λογικῆς.Εἶναι τὰ «ἄγρια» τῆς πλέον ἀπεχθοῦς μορφῆς τῆς πολιτικῆς, δηλαδὴ τοῦ κομματισμοῦ, τὰ ὁποῖα «ἦρθαν, γιὰ νὰ διώξουν τὰ ἥμερα» καὶ τὰ ἤρεμα,δηλαδὴ τὴν ἀπ’ αἰώνων, ὑποθέτω, κανονικότητα, ποὺ εἶναι ἀσφαλῶς τὸ ἀπαραίτητο κλῖμα γιὰ τὴν ἀπρόσκοπτη ἄσκηση τῆς ἀγωγῆς καὶ τὴν ἀποτελεσματικότητα τῆς ἐκπαιδεύσεως.

Ἐνθυμοῦμαι ἕνα χαρακτηριστικὸ περιστατικὸ ἀπὸ τὰ πρῶτα μεταπολιτευτικὰ χρόνια. Τότε λοιπὸν σὲ ἕνα κακῶς διοικούμενο Λύκειο τοῦ Περιστερίου ἕνα τμῆμα τῆς Β΄ Τάξεως προέβη σὲ ὀλιγόωρη ἀποχὴ ἀπὸ τὰ μαθήματα, γιὰ κάποιον λόγο ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι πλέον.Ἡ ἀσήμαντη ὅμως αὐτή, μὲ τὰ σημερινὰ μέτρα συγκρίσεως, διαταραχὴ τῆς κανονικῆς λειτουργίας ἑνὸς μόνον Σχολείου ἐθορύβησε τόσο πολὺ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη τὸ Ὑπουργεῖο, ὥστε ὁ τότε ὑπουργὸς Γεώργιος Ράλλης εἶχε ἀποστείλει ἐπὶ τόπου τὸν Γενικό του Γραμματέα μὲ τὸ ὑπουργικὸ αὐτοκίνητο! Σήμερα βέβαια δὲν «ἱδρώνει τὸ αὐτὶ» κανενὸς γιὰ τὴν συστηματικὴ διδασκαλία τῆς ἀνομίας ποὺ παρέχεται καὶ τὶς ἄπειρες διδακτικὲς ὧρες ποὺ θυσιάζονται π.χ. στὸν βωμὸ τῶν ἀναιτίων καταλήψεων, οἱ ὁποῖεςκαὶ ἐξ ἀρχῆς εἶχαν, καὶ μέχρι τῆς σφραγίσεως τῶν σχολείων ἀπὸ τὴν πανδημία διατηροῦσαν ἐν πολλοῖς, τὸ κομματικό τους πρόσημο. Ὅσοι ἔσπειραν λοιπὸν τοὺς ἀνέμους τῆς ἀνομίας, εἶναι ὑποκριτικὸ νὰ ἐκπλήσσωνται, ὅταν αἰσθάνωνται νὰ τοὺς πλησιάζουν καὶ αὐτοὺς οἱθύελλες ἀπὸ μὴ ἐπιθυμητὲς ἀφετηρίες.

Αὐτὴ ἡ ἀντιστροφὴ τῆς κανονικότητας στὴν Ἐκπαίδευση εἶχε ἤδη ἀρχίσει νὰ γίνεται ἐμφανὴς στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1980 καὶ πολλὰ ἐξ ὅσων τότε καθιερώθησαν ἦσαν ἡ ἀπαρχὴ τῶν ἐν συνεχείᾳ δεινῶν.

Είναι ικανή να αλλάξει το κλίμα η συνδιάσκεψη για το κλίμα;

 Μια εβδομάδα πριν από την έναρξη της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το Κλίμα, ηχηρές απουσίες καλεσμένων επισκιάζουν τις εργασίες της. Ο πρόεδρος της COP26 Άλοκ Σάρμα παραδέχεται τη δυσκολία του εγχειρήματος.

Μία μόνο εβδομάδα πριν από τη Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή COP26 στη Γλασκώβη και εγείρονται ερωτήματα ως προς την επιτυχία και την αποτελεσματικότητά της στο μείζον θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Ο πρόεδρος της Άλοκ Σάρμα παραδέχτηκε ότι η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ 200 χωρών θα είναι αρκετά δυσκολότερη από εκείνη που είχε επιτευχθεί το 2015 στο Παρίσι, καθώς τώρα είναι η ώρα για συγκεκριμένες δεσμεύσεις και λύσεις. Συγκεκριμένα δήλωσε ότι «αυτό που θέλουμε να πετύχουμεείναι αρκετά δύσκολο. Μοιάζει με ένα διαγώνισμα που έχεις αφήσει τις δύσκολες ερωτήσεις για το τέλος και ο χρόνος τελειώνει».

Η αλήθεια είναι πως η Διάσκεψη θα λάβει μέρος στη μεγαλύτερη πόλη της Σκωτίας από τις 31 Οκτωβρίου μέχρι της 12 Νοεμβρίου δεν έχει ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς.

O Αυστραλός πρωθυπουργός Σκοτ Μόρισον δέχτηκε να συμμετάσχει μετά από παγκόσμια πίεση, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλάντιμιρ Πούτιν επιβεβαίωσε πριν λίγες μέρες ότι δεν θα παρουσιαστεί στο συνέδριο, ενώ και ο Κινέζος πρόεδρος Σι Ζινπίνγκ, όπως όλα δείχνουν, δεν θα παρευρεθεί, γεγονός που υπονομεύει την ίδια τη Διάσκεψη, καθώς η Kίνα είναι η χώρα με τις περισσότερες εκπομπές ρύπων στον κόσμο.

Ενα λιθαράκι αγάπης για τις ξερολιθιές του Αιγαίου, που κινδυνεύουν να χαθούν

 

της Μαργαρίτας Πουρνάρα | kathimerini.gr

Οι παλαιοί Κυκλαδίτες το ήξεραν καλά. Μόλις έπιανε θύελλα, βουτούσαν στο νερό να βγάλουν έξω τις βάρκες χωρίς να λογαριάζουν σε ποιον ανήκαν. Σαν να επρόκειτο για κοινό περιουσιακό στοιχείο που όλοι μαζί πάλευαν να διασώσουν από τη μανία της φύσης. Με τον ίδιο τρόπο χτίζονταν και οι ξερολιθιές κάποτε. Δεν είχε σημασία σε ποιου το βιος έπρεπε να μπει η αναβαθμίδα. Το έκαναν όλοι μαζί γνωρίζοντας ότι το λιγοστό χώμα και νερό που θα κρατηθεί στη θέση του θα παραγάγει τροφή συνολικά για την κοινότητα. Αλλες εποχές, άλλα ήθη τότε. Και όπως τα περισσότερα καΐκια είναι καταδικασμένα εις θάνατον μιας και τα σπάνε μπουλντόζες για να παίρνουν οι ψαράδες τις αποζημιώσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ώστε να περιορίζεται, δήθεν, η αλιεία, έτσι και οι ξερολιθιές ρημάζουν σε όλο το Αιγαίο.

Αχτίδα φωτός μερικές προσπάθειες που κάνουν νέοι άνθρωποι να αναδείξουν την αξία τους και να ξαναθυμίσουν στις τοπικές κοινότητες πως οι αναμασιές, χαλάκια, λούροι, λιθοζώναρα και όπως αλλιώς τις ονόμαζαν σε κάθε νησί, είναι σπουδαία κατάλοιπα του πολιτισμού. Χθες, λ.χ., ολοκληρώθηκε στην Αμοργό μια πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση που οργάνωσε η ΜΚΟ «Το Μιτάτο της Αμοργού»–αποτελούμενη από την κοινωνική ανθρωπολόγο Μαρία Νομικού, την αρχιτέκτονα Σεμέλη Δρυμωνίτη και τον Γιώργο Γαβαλά, πρόεδρο της κοινότητας Αιγιάλης–εστιασμένη στις ξερολιθιές.

1821: Τὰ Μικρὰ τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα : Τὸ ἦθος τοῦ Κυβερνήτη [τοῦ Ἰωάννου Καποδίστρια]

 

ΕΜΦΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ἐκ τῆς ἰ­δέ­ας ὅ­τι ὁ λα­ὸς τῆς Ἑλ­λά­δος πέ­νε­ται, προ­σε­πά­θει νὰ εἰ­σα­γά­γῃ διὰ τῆς βί­ας τὴν λι­τό­τη­τα, δί­δων αὐ­τὸς ὁ ἴ­διος τὸ πα­ρά­δειγ­μα. Δὲν ἔ­φε­ρε πο­τὲ μα­ζί του πλέ­ον τοῦ ἑ­νὸς φύ­λα­κος, ἵ­να πεί­σῃ τοὺς εὐ­τε­λεῖς Ἕλ­λη­νας νὰ κα­ταρ­γή­σω­σι τὰς ὁ­ποί­ας ἔ­φε­ρον πάν­το­τε οὐ­ράς, διὰ τὴν συν­τή­ρη­σιν τῶν ὁ­ποί­ων ἐ­γέ­νε­το δα­πά­νη πολ­λή. Ἔ­τρω­γε λι­τό­τα­τα διὰ νὰ πεί­σῃ τοὺς εὐ­πο­ροῦν­τας νὰ κα­ταρ­γή­σω­σι τὴν πρὸς τὴν ποι­κι­λί­αν καὶ πο­λυ­δά­πα­νων φα­γη­τῶν τά­σιν. Ἐ­νε­δύ­ε­το ἁ­πλού­στα­τα καὶ ὁ­σά­κις ἔ­φε­ρε τὴν ἐ­πί­ση­μον στο­λήν του, διὰ νὰ δυ­νη­θῇ νὰ κα­ταρ­γή­σῃ τὸ χρυ­σο­εν­δύ­ε­σθαι εἰς ὃ ἦ­σαν ἐ­πιρ­ρε­πέ­στα­τοι τό­τε οἱ Ἕλ­λη­νες μι­μη­θέν­τες τοὺς πρώ­ην κυ­ρί­ους των Τούρ­κους, διὰ τοῦ­το ἐ­ξή­λεγ­χεν ὅ­λα τ' ἀ­νω­τέ­ρω ἐ­λατ­τώ­μα­τα αὐ­στη­ρῶς καὶ πι­κρό­τα­τα.