Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Σάββατο 30 Απριλίου 2016

Περί θορύβου - μια εσπερίδα του Δικτύου Ιστορικού Κέντρου

Τρίτη 19 Απριλίου 2016, 16.30-20.30 µ.µ Πνευµατικό Κέντρο ∆ήµου Αθηναίων, Ακαδηµίας 50 Αίθουσα Α. Τρίτσης 
Με µεγάλη επιτυχία έκλεισε η ηµερίδα µε τίτλο  «Ηχορύπανση: Μια σύγχρονη Πληγή στον τόπο µας» που διοργανώθηκε από το ∆ίκτυο Ιστορικού Κέντρου µε τον συντονισµό της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισµού, σε συνεργασία µε τον ∆ήµο Αθηναίων / Οργανισµό Πολιτισµού, Αθλητισµού & Νεολαίας και το Ελληνικό Ινστιτούτο Ακουστικής, µε αφορµή την παγκόσµια ηµέρα κατά του θορύβου (τελευταία Τετάρτη κάθε Απριλίου).    
Οι εισηγητές, επιστήµονες όλων των σχετικών ειδικοτήτων (µηχανικοί, γιατροί, παιδαγωγοί από το ∆ηµόσιο και τον ιδιωτικό τοµέα) από όλη την Ελλάδα µε ιδιαίτερη συµµετοχή από την Πάτρα και τον Πειραιά και αρµόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες, υπό τον συντονισµό της Μ. Ευαγγελίδου εκ µέρους του ∆ικτύου, συνέβαλαν στην ενηµέρωση του κοινού για το ισχύον θεσµικό πλαίσιο και την βέλτιστη δυνατή εφαρµογή του, µε βασικούς άξονες α/ την εξέταση του προβλήµατος και της (µη εφαρµογής) της νοµοθεσίας στην Ελλάδα και β/ την επεξεργασία προτάσεων για την αντιµετώπιση της ηχορύπανσης σε εθνικό επίπεδο.    Το θέµα έχει αποκτήσει µεγάλη επικαιρότητα επειδή αυτήν ακριβώς την περίοδο είναι ανοικτή η διαβούλευση για µια νέα υπουργική απόφαση του Υπουργείου Υγείας (http://www.opengov.gr/yyka/?p=1359), η οποία στο άρθρο 14 αναφέρεται σε θέµατα µουσικής και θεσµοθετεί πλέον επισήµως την τοποθέτηση ηχείων στον υπαίθριο χώρο για τα καταστήµατα αναψυχής υγειονοµικού ενδιαφέροντος. 

Πρό­δρο­μος Χ. Μάρ­κο­γλου: Πά­σχα 1943




ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ. Χα­ρά­μα­τα ἦρ­θε ὁ θεῖ­ος μου, ἀ­δελ­φὸς τῆς μη­τέ­ρας μου, μὲ τὸ κά­ρο του γιὰ νὰ μᾶς κου­βα­λή­σει στὸ χω­ριό. Σέ­λια­νη τὸ πα­λιό του ὄ­νο­μα, Φί­λιπ­ποι τὸ νέ­ο. Στὴν πό­λη ἡ πεί­να θέ­ρι­ζε. Ἀ­φοῦ πή­ρα­με τὴ σχε­τι­κὴ ἄ­δεια, ἀ­πὸ τὴ βουλ­γα­ρι­κὴ ἀ­στυ­νο­μί­α Κα­το­χῆς, ξε­κι­νή­σα­με. Ὁ οὐ­ρα­νὸς γε­μά­τος βα­ριὰ μαῦ­ρα σύν­νε­φα. Τὸ ἄ­λο­γο περ­πα­τοῦ­σε ἀρ­γὰ καὶ στα­θε­ρά. Φτά­σα­με στὸ ὕ­ψω­μα τοῦ Ἁ­γί­ου Σί­λα. Τὰ πεῦ­κα φουν­τω­μέ­να καὶ οἱ θά­μνοι κα­τα­πρά­σι­νοι. Ὁ θεῖ­ος πό­τι­σε τὸ ἄ­λο­γο στὴ βρύ­ση. Εὐ­ω­δί­α­ζε θυ­μά­ρι καὶ ρε­τσί­νι.
       Τὸ κά­ρο πῆ­ρε τὶς στρο­φὲς ποὺ κα­τε­βαί­νουν στὴν πε­διά­δα τῶν Φι­λίπ­πων. Στὸν Ἀ­μυ­γδα­λε­ώ­να μᾶς ἔ­πι­α­σε μιὰ ψι­λὴ βρο­χή. Σκε­πα­στή­κα­με μ' ἕ­να κα­ρα­βό­πα­νο κι ὁ θεῖ­ος ἔ­ρι­ξε κά­τι τσου­βά­λια στὴ ρά­χη τοῦ ἀ­λό­γου. Ἀρ­γὰ τὸ με­ση­μέ­ρι φτά­σα­με στὸ χω­ριό.
       Μᾶς ὑ­πο­δέ­χθη­καν ὁ παπ­πούς, ἡ για­γιά, ἡ θεί­α καὶ τὰ ξα­δέλ­φια μὲ χα­ρὲς καὶ γέ­λια. Στὸ χω­ριὸ τί­πο­τε δὲν θύ­μι­ζε τὴ βαρ­βα­ρό­τη­τα τῆς Κα­το­χῆς. Ὑ­πῆρ­χαν βέ­βαι­α οἱ βουλ­γα­ρι­κὲς ἀρ­χές, πρό­ε­δρος, γραμ­μα­τέ­ας, ἀ­γρο­φύ­λα­κας καὶ τέσ­σε­ρις χω­ρο­φύ­λα­κες, ἀλ­λὰ ἡ πα­ρου­σί­α τους ἦ­ταν σχε­τι­κὰ δι­α­κρι­τι­κὴ κα­θὼς ἤ­θε­λαν νὰ κα­λο­περ­νᾶ­νε.
       Τὴν ἄλ­λη μέ­ρα, Με­γά­λο Σάβ­βα­το, ἄρ­χι­σαν οἱ προ­ε­τοι­μα­σί­ες. Τὸ μυ­στι­κὸ ἦ­ταν ἕ­να γου­ρου­νό­που­λο ποὺ θὰ σφά­ζον­ταν γιὰ τὸ πα­σχα­λι­νὸ τρα­πέ­ζι. Ἦ­ταν κρυμ­μέ­νο κα­λὰ στὴν χορ­τα­πο­θή­κη, για­τὶ ἦ­ταν ἀ­δή­λω­το στὶς ἀρ­χές.

Παρασκευή 29 Απριλίου 2016

Αλέξης Δαμιανός




(καθ' υπόθεση) του Γιάννη Φραγκούλη

 
Ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, σύμφωνα με πολλούς η πλέον εμβληματική μορφή του ελληνικού κινηματογράφου, παρότι γύρισε μόλις τρεις ταινίες. Αδιαπραγμάτευτες αξίες καθορίζουν το έργο καθώς και τον βίο του, με περιόδους αυτοεξορίας να διανθίζουν τον μύθο ενός από τους αυθεντικότερους δημιουργούς του τόπου.
Από το 1945, τη βραδιά της πρεμιέρας του πρώτου του θεατρικού έργου, «Το Καλοκαίρι θα θερίσουμε», όταν βρέθηκε σε μια φτωχική παράγκα στις πρώην Στέρνες, του είχε καρφωθεί η ιδέα.Hπιαν φτηνό κρασί με ψωμί - μεγάλη ανέχεια, ακριβώς μετά τον πόλεμο - συντροφιά με ένα ζευγάρι, εκείνη κορίτσι του Λούνα Παρκ, κι όταν ξημέρωσε, είδε σε μια μάντρα επάνω, ξερολιθιά, ούτε στάλα νερό, ένα ραδίκι που είχε ανθίσει μόνο με τον ήλιο! Εκείνη η εικόνα, ενός αγριοράδικου, που επιζούσε χωρίς τίποτα, η Ελλάδα δηλαδή, μαζί με ένα άλλο συμβάν, είκοσι χρόνια αργότερα σε μια παραλία του Σχοινιά -μια λαϊκή κοκότα με τον φίλο της, νταβατζόφατσα, καβάλα σε μηχανάκι να προκαλούν μια παρέα Αμερικανών πεζοναυτών- έγιναν τα ερεθίσματα για την «Ευδοκία», την πιο θρυλική ταινία του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Η ταινία που στοίχειωσε με την «αισθητική της μπαναλιτέ» τις συγκλονιστικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της και την αξεπέραστη μουσική της μια ολόκληρη γενιά. Που για τον δημιουργό της, ηθοποιό, συγγραφέα και σκηνοθέτη Αλέξη Δαμιανό, υπήρξε το ανυπέρβλητό του αριστούργημα.

Η φραγκοσυκιά και το Dactylopius coccus




Κ.Θ. Μπουχέλος
Γεωπόνος - Εντομολόγος
Ομότιμος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
(Έχει δημοσιευθεί στο Περιοδικό «Γεωργία – Κτηνοτροφία» τεύχος 5/2013)
Στην προσπάθεια που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας ο συγγραφέας, για αποποινικοποίηση ή συμψηφισμό τουλάχιστον της «κακής συμπεριφοράς» των εντόμων ως εχθρών των καλλιεργειών, του ανθρώπου και των ζώων, δημοσιεύεται σειρά άρθρων, με θέμα τις συνεργασίες εντόμων και φυτών που έχουν ως αποτέλεσμα την παραγωγή χρήσιμων έως πολύτιμων προϊόντων. Έτσι, ξεκινήσαμε με τη σχέση του μικροσκοπικού Υμενοπτέρου Cynips με διάφορα είδη δρυός (τεύχος 5/2012) και συνεχίσαμε με το πουρνάρι και το έντομο Kermes (τεύχος 1/2013). Η φραγκοσυκιά στην Ελλάδα αυτοφύεται σε πολλές θερμές περιοχές. Το κοκκοειδές έντομο Dactylopius coccus, που τρέφεται με τους πλούσιους χυμούς του φυτού, παράγει καρμινικόν οξύ για την προστασία του, και από τα σώματα των θηλέων του παρά- γονται από τα αρχαία χρόνια οι πολύτιμες χρωστικές κοχινίλη και ερυθρολακκίνη, των οποίων η χρήση είναι ευρύτατη και ποικίλη.
Η φραγκοσυκιά
Tο πολύ γνωστό μας αυτό φυτό, απαντάται σε βραχώδεις, προσήλιες και ξηρές τοποθεσίες. Προέρχεται από την Κεντρική Αμερική και έχει εισαχθεί στη Μεσόγειο από τον 16ο αιώνα (12).

Πέμπτη 28 Απριλίου 2016

Δημήτρη Πούλου : Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ





Από 5/5 στους κινηματογράφους



Συντελεστές
Σενάριο/Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πούλος
Πρωταγωνιστούν: Μενάλαος Χαζαράκης,
Steven J. Christofer, Γιώργος Χρανιώτης, Δήμητρα Κούζα, Γιώργος Παπαστυλιανός, Nathan Thomas
Μουσική: Κώστας Κατωμέρης


Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός στρατιώτη που σε καιρό πολέμου καταφτάνει σε ένα εγκαταλελειμμένο μοναστήρι αναζητώντας τον πατέρα του. Κατά την διάρκεια της παραμονής του εκεί, διαπιστώνει πως οι επισκέπτες που κατοικούν τον χώρο, πασιφιστές που αρνούνται να πολεμήσουν ο καθένας για τους δικούς του λόγους, μπορεί και να γνωρίζουν κάτι γι’αυτον.
Έμπνευση για την ταινία στάθηκε το βιβλίο του Δ. Δημόπουλου «Στο Άδυτο των Ελληνικών Μαντείων» το οποίο ασχολείται με το-υποτιμημένο-φαινόμενο των ελληνικών μαντείων.



5 πράγματα που δεν γνωρίζαμε για τον "Προφήτη"

- Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Πούλος (ο οποίος είναι και ο σεναριογράφος της ταινίας) χρειάστηκε οκτώ χρόνια για να ολοκληρώσει το σενάριο και δώσει στον…εαυτό του το οκ για το γύρισμα. Η βασική επιρροή ήταν το βιβλίο "Στο 'Αδυτο των Ελληνικών Μαντείων" του Δημήτρη Δημόπουλου αλλα κατα την διάρκεια της συγγραφής του σεναρίου είχε δίπλα του και την "Ασκητική" του Καζαντζάκη και τον "Προφήτη" του Χαλίλ Γκιμπράν.

Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Έλλη Έμκε 1948-2016




Όσοι γνωρίσαμε την Έλλη είχαμε να πούμε για το σεμνό της χαρακτήρα και τους ήπιους τόνους της ζωής της. Η αναγγελία του θανάτου της έφτασε πολύ αργά σε πολλούς από μας, αποδεικνύοντας ίσως ότι η πολιτική δεν δημιουργεί ευρύτερες οικογένειες αλλά απλές συσσωματώσεις δυνάμεων, με σχετικά μικρό συναισθηματικό φορτίο…
Η Έλλη ήταν   «οικολογίστρια»,  αλλά χωρίς να εκπέμπει κάποιο είδος παραγοντισμού μέσα στη γενική ροή των πολιτικών πραγμάτων – όπως εκείνο που πολύ συχνά βιώναμε στην επαφή με διάφορους «οικολογιστές». Έζησε στη Μονεμβασιά με τον αγαπητό της σύζυγο, Γερμανό αντικομφορμιστή, που αγαπούσε την ελληνική φύση  και τους μεγάλους περιπάτους σ’ αυτήν, τουλάχιστον την εποχή που τον γνώρισα. Θυμάμαι ακόμη την έκπληξή μου όταν διαπίστωσα τη μέθεξη μιας κοινής αξίας από τους δυο μας – δηλαδή από την αποθήκευση αρωματικών φυτών στις τσέπες μας…Όμως κι αυτός  απεδήμησε  πολύ πρόσφατα, πιθανότατα προκαλώντας στην Έλλη μια θλίψη «θανατηφόρα»….
Η Έλλη Έμκε, μέλος των Οικολόγων Εναλλακτικών «μια φορά κι έναν καιρό», είχε αξιόλογο μεταφραστικό έργο. Η ίδια είχε βραβευθεί για τις λογοτεχνικές της επιδόσεις, πράγμα που της επέτρεπε να χειρίζεται δύσκολα  βιβλία . Από τα πολλά που την απασχόλησαν σημειώνω τη μετάφραση της «Ανακάλυψης του παιδιού», της Μαρίας Μοντεσόρι ή το «Μεγαλώνοντας κορίτσια», της Gisela Preushhoff. Με αυτό υποθέτω το πνεύμα συμμετείχε  στην επιμέλεια  ενός βιβλίου όπως το «Μεγαλώνοντας ισορροπημένα παιδιά σ’ ένα παράλογο κόσμο», του David Ryan Marks : Ενός έργου που  φαινόταν να περιορίζεται στις μικρές ηλικίες, που όμως θα  μπορούσε στη πραγματικότητα να χρησιμοποιηθεί σαν έναυσμα μιας γενικότερης χρήσης – όπως σχετικά με το ρόλο μιας  ισορροπημένης πολιτικής  σε ένα κόσμο ψυχικής και κάθε άλλης ανισορροπίας….

Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

ΤΟ ΒΕΛΟΥΛΙ (των Βαλαβάνηδων) ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ



                                             
              
Με αφορμή τη β’ έκδοση (Απρίλης 2016) του βιβλίου του αξέχαστου Σήφη Κοσόγλου «Το Βελούλι της ιστορίας και της αντίστασης» και τη συμπλήρωση 20 χρόνων από το θάνατο του Γιώργου Βαλαβάνη (1921-1996), η οικογένεια Βαλαβάνη οργανώνει εκδήλωση μνήμης και τιμής
τη Μεγάλη Τετάρτη, 27 Απριλίου, 7μμ
στο Πολύκεντρο Νεολαίας του Δήμου Ηρακλείου (Ανδρόγεω 2, ισόγειο)

(Η πρώτη έκδοση του βιβλίου, το 2015, έγινε με φροντίδα της οικογένειας του Σήφη Κοσόγλου και της Περιφέρειας Κρήτης, μετά τον θάνατό του).
-       Στο πρώτο μέρος της εκδήλωσης:  

H Μαρία Φραγκιαδάκη, πρ. Πρόεδρος της Ένωσης Φιλολόγων Ηρακλείου, θα παρουσιάσει το βιβλίο.
Ο Κώστας Τριγώνης θα μιλήσει με αφορμή το ραδιοφωνικό αφιέρωμα που οργάνωσε στη μνήμη του Γιώργου Βαλαβάνη αμέσως μετά το θάνατο του, με φίλους και συναγωνιστές του, που έχουν σήμερα όλοι φύγει.
Η Νάντια Βαλαβάνη θα αναφερθεί στους περίεργους δρόμους της «επίσημης» ιστορίας αλλά και της ιστοριογραφίας στο Ηράκλειο, στην ιστορία του πατέρα της και της οικογένειάς του.

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Για το τοπίο ρε γαμώτο !




Του Γιάννη Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 23.4.16

Στις πόλεις η εγγύτητα  των χρήσεων θεωρείται   προσόν, αν και αποσιωπάται συχνά το ότι η εγγύτητα  αφορά εδώ  ήπιες χρήσεις. Όμως αυτή η ουρμπανιστική επιταγή – το κοντινό είναι όμορφο !- είναι αμφίβολης χρησιμότητας   στον  χώρο της υπαίθρου, όπου  συνευρίσκονται  διάφορα.  Παράδειγμα η περίπτωση της νοτιοανατολικής Πελοποννήσου, όπου πρόσφατα η Ένωση Επιχειρηματιών Μονεμβασίας απηύθυνε   προειδοποίηση  ότι η  γραμμή υψηλής τάσης από τον ΑΔΜΗΕ στην Χερσόνησο του Μαλέα  θα επιφέρει καίριο πλήγμα στο τοπίο  και κατ’ επέκταση στον τουρισμό, καθώς  τα καλώδια θα  περνούν δίπλα από καταφύγια άγριας ζωής, αρχαιολογικούς χώρους, πολιτισμικά και φυσικά μνημεία, παραδοσιακούς οικισμούς. 
Eν όψει, υψίπεδο του Ολύμπου

Φεστιβάλ Ρωσικού Κινηματογράφου


Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΕΩΣ και τα πλεονεκτήματά της

ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΗ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ, ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΕΙΣΡΟΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΕΥΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΚΑΠ
του Φάνη Γέμτου
Η Γεωργία Συντηρήσεως, είναι μια μορφή γεωργίας που στόχο έχει να συντηρήσει τη γονιμότητα του εδάφους με ταυτόχρονη μείωση των εισροών. Είναι μια πρόταση διαχείρισης αγροκτημάτων με πολλά πλεονεκτήματα που -φαίνεται να- ευνοεί και η νέα ΚΑΠ η οποία προωθεί αμειψισπορές και «πρασίνισμα της γεωργίας» παρ’ όλο που οι τοπικές πολιτικές ηγεσίες προτιμούν την ήπια άτολμη εφαρμογή.
Πιο συγκεκριμένα: Η Γεωργία Συντηρήσεως προωθεί μια σειρά καλλιεργητικών πρακτικών που επιτρέπουν τη διαχείριση των γεωργικών εδαφών περιορίζοντας στο ελάχιστο δυνατό αλλαγές στη σύσταση του, στη δομή του και στη βιοποικιλότητα ενώ περιορίζει όλες τις διαδικασίες υποβάθμισής του όπως τη διάβρωση, τη συμπίεση, τη μείωση της οργανικής ουσίας. Οι πρακτικές που χρησιμοποιεί περιλαμβάνουν:
Κατεργασία εδάφους που καταργεί την αναστροφή του εδάφους (όργωμα) και το αντικαθιστά με μειωμένη κατεργασία (μειωμένη αναμόχλευση χωρίς αναστροφή)

Λιλής Ζωγράφου, "Επάγγελμα πόρνη"



Μετά τις παραστάσεις στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, την πετυχημένη περιοδεία ανά την Ελλάδα και τις sold out παραστάσεις στο VAULT, το "Επάγγελμα Πόρνη" της Λιλής Ζωγράφου σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι, με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, επανέρχεται στη σκηνή του VAULT THEATRE PLUS για να κλείσει και τη φετινή άκρως πετυχημένη του σεζόν, με έναν νέο κύκλο παραστάσεων. Από Δευτέρα 9 έως Τρίτη 31 Μαίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, για 8 ακόμη παραστάσεις.


Πολυχώρος VAULT Theatre Plus
Μελενίκου 26, Βοτανικός
Τηλ.: 213 0356472 
κιν: 6945993870
          vaultvotanikos@gmail.com