Ο Μάκης Ψωμιάδης πέρασε τη ζωή του «στο
ξερό», κοντολογίς σε γήπεδα που δεν διέθεταν
χλοοτάπητες πολιτισμού, καλών τρόπων, ευγενικών αντιπαραθέσεων. Ήταν μάγκας πολλών
μεγατόνων και διαπρεπής τσαμπουκάς, τόσο
ώστε να παραπέμπει στους αδελφούς
Κατελάνους, που κυριαρχούσαν στην πιάτσα νυχτερινών κέντρων προ δικτατορίας : Και μάλιστα όχι απλώς
κυριαρχούσαν αλλά ξωπετάγαν από το βιότοπό τους μέχρι και εισαγγελείς, γιατί (κατά πως λεγόταν)είχαν γραμμάτια από τη δράση τους στο δημοψήφισμα του 1946, που επανέφερε τη
βασιλεία…
Η έρευνα περί Μάκη Ψωμιάδη που πέθανε
όχι πλήρης ημερών αλλά υπερπλήρης χαριστικών αποφυλακίσεων, είναι βέβαιο ότι θα φέρει στην επιφάνεια
διάφορα . Εγώ θα καταθέσω κάτι ολίγα : Πρώτον, κάποιους στίχους του Γιάννη Πατίλη το 2013(«Ο Μάκης Ψωμιάδης σε καφετέρια στα Σκόπια») εμπνευσμένους
από τη γνωστή καταφυγή του λεγάμενου
στο χώρο της ακατανόμαστης, για
να αποφύγει κυρώσεις οίκαδε:
Εγώ μπροστά τους είμαι λευκή περιστερά
οι τελειωμένοι που θέλαν να ρεφάρουν με τον
Άζαξ
γι αυτό ο αγαπούλας πέρασε τα σύνορα
Τι σχέση έχει ο Γιωργάκης με το Μάκαρο;
στο σύστημά τους πάντα χάνει ο λαός
ενώ ποιος πόνταρε ποτέ στο Μάκη Μπόϊ κι
έχασε;
Πολιτικός κρατούμενος και θύμα του
συστήματος
στο μέρος τούτο νιώθω πλέον ασφαλής
μικρό αλωνάκι ο τόπος για μεγάλους
Σ’ αυτή την καφετέρια εγώ ο Μπιγκ Μακ
πίνω ατάραχος τη φραπεδιά μου και κοιτώ
τον καβαλάρη Μπιγκ Άλεκ** στη πλατεία
Το δεύτερο
αφορά την περίπτωση της συκοφαντικής
δυσφήμισης του Λαλιώτη από τον Μάκη, με συνέπεια να
επιβληθεί στον δεύτερο ποινή 12
ετών, την οποία όμως ανέστειλε επικαλούμενος λόγους υγείας και συγκεκριμένα
άσθματος. Το κοινό γενικώς επείσθη περί των ισχυρισμών του, ιδιαίτερα μάλιστα μετά τη φωτογράφησή του την επομένη ημέρα της δικαστικής απόφασης να καπνίζει ειδικά
αντιασθματικά πούρα Αβάνας, γνωστά για την θεραπευτική τους δράση …
Ένα τρίτο
στοιχείο που θα ήθελα να καταθέσω αφορά
τις δηλώσεις Ψωμιάδη το Σωτήριο έτος
2002, του Ντέμη Νικολαϊδη
ποδοσφαιριστεύοντος . Λέω «θα ήθελα να
καταθέσω» γιατί αυτό το κράμα βαρύμαγκα και λαϊκιστή μαφιόζου αποφασισμένου-να-
φτιάξει –ΜΜΕδικη- φιγούρα- χωρίς -όμως –και- να- δώσει- πολλά- θάρρητα- στο -πόπολο,
είναι δύσκολο να περιγραφεί …Αν ήμουν, π.χ. ο Κουέντιν Ταραντίνο θα του έλεγα «Μάκη προχώρα, διάλεξε όποιον
τυπά θέλεις από την αστυνομική
λογοτεχνία και έλα να τον παίξεις ,
καθαρίζω εγώ ». Όμως λόγω αδυναμίας περιορίστηκα να μείνω με τη θολή ανάμνηση
των βαρέων-βαρών δηλώσεων Ψωμιάδη περί του εκλύτου βίου του Νικολαϊδη,
κατά παράβαση της ΑΕΚτζίδικης τιμής του…
Στην εποχή
του Λούμπεν Καπιταλισμού ο Ψωμιάδης ήταν βέβαια
μικρομεσαίος, όμως ξεχώριζε για τη
φάτσα του. Και οπωσδήποτε
δικαίωνε την απόφανση ενός δικαστικού του 19ου αιώνα – «αλλαχού ο ληστής είναι αποτρόπαιος
εις την κοινωνίαν, ενταύθα ουδείς ληστής άνευ προστάτου»** .
Η Bild, γερμανική εφημερίδα με κυκλοφορία 3
εκατομμυρίων φύλλων ημερησίως, με ενδεχόμενο δόλο στο να δείξει την ύπαρξη θυλάκων ανομίας στη χώρα μας, που δικαιολογούν το τρέχον καθεστώς αποικιακής επιτροπείας,
έγραψε για τον Ψωμιάδη:
«….Οι
ιδιοκτήτες ποδοσφαιρικών συλλόγων αντιμετωπίζονται σαν θεοί στην Ελλάδα, κι
έτσι ήταν και ο Ψωμιάδης, ενώ έτσι φερόταν και στους παίκτες των ομάδων του…… όπως είχε καταγγείλει ο Νικολαϊδης, τότε
παίκτης της ΑΕΚ , είχε στείλει ομάδα μπράβων να τον απειλήσουν ότι θα του
σπάσουν τα πόδια αν δεν αρχίσει να πηγαίνει για ύπνο νωρίτερα!...Το ποινικό
μητρώο του 'Big Mak' είναι ιδιαίτερα
πλούσιο: λαθρεμπόριο, εκβιασμοί, απαγωγές, δωροδοκία, απάτες, σύσταση
εγκληματικής οργάνωσης και ξέπλυμα χρήματος. Μέχρι και ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος τον είχε
αποκαλέσει ''νονό''….
Πριν κάτι
χρόνια έπεσα πάνω στον Μάκη Ψωμιάδη γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου,
καθώς κατέβαινε από μια μαύρη κουρσάρα ντυμένος με σκούρα κουστουμιά – ψηλός και επιβλητικός,
σκέτος Ανατολίτης Πρίγκηπας : Όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να εκστομίσει μια
ροχάλα επί του εδάφους ! Ακόμη σκέπτομαι
αν το έκανε ως αντικομφορμιστής ή ως κομιστής αρνητικού πολιτισμού….…
* Μπιγκ
Άλεκ = Καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Μεγάλου Αλέξανδρου, του οποίου το άγαλμα
κοσμεί κεντρική πλατεία των Σκοπίων…
**
Δημήτρης Κωστόπουλος, «Ο Νταβέλης στο Σικάγο», Εκδόσεις Ευώνυμος, 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου