ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ-ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ 2016

ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ :  Ο Ορίζοντας Γεγονότων σε συνεργασία με                                                    το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Φυλακών Κορυδαλλού επαναλαμβάνει την περσινή επιτυχημένη εμπειρία προσφοράς. Καλλιτέχνες - Δάσκαλοι καλούνται να ανταποκριθούν στο κάλεσμα αυτό προσφέροντας την καλλιτεχνική τους γνώση κι εμπειρία                                       συμμετέχοντας σε εικαστικό εργαστήρι με Μαθητές-Μετανάστες του Σ.Δ.Ε.-Φ. Κ.,   [ κάθε βδομάδα κατά το πρώτο τετράμηνο του 2016, ημέρα Πέμπτη 8.30 -12.00 π.μ.] .                         Το υλικό δημιουργίας που θα προκύψει μαζί με έργα των Καλλιτεχνών, προγραμματίζεται να εκτεθούν στο Πνευματικό Κέντρο Κορυδαλλού, με τη συνεργασία του Δήμου Κορυδαλλού. «Με το βλέμμα σου απέναντι»

Για τον συγγραφέα Διονύση Χαριτόπουλο, με αφορμή την επανέκδοση των βιβλίων του από τον «Τόπο»

Του Δημήτρη Φύσσα
 

Παρουσιάζοντας βιβλία, ο κάθε δημοσιογράφος πρώτα πρώτα οφείλει να τα έχει διαβάσει, πράγμα όχι αυτονόητο, καθώς όλοι ξέρουμε στην πιάτσα.
Κι αφού τα διαβάσει, ακολουθεί διαφορετικές αξίες και κατευθύνσεις στην επιλογή, την εκτίμηση και την απόλαυση. Υποθέτω πως με τα χρόνια ο καθένας διαμορφώνει μια κλίμακα προσωπικών κριτηρίων, τα οποία εφαρμόζει, συνειδητά ή ασυνείδητα, στα βιβλία που του στέλνουν οι εκδότες.
Το δικό μου πρώτο κριτήριο στη λίστα αυτή είναι η απόλαυση του κειμένου. Εννοώ ότι δεν είναι η συμπλήρωση των κενών στη λογοτεχνική γνώση, ούτε η γνωριμία με το συγγραφέα  ή τον εκδότη κλπ,  ούτε το τι λένε άλλοι για το βιβλίο. Ακόμα λιγότερο, δεν είναι ούτε η ιδεολογική συμφωνία με το κείμενο.
Το αποτέλεσμα είναι ότι μου αρέσουν πολλές φορές λογοτεχνικά κείμενα οι φορείς των οποίων υπήρξαν ή είναι τελείως αντίθετοι με τα μυαλά που συμβαίνει να έχω (μπορεί για παράδειγμα να είναι: εθνομπολσεβίκοι, φαλλοκράτες, οπαδοί του Ολυμπιακού, σταλινικοί, θεούσοι, φασίστες, στρατόκαυλοι, αντιδυτικοί, τεχνοφοβικοί  ή ό,τι άλλο, ενώ εγώ είμαι φιλελεύθερος, φεμινιστής, αντιπατριώτης, οπαδός του Παναθηναϊκού, φίλος της τεχνολογίας,  άθεος, φιλοδυτικός κλπ), αλλά τα βιβλία τους μ΄ αρέσουν  γιατί συμβαίνει να συνιστούν καλή λογοτεχνία.

Γιορ­ντὰν Γι­όφ­κω­φ (Йордан Йовков) : Τὸ ἄσπρο χελιδόνι

O ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΚΑΝΙΝ, κα­θὼς μαύ­λι­ζε τὰ σκυ­λιά του, κα­τά­λα­βε πὼς ὁ ἄ­γνω­στος χω­ρι­κὸς δὲν ἐρ­χό­ταν ἔ­τσι δί­χως λό­γο κα­τὰ τὴ με­ριά του, μὰ πὼς κά­ποι­α στε­νο­χώ­ρια τὸν ἔ­φερ­νε. Τά ’­βα­ζε μὲ τὰ σκυ­λιά του ποὺ γά­βγι­ζαν κι ὕ­στε­ρα κοί­τα­ξε ξα­νὰ τὸ χω­ρι­κό. Ἀ­π’ τὸ κόκ­κι­νο γι­λέ­κι του, τό ’­βλε­πες πὼς δὲν ἦ­ταν ἀ­π’ τὰ μέ­ρη τοῦ Ντε­λῆ-Ὁρ­μάν. Με­γα­λό­σω­μος καὶ γε­ρο­δε­μέ­νος — ὡ­στό­σο ξε­σποῦ­σε ἀ­μέ­σως στὸ μά­τι σου πὼς ἦ­ταν φτω­χὸς κι ἀ­πὸ φτω­χι­κιὰ φα­μί­λια. Τὸ που­κά­μι­σό του ἦ­ταν γι­ο­μά­το χον­τρομ­πα­λώ­μα­τα, τὸ ἴ­διο κι ἡ ζώ­νη του. Ἦ­ταν ξυ­πό­λυ­τος. Ἀ­πὸ πρώ­τη μα­τιὰ φαι­νό­τα­νε ἀ­σί­κης, λε­βέν­της, μὰ ὁ Μο­κά­νιν εἶ­δε πὼς ἔ­χει νὰ κά­μει μ’ ἕ­ναν ἀ­πὸ κεί­νους τοὺς ἀ­γα­θοὺς ἀν­θρώ­πους πού, ὅ­πως λέ­νε, πα­ρα­με­ρί­ζου­νε μπρο­στὰ καὶ σ’ ἕ­να μερ­μήγ­κι.

       Ὁ χω­ρι­κὸς χαι­ρέ­τη­σε, κά­τι μουρ­μού­ρι­σε, κά­τι σάν: «πῶς τὰ πο­ρεύ­ε­τε δῶ;», μὰ ἦ­ταν ὁ­λο­φά­νε­ρο πὼς ἀλ­λοῦ γύ­ρι­ζε τὸ μυα­λό του, πὼς με­γά­λες ἔ­γνοι­ες τὸν βα­σά­νι­ζαν.

       Κοί­τα­ξε ἴ­σα μπρο­στὰ καί, κου­νών­τας ἔ­τσι τὰ χέ­ρια, ρώ­τη­σε ἂν ἔ­χει πο­λὺ δρό­μο ἀ­κό­μα ὣς τὸ χω­ριὸ Μαν­τζι­λά­ρι. Ὁ Μο­κά­νιν, κα­θὼς τοῦ ἀ­πο­κρί­θη­κε, εἶ­δε κά­του στὸ δρό­μο ἕ­να κά­ρο ζε­μέ­νο σ’ ἕ­να ἄ­λο­γο. Τὸ δί­χως ἄλ­λο θά ’­ταν του­του­νοῦ τοῦ χω­ρι­κοῦ καὶ θὰ τό ’­χε ἀ­φή­σει ἐ­κεῖ γιὰ νά ’ρ­θει νὰ ρω­τή­σει. Μέ­σα στὸ κά­ρο κα­θό­ταν μιὰ γυ­ναί­κα, δι­πλω­μέ­νη στὰ δυ­ό, μὲ τὰ χέ­ρια της κρυμ­μέ­να κά­του ἀ­π’ τὸ ζα­κέ­το της, καὶ μὲ λυ­τὸ τὸ τσεμ­πέ­ρι της ποὺ οἱ δυ­ὸ ἄ­κρες του πέ­φταν στοὺς ὤ­μους της. Ἔ­κα­νε πολ­λὴ ζέ­στη, μὰ ὁ Μο­κά­νιν ἤ­ξε­ρε πὼς οἱ γυ­ναῖ­κες λύ­νουν ἔ­τσι τὸ τσεμ­πέ­ρι τους σὰν εἶ­ναι τσα­κι­σμέ­νες ὄ­χι τό­σο ἀ­π’ τὴ ζέ­στη, μὰ ἀ­πὸ κά­ποι­α βα­ριὰ ἔ­γνοι­α. Στὸ βά­θος τοῦ ἁ­μα­ξιοῦ ἦ­ταν καὶ μιὰ ἄλ­λη γυ­ναί­κα, πιὸ ἀ­χα­μνή — μιὰ νέ­α κο­πέ­λα φαι­νό­τα­νε, ξα­πλω­μέ­νη καὶ τυ­λιγ­μέ­νη μὲ μιὰ κου­βέρ­τα, μὲ τὸ κε­φά­λι της χω­μέ­νο σὲ κά­τι χω­ρι­ά­τι­κα σκου­ρό­χρω­μα μα­ξι­λά­ρια. Κοί­τα­ζε πλά­ι, καὶ δὲ φαι­νό­τα­νε τὸ πρό­σω­πό της.

Από τη γυμνόστηθη Ελευθερία του Ντελακρουά στις topless FEMEN...

Ο Ευγένιος Ντελακρουά έδειχνε σε ένα περίφημο έργο του την γυμνόστηθη  «Ελευθερία να οδηγεί το Λαό»,  έχοντας σαν θέμα την περίφημη Ιουλιανή Επανάσταση του 1830. Ο Ντελακρουά «συγχωρέθηκε» και το έργο του ενσωματώθηκε για τα καλά στον ευρωπαϊκό εικαστικό πολιτισμό, όμως δυο αιώνες αργότερα και ενώ η topless συμπεριφορά κυριαρχεί σε πολλές πλαζ, δυο γυμνόστηθες έκαναν πάταγο στη Γαλλία με μια  παρέμβαση διαμαρτυρίας…Το πρόβλημα βέβαια ήταν ο χώρος της παρέμβασης, κι αυτός ήταν ο χώρος Συνδιάσκεψης Μουσουλμάνων, σε μια περιοχή βορειοδυτικά του Παρισιού.

Οι δυο γυναίκες όρμησαν στη σκηνή της συνδιάσκεψης  φωνάζοντας συνθήματα και κάνοντας δυο ιμάμηδες να αποχωρήσουν. Στα στήθη τους οι δυο γυναίκες – που ανήκαν στη γνωστή φασαριόζικη οργάνωση    FEMEN, είχαν εγγράψει το σύνθημα «ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΥΠΟΤΑΧΤΩ» - προφανώς διαμαρτυρόμενες για την υποταχτική στάση που αξιώνει ο Μουσουλμανισμός απέναντι στις γυναίκες…

Τον Όλυμπο και τα μάτια μας

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 30.1.16

Τη δεκαετία του 1980 ήταν ο  επιχειρηματίας  Παύλος Πισάνος, που πρωτοστατούσε στο σχεδιασμό   αρχαιοελληνικής πόλης στον Όλυμπο  με στόχο την «καλλιέργεια του πνεύματος»…. Το σχέδιο προκάλεσε αντιδράσεις   λόγω των περιβαλλοντικών επιπτώσεών του αλλά και λόγω της αβάστακτης ελαφρότητας των «αναβιώσεων» αυτού του τύπου.

Στα  επόμενα χρόνια δεν απουσίασαν  οι «συνήθεις» επιβουλές διαφόρων  ασυνάρτητων αναπτυξιολάγνων. Kάποτε ήταν η εξωφρενική οδοποιϊα, κάποτε οι σχεδιασμοί χιονοδρομικών εγκαταστάσεων. Στη συνέχεια  εμφανίστηκαν οι μηχανόβιοι των  μότο-κρος, που επέμεναν στις αναρριχητικές τους εξορμήσεις ως τα αλπικά υψίπεδα  ,  αδιαφορώντας για την εξάρθρωση  του ορεινού τοπίου μέσα από την παραγωγή ηχητικών οχλήσεων. Γιατί «το τοπίο δεν είναι πράγμα αλλά σχέση»- σημείωνα σε μια εργασία  για τον Υμηττό, χρησιμοποιώντας  έναν αντίστοιχο προσδιορισμό του Μαρξ για το κεφάλαιο :  Και η σχέση αυτή αποδομείται,  όταν  υφίσταται  ηχητική δολιοφθορά…

Εν όψει : Αλπική περιοχή του Ολύμπου, 15.10.2009

Ασφαλή και υγιεινά τρόφιμα....

Πρόγραμμα Μορφωτικών Εκδηλώσεων Επιστήμης Κοινωνία

γ΄Κύκλος Ομιλιών

2 | 9 | 16 | 23  Φεβρουαρίου 2016

Ασφαλή και υγιεινά τρόφιμα

αλήθειες & ψέματα

ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
Ινστιτούτο Βιολογίας, Φαρμακευτικής Χημείας & Βιοτεχνολογίας  ΙΒΦΧΒ/ΕΙΕ

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016
---------------------------------------------

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Παναγιώτης Ζουμπουλάκης,  Ινστιτούτο Βιολογίας,
Φαρμακευτικής Χημείας και Βιοτεχνολογίας, Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών

Αφάλεια Τροφίμων & καταναλωτής

Ευάγγελος Λάζος, Καθηγητής, Τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων, ΤΕΙ Αθήνας

Ακτινοβόληση τροφίμων: αλήθειες και μύθοι

Βασιλεία Ι. Σινάνογλου, Επικ. Καθηγήτρια, Εργαστήριο Ενόργανης Ανάλυσης Τροφίμων, ΤΕΙ Αθήνας

Αμφιθέατρο "Λεωνίδας Ζέρβας" |  Είσοδος Ελεύθερη | Ώρα έναρξης 19.00΄

Επισυνάπτεται το αναλυτικό πρόγραμμα του κύκλου

Χορηγείται πιστοποιητικό παρακολούθησης

_______________________________________________________________________________________________________________________

Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ) | Λεωφόρος  Βασιλέως Κωνσταντίνου 48, Αθήνα, (στάση Μετρό Ευαγγελισμός)

Oι ομιλίες μεταδίδονται ζωντανά στη διεύθυνση http://media.ekt.gr/live

AMADEUS, ένα συναρπαστικό κινηματογραφικό δοκίμιο για το φθόνο

Ο Σαλιέρι φθονεί και καταστρέφει το Μότσαρτ. Οι σημερινοί Σαλιέρι δεν αγαπούν αλλά χρησιμοποιούν αυτό που κάνουν, για την αναρίχησή τους. Το έργο του Μίλος Φόρμαν αφετηρία πολλών ειρμών.     

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΙΑΠΩΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ 2016

3,5,6 και 7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ στην ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ 

Η  NEW STAR, σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιαπωνίας και το Japan Foundation, διοργανώνουν Φεστιβάλ Σύγχρονου Ιαπωνικού Κινηματογράφου στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema στις 3,5,6 και 7 Φεβρουαρίου. Θα έχετε την  ευκαιρία να παρακολουθήσετε τέσσερις Ιαπωνικές ταινίες νέων σκηνοθετών,  με θεματολογία  τη σύγχρονη γυναίκα στην κοινωνία της Ιαπωνίας.

Γενική Είσοδος 3 ευρώ

Στην πρεμιέρα του Φεστιβάλ  3/2,  θα απευθύνει χαιρετισμό η Μορφωτική Ακόλουθος της Πρεσβείας της Ιαπωνίας, κα. Mao Shimizu.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ:

Για τα 45 χρόνια του Θεάτρου Στοά

«Να γλιτώσουμε από το ψέμα
και την απάτη του “πολιτισμού”»

Ομιλία με αφορμή τη συμπλήρωση 45 χρόνων λειτουργίας του Θεάτρου "ΣΤΟΑ", από τον Θανάση Παπαγεωργίου και τη Λήδα Πρωτοψάλτη

Του Λουκά Αξελού

 

(…) Το πρώτο που θέλω να επισημάνω είναι ότι όσο δεν μπορούμε να νοήσουμε τον μύθο της Λήδας άνευ κύκνου, έτσι και στην περίπτωση της Στοάς δεν μπορούμε να νοήσουμε Θανάση άνευ Λήδας. Και σε αυτό είμαι απόλυτος· γιατί η σύμπτωση των δύο αυτών πεισματάρηδων, υπήρξε βαθιά και ουσιαστική. Διότι όταν η Λήδα επισημαίνει ότι «πάλευε αφετηριακά να βρει ένα στέκι, να εκφραστεί μακριά από φίρμες, φώτα, διασημότητες, μακριά τέλος πάντων από ό,τι έχει σχέση με πουλάω-αγοράζω, κερδίζω-χάνω», συνέπιπτε απόλυτα με τον Θανάση που σταθερά διακήρυττε ότι «κάνουμε θέατρο για να δώσουμε λύση στα προβλήματά μας, να απαλλαγούμε από τα φαντάσματα που μας περιτριγυρίζουν, να βγούμε από τον βούρκο της καθημερινότητας, να γλιτώσουμε από το ψέμα και την απάτη του “πολιτισμού”». Μπορεί, λοιπόν, να μην είναι βέβαιο ότι ο Δίας έγινε κύκνος για την Λήδα, αλλά απολύτως βέβαιο είναι ότι στη Στοά κύλησε ό τέντζερης και βρήκε το καπάκι.

Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω είναι ότι ανεξάρτητα από το αν ο Παπαγεωργίου έχει διαβάσει Ντιντερό, ο ίδιος και η Στοά εφάρμοσαν στην πράξη το κεντρικό του πρόταγμα, σύμφωνα με το οποίο «η τέχνη δεν έχει καμιά υποχρέωση να είναι πολυτέλεια των ακαμάτηδων. Κάθε τέχνη οφείλει να έχει κοινωνική αποστολή και χρησιμότητα».

"Ρόκ, ρὸκ γύ­ρω ἀ­πὸ τὴ Βί­βλο", του Ανδρέα Μαλόρη

Ο ΘΕΟΣ τοῦ ρὸκ μα­ζί σου!» Νὰ φά­ω τη­γα­νη­τὸ χε­λι­δό­νι, αὐ­τὸ ἄ­κου­σα. Εἶ­χε μό­λις τε­λει­ώ­σει ἡ Θεί­α Λει­τουρ­γί­α. Νά '­ταν πα­ρά­κρου­ση, ἀ­πὸ κεῖ­νες τῶν λω­λῶν πρὶν τοὺς κου­κου­λώ­σουν; Κουμ­πώ­θη­κα. Ἱ­ε­ρο­μό­να­χος ἄν­θρω­πος στὴν καρ­διὰ τοῦ Ἁ­γί­ου Ὅ­ρους καὶ Ρόκ; Δὲν ἔ­δε­νε.

Ψυλ­λι­ά­ζε­ται ὅ­μως τὴν ἔκ­πλη­ξη καὶ σκύ­βει. Μοῦ τὸ ξα­να­σφυ­ρί­ζει μέ­σα ἀ­πὸ τὰ γέ­νια ἀ­πα­ράλ­λα­χτο: «Ὁ θε­ὸς τοῦ Ρὸκ μα­ζί σου ἀ­δελ­φέ» καὶ μοῦ χώ­νει στὸ χέ­ρι ἀν­τί­δω­ρο. Τό­σα χρό­νια νη­στεί­α καὶ προ­σευ­χὴ θὰ τοῦ δό­θη­κε θεί­α χά­ρι­τι τη­λε­πά­θεια, σκέ­φτη­κα. Δι­εῖ­δε ποὺ ἤ­μουν ἄ­πι­στος Θω­μᾶς, ἀλ­λὰ καὶ πα­λιὸς ρο­κὰς ἀ­πὸ τοὺς λί­γους. Θά '­ξε­ρε καὶ γιὰ τὸ κα­τά­στη­μά μου τῶν μου­σι­κῶν ὀρ­γά­νων, για­τί ἀ­πο­ρη­μέ­νος κά­νω νὰ φύ­γω καὶ μὲ τρα­βά­ει ἀ­π' τὸ μα­νί­κι: «Θὰ πε­ρά­σω μιὰ μέ­ρα ἀ­π' τὸ μα­γα­ζὶ σου, νὰ μὲ πε­ρι­μέ­νεις. Κι ἀ­δελ­φέ...», συ­νε­χί­ζει σχε­δὸν ἀ­πνευ­στί, «ἐν ὅ­λῃ τῇ ψυ­χῇ σου εὐ­λα­βοῦ τὸν Κύ­ριον καὶ τοὺς ἱ­ε­ρεῖς αὐ­τοῦ θαύ­μα­ζε».

Το ποιητικό σύμπαν του Αλβαρο ντε Κάμπος, κατά κόσμον Πεσόα

του Δημήτρη Φύσσα

 
Ενας μονόχνωτος freelancer, τρίγλωσσος, εργένης, σχεδόν άφυλος και ανερωτικός (κι όμως με έντονες σεξουαλικές φαντασιώσεις), εξαρτημένος πότης και καπνιστής, νεόγερος, δίχως πτυχίο, με μία δόση (μόνο μία δόση;) τρέλας, ο οποίος στη σύντομη ζωή του (πέθανε 47 χρονών το 1935) έγραφε ακατάπαυστα, μετατρέποντας πάκους χαρτιών σε εν πολλοίς ανεπεξέργαστα (και γι’ αυτό άνισης αξίας) χειρόγραφα που ακόμη αποκαλύπτονται στο περίφημο μπαούλο του (ενώ θρυλείται ότι υπάρχει και δεύτερο): αυτός ήταν ο σημαντικότερος ίσως Πορτογαλόφωνος συγγραφέας όλων των εποχών – κι ας τον παραγνώρισαν οι πιο πολλοί από τους σύγχρονούς του, κι ας μη θεωρήθηκε εθνικός ποιητής όπως ο Καμόες, κι ας μην πήρε το Νόμπελ όπως ο Σαραμάγκου, κι ας μην πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλη τη Γη όπως ο (καγχάστε ελεύθερα) Κοέλιο.

Η Ύπαιθρος της Αττικής συζητά & συνθέτει

Την Δευτέρα, 8 Φεβ 2016, στις 20.00, στο Δημοτικό κατάστημα του Δημοτικού Διαμερίσματος Χασιάς του Δήμου Φυλής στην Αττική (Δερβενοχώρια) οργανώνεται συνάντηση-συζήτηση για την ανάγκη συνδιαμόρφωσης, «από κάτω», του οράματος για την τοπική κοινοτική ανάπτυξη της υπαίθρου της Αττικής.

Ο φιλόξενος Αντιδήμαρχος Φυλής κ Σπύρος Μπρέμπος προσφέρθηκε να φιλοξενήσει την πρώτη συνάντηση φορέων που θα ήθελαν να συνυπογράψουν την Ιδρυτική ΔΙΑΚHΡYΞΗ, διατηρώντας ζωντανή την ανοικτή, αμεσοδημοκρατική διαδικασία σύστασης την ΟΤΔ ΑΡΡΑΤΤΙΚΑ, για όσους θα ήθελαν.

Η Ομάδα Τοπικής Δράσης-ΟΤΔ ΑΡΡΑΤΤΙΚΑ είναι μια πλατφόρμα (άτυπη ή/& τυπική) συνάντησης, συζήτησης, ενημέρωσης, ανταλλαγής εμπειριών, συναντίληψης, σύνθεσης προτάσεων, διαμόρφωσης master plan, διαχείρισης και προώθησης του κοινού σχεδίου τοπικής-κοινοτικής ανάπτυξης για την συμβολή στην αξιοποίηση, ανάπτυξη, διαχείριση, συντήρηση και προστασία των πόρων της περιοχής, στην εισαγωγή καινοτομίας και επιχειρηματικότητας στο παραγωγικό σύστημα, στην εισαγωγή και διεύρυνση της χρήσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, στην υποστήριξη & ανάπτυξη συλλογικών δομών και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, στην κοινοτική και κοινωνική ανάπτυξη, στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Κοινωνικής & Αλληλέγγυας Οικονομίας και γενικότερα στην ευημερία των κατοίκων της υπαίθρου της Αττικής, σε συνεργασία και εφόσον ζητηθεί και άλλων περιοχών.

Ντοκιμαντέρ «Στην κόψη του Ξυραφιού», του Σκηνοθέτη Χρήστου Ν. Καρακάση

Παρασκευή 29/1 στις 19:00

Είσοδος Ελεύθερη

Πρεμιέρα θα κάνει στον ιστορικό κινηματογράφο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema , το νέο μεγάλου μήκους Κινηματογραφικό Ντοκιμαντέρ «Στην κόψη του Ξυραφιού» του Σκηνοθέτη Χρήστου Ν. Καρακάση την Παρασκευή 29/1 στις 19:00.

Πρόκειται για το πρώτο ελληνικό ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στο Kung Fu με κεντρικό πρόσωπο τον δάσκαλο (SIFU) Κυριάκο Ελευθερίου. Το kung fu είναι ένα άθλημα που εμπνέεται από την κινησιολογία της φύσης. Έχει τη δύναμη του αθλήματος και την χάρη του χορού. Έχει την ορμή της άγριας θάλασσας και την ηρεμία της φιλοσοφίας, συνδυάζοντας τη σοφία και τις κινησιολογικές κατακτήσεις αιώνων.

Ο SIFU Ελευθερίου είναι ιδρυτής τoυ γυμναστικού και φιλοσοφικού ομίλου TΑΟ CLUB Χαλανδρίου, και του Αττικού Ομίλου Πολεμικών Τεχνών . Ταό στα κινέζικα είναι ο δρόμος και μεταφορικά ο δρόμος της ζωής, ένας δρόμος με πολλά παρακλάδια που για να διαλέξει κανείς το σωστό χρειάζεται να προηγηθεί μια φιλοσοφική ζύμωση .

Ο Κυριάκος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Κύπρο

Βασίλης Νιτσιάκος, Πεκλάρι: "Κοινωνική οικονομία μικρής κλίμακας"

Του Νίκου Κατσιαούνη*

Το βιβλίο του Βασίλη Νιτσιάκου Πεκλάρι Κοινωνική οικονομία μικρής κλίμακας  (Εκδόσεις ΙΣΝΑΦΙ, Αθήνα 2015) αποτελεί ανθρωπολογική μελέτη μιας περιοχής στην ανθρωπογεωγραφική και πολιτισμική ενότητα των Μαστροχωρίων της Κόνιτσας, μια ενότητα χωριών που βρίσκεται στην κοιλάδα του Σαραντάπορου, παραπόταμου του Αώου. Επιπλέον, αποτελεί προσπάθεια έρευνας και κατανόησης ενός μοντέλου κοινωνικής λειτουργίας και θέσμισης που, κατά κάποιον τρόπο, παρέκλινε από τους κυρίαρχους κανόνες που καθιερώθηκαν στο κοινωνικοϊστορικό πεδίο.
Το πέρασμα στη νεωτερικότητα, πέρα των θετικών νοηματοδοτήσεων, δημιούργησε σταδιακά την έκπτωση του Ορθού Λόγου σε εργαλειακή ορθολογικότητα, εγκαθιδρύοντας μια νέα κυριαρχία πάνω στον άνθρωπο και στη φύση. Η διχοτομία μεταξύ φύσης και πολιτισμού, περιβάλλοντος και κοινωνίας, εξακολουθεί να είναι κυρίαρχη και στους μετα-νεωτερικούς αστερισμούς… Ο Νιτσιάκος εντοπίζει αυτή την προβληματική επισημαίνοντας ότι η αντικειμενοποίηση του περιβάλλοντος, δηλαδή ο διαχωρισμός του από την κοινωνία στη βάση ενός θετικιστικού πρίσματος οπτικής, αποτελεί βασική παρέκκλιση της νεωτερικότητας με αρνητικά αποτελέσματα.
Το Πεκλάρι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας κοινότητας της Πίνδου που η οικονομία του βασίζεται σε έναν συνδυασμό γεωργίας και κτηνοτροφίας.

Μπονζάϊ ανέκδοτα....

 Σημείωση Οικολογείν : Από τις Μπονζάϊ (λιλιπούτειες) ιστορίες του Γιάννη Πατίλη και των συν αυτώ, μπορούμε άνετα να περάσουμε στα Μπονζάϊ ανέκδοτα...Ιδού μια ανθολόγηση από το διαδίκτυο, που βασίστηκε πρωταρχικά στο συλλεκτικό αμόκ του Σωτήρη Μαράκη. 

-Η γιαγιά : Πού λέει τα κιλά μου;
-Γιαγιαααααααααά...κατέβα από το τάμπλετ αμέσως !...

Αμήχανη στιγμή : Όταν  παραγγέλνει σουβλάκια ο Κασιδιάρης και ο ντελιβεράς είναι αλλοδαπός!

 Ετρεχα στο παρκο και μου λεει μια:
-Σε πειραζει να τρεξω μαζι σου;
-Γιατι της λεω,  εκλεψες και συ απ το περιπτερο;

    Φήμες λένε ότι το ΙΚΑ θα μετονομαστεί σε ΙΚΕΑ, με σλόγκαν "θεραπεύσου μόνος σου".!!!

- Ρε συ Γιώργο, έστειλα το παιδί πριν 4 ώρες να πάρει μακαρόνια και δεν έχει γυρίσει ακόμα. Τι να κάνω ?
- Ξέρω 'γω ; Kάνε φασολάκια….. .

Τα «Βερονάλ» της αρχαίας Ελλάδας

Ο Δημήτρης Φύσσας μιλάει με τον   συγγραφέα (και γατόφιλο...) Τάκη Θεοδωρόπουλο  για το "Βερονάλ"- φάρμακο κατά της αϋπνίας παλαιόθεν αλλά και τίτλο βιβλίου του δεύτερου...Η φωτογραφία είναι της Ανθής Ξενάκη

ΦΥΣΣΑΣ:
 Η πρωτοτυπία του «Βερονάλ» (εκδόσεις «Μεταίχμιο», 2015) έχει να κάνει με το ότι αυτή τη φορά ήρωας είναι ένας σχεδόν σύγχρονός μας, ο θρυλικός αυτοκτόνος φιλόλογος Γιάννης Συκουτρής (1901 - 1937), ένας ξεχωριστός άνθρωπος, του οποίου η έκδοση για το «Συμπόσιο» του Πλάτωνα διαβάζεται μέχρι σήμερα με αμείωτο ενδιαφέρον. Το βιβλίο είναι αξιανάγνωστο, ασχολείται με τους κλασικούς «δαίμονες» του Τάκη Θεοδωρόπουλου (γλώσσα, παιδεία, Ελλάδα, Φιλολογία, Ιστορία, γλωσσολόγοι κ.λπ.), έχει όλα τα γνωρίσματα της γραφής του (συστηματική έρευνα, πυκνή γραφή, προβολές στο σήμερα, ειρωνεία) και διαθέτει ένα άριστο επίμετρο σαν αναγνωστικό μπόνους.
«Βερονάλ» είναι το φάρμακο κατά της αϋπνίας που χρησιμοποιούσε ο Συκουτρής, με μια εσκεμμένα υπερβολική δόση του οποίου αυτοκτόνησε σε κάποιο ξενοδοχείο της Κορίνθου. Με αφορμή το βιβλίο, ο παλιός φίλος μού έδωσε την παρακάτω συνέντευξη.

Μια δολοφονική "εξημέρωση"

Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ :  Ο άνθρωπος είναι τόσο ελαφρός και άσχετος ώστε θέλει να εξυπηρετήσει τους επισκέπτες του πρώτου Εθνικού Δρυμού της χώρας δαπάναις  του "πόρου", που ακριβώς συνιστά βασικό κίνητρο των επισκεπτών - και που είναι το τοπίο.

 Θέλει ουσιαστικά να εξημερώσει το χώρο εμβάλλοντας  κατασκευές που απομυθοποιούν, αποστερούν την αίγλη, εκκοσμικεύουν ό,τι  στα πιο κορυφαία σημεία  του βουνού φαντάζει  απόκοσμο, φαντασιογόνο, μήτρα στοχασμών !

Η ΕΙΔΗΣΗ του   ΑΠΕ-ΜΠΕ : 

Σχέδιο για τη δημιουργία μικρού οικισμού καταφυγίων στον Όλυμπο και σε υψόμετρο 2.300 μέτρων, προωθείται από την κυβέρνηση, μέσω προεδρικού διατάγματος,  είπε ο υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις, Δημήτρης Μάρδας.

Το εγχείρημα προβλέπει την κατασκευή 3 – 4 καταφυγίων τα οποία θα εξυπηρετούν τις ανάγκες ορειβατών και θα τους διευκολύνουν να φθάσουν ευκολότερα, ασφαλέστερα και νωρίτερα στην κορυφή του βουνού. Για να προσεγγίσει σήμερα κάποιος την κορυφή του Ολύμπου, θα πρέπει να ξεκινήσει την πεζοπορία από τα υπάρχοντα καταφύγια του «Ζολώτα» και της «Πετρόστρουγκας», αλλά η απόσταση μέχρι τον Μύτικα είναι μεγάλη και μπορούν να τη διανύσουν μόνο εκπαιδευμένοι και έμπειροι ορειβάτες.

«Με τη δημιουργία του μικρού καταφυγιακού χωριού θα μπορεί κάποιος να κερδίζει περίπου 4 ώρες περπατήματος. Πολλοί γοητεύονται και θέλουν να περπατήσουν, αλλά δεν έχουν τον χρόνο και τις αντοχές» είπε ο κ. Μάρδας, μιλώντας στο «Πρακτορείο 104,9 FM» και πρόσθεσε:

Κατασκεύαζουν πολυκατοικία ύψους 117 μέτρων γεμάτη δέντρα!

 

Ο Stefano Boeri, είναι ένας Ιταλός αρχιτέκτονας με τάση στις καινοτόμες, πράσινες κατασκευές και του δόθηκε να κατασκευάσει ένα πύργο διαμερισμάτων ύψους 117 μέτρων στη Λωζάννη της Ελβετίας. Συγκεκριμένα πρόκειται για το πρώτο κτήριο στον κόσμο που θα είναι καλυμμένο με αειθαλή φυτά.

Η πράσινη κατασκευή 36 ορόφων εύστοχα ονομάζετε «La Tour des Cedres» δηλαδή «Ο Πύργος των Κέδρων» καθώς θα είναι το σπίτι περισσότερων από 100 δέντρων, 6.000 θάμνων και 18.000 φυτών που θα εκτείνονται σε περίπου 3.000 τετραγωνικά μέτρα πράσινου χώρου. Τα φυτά θα προστατεύουν τα διαμερίσματα από τους ανέμους, τη σκόνη, τη ρύπανση και τον θόρυβο καθώς επίσης θα αποτελέσει μια ευχάριστη όψη για την πόλη.

Ο Ερντογάν ξερίζωσε ελιά 1.000 ετών, για να... στολίσει την EXPO 2016 της Αττάλειας!

Για μια ακόμη φορά η... οικολογική συνείδηση του Τούρκου προέδρου αποτέλεσε πεδίο έντονης κριτικής στα ΜΜΕ –και όχι μόνο– της γειτονικής χώρας. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παρευρέθη στην τελετή αναφύτευσης του αρχαιότερου δέντρου ελιάς, το οποίο μετά από 945 χρόνια ξεριζώθηκε για να τοποθετηθεί σε χώρο έξω από μεγάλο εκθεσιακό κέντρο στην Αττάλεια.

Η υπεραιωνόβια ελιά, η οποία φύτρωσε το 1071 στο χωριό Μπαντέμλι, στην περιοχή της Σμύρνης, αποτελεί πλέον την ατραξιόν του νέου βοτανικού κήπου, ειδικά σχεδιασμένου για την έκθεση τροφίμων EXPO 2016 .

Η έκθεση, που έχει τίτλο «Λουλούδια και παιδιά», θα ανοίξει τις πύλες της στις 23 Απριλίου και η θεματολογία της εστιάζεται σε τέσσερις άξονες: την ιστορία, τη βιοποικιλότητα, την αειφορία και τις «πράσινες» πόλεις. Το δέντρο, του οποίου ο κορμός έχει διάμετρο 2,55 μέτρα, ξεριζώθηκε με την πεποίθηση των τοπικών Αρχών ότι θα επιβιώσει στη νέα του θέση. «Ινσαλλάχ», όπως είπε ο Ερντογάν.