O Τελευταίος Αντάρτης

(Θέατρο και Βιωματική performance)

Η πραγματική ιστορία της τελευταίας ομάδας του Δημοκρατικού Στρατού στο Γράμμο, ζωντανεύει στη σκηνή από τη Θεατρική Ομάδα 2510. 5 ιστορίες, 5 γυναικών, μαχητριών της ομάδας, διατρέχουν οριζόντια τη Δεκαετία της Φωτιάς, 1940-1949. Παράλληλα, η θεατρική αφήγηση ενισχύεται από τη βιωματική, εν σκηνή, του 93χρονου σήμερα Τάκη Σάντρα, τελευταίου εν ζωή μέλους της ομάδας. Μια προκλητική σύνθεση θεάτρου, βιωματικής performance και on stage μουσικής. Μνήμη αλλά και ταυτόχρονα σύγχρονο σχόλιο πάνω στη βία και την αντιβία, τις διαχρονικές μικρές και μεγάλες στιγμές του ανθρώπου.

Χρι­στί­να Ντού­ση : Σφεν­τό­να

ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΝΤΟΜΑΤΙΕΣ τὸ βρῆ­κε: μαῦ­ρο, ἐ­λα­στι­κό, μι­κρό. Τὸ τέν­τω­σε, σφεν­τό­να. Θυ­μή­θη­κε τὰ παι­δι­κά του: κον­το­παν­τέ­λο­να καὶ σα­γι­ο­νά­ρες ἀ­πὸ λά­στι­χα αὐ­το­κι­νή­του, γδαρ­μέ­να γό­να­τα καὶ κα­ρούμ­πα­λα στὸ μέ­τω­πο. Ἀ­νη­λε­ὴς πε­τρο­πό­λε­μος. Ἔ­βα­λε πέ­τρα στὴ σφεν­τό­να καὶ δο­κί­μα­σε. Ἄ­φη­σε τὴν τσά­πα καὶ στὰ 85 του ξα­νά­πια­σε τὸ ση­μά­δι: σκι­ού­ρια, κο­τσύ­φια καὶ γα­τιὰ πε­τά­γον­ταν ἀ­πὸ παν­τοῦ.          Ἔ­τσι τὸν βρῆ­κε ἡ Ἠ­λέ­κτρα, ἡ γυ­ναί­κα τοῦ ἀ­νι­ψιοῦ: Ρά­θυ­μη καὶ σο­κο­λα­τέ­νια ἀ­πὸ τὰ μπά­νια, κα­τέ­βη­κε χο­ρευ­τι­κὰ τὴ σκά­λα ἀ­πὸ δί­πλα. «Ἄ, θεῖ­ε, τὸ στρίνγκ μου. Εὐ­χα­ρι­στῶ.» Τὸ πῆ­ρε μὲ φυ­σι­κό­τη­τα ἀπ΄ τὰ χέ­ρια του, καὶ τὸ ἔ­στρι­ψε χα­μο­γε­λών­τας γύ­ρω ἀπ΄ τὸ δά­χτυ­λό της. Ὁ κὺρ Πα­να­γι­ώ­της κα­τα­κόκ­κι­νος, ἔ­μει­νε νὰ κοι­τᾶ τὴ γυ­μνή της πλά­τη καὶ τὸ κον­τὸ νυ­χτι­κὸ κα­θὼς ἔ­φευ­γε.           Ἄλ­λες ντο­μά­τες δὲν ἔ­φα­γε ἐ­κεῖ­νο τὸ κα­λο­καί­ρι. Οἱ ντο­μα­τι­ές, κά­τω ἀ­κρι­βῶς ἀ­πὸ τὸ μπαλ­κό­νι καὶ τὴν ἁ­πλώ­στρα τῆς Ἠ­λέ­κτρας, κη­ρύ­χθη­καν ἀ­πα­γο­ρευ­μέ­νη ζώ­νη. Πη­γή: Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση.ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ Χρι­στί­να Ντού­ση. Σπούδασε Νομικά και εἶ­ναι δι­κη­γό­ρος. Ζεῖ καὶ ἐρ­γά­ζε­ται στὴν Ἀ­θή­να. Ἔ­χει πα­ρα­κο­λου­θή­σει σε­μι­νά­ρια δη­μι­ουρ­γι­κῆς γρα­φῆς. Κεί­με­νά της ἔ­χουν δη­μο­σι­ευ­θεῖ σὲ ἔν­τυ­πα, ἠ­λε­κτρο­νι­κὰ πε­ρι­ο­δι­κὰ καὶ ἱ­στό­το­πους.

Κάτιας Σπερελάκη : “Ολυμπιάδα Ή Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;”

   Ο Πολυχώρος Vault παρουσιάζει το μονόλογο της Κάτιας Σπερελάκη “Ολυμπιάδα Ή Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;”, σε σκηνοθεσία Σήφη Μάινα με την Κάτια Σπερελάκη  στο ρόλο της Ολυμπιάδας, από την Τετάρτη 7 Μαρτίου, όλες τις Τετάρτες του Μαρτίου στις 19:00 και από 14 Απριλίου κάθε Σάββατο στις 19:15 και Κυριακή 21:15,έως την Κυριακή 27 Μαίου

   Ο μονόλογος “Ολυμπιάδα ή Ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;” είναι ένας από τους επτά μονολόγους που παρουσιάζονται στον Πολυχώρο Vault στα πλαίσια του θεατρικού project «Ο Γιος μου».

Επτά σκηνοθέτες ετοιμάζουν επτά παραστάσεις στηριγμένες πάνω σε επτά βιογραφίες. Επτά μάνες μιλούν για τους γιους τους.

Τα πολλά πρόσωπα του #metoo

Η Πολιτική - Πολιτιστική Λέσχη Εκτός Γραμμής διοργανώνει το Σάββατο 3 Μαρτίου, 7:30 μ.μ.εκδήλωση - συζήτηση με θέμα: Τα πολλά πρόσωπα του # metto 

Πώς ξεκίνησε και τι σηματοδοτεί το #metoo; Πρόκειται για δυναμική επανεμφάνιση ενός φεμινιστικού λόγου και μιας φεμινιστικής κινηματικής πρακτικής ή για κάποια ελιτίστικη δικαιωματική φαντασμαγορία νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας; Πώς διαπλέκεται η σεξουαλική παρενόχληση με τις πολιτικές ταυτότητας και τον δυτικό, λευκό φεμινισμό; Γιατί ο νεοφιλελευθερισμός είναι τόσο «ευαίσθητος» με τη σεξουαλική παρενόχληση και την έμφυλη ανισότητα; Πώς σχετίζεται η έννοια της πολιτικής ορθότητας με την εξάπλωση του #metoo;

Διήμερη Φωτοαπόδραση

Όλοι οι φωτογραφόφιλοι με τους φίλους σας είστε ευπρόσδεκτοι στην φωτο-ψυχαγωγική περιήγησή μας το Σαββατοκύριακο 17 & 18 Μαρτίου 2018 με προορισμό τη πανέμορφη ορεινή Αρκαδία.

•    Σάββατο : Αναχώρηση από τον Πειραιά νωρίς το πρωΐ με προορισμό τό εντυπωσιακό σπήλαιο Κάψιας με ενδιάμεσες μικρές στάσεις. Επόμενος σταθμός η κοσμική Βυτίνα. Ακολουθεί η αρχοντική Δημητσάνα, όπου εκτός των άλλων θα επισκεφτούμε και το μουσείο υδροκίνησης.      

Τελικός προορισμός τα Λαγκάδια, το “κρεμαστό” χωριό όπως λέγεται, για το δείπνο και τη διανυκτέρευση.

H χρησιμότητα της κάναβης

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι περισσότερες έρευνες που γίνονταν για να αποδείξουν τη βλαβερότητα της κάνναβης κατέληγαν στα αντίθετα συμπεράσματα και έδειχναν τη θεραπευτική της χρησιμότητα!

Του Γιώργη Α. Οικονομόπουλου*

Η κάνναβη σαν θεραπευτικό βοτάνι, ήταν γνωστή χιλιάδες χρόνια τώρα σε ολόκληρο τον πλανήτη, με πλατιά εφαρμογή σε πλήθος διαφορετικών διαταραχών, όπως πόνους, σπασμούς, εγκαύματα, έμετους, ανορεξία, αϋπνία κ.ά. Αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο, το πώς ένα φυτό με μια συγκεκριμένη χημική σύσταση να μπορεί να δρα αποτελεσματικά σε τόσο διαφορετικές καταστάσεις, ερμηνεύτηκε επιστημονικά στο τέλος του 20ού αιώνα.

Το 1980, αναζητώντας τα σημεία σύνδεσης της κάνναβης στο ανθρώπινο σώμα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν έκπληκτοι ότι εκατομμύρια εκατομμυρίων κανναβοϋποδοχείς υπήρχαν σε ολόκληρο το κορμί, στα οστά, στο δέρμα, στα μάτια, στον εγκέφαλο..., παντού. Το αποσιώπησαν, συνέχισαν την έρευνα και το 1993 βρήκαν τις πρώτες ουσίες, που ο ίδιος ο οργανισμός παράγει και πηγαίνουν στους εανναβοϋποδοχείς, που πήγαινε η κάνναβη. Ανακάλυψαν τα ενδοκανναβινοειδή και ενδοκανναβινοειδές σύστημα.

Αυτό είναι ένα βιολογικό σύστημα απαραίτητο για την προστασία και τη διατήρηση της υγείας στα έμβια όντα. Εμφανίζεται από την εμβρυϊκή φάση ανάπτυξης, υπάρχει διασκορπισμένο σε όλα τα όργανα και στους ιστούς του σώματος και συνδέει και συντονίζει διαφορετικές λειτουργίες με στόχο και σκοπό την ομοιόσταση, δηλαδή τη διατήρηση της ισορροπίας του εσωτερικού περιβάλλοντος, παρ’ όλες τις διακυμάνσεις και επιδράσεις του εξωτερικού περιβάλλοντος. Ρυθμίζει τον πόνο, την αρτηριακή πίεση, τις εντάσεις, την όρεξη, τις φλεγμονές, τη θερμοκρασία, την προστασία του νευρικού συστήματος, τη λειτουργία του ανοσοποιητικού και την αντίσταση στους όγκους. Είναι άμεσα συνδεδεμένο με το ανοσοποιητικό σύστημα και συνεργάζεται μαζί του για την αντιμετώπιση των διαταραχών.

Στοχαστικές παραλλαγές στην εικόνα της ελληνικής πόλης

#ΝΕΟΚΛΗΣ ΜΑΝΤΑΣ , Υποψήφιος Διδάκτωρ, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας & Περιφερειακής Ανάπτυξης, ΜΑ Αστικών Πολιτισμικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

#ΑΛΕΞΙΟΣ ΔΕΦΝΕΡ , Καθηγητής, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Η αφετηρία του προβληματισμού της εισήγησης είναι η παρατήρηση του Baudrillard στο έργο του Αμερική (1986/2004) ότι η Ευρωπαϊκή πόλη μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει από ζωγραφικούς πίνακες, ενώ η Αμερικανική πόλη από τις κινηματογραφικές ταινίες. 

Κεντρικός στόχος της εργασίας είναι η διερεύνηση της έννοιας της εικόνας της πόλης, ώστε να τεθούν οι βάσεις μιας πιθανής παρομοίωσης για την σύγχρονη Ελληνική Πόλη, η οποία θα αναδεικνύει την ουσία της, λαμβάνοντας υπόψη τόσο την ταυτότητα όσο και την πρόσληψή της από τους επισκέπτες της. 

Η διαδικασία που ακολουθείται αναδεικνύει την πολυπλοκότητα της εικόνας της πόλης ως βασική προϋπόθεση για ένα αποτελεσματικό branding πόλης.

Μια τέτοια προσέγγιση είναι λογικό να αναζητήσει τα εργαλεία της στη φαινομενολογία, η οποία αποτελεί μια τάση που έθεσε ανανεωτικούς επιστημονικούς, φιλοσοφικούς και καλλιτεχνικούς ορίζοντες στο στοχασμό για το χώρο. Αποτέλεσε μια εναλλακτική προσέγγιση των πραγμάτων ως φαινομένων, δίνοντας έμφαση στην ενσυνείδητη αντίληψή τους, αντίθετα με την μέχρι τότε καθιερωμένη κατάσταση του αυθύπαρκτου των πραγμάτων πέρα από το όριο της ανθρώπινης συνειδητοποίησης. Με τη συμβολή της φαινομενολογίας, οι τεχνοκρατικές προσεγγίσεις, οι κοινωνικο-ανθρωποκεντρικές θεωρήσεις και οι καλλιτεχνικές αναζητήσεις μελέτησαν, νοηματοδότησαν ή εμπνεύστηκαν από την αρχή την εικόνα της πόλης.

Μίροσλαβ Πενκωφ : Το βουνό των πελαργών

Σελίδες: 464 Σχήμα: 12x20 εκ. ISBN: 978-618-5267-11-7 Τιμή: 15,00€ Ένας νεαρός Βούλγαρος, φοιτητής στην Αμερική, επιστρέφει στην πατρίδα για να βρει τον παππού του, που εδώ και χρόνια έχουν χαθεί τα ίχνη του, και να πουλήσει τα χωράφια του. Η αναζήτησή του τον οδηγεί σε ένα μικρό χωριό στα σύνορα με την Ελλάδα και την Τουρκία, ψηλά στα βουνά της Στράντζας, ένα μυστηριώδες μέρος όπου επιβιώνουν οι αρχαίες παγανιστικές παραδόσεις, όπου χορεύουν κάθε άνοιξη οι αναστενάρηδες και όπου μαύροι πελαργοί φωλιάζουν στις θεόρατες βελανιδιές. Εκεί θα εμπλακεί στον αγώνα του παππού του για τη διάσωση του χωριού, θα ερωτευτεί το λάθος κορίτσι και θα βυθιστεί σε έναν κόσμο που ανήκει στο παρελθόν, είναι όμως ακόμη ζωντανός.

ΥΠΟΜΝΗΜΑ προς το ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ του ΣΥΡΙΖΑ

Εκ μέρους των 32 συλλόγων και φορέων του Δήμου Μονεμβασίας, της Ελλάδας και της ομογένειας και των 3.000 δημοτών του Δήμου Μονεμβασίας, οι οποίοι, μέσω των υπογραφών τους, ζητούν την ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ της Χερσονήσου του Μαλέα κατά την κατασκευή του έργου της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης - Πελοποννήσου, με τροποποίηση της υφιστάμενης μελέτης.

Αξιότιμοι κύριοι:

Το έργο, όπως έχει σχεδιαστεί από την ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τον ΑΔΜΗΕ, προβλέπει την εγκατάσταση δεκάδων πυλώνων υψηλής τάσης κατά μήκος της Χερσονήσου του Μαλέα, μια περιοχή που έχει προταθεί ως Περιφερειακό Πάρκο, Τοπίο Διεθνούς Εμβέλειας και Σημείο Βιόσφαιρας της Unesco, με την Καστροπολιτεία της Μονεμβασιάς επίσης να προτείνεται ως "Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς" της Unesco.

Η σχεδιαζόμενη εγκατάσταση του υπέργειου ηλεκτρικού δικτύου με τους δεκάδες πυλώνες υψηλής τάσης και τα συνοδά έργα, θα ακυρώσει τις παραπάνω προτάσεις (οι οποίες βρίσκονται σε αρκετά προχωρημένο στάδιο υλοποίησης), προκαλώντας σοβαρότατο πλήγμα στην αναπτυξιακή πορεία του Δήμου Μονεμβασίας. Οι μέχρι στιγμής ελάσσονος σημασίας τροποποιήσεις στις οποίες έχει προχωρήσει ο ΑΔΜΗΕ δεν αλλάζουν κατ΄ουσίαν την όδευση του υπέργειου δικτύου και την εγκατάσταση δεκάδων πυλώνων .

Νεκρή φύση

Nεκρή φύση σε 14 cartes postales
Απεικονίσεις ακίνητων καθημερινών αντικειμένων
που στέκονται μπροστά μας γεμάτα καινούρια ζωή!
Μια άσκηση σε άσπρο – μαύρο κι ένα παιχνίδι
με τις ενδιάμεσες τονικότητες.

Ακραίος ο εφησυχασμός της Αυτοδιοίκησης και της Δημόσιας Διοίκησης για τον Ξηριά Λαμίας

του Στέφανου Σταμέλλου*

Ένα μίνι οδοιπορικό και ένα γρήγορο «πέρασμα» στην κοίτη του Ξηριά, του χειμάρρου ανατολικά της Λαμίας, από τις εκβολές του στη Γερμανική Τάφρο προς τις πηγές, κάτω από την Αντίνιτσα και τη Δίβρη, δεν είναι παρά μια ανανέωση της επαφής με τα γνώριμα μέρη και τις ιδιαίτερες αξίες του χειμάρρου. Οι εικόνες μαρτυρούν μια φορά ακόμα την εγκατάλειψη, την απερίσκεπτη αδιαφορία της τοπικής κοινωνίας στο κατώφλι της πλήρους αδράνειας. Ακραίος και κρίσιμος ο εφησυχασμός των αρμόδιων τμημάτων της Αυτοδιοίκησης και της Δημόσιας Διοίκησης σε όλα τα επίπεδα, σε μια ιδιότυπη «χειμερία νάρκη».

Ο Ξηριάς πηγάζει από την Όθρη και τις πλαγιές της Αντίνιτσας και εκβάλει στη Γερμανική Τάφρο, η οποία με τη σειρά της εκβάλει στην τεχνητή κοίτη του Σπερχειού. Θεωρείται παραπόταμος του Σπερχειού. Σε ένα μεγάλο τμήμα του, μετά τη γέφυρα της Ξηριώτισσας, δέχεται έντονες πιέσεις από την «αστικοποίηση» της περιοχής με καταπατήσεις, περιορισμό της κοίτης και της πλημμυρικής του ζώνης, σκουπίδια κι άλλες «οχλήσεις». Ένα μεγάλο τμήμα αυτής της περιοχής εντάσσεται στον «Αναδασμό του Σαρμουσακλή του 1931» με ψήγματα ιδιωτικών εκτάσεων στο χάρτη. Το καθεστώς αυτό όμως και ο χάρτης με το χρόνο ανατράπηκε σε βάρος του Ξηριά με κατασκευές κτιρίων επιχειρήσεων, αποθηκών, στάβλων κλπ. Έχει ενδιαφέρον να ανατρέξει κανείς στα αρχεία του Υπουργείου Οικονομικών για τα πλήρη στοιχεία του φακέλου της περιοχής.

“Η μπαλάντα ενός ευαίσθητου δήμιου”, της ομάδας Lorem Ipsum

   Ο Πολυχώρος VAULΤ παρουσιάζει την κωμωδία “Η μπαλάντα ενός ευαίσθητου δήμιου” από την ομάδα Lorem Ipsum που μετά από την sold out παράσταση “Γιοσίρου Γιαμαγκούσι” κάνει ένα μικρό  διάλειμμα από τις μαύρες κωμωδίες και επιστρέφει στο Vault με ένα άλλο οικείο και αγαπημένο θεατρικό είδος του αθηναϊκού κοινού, το μεσαιωνικό κωμικό μιούζικαλ! Από τη Δευτέρα 5 Μαρτίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30, έως την Τρίτη 29 Μαίου. 

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

   Εδιμβούργο, Σκωτία 1410 μ.Χ.

   Για αρκετές δεκαετίες επικρατούσε ειρήνη στο βασίλειο. Οι υπήκοοι του βασιλιά Κένεθ Ε' ζούσαν ήσυχοι και ευτυχισμένοι. Σε γενικές γραμμές αν δεν είχες κολλήσει πανώλη ή λέπρα, ή αν κάποιος δεν σε είχε κατηγορήσει για μαγεία δεν είχες σοβαρά προβλήματα στο κεφάλι σου. Ακόμα όμως και να είχες υπήρχε κάποιος που μπορούσε να σε απαλλάξει από αυτό το βάρος.

Ηλία Βενέζη : "Το νούμερο 31328"

Οι εκδόσεις της Εστίας, η Ελληνοαμερικανική Ένωση και το Hellenic American College (Μασσαλίας 22) σας προσκαλούν την Τετάρτη 7 Μαρτίου, στις 19:00, στην παρουσίαση της επετειακής, μονοτονικής έκδοσης του βιβλίου του  Ηλία Βενέζη 

Το Νούμερο 31328 

Ομιλητές:

 

Ναταλία Βογκέικωφ

Υπεύθυνη Αρχείων Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών

Λαμπρινή Κουζέλη

Φιλόλογος-κριτικός βιβλίου (Το Βήμα)

Σωτήρης Μετεβελής

Ιστορικός

  

Αφιερωμένο στην «τυραγνισμένη μητέρα» του και «σ’ όλες τις μητέρες του κόσμου», Το Νούμερο 31328 αποτελεί μια από τις συγκλονιστικότερες μαρτυρίες της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Δημοσιευμένο για πρώτη φορά σε συνέχειες στην εφημερίδα Καμπάνα της Μυτιλήνης, που εξέδιδε και διηύθυνε ο Στράτης Μυριβήλης, Το Νούμερο 31328 αφηγείται με καθηλωτικό ρεαλισμό τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στα τάγματα εργασίας, τα οποία είχαν συγκροτήσει οι Τούρκοι από αλλοεθνείς στρατεύσιμους μετά την κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου και την άτακτη υποχώρηση του ελληνικού στρατού.

"Για μια γυναίκα"

Η παράσταση «Για μια γυναίκα», μετά τη sold out πορεία της, επιστρέφει ανανεωμένη και εμπλουτισμένη με υπέροχα τραγούδια του έρωτα για μία μοναδική παράσταση στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός την Παρασκευή 02.03.2018.

Στους καλλιτέχνες που έζησαν τα δημιουργικά τους χρόνια απ' την αρχή του ελληνικού εικοστού αιώνα μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '50 κληρώθηκε η απεικόνιση του εσωτερικού τοπίου των ανθρώπων τότε.

Μεγάλες πιέσεις σε κάθε επίπεδο δημιούργησαν μορφωμένα τραγούδια για ένα κοινό απαιτητικό, πολύ προσεκτικό στις λεπτομέρειες, με αληθινό ενδιαφέρον και προσμονή για το επόμενο δημιούργημα.

Μεγάλα θαύματα συνέβαιναν σε κάθε επίπεδο στη Ρώμη, στο Παρίσι και σ' όλη την Ευρώπη και, σαν να μην έφτανε η ντόπια σοδειά τραγουδιών, οι Έλληνες αποπειράθηκαν να αδελφωθούν με τους Ευρωπαίους συνανθρώπους τους και να μοιραστούν τις χαρές και τους καημούς τους, τραγουδώντας έναν τεράστιο αριθμό «μεταγλωττισμένων» τραγουδιών που είχαν διαγράψει επιτυχημένη πορεία στον ευρωπαϊκό ορίζοντα. Ίσως να είναι αυτό το εφαλτήριο της παγκοσμιοποίησης, πολύ πριν βέβαια πέσει η τέχνη κάτω απ' τις ρόδες του μεταμοντέρνου φορτηγού.

Δωρεάν διανομή σπόρων !

Ο αντιπρόσωπος

vivlio.jpg

του  Γιώργου Σταματόπουλου

"Έπάγγελμα άγνωστο στο παρελθόν, είναι πλέον από πιο  πιο παράξενες φιγούρες που έπλασαν τα ήθη του καιρού μας. Δεν είναι άραγε προορισμένος- κατά μια έννοια - να σημαδέψει τη μεγάλη μετάβαση η οποία, για όσους ξέρουν να παρατηρούν, συναρθρώνει τη εποχή των υλικών επιτευγμάτων με εκείνη των επιτευγμάτων του ππνεύματος

Ο αιώνας μας θα αντικαταστήσει την κυριαρχία της απομονωμένης δύναμης, που βρίθει από πρωτότυπες δημιουργίες, με την ηγεμονία της ομοιόμορφης αλλά ισοπεδωτικής δύναμης, η οποία εξισώνει τα προϊόντα, παράγοντάς τα μαζικά, και υπακούει σε μια μονοδιάστατη σκέψη, τελευταία 

»Επειτα από μια περίοδο άκρατης ελευθεριότητας και διάχυσης του πνεύματος, μετά τις τελευταίες προσπάθειες πολιτισμών να σωρεύσουν τους θησαυρούς της γης σ’ ένα σημείο, η έλευση του σκότους της βαρβαρότητας δεν είναι άραγε φυσικό επακόλουθο; Ο αντιπρόσωπος διακινεί τις ιδέες, τις βάζει σε αντιπαράθεση· αρπάζει από το φωτεινό κέντρο μια δέσμη ακτίνων και τις σκορπίζει στους αποκοιμισμένους πληθυσμούς. Αυτός ο πυρσοφόρος είναι ένας αδαής σοφός, πλανημένος κατεργάρης, δύσπιστος ιερέας, ο οποίος, εξ αυτού του λόγου, μιλάει καλύτερα για τα μυστήρια και το δόγμα του. Παράξενη φιγούρα!

ΑΓΟΡΑΖΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 24.2.2018

       Μια φορά κι έναν καιρό  η κοινωνία   ήταν   «αγροτοκεντρική» , ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου με το βιβλίο του για τα  «Ψηλά βουνά»  επηρέαζε τις συνειδήσεις, ενώ το αναγνωστικό του Δημοτικού Σχολείου μιλούσε για  τα  πρωτοβρόχια, τη φθινοπωρινή σπορά,   τον θερισμό ...

       

       Σταδιακά ήρθε  η απαξίωση του ρόλου του  γεωργού, ο αποκλεισμός του από τον   ρόλο  του «επιχειρηματία της υπαίθρου». Οι κυρίαρχες πολιτικές  δυνάμεις έβαλαν χέρι στους αγροτικούς συνεταιρισμούς,  με  αποτέλεσμα την άτακτη υποχώρηση:  το έτος 2000 υπήρχε  ήδη έλλειμμα ύψους 1230 εκατομμυρίων ευρώ στα αγροτικά προϊόντα, που  σκαρφάλωσε το  2007 στα 3 περίπου δις.     Η χώρα των  80 εκατ. στρεμμάτων  «δυνάμει» βοσκοτόπων  έφτασε  το 2007 να έχει  έλλειμμα σε κρέατα, αυγά, γάλα κλπ. ύψους 1594 εκατομμυρίων ευρώ, μόνο στις συναλλαγές της με την  ΕΕ.  Η   παραγωγική αποδιοργάνωση και η υπερβολική κρεοφαγία παρήγαγε ελλείμματα, οδηγούσε σε εισαγωγές από βαλκανικές  χώρες, η δε   «μπριζολοκρατία» στους ανά την επικράτεια ταβερνοχώρους  επεφύλασσε  περιφρόνηση στο παλιό   «λιτοδίαιτο του Έλληνος».

      Μέσα στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης η χώρα δεν θα μπορούσε να περισώσει κάποιους τομείς προβληματικούς, με υψηλά έξοδα παραγωγής – όπως π.χ.το βαμβάκι .

Ο ΠΥΡΓΟΣ (EINSTEINTURM) : ΕΞΥΨΩΣΗ Του Ζήση Κοτιώνη

στη θέση όπου φύονταν

επτά επί οκτώ

ίσον πενήντα έξι φλαμουριές

ορθώθηκε ο Πύργος του Einstein

κατά τι ψηλότερα από τα δένδρα

κάπου ανάμεσα στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους.

Από τον κορμό του πύργου εξείχε μοναχά το κεφάλι 

και με μισάνοιχτο το χαλύβδινο βλέφαρο

το πελώριο μάτι κοιτούσε τον ήλιο.

Η λαμπερή εικόνα περνούσε

από τον οισοφάγο αμάσητη

και προβαλλόταν σε υπόσκαφη αίθουσα

σαν να ήταν η Γη ο βυθός

και περισκόπιο ο Πύργος.

"Οι γυναίκες" του Παπαδιαμάντη

      Η Νένα Μεντή, μετά την ΕΥΤΥΧΙΑ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ξανασυναντά τον Πέτρο Ζούλια, σε μια παράσταση αφιερωμένη στις ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ που ανεβαίνει στο Θέατρο ΧΩΡΑ, από15 Δεκεμβρίου 2017.

Μαζί με την ΄Ερση Μαλικένζου, τηΕυγενία Δημητροπούλου, τηνΧριστιάνα Ματζουράνη, την Μαριάννα Τουντασάκη και τηνΈφη Σακελλαρίουθα ζωντανέψουν τις ηρωίδες του Σκιαθίτη συγγραφέα.

Οι γυναίκες στον Παπαδιαμάντη, μοναχικές αλλά δυναμικές φιγούρες, παλεύουν με τη φύση, τη ζωή, το θάνατο, με τη χαρά και τη λύπη. Μάνες, γυναίκες, κόρες ξενιτεμένων, ναυτικών ή χαμένων ανδρών που συμμαχούν για να κερδίσουν την επιβίωση, το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους, αποτελούν το δραματουργικό καμβά αυτής της σκηνικής δημιουργίας με αρωγό το δημοτικό τραγούδι, την παράδοση και το θρησκευτικό πνεύμα του συγγραφέα.

Με προεξάρχουσα γυναίκα-ηρωίδα τη Φραγκογιαννού-Φόνισσα, που αποτελεί το βασικό πρόσωπο της παράστασης αλλά και της παπαδιαμαντικής δημιουργίας, στήνεται ένας χορός από κωμικά και δραματικά περιστατικά ζωής γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα, σε ένα απομονωμένο νησί της Ελλάδας.

Στους ποιητές των Εξαρχείων

"

 "Αφιέρωμα  στους Ποιητές των Εξαρχείων "
Νικόλα Άσιμο -Κατερίνα Γώγου -Παύλο Σιδηρόπουλο
ΣΑΒΒΑΤΟ 24/02/2018 -9:30μμ
Ελεύθερος κοινωνικός χώρος Nosotros (NosotrosSocialCentre)
<>
Απαγγέλουν :
Αλεξάνδρα Χαραλαμπίδου
Χάρης Μαραμενίδης
<>
Πιάνο- Κιθάρα - Ερμηνείες :
Αλίκη Ζωγράφου & Όλγα Μακρή
<>
Κείμενα -Επιμέλεια : " Μουσικά & Ποιητικά Δρώμενα "
Διοργάνωση :" Μουσικά & Ποιητικά Δρώμενα " - Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Nosotros
Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά

Η έκθεση Οινόραμα απεικονίζει το δυναμισμό του ελληνικού κρασιού

Άρρηκτο δίδυμο αποτελούν η έκθεση Οινόραμα και ο αμπελοοινικός κλάδος της χώρας, αφού το Οινόραμα συνοδεύει και ενσαρκώνει την αναγέννηση του ελληνικού κρασιού και τις επιτυχίες των παραγωγών του τα τελευταία 25 χρόνια. Αυτό κατέδειξε η συνέντευξη Τύπου της διοργανώτριας εταιρείας του Οινοράματος, Vinetum, τη Δευτέρα 12/02/18 στο Μουσείο της Ακρόπολης. Εκεί, σύσσωμοι οι φορείς του ελληνικού κρασιού, ΕΔΟΑΟ, ΣΕΟ και ΚΕΟΣΟΕ, αναφέρθηκαν στην έκθεση και στη σημασία της για το ελληνικό κρασί, όπως επίσης  στις επιτυχίες και στους στόχους του οινικού κλάδου, μιλώντας με αυτόν τον τρόπο για ένα διπλό και ενιαίο «success story». Αυτό ακριβώς που θα αποτυπωθεί και φέτος στο Οινόραμα (10-12/03/18) όπου στο Ζάππειο Μέγαρο θα βρεθούν περισσότερα από 250 οινοποιεία.

Δημήτρης Μαγριπλής : Καθιστική διαμαρτυρία

ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ τὸν ἔζωσαν τὰ φί­δια. Ἀ­πὸ τὴν ὥ­ρα ποὺ γύ­ρι­σε, ἔ­βλε­πε ἀρ­κε­τοὺς νὰ τρι­γυ­ρί­ζουν στὴ γει­το­νιά. Στὴν κυ­ρι­ο­λε­ξί­α ζοῦ­σε μιὰ πο­λυ­πο­λι­τι­σμι­κὴ πραγ­μα­τι­κό­τη­τα κά­τω ἀ­πὸ τὸ μπαλ­κό­νι του. Ἄ­σπροι, μαῦ­ροι, κί­τρι­νοι. Ἀ­κό­μη καὶ ἕ­ναν κόκ­κι­νο εἶ­δε, ἢ τοῦ φά­νη­κε, ἀ­φοῦ ἀ­πὸ τὸ πα­ρα­θυ­ρά­κι τοῦ φω­τα­γω­γοῦ, ποὺ ἔ­βλε­πε στὸν ἀ­κά­λυ­πτο, πρό­λα­βε νὰ δι­α­κρί­νει τὸ κού­ρε­μα ἑ­νὸς Μο­ϊ­κα­νοῦ. Ἀ­νη­σύ­χη­σε. Αὐ­τὸς δι­καί­ω­μα δὲν ἔ­δω­σε πο­τέ. Πάν­τα εὐ­γε­νι­κὸς μὲ ὅ­λους. Καὶ τὸ μυρ­μήγ­κι πρό­σε­χε μὴν τὸ πα­τή­σει. Πό­σο μᾶλ­λον τοὺς συ­ναν­θρώ­πους του. Ἁ­πλὰ δὲν ἤ­θε­λε πολ­λὰ πολ­λά. Οὔ­τε μὲ τὸν ἄλ­λο, οὔ­τε μὲ τοὺς ἄλ­λους. Ἔ­τσι, δὲν ἐ­νο­χλοῦ­σε, καὶ φυ­σι­κὰ δὲν ἐ­νο­χλεῖ­το ἀ­πὸ τί­πο­τα. Ἄλ­λω­στε, γιὰ τοὺς πολ­λοὺς ἦ­ταν ἀ­νύ­παρ­κτος.         Φο­ρο­λο­γι­κὰ ἄ­ερ­γος, ἀ­σφα­λι­στι­κὰ προ­στα­τευ­ό­με­νο μέ­λος τῆς γυ­ναί­κας του, τῆς Καλ­λι­ό­πης, κοι­νωνι­κὸ του­ρι­σμὸ τὸ κα­λο­καί­ρι, ἁ­μά­ξι εἰ­κο­σα­ε­τί­ας καὶ φί­λος τοῦ κι­νή­μα­τος.

Ο Ρεϊ γλυτωσε την πώληση και βρήκε καταφύγιο στον Αρκτούρο

Ένα ακόμη ορφανό αρκουδάκι στην Αλβανία σώθηκε από την αιχμαλωσία και βρήκε το καταφύγιό του στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ. Πρόκειται για τον Ρέι, έναν μικρό αρκούδο μόλις ενός έτους, ο οποίος είχε την ατυχία να πέσει στα χέρια λαθρεμπόρων. 

Η ιστορία του αποκαλύφθηκε στις 27 Μαΐου όταν άνθρωποι της φιλοζωικής οργάνωσης Animal Rescue Albania εντόπισαν στο διαδίκτυο μία αγγελία πώλησης ενός ορφανού αρκουδιού. Η αγγελία μάλιστα ήταν online ήδη για πέντε μέρες χωρίς καμία παρέμβαση. Η οργάνωση ενημέρωσε άμεσα τον αρμόδιο εισαγγελέα και πράγματι την επόμενη ημέρα κατασχέθηκε από τον παράνομο «ιδιοκτήτη» του. 

Παρά τους ισχυρισμούς του ότι τον είχε β

ρει να περιπλανιέται μόνος του, οι άνθρωποι της Animal Rescue Albania πιστεύουν ότι είχε σκοτώσει τη μητέρα του Ρέι και στη συνέχεια τον αιχμαλώτισε με σκοπό να τον πουλήσει. Όταν κατασχέθηκε ήταν πολύ φοβισμένος, είχε ελάχιστα δόντια και ήταν σοβαρά υποσιτισμένος με βάρος μόλις 5 κιλά. Αμέσως όμως άρχισε να ανακτά τις δυνάμεις του χάρη στην ενισχυμένη διατροφή που του παρασχέθηκε. 

Κλάδεμα δένδρων σκίασης: το ταξίδι της ανατροφής από τη φύτευση ως την ωριμότητα

(Μέρος A´)

Ελένη Ραντζούδη
Δασολόγος – Περιβαλλοντολόγος

Τι έχει ανάγκη ένα δένδρο σκίασης για την καλή του ανάπτυξη;

Η ευνόητη απάντηση είναι πως χρειάζεται φως από τον ήλιο, νερό και θρεπτικά συστατικά από το έδαφος. Με το κλάδεμα τι γίνεται; Χρειάζονται τα δένδρα κλάδεμα; Τα δένδρα είναι οργανισμοί που έχουν ακολουθήσει αιώνες εξέλιξης, σύμφωνα με την οποία, έχουν προγραμματίσει μόνα τους απόπτωση μέρους των κλαδιών και του φυλλώματος, με τρόπο φυσικό. Όταν αναπτύσσονται μέσα στο δασικό σύμπλεγμα, η συνύπαρξη, προάγει τη διαδικασία της φυσικής αποκλάδωσης και οι δασοκομικοί χειρισμοί που απαιτούνται είναι περιορισμένοι. Τα δένδρα που συνθέτουν τοπίο ή προσφέρουν σκίαση και προστασία στο δομημένο χώρο απαιτούν επιπλέον φροντίδα για τη διατήρηση της μορφής και της αισθητικής τους λειτουργίας. Τότε το κλάδεμα πρέπει να πραγματοποιείται με πλήρη κατανόηση της βιολογίας του δένδρου και της ανοχής και απόκρισης του σε κάθε πιθανή πλήγωση. Καθώς, ένα άστοχο κλάδεμα μπορεί να αποβεί μοιραίο για την ευρωστία και τη μακροζωία του δένδρου.

Γενικά, μπορούμε να επισημάνουμε ότι η προσπάθεια της σωστής ανατροφής ενός δένδρου ακολουθεί τρία στάδια. Ξεκινά από την ορθή οικολογικά επιλογή του είδους και την γενικότερη ευρωστία του συγκεκριμένου επιλεγμένου, προς φύτευση, ατόμου. Συνεχίζει με την κατάλληλη προετοιμασία της θέσης φύτευσης αλλά και την εφαρμογή της κατάλληλης φυτευτικής τεχνικής. Τέλος, ολοκληρώνεται με την επιτυχή, επιλεκτική, και προσαρμοσμένη στις ανάγκες του δένδρου κλάδευση, ώστε να αποκτήσει και να διατηρήσει επιθυμητή μορφή, υγιή και εύρωστη ανάπτυξη.