VAULT THEATRE PLUS : Θεατρικό πρόγραμμα

 

 

Μάρτης - Κυριακή των Βαΐων 2023

 

 

Με 7 παραστάσεις συνεχίζεται το θεατρικό πρόγραμμα στον Πολυχώρο VAULT ως την Κυριακή των Βαΐων  : 

 

1. «Εlizadeth» (βασισμένη στους “Βασιλικούς Μετά Τρούλου” του Χάρη Ρώμα) διασκευή - σκηνοθεσία Δημήτρης Καρατζιάς/ Κάθε Σάββατο & Κυριακή στις 21:15 και Τετάρτες στις 18:15

2. «Η μάνα αυτουνού… Έλλη Ζάχου Ταχτσή» της Κικής Μαυρίδου, σκηνοθεσία Βαγγέλης Λάσκαρης / Κάθε Παρασκευή στις 21:15 και Σάββατο & Κυριακή στις 18:15.

3. «Επικίνδυνες Σχέσεις», του Christopher Hampton, σκηνοθεσία Βίκυ Βολιώτη / Κάθε Παρασκευή & Σάββατο στις 21:00 και Κυριακές στις 18:00 

4. «Φελίτσε και Λίλυ: Ένας άνθρωπος ανάμεσα σε ανθρώπους», της Ελένης Καρασαββίδου, σκηνοθεσία Κατερίνα Πολυχρονοπούλου  / Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 21:15

5. «Μy Life in Art», του Άντριου Κόουι, σε απόδοση Κατερίνας Βαϊμάκη και σκηνοθεσία Θοδωρής Βουρνάς / Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00 

6. «Ο Έλληνας Βάτραχος», του Δημήτρη Ποταμίτη, σκηνοθεσία Αυγουστίνος Ρεμούνδος /Κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 21:15

7. «Ο Μποτιτσέλι στην Πυρά», (1η φορά στην Ελλάδα) του Τζόρνταν Τάναχιλ, σκηνοθεσία Χρίστος Λύγκας/ Κάθε Σάββατο στις 18:00 & Κυριακή στις 21:00

 

Προπώληση εισιτηρίων viva.gr :  https://www.viva.gr/tickets/venues/polyxoros-vault/

 

 

ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 

 

"Κάσπαρ", του νομπελίστα συγγραφέα Πέτερ Χάντκε

 

Η ομάδα Συντεταγμένοι παρουσιάζει:

 

ένα από τα σπουδαιότερα έργα του σύγχρονου θεατρικού ρεπερτορίου:

Κάσπαρ

του  νομπελίστα συγγραφέα Πέτερ Χάντκε

 

Παίρνοντας ως αφορμή την πολύ γνωστή, στη βορειοδυτική Ευρώπη, περίπτωση του Κάσπαρ Χάουζερ, ο Χάντκε μιλάει για τη χρήση της γλώσσας ως μέσο υποβολής, επιβολής και συμμόρφωσης, για το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης, για τη νοσταλγία της χαμένης παιδικής αθωότητας. 

Ο πραγματικός εγκλωβισμός, η αιχμαλωσία, ο βασανισμός του Κάσπαρ Χάουζερ γίνονται μια αλληγορία για τον εγκλωβισμό, την αιχμαλωσία, τον βασανισμό του όντος μέσα στο θέατρο της ανθρώπινης ύπαρξης

 

Προσαρμογή/σκηνοθεσία/ερμηνεία: Τατιάνα Σκανάτοβιτς

Δημήτρη Κουκουλά :Στη λαϊκή

Πάντα ψωνίζω ψάρια από τη Λαϊκή. Με τις αναπόφευκτες σε τέτοια πράγματα προτιμήσεις.

Πριν από κάποιο καιρό σύχναζα σε δυο πάγκους: αυτόν του Θανάση που χώλαινε από το ένα του πόδι και ηλικιακά πλησίαζε στη σύντaξη ή αυτόν του Νικόλα, ενός σαρανtaxρονο φωνακλά. Μόνο που βρισκόντουσαν δίπλα δίπλα και όλη την ώρα τσακώνονταν άγρια.

Κάποια στιγμή ο νεώτερος μετακόμισε πιο κάτω. Την πρώτη φορά που τον επισκέφτκηα στη νέα του θέση του έκανα με τρόπο και μια παρατήρηση: πως δεν είναι σωστό να χρησιμοποιεί τέτοιο λεξιλόγιο για έναν ηλικιωμένο συνάδελφό του. Τότε ὁ Νικόλας πλησίασε και με ύφος αμετανόητου μου είπε: « Ὁ κούτσαύλας είναι καριόλης. Μένουμε στην ίδια γειτονιά και τον ξέρω.» Ενώ με στιλ φιλοσοφίας του καφενείου, συμπλή

ρωσε: «Ξέρει ὁ Θεός ποιους σημαδεύει με κουσούρια!»

Σχέδιο Νόμου για συζήτηση σε 4 ημέρες !

 

1.   ΑΝΙΜΑ

2.   ΑΡΧΕΛΩΝ

3.   ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

4.   Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης

5.   Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

6.   Εταιρία Προστασίας Πρεσπών

7.   Καλλιστώ – Περιβαλλοντική Οργάνωση για την άγρια ζωή και τη φύση

8.   Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης

9.   Greenpeace

10.               MEDASSET

11.               WWF Ελλάς

 

Με μεγάλη έκπληξη οι περιβαλλοντικές οργανώσεις που συνυπογράφουν την ανακοίνωση, πληροφορήθηκαν από την κεντρική ιστοσελίδα διεξαγωγής των δημοσίων διαβουλεύσεων (opengov.gr) ότι σήμερα νωρίς το πρωί τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας σχέδιο νόμου με τίτλο «Διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και την προστασία του φυσικού και χωροταξικού περιβάλλοντος», με προθεσμία υποβολής σχολίων από το ενδιαφερόμενο κοινό μόλις τεσσάρων (4) ημερών!

Πρόκειται για ένα εκτενέστατο σχέδιο νόμου, με 16 επιμέρους μέρη / κεφάλαια και 143 άρθρα α αναφορικά με μία πληθώρα κρίσιμων ενεργειακών και περιβαλλοντικών ζητημάτων που δεν επηρεάζουν άμεσα μόνο το περιβάλλον, αλλά συνολικά την κοινωνία και την οικονομία της χώρας μας. Θα περίμενε κανείς πως μια τέτοια σημαντική νομοθετική πρωτοβουλία θα προέβλεπε ένα επαρκές χρονικό διάστημα διαβούλευσης, προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο απαραίτητος και ουσιαστικός διάλογος με την κοινωνία.

Αντίθετα, το υπουργείο δίνει στο κοινό το διάστημα τεσσάρων ημερών, με καταληκτική προθεσμία την Τρίτη 28^η Φεβρουαρίου στις 10 το πρωί, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται σαββατοκύριακο, καθώς και μία ημέρα επίσημης αργίας. Είναι εμφανές πως δεν τηρούνται καν οι δεσμεύεις που έχουν τεθεί από το ίδιο το κράτος, αφού στη νομοθεσία προβλέπεται η διαβούλευση επί των νομοσχεδίων να διαρκεί δύο (2) εβδομάδες,

Κούλουμα στον Λουμπαδιάρη

 

του Δημήτρη Οικονόμου Ποτέ δεν θεώρησα την Καθαρή Δευτέρα ευκαιρία για «απόδραση από την Αθήνα». Φυσικά και οι εκδρομές σε πανέμορφα μέρη της Ελλάδας, ειδικότερα της Αττικής, προσφέρονται στους Αθηναίους για «μικρές διακοπές» εξαιρετικής ποιότητας, που, δικαιολογημένα, κάτοικοι άλλων χωρών θα ζήλευαν. Αλλά και η πόλη μας, διαθέτει χώρους για ανάπαυλας και χαρά με αγαπημένα μας πρόσωπα. Ειδικότερα εφέτος, με τις προ-προεκλογικές μου να επιβάλλουν την παραμονή μου στην Αθήνα, το έψαξα λίγο περισσότερο. Δεν μιλάω μόνο για τα καθιερωμένα εφόδια για την ημέρα (με πρώτο τον χαρταετό που ενθουσιάζει τον Παντελή). Σκέφτηκα και συζήτησα τα μέρη που θα μπορούσαμε να πάμε. Επισκέφθηκα λοιπόν νοερά διάφορους από τους πολλούς λόφους της Αθήνας. Μέρη που έχω επισκεφθεί συχνά ο Λυκαβηττός και ο Αρδηττός, του Στρέφη και του Σκουζέ, και φυσικά το «αφεντικό» της Καθαρής Δευτέρας, του Φιλοπάππου πέρασαν από το μυαλό μου. Στην νοερή αυτή περιήγηση, αναπόλησα εικόνες καλές και καλύτερες, και άρχισα να σκέπτομαι πόσο εύκολα οι λόφοι και τα πολλά μικρά μας πάρκα, μπορούν να γίνουν πολύ πιο όμορφα, ευκολότερα επισκέψιμα, τελικά πιο ανθρώπινα. Πόσο εύκολα μπορούμε ένα πιο ασφαλές και προσβάσιμο Πεδίο του Άρεως. Έναν Εθνικό Κήπο χωρίς διαρκή έργα σε εξέλιξη, κάπως σαν τον «Μεγάλο Περίπατο». Και, ασφαλώς, στο ωραιότερο σημείο αυτού του τελευταίου… του Φιλοπάππου. Στην διαδρομή επί χάρτου, λόγω Καθαρής Δευτέρας στην Αθήνα, να αναδεικνύονται ως, περίπου, φυσική επιλογή για τα κούλουμα!

Ηγετική αχλή

 

 

Του Γιάννη Σχίζα

Δρόμος της Αριστεράς

 

 

Επί του παρόντος,  δηλαδή όσο οι λαοί θα έχουν ανάγκη από ηγεσίες , πρέπει να συμπεράνουμε ότι η κάθε εποχή έχει τους ηγέτες της και τον τρόπο με τον οποίο αυτοί προβάλλονται . Η προβολή αυτή λαμβάνει χώρα   αφενός  «εξωπολιτικώς» με  κάποια επίδοση στα σπορ και  αφετέρου με διάφορες  - μη πολιτικές - μορφές συμπεριφοράς . Ο Νέρων «ερχόταν πρώτος»  στις Ελληνικές Ολυμπιάδες, αλλά αυτό ήταν ένα μεγάλο «σικέ» της εποχής. Ο Μάο Τσε Τουνγκ  διάλεξε τον ποταμό Γιανγτσέ, όντας σε προχωρημένη ηλικία, για να κολυμπήσει και να κάνει μια επίδειξη της αντοχής του ,  παραδειγματίζοντας  κατά κάποιο τρόπο  τους Κινέζους  για τη συμμετοχή τους στην οικοδόμηση της οικονομίας. O  Πούτιν  έσπασε όλα τα ρεκόρ κολύμβησης στις παγωμένες θάλασσες και λίμνες της Ρωσίας, παίρνοντας για την ώρα τα πρωτεία αντοχής από κάθε άλλο ηγέτη. Μετά από αυτόν είχαμε τον Μητσοτάκη σε επιδείξεις light της κολυμβητικής και της κοινωνικής του ισχύος, που οπωσδήποτε ήταν αρκούντως πειστικές.. Είχαμε τον Αλέξη Τσίπρα να επιχειρεί μπάνιο με Φλεβάρη καιρό και να φωτογραφίζεται, μάλλον επιτυχώς αλλά χωρίς την παραγωγή διδαγμάτων για το πλατύ κοινό – παρά μόνο για εκείνους που παίρνουν τις πιο σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον της χώρας...

H πόλις είναι εισόδημα…

Του Γιάννη Σχίζα*

Αυγή 24.2.23

 

Ο  Harvey  θεωρεί σαν «πραγματικό εισόδημα»  πλην του  οικονομικού  όλους  τους παράγοντες  που καθορίζουν την ζωή των ανθρώπων  στη πόλη,  όπως είναι το περιβάλλον με τη ευρύτερη  έννοια -  και μάλιστα το περιβάλλον στην κινητική του διάσταση :  Λόγου χάρη  η ευχέρεια και ο χρόνος πρόσβασης  του εργαζόμενου στην εργασία.  Μέσα στην έννοια του «πραγματικού εισοδήματος» συμπεριλαμβάνονται οι ελεύθεροι χώροι, συμπεριλαμβάνεται η διαθεσιμότητα  για πεζούς,  ο εικαστικός χαρακτήρας της πόλης ή αντίθετα ο βανδαλισμός των επιφανειών  της.

 Όμως πλησιάζουμε στις εκλογές και  η  πλειοψηφία του πληθυσμού έχει να αντιμετωπίσει  οξύτατα οικονομικά   προβλήματα : Από τη μια πλευρά η ακρίβεια , από την άλλη οι συντάξεις που παραμένουν χονδρικά στα ίδια επίπεδα, οι χαμηλοί μισθοί, οι  πλειστηριασμοί, η απειλή του  χρέους, τα υψηλά κόστη για την ανατροφή των παιδιών και για την υγεία, οι αγρότες που πληρώνουν μεγάλα έξοδα  παραγωγής  και οι κτηνοτρόφοι που σκέπτονται να κάνουν διακοπές για πάντα – έτσι είχα επιγράψει ένα άρθρο μου , «Κτηνοτρόφος τουρίστας», σε απομίμηση του παλιού  γνωμικού «Αλβανός τουρίστας»….

Κωστής Παπακόγκος : Καπετάν Άρης

 

Ο Aνταρτοπόλεμος στην Ελλάδα 1940-1945

Τιμή: 26,50 ευρώ, Σελίδες: 594

Διαστάσεις: 17x24

ISBN: 978-960-02-3986-7

Εκδόσεις Παπαζήση

 

Πρόκειται για τη δεύτερη έκδοση του σημαντικού βιβλίου, εμπλουτισμένη με σχόλια, επεξηγήσεις και βιβλιογραφική ενημέρωση από τον Ιστορικό Δρ. Μιχάλη Λυμπεράτο.
Χωρίς να αποθεώνει κανείς τον ρόλο της προσωπικότητας στην ιστορία, η δημιουργία και η ανάπτυξη του ΕΛΑΣ στην Κατοχή οφείλεται σε καθοριστικό βαθμό σε έναν ξεχωριστό άνθρωπο, τον Άρη Βελουχιώτη. Χωρίς αυτόν η συγκρότηση, η ενεργοποίηση, ο στρατιωτικός σχεδιασμός και οργάνωση των ανταρτικών ενεργημάτων δεν θα είχαν πιθανώς προσλάβει την πληρότητα εκείνη που καθήλωσε έναν πάνοπλο κατακτητικό στρατό τουλάχιστον 20 μεραρχιών στο ελληνικό έδαφος και τον υποχρέωσε πανικόβλητο να εγκαταλείψει τη χώρα. Η εμπλοκή του Έλληνα πολίτη σε μια τέτοια αντιστασιακή κινητοποίηση απαιτούσε υψηλό βαθμό συνειδητότητας αλλά και προϋπέθετε μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης, βασισμένη και στην επινοητικότητα, την πειθώ, την κοινωνική αντίληψη και την ιστορική γνώση που διέθεταν άνθρωποι σαν τον Βελουχιώτη.

Το βιβλίο του Κωστή Παπακόγκου «Καπετάν Άρης» αναδεικνύει αυτή τη σύνθετη διαδικασία με τρόπο εύληπτο και σφαιρικό, αποδίδοντάς τη με την απαιτούμενη παραστατικότητα και περιγραφική δεινότητα.

«ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ» του Christopher Hampton

 

σκηνοθεσία Βίκυ Βολιώτη

 

Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 &Κυριακή στις 18:00

έως την Κυριακή 09 Απριλίου 

 

Και 2η παράταση παραστάσεων λόγω επιτυχίας για τις «Επικίνδυνες Σχέσεις», την πολυβραβευμένη διασκευή του Christopher Hampton (βραβεία Olivier και Evening Standard για καλύτερο θεατρικό έργο), που βασίζεται στο διάσημο μυθιστόρημα του Choderlo de Laclos, σε σκηνοθεσία Βίκυς Βολιώτη.Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 &Κυριακή στις 18:00 έως την Κυριακή 09 Απριλίου. H παράσταση είναι ακατάλληλη για ανήλικους.

 

Έλα! Με το χέρι στην καρδιά!

Εσύ δείχνεις αυτό που πραγματικά είσαι;

Εσύ λες πάντα την αλήθεια;

Εσύ δεν έχεις προσπαθήσει ποτέ να παίξεις με το μυαλό του άλλου;

 

 

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ

 

 

Φελίτσε και Λίλυ : Ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους

 

της Ελένης Καρασαββίδου

Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου

Ερμηνεύουν:
Δήμητρα Βαμβακάρη, Δήμητρα Σύρου, Έλενα Τυρέα

 

«Οι βόμβες βόμβες και η ρούμπα ρούμπα»

Λόγω αυξημένης προσέλευσης η παράσταση του έργου της Ελένης Καρασαββίδου«Φελίτσε και Λίλυ: ένας άνθρωπος ανάμεσα στους ανθρώπους» που παρουσιάζεται στον Πολυχώρο Vault σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου, συνεχίζεται κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.15 μέχρι την Πέμπτη 06 Απριλίου

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά) η Δήμητρα Βαμβακάρη, η Δήμητρα Σύρου και η Έλενα Τυρέα.

Λίγα λόγια για το έργο

Βερολίνο 1942. Δυο γυναίκες συναντιούνται. Μια Εβραία και μια Γερμανίδα, παντρεμένη με αξιωματικό των Ναζί. Έχει τέσσερα αγόρια. Έχει τιμηθεί από τον Φύρερ γιατί έφερε στη ζωή τέσσερεις μελλοντικούς στρατιώτες. «Που θα μάθουν να σκοτώνουν χωρίς πρόβλημα, αγόρια στην ηλικία τους».

Δυο γυναίκες συναντιούνται και μια μεγάλη αγάπη γεννιέται.

«Η μεγαλύτερη έκθεση ελληνικών κρασιών στον κόσμο!»

 Οινόραμα 2023

4, 5 & 6 Μαρτίου, Ζάππειο Μέγαρο, 10:00 – 19:00

 

«Η μεγαλύτερη έκθεση ελληνικών κρασιών στον κόσμο!»

 

Το Οινόραμα, η  μεγαλύτερη και πιο σημαντική οινική εκδήλωση της χρονιάς, πρόκειται να  λάβει χώρα στο Ζάππειο Μέγαρο στις 4, 5 & 6 Μαρτίου.

 

Εκατοντάδες οινοποιεία από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα δειγματίσουν πάνω από 2.500 κρασιά στο οινόφιλο κοινό κατά τη διάρκεια ενός τριημέρου που φέρνει στην Αθήνα όλον τον ελληνικό αμπελώνα.

 

Οι επαγγελματίες γευσιγνώστες και αγοραστές περιμένουν με ανυπομονησία να δοκιμάσουν τα κρασιά της νέας εσοδείας (2022) για να αποκτήσουν σφαιρική άποψη για την ποιότητα της συγκεκριμένης χρονιάς, η οποία θεωρείται πολύ καλή, ερχόμενη μάλιστα να προστεθεί σε μία σειρά από εξαιρετικές χρονιές, όπως το 2019 και το 2020.

 

Το Οινόραμα είναι, επίσης, ο χώρος όπου παραδοσιακά λανσάρονται στην αγορά νέες κυκλοφορίες, δηλαδή καινούργια κρασιά, και φέτος δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι εκθέτες-οινοπαραγωγοί έχουν δηλώσει περισσότερα από 300 κρασιά-νέες κυκλοφορίες, πολλά από τα οποία θα είναι συγκεντρωμένα σε ειδικό χώρο, την «Πλατεία Γευσιγνωσίας».

 

«Ο Έλληνας βάτραχος» ένας μονόλογος του Δημήτρη Ποταμίτη

 

μια παράσταση μετά την καταστροφή,

μια παράσταση για τη ζωή, για τις αξίες του ανθρώπου, για την αναγέννηση

με την Αννίτα Κούλη

σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου 

Από τις 20 Φεβρουαρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15

 

Το έργο

Μετά από μια βιβλική καταστροφή, μια γυναίκα μισολιπόθυμη, ξυπνάει, μεταξύ λάσπης και σκουπιδιών και συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται πάνω στα μάρμαρα της στέγης του Παρθενώνα. Ο βράχος της Ακρόπολης, μετά τον κατακλυσμό, έχει μετατραπεί σε νησί αφού ολόκληρη η Ελλάδα έχει πια βυθιστεί. Δίπλα της, απομεινάρια ενός πολιτισμού που χάθηκε. Όλα δείχνουν πως μόνο αυτή έχει επιζήσει. Αναζητώντας στους λαβύρινθους του μυαλού της, τη στιγμή της καταστροφής, αναρωτιέται αν ο κύκνος με το όνομα Αίσωπος, την έκρυψε στα φτερά του μαζί με τον μύθο του και την έσωσε… Βρίσκει έναν βάτραχο, τον ονομάζει Διογένη, τον διορίζει φίλο της και κάθε μέρα, μέσα από ένα μύθο, του μαθαίνει όλη την νεότερη Μυθολογία των Ελλήνων. Έτσι αρχίζει ένα ταξίδι με δέκα αλληγορικούς μύθους, ψάχνοντας να καταλάβει και η ίδια τους λόγους που οδήγησαν ολόκληρη τη χώρα στο βυθό.

Τζου­λιά­ννα Δα­βά­κη : Ἐ­πί­λο­γος

 

planodion Φεβ. 21 Οἱ με­γά­λες πρά­σι­νες χο­ρεύ­τρι­ες / Ντεγ­κὰ σὲ κάρ­τα ΟΠΙΣΘΕΝ ΚΑΡΤΑΣ (σφρα­γί­δα γαλ­λι­κοῦ τα­χυ­δρο­μεί­ου μὲ ἡ­με­ρο­μη­νί­α 08-01-2006) Dear C.   It ΄s been a good time, here in Paris. I wish you could have been here, with me. There were some interesting exhibitions of Art. I am at a fri­ends΄­apar­t­ment now. Αlone. Soon I will be back in the States. When I return, I ΄ll try to change my ticket on the extra days for the weekend so we can have more time together. I have a plan on how to do it. I am waiting to see you but I am also very impatient about this. Being in Paris I have had a lot to reflect on,-to think about. My past, my future but I love you.   Love, J. * * * ΑΝΕΠΙΔΟΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ (Χω­ρὶς κάρ­τα, 29-01-2006) J., Δύ­ο πρά­σι­νες χο­ρεύ­τρι­ες τοῦ Ντεγ­κὰ ἄρ­γη­σαν εἴ­κο­σι ὁ­λό­κλη­ρες μέ­ρες καὶ νύ­χτες. Καὶ μά­λι­στα, χω­ρὶς τύ­ψεις. Ρου­φά­ω τὸ τε­λευ­ταῖ­ο τσι­γά­ρο τοῦ με­ρό­νυ­χτου. Μό­νο τὸ ψυ­γεῖ­ο σπά­ει τὴ σι­ω­πή. Τ’ ὄ­νο­μά της στὰ αὐ­τιά μου σὰ συ­νοι­κια­κὸ κου­τσομ­πο­λιό. Τυ­χαί­α ἐ­πι­λο­γὴ ἡ κάρ­τα σου ἢ γιὰ νὰ μοῦ θυ­μί­σεις ὅ­τι ἡ πρώ­ην γυ­ναί­κα σου ἦ­ταν πρί­μα μπα­λα­ρί­να; Ἢ τὸ χει­ρό­τε­ρο: τὸ ἔ­πρα­ξες ἀ­σύ­νει­δα ἐ­πει­δὴ ἐ­ξα­κο­λου­θοῦν οἱ μπα­λα­ρί­νες νὰ ἀ­σκοῦν πά­νω σου ἀ­κα­τα­μά­χη­τη ἕλ­ξη;

ΘΕΜΑ:για την αμφιλεγόμενη παρέμβαση των 4 πρώην Δημάρχων του νησιού μας

 

 

Α.

Του  Νίκου Μυλωνά

Η προ-δημοσίευση(της προ-εκλογικής παρέμβασης) του Δημάρχου Κ. Καΐσερλη,εκ μέρους 4 πρώηνΔημάρχων είναι από μόνη της βαρυσήμαντη. Σε επίπεδο διαδικασίας είναι μια ‘’νέου τύπου’’ παρέμβαση που είναι από καλοδεχούμενη έωςαπορριπτέα για πολιτικούς λόγους. Ο καθένας μας έχει δικαίωμα και καθήκον να μιλά για:‘’τα του τόπου μας’’. Πολύ περισσότερο οι π. Δήμαρχοιμας. Ο δημοτικός κανονισμός της επιτροπής διαβούλευσης προβλέπει την κάτ΄ εξαίρεση συμμετοχή των πρώην Δημάρχων και Κοινοταρχών του νησιού μας στις συνελεύσεις της. (παρεμπιπτόντως οι κκ Χ’’γιακουμής, Βαρκάς, Μπίλλης και Παπανικολάου συμμετείχαν σε διαδικασίες με σοβαρές
παρατηρήσεις και προτροπές.Είναι άλλο θεμα ότι η (κάθε) Δημοτική Αρχήδεν τους αξιοποιεί ως συμβούλους και αυτό είναι πολιτικό ζήτημα).

Β.Πρέπει να υπαρχει κάτι πολύ σημαντικό που ώθησε τους 4 σε κοινή παρέμβαση.Παρά την διευκρίνιση τους ότι:1. απέχουν από τα εκλογικάκινούμενοι ως δημότες2. ζητούν ‘’θεσμικά κατοχυρωμένο αναπτυξιακό πρόγραμμα 10-ετίας’’! και 3. Φιλοδοξούν να θωρακίσουν την κοινωνία μας κλπ. στην δύσκολη αυτή εποχή.  Με τον τρόπο αυτό επι της ουσίας αποφαίνονται ότι δεν υπαρχει προγραμματισμός και αναπτυξιακό όραμα, στον Δήμο μας!Ότιυπαρχει καταστροφική αβεβαιότητα για το αύριο! Αυτά από μόνα τουςαποτελούν καταλυτική κριτική και κλυδωνίζουν τους εκλογικούς σχηματισμούς των κκ Νικηταρά-Κυρίτση!Ήδη στο χθεσινό δημοτικό συμβούλιο ο κ. Κυρίτσης σχολίασε ότι:΄΄ο καθοδηγητής και πρωτομάστοραςτης παράταξης σας κ. Νικηταρά,προβληματίζεται από την απραξία σας! Σας καταγγέλλει ότι δεν δουλεύεται καλά!’’. Έχει σημειωθεί και από άλλα γεγονότα απόσταση ανάμεσα στους κκ. Νικηταρά-Καΐσερλη και το εσωτερικό κενό στην δημοτική τους ομάδα.

Γ.Η προδημοσίευσηέχει ήδη προκαλέσει ερωτηματικά και αρνητικές αντιδράσεις. Υπάρχει κακή εμπειρία χαραγμένη στην τοπική πολιτική μνήμη από τον εγωιστικό, πατριαρχικό, προεκλογικό παρεμβατισμό των επώνυμων που αρέσκονται να καθοδηγούν την τοπική κοινωνία εμποδίζοντας την να αποκτήσει αυτόνομα πολιτικά αντανακλαστικά και να ενηλικιωθεί πολιτικά. Οι 4 θα έπρεπε να εχουν επίγνωση του προβλήματος. Πάντως δεν είναι τυχαία η αποχή 3 πρώην δήμαρχων.

Αναβαθμίζεται και επεκτείνεται ο Υποσταθμός Σπερχειάδας, αλλά για ποιον; Μια άλλη διάσταση της παράλογης αδειοδότησης ανεμογεννητριών στην Οίτη

 

 

Για να καταστεί το δίκτυο έτοιμο για την μεγαλύτερη διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας,ο ΔΕΔΔΗΕ έχει σε εξέλιξη πέντε έργα αναβάθμισης και επέκτασης Υποσταθμών Μέσης και Υψηλής τάσης. Ο Υποσταθμός της Σπερχειάδας είναι ένας από αυτούς, ο οποίος ενισχύεται με δεύτερο μετασχηματιστή 150/20kV, 50MV.

 

ΟΥ/Στης Σπερχειάδαςπαραμένει κορεσμένος από το 2012, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει καμία δυνατότητα στην τοπική κοινωνία για να συμμετάσχειστο κύμα των επενδύσεων ΑΠΕ από το 2018 και μετά. Σύμφωνα με πληροφορίες είναισε εκκρεμότητα πάνω από 65 αιτήματασυνολικής ισχύος περίπου 42MWγια μικρά έργα έως 1 MW,φωτοβολταικά από κοινότητες,αγρότες και επιχειρήσεις της τοπικής κοινωνίας,λόγω μη δυνατότητας σύνδεσης στον Υποσταθμόκαι αναμένονταςτην επέκτασή του.

 

Ισχυρή προειδοποίηση ΕΕ για αλόγιστη χωροθέτηση Αιολικών Σταθμών σε προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα

 

21.02.2023   Ένα βήμα πριν την παραπομπή στο Ευρωδικαστήριο η χώρα μας   Αιτιολογημένη γνώμη [INFR(2014)4073] για μη συμμόρφωση με την Οδηγία για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) κατά τον σχεδιασμό έργων αιολικής ενέργειας, απέστειλε στις 15/02/2023 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς την Ελλάδα. Πρόκειται για εξαιρετικά σοβαρή εξέλιξη που αποτελεί απόρροια της συνεχιζόμενης πρακτικής που ακολουθείται από τη χώρα μας σχετικά με το θέμα της χωροθέτησης Αιολικών Σταθμών (ΑΣΠΗΕ) μέσα και γύρω από προστατευόμενες περιοχές.    Σύμφωνα με την Οδηγία, σχέδια και έργα που είναι πιθανό να έχουν σημαντικές επιπτώσεις σε προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Natura 2000 πρέπει να υποβάλλονται σε δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων αυτών. Ωστόσο, το υφιστάμενο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) (ΦΕΚ 2464/Β/03.12.2008) στην Ελλάδα είχε εγκριθεί χωρίς να έχει προηγουμένως διενεργηθεί τέτοια εκτίμηση. Αυτό σημαίνει ότι βάσει αυτού του σχεδίου εγκρίνονται έργα που δεν συμμορφώνονται με την ενωσιακή νομοθεσία.   Με προειδοποιητική επιστολή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε κάνει συστάσεις στη χώρα μας για τη μη συμμόρφωσή της ήδη από το 2014. Μετά από εννέα χρόνια

Φως, χρώμα, φύση

 

Νίκος Βατόπουλος

18.02.2023 • 20:47  

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

 
 

Το νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπως θα παραδοθεί μελλοντικά από το γραφείο του Ντέιβιντ Τσίπερφιλντ και το γραφείο του Αλέξανδρου Τομπάζη φέρνει στην Αθήνα ένα άλλο επίπεδο αστικού πολιτισμού. Δεν θα σταθώ στο ίδιο το μουσείο, άλλωστε προς το παρόν έχουμε μόνο τις πρώτες εντυπώσεις, αλλά σε αυτά που προκύπτουν ως παράμετροι από το υλικό που μοιράστηκε.

Μου έκαναν εντύπωση τρία στοιχεία, τα οποία θεωρώ κομβικής σημασίας για τη βελτίωση της συνολικής εικόνας και λειτουργίας της Αθήνας. Τα συνοψίζω ως χρώμα, φως και φύση, όσα λείπουν δηλαδή με δραματικό τρόπο από την αστική εμπειρία που αποκομίζει κανείς στην πρωτεύουσα.

Η Αθήνα είναι ως σύνολο βουτηγμένη σε ένα ρυπαρό υπόλευκο χρώμα. Το νέο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο μάς προσφέρει τη θέρμη της τερακότας, του χτενισμένου σκυροδέματος, την αίσθηση του χώματος, την κουλτούρα του πηλού. Η Αθήνα θα έπρεπε να δοξάζει την κληρονομιά της κεραμοπλαστικής, ακόμη και ως εντύπωση της θέρμης που εκπέμπει ο πηλός. Οπως η Ρώμη είναι βουτηγμένη στη δική της ώχρα και στα θερμά χρώματα μιας γκάμας στις αποχρώσεις ώριμων καρπών και ανθέων, έτσι και η Αθήνα θα έπρεπε να υιοθετήσει θερμότερα χρώματα, και η τερακότα έρχεται μέσα από μια καταγεγραμμένη συνθήκη στη συνείδηση της πόλης στον χρόνο.

Το φως που διαχέεται στις αίθουσες του νέου μουσείου προσφέρει την ξεχωριστή εμπειρία της αρχιτεκτονικής του φωτός. Ο φωτισμός στην Αθήνα είναι συχνά προβληματικός. Εχουμε την τύχη να είμαστε ευλογημένοι με τον αττικό ουρανό, και φτιάχνουμε καταθλιπτικούς δρόμους και στενόχωρα κτίρια. Οταν δεν συμβαίνει αυτό, αισθανόμαστε το μεγαλείο του φυσικού φωτισμού. Σε εσωτερικούς χώρους, η μελέτη φωτισμού είναι μια τέχνη από μόνη της (όπως και ο φωτισμός στον δημόσιο χώρο).

Τα δέντρα. Η φύση που δείχνει αναπόσπαστο κομμάτι της μελέτης για το νέο μουσείο μάς υπενθυμίζει κάτι πολύ απλό. Τα δέντρα είναι σύμμαχοί μας για μια καλύτερη πόλη, όχι εχθροί μας. Στην Αθήνα, τα δέντρα θεωρούνται εμπόδια, δυνητικοί κίνδυνοι λόγω γήρανσης ή ασθενειών, και κατά κανόνα κουτσουρεύονται ή κλαδεύονται άγαρμπα. Χωρίς αγάπη. Στο νέο μουσείο δοξάζεται η μεσογειακή χλωρίδα. Η ομπρελωτή κουκουναριά είναι μια έξοχη επιλογή και (μαζί με κουτσουπιές, κυπαρίσσια και άλλα δέντρα) μπορεί να αλλάξει την Αθήνα. Το δέντρο ως κομβικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής σύνθεσης.

Το δικαίωμα στη δυστοπία! Βιώνοντας την ευτυχία της πλήρους απελευθέρωσης από κάθε εξαναγκασμό και προσδιορισμό…

 του Δημήτρη Ν. Γιαννάτου*

Οεφήμερος πια, ως ανθρώπινη ταυτότητα, παιδόφιλος Ευρωδυτικοανατολίτης, απολάμβανε τη βόλτα του στο φημισμένο πάρκο των πάσης φύσεως ηδονοβλεψιών κάποιου ακαθόριστου χώρου, μιας και οι χώρες, είχαν καταργηθεί στο όνομα ενός άκρατου μεταμοντέρνου «προοδευτισμού», ώστε όλοι και όλα να «κυκλοφορούν» ανεμπόδιστα χωρίς εθνικούς αναχρονισμούς και γενέθλιους τόπους ως όρια. Η ατρόμητη ιδέα της «εξέλιξης και προόδου» μπορούσε πια να επιβάλλεται και αυτή «ελεύθερα» ως… νομοτέλεια της χύμα ανθρώπινης φύσης και της αγοράς. Ουδείς θυμόταν πότε κατακτήθηκαν τα πάσης φύσεως χειραφετημένα δικαιώματα, εφόσον η νέα επαναστατική θεωρία (δεξιά, κεντρώα και αριστερή) αδιαφορούσε για τη μνήμη, λάτρευε το «εδώ και τώρα», ενώ εξυμνούσε το μηδέν ως συνεχές σημείο εκκίνησης και προορισμό του ατόμου, μακριά από κάθε εξουσιαστική… πρόσθεση και προσδιορισμό.

Αργότερα, ο αγνός τούτος δικαιωματιστής, θα πέρναγε από το Νηπιοτροφολαγνείο, εκεί στη γειτονιά των πολυεθνικών εταιρειών παροχής υπηρεσιών από «εργάτες και εργάτριες του σεξ». Οι συγκεκριμένοι/ες επαγγελματίες, απολάμβαναν πλήρη εργασιακά δικαιώματα και πολυτελή διαμερίσματα σε άριστες συνθήκες εργασίας. Ενώ η ελεύθερη διακίνησή τους ανά τον υπερπολιτισμένο κόσμο –χωρίς καμία δέσμευση και όρια– για σεμινάρια εξειδίκευσης και διάδοσης των ιδιαίτερων προϊόντων τους, αποτελούσε σταθερά πολιτισμού και αυτοπροσδιορισμού του ατόμου. Επιπλέον είχαν την πρόσβαση σε καλλωπιστικά εργαστήρια αυτόματης αλλαγής χαρακτηριστικών με ιδιωτικό συμφωνητικό στο πλαίσιο ενός αναφαίρετου νομικού πολιτισμού των ελεύθερων συμβάσεων, χαρακτηριστική αποθέωση του πνεύματος του χειραφετητικού διαφωτισμού της αγοράς και του ατόμου. Άλλωστε το τελευταίο, κατακτήθηκε με πολύ κόπο και χρήμα από «ανθρωπιστικούς» σπόνσορες σε ατελείωτες «parades», που πρόβαλε για χρόνια το ιδιωτικό «εξεγερσιακό» και «αντιεξουσιαστικό» κανάλι «Νo name, no past, no future – Live now without limits» μαζί με άλλα καπιταλιστικά εμπορεύματα, ως αναφαίρετο δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού αλλά και ανταγωνιστικότητας του σάρκινου εαυτού τους. Ο Έρωτας των σωμάτων δεν ήταν τίποτα, το σεξ πια απελευθερωνόταν μέσω της Αγοράς, του Εμπορίου και της «επανάστασης» που εκθείαζε η κοινωνία του Θεάματος.

Γρη­γό­ρης Τε­χλε­με­τζῆς : Τὸ τί­μη­μα τῆς ἀ­λή­θειας

 

Φεβ. 19 ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ  Waiting for Godot ΙΧΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕΙ. Θὰ μὲ ἐ­κτε­λοῦ­σαν. Ὄ­χι ὅ­τι μὲ ἔ­νοια­ζε ἰ­δι­αί­τε­ρα, ἀλ­λὰ ὅ­πως καὶ νὰ τὸ κά­νεις ἕ­νας θά­να­τος εἶ­ναι θά­να­τος καὶ εἰ­δι­κὰ ὅ­ταν εἶ­ναι βί­αι­ος.        Ἦρ­θε στὸ κε­λί μου ὁ φρου­ρὸς καὶ μοῦ εἶ­πε ὅ­τι ἦ­ταν ἡ ὥ­ρα νὰ πᾶ­με.        Τὸ κα­τά­λα­βε καὶ ὁ ἴ­διος ὅ­τι δὲν ὑ­πῆρ­χε λό­γος νὰ μὲ ἁ­λυ­σο­δέ­σει. Δὲν εἶ­χα κα­μί­α ὄ­ρε­ξη νὰ φύ­γω.        Ἄ­νοι­ξε τὴ με­ταλ­λι­κὴ πόρ­τα καὶ βγή­κα­με στὸ μα­κρο­σκε­λὴ δι­ά­δρο­μο. Περ­πά­τη­σα ἀρ­κε­τὰ μέ­τρα δί­πλα του, σι­ω­πη­ρὸς καὶ βα­ρι­ε­στη­μέ­νος.        Μπή­κα­με στὸ δω­μά­τιο. Πέν­τε ἄν­τρες ἦ­ταν μα­ζε­μέ­νοι σὲ μιὰ γω­νιὰ συ­ζη­τών­τας ψι­θυ­ρι­στά.        Εἶ­χαν τό­σο κοι­νὰ πρό­σω­πα ποὺ τοὺς ξέ­χνα­γες τὸ ἑ­πό­με­νο λε­πτὸ ποὺ τοὺς ἔ­βλε­πες.        Ὅ­ταν μᾶς ἀν­τι­λή­φθη­καν, στα­μά­τη­σαν καὶ ἕ­νας τους ἦρ­θε πρὸς τὸ μέ­ρος μας. Ἦ­ταν ἐ­ξί­σου βα­ρι­ε­στη­μέ­νος μὲ ἐ­μέ­να. Τὸ ἔ­βλε­πα στὸ πρό­σω­πό του καὶ στὰ ὑ­πο­το­νι­κὰ λό­για μὲ τὰ ὁ­ποῖ­α μοῦ μί­λη­σε.        «Ἄν­τε ἔ­λα, νὰ τε­λει­ώ­νου­με. Ἐ­κεῖ εἶ­ναι ἡ ἠ­λε­κτρι­κὴ κα­ρέ­κλα. Κα­λὸ εἶ­ναι νὰ σὲ δέ­σου­με, για­τὶ ὁ προ­η­γού­με­νος, ποὺ ἐ­πέ­με­νε τὸ ἀν­τί­θε­το, πε­τά­χτη­κε μι­σο­πε­θα­μέ­νος ἀ­πὸ τὴ θέ­ση του κι ἀ­ναγ­κα­στή­κα­με νὰ δι­α­κό­ψου­με καὶ νὰ τὸν ξα­να­κα­θί­σου­με, ἐ­νῶ ἐ­κεῖ­νος οὔρ­λια­ζε ἀ­πὸ τὸν πό­νο. Ἦ­ταν πο­λὺ ἐ­πώ­δυ­νο γιὰ ὅ­λους. Χώ­ρια ὅ­τι κα­τα­λέ­ρω­σε τὸν τό­πο μὲ κα­μέ­νες σάρ­κες καὶ αἵ­μα­τα.»