Κλακέτα STORY

  

ένα ντοκιμαντέρ για την πρώτη γυναίκα σκριπτ του ελληνικού κινηματογράφου Δέσποινα Κοντογιώργου

του Προκόπη Δάφνου 

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014, 21:00

Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης 

Προλογίζει η Κλειώ Φανουράκη

σκηνοθέτης - θεατρολόγος  

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και ο Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης για τα Πνευματικά Δικαιώματα Τεχνικών  Κινηματογράφου Ο ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, παρουσιάζουν τη Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014, στις 21:00, στον Κινηματογράφο του ΙΜΚ, την ταινία Κλακέτα STORY, ένα ντοκιμαντέρ του Προκόπη Δάφνου για την παλαίμαχο του ελληνικού κινηματογράφου Δέσποινα Κοντογιώργου. 

Η Δέσποινα Κοντογιώργου, πρώτη γυναίκα σκριπτ και βοηθός σκηνοθέτη στην ιστορία του ελληνικού σινεμά, ξεκίνησε την καριέρα της το 1950. Εργάστηκε επί χρόνια στα κινηματογραφικά πλατό σε ταινίες σταθμούς (Η ΛΥΚΑΙΝΑ – 1951, ΤΟ ΞΥΠΟΛΥΤΟ ΤΑΓΜΑ – 1953, ΣΤΕΛΛΑ - 1955, ΦΑΙΔΡΑ  - 1962), κ.ά.), καθώς και σε πλήθος ξένων κινηματογραιφκών παραγωγών.

Aυτή η υπόθεση των ιπτάμενων δεινόσαυρων με κάνει να συγκινούμαι….

Ήταν κάπου στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 80 και ήμουν στη συντακτική επιτροπή της «Νέας Οικολογίας», κι ακόμη συνδρομητής του αμερικάνικου περιοδικού TIME… Εκεί  διάβασα την αναφορά μιας ομάδας επιστημόνων για   κάποια  περίεργα υπερμεγέθη οστά  - μέχρι τότε θεωρούμενα ως ανήκοντα σε μαμούθ. Οι συγκεκριμένοι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα οστά ανήκαν σε ένα είδος που όφειλε να είχε υπάρξει μέσα στο «εξελικτικό δέντρο»,  που ήταν δεινόσαυρος και μάλιστα ιπτάμενος !  Μάλιστα δε πήραν δυο ελληνικά στοιχεία (πτερό+σαύρα) και το ονόμασαν Pterosaur , δηλαδή Πτερόσαυρο !
Η  ανακάλυψη αυτής της ανακάλυψης (!) με έκανε περήφανο αλλά και επιφυλακτικό ως προς την πορεία της : Οι ισχυρισμοί περί της ύπαρξης ενός είδους βάρους 4,5 τόνων, με άνοιγμα  πτερύγων 14 μέτρα και χρησιμοποίηση κανονικών διαδικασιών απογείωσης/πτήσης(!), ηχούσαν πολύ ωραίοι αλλά όχι και τόσο πειστικοί. Όμως της ανακάλυψης το αληθές επιβεβαιώθηκε με την πάροδο του χρόνου και τους πολλαπλούς επιστημονικούς ελέγχους :  Ο Πτερόσαυρος υπήρξε, και μάλιστα πολύ πριν το τέλος της Ιουράσιας περιόδου.
Μια διεθνής ομάδα παλαιοντολόγων ανακάλυψε στην έρημο Γκόμπι της βορειοδυτικής Κίνας το απολίθωμα του αρχαιότερου πτερόσαυρου που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα, ο οποίος ζούσε πριν από 163 εκατ. χρόνια περίπου και πήρε το όνομα Κρυπτοδράκων (κρυμμένος δράκος).

Κάλεσμα συμμετοχής στην ομαδική έκθεση «Αόρατα Νησιά»

Στον Ορίζοντα Γεγονότων, Κεραμεικού 88
από τις 6 έως 20 Ιουνίου 2014
 

Ποια είναι τα αόρατα νησιά; Οι αθέατες όψεις του πραγματικού, οι αθέατες όψεις των άλλων, των εαυτών μας, αλλά και οι αθέατες όψεις του χρόνου που άλλοτε σκεπάζει και άλλοτε αποκαλύπτει η πάχνη του. ΄Ισως το θέμα να’ ναι  τελικά ο τρόπος με τον οποίο μας αποκαλύπτονται οι αθέατες όψεις, «ανάμεσα από τις γραμμές», μια υπόθεση που σχετίζεται με την τέχνη, αλλά όχι μόνο...

Έργα χώρου, βίντεο, ζωγραφικής, διάδρασης. Κείμενα αλλά και δράσεις.

Η έκθεση πρωτοπαρουσιάστηκε με τις πρώτες συμμετοχές στην Art Athina 2014 και θα ταξιδέψει και σε νησιά την περίοδο του καλοκαιριού.Δηλώσεις συμμετοχής και πληροφορίες στο katehaki54@yahoo.gr έως 31 Μάη

 

«Μην καταστρέψετε τις ακτές σας, όπως η Ισπανία»

Επιστολή με την οποία καλεί την ελληνική κυβέρνηση να μην ακολουθήσει το αποτυχημένο παράδειγμα της Ισπανίας στη διαχείριση του αιγιαλού απέστειλε  προς τους Υπουργούς Οικονομικών και Τουρισμού, ο Διευθυντής του WWF Ισπανίας.
Όπως επισημαίνει στην επιστολή του ο Χουάν Κάρλος ντελ  Όλμο, αυτή τη στιγμή, το 75% των ισπανικών ακτών έχει οικοδομηθεί ή βρίσκεται σε στάδιο οικοδόμησης (με ρυθμό 8 εκτάρια ανά ημέρα τα τελευταία 20 χρόνια), ενώ το πρώτο χιλιόμετρο ακτογραμμής έχει οικοδομηθεί πλήρως στο ένα τρίτο των μεσογειακών ακτών της Ισπανίας. Την ίδια στιγμή, σχεδόν μισό εκατομμύριο κατοικίες είναι κενές!
Ο Διευθυντής του WWF Ισπανίας απευθυνόμενος στον Γιάννη Σουρνάρα και την Όλγα Κεφαλλογιάννη επισημαίνει ότι: 

«Όπως είμαι σίγουρος πως θα γνωρίζετε, η Ισπανία είναι η χώρα της Μεσογείου που υποφέρει τα μέγιστα από τη δραματική αλλοίωση και καταστροφή της παράκτιας ζώνης της. Η εκτεταμένη οικοδομική δραστηριότητα τις τελευταίες δεκαετίες, δίχως πρόβλεψη για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις είχε καταστροφικές συνέπειες, τις οποίες η χώρα καλείται να αντιμετωπίσει τα επόμενα χρόνια».
Ο Χουάν Κάρλος δελ Όλμο καλεί «εκ βάθους καρδιάς» τους υπουργούς Οικονομίας και Τουρισμού να εξασφαλίσουν «πως οποιαδήποτε νομοθεσία που αφορά στην παράκτια ζώνη θα εγγυάται την προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων και των οικολογικών υπηρεσιών που παρέχουν, ούτως ώστε να αναγνωριστεί η Ελλάδα διεθνώς ως σημαντικός τουριστικός προορισμός με σεβασμό για το βασικό τουριστικό προϊόν: τη φύση».

[Εν όψει, φωτογραφία από δράση της ΜEDASSET για τη προστασία της χελώνας]

Ο ορισμός του δάσους τώρα δικαιώνεται ….

ΣΧΟΛΙΟ ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Δάσος δεν είναι μια οποιαδήποτε έκταση, ούτε είναι μια έκταση που αυθαίρετα παίρνει και χάνει αυτό τον χαρακτηρισμό . Το δάσος είναι μια ολότητα χαρακτηριστικών, μερικά από τα οποία μπορεί να αρθούν προσωρινά – φερειπείν μετά από μια πυρκαγιά –  που γενικά  όμως   ανακάμπτουν και παραμένουν θέμα της Δασολογικής Επιστήμης.  Αυτή η τελευταία  προβάλλει τον κανόνα «άπαξ δάσος εσαεί δάσος», ό οποίος, παρά την μεταφυσική χροιά  που εμπεριέχει (τίποτε στη φύση δεν είναι παντοτινό…) στηρίζει τη μακρά διάρκεια του δάσους,  αντίθετα στην μικρόνοια κάποιων διαχειριστών……. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και πιο πρόσφατα η τροϊκανή χούντα, επιχείρησαν να βάλουν χέρι στο δάσος. Όπως οι καλόγεροι βάφτιζαν το κρέας νηστήσιμο για να μπορούν  να το κατασπαράζουν εν συνεχεία, έτσι και οι «λεγάμενοι» ξεκίνησαν κάμποσες φορές από την στρέβλωση του ορισμού  του δάσους για τα περαιτέρω. Όμως το Συμβούλιο Επικρατείας είχε διαφορετική γνώμη......

 ΠΗΓΗ :ΚΟΝΤΡΑ (23/5/2014)

Στις 12.5.14, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Ν. Ταγαράς αναγκάστηκε να υπογράψει την εγκύκλιο την οποία εισηγούνταν η Διεύθυνση Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΔΠΔΦΠ), προτείνοντας την αποδοχή των αποφάσεων 32, 33 και 34/2013 του ΣτΕ. Με την εγκύκλιο αυτή απόφαση θα ισχύει πλέον ο συνταγματικός ορισμός του δάσους (όπως διατυπώνεται στο άρθρο 24 του συντάγματος), με την προσθήκη ότι δε θα απαιτείται πλέον η ύπαρξη είτε συγκεκριμένων ειδών άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό είτε ένας συγκεκριμένος βαθμός συγκόμωσης και μια ελάχιστη έκταση προκειμένου αυτή να χαρακτηριστεί είτε ως δάσος είτε ως δασική έκταση. Ακόμη, με την εγκύκλιο αυτή απόφαση καταργήθηκε η απόφαση 204262/4545/23-11-2010 του πρώην υφυπουργού Περιβάλλοντος Αθ. Μωραΐτη, με την οποία εισάγονταν ελάχιστη έκταση και ελάχιστος βαθμός συγκόμωσης.

Προστασία του περιβάλλοντος και αποζημίωση των θιγομένων...

Νέο Σχέδιο Νόμου: «Χωροταξικός και Πολεοδομικός Σχεδιασμός»

Παρατηρεί η «Ελληνική Εταιρεία  Περιβάλλοντος και Πολιτισμού»  σχετικά με  το νομοσχέδιο για τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, που τέθηκε υπό διαβούλευση μεταξύ 8 και 22 Μαϊου :

    αντί για σταθερότητα, διαφάνεια και αντικειμενικότητα στις διαδικασίες χωρικού σχεδιασμού, τις καθιστούν ένα είδος «φυσαρμόνικας», την οποία μπορεί να παίζει κατά βούληση η πολιτική ηγεσία και οι «επενδυτές», οι οποίοι αποκτούν τη δυνατότητα πολεοδόμησης ή κατά βούληση ρύθμισης των πάντων, με τη θέσπιση περιοχών παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. (Άρθρο 9, παρ. 1.3.2). 

 

ΟΛΗ Η ΚΡΙΤΙΚΗ Της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ :

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος & Πολιτισμού είχε ενεργή συμμετοχή στη συζήτηση για την αναμόρφωση του πλαισίου χωρικού σχεδιασμού που οργάνωσε το ΥΠΕΚΑ το 2013. Είχε υποβάλλει τότε λεπτομερές υπόμνημα με συγκεκριμένες προτάσεις για τη ριζική αναδιάρθρωση του σχετικού πλαισίου, σε πέντε επίπεδα, με στόχο το ξεκαθάρισμα της πολυνομίας και των επικαλύψεων και των συγκρούσεων των υφισταμένων ρυθμίσεων.

[Εν όψει, έργο του Tosa Mitsuoki (Ιαπωνία)]

ΟΥΡΑΝΟΓΡΑΦΙA

ΟΔΗΓΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΑΝΑ ΜΗΝΑ

 Δέκα χρόνια έχουν περάσει από την πρώτη έκδοση στα ελληνικά του φημισμένου οδηγού παρατήρησης του ουρανού The Monthly Sky Guide.   Στα δέκα αυτά χρόνια το βιβλίο παραμένει σταθερά ψηλά στην εκτίμηση των ερασιτεχνών αστρονόμων, πράγμα που επαληθεύεται από τις  πωλήσεις του….

Ενημερωμένη με τις θέσεις των πλανητών και τις επικείμενες εκλείψεις μέχρι το τέλος του έτους 2017, η ένατη έκδοση (τέταρτη στα ελληνικά) του διάσημου οδηγού των Ian Ridpath και Wil Tirion τίθεται στην υπηρεσία των ερασιτεχνών αστρονόμων κάθε επιπέδου.

Το βιβλίο περιέχει ένα κεφάλαιο για κάθε μήνα, στο οποίο περιγράφονται οι αστέρες, οι αστερισμοί, τα αστρικά σμήνη, τα νεφελώματα και οι γαλαξίες που ξεχωρίζουν. Οι 50 ευανάγνωστοι και εύχρηστοι χάρτες αποτελούν  βασική εισαγωγή στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου. Όλα τα αντικείμενα που περιγράφονται είναι θεατά με ένα ζευγάρι κιάλια ή με ένα μικρό τηλεσκόπιο, ενώ τα περισσότερα από αυτά είναι θεατά και με γυμνό μάτι.

Πέντε “μύθοι” για το Έβερεστ

Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Δυσκολεύτηκα να καταλάβω την αναφορά στους "μύθους" από τον   Grayson Schaffe,  σχετικά με  τις αναβάσεις στο όρος Έβερεστ, την «κορυφαία των κορυφών» του πλανήτη.  Λόγου χάρη, τι εννοεί όταν συμπεριλαμβάνει στους μύθους   το ότι «το Έβερεστ είναι ένα από τα δυσκολότερα βουνά για ορειβασία»; Γιατί, δεν είναι; Και τι αλλαζει απο το γεγονός ότι 5000 άνθρωποι, μετά τον Έντμουντ Χίλαρυ του 1953, έχουν αναρριχηθεί  στα  8848 μέτρα του   ύψους του-για την ακρίβεια; Εάν εξαιρέσει κανείς τους ορειβατικούς εξοπλισμούς, που διαρκώς βελτιώνονται, όλες οι  δυσκολίες του χώρου παραμένουν οι ίδιες…

Ιδού η άποψη του Grayson Schaffe, όπως αναδημοσιεύθηκε στο ANTINEWS από το http://www.washingtonpost.com/opinions/five-myths-about-mount-everest/2014/04/24/9a30ace2-caf5-11e3-a993-b6b5a03db7b4_story.html

1.Το Έβερεστ είναι ένα από τα δυσκολότερα βουνά για ορειβασία

Το Έβερεστ είναι πολύ υψηλό – 8.850 μέτρα την τελευταία φορά που μετρήθηκε- και πολύ επικίνδυνο. Περισσότεροι από 250 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο βουνό, απ’ όταν μια χιονοστιβάδα σκότωσε επτά οδηγούς Σέπρα που εργάζονταν για τον καταδικασμένο Βρετανό εξερευνητή George Mallory το 1924. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να σκοτωθείς εκεί: χιονοστιβάδες, πνευμονικό και εγκεφαλικό οίδημα, πτώσεις, δυσεντερία, εγκεφαλικό επεισόδιο και υποθερμία.

Περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι έχουν αναρριχηθεί στο Έβερεστ μέσω δύο διαδρομών: η νοτιοανατολική κορυφογραμμή από το Νεπάλ και η βόρεια κορυφογραμμή από το Θιβέτ. Οι ορειβάτες τα αποκαλούν «walk-ups» ή μακροχρόνιες, αργές αναβάσεις. Οδηγοί όπως ο Dave Hahn έχουν ανέβει στο βουνό 15 φορές, ενώ δύο Σέρπα, ο Apa Sherpa και ο Phurba Tashi Sherpa, έχουν αναρριχηθεί σε αυτό 21 φορές!

Βιοποικιλότητα στην πόλη : Αλήθεια ή ψέμματα;

 

Της Σταυρούλας Κατσογιάννη

Γεωπόνου- Αρχιτέκτονος τοπίου

 

Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Η πόλη που τελεί σε θεσμική όσμωση με τη φύση,  που εμπεριέχει  φυτικές διατάξεις, οσμές, σημεία των εποχών, ανθούς, δέντρα εμβληματικά ιστορικών γεγονότων,  πουλιά, χελιδόνια, είναι αναμφίβολα μια πόλη πλουραλιστική, ικανή να ανταποκρίνεται στην ακόρεστη ανάγκη του ανθρώπου για ποικιλότητα.  Πως ανταποκρίθηκαν σε αυτή την ανάγκη οι δημοτικοί συνδυασμοί των εκλογών που βρίσκονται σε εξέλιξη – ή έστω, πως ενσωμάτωσαν μέσα στο μήνυμά τους μια παιδαγωγική χροιά «συμβίωσης» αστικού περιβάλλοντος και φύσης; Δεν ξέρω όλα  όσα ειπώθηκαν, αλλά μου φαίνεται πως μάλλον θα χρειαστεί να περιμένουμε ως το 2019 για να ακούσουμε τέτοια πράγματα.… 

Το άρθρο της Κατσογιάννη

 

Βιοποικιλότητα και τοπίο συνδέονται άμεσα με μια σχέση αλληλεπίδρασης και  αλληλεξάρτησης.  Το τοπίο δεν είναι παρά ένα μωσαικό  που συντίθεται από διαφορετικούς τύπους ζωής που κατανέμονται στο χώρο και του δίνουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Η Ελλάδα αποτελεί μοναδικό τόπο με μεγάλο πλούτο  βιοτόπων και  οικοσυστημάτων, τα φυτικά είδη που έχουν καταγραφεί  ξεπερνούν τα 6.500 και τα ενδημικά είδη φτάνουν τα 1.150 δηλ. φυτά που φύονται μόνο στη χώρα μας και πουθενά αλλού. Αντίστοιχα η Γερμανία, με έκταση σχεδόν τριπλάσια της Ελλάδος έχει 2.700 είδη και 6 ενδημικά, η Αγγλία με διπλάσια έκταση έχει 1.550 είδη και 16 ενδημικά. Η βιοποικιλότητα δεν είναι παρά ένας μηχανισμός που έχει εφεύρει η φύση για να καταφέρνει να επιβιώνει μέσα  στο χρόνο.

 

Μπορούμε όμως να μιλάμε για αστική βιοποικιλότητα, για  διατήρηση της  και  προστασία των ενδιαιτημάτων των ειδών; και τι σημαίνει αστική βιοποικιλότητα; Αστική βιοποικιλότητα είναι ο πλούτος των ζωντανών οργανισμών που διαβιώνουν μέσα στη πόλη και κυμαίνονται από τα όριά της ως το κέντρο της. Είναι το κοτσύφι που επισκέπτεται κάθε μέρα τις γλάστρες μου, είναι η κάπαρη που φύτρωσε σε μια ρωγμή της δίπλα μονοκατοικίας, είναι οι κουκουβάγιες στο λόφο του Φιλοπάππου,  οι νυχτερίδες,  είναι οι υπερένειες που έχουν φυτρώσει στις νησίδες. Έχει διαπιστωθεί ότι όσο πιο παλιά είναι η πόλη τόσο πιο πλούσια είναι σε είδη.

O Tαυρομάχος πέθανε …

Δεν έχω διατελέσει κάτοικος «ταυροφιλικών» χωρών, αλλά υποθέτω ότι η ταυρομαχία εκεί θα θεωρείται υπέρτατη μαγκιά…Έχω υπόψη μου ένα παλιό κείμενο  του Μιχάλη του Μιχελή για τις ταυρομαχίες, δημοσιευμένο στη «Νέα Οικολογία», πάνε είκοσι χρόνια περίπου :  Εκεί ο Μιχελής έκανε φύλλο και φτερό το  μύθο της έντιμης αναμέτρησης ταύρου και ταυρομάχου, αναλύοντας τη σωματική καταπόνηση και τους τραυματισμούς που υφίσταται  το δυστυχισμένο ζώο  «στα παρασκήνια», για να χάσει οπωσδήποτε  το ματς…

Ένα επικίνδυνο σπορ αμείβεται καλά- γιατί μέσα στην αμοιβή εμφιλοχωρεί η αποζημίωση για το ρίσκο του τραυματισμού ή και του θανάτου… Βάζω στοίχημα ότι η αμοιβή του 27χρονου ταυρομάχου που έχασε  τη ζωή του  στο Μεξικό, εξαιτίας τραύματος που υπέστη όταν το κέρατο ενός ταύρου τρύπησε μια αρτηρία στον δεξί του μηρό, θα ήταν πολύ μεγάλη. Στατιστικά, μια ημέρα των ημερών θα την πλήρωνε κάποιος. Και τελικά την πλήρωσε αυτός,  στην αρένα ταυρομαχίας της πόλης  Σεϊμπαπλάγια, στην πολιτεία Καμπέτσε.

Τα βάρβαρα σπορ, που επιφέρουν δυσμενείς καταστάσεις στη φύση, που υποβαθμίζουν τα ζώα στην κατάσταση του res και παραγνωρίζουν τον ασύλληπτο πόνο τους, ήταν πάντοτε στο στόχαστρο των κινημάτων ποιότητας ζωής. Σήμερα που η Νέα Τάξη  πισωγυρίζει τη κοινωνία και τα ήθη σε μορφές βαρβαρότητας, η καταγγελία των σπορ που καλλιεργούν τη σκληρότητα είναι μέρος του αγώνα για ένα ανθρώπινο ήθος. Όσον αφορά την παράδοση, θα πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα  : Ό,τι  είναι παραδοσιακό δεν είναι οπωσδήποτε "πολιτισμός". Ούτε είναι θέσφατο και διατηρητέο στους αιώνες των αιώνων… 

[Εν όψει, έργο του Χουάν Μιρώ]

58 (προς το παρόν) φορείς καταγγέλλουν το Ν/Σ για τον αιγιαλό….

Οι φορείς που υπογράφουν παρακάτω, μετά τη συγκέντρωση στο Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος την Πέμπτη 15 Μαΐου 2014, λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις του Σχεδίου Νόμου με τίτλο: «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας», καταγγέλλουν ότι:

Μετά τη δημόσια γη, τον χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό και τις διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης, στο βωμό της «ανάπτυξης» επιχειρείται τώρα να θυσιαστεί και το πολυτιμότερο τμήμα της κοινόχρηστης δημόσιας γης, δηλ. ο αιγιαλός και οι παράκτιες και παραλίμνιες περιοχές.

Το νομοσχέδιο έχει συνταχθεί κατά παράβαση του άρθρου 24 του Συντάγματος και των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας για την προστασία των ακτών και του τοπίου, χωρίς το αναγκαίο επιστημονικό έρεισμα και χωρίς τη συμμετοχή των αρμόδιων επιστημονικών δημοσίων φορέων, με σκοπό να άρει, μετά τους διαδικαστικούς, και κάθε ουσιαστικό περιορισμό στις επενδυτικές προτάσεις.

Οι ρυθμίσεις πλήττουν ευθέως και ανεπανόρθωτα τον πυρήνα του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας,

Δεν θα πούνε το νερό νεράκι….

Με μαζικότατη συμμετοχή που ξεπερνά τις 200.000 και ένα εκκωφαντικό ΟΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ σε ποσοστό που ξεπερνάει το 95% , απάντησαν οι πολίτες της Θεσσαλονίκης στις προσπάθειες της κυβέρνησης να φιμώσει τη φωνή τους, ώρες πριν την διεξαγωγή του άτυπου μεν, αλλά καθόλα νόμιμου δημοψηφίσματος για το νερό.
Οι Θεσσαλονικείς  πρέπει να είναι διπλά υπερήφανοι, για την προάσπιση ενός συλλογικού αγαθού  αλλά και για την προάσπιση της ουσίας της δημοκρατίας, που είναι η αδιαμεσολάβητη έκφραση της βούλησης των πολιτών.

Τριήμερο Αλληλεγγύης, Δημιουργίας & Βιωσιμότητας

Αθήνα, 30 Μαίου-1 Ιουνίου 2014 

Το Εναλλακτικό Φεστιβάλ Αλληλέγγυας & Συνεργατικής Οικονομίας μας  καλεί στο πρώτο Τριήμερο Αλληλεγγύης, Δημιουργίας και Βιωσιμότητας που θα πραγματοποιηθεί στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κάμπινγκ Βούλας από 30 Μαϊου έως 1 Ιουνίου 2014.

Λαμπρά, να πάμε στο φεστιβάλ. Αλλά αυτή τη πρωταρχική πρόταση  τι την θέλουν – μήπως για να καθησυχάσουν κανένα; -  και  εν πάση περιπτώσει τι ερμηνεύει;

Η πρόταση : «Θεωρούμε ότι η επονομαζόμενη "κρίση" είναι κυρίως κρίση συνείδησης»….

Κι εμείς που θεωρούσαμε   ότι η επονομαζόμενη «κρίση»  ήταν κυρίως  επίθεση εναντίον του ελληνικού λαού με στόχο τη δημιουργία «αποικίας χρέους»,  τι είμαστε; Τελεσίδικα χαζοί;

ΟΛΗ Η ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι ηλικιωμένοι δημιουργούν δικές τους κοινότητες στις πόλεις.

Κείμενο του TOD NEWCOMBE .Δημοσιεύθηκε στο GOVERNING
Την μετάφραση επιμελήθηκαν η Κάλλια Κυπράκη και η Αθηνά Παναγοπούλου. ΑΜΕΣΗ ΠΗΓΗ :    http://www.citybranding.gr/2014/04/blog-post_29.html

Πρόλογος ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ

Οι χωρο- ταξικές ανισότητες καταλήγουν στις αστικές πολώσεις, με τις περιοχές των ευκατάστατων να χαρακτηρίζονται από την «ευπρέπεια», τη λειτουργικότητα  και την αισθητική, ενώ αντίθετα οι συνοικίες των φτωχών  πάσχουν από δυσμορφία, ρύπανση,  εγκληματικότητα και  αποδιοργάνωση. Είναι γεγονός ότι ο αστικός χώρος υπόκειται σε διαρκείς ανακατατάξεις και αλλαγές των γαιοπροσόδων και των λειτουργιών, όμως  το φαινόμενο της χωρο-ταξικής πόλωσης είναι πολύ πιο έντονο, τόσο ώστε να ψευτίζει  μια εμβληματική φράση του Λε Κορμπυζιέ : Η πόλις είναι μια μικρή πατρίδα…

Πέρα όμως από αυτή την πόλωση   στον αστικό ιστό και γενικότερα στον κατοικημένο χώρο, αναπτύσσονται και άλλες διαφοροποιήσεις. Δεν εννοώ μόνο τις «εθνικ» πόλεις της Αμερικής, όπου δημιουργούνται διακριτές συνοικίες Κινέζων, Τούρκων, Πορτορικανών κλπ., κατά ένα τρόπο αντίστοιχο με αυτόν της Αθήνας του 19^ου αιώνα, με τα Αναφιώτικα, αλλά και τις περιοχές εξοχικής κατοικίας των Ολυμπιακών, των δημοσίων υπαλλήλων της τάδε κατηγορίας κλπ.  Τελευταίο και αξιοσημείωτο «φρούτο»  αυτών των αστικών ομογενοποιήσεων – που εξαλείφουν ως ένα βαθμό το πλεονέκτημα της πόλης ως εστίας ποικιλότητας ανθρώπων και καταστάσεων -  είναι οι πόλεις των ηλικιωμένων ! Το φαινόμενο είχε μια σημαντική διάδοση στην Κύπρο, όπου οι Εγγλέζοι συνταξιούχοι της προηγούμενης δεκαετίας έδιναν το μισό τους εφάπαξ για να αγοράσουν ένα διαμέρισμα σε συγκεκριμένες περιοχές, για να περνάνε εκεί τον ήπιο κυπριακό χειμώνα…Όμως  το άρθρο που ακολουθεί θέτει το ζήτημα της ηλικιακής χωροταξίας πολύ πιο έντονα…

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ του TOD NEWCOMBE

     

Γιατί οι άνθρωποι ζουν στις πόλεις; Λοιπόν, προφανώς, υπάρχουν πολλοί λόγοι, από ευκαιρίες εργασίας μέχρι πολιτιστικές υποδομές. Αλλά για τους σκοπούς του κειμένου, ένας από τους λόγους είναι η ανεξαρτησία. Σε αντίθεση με αγροτικές ή ημιαστικές περιοχές όπου η κίνηση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιδιοκτησία ενός αυτοκινήτου , οι άνθρωποι που ζουν στις πόλεις έχουν τόσες πολλές περισσότερες επιλογές ώστε να μετακινηθούν εκεί που θέλουν , χάρη στις πυκνές γειτονιές που μπορείς να περπατήσεις και στην εκτεταμένη δημόσια συγκοινωνία.

Η ανεξαρτησία είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι τείνουν να απολαμβάνουν πάρα πολύ το να μεγαλώνουν στις πόλεις.

[εν όψει, Manuel Theodore, COSMOS]

AΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

Ένας  ασπροπάρης  είχε προσαχθεί πριν δυο εβδομάδες στην ΑΝΙΜΑ – συλλογικότητα που  φροντίζει για τα τραυματισμένα και κακοπαθημένα ζώα.  Ο Ασπροπάρης ήταν δηλητηριασμένος, πιθανόν από εκείνα τα δολώματα που βάζουν διάφοροι άσχετοι – αυτόκλητοι ισορροπιστές των ζωϊκών πληθυσμών….  Το πουλί θεραπεύτηκε και στη συνέχεια απελευθερώθηκε σε ορεινή περιοχή της Καστοριάς, με τη συνεργασία  του Αρκτούρου, της Ορνιθολογικής και της ΑΝΙΜΑ..

Ο Ασπροπάρης  κέρδισε την  υγεία και την ελευθερία του, κι εμείς οι απόμακροι φιλόζωοι κερδίσαμε αυτή την εξαίσια, πραγματικά καλλιτεχνική φωτογραφία του…

«Οι πιο πράσινες εκδηλώσεις της πόλης» από την APIVITA

Καταρχήν : συμπαθώ την APIVITA  γιατί το 2011, ήταν η επιχείρηση  που ορθώθηκε στην ειδεχθή  απόπειρα των χημικών λόμπυ της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εκτοπίσουν από την αγορά τα φυσικά, θεραπευτικά ή καλωπιστικά βότανα . Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η ολοσέλιδη καταχώρηση της APIVITA στην «Καθημερινή» (15.5.2011), όπου υπογράμμιζε την μακραίωνη χρήση των βοτάνων της ελληνικής φύσης, ακόμη και από την εποχή του Ιπποκράτη.

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2011/04/blog-post_20.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2011/05/apivita.html

Τώρα η  APIVITA και η πολιτιστική πλατφόρμα www.elculture.gr

εγκαινιάζουν τα green talks, μια σειρά μηνιαίων ανοιχτών συζητήσεων,  αντλώντας  θεματολογία  από τον  «πράσινο» τρόπο ζωής  μέσα στην πόλη.

Οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται στα πλαίσια των ανοιχτών συζητήσεων, σεμιναρίων, μαθημάτων  και workshop που εδράζονται   στην αίθουσα «Ιπποκράτης»  στον δεύτερο όροφο του APIVITA Experience Store ,  στο κέντρο της πόλης, στην οδό Σόλωνος 6.

Λέει η APIVITA :

[Eν όψει, έργο της Κατερίνας Χαδουλού]

Φίδια και φίδια

Του Μιχάλη  Αναστασιάδη

 Γεωπόνου, MSc Περιβάλλον στο Δήμο Σπάρτης, πηγή PEEGEP

Προχθές στο Πάρκο Γουδέ σήμανε συναγερμός όταν βρέθηκε φίδι κοντά στο μεγάλο συντριβάνι. Το φίδι εξοντώθηκε πάραυτα και ο επιβλέπων το χώρο συνάδελφος μου μίλησε τηλεφωνικά για "οχιά" και μήπως πρέπει να λάβουμε προληπτικά μέτρα. Έσπευσα να το τσεκάρω και να κάνω και μία ερπετολογική έρευνα, γιατί όπως είναι γνωστό τα φίδια είναι Α) ζωντανά του θεού, Β) χρήσιμα, Γ) παρεξηγημένα, Δ) θρησκειολογικώς συνδεδεμένα με όλα τα κακά που κουβαλάμε μέσα μας τα δίποδα και Δ) δεν περίμενα οχιές.

Στην έρευνα εναπόθεσα τις ελπίδες μου στην εξειδικευμένη ιστοσελίδα "Ελληνική Ερπετοπανίδα" στο: http://www.herpetofauna.gr/index.php

Σημειώνω ότι η περίμετρος και οι χωμάτινοι χώροι είναι ξεχορταριασμένοι, δηλαδή με όσα ήδη ήξερα δεν ανάμενα οφιολογικές εκπλήξεις. Πράγματι, μετά από συνολική έρευνα μισής ώρας κατέληξα ότι ήταν ένα ΑΚΙΝΔΥΝΟ νερόφιδο το οποίο κακώς δολοφονήθηκε...

Προστατεύουμε τις ακτές ενάντια σ’ ένα αποτυχημένο μοντέλο «ανάπτυξης»

της  Ελληνικής Εταιρείας  Περιβάλλοντος & Πολιτισμού

Σε «πάγωμα» του προτεινόμενου νομοσχεδίου «Οριοθέτηση, προστασία και διαχείριση αιγιαλού και παραλίας» προχώρησε η κυβέρνηση, με στόχο, σύμφωνα με την δήλωση του Υπουργού Επικρατείας Δ. Σταμάτη, η «διαβούλευσή του να είναι εξαντλητική ώστε, μετά τις ευρωεκλογές, να ενημερωθεί η κυβέρνηση για τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματα αυτής της διαβούλευσης και να διαμορφωθεί η τελική θέση της». 

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος & Πολιτισμού θεωρεί ότι το νομοσχέδιο αυτό, εάν ψηφισθεί, θα αλλάξει τη χώρα για πάντα καταστρέφοντας οριστικά τον ελληνικό αιγιαλό και αγωνίζεται για την ριζική αναδιαμόρφωση ή απόσυρσή του - ενημερώνοντας τις αρχές, τα ΜΜΕ και το κοινό για τις ουσιαστικές επιπτώσεις  των επίμαχων άρθρων του εθνικά επικίνδυνου νομοσχεδίου - σε συνεργασία με τις άλλες περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας.

Καθαρισμός και διάνοιξη μονοπατιού από τον ΕΠΟΣ Φυλής

Ο Ελληνικός Πολιτιστικός Ορειβατικός Σύλλογος Φυλής (www.eposfilis.gr ) συνεχίζει τις «επικές» του δραστηριότητες στο χώρο των βουνών, αποδεικνύοντας ότι  είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια συλλογικότητα «καταναλωτών φύσης». Ιδιαίτερη μέριμνα του ΕΠΟΣ είναι η παραγωγή  «ορεινών δρόμων» - κοινώς μονοπατιών – που επιτρέπουν την ήπια περιήγηση στις ορεινές περιοχές, χωρίς να προκαλούν οχλήσεις στο φυσικό περιβάλλον.
Σχετικά http://oikologein.blogspot.gr/2013/10/blog-post_29.html

Έτσι στις  17 Μαϊου, ο ΕΠΟΣ θα καταπιαστεί με τον καθαρισμό και την διάνοιξη  του μονοπατιού «Ρέμα Θοδώρας – Φίχθι», στην Πάρνηθα. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει τετράωρη εθελοντική εργασία για τον καθαρισμό και ανάδειξη του μονοπατιού το οποίο συνδέεται με το μονοπάτι Φρούριο Φυλής – Τριπόταμα – Φυλή. Στο τέλος της δραστηριότητας επιβραβεύεται η συμμετοχικότητα με κλήρωση δωρεάν μονοήμερης εξόρμησης . 
Η συνάντηση  των εθελοντών θα γίνει  στο Δημαρχείο Φυλής (Χασιά) 08:30, με συντονιστές τα μέλη του Δ.Σ. του συλλόγου
Για τη δράση του ΕΠΟΣ

http://oikologein.blogspot.gr/2014/03/blog-post_28.html