Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Τρίτη 31 Ιουλίου 2018

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ


                                                                     

 Κι  άλλο  ένα  καλοκαίρι  η  Ελλάδα  στα  κάρβουνα , με  την  κυριολεξία  του  όρου. Η  μία  πυρκαγιά  διαδέχεται  την   άλλη, κάποιοι  στον  ρόλο  του  Νέρωνα  ή  του  Ηρόστρατου  χαίρονται  με   τον  όλεθρο  που  λέγεται  πυρκαγιά, καιροφυλακτούντες  για  να  καταπατήσουν  αργότερα  τα  ορφανά  από  δένδρα  και  δάση  εδάφη, ενώ  οι  πυροσβέστες  με  τις  λιγοστές  δυνάμεις  που  διαθέτουν  ελέω  μνημονίων  και   με   την  βοήθεια  των  ηρωικών  εθελοντών  προσπαθούν  να  καταστείλουν  την  λαίλαπα  του  πύρινου  ολέθρου. Σε  λίγο  το  νεκρικό  τοπίο  θα  κυριαρχήσει  με   τα  εναπομείναντα  απανθρακωμένα  δένδρα  και  ζωάκια  του  πάλαι  ποτέ  δάσους. Τα  θύματα   από   τον   εν   εξελίξει  πύρινο  όλεθρο   προσεγγίζουν   τα  εκατό  πέραν  των  αγνοουμένων.   Πρόκειται    για   ένα   κατά   κυριολεξία   ολοκαύτωμα. Οι  πνεύμονες  της  χώρας  λιγοστεύουν, κι  εκεί  που  κάποτε  το  πράσινο  κυριαρχούσε  σε  λίγο  καιρό,   ή   θα  εμφανισθούν  οικοδομές , ή  θα  ξεφυτρώσουν  εμπορικά  κέντρα  μέσα  από  αποχαρακτηρισμούς  ανεμογεννήτριες, ή  και  τίποτε.  Αυτή  η  κατάσταση  συνεχίζεται  εδώ  και  40  χρόνια  με  καμμένες   εκτάσεις  εκατομμυρίων  στρεμμάτων  κυρίως  στην  νότια  Ελλάδα  και  στα  νησιά

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

Aίτημα της Πρωτοβουλίας Κατοίκων προς τη Ρένα Δούρου για μέτρα πυροπροστασίας στο Πεδίον του Άρεως

 


Πρωτοβουλία Κατοίκων Πεδίου του Άρεως.
ΠΡΟΣ: Περιφερειάρχη Αττικής κ.Ρένα Δούρου
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
  • Αρχηγό Πυροσβεστικού Σώματος, κ.Σωτήριο Τερζούδη
  • Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, κ.Ηλία Ζαγοραίο
  • Αντιπεριφερειάρχη Κεντρικού Τομέα, κ.Ερμίνα Κυπριανίδου
  • Εντεταλμένη Σύμβουλο Αλσών και Πάρκων Περιφέρειας Αττικής, κ.Βασιλική Λάσκαρη
  • ΜΜΕ
ΘΕΜΑ: Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Πεδίου του Άρεως ζητά τη λήψη μέτρων πυροπροστασίας και διενέργεια άσκησης στο Πάρκο
Αξιότιμη κυρία Δούρου,
Διαπιστώνοντας καθημερινά την απελπιστική κατάσταση που επικρατεί στο Πεδίον του Άρεως με τη μαφία των ναρκεμπόρων να χρησιμοποιεί γκαζάκια κάτω από τα πεύκα για την κατασκευή της γυάλινης «πίπας» του ναρκωτικού «σίσα», τον περιφραγμένο χώρο του Green Park να παραμένει μία χωματερή με πάσης φύσεως σκουπίδια, τα παρτέρια του Πάρκου να είναι ακάθαρτα και αφρόντιστα με μαραμένους θάμνους και ξεραμένα από χρόνια δέντρα, το ποτιστικό σύστημα να λειτουργεί κανονικά μόνο σε ορισμένα σημεία του Πάρκου, τις βρύσες τη μία ημέρα να λειτουργούν και την άλλη όχι και τα σιντριβάνια, την υδάτινη διαδρομή και τον Ροδώνα να παραμένουν άνυδρα, εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για την πρόσκληση πυρκαγιάς στον μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου της Αθήνας, ο οποίος υπάγεται στην αποκλειστική ευθύνη σας.

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Σπίτι μέσα στα πεύκα




Του Γιάννη Σχίζα
Δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ  στις 28.7.2018

Το να γράφει κανείς  αλλεπάλληλα άρθρα σε διάστημα δύο μηνών προειδοποιώντας για πυρκαγιές , ουδόλως  νομιμοποιεί τον ισχυρισμό του αποκλειστικά ενδιαφερόμενου. Μέσα στο 2018 και ενώ η επικαιρότητα δεν είχε ακόμη κατασταλάξει από τα επεισόδια των πλημμυρών, ο υποφαινόμενος σε τρία τουλάχιστον άρθρα είχε αναφερθεί στις διάφορες πλευρές μιας αντιπυρικής πολιτικής : Μόνο που οι επισημάνσεις του έπεφταν στο κενό και υπολογίζονταν κυρίως σαν γνώμες ενός οικολογούντος, δηλαδή παράγοντος πλήξη …

Οι  φωνές των ανθρώπων που είχαν μνήμη  ήταν  αδύνατο να εισακουσθούν στον κατάλληλο χρόνο.  Και όταν έφτασε  το πλήρωμα του χρόνου και συνέβη  το απευκταίο, τότε και πάλι αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε  να περιμένουν να κοπάσει ο θόρυβος για να μπορούν να εμφανισθούν ενώπιον της κοινής γνώμης και να πουν μερικές αλήθειες. Αναφέρομαι εδώ στους δασολόγους, που περισσότερο από τον καθένα  κατανοούν τη φύση της πυρκαγιάς…

Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

«Έτσι βρήκαμε το πρώτο πτώμα... Δυο αστυνομικοί την είχαν απομακρύνει δυο φορές με την βία...»


 


Τετάρτη, 25 Ιουλίου 2018 12:00



Συγκλονιστική μαρτυρία για τον μεγάλο εχθρό, τον «μάγκα» που οδηγεί στην ΛΕΑ, τον παντογνώστη του πληκτρολογίου, τις ξύλινες κολώνες της ΔΕΗ, τους πυρσβεστικούς κρουνούς που δεν υπάρχουν...



Πρόκειται για ένα κείμενο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και υπογράφει με τα αρχικά του γράμματα ένας Αξιωματικός των Ειδικών Δυνάμεων, ο οποίος σύμφωνα με όσα ο ίδιος λέει, βρέθηκε στο Μάτι, την πρώτη ημέρα της πυρκαγιάς.

Η μαρτυρία του συγκλονίζει:

«Είναι 04:30 και μόλις γύρισα από την πυρκαγιά στο Μάτι και στο Νέο Βουτζά. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουμε καταστραφεί τεράστιες δασικές εκτάσεις, οικίες και δυστυχώς μέχρι αυτή τη στιγμή ακούγονται για 20 νεκρούς συνανθρώπους μας.

Θα ήθελα να σας μεταφέρω τις δικές μου εμπειρίες και να δούμε τι φταίει. Σαν smashpoint είναι η θέση μας να πούμε τι πραγματικά φταίει χωρίς δογματισμούς, θεωρίες συνομωσίας και αβάσιμες κατηγορίες. Θα μιλήσουμε μόνο για την περιοχή που έδρασα και είχα άμεση επαφή με τα γεγονότα.

Εγώ με κάποιους συναδέρφους μεταβήκαμε εθελοντικά στο Νέο Βουτσά με άμεση επαφή με την τοπική πυροσβεστική υπηρεσία. Αποστολή μας ήταν βάση οδηγιών του Πυροσβεστικού Σώματος ο απεγκλωβισμός πολιτών κάτι που κάναμε επι σχεδόν 8 ώρες μαζί με μια ομάδα της ΟΠΚΕ (Ομάδα Πρόληψης Καταστολής Εγκληματικότητας) της Αστυνομίας, στελέχη της Λέσχης Εφέδρων Ενόπλων Δυνάμεων Αττικής (ΛΕΦΕΔ Αττικής) και εθελοντές αστυνομικούς και στρατιωτικούς που μετέβησαν για αυτό το σκοπό.

Η κατάσταση πράγματι ήταν τραγική. Παντού καμένα σπίτια και καμένα οχήματα. Οι πυροσβέστες υπερέβησαν εαυτό στις προσπάθειές τους να σώσουν ότι μπορούσαν και παρόλα τα εμπόδια που αντιμετώπισαν, για τα οποία θα μιλήσουμε πιο κάτω. Την ίδια στιγμή εθελοντές πυροσβέστες από ομάδες πυροπροστασίας τους βοηθούσαν ενώ τα ασθενοφόρα ιδιωτικά, οργανισμών όπως του Χαμόγελου του Παιδιού και του ΕΚΑΒ έτρεχαν συνεχώς υπο αντίξοες συνθήκες να μεταφέρουν τα θύματα στα νοσοκομεία.

Όπως ανέφερα μαζί με την αστυνομία και εθελοντές πάντα υπο την άμεση καθοδήγηση του κέντρου επιχειρήσεων της Πυροσβεστικής μεταβαίναμε σε σημεία να βγάλουμε πολίτες αι να τους μεταφέρουμε σε ασφαλείς περιοχές. Την ίδια στιγμή εθελοντές αστυνομικοί και μέλη της ΛΕΦΕΔ έπρατταν ένα άθλο να μεταφέρουν πόσιμο νερό στους πυροσβέστες.

Εδώ ξεκινάμε τα προβλήματα με πολίτες να αρνούνται να υπακούσουν σε εντολές και να κάνουν του κεφαλιού τους.

Βουλευτή να σε πεί η μάνα σου !



Δημήτρης Κωνσταντάρας
Είδος: Ελληνικό Θέατρο
Σελίδες: 80
Χρονολογία έκδοσης: Ιούλιος 2018
ISBN: 978-618-5286-73-6


Τιμή: 10,6 €



Καλός βουλευτής -τουλάχιστον για τον κόσμο- δεν υπάρχει πλέον. Υπάρχει μόνο για τα κανάλια: αυτός που τσακώνεται και με τα μανικετόκουμπά του. Που φωνάζει, που βρίζει, που ωρύεται, που παράγει θέμα… δίνει τίτλο…. Και αναπαράγεται σε όλα τα Μέσα που είναι πρόθυμα να προωθήσουν την όποια κουταμάρα, αρκεί να είναι εντυπωσιακή. Αν δεν τα κάνει αυτά, αν δεν τα λέει… δεν τον καλούν. Πουθενά. Ούτε το κόμμα του τον στέλνει. Τι να τον κάνει; Αφού δεν τα πράττει όλα αυτά, δεν χτυπάει με το χέρι του ή με το τακούνι της το τραπέζι, ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΕΡΓΟ.
Ξέρετε τι λέμε πάντα; Ότι «κανείς δεν πρόκειται να ξαναπαρουσιαστεί ως υποψήφιος».

Αφετηρία για τις νέες αντιστάσεις οι εκδηλώσεις στη Μεσοχώρα


Την Κυριακή 22/7, με την πορεία στη στέψη του φράγματος της Μεσοχώρας, ολοκληρώθηκε το φετινό τριήμερο camping, που διοργάνωσε το Δίκτυο «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS». Το πρωί της Παρασκευής 20/7 είχε προηγηθεί παρέμβαση στα γραφεία της ΔΕΗ και στους κεντρικούς δρόμους των Τρικάλων.
Οι εκδηλώσεις του τριήμερου προσέλκυσαν, όχι μόνο τους μόνιμους και απόδημους Μεσοχωρίτες, αλλά και πολλούς αλληλέγγυους πολίτες και συλλογικότητες. Ο πλούσιος προβληματισμός αποτυπώθηκε τόσο στη συνάντηση των κινημάτων για την ενέργεια και το νερό (την Παρασκευή 20/7), όσο και στη συνέλευση κατοίκων και αλληλέγγυων (το Σάββατο 21/7). Στις συνελεύσεις αυτές έγινε προσπάθεια να περιγραφεί το νέο τοπίο στα πεδία της διαχείρισης της ενέργειας και του νερού, να διερευνηθούν οι δυνατότητες και το πλαίσιο της κοινής δράσης των κινημάτων, να φωτιστούν οι «υπόγειες» διαδικασίες που  ακολουθούνται για να υλοποιηθεί το έργο του ΥΗΕ της Μεσοχώρας και να συγκεκριμενοποιηθούν οι επόμενες κινήσεις για την αποτροπή του.

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018

Στη Τήνο, 6ο λογοτεχνικό φεστιβάλ


Την Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018, στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, στη Χώρα της Τήνου, γίνεται η έναρξη το 6ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Φεστιβάλ Τήνου, με 18 συγγραφείς και ποιητές από 8 χώρες. Την Παρασκευή το φεστιβάλ μεταφέρεται στον Τριπόταμο και το Σάββατο στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας στον Πύργο. Εφέτος συμμετέχουν οι πεζογράφοι και ποιητές Κωνσταντίνος Ιωαννίδης, Λένα Καλλέργη, Ανθή Μαρωνίτη, Γιάννα Μπούκοβα (Βουλγαρία), Νοέλ Ρενέρ Σισνέρος (Μεξικό), Αλέξης Πανσέληνος, Λουκία Δέρβη, Τζούλια Γκανάσου, Tούα Φόρστρομ (Φινλανδία), Ζίγκριτ Χηθ (ΗΠΑ), Λίλη Μιχαηλίδη (Κύπρος), Κωνσταντίνος Μπούρας, Τζάκομπ Βέντελσμπι (Δανία), Ρέα Γαλανάκη, Άννα Πετροπούλου, Λουάν Τζούλι (Αλβανία), Θωμάς Τσαλαπάτης και Κώστας Χατζηαντωνίου. Με την ευγενική υποστήριξη του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού.

Τρίτη 24 Ιουλίου 2018

Ο ΔΗΜΟΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΩΤΗΡΗ ΚΑΚΙΣΗ

 






«Θέλω να πω δυο λόγια για τον θαυμασμό που έχω στον Σωτήρη Κακίση. Κι αυτός είναι ένας θαυμασμός ο οποίος έχει προέλθει μέσα από το έργο του κυρίως, και δεν απορρέει από την προσωπική μας συνάντηση κι από μία απόμακρη, θα ’λεγα, φιλία που έχουμε, η οποία είναι σαν ένα συμβόλαιο: δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα.
Με τον Σωτήρη έχουμε συναντηθεί ελάχιστες φορές ως τώρα. Αυτό όμως που μ’ έκανε, όχι απλώς να τον θαυμάσω, αλλά να τον αγαπήσω –κάτι πολύ πιο σημαντικό από οποιονδήποτε θαυμασμό-, είναι το γεγονός ότι από τη μία πλευρά η ποίησή του μοιάζει πάρα πολύ με την αρχαία λυρική Ποίηση, την οποία έχει μεταφράσει κιόλας, και σαφώς έχει επηρεασθεί κι από ’κει…
(Εδώ, παρένθεση: οι μεταφράσεις του Σωτήρη Κακίση στους αρχαίους Έλληνες λυρικούς είναι μοναδικές κι αξεπέραστες. Νομίζω πως κανείς άλλος δεν έχει κάνει τόσο καλά δουλειά πάνω στη μεταφορά στα καθ’ ημάς του αισθήματος που διατρέχει αυτή την ποίηση, δηλαδή της πραγματικότητάς της).

Ζωγραφίζοντας στη σκιά ενός μύθου

Eίναι η μόνη από τις γυναίκες με τις οποίες έζησε ο Πάμπλο Πικάσο που βρίσκεται εν ζωή, η μόνη που βρήκε το κουράγιο να τον εγκαταλείψει και η μόνη που –ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο– σώθηκε από αυτόν. Η Ολγα Χοχλόβα, η πρώτη σύζυγός του, πέθανε από καρκίνο λίγο αφότου την άφησε για να ζήσει έναν (ακόμα) καινούργιο έρωτα, η Μαρί Τερέζ Βάλτερ κρεμάστηκε όταν εκείνος πέθανε, η Ζακλίν Ροκ, η τελευταία σύζυγός του, επίσης αυτοκτόνησε μετά τον θάνατό του και η Ντόρα Μάαρ τρελάθηκε. Η Φρανσουάζ Ζιλό είναι σήμερα 96 ετών. Ζει στη Νέα Υόρκη. Οι πληγές της από την τρικυμιώδη συμβίωσή της με τον διάσημο Ισπανό ζωγράφο έχουν πια κλείσει. Αλλά η ίδια δεν έχει ξεχάσει – πώς θα μπορούσε, άλλωστε; «Ηταν το μεγαλύτερο πάθος της ζωής μου», είπε σε συνέντευξή της πριν από λίγα χρόνια.

Τα τρία επίπεδα πυροπροστασίας των δασικών εκτάσεων



Του Σπύρου Νταφη*
Από την  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 8.7.07

Παρακολουθώντας τις δηλώσεις του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού Δημόσιας Τάξης, στον οποίο υπάγεται η Πυροσβεστική Υπηρεσία και συνεπώς η ευθύνη δασοπυρόσβεσης, αναρωτήθηκα αν είναι δυνατόν μετά τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν τα προηγούμενα έτη, από το 1998 που μεταφέρθηκε κατά τον πιο άγαρμπο και χωρίς κανέναν σχεδιασμό η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης από τη Δασική στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, να μην έχουν διδαχθεί οι πολιτικοί μας απολύτως τίποτε. Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς να αντιληφθεί η Πολιτεία, μετά και την εμπειρία τόσων ετών δασικών πυρκαγιών, είναι ότι οι δασικές πυρκαγιές, όταν πάρουν διαστάσεις, δεν σβήνονται όσα μέσα κι αν διατίθενται αλλά σβήνουν από μόνες τους αφού έχουν ολοκληρώσει την καταστροφή. Δεν το μπόρεσαν οι Αυστραλοί, οι Αμερικανοί στη Φλώριδα όπου τα δάση καίγονταν επί εβδομάδες, οι Καναδοί, οι Ισπανοί, με ποια λογική θα το μπορούσαμε εμείς;

Η πυροπροστασία των δασών μας, γιατί για πυροπροστασία πρέπει να μιλάμε και όχι για δασοπυρόσβεση, έχει τρία διακριτά επίπεδα ή φάσεις.

Πυροπροστασία ίσον πρόληψη. Το πρώτο επίπεδο, το σημαντικότερο, αποτελεσματικότερο και το λιγότερο δαπανηρό είναι η πρόληψη. Οι πυρκαγιές πρέπει να προλαβαίνονται. Για τον σκοπό αυτόν παίρνονται:

1. Καθαρά δασοκομικά μέτρα όπως ο κατάλληλος χειρισμός των εύφλεκτων δασών της μεσογειακής ζώνης με κατάλληλες αραιώσεις, κλαδεύσεις και απομάκρυνση του εύφλεκτου υπόροφου κατά μήκος των δρόμων ώστε να καταστούν λιγότερο εύφλεκτα και να εμποδίζεται η μετατροπή των έρπουσων πυρκαγιών σε επικόρυφες. Η διάνοιξη αντιπυρικών λωρίδων που απαιτείται από ορισμένους ανίδεους το μόνο που καταφέρνουν είναι να προσβάλλουν βάναυσα το τοπίο και να προκαλούν τη διάβρωσή του εδάφους χωρίς να αποτρέπουν τη διάδοση της πυρκαγιάς.

Η αφρικανική πολιτισμική κληρονομιά στον κόσμο


Η Αφρική έχει γεννήσει και δωρίσει μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ πολιτισμική κληρονομιά στην ανθρωπότητα. Επίσης, πολλές αφρικανικές παραδόσεις ταξίδεψαν στην Αμερική με τους σκλαβωμένους Αφρικανούς τα τετρακόσια χρόνια του διατλαντικού δουλεμπόριου (the transatlantic slave trade, 16ο-19ο αι.). Εκεί αναμίχθηκαν με τις αυτόχθονες και τις ευρωπαϊκές παραδόσεις, ρίζωσαν, αλλά και ξανά-ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο για να φτάσουν και σε εμάς. Με αυτές τις αφρικανικές πολιτισμικές παραδόσεις που έφτασαν στην Αμερική και στον κόσμο θα ασχοληθούμε σ’ αυτή την εργασία με τίτλο: «Η αφρικανική πολιτισμική κληρονομιά στον κόσμο: από τη σάμπα και την καποέιρα, ως τη ρούμπα, τη τζαζ, τη ρένγκε, τα μπλουζ και την αφηρημένη τέχνη». Ποιος δεν έχει ακούσει τζαζ, σάμπα, ρένγκε, ρούμπα, ή δεν γνωρίζει την αφηρημένη τέχνη οι καταβολές της οποίας βρίσκονται στις αφρικανικές επιρροές του Πικάσο; Η Αφρική έχει κληροδοτήσει αυτή την τεράστια πολιτιστική κληρονομιά στην ανθρωπότητα, ταυτόχρονα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, βρίσκεται υπό σμίκρυνση».



Και όμως, η Γη που δείχνουν στα σχολεία, είναι λάθος

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018

Ο Ατέρμονος χρόνος των βιβλιοπωλείων της Νέλλης Βουτσινά

Της Χριστίνας Μπάνου*
Κάθε κείμενο μπορεί να είναι ένας χαιρετισμός, μια ανάμνηση, ένας ξανακερδισμένος χρόνος, μια εκδοχή, ένας εξαγνισμός, ίσως αποχαιρετισμός. Για την πολυαγαπημένη φίλη των βιβλιοπωλείων και της νεότητας Νέλλη Βουτσινά το κείμενο αυτό δεν μπορεί να είναι νεκρολογία, όχι μόνο γιατί η λέξη ηχεί σκληρή, αλλά γιατί ο τροχός των βιβλίων και του χρόνου της Νέλλης μοιάζει να εξακολουθεί να γυρίζει με τους δικούς του ρυθμούς ατέρμονα. Γιατί στη Νέλλη ταιριάζει μόνο ένα κείμενο για βιβλία και βιβλιοπωλεία, για τη ζωή μέσα και πέρα από τα μυθιστορήματα, πίσω από τα ράφια και μέσα από τις λέξεις. Πέρα από το ότι η Νέλλη ήταν προνομιακή συνομιλήτρια της λογοτεχνίας, χαρισματική αναγνώστρια, ταλαντούχος βιβλιοπώλης και εξαιρετικός άνθρωπος, νομίζω ότι είχε την ευλογία και το ταλέντο των βιβλίων. Υπό αυτή την έννοια, ο τροχός του χρόνου στην εικονογραφία, ο τροχός των βιβλίων στην αναγνωστική μηχανή περασμένων αιώνων, ο τροχός της φιλίας, των διαδρομών και των σελίδων προφανώς γυρίζει για όσους τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε. 
Γνώρισα τη Νέλλη ανάμεσα στα βιβλία, στο βιβλιοπωλείο Τροχός της οδού Αράτου, στην Πάτρα. Μετά τη βιτρίνα, κατεβαίνοντας τα λίγα σκαλιά προς αυτό που θα μπορούσε να αποκληθεί (είμαι βέβαιη πλέον για αυτό) ο παράδεισος των βιβλίων, συναντηθήκαμε πολύ νέες, το 1994, μάλλον – και ανάμεσα στα βιβλία συνεχίστηκε η φιλία μας ακολουθώντας διαδρομές πόλεων, χρόνων, επιλογών, αλλαγών με μόνη σταθερά το πάθος για τη λογοτεχνία και τα βιβλία, πάθος που διατρέχει τη ζωή μετουσιώνοντάς τη, ξανακερδίζοντας τον χαμένο χρόνο και επανα-ανακαλύπτοντας τις απεριόριστες εκδοχές. Γιατί όσοι ζούμε στα βιβλία έχουμε πολλές εκδοχές, που όσο κι αν ο χρόνος τις περιορίζει, πολλές από αυτές επιμένουν επαναπροσδιορίζοντας αυτό που οι περισσότεροι αποκαλούν πραγματικότητα.

Σύλια Χαδούλη, «Πράξη Τελεία Έρωτας»




Διψώ το σώμα σου

Σαν άνυδρη έρημος

Φορώ κατάσαρκα

Την αντανάκλαση της αγάπης

Σημαδεύεις τη νύχτα

Με αιμάτινα χρώματα

Ανατέλλεις στα μάτια μου

Πόθος γυμνός

Ατελεύτητων πορφυρών ωρών

Ένωση οδύνης και ηδονής

Στις βαθιές θάλασσες του πόθου

Ντύνεσαι έρωτας

Παραδίνομαι στην αγκαλιά σου

Αγγίζω τη θεϊκή μορφή του

Σεπτής υφής τα λύτρα της  γνώσης

Δώρα της ροδοδάκτυλης αυγής

Πάνω στο σώμα μου


Mάνος Ελευθερίου

"Ζω με μια αξιοπρεπέστατη σύνταξη των 600 ευρώ!. Και πάλι καλά να λέτε. Υπάρχουν άνθρωποι που παίρνουν 250 ευρώ", ανέφερε ο Μάνος Ελευθερίου σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις.

Ο σπουδαίος ποιητής, στιχουργός και πεζογράφος δήλωνε χαμηλοσυνταξιούχος και σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου για το αν «θεωρεί πως κάποιος που έχει συμβάλει στο πνευματικό μας κεφάλαιο, όπως εσείς, θα έπρεπε να διαβιεί καλύτερα στα γηρατειά του;», απάντησε: «Δεν πιάνουν αυτά. Εδώ μου έκοψαν εντελώς το επικουρικό, το οποίο πλήρωνα επί 40 χρόνια. Μου το κόβουν ενώ δεν έκανα καμιά απάτη, δεν πρόδωσα την πατρίδα μου».

Πώς να προσδιορίσετε έντομα κατοικιών από τα περιττώματά τους

του  Κωνσταντίνου Μπουχέλου


Αν έχετε ορατά περιττώματα εντόμων στο σπίτι σας, έχετε προσβολή από παράσιτα.
Τα περιττώματα των εντόμων, είναι τόσο μικρά ώστε μόνο μια σημαντική συσσώρευση είναι συνήθως αισθητή. Αυτό δείχνει ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός εντόμων.
Μπορείτε να εντοπίσετε πέντε κοινά οικιακά παράσιτα – (κατσαρίδες, ψύλλους, κοριούς, μυρμήγκια ξύλου και τερμίτες) - από τα περιττώματα τους.



Τα διάφορα  έντομα έχουν διαφορετικές συνήθειες.
            Προσέξτε την ποσότητα, το μέγεθος και το χρώμα των περιττωμάτων.
         ©  Τα περιττώματα κατσαρίδας, συσσωρεύονται κατά μήκος γυμνών ξύλινων επιφανειών, χαρτιού και χαρτονιού σε δωμάτια που έχουν πηγή νερού, όπως κουζίνες και μπάνια. 

Εραστής Μετεωρολογικών Φαινομένων


Κηδεύω, από το αρχαιοελληνικό «κήδος»: Που σημαίνει φροντίδα, θλίψη, πένθος. Όσο μεγαλώνω κηδεύω. Κηδεύω αγαπημένους και μη, συγγενείς και μη, περισσότερο ή λιγότερο ή καθόλου φίλους, περισσότερο ή λιγότερο γνωστούς ή κάποτε και γνωστούς – άγνωστους, «δημόσια πρόσωπα» που λένε. Τελευταίο και κάθε άλλο παρά ασήμαντο -κηδεύω σχέσεις. Η κηδεία σχέσεων είναι το ίδιο πικρή, έστω και χωρίς νεκρούς ή νεκρώσιμη ακολουθία.




Κάποιον Δεκέμβρη το περιοδικό που στελνόταν ταχυδρομικά στον κ. Κωσταργύρη γύρισε πίσω με την χειρόγραφη ένδειξη: «απεβίωσε». Αισθάνθηκα λύπη γι αυτόν τον περίεργο κύριο με τα ασυνήθιστα κείμενά του και τις όποιες ντεμοντέ ιδέες του. Για κάποιες στιγμές σκέφθηκα «δεν περίμενε τουλάχιστον να τον γνωρίσω;», αλλά αμέσως μετά είδα ότι η άμεση και «ζωντανή» γνωριμία εκτός από δύσκολη, ήταν και κατασταλτική της φαντασίας. Είχα χάσει στοιχεία από την «υπόθεση», αλλά ταυτόχρονα ένοιωθα ότι είχα προλάβει το κυρίως μήνυμα. Και μόνο το ψευδώνυμό του μου είχε δώσει εκείνη την δυνατότητα της αφαιρετικής έκφρασης, που δεν αναλώνεται σε εξονυχιστικές αλλά μάταιες  τελικά περιγραφές: Γιατί ήταν το ψευδώνυμο που μεταβίβαζε στον αναγνώστη τη σκυτάλη του παραπέρα δρόμου.




Όταν ο Καβάφης μιλούσε για μια «αιθερία εφηβική μορφή» που δρασκελάει τους λόφους της Ιωνίας,[22] άφηνε προφανώς στους αποδέκτες του μηνύματος τη δουλειά μιας εξατομικευμένης ανάπλασης. Η λειτουργία του ποιήματος συνίστατο σε ένα primum movens[23], μετά το οποίο ο καθένας μπορούσε να διεγείρει κατά βούληση φαντασιώσεις... Ο Καβάφης δεν ήταν απλά και μόνο υπέρ της οικονομίας λόγου, ήταν και υπέρ της αυτοδιαχείρισης των φαντασιώσεων του αναγνώστη, μέσα στα πλαίσια που είχε θέσει ως ποιητής.




Ο «εραστής μετεωρολογικών φαινομένων» είχε ανάψει τη θρυαλλίδα για ένα σύνολο δικών μου φαντασιώσεων.


Κυριακή 22 Ιουλίου 2018

Εδμόνδος Αμπού

 
 

978-618-03-0871-6
448
18/01/2018


Το εμβληματικό έργο του Εντμόντ Αμπού για την Ελλάδα του 19ου αιώνα κυκλοφόρησε το 1855 και ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Η κοινωνία, η οικονομία, η θρησκεία, η διοίκηση, η πολιτική, τίποτε δεν μένει στο απυρόβλητο από την οξυδερκή ματιά και την καυστική πένα του γάλλου περιηγητή.

Το βιβλίο συμπεριλαμβάνεται στη βάση συγγραμμάτων Εύδοξος (κωδ.: 77107766).

Σάββατο 21 Ιουλίου 2018

Οι ακτές της Μεσογείου βουλιάζουν από το βάρος του τουρισμού και του real estate

Οι ακτές της μεσογείου, που εκτείνονται σε 21 χώρες, προσελκύουν το ένα τρίτο το παγκόσμιου τουρισμού.Ο αριθμός διεθνών επισκεπτών θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 500 εκατ. μέχρι το 2030, έναντι μόλις 58 εκατ. το 1970, σύμφωνα με το κέντρο δραστηριοτήτων που υποστηρίζεται από το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών, Plan Bleu (Blue Plan).

Το τρέχον τουριστικό μοντέλο είναι μη αειφόρο, και η εκτενής ανάπτυξη του κλάδου θα χειροτερέψει τις πιέσεις στο περιβάλλον, αναφέρει το κέντρο.Ο πληθυσμός των ποταμών συνεχίζει να αυξάνεται σε επίπεδα συναγερμού. Από το 1970 έως το 2000 ο αριθμός διπλασιάστηκε στις νότιες και ανατολικές περιοχές, ανεβαίνοντας σε 75 έναντι 32 εκατ., σύμφωνα με το Plan Bleu.Παρά το γεγονός ότι οι περιοριστικοί νόμοι που έχουν τεθεί σε μερικές χώρες έχουν βελτιώσει την προστασία ορισμένων περιοχών, τα οικοσυστήματα συνεχίζουν να απειλούνται.

Κατατρέχουν τη γραφικότητα*




Του Γιάννη Σχίζα
Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 21.7.18

«Γραφικότητα» είναι κάτι το παλιό και το παρωχημένο, που προστιθέμενο στην υπάρχουσα κατάσταση μας δίνει μια αίσθηση μετάβασης και επιτρέπει ενδεχομένως  να αναπολήσουμε  στιγμές από τη προσωπική μας ζωή…Επί πλέον όμως  η γραφικότητα αποφέρει εισπράξεις και δημιουργεί «αέρα» σε μια περιοχή- που σημαίνει ότι της προσθέτει κύρος.

Οι απλές αυτές αλήθειες δεν φαίνεται να αναγνωρίζονται στην «Country chosen by the gods»– τη χώρα που διαλέχτηκε από τους θεούς , κατά πως λένε αυτάρεσκα κάποιες  διαφημίσεις του τουρισμού : Έτσι πρόσφατα, στην Κάρυστο, η Λιμενική Αρχή  επέβαλε την απαγόρευση των αμαξών που έκαναν μια διαδρομή στον πεζόδρομο της παραλίας, αφήνοντας «στα κρύα του λουτρού» τους αμαξάδες  τους επιφορτισμένους  με τη συντήρηση των αλόγων όλο το χειμώνα,  αλλά και στερώντας την πόλη από ένα μεγάλο προτέρημα. Λέγεται ότι τα ίδια  έγιναν  και αλλού  –λεπτομέρειες δεν ξέρω.

Τα παλιά ξύλινα σκάφη θεωρήθηκαν υπεύθυνα για την ανορθόδοξη παράκτια αλιεία και αποσύρονται με ταχείς ρυθμούς – χάρη στις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η «απόσυρση» έχει αποφέρει 12500 ερείπια στη θέση κατασκευών  με επιμέλεια και γούστο, με καλλιτεχνικό συχνά αποτέλεσμα : Σκάφη που επί  χιλιάδες χρόνια όργωναν το Αιγαίο, βρίσκουν το θάνατο κάτω από τα πλήγματα εκσκαφέων, παράγοντας ένα φρικτό θέαμα.