Το μίσος του ωραίου

                                                

                                                           

Του Γιάννη Σχίζα

Σε ένα από τα πιο ειδυλλιακά μέρη της Ελλάδας, στο Πλατανιστό της Εύβοιας, στην τοποθεσία "Πετρόβρυση", δίπλα στη ροή ενός ποταμού και κοντά σε ένα "απάνθισμα" από πρασινάδες και...

Σε ένα από τα πιο ειδυλλιακά μέρη της Ελλάδας, στο Πλατανιστό της Εύβοιας, στην τοποθεσία «Πετρόβρυση», δίπλα στη ροή ενός ποταμού και κοντά σε ένα «απάνθισμα» από πρασινάδες και πλατάνια, στέκεται ένα τραπέζι από αυτά που έστησε -χρόνια και χρόνια- η Δασική Υπηρεσία.
Το τραπέζι πλέον δεν είναι λειτουργικό: Κάποιος το χρησιμοποίησε για να αφοδεύσει (!), εκεί στην καρδιά του, πάνω ακριβώς από την επιγραφή που έλεγε «Περιβαλλοντική Ομάδα Πλατανιστού»…
Η «περιφερειακή ρύπανση» δεν είναι σπάνια, αλλά πάντως δεν είναι πιο απεχθής από την «Αστική ρύπανση»: Και η μια και η άλλη δηλητηριάζουν την αίσθηση του χώρου και «τρέπουν σε φυγή» τους πολίτες.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΜΦΙΑΡΑΕΙΟΝ----ΡΑΜΝΟΥΣ Α ‘ ΑΜΦΙΑΡΑΕΙΟ

του Γιάννη Ζήβα

Στα βόρεια της Αττ ικής δύο αρχαιολογικοί χώροι μας καλούν να τους επισκεφθούμε για να μαγευθούμε από την αρμονία φυσικού περιβάλλοντος και μνημείων. Πρόκειται για τοπία με μία μυστηριακή γοητεία, που μόνο με τον αρχαιολογικό χώρο Ελευσίνας θα μπορούσαμε να τα παραβάλουμε.
Πορευόμενοι προς Μαρκόπουλο Ωρωπού , λίγο πρίν το χωριό υπάρχει διασταύρωση που μας οδηγεί μετά από λίγα λεπτά στο Αμφιαράειο. Το όνομά του το πήρε από τον Αμφιάραο, έναν από τους Επτά επί Θήβας ήρωες . Επρόκειτο για θεραπευτήριο και μαντείο.Υπήρχε λοιπόν ο ναός προς τιμήν του Αμφιαράου του 4ου π.Χ. αιώνα, στον οποίον προσέρχονταν προς απότιση τιμής και λατρείας αλλά και για θεραπεία, δεδομένου ότι ο χώρος απευθυνόταν κυρίως σε ανθρώπους που ήθελαν με την παρέμβαση του θείου να ιαθούν από διάφορα νοσήματα. Υπήρχε επίσης βωμός για θυσίες, του οποίου κατάλοιπα βλέπουμε σήμερα εκεί. Σε μικρή απόσταση υπήρχε και η ιερά κρήνη, από όπου οι προσερχόμενοι στο ιερό ξεδιψούσαν με γάργαρο νερό μέσα από μεγάλα κοχύλια . Οι ανασκαφές αποκάλυψαν επίσης ένα δώμα με 30 περίπου βάθρα αγαλμάτων στην σειρά και μια μεγάλη στοά , το Εγκοιμητήριον, όπου οι ασθενείς μπορούσαν να κοιμηθούν αφού είχαν υποστεί υδροθεραπεία .

π.Ἀμ­βρό­σιος Κυα­νός :«Ἑ­νὸς δέ ἐ­στι χρεί­α…»

ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ: «Πρέ­πει πα­ρὰ τὸν πό­νο νὰ τρῶ­τε. Ἀ­κό­μα κ’ ἂν δὲν τὸ ἀν­τέ­χε­τε κα­θό­λου, κάν­τε μιὰ προ­σπά­θεια. Δὲν γί­νε­ται δι­α­φο­ρε­τι­κά. Ἀ­πὸ δῶ καὶ στὸ ἑ­ξῆς ἔ­τσι θἆ­ναι τὰ πράγ­μα­τα…»        Κ’ ἔ­τσι ἦ­ταν. Πράγ­μα­τι, πρῶ­τα-πρῶ­τα εἶ­ν’ ἡ ἀ­νάγ­κη. Θέ­λεις νὰ φᾷς, δὲν γί­νε­ται κ’ ἀλ­λι­ῶς – θὰ πέ­σῃς κά­τω! Βέ­βαι­α, ἡ ζέ­στη δὲν ἐ­πι­τρέ­πει τὰ βα­ριὰ κ’ ἑλ­κυ­στι­κὰ πιά­τα τῆς κα­τὰ τ’ ἄλ­λα ὠ­φέ­λι­μης με­σο­γεια­κοῦ τύ­που κτη­νω­δί­ας, ἀ­νοί­γει ὡ­στό­σο —ἂν στὸ κά­δρο μέ­σα ὑ­πάρ­χῃ καὶ λί­γη θά­λασ­σα— τὴν ὄ­ρε­ξι, προ­κα­λών­τας ἕ­να γα­στρι­μαρ­γι­κό, ὀρ­γι­α­στι­κὸ αἰ­σθη­τή­ριο, συ­νο­δευ­μέ­νο πάν­το­τε ἀ­πὸ τὸ ἀ­πα­ραί­τη­το πα­γω­μέ­νο λευ­κὸ κρα­σί. (Ὧ­ρες-ὧ­ρες δί­δε­ται ἡ ἐν­τύ­πω­σι ὅ­τι τὸ φα­γη­τὸ εἶ­ναι μιὰ φτη­νὴ πρό­φα­σι γιὰ νὰ πί­νῃ κα­νεὶς ἀ­νε­νό­χλη­τα ἀλ­κο­όλ, ἂν καὶ τὰ ἀρ­χαι­ο­λο­γι­κὰ εὑ­ρή­μα­τα καὶ ἡ μι­κρὴ προ­σω­πι­κὴ πεῖ­ρα τοῦ κα­θε­νὸς ἀ­πο­δει­κνύ­ουν ὅ­τι κά­τι τέ­τοι­ο πι­θα­νό­τα­τα δὲν ἰ­σχύ­ῃ).        Ἡ ἀ­νάγ­κη, λοι­πόν... Θὰ φᾷς! Για­τὶ ἂν δὲν φᾷς θὰ κα­ταρ­ρεύ­σῃς, γε­γο­νὸς ποὺ στὴν Ἀ­θή­να τοῦ 21ου αἰ­ῶ­να δὲν θὰ τρα­βοῦ­σε τὰ βλέμ­μα­τα – θυ­μή­σου, ἂς ποῦ­με, ἐ­κεῖ­νο τὸ πρε­ζό­νι ποὺ ἔ­πε­σε μπρὸς στὰ πό­δια σου στὴν Σό­λω­νος, ἐ­νῶ ἐ­σὺ συ­νέ­χι­ζες νὰ περ­πα­τᾷς περ­νών­τας σχε­δὸν ἀ­πὸ πά­νω του, ἐ­πι­στρα­τεύ­ον­τας πλη­θώ­ρα φτη­νῶν δι­και­ο­λο­γι­ῶν γι’ αὐ­τή σου τὴν κα­τὰ τ’ ἄλ­λα αὐ­τό­μα­τη, ἀν­τα­να­κλα­στι­κὴ ἐ­νέρ­γεια, τὴν τό­σο πε­ρι­φρο­νη­τι­κὴ κ’ ὅ­μως τὴν ἴ­δια στιγ­μὴ τό­σο —στὸ μυα­λό σου πάν­το­τε— δί­και­η.

Βασίλη Καραγιάννη : Η μεταθανάτια έκδοση ερωτικών επιστολών διασήμων

Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης μέρες τώρα πηγαίνω το μικρό Μ. για τις θερινές ασκήσεις βιβλιογνωσίας κ.λπ. εκεί αυτός χάνεται με την παρέα του στα βάθη των βιβλιοστασίων και τους δείχνει με καμάρι τα βιβλία μου. - Αυτά είναι του–παππού μου, τους καθηλώνει, μάλιστα αυτό του έδωσα εγώ τον τίτλο («Ενωμένα μυστικά»). Ξεφυλλίζω ένα βιβλίο λίαν αισθαντικό από τότε γεμάτο νοσταλγίες τώρα: Γ. Π. Σαββίδη «Εδώδιμα Αποικιακά» εκδ. Ερμής. Μικρά δημοσιεύματα για ποικίλες πνευματικές καταστά...σεις. Διαβάζω στη σφραγίδα διαχείρισης του βιβλίου: ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ -ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ Αριθ. Βιβλ. Εισαγωγής 440 Ημερομηνία 10 Ιουλίου 2000. ΔΩΡΕΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ.
Μια επιφυλλίδα (1994) φέρει το τίτλο «ΧΗΡΟΠΟΙΗΤΑ ΚΑΙ ΑΧΥΡΟΠΟΙΗΤΑ» διεξέρχεται τη συμπεριφορά των κληρονόμων των συγγραφέων, ασχέτως αν ήσαν γυναίκες ή άντρες, σύζυγοι, γκόμενες – οι, αδέλφια, τέκνα η βαφτιστήρια. Γράφει ο Γ. Π. Σ: «Η μεταθανάτια έκδοση ερωτικών επιστολών διασήμων ποιητών μας δεν είναι καινούργιο φρούτο.

Σήμερα ανοίγει η έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο

Δυτική Αθήνα και Δυτική Αττική ξεσηκώνονταιγια να κλείσει η χωματερή της Φυλής

 

 

Εκατοντάδες κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΔΥΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας, την Πέμπτη 29/8, την ώρα της ορκωμοσίας του νέου Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής.Παρέμβαση φορέων πραγματοποιήθηκε, την Τρίτη 27/8, στη συνεδρίαση του Περ. Συμβουλίου, ενώ αντίστοιχες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας πραγματοποιούνται την Παρασκευή 30/8, το μεσημέρι στα γραφεία του ΕΔΣΝΑ και το βράδυ στην ορκωμοσία του δημοτικού συμβουλίου Φυλής.Όλες αυτές οι δράσεις στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Να κλείσει τώρα η χωματερή της Φυλής,η μεγαλύτερη της Ευρώπης, που αναγνωρίζεται διεθνώς ως μνημείο περιβαλλοντικής υποβάθμισης!

Το ποτήρι ξεχείλισε με την πραξικοπηματική απόφαση -ντροπή της κ. Δούρου και των δημοτικών αρχόντων του δήμου Φυλής Παππού και Μπουραΐμη, την 1η Αυγούστου,στην ΕΕ του ΕΔΣΝΑ για την επέκταση του ΧΥΤΑ Φυλής και με τη νέα απόπειρα, στη συνεδρίαση της ΕΕ της 30ής Αυγούστου, να δρομολογηθεί η κατασκευή νέων ΧΥΤΑ στη Δυτική Αττική, με προτεραιότητα στο λατομείο Μουσαμά.

Απάντηση στον ΣΚΑΪ TV: Η αλήθεια για τα τρία (3) ιστορικά αεροσκάφη

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ Πάροδος Λεωφ.Βουλιαγμένης 602Α 16452 – Αργυρούπολη Πληροφορίες:Βασίλης Τσατσαράγκος Τηλέφωνο: 6944363214 E-mail: polkeoa0@gmail.com Web-site: www.polkeoa.gr

Ελληνικό, 21 Αυγούστου 2019

Με αφορμή το κεντρικό δελτίο του ΣΚΑΪ (20.8.19) και το ρεπορτάζ σχετικά με τα τρία (3) ιστορικά αεροσκάφη και την τυχόν παρεμπόδιση της επένδυσης, επανερχόμαστε και τονίζουμε:

Πρώτο: Τα τρία (3) ιστορικά αεροσκάφη που χαρακτηρίστηκαν ως νεώτερα ΚΙΝΗΤΑ μνημεία από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων πρόσφατα, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ που χωροθετήθηκε στο Ελληνικό (Προεδρικό Διάταγμα 01.03.2018).

Δεύτερο: Τα τρία (3) ιστορικά αεροσκάφη, αλλά και άλλα που βρίσκονται στον χώρο, είναι ΚΙΝΗΤΑ. Υπενθυμίζουμε πως το ΠΟΛ.Κ.Ε.Ο.Α., ο φορέας που προώθησε τη σχετική διαδικασία

Α. Ιστορικότητα του χώρου

Β. Μουσείο Πολιτικής Αεροπορίας

Γ. Χαρακτηρισμό των τριών (3) ιστορικών αεροσκαφών

έχει συγκεντρώσει πάνω από 23.000 ιστορικά αντικείμενα και εννέα (9) αεροσκάφη που διατρέχουν την 88χρονη ιστορία των εμπορικών αερομεταφορών στη χώρα μας.

Τρίτο: Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν διαθέτει ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ, παρά την παρουσία της χώρας μας επί 88 χρόνια στον χώρο των εμπορικών αερομεταφορών.

Η ανόητη σεμνοτυφία του Facebook - Λογοκρίνει γυμνά του ρωσικού φουτουρισμού

Η πρώτη επίθεση της λογοκρισίας, το 1910, ενάντια στα έργα της Νατάλιας Γκοντσαρόβα, της εμβληματικής δημιουργού της Ρωσικής Πρωτοπορίας και μίας από τις καλλιτέχνιδες που επηρέασαν βαθιά τη ζωγραφική τεχνοτροπία του 20ού αιώνα, οφειλόταν στην κοινωνική αιδημοσύνη της εποχής της. Τα τολμηρά γυναικεία γυμνά, που ο δημιουργικός της οίστρος απαθανάτιζε πάνω στον καμβά, σκανδάλισαν τη μικροαστική ηθική της Ρωσίας των αρχών του αιώνα και της στοίχισαν διώξεις και δίκες για προσβολή της δημοσίας αιδούς και για πορνογραφία, κατηγορίες που τελικά εξέπεσαν.


Όμως 109 χρόνια αργότερα, εκείνος που τελικά θέλησε να καλύψει με ένα πέπλο σεμνότητας τα έργα της Γκοντσαρόβα ήταν ένας…αλγόριθμος. Μοιάζει εξωπραγματικό κι όμως συνέβη στο βίντεο για τη διαφημιστική προώθηση στο Facebook της έκθεσης της πολυεδρικής αυτής καλλιτέχνιδας και Ηγερίας του ρωσικού φουτουρισμού στο Παλάτσο Στρότσι της Φλωρεντίας, που θα εγκαινιασθεί στις 28 Σεπτεμβρίου.

Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο: «Ελληνορωσικές λογοτεχνικές σχέσεις»

 

                  Εταιρεία Κρητικών Σπουδών, 29-31 Αυγούστου 2019,

                                                  Πύργος Αλικιανού, Χανιά

Αντώνη Ξυραφάς : Ο Εφευρέτης

Ο εφευρέτης Αντώνης Ξυραφάς Είδος: Μυθιστόρημα Σελίδες: 250 Χρονολογία έκδοσης: Αύγουστος 2019 ISBN: 978-960-638-063-1 Δείτε το preview Τιμή: 13,78 €

Αν η μουσική είναι η μόνη μορφή τέχνης με την οποία μπορεί κανείς τόσο καθαρά και βαθιά να προχωρήσει πέρα από το μανδύα των φαινομένων, τότε τι θα έκανε ένας μοναχικός στην ουσία του εφευρέτης για εκείνη; Θα γινόταν ένας άνθρωπος που ορίζει τη μοίρα του ή θιασώτης ενός τραγικού πεπρωμένου, σημαδεμένου από μια ανείπωτη κατάρα; Για τον Ζακ Ντιεντονέ μοιάζει να μην υπάρχει κάποιο όνειρο ζωής, παρά μόνο ένα σκοτεινό όραμα που οδηγεί το χέρι του στο εργαστήριό του και στους δρόμους του πολυσύχναστου, γεμάτου από λαμπερές μουσικές Παρισιού.

Φίλιππος Δ. Δρακοντοειδής: Συνέντευξη στον Ελπιδοφόρο Ιντζέμπελη*

Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής, πεζογράφος και μεταφραστής, γεννήθηκε το 1940 και είδε το πρώτο του βιβλίο να κυκλοφορεί το 1962. Ωστόσο, το 1995 αποκήρυξε ένα μεγάλο μέρος του συγγραφικού του έργου και ξανάγραψε τα μυθιστορήματα Σχόλια σχετικά με την περίπτωση, Στα ίχνη της παράστασης, Προς Οφρύνιο, Το άγαλμα, Το μήνυμα και Η πρόσοψη. Επίσης, έχει γράψει τα δοκίμια Φεβρουάριος αιών, Παραμύθι της λογοτεχνίας και Μνήμη και μνήμη. Έργα του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα ολλανδικά και στα σλοβενικά. Έχει βραβευτεί με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας (1981), είναι Ιππότης της Τάξης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας και μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων. Το βιβλίο του Η πρόσοψη (Εκδόσεις Κέδρος) μας έδωσε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί του.

Ποια είναι τα πρώτα σας διαβάσματα;
Το πρώτο βιβλίο που έπιασα στα χέρια μου ήταν κάποια εικονογραφημένη διασκευή για παιδιά της ιστορίας του «θείου Σκρουτζ». Θυμάμαι πόσο τρόμαξα και έχασα τον ύπνο μου, βλέποντας φαντάσματα με ημίψηλο και ρεδινγκότα να ταξιδεύουν στον ουρανό πηγαίνοντας να τιμωρήσουν τον τσιγκούνη Σκρουτζ.
Ποιοι συγγραφείς σάς επηρέασαν;

Πυρκαγιές στον Αμαζόνιο: το μεγάλο δράμα και ο αληθινός φόβος

Ο μεγαλύτερος φόβος της ανθρωπότητας για τις μεγάλες πυρκαγιές που απανθρακώνουν τα δάση της Αμαζονίας στη Βραζιλίας (και όχι μόνον) είναι μεν δικαιολογημένος, αλλά η διατύπωσή του βασίζεται σε μία λανθασμένη εντύπωση, που δεν έχει αμιγώς επιστημονικά ερείσματα. Τα δάση της Νοτίου Αμερικής δεν αποτελούν τον πνεύμονα του πλανήτη και δεν παράγουν το 20% του οξυγόνου στη Γη.
Και τούτο γιατί το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του οξυγόνου στην ατμόσφαιρά μας παράγεται από τους θαλάσσιους μικροοργανισμούς (φυτοπλανγκτόν) και μόνον το υπόλοιπο δημιουργείται από την παγκόσμια χλωρίδα, τα τροπικά δάση, τα λειβάδια, τις σαβάννες και την τάιγκα.

Το φαινόμενο της «Αστικής Θερμικής Νησίδας»

• 
  
  
             Αστική θερμική νησίδα λέγεται το φαινόμενο κατά το οποίο η θερμοκρασία στο κέντρο μιας πόλης είναι μεγαλύτερη από αυτή των προαστίων και της αγροτικής περιοχής που την περιβάλλει. Παρατηρείται κυρίως μετά τη δύση του ηλίου, όταν δεν υπάρχουν ισχυροί άνεμοι.                                         Επίσης εντονότερο εμφανίζεται το φαινόμενο κατά τη διάρκεια του χειμώνα σε σχέση με το καλοκαίρι   αλλά τότε δεν είναι ιδιαίτερο πρόβλημα για τις περιοχές όπως  Μεσογειακές πόλεις  παρά μόνο αν έχουμε ακραίες χαμηλές θερμοκρασίες
  

  

  • Η διαφορά της θερμοκρασίας εξαρτάται από τους παράγοντες–αίτια του φαινομένου και μπορεί να φθάσει ακόμα και τους 15οC και οφείλεται κατά κύριο λόγο(http://www.env-edu.gr):

Vivart παντός καιρού

Του Γιάννη Σχίζα

Κοντά στο Γιανίτσι της Εύβοιας, μετά από  έναν χωματόδρομο  10  περίπου χιλιομέτρων,     είναι εγκατεστημένο το πιο "πολυγεγονός"  που διακρίνεται  μέσα σε  όλα τα  "πολυγεγονότα" αυτής της χώρας . Πρόκειται για μια υπαίθρια έκθεση  ζωγραφικής, φωτογραφίας  και  γλυπτικής, που έχει χώρους θεατρικούς,  αλώνια, στιγμιότυπα της υπαίθρου και  μικρά αμφιθέατρα  για  διάλογο. Τα ζωγραφικά εκθέματά της , που είναι συχνά διπλής όψεως ,  προασπίζονται από τους καιρούς χάρις σε ειδικά βερνίκια , τα δε   γλυπτικά της εκθέματα συγκρατώνται από τους αέρηδες και τις άλλες περιπέτειες  μιας  φύσης  - πολύ τραχιάς και αστάθμητης - με  ειδικούς ιμάντες.

Ο χώρος , διαμορφωμένος από τον Γιώργο Τσιντανέλη, μετράει μια ιστορία 19 χρόνων, κατά τη διάρκεια της οποίας οργανώθηκε στο μέγιστο δυνατό : Οι κεκλιμένες επιφάνειές του έγιναν αναβαθμοί  που επικοινωνούν μεταξύ τους με σκαλιά ή μονοπάτια. Στους αναβαθμούς  είναι τοποθετημένα τα αγάλματα που δονούν τη φαντασία με την ευρηματικότητά τους :

Κόρη της δεσμώτριας του Άουσβιτς: μια αληθινή ιστορία

  

Για το βιβλίο της Helga Schneider «Άσε με να φύγω, μητέρα» (μτφρ. Άννα Παπασταύρου, εκδ. Κέλευθος)

 

Του Κυριάκου Χαλκόπουλου

Υπάρχει μια ειδική δυναμική σε ένα κείμενο που, διατηρώντας λογοτεχνικές αξιώσεις, συνδέεται άρρηκτα με συγκεκριμένα και μάλιστα τόσο δραματικά ιστορικά γεγονότα. Η περιγραφή της Χέλγκα Σνάιντερ για την τελευταία συνάντησή της με τη μητέρα της αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του τύπου. Η συγγραφέας μοιράζεται μαζί μας τις αναπόφευκτα αμφιθυμικές εντυπώσεις της για τη μητέρα που ταυτόχρονα ήταν μη-μητέρα (εγκατέλειψε τα παιδιά της όταν ήταν τεσσάρων και ενός ετών αντίστοιχα) και δεσμοφύλακας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.

Η συγγραφέας μοιράζεται μαζί μας τις αναπόφευκτα αμφιθυμικές εντυπώσεις της για τη μητέρα που ταυτόχρονα ήταν μη-μητέρα (εγκατέλειψε τα παιδιά της όταν ήταν τεσσάρων και ενός ετών αντίστοιχα) και δεσμοφύλακας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί.

Το έργο ισορροπεί, όντως, σε δύο πυλώνες. Από τη μία έχουμε την καταγραφή της θηριωδίας εκείνων των ατόμων –πρωτίστως μέσα από ισχυρισμούς της μητέρας της συγγραφέως, δευτερευόντως από ορισμένες επεξηγηματικές σημειώσεις της ίδιας της συγγραφέως–, αφ ετέρου τις απαλλαγμένες από πολιτικό πρόσημο παιδικές αναμνήσεις της Χέλγκα. Στον δεύτερο πυλώνα βρίσκουμε, όπως είναι επόμενο, τα πιο προσωπικά στοιχεία του έργου, και αξίζει να αναφέρουμε μερικά.

Αγροτικό Σχολείο σημαίνει: ΜΑΘΗΤΕΙΑ

 

 

Η Ελλάδα, στην δύσκολη περιοχή του πλανήτη που βρίσκεται, πρέπει να έχει επαρκές επίπεδο διατροφικής αυτάρκειας. Οι εδαφοκλιματικές της ιδιαιτερότητες (… ένας βράχος ριγμένος στην θάλασσα …, δηλαδή μικρές πεδιάδες, το 75% σε υψόμετρο πάνω από 600 μέτρα, ακτογραμμή 15.600 χλμ) επιβάλλουν κοινωνίες προσαρμοσμένες στην ανεπάρκεια πόρων και υψηλή αγροτική εξειδίκευση στις μικρές καλλιεργήσιμες εκτάσεις (δηλαδή αγροτική εκπαίδευση).

Οι Νέοι ηλικιακά Αγρότες (20-35 ετών) είναι μόνο το 6% των αγροτών, και το 60% είναι πάνω από 50 ετών, ενώ θα έπρεπε, σε μια ομαλή διαδικασία να είναι οι νέοι (20-35 ετών) το 40%, οι μεσήλικες (35-50 ετών) το 30%, οι ηλικιωμένοι (50 -65 ετών) το 20% και οι υπερήλικες (άνω των 65 ετών) 10%.

Η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη, ιδιαίτερα με μέσο ρυθμό ανανέωσης 1,2 παιδιά ανά γυναίκα σε αναπαραγωγική ηλικία, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, με απαραίτητο ρυθμό 2,1 για να επιβιώνει ένας πολιτισμός, με ρυθμό 4 σε όλο τον πλανήτη, αλλά ρυθμό 8 στην Μέση Ανατολή … …

Συνεταιρισμοί, Συνεταιριστικές Τράπεζες, Ινδία

 

Στις 22/8/2019 συνεδρίασε στην Αθήνα ομάδα σαράντα τεσσάρων (44) Συνεταιριστών από την ηγεσία της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συνεταιριστικών Τραπεζών της Ινδίας (National Federation of State Cooperative Banks).

Οι επικεφαλείς της Ομοσπονδίας κάνουν το ετήσιο συνέδριό τους κάθε χρόνο σε άλλη χώρα. Έτσι πέρυσι βρέθηκαν στην Βουδαπέστη, πρόπερσι στην Σουηδία κλπ. Το θέμα του φετινού σεμιναρίου-συνεδρίου ήταν «Fraud monitoring system in financial cooperatives, as part of supervision and regulation, 21-24 Aug 2019- Σύστημα παρακολούθησης της απάτης στους οικονομικούς συνεταιρισμούς, ως τμήμα της εποπτείας και των ρυθμίσεων».

Αξίζει να επισημάνουμε ότι η Κοινωνική Οικονομία (και όχι το παράγωγο «Κοινωνική & Αλληλέγγυα Οικονομία) ένας σημαντικός οικονομικός παράγοντας στην σύγχρονη Ινδία των 1.386.000.000 ανθρώπων (Κίνα-1.339, ΗΠΑ-336, με την Ελλάδα-10 πληθυσμιακά στην 85^η θέση από 243).

Το δικαίωμα στις διακοπές

της Μπαλής Κ.
Οι πολιτικοί θα έπρεπε να υποχρεώνονται περισσότερο από τους άλλους να κάνουν διακοπές επειδή παίρνουν αποφάσεις που αφορούν τις ζωές των άλλων, επειδή κατά κανόνα η καθημερινότητά τους ξεχειλίζει από πίεση - και για να λειτουργούν καλά χρειάζονται φάσεις αποσυμπίεσης.

Βλέπω τους αδειούχους του Αυγούστου τώρα που επιστρέφουν στην εφημερίδα. Παρά τη ζέστη, τα πρόσωπά τους είναι ήρεμα, τα βλέμματα καθαρά. Οι εργαζόμενοι έχουν πάρει μια ανάσα, έχουν γεμίσει τις μπαταρίες τους -μπορείτε να προσθέσετε όποια άλλη κοινοτοπία μεν, αληθινή δε, σας έρχεται στο μυαλό- και νιώθουν έτοιμοι να κυνηγήσουν το ρεπορτάζ, να γράψουν ένα σχόλιο ακόμη, να αντέξουν το καθημερινό άγχος.

Καραγιάννης : Το Πάσχα του καλοκαιριού

 Οτε ήμην μαθητής του δημοτικού πρωταγωνίστησα σε δύο σκετς « Ο Ηρωας της Αλαμάνας» και «Ο Πρωτομάστορας». Από τις σημαντικότερες στιγμές του βίου μου τις οποίες αναφέρω και στα βιογραφικά μου όταν μου ζητηθούν (ποτέ δηλαδή). Και στα δύο είχαν εικαστικό φόντο δια την αληθοφάνεια του πράγματος σε ένα μεγάλο πανί ζωγραφισμένο από τον ζωγράφο Γ. Κουντούρη –πολυσχιδή προσωπικότητα από Πειραιά και μετά τον πόλεμο κάτοικο Λευκοπηγής- ένα γεφύρι κατάλληλο και στις δυο περιπτώσεις.
Μου θύμισαν τα σκηνικά αυτά οι επί πανοίς παραστάσεις, σαν μεγάλα λάβαρα αριστεριστών στις μεταπολιτευτικές διαδηλώσεις, που κρεμούν στις εσπερινές ακολουθίες των θερινών εορτών στις αυλές τους τα γύρωθεν της πόλεως ναϋδρια· κοινός τους παρανομαστής των ανωτέρω το ζωγραφικό καρακίτς.

Στο λόφο της αγίας Αννης ή ακόμα πιο χαρακτηριστική στο εξωκκλήσιον της Παναγίας. Αρα; «Εν τη γενέσει την παρθενίαν ετήρησας κ.λπ., αύριο αύριο στο Πάσχα του Καλοκαιριού ...

Η διπλή ανάπλαση Βοτανικού - Λ. Αλεξάνδρας και ο ρόλος της Hines

 

Η ολοκλήρωση του ημιτελούς εμπορικού κέντρου στον Βοτανικό είναι ένα από τα παράπλευρα οφέλη του αναμορφωμένου σχεδίου διπλής ανάπλασης που προωθεί ο δήμος Αθηναίων με τον Παναθηναϊκό. Το ερώτημα, ωστόσο, είναι αν με την ανάσταση της διπλής ανάπλασης Βοτανικού / Λεωφόρου Αλεξάνδρας θα ενεργοποιηθεί το προσύμφωνο που φέρεται να έχει υπογράψει η αμερικανική Hines με τις Alpha Bank και Τράπεζα Πειραιώς στις οποίες έχει περιέλθει το ημιτελές συγκρότημα μαζί με άλλα περιουσιακά στοιχεία της Μπ. Βωβός.

Σύμφωνα, πάντως, με πληροφορίες που κυκλοφορούν στην αγορά ακινήτων, το σχέδιο του αμερικανικού ομίλου προβλέπει τη δημιουργία εμπορικού κέντρου συνολικής επιφάνειας περί τα 50.000 τετραγωνικά μέτρα (τ.μ.). Θα είναι το τρίτο μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο του Λεκανοπεδίου, πίσω από τα «The Mall Athens» και «Golden Hall» της Lamda Development. Η προς μίσθωση επιφάνεια (GLA) του «Golden Hall» είναι σήμερα 45.000 τ.μ. αλλά βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για την επέκτασή του κατά 11.000 τ.μ.

Ο Ρίτσος για την Ελένη, με την Βερόνικα Αβγέντζη

Ο Δήμος Αβδελιώδης σκηνοθετεί για πρώτη φορά Γιάννη Ρίτσο, με την Βερόνικα Αργέντζη να ερμηνεύει το ρόλο της Ελένης, στο ομώνυμο εμβληματικό έργο του μεγάλου ποιητή. Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου στις 21.00 στο Ζάππειο, στο πλαίσιο του 48ου Φεστιβάλ Βιβλίου. Η «Ελένη», ένας από τους πιο συγκλονιστικούς γυναικείους μονολόγους, έκανε πρεμιέρα τον Μάρτιο του 2017 στο θέατρο Αυλαία της Θεσσαλονίκης και από τότε συνεχίζει το πολύ επιτυχημένο, ονειρικό ταξίδι της σ’ επιλεγμένες στάσεις τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Από τις πιο πρόσφατες, το Ντίσελντορφ όπου έτυχε μεγάλης αποδοχής, με την Deutsche Welle να πραγματοποιεί εκτενές ρεπορτάζ, κάνοντας λόγο για την «εύγλωττη απλότητα» με την οποία ερμηνεύει η Βερόνικα Αργέντζη, καθώς και το ιστορικό Μπάγκειον, στο πλαίσιο μεγάλου αφιερώματος στο έργο του Δήμου Αβδελιώδη.

Ο θεός του ελληνικού μπάσκετ δεν βεβηλώνεται από κανέναν

του Νίκου Τζαβάρα
Αν ο Μαϊκλ Τζόρνταν αποφάσιζε να ασχοληθεί με το γκολφ, τότε ίσως να μιλούσαμε για έναν καλό παίκτη του συγκεκριμένου αθλήματος, επιπέδου Τάιγκερ Γουντς. Αν ο Νίκος Γκάλης αποφάσιζε να ασχοληθεί με την πυγμαχία (οι προπονητές, στην Αμερική, που είχαν διαγνώσει τα σωματικά του προσόντα τον ωθούσαν να ασχοληθεί με το μποξ) τότε ίσως να τον μάθαιναν μερικοί λάτρεις του χώρου. Αν,αν…αν…πόσα «αν» θα μπορούσα να γράψω. Όμως με τα «αν» δεν γράφεται η ιστορία. Την ιστορία την γράφουν οι λίγοι. Οι εκλεκτοί. Κι αν μιλήσουμε για την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ τότε ένα πρόσωπο φέρνουμε όλοι στην μνήμη: Νίκος Γκάλης! Αν υπήρχε Θεός της πορτοκαλί μπάλας (με τα σπυριά όπως έλεγε και ο αείμνηστος Φίλιππος Συρίγος), τότε πάλι για τον Γκάλη θα κάναμε λόγο.
Ο Νίκος Γκάλης παρέλυε το κράτος!!!
Ο Νίκος Γκάλης ήταν η αιτία που παρέλυε, κυριολεκτικά, η χώρα κάθε Πέμπτη!

Αεροσκάφη σηκώθηκαν για καπνό αλλά ήταν… σύννεφο σκόνης και “βομβάρδισαν” αγρότη με νερό!

    

Σήκωσε σκόνη με τις εργασίες που έκανε στο χωράφι του και δέχθηκε κάμποσο νερό από τα PZL που σηκώθηκαν μετά από συναγερμό για καπνό ανάμεσα στον Άγιο Χαράλαμπο και τη Μενδενίτσα Φθιώτιδας!
Η παραπάνω ιστορία εκτυλίχθηκε λίγο πριν τις 8 το βράδυ της Τρίτης (20/8) κοντά στο χωριό Καραβίδια Λοκρίδας.
Στο τηλεφωνικό κέντρο της Πυροσβεστικής, μία κυρία από τον Άγιο Χαράλαμπο ειδοποίησε ότι βλέπει καπνό στην ανωτέρω περιοχή. ‘Άμεσα δόθηκε σήμα σε ισχυρές δυνάμεις από Άγιο Κωνσταντίνο, Λαμία και Αταλάντη να κινηθούν προς το σημείο, αλλά και στα δύο PZL να επιθεωρήσουν την συγκεκριμένη περιοχή και να κάνουν ρήψη νερού σε περίπτωση που χρειαστεί.

Μα­ρί­α Τσο­λα­κού­δη : Arte Povera

ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ἦ­ταν μπηγ­μέ­νη στὰ κάγ­κε­λα τῆς βε­ράν­τας κι ἀ­πὸ κά­τω ἦ­ταν στε­ρε­ω­μέ­νο ἕ­να δί­χτυ ψα­ρέ­μα­τος ποὺ ἔ­φτα­νε μέ­χρι τὸ πε­ζο­δρό­μιο. Πά­νω στὸ δί­χτυ ἦ­ταν καρ­φι­τσω­μέ­να ἕ­να πλῆ­θος ἑ­τε­ρό­κλη­των ἀν­τι­κει­μέ­νων. Στά­θη­κα καὶ τὰ πε­ρι­ερ­γα­ζό­μουν.

        Ἕ­νας ψη­λὸς με­σό­κο­πος ἄν­τρας βγῆ­κε στὴ βε­ράν­τα. Φο­ροῦ­σε φόρ­μα γυ­μνα­στι­κῆς καὶ παν­τό­φλες.

        — Μπο­ρῶ νὰ βγά­λω φω­το­γρα­φί­ες; τὸν ρώ­τη­σα δεί­χνον­τας τὸ δί­χτυ.

        — Ὅ­ποι­ος περ­νᾶ αὐ­τὸ κά­νει. Ντό­πιοι καὶ του­ρί­στες. Οὔ­τε ποὺ ρω­τᾶ­νε.

«Πρασινίζει» το Παρίσι...

Της Ελένης Τσερεζόλε
Χάρη σε δημόσιες (δημοτικές) και ιδιωτικές πρωτοβουλίες πρασινίζει (και άλλο) το Παρίσι. Πλέον, στο 15ο Διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας, την άνοιξη του 2020, θα λειτουργεί η μεγαλύτερη αστική φάρμα της Ευρώπης: 14.000 τ.μ. στην ταράτσα του κτηρίου του χώρου εκθέσεων, που θα παράγουν έναν τόνο φρούτα και λαχανικά ημερησίως! Της παραγωγής θα επιμελούνται 30 κηπουροί, κάνοντας χρήση σύγχρονων, βιολογικών μεθόδων, χωρίς χημικά προϊόντα και ζιζανιοκτόνα. Μια έμπρακτη συμβολή στη βιοποικιλότητα για ένα νέο πρόσωπο του Παρισιού.
Οι εργασίες για την ολοκλήρωση της εγκατάστασης προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Πρόκειται για πρωτοβουλία μιας γεωργικής επιχείρησης, με την ονομασία Agripolis,

Αφιέρωμα του Associated Press στα γκράφιτι της Αθήνας: «Οι πανταχού παρούσες μουτζούρες» [

]

 

Στο άρθρο του επισημαίνει την αδιαφορία των Αρχών για την σύλληψη των υπευθύνων, αλλά και την παραίτηση των ιδιωτών που έχουν βαρεθεί να βάφουν τους τοίχους τους και εν μία νυχτί να τους ζωγραφίζουν και πάλι.

Στην Αθήνα, η παράνομη δραστηριότητα με τα σπρέι αφήνει συχνά ένα ανεξίτηλο σημάδι στα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια της ελληνικής πρωτεύουσας, στις πινακίδες των δρόμων αλλά και στις στάσεις των λεωφορείων, ενώ ακόμη και τα δημόσια έργα τέχνης και ακόμη και τα αρχαία ερείπια, δεν γλιτώνουν.

Υπουργική Απόφαση παρωδία για τη θήρα για άλλη μια χρονιά

 

Η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία εκφράζει για ακόμη μία φορά την αποδοκιμασία και την απογοήτευσή της αναφορικά με την απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος Κωνσταντίνου Χατζηδάκη με την οποία ρυθμίζεται η άσκηση της θήρας στην Ελληνική Επικράτεια για την κυνηγετική περίοδο 2019-2020, που ξεκινάει σήμερα (βλ. ΦΕΚ 3137/τ. Β’/06.08.2019). Επιπλέον, εκφράζει την απορία της σχετικά με τη σπουδή του Υπουργείου Περιβάλλοντος να αυξήσει την ετήσια συνδρομή των κυνηγών, με την επίκληση της ανάγκης χρηματοδότησης των ιδιωτικών φυλάκων Θήρας των κυνηγετικών οργανώσεων.

Η Ρυθμιστική Απόφαση, εκδοθείσα άλλη μια χρονιά δίχως την τήρηση των αρχών της καλής νομοθέτησης και υπαγορευμένη –και αυτή τη χρονιά– από το κυνηγετικό λόμπι, χαρακτηρίζεται από την ατολμία  του ΥΠΕΝ για την προστασία του Τρυγονιού.  Με βάση το Διεθνές Σχέδιο Δράσης [1] για το είδος στο οποίο συμμετείχαν δεκάδες μέλη της ευρωπαϊκής επιστημονικής κοινότητας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει προταθεί ήδη από το Μάιο του 2018 η προσωρινή απαγόρευση της θήρας του πανευρωπαϊκά, έως ότου αναπτυχθεί και τεθεί σε λειτουργία το μοντέλο για την προσαρμοστική διαχείριση της κάρπωσης (adaptive harvest management). Το ΥΠΕΝ, αντί άμεσα να ακολουθήσει το παράδειγμα των Ευρωπαϊκών χωρών , αποφάσισε να συνεχίσει την «πρωτοτυπία» που εισήγαγε με τη Ρυθμιστική Απόφαση της περασμένης χρονιάς, με το «πυροτέχνημα» της μείωσης της κάρπωσης του Τρυγονιού από 12 άτομα ανά εξόρμηση σε 10 και φέτος πλέον σε 8 άτομα. Αποτελεί απορίας άξιο βάσει ποιων δεδομένων και υπολογισμών κατέληξε στην εν λόγω απόφαση.

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ

του Γιάννη Σχίζα

Σε ένα Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης κάποιος αφήνει  τα γυαλιά  του. Τα γυαλιά του έχουν βρεθεί  κοντά στον τοίχο, σε μια θέση που χρησιμοποιείται συνήθως για να μπαίνουν  τα διάφορα εκθέματα. Το  διερχόμενο κοινό  προσλαμβάνει την  εικόνα των μεμονωμένων γυαλιών σαν έκθεμα, με αποτέλεσμα να επιδίδεται στην διαρκή φωτογράφησή τους. Τελικά το "σφάλμα" αποκαλύπτεται και (υποθέτω) οι δράστες της φωτογράφησης σπεύδουν να εξαλείψουν τις φωτογραφίες ...

Στο κατακαλόκαιρο που διανύουμε  με τις τόσες εικόνες της φύσης  "live" που μας πλημμυρίζουν, με τα τοπία που απλόχερα μας δίνουν οι περιστάσεις , με τις συναντήσεις ημέρας και νύχτας και το αίσθημα  γαλήνης που εκπέμπουν,   τέτοιες ιστορίες μας δίνουν μια ευκαιρία να επανεκτιμήσουμε την έννοια της σύγχρονης τέχνης και  να την αξιολογήσουμε σε σχέση με τα "φυσικά εκθέματα".

Η προστασία των ορεινών δασών είναι πολιτική επιλογή

 του Κώστα Παπακωνσταντίνου

Το ελατοδασος της Φτέρης, Αιγιάλεια, λίγους μήνες προτού καεί, το 2007

Τα ελατοδάση της Κεντρικής και Νότιας Ελλάδας κινδυνεύουν από μέτωπα πυρκαγιών οι οποίες ξεκινούν από τα χαμηλά υψόμετρα και οι δυνάμεις πυρόσβεσης τις αφήνουν να κατευθυνθούν προς το βουνό, μακριά από καλλιέργειες και περιουσίες. Πρόκειται για μια καθαρά πολιτική επιλογή: "καλύτερα να χαθεί το δάσος παρά περιουσίες". Αυτή η ιεράρχηση πρέπει να αλλάξει. Τα ελατοδάση αποτελούν πρώτη προτεραιότητα κατάσβεσης. Είναι πολύτιμα, αναντικατάστατα και (σε αντίθεση με τα πευκοδάση) δύσκολα ανακάμπτουν μετά τη φωτιά (με τις σημερινές συνθήκες, πολλά δεν πρόκειται να ανακάμψουν ποτέ).

Ολέ, θυμός και αίμα

    

           

της Μπαλή Κάκης

                                                           

                                                         

Τα Κανάρια Νησιά, που φλέγονται αυτές τις μέρες από πυρκαγιές, ανάλογες με αυτές της Εύβοιας -και καταστρέφουν τους πνεύμονες του μεγάλου νησιού- είναι πλέον η μοναδική ισπανική Περιφέρεια στην οποία ισχύει ακόμη η απαγόρευση των φονικών ταυρομαχιών.

 Ίσως γιατί ποτέ δεν είχαν αδυναμία στις ταυρομαχίες οι κάτοικοι της πιο απομακρυσμένης από τη Μαδρίτη ισπανικής γης στα ανοιχτά της δυτικής Αφρικής.
Όπου αλλού είχε επιβληθεί η απαγόρευση αυτού του βάρβαρου “σπορ”, με πρωτοβουλία αριστερών περιφερειακών κυβερνήσεων, ακυρώθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Μαδρίτης το 2018. Οι δικαστές υποστήριξαν ότι, αφού η ταυρομαχία αναδείχθηκε το 2013 σε εθνικό πολιτιστικό αγαθό, μόνο το κεντρικό κράτος μπορεί να αποφασίσει για μια τέτοια απαγόρευση. Συνεπώς οι Περιφέρειες καλά θα κάνουν να κάτσουν στ’ αυγά τους και να μην επιβάλλουν αναίμακτες ταυρομαχίες. “Ο θάνατος του ταύρου στο τέλος του αγώνα είναι αναπόσπαστο κομμάτι του θεάματος” αποφάνθηκαν οι δικαστές.

Τα βασανιστήρια δεν είναι πολιτισμός

Την περασμένη Παρασκευή, λοιπόν, για πρώτη φορά μετά το 2017 θανατώθηκαν ταύροι στο Coliseo Balear στην Πάλμα Ντε Μαγιόρκα.

Αίθουσες τέχνης

                                              

της Μάνιας Ζούση                                                            

  Είκοσι εννέα εξαίρετοι πίνακες της νεοελληνικής ζωγραφικής, από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη, παρουσιάζονται στην έκθεση «Άρωμα Γυναίκας» στην Εθνική...

Είκοσι εννέα εξαίρετοι πίνακες της νεοελληνικής ζωγραφικής, από τις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ε. Κουτλίδη, παρουσιάζονται στην έκθεση «Άρωμα Γυναίκας» στην Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου Παράρτημα Ναυπλίου έως και τις 21 Μαρτίου 2020. Τα έργα της έκθεσης επιχειρούν να προβάλουν την εικόνα της γυναίκας μέσα από αντιπροσωπευτικές προσωπογραφίες και ηθογραφικές σκηνές. Πρόκειται για δημιουργίες των σημαντικότερων Ελλήνων ζωγράφων που υμνούν τη γυναίκα, ενώ παράλληλα μας μιλούν έμμεσα για τη θέση της μέσα στην ελληνική κοινωνία. Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα των ζωγράφων: Αριστείδη Οικονόμου, Γεώργιου Άβλιχου, Νικηφόρου Λύτρα, Νικολάου Γύζη, Γεώργιου Ιακωβίδη, Θεόδωρου Ράλλη, Iάκωβου Ρίζου, Παύλου Μαθιόπουλου, Περικλή Βυζάντιου, Θάλειας Φλωρά - Καραβία, Σοφίας Λασκαρίδου, Νικόλαου Λύτρα, Κωνσταντίνου Παρθένη, Γιάννη Μόραλη κ.ά.

Ελληνικές Γεωργικές Ασφαλίσεις

Στο προεκλογικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας «Ισχυρή Ανάπτυξη, Αυτοδύναμη Ελλάδα», ανάμεσα στους 16 άξονες πολιτικής, στον 14^ο Άξονα «Αναγέννηση της γεωργίας και της κτηνοτροφίας» δεν εντοπίζουμε κάτι για τον ΕΛΓΑ (τουλάχιστον σε αυτό που έχω στα χέρια μου).

Στις άμεσες  προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης ανά υπουργείο, στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων επισημαίνονται: Η διασφάλιση σταθερών πόρων από τη νέα Κ.Α.Π., Η εισαγωγή νέου νόμου για τους συνεταιρισμούς, Η μείωση της φορολογίας στο 10% για όλες τις ομάδες παραγωγών και τα συνεργατικά σχήματα και η αντιμετώπιση των παράνομων ελληνοποιήσεων στα αγροτικά προϊόντα με εντατικοποίηση των ελέγχων.

Στην συνέντευξη τύπου της 22/7/2019, για την παρουσίαση των νέων Γενικών Γραμματέων του ΥπΑΑΤ ο κ. Υπουργός όταν ρωτήθηκε για τον ΕΛΓΑ έκανε σαφές ότι πρόκειται για έναν Οργανισμό στον οποίο παρατηρούνται πλήθος χρόνιων προβλημάτων τα οποία απαιτούν ολοκληρωμένο επανασχεδιασμό και όχι λύσεις εμβαλωματικές. Παράλληλα δικαίωσε τους αγρότες και παραγωγούς οι οποίοι παραπονούνται για την καθυστέρηση καταβολής των αποζημιώσεων ενώ οι ίδιοι είναι συνεπείς ως προς την καταβολή των ασφαλίστρων τους.

Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων τόνισε ότι στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας υπάρχει σαφής αναφορά και δέσμευση στο ζήτημα της ασφάλισης των αγροτών, όπου αναφέρεται ότι η λύση που θα δοθεί προβλέπει και την ανάμειξη της ιδιωτικής ασφάλισης. «Περιμένουμε την αναλογιστική μελέτη να δούμε πού βρισκόμαστε. Θα καταλήξουμε σε μια λύση την οποία θα διαβουλευτούμε και στην οποία θα περιλαμβάνεται και ο ιδιωτικός τομέας», πρόσθεσε ο κ. Μ. Βορίδης.

Με ιδιώτες ή όχι, οι αναλογιστικές μελέτες μπορούν να αντιμετωπίσουν τους μετρήσιμους κινδύνους, ΟΧΙ ΤΙΣ ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΕΣ. Και η κλιματική αλλαγή δημιουργεί φαινόμενα επιταχυνόμενα χωρίς να υπάρχουν μετρήσιμα ιστορικά στοιχεία, για να στηριχθεί μια αναλογιστική μελέτη. Αλλά ούτε ρυθμό μεταβολής, ή/& ταχύτητα μεταβολής των προβλημάτων μπορούμε να υπολογίσουμε.

Λί­α Με­γά­λου-Σε­φε­ριά­δου : Μά­θη­μα ἀ­νά­γνω­σης

ΉΤΑΝ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ τοῦ 1948, σὲ μιὰ ἐ­παρ­χια­κὴ πό­λη τῆς Ἑλ­λά­δας, ὅ­ταν ἕ­να μι­κρὸ ἀ­γό­ρι πρω­το­πῆ­γε σχο­λεῖ­ο μὲ πλά­κα καὶ κον­τύ­λι. Κά­θε με­ση­μέ­ρι, γυρ­νών­τας σπί­τι, περ­νοῦ­σε ἀ­πὸ τὸ κα­φε­νεῖ­ο τῆς γει­το­νιᾶς. Ἡ μη­τέ­ρα του εἶ­χε πα­ρα­κα­λέ­σει τὸν κα­φε­τζῆ νὰ τοῦ δί­νει τὴν ἄ­χρη­στη ἐ­φη­με­ρί­δα τῆς πε­ρα­σμέ­νης μέ­ρας, «γιὰ νὰ ἐ­ξα­σκεῖ­ται τὸ παι­δὶ στὴν ἀ­νά­γνω­ση».

       Ἀ­πὸ τὸν και­ρὸ ποὺ ὁ πα­τέ­ρας εἶ­χε ὁ­δη­γη­θεῖ στὴ φυ­λα­κή, δὲν ὑ­πῆρ­χε κα­νεὶς ἄλ­λος στὸ σπί­τι ποὺ νὰ γνω­ρί­ζει γράμ­μα­τα. Μὰ τὸ μι­κρὸ ἀ­γό­ρι, χά­ρη στὴν ἐ­φη­με­ρί­δα τῆς πε­ρα­σμέ­νης μέ­ρας, ἔ­μα­θε μέ­χρι τὰ Χρι­στού­γεν­να νὰ δι­α­βά­ζει νε­ρά­κι.

       Σύμ­φω­να μὲ τὴν ἐ­πι­θυ­μί­α τῆς μη­τέ­ρας του, πρώ­τη δου­λειὰ μό­λις ἔ­φτα­νε σπί­τι, ἦ­ταν νὰ τὴν ἀ­νοί­ξει στὴ δεύ­τε­ρη σε­λί­δα καὶ νὰ δι­α­βά­σει με­γα­λό­φω­να τὸν κα­τά­λο­γο μὲ τὰ ὀ­νό­μα­τα τῶν ἐ­κτε­λε­σμέ­νων. Ὅ­ταν τε­λεί­ω­νε, ἡ μη­τέ­ρα καὶ ἡ για­γιὰ ἔ­κα­ναν τὸν σταυ­ρό τους. Τὰ μι­κρὰ ἀ­δέρ­φια του συ­νέ­χι­ζαν νὰ παί­ζουν.

Ο πικρός συμβολισμός των προτεραιοτήτων των Ελλήνων

της Ελένης Καπετανάκη-Μπριασούλη* 

4 Αυγούστου έγινε το κακό και τα πρώτα πλάνα που ήρθαν στη δημοσιότητα «μίλησαν» για την αιτία του: φοίνικες κατεστραμμένοι στη σειρά κι από κάτω τα νέα βλαστάρια τους πίσω από την πεσμένη μπασκέτα... Οι αρχές, όπως όλες οι τοπικές αρχές απανταχού της χώρας, φρόντισαν να «στολίσουν» με φοίνικες την περιοχή αλλά όχι και να συντηρήσουν ή να ελέγξουν την κατάσταση της μπασκέτας.

Γιατί οι προτεραιότητες των Νεοελλήνων, αρχόντων και αρχομένων, είναι πρώτα απ’ όλα, πάνω απ’ όλα, το ίματζ και η γκλαμουριά, που συμβολίζουν με στρεβλό τρόπο οι φοίνικες.

Η φοινικολαγνεία μετρά πάνω από δύο δεκαετίες, από τα τέλη του 1990, όταν η χώρα προετοιμαζόταν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και εισήχθησαν αθρόα Κανάριοι φοίνικες για τον στολισμό και την «τουριστικοποίηση» της χώρας. Μαζί τους εισήχθη και το κόκκινο σκαθάρι που τους κατέστρεψε μαζί με τους (σχετικά) λίγους ιστορικούς φοίνικες που υπήρχαν.

Το πνεύμα του Γουντστοκ, 50 χρόνια μετά

της Κριστίνα Χόρστεν

«Εδώ ακριβώς ήταν» και δείχνει τον τόπο που έγινε το φεστιβάλ μια ξανθιά γυναίκα. Όχι στο Γούντστοκ, όπως θα νόμιζε κανείς αλλά στην περιοχή Μπέθελ, μια ώρα με το αυτοκίνητο μακριά μέσα από μια διαδρομή με λίμνες, ρυάκια, λόφους και θερινές κατοικίες Ορθόδοξων Εβραίων. «Εδώ είναι ο αυθεντικός χώρος του Φεστιβάλ μουσικής και τέχνης του Γούντσοκ». Εδώ ακριβώς βρίσκονταν ο Μίχαελ Λανγκ, συνδιοργανωτής του Φεστιβάλ με τον γαλακτοπαραγωγό Μαξ Γιασγκούρ και κι άλλους γαιοκτήμονες, όταν έσφιξαν τα χέρια και δεν απέμειναν παρά μόνο 4 εβδομάδες πριν την έναρξη του φεστιβάλ με μουσικές σκηνές, συγκροτήματα και πουλημένα 100.000 εισιτήρια. 

Ἀ. Κ. Χρι­στο­δού­λου :Ὁ «Ἀ­να­νάς»

 

Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ πὼς ἡ κω­μι­κο­τρα­γι­κὴ ἱ­στο­ρί­α τοῦ Ἀ­να­νί­α Ἀ­να­νιά­δη ὑ­πῆρ­ξεν ἀ­λη­θι­νή, ὅ­σο ἀ­πί­στευ­τη κι ἂν φαν­τά­ζει, βρί­σκε­ται στὰ χέ­ρια μου. Εἶ­ναι, τί ἄλ­λο, ἕ­να βι­βλί­ο! Ὅ­μως πρὶν τὸ ξε­φυλ­λί­σω γιὰ νὰ πει­στεῖ­τε, θὰ ἀ­φη­γη­θῶ ὅ­σα ἔ­μα­θα ἀ­κού­ον­τας πό­σο γε­λοῖ­ο ὑ­πῆρ­ξε στ ἀ­λή­θεια τὸ εὐ­γε­νές, ὑ­πο­τί­θε­ται, βι­βλι­ο­θη­ρι­κὸ πά­θος τοῦ Ἀ­να­νιά­δη. Θὰ δι­και­ο­λο­γή­σε­τε τό­τε τὰ σπαρ­τα­ρι­στὰ γέ­λια τῆς πλα­τεί­ας στὸ παλ­κο­σέ­νι­κο ποὺ εἶ­χε στή­σει ὁ ξυ­πα­σμέ­νος φρου­τέμ­πο­ρος, πα­ρι­στά­νον­τας τὸ φά­σμα τοῦ βι­βλι­ο­θη­κά­ριου Δη­μη­τρί­ου τοῦ Φα­λη­ρέ­ως, χω­ρὶς νὰ ἀ­κού­ει τὴν μπη­χτὴ ἀ­πὸ τὴν πλέμ­πα πὼς χα­ρά­μι­ζε ὁ ἀ­νί­δε­ος φορ­τί­α ἀ­κρι­βο­πλη­ρω­μέ­νων ἀ­να­νά­δων – ὅ­σα ξε­φόρ­τω­νε στὴ λα­χα­να­γο­ρὰ τοῦ Βό­λου γιὰ νὰ ἀν­ταλ­λά­ξει ἀ­μέ­σως τὴν πα­χυ­λὴ εἴ­σπρα­ξη μὲ τί­τλους βα­ρύ­γδου­πων βι­βλί­ων.