Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Καταγγελία φίλων Δάσους Τατοϊου

Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Κτήματος Τατοϊου κ. Βασίλης Κουτσαβλής κοινοποίησε την ακόλουθη διαμαρτυρία  

Με έκδηλη θλίψη και ανησυχία, σήμερα Κυριακή 31 Μαρτίου 2013 γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς ασυδοσίας στο πρώην Βασιλικό Κτήμα Τατοΐου που τείνει να γίνει πλέον μόνιμο φαινόμενο καθώς προχωρούμε προς την άνοιξη. Δεκάδες μετανάστες και Έλληνες στην ευρύτερη περιοχή του δάσους Τατοΐου προχώρησαν σε άναμμα φωτιάς για μπάρμπεκιου. Σε παρατήρηση μελών του Συλλόγου Φίλων Κτήματος Τατοΐου προκλήθηκε φραστικό επεισόδιο. Δεκάδες αυτοκίνητα έκλεισαν και τα δύο ρεύματα της παλαιάς Εθνικής Οδού Αθηνών-Χαλκίδας με αποτέλεσμα σε περίπτωση πυρκαγιάς ή εκτάκτου ανάγκης να εγκλωβιστούν χιλιάδες κόσμου μέσα στο δάσος. Δεχθήκαμε επίθεση φραστική "ότι το δάσος είναι δημόσιο και μπορούμε να κάνουμε ότι θέλουμε". Κατόπιν τούτου ενημερώσαμε την Πυροσβεστική, μιας και στο Δασαρχείο Πάρνηθας δεν απαντούσε  μετά από επανειλημμένες προσπάθειες επικοινωνίας. Η Πυροσβεστική μας ρώτησε αν η φωτιά είναι κοντά σε δέντρα και δεν έλαβε καμία άλλη μέριμνα.


> Κατόπιν των παραπάνω ο Σύλλογος Φίλων Κτήματος Τατοΐου καλεί όλους τους υπευθύνους να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Η ασυδοσία που έχει γίνει μόνιμο φαινόμενο και τείνει να παγιωθεί δεν θα γίνει πλέον ανεκτή από κανέναν που σέβεται τον εαυτό του και την χώρα του. Το Τατόι είναι Νεώτερο Μνημείο της χώρας μας και τεράστιο περιβαλλοντικό κεφάλαιο για την περιοχή της πρωτευούσης. Ο εξευτελισμός και η ερημοποίηση του αποτελεί την μέγιστη εθνική ντροπή για ένα πολιτισμένο κράτος.

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Για το γιαούρτι ρε γαμώτο !

Τελικά το βρετανικό δικαστήριο  δικαίωσε την ελληνική πλευρά (ΦΑΓΕ) στη διαμάχη της με την τουρκική(Agro Farma), που ισχυριζόταν ότι κατασκευάζει και διαθέτει  γιαούρτια ελληνικά…Λοιπόν, το γιαούρτι ανήκει στους Έλληνες – θα λέγαμε αντηχώντας το σύνθημα  του Ανδρέα Παπανδρέου («Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες»…), και αυτό σημαίνει κάτι : Σημαίνει ότι η γειτονική μας χώρα δεν το έχει σε τίποτε  να αντιγράφει ασυστόλως και να προωθεί ως δικά της κάποια στοιχεία ελληνογενή… Και επειδή αυτό μπορεί να φανεί ως «τουρκοφαγικό» για ορισμένους – επαγγελματίες διεθνιστές κυρίως – παραπέμπω στις μαρτυρίες χιλιάδων επισκεπτών των αρχαιοτήτων της Μικράς Ασίας, οι οποίοι βεβαιώνουν την   εντυπωσιακή απουσία αναφορών στην παλιά ελληνική διαδρομή  στο χώρο.…

Ως Ελεγκτής Εναέριας Κυκλοφορίας έχω να καταθέσω στο προκείμενο ζήτημα την περίπτωση της τουρκικής αεροπορικής εταιρείας που αυτοπροσδιοριζόταν με την σύντμηση PGT  και επέμεινε για κάποιο διάστημα να αυτοαποκαλείται «Πήγασος»…Έλα όμως που ο Πήγασος ήταν «σεσημασμένο» φτερωτό άλογο της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, γιός του Ποσειδώνα και της Μέδουσας, πράγμα το οποίο οδηγούσε στα  εξής διαζευκτικά : Ή οι Τούρκοι θα αναγνώριζαν την ελληνικότητα του συμβόλου και αυτό θα συνιστούσε μια συμπεριφορά φιλίας και φιλοφρόνησης προς την ελληνική πλευρά, ή θα το απέσυραν για να μην εκτίθενται ως σφετεριστές συμβόλων  και  ανιστόρητοι…Οι Τούρκοι προτίμησαν το δεύτερο, αντικαθιστώντας το Pegasus  με  το  Sun Turk….

Αυτά από εθνικής απόψεως…Από γιαουρτο-λογικής απόψεως θα ήθελα να επανα-υποστηρίξω κάτι που υποστήριξα για το ίδιο ακριβώς  ζήτημα με την ανάρτηση του Ιουνίου 2012 (http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/07/blog-post_05.html)

: Ότι το γιαούρτι χωρίς πέτσα έχει περιορισμένη θρεπτική αξία, είτε το φτιάχνει  "δική μας"   εταιρεία είτε ο ίδιος ο θεός …

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Μήνυση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και καταδίκη για μπαζώματα…


 
Σε 18 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή και 3.000 ευρώ πρόστιμο καταδικάστηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης ο πρώην αντιδήμαρχος Εχεδώρου Στάθης Παντελίδης καθώς και ο εργολάβος Δ.Μ., ως υπεύθυνοι για εκτεταμένα μπαζώματα στην προστατευόμενη περιοχή Natura 2000 του Καλοχωρίου Θεσσαλονίκης, έπειτα από μήνυση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας.

Τον Αύγουστο του 2007, οι καταδικασθέντες επιχωμάτωσαν με μπάζα εκτεταμένη υγροτοπική έκταση στην περιοχή Καλοχωρίου. Μέλη της Ορνιθολογικής που έσπευσαν μετά από καταγγελία στην περιοχή με έκπληξη κατέγραψαν, σε λίγη ώρα, 13 φορτηγά να ξεφορτώνουν μπάζα το ένα μετά το άλλο, γεγονός ενδεικτικό της έκτασης της επιχωμάτωσης. Επρόκειτο για μία παράνομη επιχείρηση που λειτουργούσε με την ενθάρρυνση παραγόντων του δήμου Εχεδώρου, καθώς η έκταση ήταν ειδικά περιφραγμένη και οι οδηγοί των φορτηγών πλήρωναν αντίτιμο 10 ευρώ, ή και περισσότερο ανάλογα με τον όγκο του φορτηγού, στον καταδικασθέντα εργολάβο, ο οποίος μάλιστα είχε αναρτήσει αυτοσχέδια πινακίδα με το κινητό του τηλέφωνο για να επικοινωνούν μαζί του οι οδηγοί των φορτηγών.

Η περιοχή όπου έγινε η παράνομη επιχωμάτωση ανήκει στο δίκτυο Natura 2000 ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) για τα άγρια πουλιά και επίσης συμπεριλαμβάνεται στο Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα (ζώνη Β), χαρακτηρισμένη ως «περιοχή προστασίας της φύσης, με έμφαση στη φυσικότητα».

Σημειώνεται ότι κατηγορούμενος για την ίδια υπόθεση ήταν και ο πρώην δήμαρχος Εχεδώρου και πρώην βουλευτής ΠΑΣΟΚ Β’ Θεσσαλονίκης, Γιώργος Αρβανιτίδης, αλλά το αίτημα άρσης της ασυλίας του απορρίφτηκε, κατά τη συνήθη τότε πρακτική. Όμως, δεδομένου ότι δεν καλύπτεται πλέον από τη βουλευτική ασυλία έχει επαναδρομολογηθεί η ποινική δίωξή του, όπως δήλωσε προ ημερών η εισαγγελέας της έδρας. 

Ήδη ο  Αρβανιτίδης καταδικάστηκε, τον περασμένο Φεβρουάριο, από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο σε 12μηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή και 2.000 ευρώ πρόστιμο για άλλη υπόθεση ρίψης μπάζων και σκουπιδιών στην περιοχή του Καλοχωρίου, πάλι στο Εθνικό Πάρκο Αξιού-Λουδία-Αλιάκμονα.



«Στις τρεις δεκαετίες δράσης της, η Ορνιθολογική έχει δει πολλές παρόμοιες υποθέσεις να οδηγούν σε αδιέξοδο. Η γενναία και σοβαρή απόφαση των Δικαστών αποτελεί ελπίδα και παράδειγμα για τις τόσες άλλες υποθέσεις μπαζωμάτων σε υγρότοπους της Ελλάδας που αναμένουν να εκδικαστούν για χρόνια. Φυσικά, η υπόθεση για εμάς δεν έχει κλείσει, εάν δεν αποκατασταθεί πλήρως ο υγρότοπος. Να μην ξεχνάμε όμως ότι η πολιτική ασυλία δημοσίων προσώπων που ασκούν εγκληματικές ενέργειες κατά του περιβάλλοντος αποτελεί θέμα αιχμής σήμερα, παρ’ όλες τις αμφιβόλου αποτελέσματος εξαγγελίες για την πάταξη της διαφθοράς και των πελατειακών σχέσεων», τονίζει η κυρία Μαλαμώ Κορμπέτη, Υπεύθυνη Πολιτικής της Ορνιθολογικής.

 

Θράκη: Όταν η Αγροτική Πολιτική γίνεται Εθνική Υπόθεση


Κάτω από αυτό τον τίτλο, ο Σταμάτης Σεκλιζιώτης έγραφε  πολλά και ενδιαφέροντα στο προηγούμενο τεύχος της εφημερίδας   των αγροτών «ΠΑΡΑΓΩΓΗ», που ελπίζω να είναι κάπου ηλεκτρονικώς καταχωνιασμένα, προς γνώση και συμμόρφωση …Από αυτά    ανθολογώ τα παρακάτω σημεία, εν είδει ζεύξης του κωμικού μετά του ωφελίμου :  

·       Η κάθετη πτώση του καπνού από τις συνεχείς επικύψεις στην Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ (Σημ. Οικολογείν : Μην πάει ο νους σας στο σεξ….) και πως μπορεί να αναστραφεί η εγκατάλειψη

·       Οι οριζόντιες «Βρυξελλικές» αποφάσεις της ΚΑΠ και οι αρνητικές επιπτώσεις τους για τις λιγότερο ευνοημένες επαρχίες της ΕΕ 

·       Το κοιμώμενο, το αδρανές, το αδιάφορο και «αγροπολιτικά ανεπίδεκτο μαθήσεως» κράτος της «Αθήνας»….     

·       Ο Αραβόσιτος, τα ποιοτικά Σιτάρια και ο Ηλίανθος του Έβρου

·      Χρήση της Γεωθερμίας και προοπτικές…..     

·       Ο «συνωστισμός» των Πρεσβευτών, των Ρώσων, των Καναδών, των Γερμανών, των Γάλλων, των Κινέζων «επενδυτών»…. 

·       Η δειλή παρουσία των Ελλήνων επενδυτών και η πανηγυρική ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
·       Η προοπτική για σοβαρή τουριστική ανάπτυξη «υποδοχής» βαλκάνιων και ρώσων – Οι φυσικοί πόροι, οι παραλίες, και τα φυσικά οικοσυστήματα ως σημεία αναφοράς, ανάδειξης και «έλξης»…

·       Η επέκταση των δρόμων του κρασιού στα Άβδηρα, τη Μαρώνεια, τον Ισμαρο, τον Έβρο……   

·       Ποιες οι δυναμικές καλλιέργειες στη Θράκη (το κεναφ, τα κεράσια, τα μηλοειδή, το γλυκό καλαμπόκι, τα χειμερινά λαχανικά, τα αρωματικά, τα καπνά Virginia….. και πολλές ακόμη) – Τα ποιοτικά κρέατα….

·       Μόνο η ανάπτυξη με «σοβαρές» επενδύσεις στη Γεωργία και Κτηνοτροφία σε συνδυασμό με Αγροτουρισμό, Αγωγούς, και Μεταφορές, θα φέρει «κοινωνική» ισορροπία και εμπόδια στους γύπες….

Ένας χρήσιμος εφιάλτης…..


Χάρις στον φίλο αρχιτέκτονα  Μιχάλη Βιδάλη που εδώ και καιρό ενημερώνει ή γράφει σε αυτό τον ιστότοπο  αλλά και χάρις στο



είχα την ευκαιρία να  ανακαλέσω στη μνήμη μου το γνωστό ντοκυμανταίρ  που αναφέρεται στην  ιστορική καταστροφή βιοτόπου στη λίμνη Βικτώρια της Αφρικής,  λόγω μιας συγκεκριμένης μονοκαλλιέργειας…

Όπως οι μονοκαλλιέργειες στη Γεωργία και  στο Τουρισμό ή οι μονολειτουργικές αστικές περιοχές, έτσι και η μονοκαλλιέργεια πέρκας οδήγησε τη μεγαλύτερη λίμνη της Αφρικής σε μια θλιβερή κατάσταση : Αποκλειστικά εξωστραφής  προσανατολισμός της παραγωγής παρά τα τοπικά διατροφικά ελλείμματα , εξάρτηση από τις διακυμάνσεις των ξένων αγορών, «επισφάλεια» ως εκ της πιθανής καταστροφής του προϊόντος  λόγω ασθενειών ή λόγω κυριαρχίας άλλου παρεμφερούς προϊόντος  στις διεθνείς αγορές, και φυσικά «εισοδισμός» των (μεταμοντέρνων) αποικιοκρατών ως πωλητών όπλων αυτή τη φορά -  για τη τροφοδοσία αιματηρών τοπικών πολέμων…

Ο «Εφιάλτης του Δαρβίνου» είναι ένας  χρήσιμος εφιάλτης, αν τον αξιοποιήσουμε για κάποια χρήσιμα συμπεράσματα… 

Το κείμενο του ΤVX S:

 Στην καρδιά της Αφρικής, πριν 20 χρόνια περίπου, ένα νέο ζωικό είδος εισήχθη στη Λίμνη Βικτόρια στο πλαίσιο  επιστημονικού πειράματος. Η πέρκα του Νείλου αποδείχθηκε τόσο επιθετική, που σύντομα όλα τα υπόλοιπα ψάρια της λίμνης εξαφανίστηκαν. Παράλληλα, η αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης πέρκας δημιούργησε στην περιοχή μια μεγάλης κλίμακας ιχθυοβιομηχανία.

Σήμερα, η πέρκα του Νείλου εξάγεται σε ολόκληρη τη γη. Πρώην σοβιετικά μεταγωγικά έρχονται κάθε μέρα για να παραλάβουν τις τελευταίες ψαριές, με αντάλλαγμα Καλάσνικοφ και πυρομαχικά για τους αμέτρητους πολέμους που διεξάγονται στη σκοτεινή καρδιά της αφρικανικής ηπείρου.

Στις όχθες της μεγαλύτερης τροπικής λίμνης του πλανήτη, η ακμάζουσα πολυεθνική βιομηχανία ψαριού και όπλων έχει δημιουργήσει μια παράλογη συμμαχία ανάμεσα σε τοπικούς ψαράδες, επιχειρηματίες, άστεγα παιδιά, πολιτικούς, επιτρόπους της ΕΕ, τανζανές πόρνες και ρώσους πιλότους...

Ο «Εφιάλτης του Δαρβίνου» γυρίστηκε από τον Αυστριακό Χιούμπερτ Σόπερ με πολύ μικρό συνεργείο και τον ίδιο στο ρόλο του οπερατέρ. Κέρδισε μεταξύ άλλων το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ 2004 στα European Film Awards και το Europa Cinemas Label Jury Award στο Φεστιβάλ Βενετίας του ίδιου έτους.
ΥΓ. Οι φίλοι Ελεγκτές Εναέριας Κυκλοφορίας θα γελάνε επί εβδομάδες με την τρομερή λήψη που έκανε ο σκηνοθέτης για έναν αφρικανό ΕΕΚ  Πύργου...

Μια αλλιώτικη απελευθέρωση, η αμηχανία της Οικολογίας και το «περιούσιο» είδος

Του ΘΕΜΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ 

Τέλη Αυγούστου του 2010, της δίσεκτης χρονιάς του ακατονόμαστου Μνημονίου και του τέλους των ψευδαισθήσεων για τη χώρα μας, μια ομάδα ακτιβιστών της ALF (Animal Liberation Front) απελευθέρωσε πάνω από 50.000 γουνοφόρα μινκ από εκτροφεία της βορειοδυτικής Ελλάδας. Πράξη συμβολική που δεν απέβλεπε στη σωτηρία των έτσι κι αλλιώς καταδικασμένων σε φριχτό θάνατο και γδάρσιμο ζώων (που περνούν τη σύντομη, αφύσικη και θλιβερή ζωή τους σε μικροσκοπικά κλουβιά-κελιά), πράξη δολιοφθοράς απέναντι στον «εχθρό», τους εκτροφείς και τους γουνοποιούς, που σε αυτό τον ακήρυκτο καθημερινό πόλεμο θανατώνουν εκατομμύρια γουνοφόρα για ένα και μόνο σκοπό: την οικονομική εκμετάλλευση (πέρασε προ πολλού η εποχή των σπηλαίων, όπου οι άνθρωποι σκότωναν ζώα και χρησιμοποιούσαν το κρέας τους και τα τομάρια τους για να επιβιώσουν και να αντιμετωπίσουν το κρύο - σήμερα το είδος μας μπορεί άνετα να επιβιώνει χωρίς να καταφεύγει σε πρακτικές εξόντωσης ανυπεράσπιστων πλασμάτων).

Ο γράφων, με άρθρο του που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Δημοκρατικής Αριστεράς για να πάρει στη συνέχεια έκταση στο διαδίκτυο, σε δεκάδες μπλογκ και στο facebook (γεγονός που αν μη τι άλλο αποκαλύπτει αυξημένες ευαισθησίες για το ζήτημα), υποστήριξε ότι η απελευθέρωση των μινκ είναι πάνω απ' όλα πράξη πολιτική και δεν έχει καμιά σχέση με τη ζωοφιλία - ζωόφιλη, άλλωστε, μπορεί να θεωρηθεί και μια κυρία που κρατάει αγκαλιά το σκυλάκι της και, φορώντας το γουναρικό της, το ταΐζει φιλετάκια από μοσχάρι ή πουλερικό. Και ως πράξη πολιτική θα όφειλε να κρίνεται. Τα απελευθερωθέντα μινκ δεν είναι, υποστήριζε το άρθρο, παρά οιονεί «αιχμάλωτοι πολέμου, ενός ακήρυκτου καθημερινού πολέμου ανάμεσα σε εκείνα τα ανθρώπινα ζώα (με την κυριολεκτική σημασία) που θεωρούν το είδος μας επικυρίαρχο και με πλήρη ιδιοκτησιακά δικαιώματα εκμετάλλευσης πάνω στη φύση και τα υπόλοιπα μη ανθρώπινα ζώα - μια στρεβλή αντίληψη που βρίσκεται στη βάση ακριβώς της σημερινής παγκόσμιας οικολογικής, και όχι μόνο, κρίσης- και τα μη ανθρώπινα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε, προς μεγάλη τους ατυχία, τον πλανήτη μας. Ενός πολέμου με θύτες και θύματα, με σφαγές αμάχων και νηπίων (το κυνήγι και η εξόντωση με ρόπαλα των μωρών της φώκιας το πιο γνωστό παράδειγμα), με καθημερινούς ποταμούς αίματος στα εκδοροσφαγεία του "πολιτισμένου" μας κόσμου».

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Σεκλιζιώτης : Ο Γερμανικός "αγροτικός τομέας" και η "Ποιοτική υπεροχή" της Μεσογειακής & Ελληνικής διατροφής έναντι της Γερμανικής

Στην επόμενη έκδοση της εφημερίδας «παραγωγή» ο Σταμάτης Σεκλιζιώτης αρθρογραφεί  για την ποιοτική υπεροχή(της δυσεύρετης πλέον…) ελληνικής διατροφής έναντι της γερμανικής….Ελπίζω τα κείμενά του να μην τα διαβάζουν οι γερμαναράδες (Σ.Σ είδος διακριτό από τους Γερμανούς με Γ κεφαλαίο) γιατί τους θεωρώ ικανούς για όλα, συμπεριλαμβανομένου του εκγερμανισμού της χώρας μας….

Φράσεις κλειδιά του άρθρου :

·       Το ακαθάριστο προϊόν της Γερμανίας εκτιμάται στο 3,5 τρις δολ. ΗΠΑ

·       Η Γερμανία Παράγει αγροτικά προϊόντα αξίας 40 δις €..... Τι σημαίνει αυτό για τις ανάγκες της και πόσο εξαρτημένη είναι από εισαγωγές

·       Πόσες ειναι οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις της Γερμανίας, πόση η αγροτική έκταση και τι παράγεται ?

·       Η εκτόπιση των εδώδιμων καλλιεργειών από τις ενεργειακές και η υποκατάσταση αγαθών διατροφής από υπέρογκες εισαγωγές.

·       Η εξάρτηση του μικρής βιοποικιλότητας γερμανικού αγροτικού τομέα από τη μεταποίηση και τη βιομηχανία βιοκαυσίμων, τροφίμων, ζωοτροφών, διατροφικών συστατικών και φαρμάκων

·       Η φαγωμάρα γύρω από τα βιοκάυσμα και τι είναι το κίνημα «φαγητό αντί καυσίμου». Οι πολιτικές συγκρούσεις κατά των βιοκαυσίμων και ποιοι είναι οι υπέρ.

·       Πόσα εκατομμύρια τόνοι φαγητού πετιούνται στα σκουπίδια καθημερινά στη Γερμανία.   

·       Θετικό εμπορικό ισοζύγιο για τη Γερμανία αρνητικό για την υπόλοιπη Ευρώπη των 26, με 786 δις δολάρια το αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο για τις ΗΠΑ 

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Σαμοθράκη, Καβείρια μυστήρια και Γεωργία

Ο ιδιαίτερα δημοφιλής στο χώρο των αναγνωστών του παρόντος ιστότοπου  καθηγητής κ. Κώστας  Μπουχέλος ως εκ της μελέτης του για το (αχρείαστο να’ ναι !) φυσικό βιάγκρα


 συμπληρώνει το κείμενο της προηγούμενης ανάρτησης για την «Σφαγή της Σαμοθράκης» http://oikologein.blogspot.gr/2013/03/blog-post_2782.html
 

με ενδιαφέροντα στοιχεία όπως τα παρακάτω :
 

«Τα Μυστήρια παντού συνδέονταν με την καλλιέργεια της γης ή καλύτερα με την τροφοπαραγωγή. Εκτός από την γεωργία υπήρχε και η κτηνοτροφία. Όλοι οι λαοί που πέρασαν στην τροφοπαραγωγή, είχαν πριν, γνωρίσει την πρωτόγονη γονιμική μιμητική μαγεία. 

 Τα Καβείρια μυστήρια τελούνταν στα νησιά του Β.Α. Αιγαίου Λήμνο, Ίμβρο, Τένεδο και Σαμοθράκη, αλλά και στην απέναντι Μικρασιατική ακτή, στην περιοχή της Τρωάδας και ακόμα πιο πέρα. Το Ιερό των Καβείρων ήταν ταυτόχρονα και μαντείο.

 Σε αντίθεση με τα Ελευσίνια, στα Καβείρια μυστήρια, επιτρεπόταν η συμμετοχή ατόμων αδιαφόρως εθνότητας, ηλικίας, κοινωνικού αξιώματος και φύλου. Με τη μύησή τους αναλάμβαναν ηθικές και κοινωνικές υποχρεώσεις κι' ο Διόδωρος ο Σικελιώτης λέει ότι: "οι μυούμενοι εγίνοντο ευσεβέστεροι, δικαιότεροι και κατά πάντα καλλίτεροι".Ο Πίνδαρος αναφέρει σχετικά: "... τον εκ Αγίας Λήμνου γεννηθέντα Κάβειρον ", ενώ και ο Ησύχιος στο λεξικό του αναφέρει: " Κάβειροι, καρκίνοι Πάνυ Δε τιμώνται ούτοι εν Λήμνω ως Θεοί. Λέγονται Δε είναι Ηφαίστου παίδες".

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Η σφαγή της Σαμοθράκης….


Πολλοί  αγνοούν τη σφαγή της Σαμοθράκης το 1821 αλλά γνωρίζουν τη «Νίκη της Σαμοθράκης» - το περίφημο γλυπτό που κοσμεί μια από τις αίθουσες του μουσείου του Λούβρου, στο Παρίσι. Είναι το μοναδικό γλυπτό  που κατά τη δική μου τουλάχιστον βίωση, όταν το πρωτοδείς και για ένα dt χρόνο  - που μπορεί να είναι τμήματα του δευτερολέπτου έως και 1,5 δευτερόλεπτο -  σου δημιουργεί την εντύπωση ότι είναι σε φάση φυγής από το «πόστο» του… Ειδικός δεν είμαι – και αυτό το λέω όχι για να μου συγχωρεθεί η  μακακία που πιθανόν να εκστομίσω : Το λέω γιατί θέλω να πω ότι, αν και ξέρω ένα ασήμαντο  μέρος της διεθνούς γλυπτικής δημιουργίας,  αυτό το άγαλμα μου φαίνεται ανυπέρβλητο.  Μου φαίνεται τελεσίδικα κορυφαίο όσο το  Έβερεστ  των 8848 μέτρων, στα Ιμαλάϊα….

Το άγαλμα αυτό αγόρασε ο Γάλλος Πρόξενος Σαμπουαζώ από τους Τούρκους το 1867, δοθέντος ότι οι τελευταίοι  διαχειρίζονταν την πολιτιστική κληρονομιά των  υπόδουλων λαών κατά πως ήθελαν – όπως έδειξε και η περίπτωση των Ελγινείων Μαρμάρων  . Οι Τούρκοι ασκούσαν διοίκηση στο νησί μετά τη θηριώδη καταστολή του   επαναστατικού κινήματος τον Σεπτέμβριο του 1821.  Έναν αιώνα   αργότερα, όταν πάμπολλα  παίζονταν  στις διαβουλεύσεις για τη Συνθήκη της Λωζάνης, σε αντίθεση με την Ίμβρο και την Τένεδο, η Σαμοθράκη   κρατήθηκε υπό ελληνική κυριαρχία μόλις τη τελευταία στιγμή !  Έτσι είχα την ευκαιρία κι εγώ να την  επισκεφθώ τρεις φορές, για πολλές ημέρες,  6-7 δεκαετίες αργότερα -   χωρίς διαβατήριο …. Το νησί διατηρούσε ισχυρά στοιχεία δέους, είχε τη κορυφή του όρους Σάος, είχε το Άβατον, είχε τις επιβλητικές μικρολίμνες (βάθρες),  είχε ακόμη ένα  αρχέγονο δάσος  βελανιδιάς υπό κατάρρευση – η πανδαμάτωρ κατσίκα ας όψεται….  

Ανακάλεσα όλα αυτά στη σκέψη μου σήμερα, 25 Μαρτίου 2013, χάρις σε ένα πίνακα του  Auguste Vinchon σχετικά με τη σφαγή της Σαμοθράκης από τα τουρκικά στρατεύματα.  Ο πίνακας εμπεριεχόταν  στην αναφορά του ιστότοπου art noise της Βασιλίκας Σαριλάκη


 με θέμα τους φιλέλληνες καλλιτέχνες και το πως απεικόνισαν την επανάσταση του 1821.
Τότε ο φιλελληνισμός συνιστούσε  μια υπόγεια αμφισβήτηση της  «διεθνούς τάξης πραγμάτων», που εγκαθιδρύθηκε με τη Συνθήκη της Βιέννης το 1815. Σήμερα ο φιλελληνισμός μπορεί να συγκροτήσει μια ανάλογη  δυναμική -  με την προϋπόθεση φυσικά ότι θα βρεθούν φιλέλληνες…..
Κι επειδή το αγώϊ κάνει τον αγωγιάτη : Επείγει μια πανστρατιά του οικουμενικού ελληνισμού μπροστά στα υπαρξιακά προβλήματα Ελλάδας και Κύπρου. Επείγει μια συστράτευση με λιγότερα λόγια, χωρίς φλυαρίες. Είναι κάτι που το λέω στους άλλους, για να το ακούσω κι εγώ ο ίδιος…. 

Αυτοφυή Αρωματικά-Φαρμακευτικά φυτά

Δεν χρειάζεται κανείς να συμμερίζεται το πάθος για το άρωμα, όπως ο ήρωας του Πατρίκ Ζισκίντ στο μυθιστόρημα που γυρίστηκε και φιλμ – «Άρωμα, η ιστορία ενός δολοφόνου»…Αρκεί και μόνο να σκέπτεται την εξαίσια οσφραντική «καλλονή» που διασφαλίζει η ελληνική φύση, λόγω της μεγάλης ποικιλότητας αλλά και του «εύκρατου», μεσογειακού της κλίματος : Ενός κλίματος που δεν είναι τόσο υγρό όσο αυτό της μεσευρώπης αλλά και ούτε τόσο ξηρό όσο  αυτό της Β. Αφρικής, με αποτέλεσμα να επιτρέπει τη σχετικά μεγάλη διάχυση των οσμών φυτικής προέλευσης και να προκαλεί-καλλιεργεί ευαισθησίες στους ανθρώπους…

Κάποτε θεωρούσαν την αρωματοθεραπεία τσαρλατανισμό – στην Ελλάδα πάνε 25 χρόνια τώρα. Διάφοροι που προσκόμιζαν εμπειρικά αντεπιχειρήματα δεν εισακούγονταν, μέχρι που επιστήμονες όπως η Δέσποινα Βώκου με τεκμηριωμένη αρθρογραφία – θυμίζω μόνο το δοκίμιό της «Αιθέρια Έλαια στη μεσογειακή φύση»  που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ – έδειξαν τη σχέση οσμής και ευζωϊας , ή αντιθέτως, τη σχέση δυσοσμίας και κακής ποιότητας ζωής…

Σήμερα τα αυτοφυή αρωματικά – φαρμακευτικά φυτά εισπράττουν μεγαλύτερη προσοχή, παρά τη προσπάθεια των χημικών βιομηχανιών να τα εκτοπίσουν από το εμπόριο και συνακόλουθα από τη συστηματική καλλιέργεια… Γι αυτό δεν είναι παράξενο το ότι  πολλαπλασιάζονται οι εκδηλώσεις και διαβουλεύσεις για τη χρήση τους – όπως αυτής της  6ης Απριλίου 2013, στις 12.00, στην αίθουσα Συνεδριάσεων Δημοτικού Συμβουλίου στο Λιτόχωρο (δίπλα στο Μουσείο). Εκεί  η Ένωση Νέων Αγροτών Πιερίας συνδιοργανώνει με τον Δήμο Δίου-Ολύμπου  συζήτηση για την Προώθηση Αυτοφυών Αρωματικών & Φαρμακευτικών Φυτών, με κεντρική εισηγήτρια την δρ. Ελένη Μαλούπα, τακτική Ερευνήτρια του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ.

Σύμφωνα με την «Ένωση Νέων Αγροτών Πιερίας», η Ελληνική χλωρίδα παρουσιάζει εξαιρετικό επιχειρηματικό ενδιαφέρον διότι είναι η τρίτη πλουσιότερη σε χλωρίδα περιοχή παγκοσμίως, φιλοξενεί το 50% της φυτικής βιοποικιλότητας της Ευρώπης, το 80% της Βαλκανικής χλωρίδας και στην φυτογεωγραφική περιοχή μας έχουν καταγραφεί 2944 ενδημικά αρωματικά, με εξαιρετικής φήμης και ονομαστό το Τσάϊ Ολύμπου, για το οποίο γίνεται προσπάθεια δημιουργίας ομάδας αγροτών-παραγωγών.  

Η αγορά αρωματικών φυτών ξεπερνά τα 20 δις € παγκοσμίως. Η καλλιέργεια αρωματικών φυτών χρησιμεύει  ως τρόφιμο, ως στοιχείο της  βιομηχανίας τροφίμων και της  φαρμακοβιομηχανίας, όσο και στην αρωματοθεραπεία με αντικείμενο την παρασκευή αιθέριων ελαίων.

 

Πληροφορίες  Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Αποστολή: «Ξεπουλάμε την Ακρόπολη»


Μετά από πολύμηνες και σκληρές διαπραγματεύσεις με υποψήφιους επενδυτές, ένα οικονομικό θαύμα βρίσκεται σε εξέλιξη: η εξειδικευμένη Μονάδα Ανεξέλεγκτων Κλόουν (Μ.Α.Κ.), αξιοποιώντας την τεχνογνωσία από άλλες ευρωπαϊκες εμπειρίες, τα καταφερε!
Την Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013, η Ακρόπολη πουλήθηκε όχι σε έναν, άλλα σε δύο επενδυτές ταυτόχρονα, τον Εμίρη του Κατάρ και την Eldorado Gold. Την όλη διαδικασία πώλησης ανέλαβε η Μ.Α.Κ., παρουσιάζοντας εμπιστευτικές πληροφορίες για την ύπαρξη κοιτασμάτων χρυσού κάτω από τον Ιερο Βράχο αλλά και τις δυνατότητες αξιοποίησης της ήδη δομημένης επιφάνειας του. Η συμφωνία με τον Εμιρη έκλεισε με το καθιερωμένο ποδοφίλημα ως έκφραση της ειλικρινούς ευγνωμοσύνης του ελληνικού λάου.

Εκπρόσωπος της Eldorado, δήλωσε ότι θα δημιουργηθούν έως και 10 νέες θέσεις εργασίας, με αυστηρή προτεραιότητα στις κοινωνικά ευπαθείς ομάδες των συγγενών πολιτικών προσώπων. Από την πλευρά του, ο Εμίρης υποσχέθηκε ασφαλή μεταφορά των αρχαιοελληνικών μνημείων στο Κατάρ, δημιουργία πολυχώρου μαζικής ψυχαγωγίας με πληθώρα εστιατορίων, καταστημάτων και κέντρων διασκέδασης, απαραίτητων στοιχείων για την ευημερία του ελληνικού λαού. Η μεγαλοψυχία του εμίρη επεκτάθηκε και στη δωρεά ενός βαρελιού πετρελαίου (πετρόιλ) σε κάθε πολίτη.

Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του deal, η Μ.Α.Κ. δήλωσε την αλληλεγγύη και την ειλικρινή συμπαράστασή της στον αδικοφυλακισμένο Άκη της Διονυσίου Αρεοπαγίτου έξω από το πρώην φτωχικό του.

Για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και την κάλυψη του συναισθηματικού ελλείμματος της Χώρας, η Μ.Α.Κ. τοποθέτησε διόδια αγάπης στον πεζόδρομο της Αρεοπαγίτου με υποχρεωτικό αντίτιμο φιλιά, αγκαλιές και χαμόγελα.

Η στρατιά της Μ.Α.Κ. έφτασε μέχρι το διεθνούς φήμης Μουσείο της Ακρόπολης, όπου έγινε άτυπη δημοπρασία και παρουσίαση δυνατοτήτων για την αξιοποίησή του (ενυδρείο, φοιτητική εστία, σουπερ μάρκετ, κέντρο φιλοξενίας μεταναστών, κτλ). Οι προσπάθειες πώλησης απέβησαν άκαρπες καθώς η υψηλότερη προσφορά ήταν ένας τενεκές λάδι.

Μετά τις παραπάνω δράσεις, ο δείκτης τιμών του Χρηματιστηρίου Συναισθημάτων Αθηνών έφτασε σε ιστορικό ρεκόρ ανόδου. Ειδικοί συναισθηματολόγοι-κλόουν της Μ.Α.Κ. εκτιμούν ότι υπάρχουν υψηλές πιθανότητες επιστροφής σε πρωτογενές συναισθηματικό πλεόνασμα, με συντονισμένες προσπάθειες μη βίαιης δράσης εμπλουτισμένες με όραμα, αλληλεγγύη, αισιοδοξία και αγάπη .

Η Μ.Α.Κ. παρακολουθεί στενά το φαινόμενο προ(σ)καλώντας όλους να συμμετάσχουν σε αυτό. 

Η δημιουργία της πρώτης στρατιάς κλόουν στην Ελλάδα είναι μια πρωτοβουλία των Ηλιόσπορων (
www.iliosporoi.net) και του Xavier Renou.

Oi Φωτογραφίες του  Βασίλη Παϊσιου

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Ο πολιτικός χλευασμός στο έργο του Καβάφη

Δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία : Σήμερα, 21η Μαρτίου, Ημέρα της ποίησης, θα μιλήσουν γι αυτόν πολλοί από εκείνους που ούτε ακολούθησαν ούτε προσπάθησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Δηλαδή θα μιλήσουν οι φλύαροι, οι μεγαλόστομοι, οι αρνητές της απλότητας, οι αναχωρητές στο υποκειμενικό υπερπέραν, οι υπηρέτες της σπουδαιοφανούς ασάφειας, οι συστηματικοί μπουρδουκλωματίες εικόνων.

Όμως αυτά τα 154 ποιήματα , τα δεόντως θεωρημένα και  έχοντα «τη βούλα»  του ποιητή Καβάφη, είναι η χαλύβδινη θωράκιση του μεγάλου Αλεξανδρινού ενάντια στον όποιο φιλολογικό  πετροπόλεμο .

Από  τα 154   «εγκεκριμένα»  ποιήματα  (πλάϊ στα 75 ανέκδοτα και στα 27 αποκηρυγμένα) διάλεξα τρία, άκρως διδακτικά για τη συγκυρία που βιώνουμε,   έχοντας καταλάβει από την υπερ-σαραντάχρονη αναγνωστική θητεία μου  στο συγκεκριμένο έργο ότι ο Καβάφης ήταν «χωρατατζής» κορυφαίας  ποιότητας .…

Το πρώτο (Βυζαντινός Άρχων, Εξόριστος, Στιχουργών), αναφέρεται σε έναν «ψωνισμένο»  Βυζαντινό, που νομίζει ότι του επέβαλαν την ποινή της εξορίας, λόγω των στιχουργικών επιδόσεών του… Το δεύτερο (Εν δήμω της Μικράς Ασίας) είναι «κανονικό  όργιο» - που λένε εις κανονικήν καφενοβιακήν διάλεκτον – καθώς σκιαγραφεί έναν  χαμαιλεοντισμό  μεγάλης, μαζικής κλίμακας, καθόλου ασυνήθιστο στη τρέχουσα  Τάξη Πραγμάτων. Το τρίτο (Ας φρόντιζαν) καταδύεται αυτή τη φορά  σε έναν χαμαιλεοντισμό ατομικής κλίμακας, διανθίζοντάς τον με άφθονα στοιχεία  πολιτικής παγαποντιάς και κυνισμού




Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Ένα ντοκυμαντέρ για τον κινηματογραφιστή Γρηγόρη Δανάλη, του Προκόπη Δάφνου

 Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η ΕΤΕΚΤ - Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου & Τηλεόρασης  και ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης για τα Πνευματικά Δικαιώματα Τεχνικών  Κινηματογράφου Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, την Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013, στις 20:00, στον Κινηματογράφο του ΙΜΚ,  παρουσιάζουν το ντοκιμαντέρ του Προκόπη Δάφνου "Ο Παππούς" - όπως φώναζαν με χιούμορ και τρυφερότητα τον κινηματογραφιστή Γρηγόρη Δανάλη (1916 – 1993), μια ξεχωριστή μορφή του ελληνικού σινεμά, οι φίλοι και συνεργάτες του. Για την ταινία και τον "Παππού" θα μιλήσει εισαγωγικά ο Συγγραφέας και Κριτικός Κινηματογράφου Δημήτρης Κολιοδήμος.

Ο “παππούς” - Γρηγόρης Δανάλης, αγαπούσε, ζούσε και ανέπνεε για τον κινηματόγραφο. Ξεκίνησε από μηχανικός προβολής και ηλεκτρολόγος, για να εξελιχτεί σε έναν ταλαντούχο και πολυπράγμονα εικονολήπτη, αφήνοντας ανεξίτηλο ίχνος σε τουλάχιστον 80 ταινίες (σε πολλές από αυτές συνεργάστηκε με τον αδελφό του Συρράκο Δανάλη, επίσης κινηματογραφιστή).  Εμβληματική μορφή του χώρου και Πρόεδρος, για πολλά χρόνια, της ΕΤΕΚΤ, ανέθρεψε και υποστήριξε  νεώτερους συναδέλφους του, έδωσε αγώνες για τα δικαιώματά τους, και έζησε από κοντά τον παλιό ελληνικό κινηματογράφο, τότε που οι συνθήκες αναδείκνυαν σκηνοθετικές και σεναριακές λύσεις, όπου διέπρεπαν η ικανότητα, η εφευρετικότητα και η φαντασία για την αντιμετώπιση του κάθε είδους προβλήματος.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού

Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα για τα Νερά (22.3.2013) βρίσκει τη χώρα μας στη διαδικασία ξεπουλήματος των δύο μεγαλύτερων εταιριών ύδρευσης της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ που συνολικά προσφέρουν υπηρεσίες ύδρευσης σε περίπου 6 εκατομμύρια πολίτες στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Η αρχή έγινε με την πρόσκληση για την υποβολή εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την απόκτηση του 51% της ΕΥΑΘ, που ανακοινώθηκε στις 21 Φεβρουαρίου από το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και η οποία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους. Και έρχεται η σειρά της ΕΥΔΑΠ.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι πιστεύουμε ότι το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό απαραίτητο για τη ζωή, στο οποίο πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως της οικονομικής τους κατάστασης και δεν πρέπει να στοχεύει στη μεγιστοποίηση των κερδών

ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ


Το Θεατρικό μονόπρακτο  του Γιάννη Ρίτσου, «ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ», παίζεται σήμερα, Τετάρτη 20 Μαρτίου και ώρα 7.30, στην Πινακοθήκη Γρηγοριάδη, Μαρίνου Αντύπα 18, Νέο Ηράκλειο (τηλέφωνο γραμματείας :210 – 2719744) από τη θεατρική ομάδα “ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΩΤΕΙΝΟ”. Η ιδιαιτερότητα του γεγονότος έγκειται στο ότι η συγκεκριμένη ομάδα – κατά δήλωσίν της - υπηρετεί το ενεργειακό- θεραπευτικό θέατρο κατά τα Ασκληπιακά πρότυπα, παράλληλα δε την «παράσταση» προλογίζει ο βιοθεραπευτής-χειροθέτης Κωνσταντίνος Τσάμης…Κατά τα άλλα, ερμηνεύει η «Λυδία», παίζει  πιάνο η  Irina Knyazeva , ενώ η Θεατρική επιμέλεια γίνεται από τον  Νίκο Γιαννίκα και η ενδυματολογική πλευρά καλύπτεται από την  Ρουμπίνη Βολανάκη.

Η παράσταση πραγματοποιείται  στο πλαίσιο της έκθεσης της Πινακοθήκης Γρηγοριάδη υπό τον  τίτλο ‘’Τον Καιρό Των Ελλήνων’’, περιέχοντας  έργα των Ελλήνων εικονογράφων των αρχών του 20ου αιώνα με αναφορά  στην επανάσταση του 1821.

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Σάββας Παύλου :ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ


Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Ο Σάββας Παύλου, συγγραφέας μεταξύ άλλων  και του πονήματος «Λαογραφικαί τινες παρατηρήσεις επί των κινηματογράφων του Άστεως», όπου και προσεγγίζει το μέγα θέμα των εν Αθήναις πορνοκινηματογράφων, φαίνεται πως επιπίπτει την τρέχουσα περίοδο επί των εμπεριεχόντων διάλογον ασμάτων…Η κολεξιόν εις ην επιδίδεται θα καταστή προφανώς πλουσιωτέρα, εάν και εφόσον αναφερθή εις τα διαφημιστικά του πολυκαταστήματος ΤΖΑΜΠΟ, που είχεν ειδικάς επιδόσεις εις την ανάδειξιν  του λαϊκού μελό….Από την δική μου πλευρά  καταθέτω στοιχεία τινά  λαϊκού άσματος της δεκαετίας του 1960, προς επίρρωσιν του Κυπρίου συγγραφέως , υποσχόμενος μεγαλυτέραν ενίσχυσιν εις το μέλλον : 

Κλαψ, κλαψ, κλαψ

Λυγμ, λυγμ, λυγμ

από το βάθος ακούγεται  βαριά ανδρική φωνή :

ΣΚΑΣΕ  ΣΚΑΣΜΕΝΟ !

εις απάντησιν μελιστάλακτος γυναικεία φωνή, συνοδεία ορχήστρας εκ βουζουκίων :

 Μη το λες το παιδί μου σκασμένο…

Κλπ. κλπ.

Εδώ  τελειώνει ο πρόλογος του ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ και ακολουθεί  το κείμενο του  Σάββα Παύλου

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

5η Έκθεση "Ελαιοτεχνία" και Ελαιόλαδο…


Τόσοι και τόσοι διαγωνισμοί γίνονται, ουδείς  όμως  θα έπρεπε να προέχει του διαγωνισμού σχετικά με το μαγικό υγρό που είναι τρόφιμο αλλά και θεραπευτικό μέσο, υπόβαθρο ποιότητας ζωής και δομικό στοιχείο της μεσογειακής δίαιτας….Τέλος πάντων, ο διαγωνισμός για το ελαιόλαδο – στα πλαίσια της έκθεσης ΕΛΑΙΟΤΕΧΝΙΑ – έχει γίνει πλέον θεσμός και αποκτά όλο και μεγαλύτερη απήχηση. Στον φετινό διαγωνισμό, του οποίου την αξιοπιστία εγγυήθηκαν δια της παρουσίας τους οι κυρίες Χριστοπούλου και Λαζαράκη (χημικοί και διεθνείς γευσιγνώστριες), έλαβαν μέρος 66 δείγματα – προϊόντα. Ανάλογος διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε για τη συσκευασία ελαιολάδου, με εξαμελή επιτροπή όπου επικεφαλής ήταν ο Πρόεδρος της Ένωσης Γραφιστών Ελλάδας(Τζανέτος Πετροπουλέας)


Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Φοιτητές του Παντείου δεν ήξεραν τη Μάχη του Μαραθώνα


 


Πρόλογος ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Από το δικτυακό τόπο των Γεωτεχνικών (PEEGEP) μαθαίνω για μια φοιτητική ομήγυρη οπωσδήποτε  ευάριθμη (300 άτομα), που αγνοούσε την «υπόθεση» της μάχης του Μαραθώνα….Ε ρε xeftilization,το να γνωρίζεις περί του μαραθωνίου δρόμου(42.195 μέτρα ακριβώς !) και να αγνοείς τη προέλευση του γεγονότος ! Είναι σα να ξέρεις που βρίσκονται οι Αμπελό-κηποι Αθηνών, αλλά όταν  σε ρωτάνε για το παρελθόν του χώρου να απαντάς ότι προέρχεται από κάτι λιγνιτωρυχεία που υπήρχαν…..

 

 

«Αίσθηση και έντονο προβληματισμό έχει προκαλέσει στην πανεπιστημιακή κοινότητα το τραγελαφικό περιστατικό που αποκάλυψε ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Δονάτος Παπαγιάννης. Όταν ρώτησε 300 φοιτητές του να του πουν τι ξέρουν για τη Μάχη του Μαραθώνα, στην αίθουσα επικράτησε νεκρική σιγή.

Την κατάσταση έσωσε μια φοιτήτρια, η οποία αν και αλβανικής καταγωγής, περιέγραψε με καταπληκτική ακρίβεια τα γεγονότα της μάχης. Σύμφωνα με το όσα ανέφερε με γλαφυρό τρόπο ο καθηγητής στην Espresso:

«Το μάθημα γίνεται σε προχωρημένο εξάμηνο του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης. Το παρακολουθούν περίπου τριακόσιοι φοιτητές. Υπό προθεσμία δηλαδή, νέοι επιστήμονες. Κάποια στιγμή ο λόγος στρέφεται στον Μαραθώνιο που έλαβε χώρα στην Αθήνα και προκάλεσε μάλιστα το ενδιαφέρον σε αθλητές όλου του κόσμου, αλλά και του ελληνικού κοινού, αφού προβλήθηκε live από την τηλεόραση» σημείωσε και πρόσθεσε:

«Ρώτησα με την ευκαιρία τους φοιτητές μου να μου πουν, λόγω ποιου γεγονότος οργανώνεται συγκεκριμένος αγώνας δρόμου. Άκρα του τάφου σιωπή. Ουδεμία απάντηση... Ουδείς γνώριζε! Επέμεινα... 
«Δεν θα προχωρήσω την παράδοση του μαθήματος, αν δεν ακούσω απάντηση στο συγκεκριμένο ερώτημα» είπα. 
Σιωπή. Ξάφνου σηκώνεται ένα χέρι. Με αυτοπεποίθηση. Δεν τρέμει. Νιώθω μια ελαφριά εκτόνωση. 
«Επιτέλους, γνωρίζει ένας» σκέφτηκα. Σώθηκε τουλάχιστον η τιμή του πανεπιστημίου».

«Αγαλλίαση»

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος: «Ήταν φοιτήτρια. Με άψογη εκφραστική λεπτότητα και με καταπληκτική ακρίβεια περιέγραψε τα γεγονότα της μάχης του Μαραθώνα. Ένιωσα μια κρυφή αγαλλίαση. Αλλά ταυτόχρονα και περηφάνια για την πληθωρική ευρυμάθεια της φοιτήτριάς μου, έστω και αν ήταν μία και μοναδική. 
Για να την επιβραβεύσω, την ρώτησα πώς τη λένε και από ποιο μέρος της Ελλάδας είναι (με τον ενδόμυχο φόβο μήπως ήταν από τον Μαραθώνα!) 
Με έμφυτη ταπεινότητα μου απάντησε: «Με λένε Συλβάνα και είμαι από την Αλβανία».


2

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

"Ήσυχοι" ή ελεύθεροι....

Στις 10 Μαρτίου 2013 ο Φυσιολατρικός, Πολιτιστικός, Εξωραϊστικός, Εθελοντικός Σύλλογος «ΓΑΙΑ» και o Περιβαλλοντικός Πολιτιστικός Όμιλος Μάνης «ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο. ΜΑΝΗΣ» συνδιοργάνωσαν τη δεύτερη Γιορτή της Άνοιξης, τη γιορτή των σπόρων, με το σκεπτικό που έθεσε πολύ εύστοχα η μεσσήνια καλλιεργήτρια κα Χ. Καραλέκα :   «ή θα είμαστε ήσυχοι, ή θα είμαστε ελεύθεροι»

Δεκάδες καλλιεργητές από όλη την Πελοπόννησο ήρθαν στην Καρδαμύλη για να ανταλλάξουν αλλά και να μοιράσουν σπόρους σε ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τις παραδοσιακές καλλιέργειες φυτών με αυθεντικούς και όχι υβριδικούς σπόρους, έτσι ώστε οι ΝΤΟΠΙΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ φυτών πολλές από τις οποίες (κυρίως κηπευτικών) έχουν σχεδόν χαθεί να μπορέσουν να επιβιώσουν. Παράλληλα, οι περίπου 500 συμμετέχοντες είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε, να ενημερωθούμε και να γιορτάσουμε όλοι μαζί τον ερχομό της άνοιξης.

Όλη αυτή η προσπάθεια διάσωσης και διάδοσης των ντόπιων ποικιλιών έγινε αφενός για να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε το ελάχιστο που μας έχει απομείνει από τη ντόπια βιοποικιλότητα, άλλωστε μόλις σε μια γενιά έχουν χαθεί χιλιάδες ποικιλίες που πια δε θα μπορέσουμε να ξαναβρούμε όσο κι αν προχωρήσουμε τεχνολογικά, αλλά και γιατί πιστεύουμε πως παίρνοντας σπόρους χιλιετιών από το χέρι του παππού και της γιαγιάς στο δικό μας χέρι και σπέρνοντάς τους, σπέρνουμε και φυτεύουμε την ελπίδα, τη μνήμη, τη χαρά, ασπίδα στην απελπισία και στο φόβο και όπλο ενάντια σε όσους θέλουν να ελέγξουν το μέλλον, μέσω της διατροφής μας.

Αυτά λοιπόν τα ταπεινά σποράκια που δίνονται χωρίς χρήματα από χέρι σε χέρι και από καρδιά σε καρδιά  και που μπορούν να μας θρέψουν στα δύσκολα χρόνια που ζούμε και θα ζήσουμε, που μπορούν να μας δώσουν τη δυνατότητα να εναντιωθούμε στα συμφέροντα των πολυεθνικών κολοσσών που θέλουν να ελέγξουν πλήρως τη διατροφή μας, έφεραν πιο κοντά εκατοντάδες ανθρώπους από τη Λακωνία, τη Μεσσηνία και όλη την Πελοπόννησο στην όμορφη Καρδαμύλη. Επισκέπτες και καλλιεργητές αγκάλιασαν την εκδήλωση με ενδιαφέρον, μοιράστηκαν κοινές αγωνίες, εξέφρασαν ερωτήματα.

Στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα, μίλησαν