Ο αρχαιολογικός θησαυρός στο Κάβο Σίδερο

 

Του Μάριου Διονέλλη

 Από την «Εφημερίδα των Συντακτών»

Με αμείωτη ένταση συνεχίζονται οι αντιδράσεις, εντός και εκτός Κρήτης, για τη σχεδιαζόμενη επένδυση της Minoan Group στη χερσόνησο Κάβο Σίδερο του Λασιθίου.

Τη Δευτέρα εκδικάζεται στο ΣτΕ η προσφυγή 123 κατοίκων της περιοχής και 17 περιβαλλοντικών φορέων κατά του Προεδρικού Διατάγματος που προβλέπει την κατασκευή πέντε ξενοδοχείων, δυναμικότητας περίπου 2.000 κλινών, και ενός γηπέδου γκολφ, στην έκταση των 26.000 στρεμμάτων που έχει παραχωρηθεί στην εταιρεία από τη Μονή Τοπλού.

Εκτός από τα ζητήματα προστασίας των κηρυγμένων περιοχών Natura (όπως η συγκεκριμένη) και αντισυνταγματικότητας του ίδιου του μνημονιακού νόμου για τις στρατηγικές επενδύσεις, παγκόσμια είναι η κινητοποίηση για την προστασία του αρχαιολογικού τοπίου της περιοχής.

Πολιτική Υπεράσπισης δημοτικών συμφερόντων απέναντι στα συμφέροντα των Μεταλλευτικών Εταιρειών.

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Παναγιώτης Μέγκος Παναγιώτα Κασούτσα Νίκος Σταντζούρης

προς τον Δήμαρχο Κο. Παναγιωτόπουλο Αθανάσιο

   

     Ζητάμε να μας απαντήσετε με πιο τρόπο πιστεύεται πως μπορεί ο Δήμος Δελφών να ασκήσει Πολιτική ανεξάρτητη, υπερασπιζόμενος τα συμφέροντα του Δήμου, απέναντι στα ιδιωτικά συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών οι οποίες δραστηριοποιούνται στα όριά του και κυρίως των Μεταλλευτικών;

      Αφορμή του ερωτήματός μας είναι η εισαγωγή θέματος στο Τοπικό Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας Άμφισσας στις 28/6/2016 στην τακτική συνεδρίασή του, όπου κλήθηκαν οι Σύμβουλοι να αποδεχθούν δωρεά Μελέτη της εταιρείας Ευρωπαϊκοί Βωξίτες, που αφορά την Γεωτεχνική μελέτη νέας πτέρυγας στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο της Άμφισσας. Η Μελέτη αυτή υλοποιήθηκε μετά από δικής σας προσωπική επιστολή προς την συγκεκριμένη εταιρεία.

      Καθιστώντας ακόμα πιο συγκεκριμένο το ερώτημά μας, διερωτόμαστε κατά πόσο ο Δήμος μπορεί να κινηθεί Ανεπηρέαστος μετά την αίτηση τέτοιων διευκολύνσεων και παροχών από την συγκεκριμένη εταιρεία,

Ανατολικά της Δύσης. Μια χώρα (Βουλγαρία)σε ιστορίες

του Μιροσλάβ Πένκοφ, σε μετάφραση Άκη Παπαντώνη

Ένας εγγονός αγοράζει τη σορό του Λένιν στο eBay για να τη δωρίσει στον κομμουνιστή παππού του. Ένα αποτυχημένο παιδί-θαύμα κλέβει έναν χρυσό σταυρό από μια ορθόδοξη εκκλησία. Ένα αγόρι συναντά την ξαδέρφη του (τον έρωτα της ζωής του) μια φορά κάθε πέντε χρόνια στο ποτάμι που χωρίζει το χωριό τους σε Ανατολή και Δύση. Οι παράξενες, απροσδόκητα συγκινητικές εικόνες του Μιροσλάβ Πένκοφ από την πατρίδα του τη Βουλγαρία συγκροτούν αυτή τη γοητευτική συλλογή διηγημάτων.   Στο Ανατολικά της Δύσης ο Πένκοφ γράφει με βαθιά συναίσθηση για ταραγμένες εποχές.

Εν Αθήναις, πέριξ της παλαιάς Columbia ...

Tην Τρίτη 28/6  o Δήμος Αθηναίων προκάλεσε συμβούλιο για τη συζήτηση και έκφραση γνώμης σχετικά με το "ΒΙΟ.ΠΑ προς εξυγίανση" στην περιοχή Προμπονά – όπου και το διατηρητέο κτίριο της Columbia.

Παρουσιάστηκε  λοιπόν μία μελέτη της διεύθυνσης πολεοδομικού σχεδιασμού του Δήμου (το σχέδιο της οποίας επισυνάπτεται ) σύμφωνα με την οποία ορίζονται 5 οικοδομικά τετράγωνα (με χρήσεις όπως μας είπαν προφορικά για καταστήματα, βιομηχανίες χαμηλής όχλησης κλπ) τα οποία μπορείτε να δείτε στα ΟΤ 3,5,7,10,12... διατηρείται δλδ μόνο το διατηρητέο κτήριο της Columbia, και δύο υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις δίπλα στον Απόλλωνα. Ο χώρος δεν ενοποιείται με το Οικολογικό πάρκο Προμπονά (όπως ήταν  πάγιο αίτημα των κατοίκων) και όσο για το πράσινο, αυτό θα αποτελεί το 30% της έκτασης, το οποίο μάλιστα δεν ορίζεται ως χώρος πρασίνου αλλά ως Κοινόχρηστος χώρος (δλδ πεζόδρομοι και πρασιές). Πρόκειται, λοιπόν, για μία τσιμεντοποίηση όλης της περιοχής με δυνατότητα δόμησης ενδεχομένως και δύο μικρών mall (ή μεγάλων πολυκαταστημάτων).

Το δημόσιο συμφέρον για την προστασία των φοινικοειδών

Του Μιχάλη  Αναστασιάδη *

Για την Ε.Ε., το δημόσιο συμφέρον προστασίας των φοινικοειδών είναι υπαρκτό, με δεδομένα  τρία ιθαγενή είδη φοινικοειδών: ο Chamaerops humilis (σήμερα στην Ν και ΝΑ Ιβηρική, στις Βαλεαρίδες και στη Σικελία), ο Phoenix theophrasti (στην Ελλάδα) και ο P. canariensis (στις Κανάριες νήσους) Τα δύο τελευταία σχηματίζουν διακριτούς οικοτόπους που έχουν προστατεύονται ως «άλση φοινίκων με Phoenix» από την Οδηγία περί Οικοτόπων. Παρόλα αυτά, υπάρχει η αίσθηση ότι για πολλούς Ευρωπαίους, ιδιαίτερα του Βορρά, τα φοινικοειδή δεν γίνονται αντιληπτά ως φυτά αυτόχθονα της Ευρωπαϊκής ηπείρου, πράγμα προφανώς αστήρικτο στη βιολογική πραγματικότητα. 
Ειδικά για τη χώρα μας το δημόσιο συμφέρον προστασίας των φοινικοειδών είναι πρόδηλο εφόσον υπάρχει ο Phoenix theophrasti, με πληθυσμούς μικρούς και περιορισμένους σε λίγες τοποθεσίες και το οποίο θεωρείται «Τρωτό» (VU) στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας.
Τέλος, και στο επίπεδο των Δήμων υπάρχει συχνά πρόδηλο δημόσιο συμφέρον προστασίας των φοινικοειδών, όπως φερειπείν:
- όπου αυτοί αποτελούν σημαντικό τμήμα των επενδεδυμένων δημόσιων «πράσινων υποδομών» (“green infrastructure”), 
- όπου αποτελούν τοπόσημα ή πολεόσημα (landmarks), 
- όπου αποτελούν σημαντικά ιστορικά στοιχεία ενός χώρου ή τόπου, 
- όπου συνδέονται έντονα, πραγματικά ή δυνητικά, με το genius loci, δηλαδή «το πνεύμα του τόπου» μιας περιοχής - κάτι που μπορεί να αφορά και τον αισθητικό προσανατολισμό ορισμένων τουριστικών περιοχών (όπως π.χ. τα βόρειο-δυτικά παράλια της Μεσογείου στη Γαλλία & Ισπανία).
Με δεδομένα τα παραπάνω και με τα σημερινά στοιχεία επέκτασης των προσβολών από τα ξενικά έντομα R. ferrugineus & P. archon είναι ανάγκη να υλοποιούνται προγράμματα μέτρων αντιμετώπισης που να προνοούν για την εξάλειψη και τον περιορισμό της εξάπλωσης των εντόμων αυτών και για τη διάσωση των Φοινικοειδών.

*Γεωπόνος ΓΠΑ Τμ. Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων & Γεωργικής Μηχανικής

MSc Περιβαλλοντικής Πολιτικής & Διαχείρισης

Ο Le Corbusier και η Μοντέρνα Σαντορίνη

H εκδήλωση «Μοντέρνα Σαντορίνη» οργανώνεται από τη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ με τη στήριξη του Δήμου Θήρας. (27 Ιουνίου 2016)

Με την προβολή της ταινίας «Ο Le Corbusier και η Μοντέρνα Σαντορίνη» ολοκληρώνεται στην Αθήνα η δέσμη εκδηλώσεων με γενικό τίτλο «Αναφορά στον Ελ/Le Corbusier» που ξεκίνησε το Φθινόπωρο 2015 με την πρωτοβουλία της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Le Corbusier. Στο πρόσωπό του Le Corbusier εκφράστηκε ιδανικά η νεωτερικότητα του εικοστού αιώνα, με όλες τις αντιφάσεις και τις αντιπαραθέσεις της. Η σχέση του με την Ελλάδα -και ιδιαίτερα το Αιγαίο και την Σαντορίνη- ήταν μια σχέση μαγείας και μαθητείας, με διαρκείς και αμοιβαίες ανταλλαγές.

Επιστημονική Ημερίδα «Αειφόρος Ανάπτυξη και Περιβάλλον. Η περίπτωση αξιοποίησης του Ελληνικού»

Επιστημονική Ημερίδα

Πάντειο Πανεπιστήμιο,  αίθουσα Σάκη Καράγιωργα (2)

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016,  ώρα 17:00

ΟΡΓΑΝΩΣΗ:

Πάντειο Πανεπιστήμιο - Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Κατάρτισης

Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών:  Εργαστήριο Οικολογίας & Περιβάλλοντος,

       Εργαστήριο Ανθοκομίας & Αρχιτεκτονικής Τοπίου

Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος

Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού

Αΐλανθος ή Βρωμοκαρυδιά: Από τον Εθνικό Κήπο – Εθνική μάστιγα για ανθρώπους & ζώα

Του Κ. Φασσέα, Βιολόγου

Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://www.aua.gr/fasseas

ΠΗΓΗ : ΒΙΟΚΗΠΟΣ

ΓΣχ. Συνάντησα τον αείλανθο  σε πολλά μέρη της Βαλκανικής, ακόμη  και στη Ρουμανία σε πρόσφατο ταξίδι μου. Η  ικανότητά του να εποικίζει μέχρι και τις πιο «προβληματικές» περιοχές του χώρου, είναι απίθανη ! Δεν ξέρω αν είναι περισσότερο ή λιγότερο επικίνδυνος από τη φτέρη, που καταλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις στην ορεινή φύση έχοντας ως κύριο προσόν το ότι δεν είναι φαγώσιμη από τα ζώα της κτηνοτροφίας ! Απομένει να δούμε τα  συμπεράσματα της επιστημονικής συζήτησης για τις «συμβιωτικές» ή «εμπόλεμες»  σχέσεις ξενόφερτων και εγχώριων/ενδημικών ειδών, μια και ο πλουραλισμός στη φύση δεν είναι πάντα ό,τι καλύτερο…

 Κ. Φασσέας :

Ίσως είναι ήδη αργά. Πολλοί θα έχουν ίσως παρατηρήσει ότι τον τελευταίο καιρό το πράσινο σε αστικούς κήπους, παρτέρια, χαλάσματα, κατά μήκος λεωφόρων, πάρκα και όπου αλλού υπάρχει λίγο χώμα, αλλά ακόμα και ανάμεσα σε πλάκες πεζοδρομίων, μάρμαρα και το πιο σημαντικό σε αρχαιολογικούς χώρους, έχει αυξηθεί σημαντικά, ίσως για μεγάλη χαρά των Δημάρχων και των αυτοαποκαλούμενων «οικολόγων», χωρίς να έχει ξοδευτεί ούτε ένα €.

Το πιο προσεκτικό μάτι ίσως θα έχει παρατηρήσει ότι το πράσινο αυτό οφείλεται στην ανάπτυξη ενός και μόνο είδους δένδρου του Αΐλανθου (Ailanthus altissima) γνωστού και ως βρωμοκαρυδιά ή βρωμούσα.

Οι ΑΜΕΑ έχουν δικαίωμα στη ζωή εφ’ όρου ζωής…

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 25.6.16

Στα μίντια δεν έχει κατασιγάσει  ακόμη ο  θόρυβος   μιας δολοφονίας και μιας παράλληλης αυτοκτονίας,   που διαδραματίσθηκαν  πρόσφατα  στο Βραχάτι της Κορινθίας . Εκεί ένας  85χρονος πατέρας  σκότωσε τον προβληματικό  49χρονο γιό του και στη συνέχεια αυτοκτόνησε , δηλώνοντας   ως αιτιολογία της   πράξης του  την απαλλαγή του μικρότερου γιού του από το «δυσβάστακτο βάρος» της επιμέλειας ενός  προβληματικού αδελφού  …

Η πράξη  εντυπωσίασε  αλλά  δεν προκάλεσε  βαθύτερη  συζήτηση. Ο γέρος πατέρας με   την επικείμενη  αποχώρησή του από τη ζωή ή  με την  επερχόμενη  αδυναμία επιμέλειας του  ΑΜΕΑ γιού, ο μικρότερος αδελφός που υποτίθεται ότι θα φρόντιζε τον μεγαλύτερο, το  δράμα μιας  τριγωνικής  και  αγχωτικής συμβίωσης, όλα αυτά  θα μπορούσαν  να τύχουν μιας επισταμένης  ανάλυσης χαρακτήρων :  Όμως ταυτόχρονα δεν θα μπορούσαν να φωτίσουν  ένα δομικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζουν γενικά οι ΑΜΕΑ  μετασχολικής ή  μεγάλης ηλικίας.  

Εν όψει : Προϊόντα της εργασίας παιδιών του Σικιαριδείου Ιδρύματος

Καλοκαιρινή γιορτή παιδιών Σικιαριδείου Ιδρύματος

Η καλοκαιρινή γιορτή των παιδιών του Σικιαριδείου Ιδρύματος πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016 στο χώρο του Ιδρύματος.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος μια ιδιαίτερα δημιουργική περίοδος κατάρτισης έκλεισε με την πραγματοποίηση της καθιερωμένης  γιορτής : Η οποία προετοιμάστηκε με πολύ αγάπη από τα ίδια τα παιδιά με τη βοήθεια της Επιστημονικής και Διοικητικής Διεύθυνσης, των υπεύθυνων των εργαστηρίων και όλων των εργαζομένων.

Στο χώρο λειτουργούσε και έκθεση με χειροποίητα προϊόντα από τα εργαστήρια του Ιδρύματος.

Σε όσους παρευρέθησαν δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουν την καθημερινότητα των παιδιών στο Ίδρυμα, τα δημιουργήματά τους και τις προσπάθειές τους να ενταχθούν ισότιμα στην κοινωνία.

Δεν (θα) είναι κι άσχημα

Ακόμη κι αν δεν είστε φιλόμουσοι ή φίλοι της παραδοσιακής ελληνικής μουσικής, (σ)αν βγείτε στον πηγαιμό για τη Σαρωνίδα μπορείτε (μετά το μπάνιο) να απολαύσετε το δρώμενο...

Η Γνώση στηρίζει την Προστασία και την Ανάπτυξη

Το Αιγαίο στο Διεθνή Χάρτη Επιστημονικής Εκπαίδευσης

500 νέοι επιστήμονες, φοιτητές και μαθητές από 22 χώρες, επισκέπτονται αυτή την περίοδο τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τις ερευνητικές βάσεις του Ινστιτούτου Αρχιπέλαγος, για να μελετήσουν τη σπάνια φύση των νησιών μας.

Με στόχο την ανάδειξη του Αιγαίου στο διεθνή χάρτη των σημαντικών πεδίων επιστημονικής εκπαίδευσης, το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» έπειτα από προεργασία 16 ετών, προσελκύει στα νησιά του Αιγαίου μεγάλο αριθμό επιστημόνων, ακαδημαϊκών, φοιτητών και μαθητών από κάθε γωνία του πλανήτη.

Παιδιά "πρακτορεύουν" την αειφόρο ανάπτυξη...

Οι "Πράκτορες του Πλανήτη", η Μη Κυβερνητική Οργάνωση με αντικείμενο τη βιωματική εκπαίδευση και δράση των παιδιών για την αειφόρο ανάπτυξη θα βρίσκεται την Κυριακή, 26 Ιουνίου, στο Κέντρο Πολιτισμού- Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) με τρία εκπαιδευτικά προγράμματα. Στόχος της, να ευαισθητοποιήσει αλλά και να αφυπνίσει τα παιδιά σε περιβαλλοντικά θέματα, μέσα από ευρηματικές και διασκεδαστικές άκρως απόρρητες μυστικές αποστολές. Οι τρεις εκδηλώσεις εντάσσονται στο πλαίσιο του Metamorphosis: Το ΚΠΙΣΝ στον Κόσμο, του τετραήμερου προγράμματος εκδηλώσεων με ελεύθερη είσοδο.

Πού: Κέντρο Πολιτισμού- Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Ευριπίδου & Δοϊράνης, Καλλιθέα

Βραδιές πειραματικού σινεμά στην ταράτσα του Θεάτρου Εμπρός

Το +Ινστιτούτο [Πειραματικών Τεχνών] παρουσιάζει 2 βραδιές πειραματικού κινηματογράφου με την επονομασία  EXPERIMENTAL CINEMA στην υπέροχη ταράτσα του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου ΕΜΠΡΟΣ (Ρ.Παλαμήδη 2, Ψυρρή), την Τρίτη 28 Ιουνίου και την Τρίτη 5 Ιουλίου 2016. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2016 | Προβολή 2 ταινιών και συζήτηση με τον σκηνοθέτη Μark Norfolk | έναρξη 21.ΟΟ

Ο Mark Norfolk είναι συγγραφέας και ανεξάρτητος σκηνοθέτης από την Βρετανία. Έχει κάνει ντοκιμαντέρ, ταινίες μικρού μήκους και μεγάλου μήκους ταινίες και έχει συγγράψει θεατρικά έργα για τη σκηνή και το ραδιόφωνο. Γνωστός ήδη στο ελληνικό σινεφίλ κοινό με τις προηγούμενες ταινίες του Crossing Bridges (2006), και Ham and The Piper (2012), ο Mark Norfolk επιστρέφει στην Ελλάδα για μια προβολή-έκπληξη της τελευταίας του ταινίας Shadow Gene και της μικρού μήκους ταινίας Anonymity (2008), ενός “μικρού ποιητικού αριστουργήματος” όπως χαρακτηρίστηκε από το Tribeca Film Institute.

Διαδραστική οπτικοακουστική εγκατάσταση «πρότζεκτ ΑΤΛΑΣ»

Στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου: Ο πολιτισμός είναι η κοινή μας γλώσσα!

Γ.Σχ.  Όλα καλά, αλλά αυτό το "πρότζεκτ" τι το θέλανε; Δεν τους έκανε το σημαίνον "προγραμμα";

Από τις 20 Ιουνίου έως τις 15 Ιουλίου

Πειραιώς 260, Χώρος Α

Ο έναστρος ουρανός πάντα γοήτευε τον άνθρωπο. Κοιτώντας τα λαμπρότερα αστέρια, είδε σε αυτά θεότητες και μυθικά ζώα, ήρωες και θηρία. Έτσι γεννήθηκαν οι αστερισμοί, σαν ένα υπέρ-αφήγημα της ανθρώπινης φαντασίας. 

Στο πρότζεκτ ΆΤΛΑΣ, ο συνθέτης Παναγιώτης Βελιανίτης δημιουργεί μια προσομοίωση του ουράνιου θόλου, φέρνει τους αστερισμούς σε απόσταση αναπνοής και μας καλεί να τους “αγγίξουμε”.

Οι αστερισμοί ως ανθρώπινο επινόημα είχαν ανέκαθεν χρησιμότητα τόσο ως προς τον προσανατολισμό και την πλοήγηση, όσο και ως προς τη μέτρηση του χρόνου αλλά και τη δημιουργική φαντασία. Λειτουργούσαν ως μέσον αποθήκευσης πληροφοριών, σαν το σκληρό δίσκο των υπολογιστών.

ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

Το Τριακοστό Πέμπτο Συμπόσιο Ποίησης, με θέμα το έργο του Τάσου Λειβαδίτη, θα πραγματοποιηθεί από το πρωί του Σαββάτου 2 Ιουλίου (11.00 π.μ) έως το μεσημέρι της Κυριακής 3 Ιουλίου 2016.

Οκτώ ειδικοί μελετητές παρουσιάζουν τις διάφορες πτυχές του έργου του Λειβαδίτη: Μ.Γ. Μερακλής, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου  Αθηνών, κριτικός λογοτεχνίας, Λίζυ Τσιριμώκου, Καθηγήτρια Θεωρίας της Λογοτεχνίας και Συγκριτικής Γραμματολογίας ΑΠΘ, Έλλη Φιλοκύπρου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αφροδίτη Αθανασοπούλου, Επίκουρη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας, Πανεπιστήμιο Κύπρου, Θάνος Ζήσης, δρ φιλολογίας, Δημήτρης Κοσμόπουλος, ποιητής, δοκιμιογράφος, Βάγια Κάλφα, ποιήτρια, δοκιμιογράφος, Ξένη Σκαρτσή, ποιήτρια, δρ φιλολογίας.

Οι σύνεδροι θα έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη συζήτηση που ακολουθεί και να κάνουν  5λεπτες παρεμβάσεις σε συνεννόηση με την Οργανωτική Επιτροπή.

Σταυ­ρού­λας Τσού­πρου : Τὸ ἐν­δι­α­φέ­ρον ἢ τὸ τη­λε­φώ­νη­μα

(Ἀ­λη­θι­νὴ ἱ­στο­ρί­α)

ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΕΝΤΕ. Τέσ­σε­ρα γιὰ τὶς δε­κα­ε­τί­ες καὶ πέν­τε γιὰ τὰ ἔ­τη. Γιὰ τὶς μο­νά­δες αὐ­τὲς ποὺ πέ­φτουν ἅ­παξ κά­θε χρό­νο, μει­ώ­νον­τας κα­τὰ τί τὸ πα­ρά­στη­μά της – ὄ­χι μό­νον τὸ δι­κό της, φυ­σι­κά, ἀλ­λὰ καὶ ὅ­λων τῶν ἄλ­λων· ἐ­λατ­τώ­νον­τας τὴν ἀ­πό­στα­ση ποὺ τὴν χω­ρί­ζει ἀ­πὸ τὸ ἔ­δα­φος, ἀ­πὸ τὴ φι­λό­ξε­νη γῆ.

           Σα­ράν­τα πέν­τε. Πα­ρά­ξε­νο – ἀλ­λὰ πά­λι, ὄ­χι καὶ τό­σο, ἂν τὸ κα­λο­σκε­φτεῖς καὶ τὸ φι­λο­σο­φή­σεις – πῶς αὐ­τὲς οἱ μο­νά­δες, ποὺ ἐ­πα­να­λαμ­βά­νον­ται ἀ­πα­ράλ­λα­κτα προ­κει­μέ­νου νὰ ὁ­λο­κλη­ρώ­σουν τὴν ἑ­κά­στο­τε δε­κα­ε­τί­α, ἄρ­χι­σαν, με­τὰ τὰ σα­ράν­τα, νὰ βα­ραί­νουν στὸ σῶ­μα της καὶ τὸ μυα­λὸ της πε­ρισ­σό­τε­ρο, ὅ­λο καὶ πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀ­π’ ὅ,τι πα­λαι­ό­τε­ρα. Ἡ πρώ­τη ἦ­ταν καὶ ἕ­να πρῶ­το με­γά­λο σόκ· ξε­πε­ρά­στη­κε, ὅ­μως, εὔ­κο­λα, για­τί ἦ­ταν πο­λὺ κον­τὰ στὴν ἀρ­χή, σχε­δὸν ἡ ἀρ­χὴ ἡ ἴ­δια. Ἡ δεύ­τε­ρη χρει­ά­στη­κε τὸν δι­κό της χρό­νο γιὰ νὰ ἐμ­πε­δω­θεῖ τὸ γε­γο­νὸς ὅ­τι ἡ μέ­ση ἡ­λι­κί­α ἦ­ταν ἐ­δῶ, πα­ρούσα καὶ ἀ­μεί­λι­κτη, ἀλ­λά, πάν­τως, καὶ πά­λι, ὄ­χι πο­λὺ φα­νε­ρή. Ἡ τρί­τη ἄρ­χι­σε νὰ ψελ­λί­ζει ὅ­τι τὰ ψέ­μα­τα τε­λεί­ω­ναν καὶ ὅ­τι ὁ­δεύ­ου­με στα­θε­ρὰ πρὸς τὴν κο­ρύ­φω­ση καί, ἄ­ρα, ἔ­πει­τα, πρὸς τὸν δρό­μο τὸν κα­τη­φο­ρι­κό του βί­ου. Ἡ τέ­ταρ­τη, σὰν ἀ­πο­φα­σι­σμέ­νη πιὰ ἀ­πὸ και­ρό, προ­δι­έ­θε­τε σι­γὰ σι­γὰ γιὰ τὴν γεύ­ση τῆς πί­κρας, τῆς πι­κρῆς συ­νει­δη­το­ποί­η­σης ὅ­τι πολ­λὲς ἄλ­λες καὶ εἶ­ναι καὶ φαί­νον­ται νε­ό­τε­ρες, καὶ εἶ­ναι καὶ φαί­νον­ται πιὸ πο­θη­τές, καὶ ἔ­χουν καὶ φαί­νον­ται πὼς ἔ­χουν με­γα­λύ­τε­ρα χρο­νι­κὰ πε­ρι­θώ­ρια νὰ πραγ­μα­τώ­σουν τὸν ἑ­αυ­τό τους στὴν ζω­ή· ἀρ­κεῖ νὰ τὸ θέ­λουν.

           Τὸ κου­δού­νι­σμα τοῦ τη­λε­φώ­νου, σὲ στιγ­μὴ ὄ­χι πο­λὺ ἀ­κα­τάλ­λη­λη, τὴν ὑ­πο­χρέ­ω­σε νὰ στα­μα­τή­σει τὸ μεμ­ψί­μοι­ρο μέ­τρη­μα καί, ἀ­φοῦ κοι­τά­ξει τὴν ἀ­να­γνώ­ρι­ση κλή­σης, νὰ ση­κώ­σει τὸ ἀ­κου­στι­κό.

Εργαστήριο κηπουρικής-ζωγραφικής για παιδιά

Το Εμπορικό Θερμοκήπιο Καλλωπιστικών Φυτών του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, προσκαλεί τους μικρούς του φίλους να έρθουν σε επαφή με τη φύση και να συμμετάσχουν στο υπαίθριο εργαστήριο κηπουρικής – ζωγραφικής που διοργανώνει την Πέμπτη 30 Ιουνίου και την Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016.

Τα παιδιά θα έχουν τη δυνατότητα να εμπνευστούν από τα φυτά που φιλοξενούνται στο Θερμοκήπιο και να ζωγραφίσουν μικρά πύλινα γλαστράκια στα οποία στη συνέχεια θα μεταφυτεύσουν χρωματιστά λουλούδια και θα ενημερωθούν  για τη φροντίδα τους από γεωπόνους αποφοίτους του Πανεπιστημίου.

Επιπλέον, οι συμμετέχοντες θα ξεναγηθούν στις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου και στο μουσείο εκθεμάτων του Εργαστηρίου Μελισσοκομίας – Σηροτροφίας.

Για οικογένειες και παιδιά 6-12ετών

ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟ: ΧΑΣΑΜΕ ΤΙΣ ΓΑΛΑΖΙΕΣ ΣΗΜΑΙΕΣ – STOP

                    

     Του Γρηγόρη Κλαδούχου

 ........ο δήμος και το πνευματικό κέντρο πρέπει να περάσουν ένα πνευματικό ΚΤΕΟ......

Το καλοκαίρι ο Έλληνας εξωτερικεύεται. Βγάζει τα μέσα του στη φόρα. Αλλά και τα έξω του. Είναι ευκολο-ψυχολόγητος. Εκδηλώσεις, πανηγύρια, φεστιβάλ. Στα μέρη μας είχαμε χρόνια να δούμε τόσες πολιτισμικές εισαγωγές. Και τόση έπαρση ότι διακονούμε το κύρος της τοπικής μας φυσιογνωμίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι αρνούμαστε τον υπόλοιπο κόσμο και τον πολιτισμό του. Δεν σημαίνει ότι είναι κακό να ξεκινάνε από εδώ αγώνες αυτοκινήτων με θορυβώδεις εξατμίσεις. Αμφισβητούμε όμως την ικανότητα των τοπικών παραγόντων να γνωρίζουν και να αξιοποιούν τον τόπο μας. Είναι η απουσία ενός ισχυρού και αυτογενούς πολιτισμικού προγράμματος που αναγκάζει τους ιθύνοντες να περηφανεύονται ότι αυτό που εισάγουν είναι η φυσιογνωμία μας και αυτό που μας χρειάζεται.
      Επανέρχεται η παλιά καλή εποχή των παιχνιδιών στην άμμο. Μπαζώσαμε και το μισό λιμάνι-δεξαμενή. Οι χωματουργικές εργασίες αποδίδουν. Πριν χρόνια το θέμα το είχε πιάσει και ο GUΑRDIAN: Οι Έλληνες έδιωξαν τον βασιλιά αλλά έκαναν βασιλιά τις μπουλντόζες και τους φορτωτές…

Εν όψει : Δημιουργία από την Μαίρη ARTεμη Κουζάρη για τον ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ (Πάντως πρόκειται περί μπουγάδας...)

Η κωμωδία των ιδιωτικών

Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 18.6.16

Η «τραγωδία των κοινών», μια έννοια που ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος ανήγαγε στους  Δημόκριτο και Αριστοτέλη*, δήλωνε τα προβλήματα  διαχείρισης των κοινόχρηστων αγαθών λόγω της  ιδιοτέλειας  κάποιων  υποψήφιων σφετεριστών. Τα κοινά – που μπορούσαν να είναι σπίτια,  αποθήκες,  χορτολιβαδικές εκτάσεις– όπου   και όποτε  παρέμεναν κοινά,  ήταν  λόγω της δράσης  ισχυρών διαπροσωπικών δεσμών : Αλλά και το αντίθετο ίσχυε, κατά το γνωμικό του  αυγού και της κότας.

Ο Καβάφης  στο ποίημά του «Άννα Δαλασηνή» αναφερόταν σε  μια φράση «έμορφην, ευγενική» μεταξύ υιού και μητέρας : «Oυ το εμόν ή το σον, το ψυχρόν τούτο ρήμα ερρήθη: Το δικό μου ή το δικό σου, αυτή η ψυχρή κουβέντα, δεν ειπώθηκε». Η  αείμνηστη Ελένη Κοβάνη μιλούσε για την συναινετική διαχείριση  της λίμνης Κάρλας από τους ψαράδες. Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να επαναπαυθούμε στο  διάχυτο  πρόταγμα της κοινοκτημοσύνης κάποιων πραγμάτων -  όπως  ένας ιχθυότοπος,  μια παραλία, ένα τοπίο -     αν η στόχευσή μας αφορούσε  μόνο την ανανέωση μιας παραδοσιακής Ηθικής . Όμως  ο Γιώργος Λιερός  δεν ηθικολογεί απλώς με ένα  έργο  4 Κ («Κοινά, Κοινότητες, Κοινοκτημοσύνη, Κομμουνισμός», εκδόσεις Συναδέλφων)αλλά  επιχειρεί να στήσει  ένα  θεωρητικοπολιτικό οικοδόμημα.…

Μουσική ντόπια, νέων ανθρώπων ...

Οδός Πειραιώς

Από τα εγκαίνια της έκθεσης της Σχολής Καλών Τεχνών

Aνθολόγηση ποιημάτων, κι ό,τι ήθελε προκύψει

Χάϊνερ Μύλλερ : Αυτοκριτική

Οι εκδότες μου σκαλίζουν τα παλιά μου κείμενα

Κάποτε όταν τα διαβάζω με λούζει κρύος ιδρώτας

Αυτό το έγραψα εγώ;   ΚΑΤΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Εξήντα χρόνια πιθανώς πριν απ’ το θάνατό μου

Τώρα στην οθόνη βλέπω τους συμπολίτες μου

Να καταψηφίζουν με χέρια και με πόδια την αλήθεια

Που πριν σαράντα χρόνια είχα στην κατοχή μου

Ποιος τάφος θα με προστατέψει απ’τη νιότη μου

Περιοδικό ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ, Ιούνιος 2010, "Γερμανόφωνη ποίηση μετά την πτώση του τείχους"

Σταύρος Σταμπόγλης : ΟΙ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ ΜΟΥ ΙΙ

Η Μπερναντέτ, η Μαρία, αγωνίζεται να

πείσει την κόρη της , «Δεν υπάρχει ελπίδα στην Αθήνα και μεις δεν είμαστε Έλληνες να το

φορτωθούμε κι αυτό καλή μου. Δεν αντέχω

δεύτερη καταστροφή. Πρώτα στην Πολωνία και

τώρα εδώ. Πάμε να φύγουμε θησαυρέ μου».

Μα η μικρή γεννήθηκε στην Αθήνα

τον Σεπτέμβρη θα πάει πρώτη Λυκείου

ούτε να ακούσει για

ξένους τόπους

Από τη συλλογή «Διαλεκτική βυθού»

Εκδόσεις Μανδραγόρας, 2014

Πόπη Οικονόμου :  Σχέσεις

Γεννήθηκα

σ’ εποχή δύσκολη

όπου

κυριαρχεί

ο κύριος διευθυντής,

το κόμμα,

οι γνωριμίες – υψηλές βεβαίως-

η τέχνη,

η ομορφιά,

η εταιρεία.

Κι εγώ

γυρίζοντας στους δρόμους

ψάχνω αυτούς

τους κάποιους άλλους

που μιλάν απλά

νοιώθουν μικροί

βλέπουν το φόβο

και θέλουν ν’ αγαπούν

Από τη συλλογή «Μαζί είμαστε πιο πολλοί από εμάς τους ίδιους», έκδοση Δικτύου Αλληλεγγύης Καισαριανής