Χάϊνερ Μύλλερ : Αυτοκριτική
Οι εκδότες
μου σκαλίζουν τα παλιά μου κείμενα
Κάποτε όταν
τα διαβάζω με λούζει κρύος ιδρώτας
Αυτό το
έγραψα εγώ; ΚΑΤΕΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Εξήντα
χρόνια πιθανώς πριν απ’ το θάνατό μου
Τώρα στην
οθόνη βλέπω τους συμπολίτες μου
Να καταψηφίζουν
με χέρια και με πόδια την αλήθεια
Που πριν σαράντα
χρόνια είχα στην κατοχή μου
Ποιος τάφος
θα με προστατέψει απ’τη νιότη μου
Περιοδικό
ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ, Ιούνιος 2010, "Γερμανόφωνη ποίηση μετά την πτώση του τείχους"
Σταύρος Σταμπόγλης : ΟΙ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΕΣ ΜΟΥ ΙΙ
Η
Μπερναντέτ, η Μαρία, αγωνίζεται να
πείσει την
κόρη της , «Δεν υπάρχει ελπίδα στην Αθήνα και μεις δεν είμαστε Έλληνες να το
φορτωθούμε κι
αυτό καλή μου. Δεν αντέχω
δεύτερη καταστροφή.
Πρώτα στην Πολωνία και
τώρα εδώ.
Πάμε να φύγουμε θησαυρέ μου».
Μα η μικρή
γεννήθηκε στην Αθήνα
τον Σεπτέμβρη
θα πάει πρώτη Λυκείου
ούτε να
ακούσει για
ξένους τόπους
Από τη
συλλογή «Διαλεκτική βυθού»
Εκδόσεις Μανδραγόρας,
2014
Πόπη Οικονόμου :
Σχέσεις
Γεννήθηκα
σ’ εποχή
δύσκολη
όπου
κυριαρχεί
ο κύριος
διευθυντής,
το κόμμα,
οι γνωριμίες
– υψηλές βεβαίως-
η τέχνη,
η ομορφιά,
η εταιρεία.
Κι εγώ
γυρίζοντας στους
δρόμους
ψάχνω αυτούς
τους κάποιους
άλλους
που μιλάν
απλά
νοιώθουν μικροί
βλέπουν το
φόβο
και θέλουν ν’
αγαπούν
Από τη
συλλογή «Μαζί είμαστε πιο πολλοί από εμάς τους ίδιους», έκδοση Δικτύου
Αλληλεγγύης Καισαριανής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου