|
Για όσους πάνε γυρεύοντας στο χώρο της Οικολογίας και του Πολιτισμού. Υπό τη διαχείριση του Γιάννη Σχίζα
|
|
Μία ιδιαίτερα
καινοτόμος διαδικασία φύτευσης υποβρύχιων κήπων Ποσειδωνίας (P. oceanica) με
τη χρήση σπόρων, ολοκληρώθηκε τις προηγούμενες ημέρες στο νοτιοανατολικό
Αιγαίο από ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος, έπειτα
από 3 μήνες προετοιμασίας. Δεδομένης της σπανιότητας του φαινομένου της
καρποφορίας των θαλάσσιων λιβαδιών, αυτός ο τρόπος φύτευσης λιβαδιών
Ποσειδωνίας έχει εφαρμοστεί ελάχιστες φορές παγκοσμίως. |
Είναι αξιοσημείωτο ότι για πρώτη φορά έπειτα από 10
χρόνια το περασμένο φθινόπωρο καταγράψαμε την ανθοφορία των θαλάσσιων
λιβαδιών Ποσειδωνίας, ενώ την άνοιξη σε πολλές ακτές του Αιγαίου
καθώς και σε άλλες περιοχές της Μεσογείου υπήρξε μεγάλη συγκέντρωση καρπών και σπόρων.
Έχοντας συλλέξει περισσότερους από 12.000 σπόρους, οι ερευνητές του
Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος προετοίμασαν επί 3 μήνες τους την πειραματική φύτευση
καταγράφοντας την ανάπτυξη τους τόσο σε συνθήκες εργαστηρίου, όσο και σε
χώρους φύλαξης και ανάπτυξης μέσα στη θάλασσα. Την προηγούμενη εβδομάδα, όταν
οι βλαστοί έφτασαν στο κατάλληλο μέγεθος ήταν πλέον εφικτή και η φύτευση των
υποβρύχιων κήπων. Εφαρμόστηκαν
παράλληλα διαφορετικές πειραματικές πρακτικές φύτευσης, σε διάφορα βάθη, με
στόχο να προσδιοριστούν οι πιο αποτελεσματικοί τρόποι φύτευσης.
Αυτό το καινοτόμο εγχείρημα έλαβε χώρα στο νησί των Λειψών στον κόλπο του υπό
- δημιουργία Καταφυγίου
Θαλάσσιας Ζωής Αιγαίου. |
|
Προστατεύοντας τα Λιβάδια Ποσειδωνίας - προστατεύουμε ουσιαστικά τις θάλασσές |
της Τατιάνας Λύγαρη
σε δωρεάν υπαίθρια προβολή στην
«Αποβάθρα» του Τρένου στο Ρουφ
Ο 6 θεατρικές
ταινίες μικρού μήκους του Β’ Κύκλου του cine-theatre «ΕΞΙ στα ΔΩΔΕΚΑ» της
Τατιάνας Λύγαρη παρουσιάζονται σε υπαίθρια δωρεάν προβολή στην Αποβάθρα της
Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ από 1 έως 15 Ιουλίου 2023 (από Τετάρτη
έως Σάββατο).
Το υβριδικό
αυτό καλλιτεχνικό project, που εμπνεύστηκε και σκηνοθέτησε η Τατιάνα Λύγαρη,
υλοποιήθηκε σε 2 κύκλους με on demand προβολή στο διαδίκτυο.
Τώρα, οι φίλοι
της γνωστής Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τον Β’ Κύκλο
του cine-theatre «ΕΞΙ στα ΔΩΔΕΚΑ» που αποτελείται από 6 θεατρικές ταινίες
σύντομης διάρκειας πάνω σε νέα θεατρικά κείμενα των σημαντικών Ελλήνων συγγραφέων
Μιράντας Βατικιώτη,Αμάντας Μιχαλοπούλου, Σάκη Σερέφα, Ανδρέα Στάικου, Φωτεινής
Τσαλίκογλου και Μάκη Τσίτα.
Η θεματική των
έργων είναι κυρίως ανθρωποκεντρική και καλύπτει μία ευρεία κλίμακα σύγχρονων
προβληματισμών με την προσωπική τοποθέτηση του κάθε συγγραφέα σε θέματα όπως οι
ενδοοικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις, η μοναξιά των ηλικιωμένων, η
αναζήτηση της ατομικής σε σχέση με τη συλλογική ταυτότητα, η παραδοξότητα του
θανάτου, οι επιπτώσεις μιας πατριαρχικής κοινωνίας στη γυναικεία υπόσταση, η
προσγείωση των εφηβικών αναζητήσεων στην πραγματικότητα των ενηλίκων κ.ά.
Τα 6 νέα
θεατρικά έργα του Β’ Κύκλου είναι τα εξής:«Ψ» της Μιράντας Βατικιώτη, «Αν δεις
νεκρό» της Αμάντας Μιχαλοπούλου, «Ε, και;»του Σάκη Σερέφα, «Μια εκδρομή στην Αρχαία
Ολυμπία» του Ανδρέα Στάικου, «Γυάλινος απόγονος» της Φωτεινής Τσαλίκογλου, «Η
εκδήλωση» του Μάκη Τσίτα.
«Ψ» της Μιράντας Βατικιώτη
Ο «Τιτανικός», καμάρι της υπερωκεάνιας ναυπηγικής, χάθηκε το 1912 από την εφοπλιστική πλεονεξία : Ο καπετάνιος Ε.Smith θα μπορούσε να αποφύγει την δολοφονική
πρόσκρουση με το παγόβουνο αν κινείτο νοτιότερα, διανύοντας μεγαλύτερη απόσταση
και επομένως μη αποκτώντας την μέγιστη για την εποχή του ταχύτητα – πράγμα που δεν θα αποτελούσε και διαφήμιση για το νεότευκτο πλοίο…. Αυτή είναι
η ερμηνεία του ναυαγίου που δίνει ο Έλληνας Πλοίαρχος Κώστας Μοσχόπουλος, στο βιβλίο του «Κρουαζιέρα στο ναυάγιο του Τιτανικού».
Το βαθυσκάφος «Tιτάν» που
αποδείχθηκε πραγματικός Τιτανικός, στο
οποίον επέβαιναν άτομα προερχόμενα από
την υψηλή κοινωνία, ήταν ταυτόχρονα και τραυματισμός του εξερευνητικού πνεύματος , όμως είχε μεγάλη σχέση
με την ματαιοδοξία των ανθρώπων του
χρήματος. Η πρωτιά έπαιζε πάντα ιθύνοντα
ρόλο στις τάσεις αυτού του φιλόδοξου κοινωνικού σώματος. Πάντως μέχρι τότε τα βαθυσκάφη είχαν οργώσει τις θάλασσες
αναζητώντας δείγματα του Τιτανικού ,
ξεκινώντας από το 1987, όταν το
βαθυσκάφος Nautile (Ναυτίλος ) είχε καταδυθεί επανειλημμένα στον τόπο του
ναυαγίου.
Ο Μοσχόπουλος ασχολείται με μια καταδυτική προσπάθεια που έγινε τον Αύγουστο του 1996, στο γεωγραφικό πλάτος 41ο 44΄ βόρειο και μήκος 049ο 55΄δυτικό, όπου ήταν το ναυάγιο του Τιτανικού.
27 Ιουνίου 2023
Με μεγάλη
επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 15 Ιουνίου 2023 και ώρα 17:30 η
διαδικτυακή εκδήλωση απονομής των βραβείων του 2ου Πανελλήνιου
Σχολικού Διαγωνισμού «Το κλίμα αλλάζει… αλλάζω ζωή!» ο οποίος εντάσσεται
στις εκπαιδευτικές δράσεις του ολοκληρωμένου Έργου «LIFE-IP AdaptIn GR - Boosting the implementation of adaptation policy across Greece» (LIFE17 IPC/GR/000006).
Το Έργο LIFE-IP AdaptIn GR συντονίζεται από το Υπουργείο
Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) και συγχρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα LIFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Πράσινο Ταμείο.
Υπεύθυνος φορέας διοργάνωσης του Διαγωνισμού «Το κλίμα αλλάζει… αλλάζω ζωή!»
είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού (ΕΛΛΕΤ).
Στόχος του Διαγωνισμού είναι η
περαιτέρω ενεργοποίηση των σχολικών μονάδων της χώρας αναφορικά με τις
επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής σε αυτή, μέσω της
δημιουργίας και υποβολής πρωτότυπων μαθητικών έργων.
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
Τιμή: 14,40 ευρώ,
Σελίδες: 224
ISBN: 978-960-651-059-5
Εκδόσεις Βεργίνα
Η συγγραφέας Κωνσταντίνα Δούκα στο μυθιστόρημα «Η κόρη του Στρατηγού» μας αποκαλύπτει αλήθειες και νοοτροπίες μιας εποχής σ’ έναν κόσμο καθωσπρεπισμού και ανωτερότητας, επιχειρώντας να εισχωρήσει στον βυθό της ψυχής των ηρώων της. Πρόκειται για την πορεία της οικογένειας του Στρατηγού, μιας από τις ευυπόληπτες και εύπορες οικογένειες της πόλης, που ξεδιπλώνεται μέσα στις δεκαετίες που πέρασαν.
ΓΡΑΦΕΙ
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ
Η Γαλλίδα περφόρμερ και καθηγήτρια του πανεπιστημίου Paris 1
Panthéon-Sorbonne, Pascale Weber οργανώνει εδώ και αρκετά χρόνια
παραστάσεις γύρω από την ιδέα ενός κινητού κήπου. Το δίδυμο έχει δομήσει μια
μυθοπλασία γύρω από έναν κόσμο ενσωματωμένο πάνω μας, ενώ η γη, που έχει γίνει
ακαλλιέργητη, δεν θα μπορούσε πλέον να μας θρέψει. Αντιμέτωπη με αυτή τη
δυστοπία, μια κοινότητα θα αποφάσιζε να μεταφέρει τον κήπο της με τα θρεπτικά
και φαρμακευτικά φυτά στο σώμα της. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Pascale Weber
δημιουργεί δοχεία - από λινό, βαμβάκι, πέτρα (έτοιμα για χρήση) και κυρίως από
πηλό chamottée-για να μπορούν τα φυτά να μεταφερθούν μαζί με το σώμα. Το δίδυμο
αποκαλεί αυτά τα δοχεία orthèses (καλλιτεχνικοί νάρθηκες), καθιστώντας
αυτά τα τεχνουργήματα ένα στήριγμα για τη φροντίδα και την αποκατάσταση του
σώματος, όσο και ένα σύμπτωμα της αμέλειάς μας, όντας παράλληλα ένα φανταστικό
εργαλείο για τη διατήρηση των φυτών.
Τα κεραμικά που κατασκευάζονται από τον Hantu ή από τους συμμετέχοντες
στα εργαστήρια κατασκευάζουν μια αφήγηση στην οποία τίθεται το ζήτημα της
επιβίωσής μας, της αντίστασής μας στην καταστροφή μιας πολιτιστικής
κληρονομιάς, όσο και σε εκείνη των φυσικών χώρων και της φροντίδας για τα φυτά
όσο και για τα άρρωστα σώματά μας. Η μεταφορά των φυτών επιτρέπει στους
συμμετέχοντες και στο κοινό που τους συνοδεύει να σκεφτούν το χώρο της
μετατόπισης ως έναν αυτούσιο χώρο, όπως τον τόπο της "ακούσιας "
προέλευσή μας ή του "αβέβαιου" προορισμού μας. Το δίδυμο καταφέρνει
να κάνει αυτόν τον χώρο να υπάρχει ως εμπειρία διαλογισμού και συν-παρουσίας.
Το τεχνούργημα επιτρέπει να συνδυαστούν το σώμα και το φυτό, τα οποία
χρειάζονται φροντίδα. Η performance κατασκευάζει μια τελετουργική τελετή, τόσο
συμβολική όσο και πραγματιστική, από αισθητηριακές εμπειρίες που
επανεξετάζονται και βελτιώνονται κάθε φορά: προτείνει μια προσέγγιση του
εδάφους και της περιβαλλοντικής κρίσης βασισμένη στην ακρόαση του σώματος, στην
ακρόαση του εαυτού του και στην ακρόαση όλων όσων παρουσιάζονται στις αισθήσεις
του. Η ομάδα καθώς και το εργαστήριο γίνονται χώροι πειραματισμού,
υποστηρίζοντας ατομικές πρωτοβουλίες: δημιουργία, δράση, χειρονομίες, ομιλία ή
πρόσκληση στη σιωπή.
Ο ιστορικός Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών που ιδρύθηκε στην Αθήνα το έτος 1928, συνεχίζει την αδιάλειπτη επί ολόκληρες δεκαετίες ενεργό παρουσία του σε Διεθνείς Οργανισμούς, υπενθυμίζοντας σε όλους τα φρικτά εγκλήματα της Τουρκίας εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και τον στραγγαλισμό των ατομικών δικαιωμάτων όσων επέμειναν ακόμα στην Τουρκία, με κορυφαίο παράδειγμα την πεισματική φίμωση, από το έτος 1971, της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης ενάντια ακόμα και στην ίδια την νομοθεσία της Τουρκίας!
Ο Σύλλογος Κωνσταντινουπολιτών τον Ιούνιο του 2023 συμμετείχε στην Συμπληρωματική Συνάντηση Ανθρώπινης Διάστασης (SHDM-III) του ΟΑΣΕ με θέμα «Ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών στην προώθηση και προστασία της ανεκτικότητας και της απαγόρευσης των διακρίσεων» η οποία διεξήχθη στην Βιέννη μεταξύ 26 και 27 Ιουνίου 2023.
Η σχετική παρέμβαση του ιστορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών, τον οποίο εκπροσώπησε ο πρώην πρόεδρος του Λεωνίδας Κουμάκης, εστίασε στην πολιτική διακρίσεων και μισαλλοδοξίας την οποία επιδεικνύει η Τουρκική Δημοκρατία απέναντι στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης.
Η παρέμβαση του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών, η οποία διανεμήθηκε και εγγράφως σε όλα τα συμμετέχοντα κράτη-μέλη του ΟΑΣΕ και την οποία επιμελήθηκε ο νυν πρόεδρος του ιστορικού Συλλόγου Αντώνης Λαμπίδης, αναφέρει, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
Οι μεθοδευμένες τουρκικές πολιτικές των ετών 1914 – 1922 είχαν ως αποτέλεσμα την βίαιη εκδίωξη 1.300.000 Ελλήνων από την γενέτειρά τους. Το πογκρόμ της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου 1955 και οι απελάσεις Ελλήνων πολιτών το 1964 οδήγησαν στην μείωση του ελληνικού πληθυσμού της Τουρκίας άνω των 130.000 ατόμων μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης σε λιγότερα από 2.000 σήμερα. Αντίθετα, η ακμάζουσα μουσουλμανική μειονότητα στην Ελληνική Θράκη αριθμεί σήμερα περίπου 120.000 μέλη, ενώ οι δύο μειονότητες ήταν ίσες σε περίπου σε αριθμό κατά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους.
Μετά τη μεγάλη της επιτυχία στην Αθήνα, η παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία του Θανάση Σαράντου θα φιλοξενηθεί στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του 4ου Φεστιβάλ Καλοκαιριού, στο θέατρο Κήπου, Τρίτη 4 και Τετάρτη 5 Ιουλίου στις 21.00 Οιδίποδας, ο Θανάσης
Σαράντος Υπόθεση: Ο Οιδίποδας, βασιλιάς της
Θήβας, αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον
χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του.
Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου
βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της
μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη
απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται. |
|
Του Γιάννη Σχίζα
Δρόμος της Αριστεράς, 24.6.23
Ζούμε μια περίοδο όπου το
couleur locale (τοπικό χρώμα) έχει δραματικά
υποβαθμιστεί…. … Το couleur locale, κάτι μεταξύ αυθόρμητου παιχνιδιού και παιχνιδιού
μιας ορισμένης κατηγορίας «παιδιών», έζησε για μερικές δεκαετίες την ακμή και παρακμή του , μέχρι που οι ματσωμένοι
μεγαλοπαράγοντες άρχισαν να
δίνουν «ενέσεις πενταχιλιαρίνες» * στο
ποδοσφαιρικό προσωπικό ή να υπόσχονται λατινοαμερικάνους
άσους ακόμη και στον Πανσουρμενιακό…Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στον παραγοντισμό , την αγορά ομάδων,
τον σχηματισμό «αυλών» και αυλικών οπαδών γύρω από παραλήδες.
Θυμάμαι τους αγώνες στο γήπεδα μικρών κατηγοριών. Πριν από τις 17.6.64, ημέρα Κυριακή , οπότε είχαμε τα επεισόδια και τη καταστροφή του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας λόγω του αγώνα-σικέ ΠΑΟ-Ολυμπιακός, είχαμε τα επί του αυτού γηπέδου επεισόδια της Τετάρτης, 13.6.64 , στον αγώνα μεταξύ Χαραυγιακού και Α.Ο. Αμαρουσίου. Ήταν η εποχή όπου κυριαρχούσε ως ένα βαθμό η εντοπιότητα στις επιλογές του ποδοσφαίρου : Στην Ελλάδα γίνονται αγώνες μεταξύ της Μεικτής Αθηνών και της Μεικτής Βουκουρεστίου, μεταξύ της Μεικτής Αθηνών και της Μεικτής Πειραιά. Ένας Πειραιώτης ήταν αδύνατο να παίξει σε Αθηναϊκή ομάδα, και τανάπαλιν - γρήγορα όμως οι μεγάλες ομάδες μετατράπηκαν σε πολυεθνικούς θιάσους ενώ οι νεοαποκτώμενοι παίκτες έκοψαν το παραμύθι της «αποεξανέκαθεν» οπαδοσύνης της Χ ή της Ψ ομάδας. Ο δε Κούδας έπαψε να ισχυρίζεται ότι «είμαι Ολυμπιακός και θα πεθάνω Ολυμπιακός»…..
Ο επικεφαλής της εταιρείας μισθοφόρων Βάγκνερ, ο Γεβγκένι Πριγκόζιν, συμφώνησε να εγκαταλείψει τη Ρωσία και να εγκατασταθεί στη Λευκορωσία, δυνάμει συμφωνίας που ανακοινώθηκε από το Κρεμλίνο, αφού τερμάτισε την ανταρσία των χιλιάδων βαριά οπλισμένων πολεμιστών του, που χαρακτηρίστηκε η σοβαρότερη απειλή για τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν τα 23 χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία.
Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, ο Ντμίτρι Πεσκόφ, δήλωσε αργά χθες βράδυ ότι η ποινική έρευνα σε βάρος του κ. Πριγκόζιν για την ένοπλη ανταρσία του εναντίον της ρωσικής στρατιωτικής ηγεσίας θα μπει στο αρχείο και ότι θα επιτραπεί ο ολιγάρχης που μετατράπηκε σε πολέμαρχο να εγκατασταθεί στη λευκορωσική επικράτεια.
Ο ρωσικός στρατός (1,5 εκατ. μέλη) τέθηκε σε συναγερμό εξαιτίας της ανταρσίας, που κράτησε περίπου ένα 24ωρο· κατά τη διάρκειά της, μισθοφόροι του κ. Πριγκόζιν κυρίευσαν το στρατιωτικό αρχηγείο στη Ροστόφ, κέντρο διοίκησης-κλειδί όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ χιλιάδες εξ αυτών κίνησαν για τη Μόσχα με οχηματοπομπή — εγείροντας το φάσμα εμφυλίου πολέμου και προσελκύοντας την προσοχή του κόσμου ολόκληρου.
Η ένοπλη στάση των μισθοφόρων τερματίστηκε όσο ξαφνικά άρχισε,
|