Πηγή :Φρέαρ
Γιὰ τὴν κραυγὴ «Ἀέρααα!», μὲ τὴν ὁποία κατατρόπωναν τοὺς Ἰταλοὺς οἱ φαντάροι μας στὸ ἀλβανικὸ μέτωπο, ἔχουν εἰπωθῆ τὰ πιὸ ἀπίθανα πράγματα: Ὅτι εἶναι παραφθορὰ τοῦ ἀρχαίου «ἀλαλά» (πρβλ. ἀλαλάζω), ὅτι προέκυψε ἀπὸ «ἀναγραμματισμὸ» τοῦ «Ἥρα» (τὴν βοήθεια τῆς ὁποίας ὑποτίθεται ὅτι ἐπικαλοῦνταν οἱ Ἕλληνες φαντάροι!), κατὰ τὸ σχῆμα «ἭραΗραΗρ-ἀήρ» (μιὰ ὁλότελα ἀπίθανη ἄποψη, ποὺ θυμίζει τὴν ἀνάλογη ἐτυμολογικὴ παραδοξολογία ἀπὸ τὸν Κρατύλο τοῦ Πλάτωνος) ἤ, τέλος, ὅτι, κατὰ τὴν πολιορκία τῶν Ἰωαννίνων (1912 – 1913) οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες, ἰδίως δὲ οἱ τσολιάδες, ὑποδέχονταν μ᾿ αὐτὴν τὴν κραυγὴ τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ ὀβίδες τοῦ ἐχθροῦ δὲν ἔβρισκαν τὸν στόχο τους ἀλλὰ ἁπλῶς οἱ ἐκρήξεις τους «δημιουργοῦσαν δυνατὸ ἀέρα ὁλόγυρα» ἢ «πήγαιναν στὸν ἀέρα».
Ἔχω τὴν ἐντύπωση ὅτι ἡ πηγὴ τῆς λέξης πρέπει νὰ ἀναζητηθῇ στὸ ὑπόγειο ὑπόστρωμα τῆς λαϊκῆς, προφορικῆς κουλτούρας, λαμβανομένου ὑπόψη ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς φαντάρους ἐκείνης τῆς ἐποχῆς δὲν εἶχαν σπουδάσει σὲ κανένα ἄλλο σχολεῖο, πέρα ἀπ᾿ αὐτὸ τῆς ζωῆς.
Διαφωτιστικὲς ἀπ᾿ αὐτὴν τὴν ἄποψη εἶναι οἱ ἀναφορὲς στὸ συγκεκριμένο ἐπιφώνημα «ἀέρα!», ποὺ κάνουν τὴν ἐμφάνισή τους στὴν κωμωδία τοῦ Καραγκιόζη Ὁ Καραγκιόζης μαμή, ἡ ὁποία ἀναδημοσιεύεται ἀπὸ τὸν Γιάννη Κιουρτσάκη (βλ. Γ. Κιουρτσάκη, Καρναβάλι καὶ Καραγκιόζης, Παράρτημα, σ. 501-521).