|
Για όσους πάνε γυρεύοντας στο χώρο της Οικολογίας και του Πολιτισμού. Υπό τη διαχείριση του Γιάννη Σχίζα
|
6 Οκτωβρίου 2024 – Μερκούρι - Τουρνίκι / Ν. Αργολίδας 07:00, Μονοήμερη πεζοπορική - ορειβατική εξόρμηση
Λέγεται ότι η θάλασσα ήταν απολύτως
ήρεμη. Ότι ένας υπαξιωματικός του πλοίου
οσμιζόταν τον ερχομό παγόβουνου, ότι η εταιρεία είχε δώσει εντολές για τη διαδρομή προς βορρά γιατί έτσι θα έσπαγε το
ρεκόρ ταχύτητας στην πορεία προς Νέα Υόρκη, ότι το τιμόνι
ήταν αδιάλλακτα καθηλωμένο στη θέση του. Κι όμως, όλα αυτά και όλοι οι
ελιγμοί τελευταίας ώρας δεν άρκεσαν
να αποτρέψουν την πρόσκρουση του
Τιτανικού με ένα παγόβουνο, σκληρό όσο μια πολυκατοικία. Παρά την ορχήστρα του
πλοίου που κατ’ εντολήν συνέχιζε μέχρις εσχάτων να παίζει -για να μην
«διαταράσσει» την ατμόσφαιρα ! -
ο «χαμός» προσώπων και πραγμάτων
τελικά οδηγήθηκε σε ένα απίστευτο κρεσέντο ,ήταν το κυριαρχικό γεγονός.
Οι ελάχιστοι επιζώντες του ναυαγίου που παρευρίσκονταν το
1996 στο πλοίο Island Breeze, η Edith Haisman (1896-1997) και ο Michael Navratil (1908-2001) ήταν αδύνατο να περιγράψουν το χάος και το τρεχαλητό
ανθρώπων, γι αυτό παρέμειναν σιωπηλοί σε όλες τις εργασίες «ναυαγιαίρεσης» του Τιτανικού. Φαίνεται ότι ο TS Elliot είχε υπόψη του αυτό το πνιγμό, που
αποτύπωσε μέσα στην σκυθρωπή
ποίηση της «Έρημης χώρας» του
1922 :
Φληβάς ο
Φοίνικας, δεκαπέντε μέρες πεθαμένος,
Λησμόνησε την κραυγή των γλάρων, και το
φούσκωμα του βαθιού πελάγου
Και το κέρδος και τη ζημιά.
Κάτω απ’ τη Θάλασσα ένα ρέμα
Έγλειψε τα κόκαλά του ψιθυρίζοντας. Μ’
ανεβοκατεβάσματα
Πέρασε τα στάδια των γερατειών του και της
νιότης του
Μπαίνοντας μέσα στη ρουφήχτρα.
Εθνικέ ή Εβραίε
Ω εσύ που γυρίζεις το τιμόνι κοιτάζοντας προς τον
αγέρα,
Στοχάσου το Φληβά, που ήταν κάποτες όμορφος
κι αψηλός όπως εσύ.
Το ναυάγιο του Τιτανικού δεν ήταν ένα κοινό ναυάγιο. Ένας πνιγμένος άνθρωπος είναι τραγωδία, πολλοί πνιγμένοι άνθρωποι είναι στατιστική :
|
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ-ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ (ΣΥΒΧΨΑ)
του Γιάννη Σχίζα
Στον
αγαπητό φίλο, δασολόγο και υπερασπιστή της φύσης Γιώργο Ντούρο (1948-2008).
Το 1913
ο Ελβετός φωτογράφος Μπουασονά, λάτρης της ελληνικής υπαίθρου και των ανθρώπων
της, θα συμμετάσχει σε μια δύσκολη ανάβαση σε ένα βουνό που κάποτε προκαλούσε
αισθήματα μεταφυσικού δέους. Θα είναι η δεύτερη ίσως σημαντική προσπάθεια
ψηλάφησης της έδρας των θεών, μετά από αυτήν του Γάλλου περιηγητή Σονινί το
1780: Ο οποίος προσφεύγει σε αρκετά τεχνάσματα για να παρακάμψει μια συμμορία
ληστών, που λυμαινόταν τις υπώρειες του Ολύμπου, για να ξεκινήσει με κατεύθυνση
τις κορυφές στα μέσα Ιουλίου. Εκεί, στο κατακαλόκαιρο, θα αντιμετωπίσει την κυριαρχία
του χιονιού και του πάγου (κατά δήλωσίν του...) και θα «υποχωρήσει» κάνοντας
μια παρατήρηση στο βιβλίο του «Ταξίδι στην Ελλάδα και στην Τουρκία»: «Δεν είναι
απορίας άξιο το ότι οι Έλληνες έβαλαν την κατοικία των θεών σε ένα περίοπτο
μέρος όπου οι θνητοί δεν μπορούν να φθάσουν»...
Το 1913 τα πράγματα θα έλθουν αλλιώτικα. Τότε μαζί με τον Μπουασονά είναι οι Daniel Baud-Bovy και Χρήστος Κάκαλος,
Είναι
γνωστό ότι η Οίτη θεωρείται η τελευταία πατρίδα του Ηρακλή. Στην
Τραχίνα τον περίμενε η γυναίκα του, η Δηιάνειρα∙ κι εκεί βούτηξε η
Δηιάνειρα τον χιτώνα του στο δηλητηριασμένο αίμα του Κένταυρου Νέσσου.
Στην “Πυρά του Ηρακλέους” ο Φιλοκτήτης υπάκουσε στις παρακλήσεις του και
έβαλε φωτιά στον σωρό των ξύλων της Οίτης για να καεί και στη συνέχεια
να τον ανεβάσουν, ως ημίθεο, οι θεοί στον Όλυμπο. Γνωστή είναι επίσης η
σχετική μυθολογία για την Ιόλη, τον Ύλλο, τον Λίχα και τις Λιχάδες
Νήσους. Όλα αυτά αναφέρονται στην Οίτη.
Είναι γνωστό επίσης ότι το μυθικό πρόσωπο του Ηρακλή είναι ένα από τα μεγαλύτερα Brand Names
στην πολιτιστική επιχειρηματικότητα, τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο.
Πασίγνωστες ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και εικονογραφημένα βιβλία είναι
μόνο η μία πλευρά αυτής της επιχειρηματικότητας, καθώς υπάρχει ένας
μεγάλος αριθμός από θεματικά πάρκα, μουσεία και πολιτιστικούς χώρους,
που αναφέρονται στον Ηρακλή. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε όλον τον κόσμο!
Όχι όμως εδώ στην Οίτη, στη Φθιώτιδα και στη Φωκίδα…
Έντεκα (11) περιβαλλοντικές οργανώσεις ενώνουν τις
δυνάμεις τους,
με στόχο την προστασία της άγριας ζωής στην Ελλάδα
Δελτίο Τύπου
Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2024
Έντεκα (11) περιβαλλοντικές οργανώσεις ενώνουν τις δυνάμεις τους
και προχωρούν στη σύσταση της Συμμαχίας για την Άγρια Ζωή, μιας νέας φιλόδοξης πρωτοβουλίας, με στόχο τη συμβολή στη διατήρηση και προστασία της
βιοποικιλότητας της Ελλάδας. Πρόκειται για μια
συλλογική πρωτοβουλία που έχει στο επίκεντρο των δράσεών της την
αποτελεσματική προστασία γνωστών, αλλά και λιγότερο γνωστών, σημαντικών ειδών
για τη χώρα μας. Συγκεράζοντας την πολυετή εμπειρία, το σημαντικό έργο, αλλά
και την εξειδίκευση των οργανώσεων αυτών, η Συμμαχία για την Άγρια Ζωή, στοχεύει
να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην προστασία των ειδών και των
οικοσυστημάτων τους.
Η πρωτοβουλία που λειτουργεί υπό τον συντονισμό και με την υποστήριξη του
WWF Ελλάς, απαρτίζεται από τις εξής περιβαλλοντικές οργανώσεις:
1.
ANIMA- Σύλλογος προστασίας &
περίθαλψης άγριας ζωής
2.
ΑΡΧΕΛΩΝ- Σύλλογος για την Προστασία
της Θαλάσσιας Χελώνας
3.
ΚΑΛΛΙΣΤΩ- Περιβαλλοντική οργάνωση
για την άγρια ζωή και τη φύση
4.
Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία
5.
Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας
της Θράκης
6.
Εταιρία Προστασίας Πρεσπών
7.
Ινστιτούτο Σπηλαιολογικών Ερευνών
Ελλάδας
8.
iSea-
Περιβαλλοντική Οργάνωση για την Προστασία των Υδάτινων Οικοσυστημάτων
9.
MEDASSET- Μεσογειακός Σύνδεσμος για
τη Σωτηρία των Θαλάσσιων Χελωνών
10.
TETHYS Research Institute
11.
WWF Ελλάς
|
|
|
|