Συζήτηση γύρω από το έργο της Άννας Φιλίνη

  

Την Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013 στις 8μ.μ. στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη , Μαρίνου 18 Ν.Ηράκλειο, θα συζητήσουν  για το έργο της Άννας Φιλίνη οι Παναγιώτης Παπαδόπουλος, Λήδα Καζαντζάκη και η ίδια η ζωγράφος.

 Η ζωγραφική της Άννας Φιλίνη εντάσσεται στον Μαγικό ρεαλισμό. Το κυριότερο χαρακτηριστικό αυτού του εικαστικού ρεύματος είναι η  παρείσφρηση στοιχείων που δεν έχουν καμία σχέση με τη γραμμικότητα του χρόνου. Αυτά τα στοιχεία εγκαθιδρύονται ως φυσικά και αυτονόητα, μέσα σε ένα, κατά τα άλλα, ρεαλιστικό περιβάλλον. Μέσα στο έργο της η Φιλίνη παρουσιάζει τη "μυστηριώδη και φανταστική ποιότητα της πραγματικότητας."  Ισχυρίζεται ότι η ζωγραφική θα μπορούσε να είναι ένα μέσο για να δημιουργήσει ή να διευρύνει τη συλλογική συνείδηση ​​με ένα ταυτόχρονο "άνοιγμα στο μυθικό και το ιστορικό στοιχείο", δημιουργώντας το δικό της σύμπαν των μορφών που κατοικούν αυτό το παρόν. Μέσα σε αυτό το σύμπαν, η παράδοση και οι αγώνες της αριστεράς είναι ισχυρά παρούσες.

 H έκθεση περιλαμβάνει μεγάλο μέρος των έργων της  των τελευταίων δώδεκα χρόνων :  έργα με λάδι μεγάλων και μικρών διαστάσεων σε μουσαμά είτε ξύλο αλλά και πορτραίτα,  καθώς και ορισμένα σχέδια με μολύβια.

Η ΕΔΑΣΑ προστατεύει την Πάρνηθα

Η ΕΔΑΣΑ (Εθελοντές Δασοπροστασίας Αττικής,www.edasa.gr  ) συμπληρώνει περίπου 3 δεκαετίες ενεργού συμμετοχής στη δασοπροστασία κατά τη θερινή περίοδο ! Αυτή η πιλοτική δραστηριότητα που θα έπρεπε να βάζει κάποιους  σε σκέψεις – οικολόγους του γραφείου, των επιτροπών και των «ανακοινώσεων» - απαιτεί μεγάλο οργανωτικό αλλά ακόμη και κατασκευαστικό έργο. Έτσι  το Σαββατοκύριακο 29 και 30 Ιουνίου  θα πραγματοποιηθεί συντήρηση και εργασίες επισκευών στο πυροφυλάκιο της Μόλας , για να μπορέσει να φιλοξενήσει  τους εθελοντές  στις πυροφυλάξεις του Ιουλίου…

Γι αυτή την εθελοντική προετοιμασία  του εθελοντισμού (!) υπάρχει ένα  ραντεβού  το Σάββατο  στις 09.30 στο τελεφερίκ,  ενώ την Κυριακή  το ραντεβού θα είναι  απευθείας στο πυροφυλάκιο Μόλας, επίσης   09.30.  Όποιος θέλει να διανυκτερεύσει με τα μόνιμα μέλη του «συνεργείου» της ΕΔΑΣΑ το Σάββατο στην Μόλα είναι ευπρόσδεκτος/η!!

Το Σάββατο θα είναι κοντά στους ΕΔΑΣιτες  και εθελοντές εργαζόμενοι της  Citibank,  καθώς η εν λόγω τράπεζα θα χορηγήσει τα υλικά συντήρησης και επιδιόρθωσης του πυροφυλακίου στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας εταιρικής κοινωνικής ευθύνης .

Η δήλωση συμμετοχής γίνεται  στο edasa1987@yahoo.gr για μία από τις δύο ή και για τις δύο μέρες , και είναι απαραίτητη για τον  συντονισμό όλων  

«ΓΑΜ.», της Κατερίνας Έσλιν

Σε αυτά τα διηγήματα ή «Μυθιστορήματα του ενός λεπτού», που είναι και το δεύτερο βιβλίο της Κατερίνας Έσσλιν [Εκδόσεις Απόπειρα, 2012] η συγγραφέας χρησιμοποιεί έναν  ηχηρό τίτλο όπως και στο πρώτο της έργο («Ο μισός βέσπα»), που αναφερόταν  σε έναν άνθρωπο-κένταυρο ,   μισό σάρκα και μισό από εκείνο το μηχάνημα που κυριάρχησε στον κόσμο του δικύκλου, φτάνοντας να εμπνεύσει και μια διάσημη ατάκα του Βέγγου (Ξέρεις από βέσπα;).…

Σχετικά με όλα αυτά τα διεγερτικά και λογοτεχνικώς πιασάρικα της συγγραφέως, σημειώνει η Έλενα  Μαρούτσου :

Μορφή και περιεχόμενο εις σάρκαν μία :

Όσο προσπαθώ να μεταφέρω συνοπτικά το περιεχόμενο των ιστοριών αυτής της συλλογής, τόσο διαπιστώνω το μάταιο του εγχειρήματος. Το περιεχόμενό τους είναι τόσο αξεδιάλυτο από τη μορφή, δηλαδή τη γλώσσα, που το να επιχειρούσε κανείς χάριν της ανάλυσης να μιλήσει για τα δύο ξεχωριστά θα ήταν σαν έπαιρνε στο ένα του χέρι μια χούφτα αλάτι και στο άλλο νερό και να έλεγε: ιδού η θάλασσα. Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για τα συγκεκριμένα κείμενα. Όσο πιο πολύ ένα κείμενο γέρνει προς την πλευρά της ποίησης, τόσο το φόρεμά του, δηλαδή η γλώσσα, γίνεται σαν το δηλητηριασμένο πουκάμισο του Ηρακλή. Αν προσπαθήσεις να το ξεκολλήσεις απ’ το δέρμα, θα φύγουν κι οι σάρκες μαζί, θ’ ανοίξεις στο σώμα του κειμένου πληγή.

«Η ΧΑΡΟΥΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΦΤΑ ΟΥΡΑΝΟΥΣ»

"Η Χαρούλα στους εφτά ουρανούς" είναι  το νέο βιβλίο της Ελένης Σαραντίτη   από τις εκδόσεις «ΠΑΤΑΚΗ». Το μυθιστόρημα  αναφέρεται στην  πειρατεία  των θαλασσών και  αποτελεί μια ελεγεία στη φιλία και στην καθαρότητα της φύσης και των ψυχών. Με θεματικό πυρήνα πρωτότυπο -κανείς στην ελληνική λογοτεχνία δεν είχε ασχοληθεί μέχρι τώρα με το θέμα αυτό-  το νέο μυθιστόρημα αναφέρεται με τρόπο διεισδυτικό στη δυνατή φιλία ανάμεσα σε δύο συνομήλικα κορίτσια. Όπως στο σύνολο του έργου της, έτσι κι εδώ  η   πολυβραβευμένη Βατικιώτισσα συγγραφεύς  μένει στη Λακωνία, δίνοντας έμφαση στη θαλασσινή της πλευρά. Σε κάθε σελίδα του βιβλίου  της αναδεικνύονται  αξίες παραγκωνισμένες ίσως στις μέρες μας, όπως ο σεβασμός στον κόσμο που μας περιβάλλει και η φιλοξενία. Το εξαιρετικό εξώφυλλο και τις βινιέτες, που κοσμούν το βιβλίο, επιμελήθηκε η ζωγράφος, Φωτεινή Στεφανίδη.

Τον ΑΩΟ και τα μάτια μας...

Κάποτε γυριζόταν το φιλμ : "Ο σχιζοφρενής δολοφόνος με το πριόνι"... Στη μεταμοντέρνα εποχή της οικονομίστικης - νεοφιλελεύθερης ψύχωσης  θα ταίριαζε  ο τίτλος "Ο ενεργειοφρενής δολοφόνος με τα φράγματα"....

K.Καββαθάς : Αυτοκίνητο και Ελληνική Γλώσσα. Όροι αυτοκίνησης

 από ειδικό αφιέρωμα στο περιοδικό 24grammata.com 10.10.11

(Γνωστός και υπερδραστήριος, «λόγιος της αυτοκίνησης» και όχι μόνο, ο Κώστας Καββαθάς επιδίδεται μεταξύ άλλων και στην παραγωγή ελληνικών όρων που εκφράζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα «δρώμενα» της αυτοκινητιστικής κατάστασης…Να μια γλωσσογενετική δραστηριότητα με πολύ ενδιαφέρον -  και αναμφίβολη χρησιμότητα στην αναβάθμιση της μέσης μηχανικής παιδείας στη χώρα μας)

Όσοι σκέπτονται, «ψάχνονται» και προβληματίζονται με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα που ανθεί φαιδρά η πορτοκαλέα γνωρίζουν ότι η σχέση του μέσου Έλληνα με την τεχνολογία είναι, επιεικώς, προβληματική. Χιλιάδες τα παραδείγματα αλλά, από το πιο χαρακτηριστικά συναντώνται στο χώρο του επιβατικού ή «γιωταχί» και του επαγγελματικού (φορτηγό, κλούβα, νταλίκα κλπ). Η ιστορία μας αρχίζει στη δεκαετία του ’60 που κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα επιβατικά. Τα οποία δεν έχουν τροχούς αλλά «ρόδες», ελαστικά αλλά, λάστιχα που «βυζαίνουν» το δρόμο, δεν έχουν αλεξήνεμα αλλά, «μπαρμπριζ», δεν έχουν ανάρτηση αλλά «σουσπανσιόν» η οποία «ρουφάει τον δρόμο». Ακόμα τα «γιωταχί» δεν διακρίνονταν για την αισθητική ή την αεροδυναμική τους σχεδίαση αλλά, για τον γεγονός ότι ήταν «βάτραχοι», «σκαθάρια», «λιμουζίνες», «κούρσες», και «πολυθρόνες». Τα αυτοκίνητα ήταν καλά αν «έπλεαν» σαν βάρκες και όταν ζύγιζαν πάνω από δύο τόνους αφού έτσι, «κολλούσαν» στο δρόμο σε αντίθεση με τα ελαφρά και που ήταν «τσιγκοπάφυλες» με τα όποια, όταν «τρακάριζες» θα γινόσουν «χαλκομανία».

«Τα μπλουζ του Αγίου Παντελεήμονα»

Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου του Κώστα Ποντικόπουλου (εκδόσεις ΕΥΜΑΡΟΣ) , που παρουσιάζεται την Πέμπτη  27 Ιουνίου, στην αυλή του Συλλόγου Αρχαιολόγων, Ερμού 134. Ομιλητές θα είναι  οι Ξενοφών Ραράκος, μουσικός παραγωγός, Ηλίας Προβόπουλος, δημοσιογράφος, Κώστας Ποντικόπουλος, συγγραφέας, ενώ θα χαιρετίσει ο υπεύθυνος των εκδόσεων  Πέτρος Κακολύρης και θα συντροφεύσουν το όλο γεγονός με τη μουσική τους, μαθητές του Μουσικού Γυμνασίου Παλλήνης.

Σχετικά με  το βιβλίο δηλώνει ο συγγραφέας :

".....Δεν είναι νοστ-αλγία. “Θυμάμαι” δεν σημαίνει (νοστ)αλγώ. Θυμάμαι σημαίνει έχω ζήσει. Θυμάμαι σημαίνει μεταφέρω τώρα, ζω. Είμαι αυτό που έχω ζήσει. Είμαι οι μνήμες που, τώρα, μεταφέρω. Οι μνήμες είναι, τώρα, ο πλούτος. Οι αισθήσεις ήταν και είναι, πάντα, ο πλούτος. Οι αισθήσεις χτίζουν τις μνήμες και οι μνήμες πλάθουν τις αισθήσεις, τώρα. Και προχωράμε μαζί, συνέχεια, μέχρι το τέλος. Εγώ έχω τέλος. Γιατί έτσι είναι ο άνθρωπος. Κι αυτό δεν μπορώ να το αλλάξω. Η πλατεία δεν έχει. Θα είναι εκεί σε πείσμα όλων και θα είναι όλων, σε πείσμα κάποιων. Γιατί έτσι είναι οι πλατείες. Κι αυτό, δεν μπορεί κανείς να το αλλάξει….. ...Δε μπορούσαμε πια να παίξουμε μπάλα στο δρόμο. Μας τον είχαν πάρει, μας είχαν εξώσει. Κι ήταν μια έξωση ύπουλη, μια έξωση από το σπίτι που γράφτηκαν τα πρώτα βήματά μας. Γιατί για μας, σπίτι δεν ήταν ό,τι κλείναν τα ντουβάρια. Σπίτι ήταν η πλατεία, ο δρόμος, η γειτονιά. Σπίτι ήταν εκεί που ήταν η ζωή, το παιχνίδι, η μπάλα, τα κορίτσια. Σπίτι μαζί και σχολείο, σχολείο όχι εκείνο που πηγαίναμε με τις ποδιές και τα γιακαδάκια, αλλά σχολείο που μαθαίναμε να ζούμε, να μετριόμαστε και να μοιραζόμαστε μαζί με άλλους ανθρώπους, σε ισορροπία. Εκτεθειμένοι ασφαλείς....

 

H ANIMA πάντοτε σε δράση…

Η ΑΝΙΜΑ συνεχίζει ακάθεκτη στο έργο της περίθαλψης  της άγριας ζωής, φροντίζοντας  τραυματισμένα ζώα και συνεισφέροντας πρακτικά και χειροπιαστά στη προστασία της φύσης. Και επειδή ο «κύκλος εργασιών» της διευρύνεται συνεχώς, ζητά  οικονομική ενίσχυση  από όσους έχουν

περισσευούμενα λεφτά αλλά και  αισθήματα…  

Ανακοινώνει η ΑΝΙΜΑ :

-         Αθρόα προσέλευση νεοσσών και νεογνών στο Σταθμό, όπου έχει γίνει το      αδιαχώρητο

      -    η καθημερινότητα έχει απορροφήσει την περισσότερη ενέργειά μας, 

           βρήκαμε όμως χρόνο για να συμμετέχουμε

στο σεμινάριο της Ομάδας Περίθαλψης Άγριων Ζώων της Κτηνιατρικής  Σχολής ΑΠΘ,

στην εκπαίδευση για περιστατικά διαρροής πετρελαίου, που έγινε στο Brest της Γαλλίας

και για να γνωρίσουμε τα πουλιά του Πάρκου ζωγραφίζοντας, με τους μικρούς κατοίκους της Ακαδημίας Πλάτωνος

Στη σελίδα μας ανέβηκαν τα Στατιστικά του 2012,

τα συγκριτικά Στατιστικά 2008-2012

και τα Eίδη που περιθάλψαμε την περασμένη χρονιά

Ενημερωθείτε καθημερινά για τα νέα μας

από τις σελίδες μας στο Facebook  και στοTwitter 

Για την Παγκόσμια Ημέρα Ερημοποίησης

  Η σπανιότητα του νερού και η ξηρασία είναι το θέμα που επέλεξε η Γραμματεία της Διεθνούς Σύμβασης για την Καταπολέμηη της Ερημοποίησης (ΔΣΚΕ) ,για να εορτάσει την Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης το 2013. Το 2013  είναι και Διεθνές Έτος Συνεργασίας  των Ηνωμένων Εθνών με θέμα τη σπανιότητα του γλυκού νερού, την ξηρασία και τη σημασία της διεθνούς συνεργασίας.

Σπανιότητα του νερού προκύπτει όταν η ζήτηση του είναι μεγαλύτερη από τη διαθέσιμη προσφορά. Η προσφορά γλυκού νερού για χρήση από οικοσυστήματα και ανθρώπους είναι μικρότερη από ένα τοις εκατό του συνολικού γλυκού νερού της Γης (που είναι το 2.5 τοις εκατό του συνολικού νερού!). Η μειούμενη προσφορά γλυκού νερού είναι ένας από τους πρώτους πέντε κινδύνους που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα τα επόμενα δέκα χρόνια,   σύμφωνα με την Έκθεση Παγκόσμιου Κινδύνου 2013 του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.

Η Γραμματεία της ΔΣΚΕ υπογραμμίζει :

 “η αυξανόμενη σπανιότητα νερού και η ξηρασία, που εν μέρει οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, θα έχουν δυνητικά καταστροφικές κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια, τη διαθεσιμότητα ενέργειας, την πολιτική σταθερότητα και την ειρήνη”, ειδικά στις περιβαλλοντικά και κοινωνικο-οικονομικά ευαίσθητες ξηροθερμικές περιοχές. Επιπλέον, “η αυξανόμενη συχνότητα, ένταση και διάρκεια σοβαρών επεισοδίων ξηρασίας θέτουν μεγαλύτερη πίεση στα ήδη υπερπιεσμένα υδατικά συστήματα των ξηροθερμικών περιοχών.”

ΠλιατσΟΙκολογώντας την «Παρέμβαση» του Β.Π. Καραγιάννη

Όργιο ! Η «Παρέμβαση» του Β.Π. Καραγιάννη, «Πνευματική Επιθεώρηση της Κοζάνης» που κατά παρέκκλισιν γνωστού γνωμικού τυγχάνει να είναι ό,τι δηλώνει (δηλαδή πνευματική) , έφτασε αισίως το 27^ον έτος λειτουργίας και το 166-167 διπλό τεύχος ! Περιοδικό – Μαθουσάλας εν ολίγοις, με ελκυστικότατη ύλη, από την οποία προτιθέμεθα να πλιατσΟΙκολογήσωμεν παν το καθ’ ημάς πλιατσΟΙκολογήσιμον…

Προς το παρόν, και εν είδει μεζεκλικίων προ του κυρίου γεύματος, καταθέτομεν τα κατωτέρω αποσπάσματα εκ του ομωνύμου  ιστότοπου :

http://iparemvasi.blogspot.gr/2012/08/blog-post_24.html

Παραδοσιακόν παιδικόν άσμα

"Εις το ΜΕGA δεν θα πάω δεν περνώ δεν περνώ
εις το ΜΕGA δεν θα πάω δεν περνώ περνώ..."

Κι όμως υπάρχει

Υπάρχει πιστοποιητικό ποιητικών φρονημάτων;

Με ή χωρίς ρίγανη;

Στην Εθνική μας περι-Bουλή,

  που την αγαπούμε όλοι και μάλιστα πολύ,

είναι μια κολοκυθιά,

 πλάι-πλάι στη ροδιά.

Κάνει πέντε κολοκύθια

ευθυτενή, μα την αλήθεια,

ήγουν προτάσεις για προανακριτικές.

Και γιατί να είναι 5 ας είναι 4

 και γιατί 4 κι όχι 3

 και γιατί όχι 2 και γιατί όχι 1

και γιατί όχι δεκά μία (11 δηλαδή)
Τότε ακούστηκε:
- Μα καλά, την κολοκυθιά θα παίξουμε ;
Γιατί εσύ βλέπεις κάτι άλλο να παίζεται

 ότι υπό κολοκυνθών πρασίνων αγόμεθα

κι αποξηραμένων φερόμεθα.

ΑΣΦΑΛΕΙΑ

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 21.6.13

Πολλοί  ακούνε  τη λέξη «ασφάλεια» και  αισθάνονται  άβολα -    για να μην σταθούμε σε όσους   ανασύρουν  μνήμες  από  προτιμήσεις γαλατάδων,  αντί πρωϊνών χτυπημάτων της πόρτας   από «ασφαλίτες»… Στη πραγματικότητα όμως η ασφάλεια αποτελεί κύρια διάσταση της ποιότητας ζωής : Η οδική ασφάλεια, η ασφάλεια από την εγκληματικότητα, από πυρηνικά υλικά ,  η ασφάλεια στον εργασιακό χώρο, στις κατασκευές,   στη κατανάλωση προϊόντων και υπηρεσιών,  αξιώνουν και εισπράττουν την επένδυση  τεράστιων πόρων. Η ασφάλεια της  εναέριας κυκλοφορίας  είναι επίσης πολυέξοδη .

O    εναέριος έλεγχος  δίνει   προτεραιότητα  στο   στοιχείο της ασφάλειας,  όμως υπηρετεί και άλλες στοχεύσεις – όπως είναι η ταχύτητα , η οικονομία,  η ομαλή διεκπεραίωση της  κυκλοφορίας. Όσον αφορά την  προστασία του περιβάλλοντος από τις  εκλύσεις αερίων του «θερμοκηπίου» σε ύψη κατά πλειοψηφία  31000-39000 ποδών, αυτή αναμένει καλύτερες ημέρες :  Προς το παρόν  η  πολύχρονη  καμπάνια  της διεθνούς οργάνωσης  των «Φίλων της Γης» με στόχο την εσωτερίκευση  του κόστους της ρύπανσης στα αεροπορικά εισιτήρια ,  δεν ευδοκίμησε. Το αεροπορικό ταξίδι δεν έγινε ακριβότερο  και  οικολογικότερο (!), όμως η  αύξηση της  ζήτησης   αερομεταφορών  δεν εμπόδισε  την  ύψωση του κόστους.. Γι αυτή την εξέλιξη  κύρια ευθύνη είχε η εγκατάσταση πανάκριβων συστημάτων ασφαλείας   για την αποφυγή συγκρούσεων…

Στα πλαίσια μιας αέναης  ανταγωνιστικότητας μεταξύ  εμπραγματωμένης και ζωντανής εργασίας – όπου η πρώτη τείνει να εκτοπίσει   τη δεύτερη  αυξάνοντας  έτσι  την εξουσία του κεφαλαίου -  ο Έλεγχος Εναέριας Κυκλοφορίας προσλαμβάνει νέους εξοπλισμούς και  συστήματα, ενώ ο «προγραμματιστής» των  κυκλοφοριακών ροών    αποσπά έργο  από τον  άμεσο  παραγωγό   του ελέγχου.  Η όλη κίνηση θα οδηγούσε σε συρρίκνωση  των θέσεων εργασίας στον έλεγχο, αν από την άλλη πλευρά δεν υπήρχε  διαρκής ανάδυση νέων  μεγεθών, προβλημάτων και εντάσεων .

Σήμερα ο έλεγχος εναέριας κυκλοφορίας ευρίσκεται στο προθάλαμο μιας ευρωπαϊκής  ανασυγκρότησης .  Το «τυρί» στη προκειμένη περίπτωση  λέγεται «Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός» και ουσιαστικά  οδηγεί στην  ορθολογική επαναχάραξη  των  αεροπορικών οδεύσεων,  με στόχο την ενεργειακή οικονομία , τον περιορισμό των τομέων ελέγχου και την μείωση του επικοινωνιακού φόρτου  των συχνοτήτων.  Όμως υπάρχει και η  «φάκα» -   που αποτελείται  από τα  σχέδια εκχώρησης  μιας αρχικής φέτας    στον ιδιωτικό τομέα ….

 Η πρόσφατη  τριήμερη απεργία των  Γάλλων Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας ενάντια στα σχέδια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής  έδειξε τη σοβαρότητα του προβλήματος. Το  νεοφιλελεύθερο παραλήρημα μιας πολιτικής τάξης που αυτοκαταργείται ως εξουσία  ενώ γλύφει ασύστολα τις αγοραίες δυνάμεις, συσπειρώνει όλο και περισσότερους πολίτες. Καιρός να ξυπνήσουν και όσοι δικοί μας επαναπαύονται στον high tech  ύπνο τους…

Αντιπυρηνικά μπλουζάκια της Greenpeace

Ησυχάστε, δεν ανακαλύφθηκε κάποιο είδος υφάσματος που αναχαιτίζει τη ραδιενεργό ακτινοβολία….

Πρόκειται περί ευφυούς συσχέτισης του επίπεδου χαρακτήρα  της γης με την πτητική ικανότητα του όνου , αυτών δε των δυο με την μη επικινδυνότητα των πυρηνικών…

Και όλα αυτά δια στόματος  ή για την ακρίβεια δια μπλούζας της  Greenpeace, που παρέχει μια έξυπνη σκέψη και ταυτόχρονα μια  οικονομική υποστήριξη στην οργάνωση…

Τηλ. 210 3840 744

Φυτά που ρουφούν τη ρύπανση

Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ, από τον δικτυακό τόπο της PEEGEP

Τι κοινό μπορεί να έχει η άτρακτος ενός διαστημόπλοιου και ο εσωτερικός χώρος ενός σπιτιού ή γραφείου; Τον πόθο, τη δράκαινα και το φυλλόδεντρο, απαντούν επιστήμονες της NASA.

Πολλά είδη απορροφούν τις τοξικές ουσίες με τα «στόματα» που υπάρχουν στα φύλλα τους Ύστερα από διετή έρευνα ανακοίνωσαν τα ευρήματά τους που συνιστούν έναν υπερσύγχρονο μηχανισμό απορρόφησης της ρύπανσης κλειστών χώρων: τα κοινά διακοσμητικά φυτά μπορούν να αποτελέσουν ένα φυσικό «όπλο» στην καταπολέμηση του συνδρόμου άρρωστων κτηρίων.

*Αρκετά απ' αυτά τα φυτά αποδείχθηκαν, όπως αναφέρουν, εξαιρετικά αποτελεσματικά στο να κατακρατούν τοξικές ή ανεπιθύμητες ουσίες που εκλύονται από αναρίθμητα αντικείμενα που βρίσκονται στο σπίτι:

Μοκέτες, χρώματα, έπιπλα, κόλλες, μπογιές, πλαστικές ύλες, προϊόντα καθαρισμού, ηλεκτρονικές συσκευές και βέβαια τον καπνό του τσιγάρου.

Χρυσάνθεμα εναντίον βενζολίου

Κατά τη διάρκεια των πειραμάτων κάθε είδος φυτού τοποθετήθηκε σε σφραγισμένους θαλάμους όπου εισήχθησαν χημικά. Το φυλλόδεντρο, ο κισσός και ο χρυσός πόθος αποδείχτηκαν τα πιο αποτελεσματικά στην αφαίρεση των μορίων της φορμαλδεΰδης. Ανθοφόρα φυτά όπως η ζέρμπερα και το χρυσάνθεμο κρίθηκαν αποτελεσματικότερα στην απομάκρυνση βενζολίου, ενώ εξίσου θεαματικές ήταν οι επιδόσεις της δράκαινας και του σπαθίφυλλου.

*Η έρευνα της NASA διαπίστωσε ότι κάποια είναι τόσο επαρκή στην απορρόφηση αέριων μολυντών που θα σταλούν στο διάστημα ως μέρος ενός συστήματος της βιολογικής υποστήριξης ζωής σε διαστημικούς σταθμούς που θα βρίσκονται σε τροχιά.

«Τα φυτά απορροφούν τα βλαβερά συστατικά του αέρα με τα "στόματα" που υπάρχουν στα φύλλα τους», εξηγεί ο δρ Μπιλ Γούλβερτον, επί σειρά ετών επικεφαλής ερευνών στο διαστημικό κέντρο της NASA.

«Τα "στόματα" είναι ελεγχόμενα ανοίγματα που κάνει το φυτό ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Η έρευνα στα εργαστήριά μας εξακρίβωσε ότι όχι μόνο τα φύλλα αλλά και οι ρίζες και τα βακτηρίδια του χώματος είναι όλα σημαντικά στην απομάκρυνση τοξικών αερίων», προσθέτει.

Ο ίδιος διευκρινίζει ότι «ο συνδυασμός της φύσης με την τεχνολογία μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των φυτών στην απομάκρυνση αέριων ρυπαντών».

Λαδώνοντας τους Κινέζους ….

Η «Ελαιοτεχνία 2014»  σε συνεργασία με Κινεζική εταιρεία οργάνωσης εκθέσεων και την   Ελληνική Πρεσβεία στην Κίνα,  διοργανώνουν  έκθεση στις 20-22 Οκτωβρίου  2013, υπό τον τίτλο  Shanghai Oil..  http://www.eleotexnia.gr Συγκεκριμένα, η Ελαιοτεχνία έχει αναλάβει να συγκεντρώσει Ελληνικές εταιρείες που επιθυμούν την παρουσία τους στην Κινέζικη αγορά ελαιολάδου, προκειμένου να δειγματίσουν τα προϊόντα τους στους εμπορικούς επισκέπτες της έκθεσης. Η Κινέζικη αγορά ελαιολάδου αποτελεί μόλις το 1% της αγοράς βρώσιμων φυτικών ελαίων που υπολογίζεται ότι ανέρχεται περίπου στους 42 εκατ. τόνους. Η κατανάλωση ελαιολάδου γίνεται σε αστικές  περιοχές και ιδιαίτερα σε πόλεις με υψηλό διαθέσιμο εισόδημα και ισχυρή παρουσία εκπατρισμένων, ενώ η αναλογούσα κατά κεφαλήν κατανάλωση είναι μόλις 10 γραμμάρια. Οι Κινέζοι χρησιμοποιούν το ελαιόλαδο ως: - καλλυντικό, για τη βελτίωση της υφής του δέρματος (από γυναίκες), - φάρμακο, καθώς σύμφωνα με την παραδοσιακή κινεζική ιατρική βοηθάει στην καταπολέμηση ορισμένων ασθενειών (από μεσήλικες και άτομα τρίτης ηλικίας), και - μαγειρικό έλαιο (από νοικοκυριά με υψηλότερο εισόδημα και μορφωτικό επίπεδο) Η Κίνα στο θέμα του ελαιολάδου υιοθετεί το κοινοτικό πρότυπο τυποποίησης ανοίγοντας τον δρόμο για περισσότερες εξαγωγές από χώρες της ΕΕ, επομένως και από την Ελλάδα. Το πρώτο τρίμηνο φέτος οι  ελληνικές εξαγωγές παρθένου ελαιολάδου στην Κίνα ανήλθαν σε 1,19 εκατ. ευρώ, έναντι 256.810 ευρώ το αντίστοιχο τρίμηνο του 2011, σημειώνοντας αύξηση 364,5%. Το μερίδιο του ελληνικού ελαιολάδου στην κινεζική αγορά είναι της τάξης του 9% με την Ισπανία και την Ιταλία να κυριαρχούν, έχοντας αποσπάσει μερίδιο 50% και 35% αντιστοίχως. info@eleotexnia.gr

.

Επιχρίσματα από πηλό

Διαβάστε κι αυτό :

"Βελτιώστε την αισθητική, την ακουστική και την ποιότητα του αέρα του σπιτιού σας με επιχρίσματα (σοβάδες) από πηλό. Ο πηλός είναι ένα δομικό υλικό που χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο για χιλιετίες και έχει εγγενείς ιδιότητες που μας βοηθούν να δημιουργήσουμε υγιεινά περιβάλλοντα διαβίωσης. Η ικανότητά του να ρυθμίζει τα διαφορετικά επίπεδα υγρασίας στον χώρο, να εξουδετερώνει τοξίνες και οσμές όντας συγχρόνως εύχρηστος και φιλικός στον οποιονδήποτε, από τον αρχάριο μέχρι τον επαγγελματία, τον καθιστά ιδανική επιλογή τόσο για ανακαινήσεις σε συμβατικά κτίρια ή ολοκλήρωση σε φυσικά κτίρια όπως τα πηλόκτιστα ή τα κτίρια από άχυρο. Επιπλέον είναι ένα υλικό απλό, ασφαλές και άφθονο στη φύση που προσφέρει μια δημιουργική, διασκεδαστική εμπειρία με απεριόριστες εφαρμογές , ιδιαίτερα χαμηλού κόστους. Σε αυτό το εντατικό εργαστήριο θα μάθετε να αναγνωρίζετε την πηγή των υλικών, την ανάμιξη, τις αναλογίες και την εφαρμογή των επιχρισμάτων από πηλό. Σκοπός του  είναι να προσφέρει τη γνώση, την αυτοπεποίθηση, την εμπειρία  και τη δημιουργική έμπνευση που θα σας καταστήσει ικανούς να μεταμορφώσετε το δικό σας περιβάλλον!

Ημερομηνίες και τοποθεσίες εργαστηρίου:

28-30 Ιουνίου, 2013 Τόπος: Κρήτη. Δηλώστε συμμετοχή εδώ!

Οι ημερομηνίες των εργαστηρίων ανανεώνονται συνεχώς, επισκεφτείτε ξανά αυτή την ιστοσελίδα για νέα εργαστήρια.

ΗΛΙΑΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ

Ήμασταν  συμμαθητές και φίλοι από παιδιά. Πάνω  από μισό αιώνα !  Επρόκειτο να κάνει μια σοβαρή εγχείρηση -  είχε καρκίνο και το ήξερε. Μου έστειλε ένα email και μου είπε  :  «αν δεν ξυπνήσω, χάρηκα πολύ για τη γνωριμία μας»…Τελικά τα πράγματα ήλθαν αλλιώς : Ξύπνησε μεν , αλλά δεν συνήλθε ποτέ τελείως. Και  πριν από τρεις  ημέρες, άφησε την τελευταία του πνοή στον Καναδά, όπου είχε μεταναστεύσει .

 

Ήταν η τρίτη κατά σειράν προσωπική μου απώλεια μέσα σε ένα χρόνο – τριών ανθρώπων εντός-εκτός-και-επί-τα-αυτά-μέρη της Αριστεράς. Ατόμων εμπαθών με το χιούμορ, προικισμένων με φαντασία, αντίθετων με το μοντέλο του πάσχοντος-από-χρόν ι α-σοβαρότητα  πολιτικοποιημένου ατόμου .

 Παράπονο δεν έχω : Διασκεδάσαμε εαυτούς και αλλήλους σε αυτή τη μεγάλη πορεία , που ξεκίνησε από το τίποτα και καταλήγει  στο τίποτα .

Και τώρα σκέπτομαι ότι η ζωή, σε μια ατέλειωτη διαδικασία  αποδόμησης των μορφών, περνάει την ενέργειά της από άτομο σε άτομο.  Άμεσα ή έμμεσα. Γι αυτό χωρίς παραχώρηση στη μεταφυσική, μαζί με τους άλλους «εντιμότατους φίλους» αυτής της κοινωνίας που υπηρετούν το ίδιο πνεύμα(«ένα γέλιο θα τους θάψει»), μπορώ να υποστηρίξω  απολύτως αντιηρωϊκά και με κάθε σοβαρότητα : ΗΛΙΑ ΖΕΙΣ, ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ….

 

 ΥΓ

Εν όψει , μια παλιά αδέξια φωτογραφία του «προαστίου» όπου ενδημήσαμε, για καιρό, μέχρι να χαθούμε και να ξαναβρεθούμε. Είναι η Ηλιούπολη Αττικής, του 1951. Φωτογραφία από το αρχείο του Κλέωνος Π. Διονυσάτου. Στη δεξιά στήλη, ένα ποίημα του Ηλία «αγκυρωμένο» στο ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ για καιρό…        

"Δεν επιτρέπεται" - διήγημα της Ηρώς Νικοπούλου

                                      Από τη συλλογή διηγημάτων «Ελληνιστί :Ο γρίφος»

         

Στο κα­τά­στρω­μα βρι­σκό­μα­σταν οι πέ­ντε ά­ντρες κι ε­γώ. Απ’ το πρω­ί εί­χε έ­να ε­λα­φρύ α­ε­ρά­κι. Πλη­σί­α­ζε α­πό­γευ­μα, οι άλ­λοι είχαν αρ­χί­σει να κου­ρά­ζο­νται, ε­γώ ό­χι. Σε μια στρο­φή περ­νώ­ντας την Αί­γι­να ο αέ­ρας πή­ρε να δυ­να­μώ­νει. Μια ρι­πή κα­τά­φα­σης μου ρά­ντι­σε το νου, σαν να πα­ραμέ­ρι­σε μια κουρ­τί­να κρόσ­σια λά­θη, αμ­φι­βο­λί­ες, αμ­φι­σβη­τή­σεις, πα­λιν­δρο­μήσεις, ξέ­φτια ξέ­νων αι­σθη­μά­των. Και ξαφ­νι­κά μου φά­νη­κε πως ε­πι­τρε­πό­ταν να εί­μαι ο ε­αυ­τός μου. Χρό­νια έ­βρα­ζε κά­τω α­πό τη κρού­στα των ο­νεί­ρων μου αυ­τή η στιγ­μή. Θη­λυ­κό ε­γώ, να τι­μο­νιά­ρω με τό­σους ο­λό­γυ­ρα. Πα­ρά­ξε­νη, ό­σο ’ναι, φαντα­σί­ω­ση. Να φταί­ει που με με­γά­λω­σαν τρεις γε­νιές γυ­ναί­κες, προ­για­γιά, για­γιά και μά­να;

Ό­πως και να ’χει αι­σθα­νό­μουν πως πλη­σί­α­ζε ε­πι­τέ­λους η σει­ρά μου. Έ­νιω­θα κύ­μα­τα α­πω­θη­μέ­νων να πα­φλά­ζουν κά­τω απ’ το διά­φραγ­μα να σπρώχνουν και ν’ α­νε­βαί­νουν, τύ­λι­γαν τα πνευ­μό­νια μου σε μιαν ο­μί­χλη αλ­λό­κοτη και λα­σπε­ρή. Κι ύ­στε­ρα ξε­χύ­νο­νταν α­πό τα μά­τια κι απ’ το στό­μα μου και βου­τού­σαν στ’ άλ­λα κύ­μα­τα, της θά­λασ­σας, να ξε­πλυ­θούν. Ε­δώ εί­μα­στε, ε­πι­τέλους, σκέ­φτη­κα και χα­μο­γέ­λα­σα στ’ α­γιά­ζι. Πά­ει ο και­ρός που δεν μου ’δι­ναν το τι­μό­νι. Της ζω­ής μου το τι­μό­νι. Για αιώ­νες. Γι’ αυ­τό ε­δώ και τρί­α χρό­νια ξε­κί­νη­σα μα­θή­μα­τα ι­στιο­πλοί­ας, για να μά­θω να το βα­στώ, στα­θε­ρά, ί­σια.

Το χάσμα των γενεών

της Μαρίας Αρβανίτη Σωτηροπούλου

.....Αυτό που σε κάποιους πολιτισμούς αποτιμάται σαν θησαυρός, σήμερα αντιμετωπίζεται σαν ξεκούτιασμα.....

Με αφορμή το κείμενό μου για το μητρικό θηλασμό βρέθηκα αντιμέτωπη με καταιγισμό υβριστικών μηνυμάτων από γυναίκες, που θα μπορούσαν να είναι κόρες μου, τόσο χυδαίων, που αναγκάστηκα να ενεργοποιήσω τον έλεγχο δημοσίευσής τους.

Άσχετα με τους κανόνες ενός σωστού διαλόγου, που δυστυχώς δεν υπάρχουν στο Διαδίκτυο, αφού οποιαδήποτε επιστημονική άποψη παρουσιάζεται ισότιμα με την κάθε προσωπική εμμονή, αυτό που με εντυπωσίασε είναι η έλλειψη σεβασμού προς την -έστω και λανθασμένη- άποψη των γεροντότερων. Δεν ξέρω αν αυτή η στάση οφείλεται στην κυρίαρχη νοοτροπία της εποχής, που ανάγει τα νιάτα σαν απόλυτη αξία και με πλαστικές επεμβάσεις και άλλα τερτίπια, πασχίζει να καλύψει τη φθορά και τον πλούτο, που ο χρόνος προικίζει κάθε έμβιο. Αυτό που σε κάποιους πολιτισμούς αποτιμάται σαν θησαυρός, σήμερα αντιμετωπίζεται σαν ξεκούτιασμα. Βασικά οι ηλικιωμένοι δεν έχουν δικαίωμα να μιλούν και κατηγορούνται για όλα τα δεινά, που σήμερα αντιμετωπίζουν οι νεότεροι, χωρίς καν το ελαφρυντικό της καλής τους πρόθεσης ή των αντικειμενικών δυσχερειών της εποχής τους.

Αν και ειδικά σήμερα με την τραγική ανεργία η πλειοψηφία των νέων συντηρείται από την πενιχρή πια σύνταξη των γονιών και μένει και μετά την ενηλικίωση στο πατρικό σπίτι, η ίδια πλειοψηφία -τουλάχιστον όπως εμφανίζεται στα σχόλια του Διαδικτύου, ειρωνεύεται ή και καθυβρίζει την γονεική υπερστοργή.

Ειδικά στο θέμα της ανατροφής των παιδιών, που αποτελεί συχνό ζήτημα συζήτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι νέοι γονείς -αν και λόγω των συνθηκών τελικά παραδίδουν τα παιδιά τους αποκλειστικά στη φροντίδα των γιαγιάδων- αρχικά τις κατηγορούν για σκληρότητα, όταν συμβουλεύουν “όχι συνέχεια αγκαλιά, άσε το μωρό να κλάψει” και αργότερα για υπερβολική στοργή, ότι τους κάνουν όλα τα χατίρια και τα κακομαθαίνουν.  

          Κάθε γενιά έχει την τάση -μέχρι τουλάχιστον μιαν ηλικία- να αμφισβητεί την πείρα των γονιών της και να  πιστεύει ότι ξέρει τα πάντα καλύτερα, μέχρι η εμπειρία να ψαλιδίσει κάθε βεβαιότητα. Πάνω σε αυτό τον ενθουσιασμό των “βεβαιοτήτων” της νέας γενιάς πατά το βήμα της η Ιστορία.

Τρεις Περιβαλλοντικές Οργανώσεις για τον τουρισμό

 

Με ιδιαίτερη λύπη παρατηρούμε πως το νέο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης διέπεται από πνεύμα άκριτης αδειοδότησης τουριστικών επενδύσεων που μακροπρόθεσμα θα καταβαραθρώσει περαιτέρω την εθνική μας οικονομία, όπως αποδεικνύει η περίπτωση της Ισπανίας. Επιπλέον, σοβαρά ερωτήματα εγείρει, για την αξιοπιστία και την επιστημονική τεκμηρίωση των προτεινόμενων διατάξεων, η απουσία  Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από τη διαδικασία της Διαβούλευσης.

Η στόχευση του νομοθετήματος για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας ως τουριστικού προορισμού έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις προτεινόμενες διατάξεις, οι οποίες οδηγούν μαθηματικά σε πλήρη ισοπέδωση του τουριστικού προϊόντος, το οποίο βασίζεται στα τεράστια ελληνικά συγκριτικά πλεονεκτήματα που είναι η φύση και η πολιτιστική μας κληρονομιά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απάλειψη του ανώτατου ορίου που μπορεί να καταλάβει η τουριστική εγκατάσταση σε σχέση με την επιφάνεια ενός νησιού.

Θεωρούμε αδιανόητο  να δίνεται -υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις- η δυνατότητα χωροθέτησης οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων και σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων σε περιοχές του Δικτύου Natura 2000 και σε εθνικά πάρκα.

Επιπρόσθετα, τα όρια του προβλεπόμενου κλιμακούμενου Συντελεστή Δόμησης είναι ιδιαίτερα ευρεία με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται με ακατανόητο, οριζόντιο τρόπο εκτάσεις με διαφορετική κλίμακα μεγέθους.

Κρίνουμε απαραίτητη την πλήρη απαγόρευση της χωροθέτησης οργανωμένων τουριστικών υποδοχέων, τουλάχιστον σε νησιά με έκταση μικρότερη των 130 τ. χλμ., η οποία είναι ούτως ή άλλως πολύ μικρή. Κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να διασφαλιστεί πως ο σχεδιασμός για τις τουριστικές επενδύσεις, εκτός της έκτασης, θα λαμβάνει υπ΄ όψιν τη βιοποικιλότητα το τοπίο, τη φέρουσα ικανότητα, τους διαθέσιμους φυσικούς και ανθρωπογενείς πόρους, τις υποδομές, το ανάγλυφο του εδάφους, την πυκνότητα του δομημένου χώρου αλλά και την οικονομική βιωσιμότητα κάθε επένδυσης.

Δυστυχώς, κρίνεται εντελώς επικίνδυνη η θυσία του απαράμιλλου φυσικού μας περιβάλλοντος για τη στήριξη μιας στρεβλής τουριστικής ανάπτυξης.

Με τιμή,

         

          Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

          «Καλλιστώ» Περιβαλλοντική Οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση

HOMO KOROVESIUS

Πολλές, μικρές, διασκεδαστικές, πικρές, γλυκές, ερωτύλες, αντιρατσιστικές, ηθικολογικές αλλά καθόλου συμβατικές ιστορίες,  συγκροτούν το περιεχόμενο της νέας δουλειάς του Κοροβέση….Να ένα δείγμα ή   δήγμα (ερωτικής) γραφής :

ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ: Είχα σβήσει με μπλάνκο το όνομά σου από την ατζέντα μου. Δεν περίμενα να ξαναπάρεις τηλέφωνο ύστερα από τόσον καιρό. Κι όμως πήρες. Ρώτησες αν ενοχλείς. Ήσουν ευγενική.Το μέταλλο της φωνής σου πολύτιμο, όπως πάντα. Ρώτησες αν γράφω. Δεν ήθελες να με διακόψεις. Εκτιμούσες πάντα τη δουλειά μου. Ρωτάς τι κάνω. «Όλα καλά», σου λέω,»όλα καλά». Τι να σου πω; Με γ@μησες. Περίπατο έκανες στη ζωή μου και τη διάλυσες….

Το Τμήμα Πολιτισμού – «Σχέδιο Β΄»

[Σολωμού 13 (2^ος όρ.)] οργανώνει  παρουσίαση του βιβλίου του Περικλή Κοροβέση

«παράπλευρες καθημερινές απώλειες»

τη Δευτέρα 10 Ιουνίου στις 8μμ

Ομιλητές :

Αλέκος Αλαβάνος (ΣΧΕΔΙΟ Β΄)

Γιώργος Γιαννόπουλος (συγγραφέας, ποιητής, εκδότης του περιοδικού ΕΝΕΚΕΝ)

Μάκης Καβουριάρης (Καθηγητής Πανεπιστημιου – PARIS 8)

Μουσική :

Μιχάλης Μεσσήνης (μαντολίνο)

Μαρίνα Παπαδημητρίου (πιάνο)

Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει ο ηθοποιός Βασίλης Βλάχος.

Συντονίζει ο Περικλής Αντωνίου από το Τμήμα Πολιτισμού

Οι Γεωλόγοι μελετητές για τα μεταλλεία Χαλκιδικής

 Iδιαίτερα σημαντικό είναι το κείμενο απόψεων του ΣΥΝ.ΓΕ.ΜΕ., (Σύνδεσμος Γεωλόγων Μελετητών Ελλάδας για τα μεταλλεία Χαλκιδικής) “αφενός λόγω  της άμεσης συσχέτισης της επαγγελματικής δραστηριότητας των μελών του με το ζήτημα, αφετέρου δε λόγω της επιστημονικής συνάφειας των Γεωλόγων Μελετητών με το αντικείμενο της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων στη χώρα μας”. Μπορείτε να το διαβάσετε στη συνέχεια της ανάρτησης. Μερικές υπενθυμίσεις είναι χρήσιμες:

                       Όταν το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του Α.Π.Θ. έβγαλε αρνητικό πόρισμα για  την επένδυση της Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική (εδώ), η εταιρεία έψαχνε να βρει παρατυπίες στη διαδικασία…

                       Όταν το ΤΕΕ/ΤΚΜ έβγαλε επίσης αρνητικό πόρισμα (εδώ και εδώ), η εταιρεία το απέδωσε σε “κομματικό δάκτυλο”…

                       Όταν και το Πρυτανικό Συμβούλιο του Α.Π.Θ. εξέφρασε σοβαρότατες επιφυλάξεις για την “επένδυση” (εδώ), εκείνοι μιλούσαν για “στημένη ημερίδα”…

                       Όταν το “Παρατηρητήριο” κατήγγειλε ότι η εταιρεία εξαπάτησε το Ελληνικό Δημόσιο με τη δήθεν θαυματουργή μέθοδο μεταλλουργίας “χωρίς κυάνιο” flash smelting, (εδώ), εισέπραξε χλευασμό από τους “μηχανικούς της Ελληνικός Χρυσός”, αλλα χωρίς κανένα επιχείρημα (εδώ)…

                       Όταν έγκριτοι μεταλλειολόγοι απέδειξαν (εδώ) ότι η μέθοδος flash smelting δεν μπορεί να δουλέψει για τα μεταλλεύματα της Χαλκιδικής, θέση που υιοθέτησε και το Συνδικάτο του ΙΓΜΕ (εδώ), η εταιρεία μουγγάθηκε…

                       Όταν η Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ. (εδώ), η Ελληνική Δασολογική Εταιρεία (εδώ) και τόσοι άλλοι επιστημονικοί φορείς τάχθηκαν κατά της υλοποίησης της επένδυσης, τα τσιράκια της εταιρείας διέδωσαν  ότι οι μόνοι που μπορούν να έχουν άποψη είναι οι μεταλλειολόγοι και οι γεωλόγοι…

Τώρα που ο Σύνδεσμος Γεωλόγων Μελετητών Ελλάδας καταθέτει τους ίδιους προβληματισμούς με όλους τους ανωτέρω επιστήμονες και φορείς, θα τους βγάλουν κι αυτούς άσχετους;