Ο δρόμος μπροστά… για δημοκρατικούς πολίτες, κινήματα, οργανώσεις και κόμματα

 Του Παντελή Οικονόμου

«Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θέλει να αλλάξουν οι συνθήκες της καθημερινής μας ζωής και οι περισσότεροι από όσους ασκούν εξουσία ως εκπρόσωποι μας». Αυτό αποτυπώνεται σε κάθε πολιτική διαδικασία (με πρώτη σε σημασία τις εθνικές εκλογές), έχει μονιμοποιηθεί σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις ανεξαιρέτως και είναι ήδη εδραιωμένη πεποίθηση του κοινού, προκαλώντας διάχυτο κλίμα απαισιοδοξίας. Δυστυχώς, το κατεστημένο μας, βυθισμένο στην διαπάλη για νομή και κατανομή της όποιας και όσης εξουσίας του έχει απομείνει, αδυνατεί να ανταποκριθεί στο πολιτικό αίτημα για ΑΛΛΑΓΗ. Αυτή ακριβώς η παραγνώριση του δημόσιου αισθήματος εξελίσσεται σε ύβρη κατά της Δημοκρατίας μας και των εγγυήσεων της. Βάζει σε επισφάλεια, θεσμικά ασφαλώς, έως και συνταγματικά, όπως όμως και οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά κεκτημένα. Και διαιωνίζει την ομηρία της χώρας μας από «πιστωτές», «συμμάχους» και εγχώριους ισχυρούς του χρήματος. Εξάρτηση η οποία, με την σειρά της, υποβαθμίζει την διεθνή θέση της χώρας μας, αναζωπυρώνοντας παλιές και επιτρέποντας νέες απειλές εις βάρος μας. Μεγάλο μέρος του «πολιτικού προσωπικού» μας έχει ενσωματωθεί στο καθεστώς αυτό υπονομευμένης εκπροσώπησης και περιορισμένης εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας στο οποίο έχουμε περιπέσει. Εδώ και αρκετά χρόνια, αυτή η δράκα του κατεστημένου μας, αντί να εκπροσωπεί εμάς έχει ξεπέσει σε συμπαίκτη τρίτων. Ζητάει την ψήφο μας για να εξυπηρετήσει ίδια και όχι το εθνικό και δημόσιο συμφέρον. Όσοι και όποιοι διάλεξαν αυτό τον δρόμο έχουν απλώς ξεκόψει από τον δημοκρατικό χώρο, όποια και να είναι η κομματική τους στέγη. Με τα στερνά αρκετών να μην τιμούν τα πρώτα τους.

Καρλ Μαρξ, Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη

 

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ : ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ : μετάφραση: Γιάννης Καλιφατίδης επίμετρο: Δημήτρης Τσαραπατσάνης παράρτημα: Χέιντεν Γουάιτ     ISBN: 978-618-5267-81-0  Σελ.: 256 Σχήμα: 12x20 εκ. Τιμή: 14,40€     Η περίοδος που έχουμε μπροστά μας κλείνει μέσα της ένα πρωτοφανές συνονθύλευμα κραυγαλέων αντιφάσεων: συνταγματικοί που συνωμοτούν ανοιχτά κατά του Συντάγματος, επαναστάτες που ομολογούν ανοιχτά ότι είναι συνταγματικοί, […] συμμαχίες με πρώτη ρήτρα τους το διχασμό, αγώνες με πρώτο νόμο τους την αναποφασιστικότητα, ακατάσχετες και κούφιες δημαγωγίες στο όνομα της ησυχίας, κατανυκτικά κηρύγματα για ησυχία στο όνομα της επανάστασης, πάθη χωρίς αλήθεια, αλήθειες χωρίς πάθος, ήρωες δίχως ηρωικά κατορθώματα, ιστορία δίχως γεγονότα, μια εξελικτική πορεία που δεν φαίνεται να έχει άλλη κινητήρια δύναμη πέρα από το ημερολόγιο και καταντά κουραστική με τη μόνιμη επανάληψη των ίδιων εντάσεων και περιόδων εκτόνωσης, αντιθέσεις που κατά περιόδους μοιάζουν να κλιμακώνονται, μόνο και μόνο για να αμβλυνθούν και να καταλαγιάσουν χωρίς να επιλυθούν, […]

Ενα τρίγωνο μεγαλώνει στην Αθήνα

του Δημήτρη Αθηνάκη
Ισως δεν το συνειδητοποιούμε, αλλά στο εμπορικό τρίγωνο συμβαίνει κάτι που δίνει το στίγμα μιας πόλης που προσπαθεί να αποκτήσει ευρωπαϊκή εσάνς. Εδώ και 15 μήνες είναι «ελαφρύτερο»: από οχήματα (συνήθως παρανόμως διερχόμενα ή σταθμευμένα), γκράφιτι, αφίσες, ερειπωμένες προσόψεις διατηρητέων κτιρίων. Το πρόγραμμα αναβάθμισης εμπορικού τριγώνου του Δήμου Αθηναίων προσπαθεί να τρυπώσει στη νοοτροπία που αδιαφορεί για τον δημόσιο χώρο και να αναβαθμίσει την εμπορική «σφραγίδα» της πρωτεύουσας. Το τρίγωνο μεγαλώνει... Και ενώ αυτές τις ημέρες έληγε η χορηγία του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το πρόγραμμα πήρε παράταση για ακόμη έναν χρόνο, «χωρίς, όμως, επιπλέον χρήματα, αφού όσα είχαν προϋπολογιστεί για τον ενάμιση χρόνο θα μας αρκέσουν τελικώς για δυόμισι. Εντούτοις, χρειαζόμασταν τη “σκέπη” του Ιδρύματος Νιάρχου, διότι έχουμε ακόμη πολύ δρόμο για να αλλάξουμε, πόρτα πόρτα, τη νοοτροπία, κι αυτό ένας δήμος, μόνος του, δεν μπορεί να το κάνει», λέει στην «Κ» η Ελίνα Δάλλα, επικεφαλής του προγράμματος.

Εδώ και 15 μήνες η περιοχή μεταξύ Ευριπίδου και Ερμού είναι «ελαφρύτερη» από οχήματα, γκράφιτι, αφίσες, ερειπωμένες προσόψεις διατηρητέων κτιρίων.

Κυκλοφορούμε μαζί στους δρόμους του τριγώνου, στο οποίο «θέλουμε να δημιουργήσουμε το απροσδόκητο για τον διαβάτη». Καθαροί τοίχοι (7.500 τ.μ. προσόψεων και όψεων έχουν καθαριστεί και περαστεί με υλικό antitagging), εικαστικά καλύμματα κρύβουν τα διατηρητέα κτίρια (που ανήκουν σε ιδιώτες ή ιδρύματα που αδυνατούν να λάβουν αποφάσεις), οι «καλημέρες» δεν σταματούν, τα οχήματα έχουν εξαφανιστεί, τριάντα ΚΑΦΑΟ έχουν ζωγραφιστεί, άδεια κτίρια αποκτούν ζωή, το παράρτημα του ΕΚΠΑ έχει καθαριστεί και φιλοξενεί διαρκώς εκθέσεις, όπως μας ενημερώνει ο Κωνσταντίνος Μπάσιος, επόπτης του κτιρίου της Αιόλου 42-44. Μα τι συμβαίνει εδώ; Συμβαίνει η νέα, πειραματική, σχέση δήμου - πολίτη. «Βοηθούμε τους περιοίκους να μη σβήσουν. Μέχρι και μαθήματα διαδικτυακής προώθησης έχουμε διοργανώσει. Ο πολίτης έχει ανάγκη να νιώθει ότι κάποιος είναι κοντά του», αφηγείται η Ελίνα Δάλλα.