Αφησαν να δημιουργηθεί ένα «Κωσταλέξι» για τα ζώα

ekpaz4.jpg

της Βάσης Παναγοπούλου 

Είναι πολύ επώδυνο να βλέπεις ζώα να αργοπεθαίνουν, ασυλοποιημένα, ανάπηρα, ενώ κάποιοι ευαίσθητοι άνθρωποι τα έστειλαν στο ΕΚΠΑΖ (Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Αγριων Ζώων) για να τα βοηθήσουν, και μαζί τους να βλέπεις να χάνεται και ένας άνθρωπος που αφιέρωσε τη ζωή του στην προστασία των ζώων.

Η αγάπη όμως, είτε προσφέρεται σε ανθρώπους είτε σε ζώα, εκπορεύεται και εκφράζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με την ψυχοσυναισθηματική κατάσταση του ανθρώπου που αγαπά. Επίσης και ο τρόπος που υπηρετούμε αυτό που επιλέξαμε να υπηρετήσουμε.

Ο λόγος για τη συνεχιζόμενη λειτουργία του ΕΚΠΑΖ στην περιοχή Μετόχι της Αίγινας, από τα πρώτα κέντρα περίθαλψης άγριων ζώων που λειτούργησαν στη χώρα μας, το οποίο, παρά τις καταγγελίες εθελοντών, επιστημόνων και συνεργατών που έχουν αποχωρήσει, συνεχίζει να λειτουργεί σε παντελώς ακατάλληλες κτιριακές δομές και δέχεται για περίθαλψη ζώα χωρίς να υπάρχουν οι στοιχειώδεις συνθήκες περίθαλψης ούτε και κτηνίατροι.

Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, αφού η ΔΕΗ έχει κόψει τη σύνδεση λόγω μεγάλου χρέους, με μόνο μία βρύση να λειτουργεί, χωρίς καμία προσφορά ιατροφαρμακευτικού υλικού και τροφής για τα ζώα, χωρίς κτηνίατρο ή βιολόγο, με μόνο έναν άνθρωπο που διαβιοί μαζί τους σε κατάσταση αναχωρητισμού, ερημιτισμού, σε κτιριακές εγκαταστάσεις (που βρίσκονται υπό κατάρρευση) των οποίων η άδεια χρήσης δεν έχει ανανεωθεί από την Περιφέρεια από το 2012.

Ολοι γνωρίζουν

Δεξιά: Κουφάρι ζώου πεταμένο κατα γής με το τσεκούρι επάνω του. Είναι για να τραφούν οι γύπες. Μια εικόνα που είδαν επισκέπτες. Πώς μπορεί να αγαπά κανείς τα ζώα και αυτά που τα χρησιμοποιεί ως τροφή για κάποια άλλα να τα «χειρίζεται» με παντελή ασέβεια; | 

Γιατί οι υπεύθυνοι, η πολιτεία, η τοπική κοινωνία γνωρίζουν, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει τίποτα προκειμένου να σωθούν τα ζώα και ο άνθρωπος. Δεν αναφέρω το όνομά του γιατί το κείμενο είναι μεν καταγγελτικό, αλλά εκπορεύεται φυσικά από την αγάπη για τα ζώα τα οποία δεν είναι δυνατόν να ζουν υπό τέτοιες συνθήκες, αλλά και γιατί στο παρελθόν έχουμε συνεργαστεί και έχω δει την αγάπη του και τον τεράστιο πλούτο των γνώσεών του γύρω από την άγρια ζωή.

Ολοι όσοι ενδιαφέρονται να αλλάξει η παρούσα κατάσταση, αναρωτιούνται. Φωτογραφικά αποδεικτικά στοιχεία υπάρχουν.

Ολοι όσοι πρέπει να ενημερωθούν, γνωρίζουν. Η κατάσταση έχει δημοσιοποιηθεί κατά καιρούς στα μέσα ενημέρωσης. Η τελευταία καταγγελία έχει γίνει τον Δεκέμβριο του 2017.

Γιατί λοιπόν οι υπεύθυνοι αφήνουν να εξελίσσεται μια κατάσταση που είναι σαφές ότι δεν δημιουργεί μονάχα θέματα υγείας στα ζώα, αλλά αποτελεί και μια «βόμβα» που μπορεί να δημιουργήσει θέματα υγείας στην τοπική κοινωνία;

Γιατί να ζούμε ως σιωπηλοί μάρτυρες ένα άλλο «Κωσταλέξι»;

Γιατί, ενώ υπάρχουν αυτόπτες μάρτυρες που καταγγέλλουν, ενώ υπάρχουν κινήσεις και προτάσεις από τις τρεις οργανώσεις -Αλκυόνη, Διώνη και Ανιμα- για την περίθαλψη και διευθέτηση των ζώων που ήδη υπάρχουν εκεί (μερικά επί δεκαετία, όπως οι γύπες που ανήκουν στα προστατευόμενα είδη), δεν δίνεται ένα αίσιο τέλος για όλες αυτές τις ψυχές του ΕΚΠΑΖ;

Γιατί είναι και διασυρμός της χώρας, σε δεύτερο επίπεδο, καθώς υπάρχουν καταγγελίες και ξένων εθελοντών που συνεργάστηκαν με το ΕΚΠΑΖ, όχι μόνο Ελλήνων, είτε είναι απλοί πολίτες είτε είναι επιστήμονες και βέβαια αφού ακόμη λειτουργεί, εννοείται ότι δέχεται και επισκέπτες που έρχονται αντιμέτωποι με ανείπωτες εικόνες.

«Μην αδιαφορείτε»

Αυτή η κατάσταση υγιεινής κυριαρχεί σε όλο τον χώρο του ΕΚΠΑΖ | 

Θέση στο πρόβλημα έχει πάρει και η Πανελλαδική Φιλοζωική Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, η οποία ήρθε σε επαφή με όλους τους εμπλεκόμενους.

Η ΠΦΠΟ λοιπόν έχει δηλώσει ότι «ακόμη κι αν υπάρχει υπερβολή στις περιγραφόμενες συνθήκες, η έλλειψη, για μεγάλο χρονικό διάστημα, ηλεκτρικού ρεύματος για θέρμανση-ψύξη σε άρρωστα ή υπό ανάρρωση ζώα, επαρκούς ποσότητας ύδατος τόσο για τις ανάγκες των ζώων όσο και της απαραίτητης καθαριότητας του τεράστιου χώρου, επαρκούς και σωστής σίτισης, σωστής κτηνιατρικής περίθαλψης λόγω απουσίας τακτικού κτηνιάτρου καθώς και ικανού αριθμού εθελοντών για να μπορούν να αντεπεξέρχονται στις πολλαπλές ανάγκες των ζώων και του κέντρου και, τέλος, το ομολογούμενο γεγονός ότι, παρά τα προβλήματα αυτά, κάθε χρόνο εισέρχεται νέος μεγάλος αριθμός ζώων που χρήζουν βοήθειας και περίθαλψης, είναι γεγονότα αντικειμενικά, που δεν επιτρέπουν σε κανέναν να αδιαφορήσει».

Τι πρέπει λοιπόν να γίνει και τι έχει προταθεί από τα τρία κέντρα περίθαλψης άγριων ζώων, Αλκυόνη, Διώνη και Ανιμα;

Να κλείσει η εταιρεία ΕΚΠΑΖ (ως εταιρεία είναι μπλεγμένη σ΄ ένα αξεδιάλυτο κουβάρι μηνύσεων και καταγγελιών μεταξύ των μελών και των διαχειριστών και μάλιστα αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο ΕΚΠΑΖ τα οποία διεκδικούν το όνομα της εταιρείας).

Να πάψει να δέχεται ως κέντρο καινούργια ασθενή ζώα (όποιος πάρει τηλέφωνο στο κέντρο παίρνει ως απάντηση ότι ναι, μπορούν να δεχτούν ό,τι ζώο πούμε ότι έχουμε βρει πληγωμένο) μέχρις ότου αποκατασταθούν οι ζημιές -όπως έχει δεσμευτεί η Περιφέρεια ότι θα πράξει- στις κτιριακές υποδομές, αφού τα ήδη υπάρχοντα ζώα, που είναι πολλά, άλλα μεταφερθούν, άλλα απελευθερωθούν και άλλα αποασυλοποιηθούν με τη βοήθεια των οργανώσεων που έχουν καταθέσει πλήρες σχέδιο.

↳ Πάνω: Παρατημένο στην τύχη του, ανίκανο να περπατήσει ως είναι, αντί να βρίσκεται σε κάποια κούτα με το κατάλληλο υπόστρωμα, σέρνεται πάνω στις ακαθαρσίες του. Κάτω: Στο κλουβί όπου διαβιούν οι γύπες υπάρχουν διάσπαρτα τα απομεινάρια των γευμάτων τους. Εδώ υπάρχουν όπως αναγνωρίστηκαν (από τις δακτυλιώσεις τους) γύπες που ενώ θα έπρεπε να είχαν απελευθερωθεί, ζουν στο κλουβί δέκα και πέραν χρόνια

Οσο για τη θέση της ΠΦΠΟ;

«Η γνώμη μας είναι ότι το ΕΚΠΑΖ δεν πρέπει να κλείσει, με την απαραίτητη όμως προϋπόθεση ότι θα αλλάξουν άρδην οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων, θα επισκευαστούν οι καταρρέουσες κτιριακές υποδομές, θα εξασφαλιστεί η μόνιμη χρηματοδότηση του κέντρου, ότι η πολιτεία μέσω των οργάνων της θα στηρίζει, παρακολουθεί και ελέγχει τη βιωσιμότητα του κέντρου και την ευζωία των ζώων και βέβαια ότι θα υπάρξει μια αρμονική συνεργασία προς όφελος των ζώων μεταξύ πρώην και νυν διαχειριστών. Αν όμως κάτι τέτοιο δεν γίνει άμεσα κατορθωτό ώστε να παρασχεθεί το συντομότερο βοήθεια στα ζώα που φιλοξενούνται εκεί, που είναι το κύριο σε αυτή τη φάση, με την απαραίτητη στήριξη κάθε μορφής κυρίως της πολιτείας, τότε η πρόταση των τριών καταγγελλόντων κέντρων περίθαλψης, είναι η μόνη που άμεσα δίνει λύση στη σωτηρία των ζώων αυτών».

Και όπως πρότειναν μέλη των κέντρων περίθαλψης που ήρθαμε σε επαφή, ο μέχρι τώρα φροντιστής τους να λάβει την απαραίτητη υποστήριξη και να «χρησιμοποιηθεί» στα καινούργια σχέδια λειτουργίας των υπαρχουσών υποδομών που έχουν προταθεί για τον τεράστιο πλούτο των γνώσεών του, εφόσον φυσικά το θελήσει.

Αλλά, προς Θεού, μέχρι τότε όχι άλλη αδιαφορία. Ζωές χάνονται.