ΑΤΤΙΚΗ

 

Του Γιάννη Σχίζα

Ποντίκι, 28.12.23

 

        Σ’ αυτήν την περιοχή του νοτιοευρωπαικού χώρου, στο σκηνικό μιας ήπιας συνάντησης χερσαίας και θαλάσσιας ζωής, ενός κλίματος που έμελε να καταστεί διάσημο και να παράγει τοπία με εξαίσια φωτεινότητα, η Ιστορία έκλεισε ραντεβού ανάμεσα στους πολιτισμούς της ανατολικής μεσογείου και σ’ ένα νεοφερμένο πληθυσμό. Ο έρωτας δεν ήταν κεραυνοβόλος ούτε μεγάλης διάρκειας, ήταν όμως αρκετά γόνιμος ώστε να υπερβεί τα πρωταρχικά υλικά και να προχωρήσει σε νέες συνθέσεις, καταλήγοντας εν τέλει σε μια κορωνίδα της  φιλοσοφίας : «Παν μέτρον άριστον», « παν το πολύ τη φύσει  πολέμιον», «μηδέν άγαν»»……

 

Απόρριψη της μεγαλοσχημοσύνης

 

          Αυτή η απόρριψη του «μεγαλοϊδεατισμού», της μεγαλοσχημοσύνης, του στόμφου, της κομπορρημοσύνης απέναντι στη φύση, που δεν κατέληγε στην στήριξη της μετριοκρατίας, που δεν συνηγορούσε υπέρ του μικρού και ευτελούς,  επρόκειτο να αναχθεί σε αισθητική άποψη και στάση ζωής.

Οι Αθηναίοι ή Αττικοί – όροι συνώνυμοι στους κλασσικούς και ελληνιστικούς χρόνους – αξίωσαν την καθολικότητα της έννοιας του «μέτρου» και ονομάτισαν τον αντίποδά του «ύβρη». Ήταν αυτοί που ανέδειξαν το μεγαλείο του μικρού και την μικρότητα του «μεγαλείου», που φωτοδότησαν μικροσυμπεριφορές ως πρότυπα ζωής και αναθεμάτισαν πρακτικές μεγάλης κλίμακας ως μνημεία ανοησίας. Αυτοί που θα μπορούσαν να ορθωθούν  ανάμεσα σε οικολογούντες και αναπτυξιολόγους, ανοίγοντας  διμέτωπο αγώνα – αντιπαλεύοντας την μελλοντοφοβική νοσταλγία  αλλά και τον μεγαλομανιακό εκσυγχρονισμό, την ταρρίχευση της τρέχουσας ζωής αλλά και την εκ βάθρων ανάπλασή της. Αυτοί που θα μπορούσαν σήμερα να πουν : Η ομορφιά δεν βρίσκεται στο μικρό ή στο μεγάλο, αλλά στο άριστο μέγεθος.

The witch is dead

 Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 30.12.2023

Το τραγούδι είχε ξεκινήσει  από το 1939, είχε τραγουδηθεί από διάφορους, μέχρι που το 1982 ερμηνεύθηκε με αμίμητο τρόπο  από τον Klaus Nomi, με μια  αλλόκοτη, γερμανοπρεπή   προφορά : Ding-dong, the witch is dead- η μάγισσα  είναι νεκρή!  Το 2013 το αγγλικό «πλήθος», θα λεγε ο  μακαρίτης Τόνυ Νέγκρι  , το έκανε κύριο μοτίβο στο θάνατο της Θάτσερ, με τις ενθουσιώδεις μάζες να τραγουδούν  για να «τιμήσουν» την έξοδο της τέως Πρωθυπουργού της χώρας από τη ζωή. Στις  ημέρες μας ήλθε ο θάνατος του Βόλφανγκ Σόϊμπλε,  για να υπογραμμίσει  ότι άξιζε το ίδιο τραγούδι.

Πρόσφατα ο  Έλληνας Πρωθυπουργός δήλωσε ότι την περίοδο  των μνημονίων η χώρα έχασε το ¼ του εισοδήματός της : Παρέλειψε όμως να αναφέρει ότι έχασε 500.000 ανθρώπους , μέσα στους οποίους περιλαμβάνονταν άνθρωποι με  σπουδές και διπλώματα. Παρέλειψε να αναφέρει ότι το ¼ του χαμένου εισοδήματος  καταδίκασε στην στέρηση και  την πείνα πολύ περισσότερους  από το ¼ των συμπατριωτών μας.

Χρῖ­στος Δάλ­κος : Εἴ­δη­ση ἀ­να­πο­δο­γυ­ρι­σμέ­νη

 

planodion posted: " Χρῖ­στος Δάλ­κος Εἴ­δη­ση ἀ­να­πο­δο­γυ­ρι­σμέ­νη ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΑ μιὰν εἴ­δη­ση ἀ­να­πο­δο­γυ­ρι­σμέ­νη: Ἕ­νας ἀ­νό­η­τος ἀ­στυ­νο­μι­κὸς ση­μά­δε­ψε κά­ποι­ο δε­κα­ο­χτά­χρο­νο παι­δί -ἄ­γνω­στο τ᾿ ὄ­νο­μά του- μὲ δα­κρυ­γό­νο στὸν μη­ρό. Τὸ ἄ­τ" Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι   ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΑ μιὰν εἴ­δη­ση ἀ­να­πο­δο­γυ­ρι­σμέ­νη: Ἕ­νας ἀ­νό­η­τος ἀ­στυ­νο­μι­κὸς ση­μά­δε­ψε κά­ποι­ο δε­κα­ο­χτά­χρο­νο παι­δί -ἄ­γνω­στο τ᾿ ὄ­νο­μά του- μὲ δα­κρυ­γό­νο στὸν μη­ρό. Τὸ ἄ­τυ­χο, ἀ­κρω­τη­ρι­α­σμέ­νο θύ­μα χα­ρο­πα­λεύ­ει στὴν ἐν­τα­τι­κή.        Ὄ­χι, δὲν κά­η­κε ἡ χώ­ρα, ἡ χρό­νια τώ­ρα ἀ­νά­πη­ρη. Ἔ­γι­ναν ἀ­να­λύ­σεις αἵ­μα­τος ἀπ᾿ τοὺς ἁρ­μό­διους θε­ρά­πον­τες ἰα­τροὺς καὶ βρέ­θη­κε πὼς τὰ αἱ­μο­σφαί­ρια τοῦ ὡς ἄ­νω δὲν ἤ­τα­νε ἀρ­κούν­τως ἀν­τε­ξου­σι­α­στι­κά.

ΕΥΧΕΣ

 

Άγιος Βασίλης έρχεται, Γενάρης ξημερώνει.

Βασίλη μ', πούθεν έρχεσαι κι απούθε κατεβαίνεις;

Από τη μάνα μ' έρχομαι και στο σχολειό πηγαίνω

να πά’ να μάθω γράμματα, να πω την αλφαβήτα

και στο ραβδί π' ακούμπησα, χλωρά χορτάρια βγάζει

κι απ' κάτ' τα χλωροβλάσταρα, περδίκια φωλιασμένα

δεν είν' περδίκια μοναχά, ήταν και περιστέρια.

Τα περιστέρια πέταξαν, πάνε στην κρύα βρύση

παίρνουν νερό στα νύχια τους και χιόνι στα φτερά τους

να λούσουν τον αφέντη τους, ν' αγιάσουν την κυρά τους.

 

Και εις έτη πολλά.

«Αναζητώντας νέες σταθερές σε έναν αβέβαιο κόσμο»

 

Καλλιόπη Οικονόμου

Ειδική Παιδαγωγός-Κέντρο Παιδοψυχικής Υγιεινής Αθήνας

Μsc Ειδικής Παιδαγωγικής Ψυχολογίας- Kaloikon60@yahoo.com

M:694 2063 209

Περίληψη

Οι νέες οικονομικές, κοινωνικές και επιστημονικές εξελίξεις που σημειώνονται  διεθνώς και οι αξίες που συνακόλουθα αναδύονται την τελευταία δεκαετία του 20^ου αιώνα και αρχές  21ου, την εποχή της 4^ης βιομηχανικής επανάστασης ή την εποχή της μετανεωτερικότητας (από κοινωνιολογική προσέγγιση), απαιτούν από το σύγχρονο άνθρωπο να διαμορφώσει τον κόσμο του σε μία σύνθετη και πολυσχιδή πολιτική, κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική πραγματικότητα. Ο «Ορθός Λόγος» η ανάπτυξη και η πρόοδος των επιστημών, που ήταν κυρίαρχες αξίες την εποχή της νεωτερικότητας, των προηγούμενων βιομηχανικών επαναστάσεων, κλονίζονται. Κυριαρχούν η «αποτελεσματικότητα», η «παραγωγικότητα», ο  «ανταγωνισμός»,  το «εφήμερο», ο κόσμος του ηδονισμού του «φαίνεσθαι», η κοινωνία μετατρέπεται από παραγωγική σε καταναλωτική και σηματοδοτούνται αλλαγές στο άτομο, στην οικογένεια. Ο άνθρωπος, υπό την επήρεια αυτών των συνθηκών και των αντιλήψεων, καλείται να επαναπροσδιορίσει την ύπαρξη του, να την επα-νανοηματοδοτήσει ενσωματώνοντας το «παλιό» με το «καινούργιο», προς μία κοινωνική και ηθική συλλογικότητα που θα είναι προς όφελός του.

 

«Αναζητώντας νέες σταθερές σε έναν αβέβαιο κόσμο»

«Τα πάντα ρει»

Ποτέ άλλοτε η ρήση αυτού του μεγάλου προσωκρατικού φιλόσοφου της υλιστικής περιόδου της φιλοσοφίας δεν ήταν τόσο επίκαιρη όσο σήμερα.

Ο σύγχρονος άνθρωπος στη σημερινή εποχή, της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, καλείται σύμφωνα με τις νέες οικονομικές, κοινωνικές, επιστημονικές εξελίξεις, της μετανεωτερικής εποχής, να διαμορφώσει τον κόσμο του σε μία σύνθετη και πολύπλευρη πολιτική, κοινωνική, οικονομική, πολιτιστική πραγματικότητα.

Ποια είναι όμως αυτή η εποχή της μετανεωτερικότητας ή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της;

Τάσος Γκρους - Δημήτρης Σχοινοπλοκάκης «Ο γερο-ναυτικός»

 

Ερμηνεύει ο Ανδρέας Σμυρνάκης

 

Κυκλοφόρησε επίσημα σε όλες τις μουσικές διαδικτυακές πλατφόρμες (Spotify, Apple Music & iTunes, YouTube Music) το digital single «Ο γερο-ναυτικός», σε μουσική Τάσου Γκρους, στίχους Δημήτρη Σχοινοπλάκη και ερμηνεία Ανδρέα Σμυρνάκη.
«Ο γερο-ναυτικός» ανήκει στην κατηγορία των «αδέσποτων», ανεξάρτητων τραγουδιών, καθώς δεν κυκλοφορεί από κάποια εταιρεία και δεν ανήκει σε συγκεκριμένο κύκλο τραγουδιών του συνθέτη. Έχει σχέση με τη θάλασσα και τις αναμνήσεις ενός παροπλισμένου ηλικιωμένου άντρα, ο οποίος σκέφτεται τα χρόνια που πέρασε μέσα στα καράβια και πως θα έδινε τη ζωή του για ένα μπάρκο. Η κλασική περίπτωση να εκτιμούμε κάτι μόνο αφού το χάσουμε.
Ο σημαντικός συνθέτης Τάσος Γκρους έδωσε στους στίχους, που αντλούν τη θεματική τους από την ελληνική παράδοση της θάλασσας, τη μορφή σύγχρονης μπαλάντας με έντονα στοιχεία ροκ.
Ο νέος ερμηνευτής Ανδρέας Σμυρνάκης απέδωσε με εκφραστικότητα το νόημα του τραγουδιού.

H Φαμέγια, της Αντωνίας Ζεβόλη Νταουντάκη

 

Το λυκαυγές του κόσμου

 

Βέρνερ Χέρτσογκ

ο λυκαυγές του κόσμου ποσότητα

Ένας άνθρωπος στη ζούγκλα για δεκαετίες, μια περιπέτεια - μία αληθινή ιστορία του σπουδαίου σκηνοθέτη Βέρνερ Χέρτσογκ.

Ο Χίρου Ονόντα ήταν νέος όταν η Ιαπωνία συνθηκολόγησε με την Αμερική και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε, χωρίς να το πληροφορηθεί. Κι ήταν μεγάλος όταν επιτέλους βρήκε ένα τέλος και ο δικός του πόλεμος. Για δεκαετίες ο στρατιώτης εξακολουθούσε να υπερασπίζεται ένα ασήμαντο νησί στον Ειρηνικό Ωκεανό. Σαν φάντασμα κρυβόταν στο αρχέγονο δάσος, πολεμούσε με την ανελέητη φύση, όπως και με τα δικά του δαιμόνια.

Ο σημαντικός συγγραφέας και σκηνοθέτης Βέρνερ Χέρτσογκ συνάντησε αυτοπροσώπως στην Ιαπωνία τον άνθρωπο με το ιδιαίτερο αυτό παρελθόν. Το πρώτο του βιβλίο ύστερα από πολλά χρόνια είναι ένας λαμπερός, συγκινητικός χορός εικόνων του νοήματος και της ανοησίας της ύπαρξής μας.

*

Ο Βέρνερ Χέρτσογκ (Werner Herzog), γεννημένος το 1942 στο Μόναχο, ζει στο Λος Άντζελες. Το έργο του, που περιλαμβάνει θρυλικές ταινίες όπως Αγκίρε, η μάστιγα του Θεού, Νοσφεράτου: ο δράκουλας της νύχτας, Φιτσκαράλντο, Ο άνθρωπος γκρίζλι, Σπήλαιο των ξεχασμένων ονείρων, Ο αγαπημένος μου εχθρός, έχει διακριθεί με τα πιο σημαντικά κινηματογραφικά βραβεία διεθνώς. Έχει εκδώσει περισσότερα από δώδεκα βιβλία, κάποια από τα οποία έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, κι έχει σκηνοθετήσει όπερα

Παγκόσμια ιστορία θεάτρου

 

Εκδόσεις Βιβλιοπέλαγος

 

Βασίλης Ρούβαλης

 

Πάνω από 20.000 στο Βερολίνο : Για κατάπαυση του πυρός - σταματήστε τις παραδόσεις όπλων!

 

«Όχι στους πολέμους – Σταματήστε την τρέλα των όπλων – Διαμορφώστε το μέλλον ειρηνικά και δίκαια»

 

Κάτω από αυτό το σύνθημα, 130 προσωπικότητες από το συνδικαλιστικό κίνημα, ακτιβιστές από το κίνημα της ειρήνης και μέλη του κοινοβουλίου κάλεσαν σε συγκέντρωση στις 25 Νοεμβρίου ενάντια στη γερμανική κυβέρνηση και την πολιτική του «ανεμπόδιστου επανεξοπλισμού». Τα 85,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε στρατιωτικές δαπάνες για το 2024 είναι τα μεγαλύτερα στην ιστορία της Γερμανίας και συνοδεύονται από δραματικές περικοπές στη χρηματοδότηση για την υγεία, τις υποδομές κ.λπ., τον πληθωρισμό και τις πραγματικές απώλειες μισθών...

Περισσότερα από 20.000 άτομα ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Ήταν ένα συλλαλητήριο αντίστασης ενάντια στις φιλοπόλεμες και κοινωνικά καταστροφικές πολιτικές της κυβέρνησης Scholz. Ο θυμός και η αγανάκτηση εκφράστηκαν επίσης πολύ εντυπωσιακά με τις κραυγές και τα χειροκροτήματα κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου.

Το κεντρικό αίτημα όλων των ομιλητών και σε πολλά πανό ήταν:

«Άμεση κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή», «Άρση του αποκλεισμού της Γάζας». Άλλα πανό ή αφίσες έγραφαν: "Όχι δισεκατομμύρια για επανεξοπλισμό – 100 δις για σχολεία, νοσοκομεία, το κλίμα», «Σταματήστε τον κοινωνικό πόλεμο εναντίον του λαού».

Οι συνδικαλιστές συνάδελφοι από διάφορες περιοχές της Γερμανίας προέρχονταν από τα συνδικάτα  ver.di, GEW, IG Metall, IG BAU...με σημαίες και πανό όπως: «Όχι στον πόλεμο – ναι στο κοινωνικό κράτος». Οι συνάδελφοι επέκριναν έντονα το γεγονός ότι οι ηγέτες των συνδικάτων αρνήθηκαν να καλέσουν τη συγκέντρωση.

Στην αρχή της πορείας, ο Ράινερ Μπράουν κατέστησε σαφές ότι ο πόλεμος και ο επανεξοπλισμός ακολουθούνται από κοινωνικό πόλεμο:

«Αυτός ο κοινωνικός πόλεμος εναντίον του λαού πρέπει να τερματιστεί».

Η Sahra Wagenknecht τηλεφώνησε επίσης και μίλησε στην αρχή. Άσκησε δριμεία κριτική στην πολεμική πολιτική της κυβέρνησης Scholz. Ο υπουργός Άμυνας απαιτεί η Γερμανία να γίνει ξανά κατάλληλη για πόλεμο: «Η Γερμανία θέλει να κυριαρχήσει ξανά  στην τέχνη του πολέμου!».

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΑΜΕΝΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ

 

Του Γιάννη Σχίζα

Δρόμος της Αριστεράς, 23.12.23

 

Στ’ αριστερό σου χέρι μια γραμμή

Μια χαρακιά στο γόνατό σου, τάχα να υπάρχουν

στην άμμο του περασμένου καλοκαιριού, τάχα

να μένουν εκεί που φύσηξε ο βορριάς

 

Γιώργος Σεφέρης, «Επιφάνια ,1937»

 

     Μετά τον Μαρσέλ Προυστ, όλοι ζουν την απώλεια του χρόνου…Ο Σεφέρης  αναζητάει κάποια  περασμένη  ερωτική κατάσταση  τρέφοντας  τη μεταφυσική προσδοκία  ενός  μικροπεριβάλλοντος άθικτου,  σχεδόν μαρμαρωμένου.  Ο Φερνάντ Μπρωντέλ de profundis εύχεται στη Βενετία «να μην αλλάξει, να μην κινηθεί, να μείνει σαν την ωραία κοιμωμένη του δάσους»...  Ο σύγχρονος  ποιοτικός ταξιδευτής   περιφέρεται συχνά  από χωρίου εις χωρίον  τρέφοντας  την προσδοκία μιας συνάντησης με τόπους  σταθερούς, δοσμένους  στην εγχώρια ζωή, αειφορικά γραφικούς , παρθένους. Όμως η ζωή αλλάζει , δίχως να πολυσκοτίζεται  για τη δική του μελαγχολία μπροστά σε  αλλοιωμένα, ανθρωπογενή και φυσικά τοπία :  Τοπία που είναι πλέον «μετα-παρθένα» (!) και που συνεχίζουν να αλλάζουν εκρηκτικά μέσα στο χρόνο , προκαλώντας   βιασύνη και άγχος σε όσους θέλουν να γνωρίσουν  όσα  απειλούνται με άμεση εξαφάνιση. Σαν μαθηματικό όριο προβάλλει  η αίσθηση  της  ματαιότητας κάθε φυγής, σε ένα κόσμο όπου  το «αλλού»  γίνεται  απελπιστικά παραπλήσιο με το  «εδώ»...

 

ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ

 

       «Η πόλις ακολουθεί» τον τουρίστα, η αστικοποίηση διατρέχει τους χώρους των διακοπών, τα εξοχικά ακροβολίζονται  και αλλάζουν το «φαίνεσθαι» και την ιδιαιτερότητα   της εξοχής, οι ανέσεις των ξενοδοχιακών  συγκροτημάτων  κάνουν   τον επισκέπτη να αισθάνεται «σαν στο σπίτι του».Η  τάση της ομογενοποίησης διαποτίζει τη νέα τουριστική τάξη πραγμάτων , η Κρήτη αποκτάει γήπεδα γκολφ «προσομοιώνοντας» τα σκωτικά υψίπεδα,  το Ντουμπάϊ καυχιέται για  χιονοδρομικά  σπορ  εφάμιλλα των αυστριακών.

Παράταση Ζωής

 

Του Γιάννη Σχίζα

 

Όσοι περάσαμε από το Φεστιβάλ Οικολογικών ταινιών της Ρόδου , το Rodos Ecofilms, θυμόμαστε  τη Λουκία Ρικάκη, που ήταν Καλλιτεχνική Διευθύντρια, καθώς επίσης όλους τους ανθρώπους που συνέδραμαν  την προσπάθεια στη προβολή οικολογικών ταινιών και ντοκιμαντέρ. Η Λουκία Ρικάκη  συνέχισε και ενδυνάμωσε το Φεστιβάλ Οικολογικών Ταινιών  δημιουργώντας το  «Φεστιβάλ ταινιών υγείας», που ήταν το μοναδικό φεστιβάλ τέτοιων ταινιών σε ολόκληρο τον Κόσμο και διοργανώθηκε  δυο φορές μέσα σε δυο χρόνια. Τελικά τα μνημόνια αφενός και αφετέρου ένας θανατηφόρος καρκίνος την πρόλαβαν,    έδωσε μάχη για τη ζωή, στην οποία τη συνδράμαμε κι εμείς όσο μπορούσαμε με διάφορα ευαίσθητα αλλά αναποτελεσματικά  email  , που δεν απέτρεψαν το θάνατό της  τον Δεκέμβρη του 2011, σε ηλικία  50 ετών. Για το Ecofilms  φεστιβάλ  έγραφε  το 2007 ο  Πρόεδρός του, Σπύρος  Κουβέλης: « Το Εcofilms μιλάει στη γλώσσα των δημιουργών των έργων που παρουσιάζει, με την ευαισθησία και την κριτική ματιά όχι μόνο πάνω στα προβλήματα, αλλά και στην ομορφιά του κόσμου». Ο δε Γιώργος Καρυπίδης, εκ των σκηνοθετών που συμμετείχαν , έλεγε δυο λόγους για τους οποίους γύρισε  την ταινία του «Μιλώντας για συντριμμένα πράγματα : Χιλή, 11 Σεπτεμβρίου 1973» : «Γιατί πιστεύω  ότι το εξαιρετικά ενδιαφέρον εγχείρημα του Σαλβαδόρ Αλιέντε( που δεν απέτυχε αλλά συντρίφθηκε από τη ΣΙΑ, τη Χιλιανή πλουτοκρατία και το στρατό) διατηρεί την διαχρονική του αξία». Και δεύτερον, «γιατί ήθελα να κερδίσω ένα στοίχημα : Να κάνω μια ταινία όχι low budget αλλά no budget”, υπονοώντας ότι με την κοπτική-ραπτική διαφόρων ντοκιμαντέρ μπορούσε να παρουσιάσει μια άρτια ταινία ! 

Η Λουκία Ρικάκη και ο Γιώργος Καρυπίδης δεν είναι ζωντανοί πλέον, αλλά κάπου μας ανακατεύουν με την ιδέα  μιας  ζωής που θα μπορούσε να παραταθεί επ’ αόριστον….

Κάρτα ευχών από Κώστα Ευαγγελάτο

 

ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ: ΠΡΑΣΙΝΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

 

 ΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ:     

  ΕΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ  ΜΕΛΛΟΝ των  ΠΟΛΕΩΝ 

του Κωνσταντίνου Τάτση

             Οι  πόλεις  μας  εχουν  μετατραπεί  σε   επίκεντρα     της  σύγχρονης       ζωής,    εξελίσσονται  συνεχώς,   διαμορφώνονται  από  τις   συνεχώς.   μεταβαλόμενες    ανάγκες  μας    και   τη  δυναμική   της   κοινωνίας.    Ηδή   ο παγκόσμιος πληθυσμός που ζει   στις.  πόλεις είναι μεγαλυτερος   απο   τον   πληθυσμό   της υπαίθρου. Τις τελευταίες  δεκαετίες,   η    έννοια    της    αστικής    ανάπλασης  έχει   αναδειχθεί   ως   βασική  απάντηση    στις  περιβαλλοντικές, κοινωνικές και κυρίως οικονομικές προκλήσεις που   αντιμετωπίζουν  οι αστικές περιοχές.  

         Το όραμα ενός πράσινου και βιώσιμου μέλλοντος   για.  τις πόλεις   βασίζεται.   σε  μια   ολιστική   προσέγγιση,   η   οποία περιλαμβάνει τον μετασχηματισμό των υφιστάμενων αστικών   περιοχών   ώστε   να   καταστούν  πιο   ανθεκτικές,  βιώσιμες και οικολογικά λειτουργικές. 

        Πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο όπως  Αθήνα και η Θεσσαλονίκη είναι  χαρακτηριστικά παραδείγματα & χαρακτηρίζονται από ξεπερασμένες υποδομές, υποβαθμισμένες περιοχές, κυκλοφοριακή συμφόρηση και σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα.   Η αστική ανάπλαση στοχεύει στην αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων μέσω στοχευμένων παρεμβάσεων που αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών, στη μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και στην προώθηση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας. Αυτό βέβαια όταν είναι καλά σχεδιασμένες  και δεν είναι από αυτά τα πρόχειρα έργα (τελικά μόνο πλακοστρώσεων) που συχνά βλέπουμε να πραγματοποιούνται. 

       Βασικό στοιχείο της αστικής ανάπλασης είναι η υλοποίηση «πράσινων υποδομών» και "πράσινων διαδρομών" που συνδέουν την πόλη  και η δημιουργία αστικών πάρκων. Αυτοί οι χώροι πρασίνου όχι μόνο βελτιώνουν την ποιότητα του αέρα και παρέχουν χώρους αναψυχής, αλλά συμβάλλουν επίσης στον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής παρέχοντας ένα πιο δροσερό περιβάλλον και μειώνοντας τη σφράγιση του εδάφους. Για την προώθηση της βιωσιμότητας, η αστική ανάπλαση απαιτείται περιλαμβάνει επίσης την εφαρμογή λύσεων βιώσιμης κινητικότητας. δηλαδή ουσιαστικά Λύσεων βασισμένων στην Φύση

Salom !

 

                                                      «Εἰρήνη φίλη, τὸ παρὰ πάντων μὲν ἐπαινούμενον                                                      

ἀγαθόν, ὑπ’ ὀλίγων δὲ φυλασσόμενον...».

Γρηγόριος Ναζιανζηνός

 

                                                              Τοῦ κ. Κων. Ἰ. Δάλκου, Φιλολόγου,

                                                                       ἐπιτ. Δ/ντοῦ τοῦ 3^ου Λυκ. Αἰγάλεω

   Φίλε ἀναγνώστη, παντοῦ καὶ διαχρονικῶς, ὄχι μόνον σὲ ἡμέρες ἑορτάσιμες, ὅπως οἱ προσεχεῖς, ἀλλὰ καὶ σὲ κάθε συνάντηση, ὄχι μόνον εὐγένεια ἢ συνήθεια, ἀλλά, κυρίως ἴσως, μιὰ ἐσωτερικὴ αἴσθηση πὼς ὑπάρχει κάποιο μυστηριῶδες καὶ πανταχοῦ παρὸν πρόσωπο ποὺ εὐμενῶς μᾶς ἀκούει, ἐπιβάλλει σὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, ὡς ὑποχρέωση, νὰ ἀπευθύνουν εἰς ἀλλήλους χαιρετισμοὺς μὲ ποικίλες εὐχές. Τὴν διαίσθηση αὐτὴ ἐπιβεβαιώνει ἐξ ἄλλου καὶ ἡ λαϊκὴ παροιμία «καλομελέτα κι ἔρχεται». Οἱ χαιρετισμοὶ αὐτοὶ εἶναι βέβαια φυσικῶς ἑπόμενον νὰ ἀναφέρωνται στὰ γενικῶς βιούμενα ὡς ἀγαθά, δηλαδὴ στὴν ὑγεία, τὴν προκοπή, τὴν χαρὰ καὶ τὴν ἐν γένει εὐδαιμονία, τὴν εὐτυχία δηλαδή, ὅπως προφανῶς ἑκάστοτε αὐτὴ ἐννοεῖται, ἀπὸ τοῦ Ἀριστοτελικοῦ «ζῆν κατ’ ἀρετὴν» μέχρι τοῦ «φάγε πίε εὐφραίνου».

   Βεβαίως στὴν ἱεράρχηση τῶν ἀγαθῶν αὐτῶν παρεμβαίνουν κάποτε καὶ οἱ ἀναπόφευκτεςκατὰ τόπον καὶ χρόνον ἰδιαιτερότητες καὶ συγκυρίες. Προσφάτως λοιπὸν συνέβη νὰ ἀναγνώσω ἕνα κείμενο μὲ τὸν τίτλο «Πῶς χαιρετοῦμε» κάποιου προπολεμικοῦ, πολὺ γνωστοῦ τότε, χρονογράφου. Μεταξὺ ἄλλων λοιπὸν γράφει περὶ τῶν Κινέζων:«Οἱ Κινέζοι οὔτε χειραψίας ἠξεύρουν οὔτε ὑποκλίσεις οὔτε βγαλσίματα καπέλλων οὔτε βγαλσίματα χεριῶν. Χαιρετοῦν κατὰ τὸν μᾶλλον πρακτικὸν καὶ λίαν ἁπλοῦν τρόπον. Ὅταν συναντῶνται εἰς τὸν δρόμον ἢ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ ὁ ἕνας ἐρωτᾷ τὸν ἄλλον:

-

Η «αναμάγευση» των βουνών

 

Του Γιάννη Σχίζα

Αυγή 23.12.23

Η «απομάγευση» , η εξάλειψη των κατοικημένων χώρων και η επανακυριαρχία του λύκου και του αγριογούρουνου, φαίνεται πως είναι μια μοιραία διαδικασία για τα βουνά. Βεβαίως τις διακοπές των Χριστουγέννων πολλοί θα τις περάσουν στους  καθιερωμένους ορεινούς οικισμούς, κάνοντας σκι ή  απολαμβάνοντας την μαγεία του χιονιού ,με τα οποία έχει αποκοπεί ο άνθρωπος της πόλης : Τα Χάνια στο Πήλιο, το Καρπενήσι, τα Καλάβρυτα,  το Περτούλι, είναι προορισμοί που μπορούν να κερδίσουν κόσμο. Όμως η ορεινή ύπαιθρος πάσχει γενικά από εγκατάλειψη, από έλλειψη πληθυσμού και δραστηριοτήτων. Υπάρχουν χωριά που πνέουν τα λοίσθια, που δεν διαθέτουν ούτε  ταβέρνα για να προσφέρουν εστίαση στους επισκέπτες. Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά κυριαρχεί σε όλα τα Βαλκάνια : Αρχίζοντας από τη Βουλγαρία, που είδε τον πληθυσμό της να μειώνεται από τα 9 εκατομμύρια στα 7,8, ως τη  Βόρεια Μακεδονία, με  500 χωριά ερημωμένα, κι ακόμη στην Αλβανία, που έχασε το 1,3 % του πληθυσμού  σε 10 χρόνια.

Φελιτσιτά

Μηνάς Αλεξιάδης & Friends Straight Ahead Jazz

 

μία unforgettable (αξέχαστη, εις την καθομιλουμένη)
 μουσική συνεύρεση

την Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου στις 21.00 στο Θεατρικό Βαγόνι

 

Ο Μηνάς Αλεξιάδης επανέρχεται στην τζαζ αλλά και στην Αμαξοστοιχία-Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ σε μία κορυφαία συνάντηση με τους σπουδαίους μουσικούς της ελληνικής τζαζ σκηνής, Τάκη Πατερέλη, Σπύρο Παναγιωτόπουλο και Γρηγόρη Θεοδωρίδη. Μια μοναδική βραδιά για τους φανατικούς λάτρεις της jazz και τους μουσικόφιλους θεατές του Τρένου στο Ρουφ με ένα επιλεγμένο ρεπερτόριο από jazz blues, μπαλάντες, hard-bop και λάτιν κομμάτια. Το κουαρτέτο αυτοσχεδιάζει και ερμηνεύει κομμάτια των Charlie Parker, Miles Davis, Wayne Shorter, Cole Porter κ.ά., καθώς και κορυφαία jazzstandards σε μία "unforgettable" μουσική συνεύρεση.

 

Ελληνικό απόσταγμα

 Σας καλωσορίζουμε στη μοναδική εκδήλωση γευσιγνωσίας «Ελληνικό Απόσταγμα» 2024, με πρωταγωνιστές το τσίπουρο και την τσικουδιά, το ούζο, τα ελληνικά αποστάγματα σταφυλής και τα παραδοσιακά και μη ελληνικά ηδύποτα (λικέρ).

Η καθιερωμένη πια εκδήλωση «Ελληνικό Απόσταγμα» επιστρέφει ακόμη πιο δυνατή και ενδιαφέρουσα. Οι λάτρεις των προαναφερόμενων ελληνικών ποτών που θέλουν να δοκιμάσουν, να ανακαλύψουν και να εκτιμήσουν τη διαφορετικότητα των επώνυμων αυτών προϊόντων θα βρουν στο «Ελληνικό Απόσταγμα» 2024 τον ιδανικό για αυτούς προορισμό. Εκεί θα συναντήσουν μία μεγάλη γκάμμα ποτών και θα εντρυφήσουν στον πλούτο και στην ομορφιά τους. Άλλωστε, όλα τα επώνυμα ελληνικά αποστάγματα και τα παραδοσιακά ηδύποτα της Ελλάδας μπορούν να συνυπάρξουν άψογα. Ποτέ, όμως, δίπλα σε ανώνυμα ανάλογα προϊόντα που διακινούνται χύδην και δεν έχουν θέση στο «Ελληνικό Απόσταγμα».

Η εκδήλωση αφορά μόνο ελληνικές ποτοποιίες και προβάλλει τα καλύτερα ελληνικά αποστάγματα και λικέρ τους, ξεδιπλώνοντας τη μοναδικότητά τους, τη βαθιά ιστορία τους, αλλά και τρόπους για την καλύτερη δυνατή απόλαυσή τους. Ο επισκέπτης θα μυηθεί σε δεκάδες ετικέτες και θα γνωρίσει το έργο των Ελλήνων παραγωγών του χώρου, που συνεχώς βελτιώνουν και ανανεώνουν τα προϊόντα τους, γνωρίζοντας περίοδο άνθισης και ακμής.

Το «Ελληνικό Απόσταγμα» 2024 αποτελεί την αποκλειστικά δική τους εκδήλωση γευστικής δοκιμής, που πραγματικά αξίζουν. Την υψηλή ποιότητα οργάνωσης της εκδήλωσης εγγυάται η εταιρεία Vinetum, που η εξειδίκευση και η πείρα της στην επιτυχημένη διοργάνωση εκθέσεων κρασιού και άλλων αλκοολούχων ποτών (Οινόραμα, Αφρός & Νέκταρ, Μεγάλα Κόκκινα Κρασιά, Διονύσια, Ζυθογνωσία κ.ά.) διανύει την τρίτη δεκαετία της.

Αίθουσα Φουαγιέ Τεχνών του Ωδείου Αθηνών, στο κέντρο της Αθήνας.

Το Ωδείο Αθηνών στεγάζεται στο εμβληματικό κτήριο του πρωτοπόρου αρχιτέκτονα Ιωάννη Δεσποτόπουλου, πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο και δίπλα στο Βυζαντινό Μουσείο.

Η πρόσβαση με μέσα μαζικής μεταφοράς είναι άριστη και η διαθεσιμότητα πολλών χώρων στάθμευσης βρίσκεται σε μικρή απόσταση.

Κυριακή
21
Ιανουαρίου
2024

---

13:00 – 20:00

Mετρό
- Γραμμή 3, στάση «Ευαγγελισμός».

Λεωφορεία
- Γραμμή Π. Φάληρο - Κηφισιά (550)
- Γραμμή Τζιτζιφιές - Χαλάνδρι (10), στάση «Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών», επί της λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου και στάσεις «Ρηγίλλης» και «Βυζαντινό Μουσείο-Ρηγίλλης», επί της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας.

€

 

Με προπώληση, τα εισιτήρια κοστίζουν 12€ (10€ για φοιτητές), ενώ στην είσοδο της έκθεσης 15€ (12€ για φοιτητές). Περιλαμβάνεται κατάλογος και ειδικό αναμνηστικό ποτήρι γευστικής δοκιμής αποσταγμάτων.

Ορνιθο-λογικές ευχές !

 

Ευχές για Καλές Γιορτές από την ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ

Το Διοικητικό Συμβούλιο και το προσωπικό  της Ελληνικής ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ Εταιρείας  σας εύχονται Καλές Γιορτές και ένα ελπιδοφόρο νέο έτος!

Ένα εργαστήρι χορού για όλους από την αριστούχο της Κρατικής Ακαδημίας Χορού της Μόσχας, Εύα Σταυρογιάννη

 

Αν σας αρέσει ο χορός, ξέρετε ήδη τι μαγική επίδραση έχει στο σώμα και την ψυχή σας. Αν πάλι δεν έχετε δοκιμάσει, είτε γιατί ντρέπεστε, είτε γιατί θεωρείτε ότι δεν έχετε ρυθμό υπάρχουν χίλιοι δύο λόγοι (κάποιους ίσως δεν τους έχετε καν φανταστεί) για να δώσετε μια ευκαιρία. Σίγουρα, η λέξη-κλειδί είναι: ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ. Στο INDAK art lab στο Παγκράτι έχουν σχεδιάσει ένα εργαστήρι που απευθύνεται σε ΟΛΟΥΣ. Γιατί ο χορός είναι για ΟΛΟΥΣ. Ανεξάρτητα από την ηλικία, τις τεχνικές ή τον ρυθμό. Δεν χρειάζεται να γίνεις Fred Astair και να «πετάς» στην πίστα για να τον απολαύσεις. Υπεύθυνη για τα μαθήματα είναι μια νέα γυναίκα που έχει αφιερώσει τη ζωή της στον χορό και ξέρει πώς να σας ξεκλειδώσει: Η Εύα Σταυρογιάννη, αριστούχος της Κρατικής Σχολής Χορού της Μόσχας, με συνεργασίες σε Ρωσία και Αμερική. ΖΗΣΕ ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ Έναρξη: 8/1 INDAK art lab, Υμηττού 154, Παγκράτι Δηλώσεις συμμετοχής εδώ: https://t.ly/mrW76 10 λόγοι για να ξεκινήσεις