Ανιχνεύοντας το λογοτεχνικό τοπίο στη Βόρεια Μακεδονία

Της Έλενας Χουζούρη
Από την Book Press

Τα Σκόπια –η πρωτεύουσα της Βόρειας Μακεδονίας– θα μπορούσε να είναι μια γραφική βαλκανική πόλη με φυσικές ομορφιές και κυρίαρχο χαρακτηριστικό τον Βαρδάρη ποταμό, που τη διασχίζει, καθώς και την παλιά συνοικία της, με τα καλντερίμια στα στενά δρομάκια, τις ταβέρνες και τα σπίτια με τα χαρακτηριστικά χαγιάτια, όπου κυρίως κατοικεί το αλβανικό μουσουλμανικό στοιχείο.

Δυστυχώς οι ανιστόρητοι, στα όρια της φαιδρότητας, μεγαλοϊδεατισμοί της προηγούμενης εθνικιστικής κυβέρνησης Γκρούεφσκι μετέτρεψαν την πόλη σ’ ένα κακόγουστο μουσείο όπου συνυπάρχουν από τα αντιαισθητικά χοντροκομμένα αγάλματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Φιλίππου και της Ολυμπιάδας, έως τις κακοφτιαγμένες απομιμήσεις αρχαιοελληνικών και ρωμαϊκών αγαλμάτων που συναντά κανείς σε κεντρικά σημεία των Σκοπίων, σε γέφυρες και σε δημόσια κτίρια, με αποκορύφωμα τα, χτισμένα μέσα στον Βαρδάρη, δύο ογκώδη ιστιοφόρα πλοία του 18ου αιώνα!

«ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΕΥΑ» σε κείμενο - σκηνοθεσία Αντώνη Μποσκοΐτη

Νέος Κύκλος παραστάσεων για το έργο του Αντώνη Μποσκοΐτη «Την λένε Εύα», με την τρανς περφόρμερ Εύα Κουμαριανού στον μονόλογο της ζωής της. Η παράσταση που ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία πριν από 3 χρόνια, μετά τις αλλεπάλληλες sold-out εμφανίσεις, τη φετινή σεζόν θα παρουσιαστεί στον Πολυχώρο VAULT, από την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου, και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00, έως την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019, για 12 παραστάσεις.

Στην ουσία, πρόκειται για μεταφορά στη σκηνή της συνέντευξης που η Εύα Κουμαριανού είχε παραχωρήσει στον κινηματογραφιστή και δημοσιογράφο Αντώνη Μποσκοΐτη το 2012 για το free press «Fagazine».

-Η παράσταση απέσπασε το βραβείο Καλύτερου Τραγουδιού & Μουσικής, όπως κι αυτό της Τρανς Ορατότητας στην Εύα Κουμαριανού, στα Queer Theater Awards 2016.

«ΕΠΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ» σε κείμενο - σκηνοθεσία Δημήτρη Πλαβούκου

Από τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου έως την Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019,

κάθε

Δευτέρα και Τρίτη στις 20:30,

για

18 παραστάσεις

Η παράσταση “ΕΠΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ” του Δημήτρη Πλαβούκου, υπό την αιγίδα του Tunnel of Oppression και της Eä - Ενημέρωση, Κατανόηση, Αποδοχή, ανεβαίνει στον Πολυχώρο VAULT από τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου έως την Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 20:30, για 18 παραστάσεις.

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Τι κοινό μπορεί να έχει ο Dante Alighieri, ο Botticelli και ο Michelangelo; Τι κοινό μπορεί να έχει μια Dominatrix, ένας φασίστας, μια ονειροπόλος, ένας καλλιτέχνης, μια ερωτευμένη γυναίκα και ένας οικογενειάρχης; Και τι κοινό μπορεί να έχουν όλοι αυτοί με τον Fritz Lang, τον George Orwell και τον Richard Dawkins? Επτά Γράμματα. Ένα ταξίδι αποδοχής, γνωστικής ασυμφωνίας, επιλογών και βιωμάτων που οδηγούν στην ενσυναίσθηση και την ευδαιμονία με κεντρικό άξονα τη μόνη σταθερά στην οποία όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Επτά γράμματα.

Σχεδιάζοντας το αίνιγμα της Ραβέννας

Μά­ριο Τομ­πί­νο (Mario Tobino) : Ἐ­κεῖ­νοι ἀ­π’ τὸ Βι­α­ρέ­τζο (Quelli di Viareggio)

 

ΣΤΙΣ ΕΝΝΕΑ τὸ πρω­ῒ χτύ­πη­σε ἡ καμ­πά­να. Ἦ­ταν μιὰ μι­κρὴ καμ­πά­να, ὁ ἦ­χος ἐρ­χό­ταν κα­τὰ ρι­πές, σὲ ψι­λὲς νό­τες, σύμ­φω­να μὲ τὸ κα­τὰ πῶς τὸν με­τέ­φε­ρε χα­ρού­με­να ἢ τὸν δι­έ­σπει­ρε ὁ ἄ­νε­μος. Στὸν οὐ­ρα­νὸ ὁ ἥ­λιος τοῦ Ἀ­πρι­λί­ου. Ἡ θά­λασ­σα ἦ­ταν πο­λὺ τα­ραγ­μέ­νη. Οὔρ­λια­ζε ἀ­φρι­σμέ­νη στὸν ἥ­λιο.

       Κά­ποι­ος πρό­βαλ­λε στὴν πόρ­τα, κά­ποι­ος ἄλ­λος στα­μά­τη­σε τὸ βά­δι­σμά του. Τὸ Βι­α­ρέ­τζο ἐ­κεί­νη τὴν ἐ­πο­χὴ εἶ­χε ἑ­ξα­κό­σια σπί­τια, ὅ­λα δί­πλα στὴ θά­λασ­σα, ἕ­να ἡ­μι­κύ­κλιο μὲ γλυ­κιὰ καμ­πή, ἑ­ξα­κό­σια σπί­τια ναυ­τι­κῶν, ἰ­σό­γεια, ποὺ κα­τοι­κοῦν­ταν ἀ­πὸ γυ­ναῖ­κες, παι­διὰ καὶ γέ­ρους ναυ­τι­κοὺς μὲ τὸ ζω­νά­ρι δε­μέ­νο γύ­ρω ἀ­πὸ τὴ μέ­ση καὶ τὰ γέ­νια ἄκοπα πα­ρ’ ὅ­τι ἦ­ταν Κυ­ρια­κή. Οἱ νέ­οι καὶ ὅ­λοι οἱ ὑ­πό­λοι­ποι εἶ­ναι στὴ θά­λασ­σα.

       Τὸ Βι­α­ρέ­τζο δὲν ἔ­χει λι­μά­νι, εἶ­ναι, τὸ ἐ­πα­να­λαμ­βά­νω, μιὰ πα­ρα­λί­α μὲ κλί­ση πρὸς τὴ θά­λασ­σα, ἔ­χει ἀν­τί­θε­τα ἕ­ναν μό­λο καὶ μιὰ μα­ρί­να γιὰ τὶς ψα­ρό­βαρ­κες.

       Στὸ Βι­α­ρέ­τζο εἶ­ναι ὅ­λοι ναυ­τι­κοί. Φυ­σι­κὰ ὁ χα­σά­πης, ὁ ρά­φτης κτλ δὲν εἶ­ναι ναυ­τι­κοί, ὅ­μως ὁ χα­σά­πης ἔ­χει γιὸ πλοί­αρ­χο καὶ ὁ ἴ­διος τὴ μι­σὴ ἑ­βδο­μά­δα κά­νει τὸν ψα­ρά. Τὸ ἴ­διο καὶ οἱ ὑ­πό­λοι­ποι κά­τοι­κοι.

       Ἦ­ταν μιὰ μέ­ρα τοῦ Ἀ­πρι­λί­ου μὲ τὸν ἥ­λιο τό­σο γλυ­κὸ καὶ τὴν θά­λασ­σα, ἀν­τί­θε­τα, τα­ρα­χώ­δη, με­γά­λα ἀ­φρι­σμέ­να κύ­μα­τα ἔ­σπα­γαν στὴν πα­ρα­λί­α, ὁ μι­κρὸς μό­λος ἔ­μοια­ζε κά­θε φο­ρὰ νὰ κα­τα­πί­νε­ται ἀ­πὸ τὸ κύ­μα ποὺ ἔ­πε­φτε πά­νω του.

       Στὸ καμ­πα­να­ριὸ ἡ μι­κρὴ καμ­πά­να συ­νέ­χι­ζε νὰ σφυ­ρο­κο­πά­ει. Ὅ­λοι καὶ ἀ­πὸ τὰ ἑ­ξα­κό­σια σπί­τια πή­γαι­ναν πρὸς τὴν πα­ρα­λί­α, για­τὶ ἡ εἴ­δη­ση εἶ­χε ἤ­δη φτά­σει, ὅ­τι ἕ­να σκά­φος εἶ­χε ναυ­α­γή­σει μπρο­στὰ στὴν πα­ρα­λί­α.

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΑΣΠΙΛΗ

 Του Γιάννη Σχίζα

Το  1841 ο  Τhomas Cook  νοικιάζει ένα τραίνο για να μεταφέρει σε μια διάσκεψη  500 περίπου μέλη ενός συνδέσμου «εγκράτειας»…Η επιτυχία είναι παταγώδης : Γι αυτό και θα επανέλθει δριμύτερος νοικιάζοντας ατμόπλοια , χρησιμοποιώντας  «τραίνα της χαράς» για εκδρομές στη Γαλλία, πραγματοποιώντας ταξιδιωτικούς γύρους στις Κάτω Χώρες και στην Ελβετία, κρουαζιέρες στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Ο Cook εγκαινιάζει την εποχή του μαζικού ταξιδιού, έχοντας  απέναντι  τον Ιούλιο Βερν, που συγγράφει το γνωστό έργο «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» καθορίζοντας ένα προβληματικό δρομολόγιο  και δημοσιοποιώντας  το τον  επόμενο χρόνο (1873):  Όμως  ο Cook τον  προλαβαίνει και εκτελεί  –χάριν αναψυχής- τον πρώτο γύρο του Κόσμου το 1872…

Κάθε Ιούλιο επιστρέφω στην Κύπρο

Οι εκδόσεις Βακχικόν και η Ένωση Λογοτεχνών Κύπρου σας προσκαλούν στην παρουσίαση του αφηγήματος του Γιώργου Μολέσκη Κάθε Ιούλιο επιστρέφω στην αίθουσα του ΡΙΚ (Λευκωσία, Κύπρος), την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2019 στις 19.30 μ.μ. Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι Μυρτώ Αζίνα, Χρυσόστομος Περικλέους και Χρίστος Χατζήπαπας. Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Πρόεδρος της ΕΛΚ Κωνσταντίνος Μακρής.

Ορίζοντας Γεγονότων,Κεραμεικού 88 : Έκθεση του Ντίντι

Με το χαρακτηριστικό του χιουμοριστικό ύφος ο Ντίντι αναφέρει «Κωμωδία del arte. Ο “μαύρος Ελ Γκρέκο” προσπαθεί να πάρει την ελληνική υπηκοότητα. Παρ’ όλα αυτά δεν χρειάζεται να παίζει ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, αλλά είναι πολύ καλός στο τάβλι, το σκάκι και το κότσι. Τώρα χτίζει το ντοκιμαντέρ του “Η βιογραφία ενός νεκρού άντρα”».
Ο Elderdiry M. Fatul γεννήθηκε το 1955 στο Σουδάν. Αποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Χαρτούμ. Έχει δουλέψει ως σκηνογράφος, γραφίστας και ζωγράφος, ενώ το 1983 απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο εσωτερικής διακόσμησης, design και σκηνογραφίας από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Carnegie-Mellon στο Πίτσμπεργκ των ΗΠΑ.
Από το 1985 ζει στην Ελλάδα παίζοντας φλογέρα, ζωγραφίζοντας γράφοντας ποίηση.

Κατερίνα Σχινά : Συνέντευξη στον Γρηγόρη Δανιήλ

Συγγραφέας και κριτικός με αξιοθαύμαστο μεταφραστικό έργο, η Κατερίνα Σχινά αποτελεί εδώ και 35 χρόνια έναν πολύτιμο κρίκο στη λογοτεχνία του τόπου μας. Οι σπουδές της στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μουσικής στο Εθνικό Ωδείο

αποτέλεσαν εφαλτήριο για μια σημαντική πορεία τόσο στον χώρο της λογοτεχνίας όσο και στον χώρο των ΜΜΕ, αφού διετέλεσε για πολλά χρόνια μουσικός παραγωγός στο Γ’ και Β’ Πρόγραμμα της Κρατικής Ραδιοφωνίας, καθώς και αρχισυντάκτρια ή συνεργάτιδα σε εκπομπές με θέμα το βιβλίο. Το φετινό φθινόπωρο τη συναντάμε στον Πολυχώρο Μεταίχμιο, όπου προΐσταται της Σχολής Μετάφρασης, ενός νέου προγράμματος των Εκδόσεων Μεταίχμιο. Με αφορμή το πρόγραμμα αυτό, μας παραχώρησε την ακόλουθη συνέντευξη.
Σχολή Μετάφρασης στον Πολυχώρο Μεταίχμιο. Μιλήστε μας γι’ αυτό το ξεχωριστό πρόγραμμα που ξεκινά σε λίγες μέρες.
Πρόκειται, πραγματικά, για σχολή και όχι για σεμινάρια. Δύο τρίωρα την εβδομάδα, ενδεχομένως και περισσότερα αν χρειαστεί, στα οποία εκτός από εμένα θα διδάσκουν ο Ανδρέας Παππάς και η Κάλλια Παπαδάκη, έμπειροι συνεργάτες με σημαντικό μεταφραστικό και συγγραφικό έργο και οι δύο. Τα μαθήματα θα απαντούν στα γενικά ερωτήματα που θέτει η μεταφραστική πράξη: «Πιστή» ή «ωραία» μετάφραση; Τι είναι προτιμότερο, η διατήρηση της «ξενότητας» στο μετάφρασμα ή η προσοικείωσή του στη γλώσσα μας;

Συνέδριο Τεχνών Ελλάδας

Πώς να αφηγούμαι ένα παραμύθι…

Εργαστήρια Αφήγησης 2019 - 2020 Πώς να αφηγούμαι παραμύθι… Νέος εργαστηριακός κύκλος Αφήγησης ξεκινάει στο "Εργαστήρι Μαιρηβή" από το Σάββατο 19 Οκτωβρίου του 2019 με τον Στέλιο Πελασγό Αφηγητή, δρ παιδαγωγικής, συγγραφέα.

Το εργαστήρι Αφήγησης διαρκεί 3 ώρες, 10:00 – 13:00 και θα πραγματοποιείται ένα Σάββατο κάθε μήνα, από τον Οκτώβριο 2019 έως τον Μάιο 2020. Το κάθε Σάββατο αποτελεί μια ενότητα, η οποία ολοκληρώνεται κάθε φορά. Στο τέλος του κάθε εργαστηρίου δίνεται βεβαίωση παρακολούθησης

ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ, Εστιακό Σημείο Λέσβου,

  

Σας προσκαλούμε το Σάββατο 5 Οκτώβρη και ώρα 11 π.μ. στο κατάστημα «Περί Λέσβου», Αθηνάς 27, Μοναστηράκι, για να δοκιμάσετε:

Ø  το λεσβιακό ελαιόλαδο

Ø  τις συνταγές  ενός νέου ενημερωτικού εντύπου και να το προμηθευτείτε

Επίσης  να παρακολουθήσετε ζωντανά την εκτέλεση συνταγής από τη food blogger Άντζελα Κοντού  και να γνωρίσετε  τα γεωργικά προϊόντα των νησιών πέριξ της Λέσβου όπως της Λήμνου και Χίου.

Η Λέσβος χαρακτηρίζεται για το ιδιαίτερο νησιωτικό της περιβάλλον με το Απολιθωμένο Δάσος, τον Κόλπο Καλλονής, τις πολυάριθμες ιαματικές πηγές, τον απέραντο νησιωτικό της ελαιώνα αλλά και για τη σημαντική της βιοποικιλότητα

Κατερίνα Μαυρογεώργη : Ἡ λεοπάρδαλη

ΤΑ ΧΕΡΙΑ τῆς Σο­φί­ας πλέ­κουν κο­τσί­δα τὰ μαλ­λιὰ τῆς Ἄν­νας. Ἡ Ἄν­να εἶ­ναι ἡ κό­ρη, ἡ μα­μὰ εἶ­ναι ἡ Σο­φί­α. Εἶ­ναι πρω­ΐ, ἡ Σο­φί­α ἑ­τοι­μά­ζει τὴν Ἄν­να γιὰ τὸ σχο­λεῖο.

«Κά­τσε λί­γο ἥ­συ­χη. Δὲν μπο­ρεῖς νὰ κά­τσεις λί­γο ἥ­συ­χη;», λέ­ει ἡ Σο­φί­α. Πλέ­κει πο­λὺ σφι­χτὴ τὴν κο­τσί­δα. Ἡ Ἄν­να πο­νά­ει καὶ ἀ­φή­νει σι­γα­νοὺς ἤ­χους δι­α­μαρ­τυ­ρί­ας. Δὲν εἶ­ναι κα­λὴ μέ­ρα. Χτὲς τὸ βρά­δυ στὸ μέ­τρη­μα, πά­λι ἔ­λει­πε ἕ­να ἀ­πὸ τὰ ἀ­δέρ­φια της.

       Ἕ­να μουγ­κρη­τὸ ἀ­κού­γε­ται ἀ­πὸ τὸν κῆ­πο. Ἡ Σο­φί­α καὶ ἡ Ἄν­να στρέ­φουν πρὸς τὸ πα­ρά­θυ­ρο. Μιὰ βα­θιὰ ρυ­τί­δα θυ­μοῦ ἐμ­φα­νί­ζε­ται στὸ μέ­τω­πο τῆς Σο­φί­ας, πα­ρα­τά­ει τὴν κο­τσί­δα στὴ μέ­ση καὶ βγαί­νει ἔ­ξω στὸν κῆ­πο, τι­νά­ζον­τας μὲ δύ­να­μη τὴν πόρ­τα πί­σω της. Ἡ Ἄν­να μέ­νει στὴ θέ­ση της σὰν ἄ­γαλ­μα. Με­τὰ ἀ­πὸ λί­γο ξα­ναρ­χί­ζουν τὰ μουγ­κρη­τὰ στὸν κῆ­πο.

1ο ATHENS CRAFT BEER FESTIVAL

Το 1^ο φεστιβάλ στην Ελλάδα αποκλειστικά αφιερωμένο στη χειροποίητη μπίρα

 

Από τις 18 έως τις 20 Οκτωβρίου κάτι νέο και μοναδικό θα συμβεί στην Αθήνα: τοAthensCraftBeerFestival, στο Κτήριο Νο 56 του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού.

Πρόκειται για ένα πρωτοποριακό και καινοτόμο φεστιβάλ αποκλειστικά αφιερωμένο στις χειροποίητες μπίρες ή, όπως έχει καθιερωθεί να ονομάζονται, craftμπίρες. Οι χειροποίητες μπίρες μικρής παραγωγής είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο με τεράστια δυναμική, που αναπτύσσεται ραγδαία και την Ελλάδα. Οι συγκεκριμένες μπίρες είναι φρέσκες, μοναδικές και ιδιαίτερες, με τεράστιο εύρος γεύσης που συναρπάζει ακόμα και όσους δεν είναι μυημένοι στον κόσμο της μπίρας.

Στο AthensCraftBeerFestival συμμετέχουν 34 μικροζυθοποιίες, από τη Βουλγαρία, τη Γαλλία, τη Δανία, τη Ισπανία, την Κροατία, την Ουγγαρία, τη Σερβία, τη Σουηδία, τη Τσεχία και φυσικά την Ελλάδα.

Τι θα ρωτούσα τα παιδιά που διαδηλώνουν για το κλίμα

της Ελένης Καπετανάκη-Μπριασούλη 

20 Σεπτέμβρη 2019 – κόσμος πολύς διαδήλωσε για την κλιματική αλλαγή σ’ όλη τη γη. Μα οι συναισθηματικά φορτισμένες εικόνες των νεαρών παιδιών που κάνανε ‘σκασιαρχείο’ την Παρασκευή προβλήθηκαν περισσότερο. 

Μετρώντας τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες σπουδής των περιβαλλοντικών ζητημάτων, αναρωτήθηκα «γιατί τώρα και για τι πράγμα διαδηλώνουν αυτά τα παιδιά;»
Δεκαετίες τώρα, πολύ πριν αρχίσει και ενισχυθεί η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, ο πλανήτης ταλανίζεται από παγκόσμια περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα – τρύπα του όζοντος, καταστροφή οικοσυστημάτων και απώλεια βιοποικιλότητας, κατάρρευση ιχθυοαποθεμάτων, ερημοποίηση, εξάντληση ορυκτών πόρων, λιμούς, επισιτιστική ανασφάλεια, μετανάστευση και πολλούς πολέμους. 
Δεκαετίες τώρα στις χώρες του πλανήτη, εξορύξεις, βαριά βιομηχανία, αστική και τουριστική ανάπτυξη (συχνά άναρχη), γιγαντιαία έργα υποδομών και υπερκατανάλωση ρυπαίνουν λίμνες, ποταμούς, θάλασσες και αέρα, αφανίζουν εδάφη, αιγιαλούς και δάση, διαταράσσουν φυσικά οικοσυστήματα, αλλοιώνουν έως ‘διαγράφουν’ παραδοσιακά τοπία και κοινωνίες, γεμίζουν με πλαστικά γη και … διάστημα. Προσθέσατε και τα χρονίζοντα μείζονα προβλήματα – κοινωνικο-οικονομικές ανισότητες και επισφάλεια, κοινωνικός αποκλεισμός, αναλφαβητισμός, κ.ά. – και ο κατάλογος γίνεται οδυνηρά μακρύς.
Γιατί όλα τα παραπάνω δεν στάθηκαν ικανά για παρόμοιες κινητοποιήσεις; Γιατί δεν βρέθηκε κανείς να πείσει τα παιδιά να το ‘σκάσουν’ από το σχολείο για να διαδηλώσουν για τον κόσμο και για τη χώρα τους; ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ;

Γιά­ννης Πα­τσώ­νης :Χει­μω­νι­ά­τι­κος ἥ­λιος

ΗΤΑΝ Η ΩΡΑ λί­γο προ­τοῦ κλεί­σουν τὰ μα­γα­ζιά. Με­ρι­κοὶ εἴ­χα­νε κι­ό­λας κα­τε­βά­σει τὰ κε­πέγ­κια. Βι­α­στι­κὰ ψώ­νι­ζαν οἱ τε­λευ­ταῖ­οι πε­λά­τες κι οἱ ἔμ­πο­ροι βι­α­στι­κὰ ζυ­γί­σα­νε, μὰ δὲν ἀ­κου­γό­ταν ὁ­μι­λί­ες. Μιὰ γριὰ ποὺ που­λοῦ­σε στὴ γω­νί­α μα­τσά­κια ἄ­νι­θο, με­τὰ βί­ας ἀ­νά­σαι­νε. Ὁ πά­γος εἶ­χε λι­ώ­σει πά­νω στοὺς πάγ­κους μὲ τὰ ψά­ρια καὶ τὸ νε­ρὸ κυ­λοῦ­σε ἀ­πὸ τὰ πλα­γι­α­σμέ­να μάρ­μα­ρα.

        Στὸ κα­φε­κο­πτή­ριο γύ­ρι­ζε ἡ μη­χα­νὴ ποὺ ἄ­λε­θε κα­φέ. Στὰ κρε­ο­πω­λεῖ­α χα­σά­πη­δες μὲ μα­τω­μέ­νες τὶς ἄ­σπρες τους πο­δι­ὲς ξε­κρε­μοῦ­σαν τὰ κρέ­α­τα. Πά­νω σὲ κού­τσου­ρο ἕ­νας κα­θά­ρι­ζε ἐν­τό­σθια καὶ τά '­ρι­χνε στὶς γά­τες. Μα­νά­βη­δες γε­μί­ζα­νε μὲ ψα­λι­δό­χορ­τα τὰ τε­λά­ρα. Ἀ­πὸ τὸ σι­νε­μὰ πού '­χε προ­βο­λὲς πρω­ι­νές, βγῆ­κε ὁ μη­χα­νι­κὸς νὰ ξε­μου­διά­σει. Τὰ κα­ρού­λια τῆς ται­νί­ας γυ­ρί­ζα­νε ἀ­πὸ μό­να τους. Πιὸ πο­λὺ ἀ­κου­γό­ταν ὁ θό­ρυ­βος τῆς μη­χα­νῆς πα­ρὰ τὰ λό­για τῆς ται­νί­ας – τί λό­για δη­λα­δή, πι­στο­λι­ὲς καὶ τρε­ξί­μα­τα. Ἕ­νας πω­λη­τὴς εἶ­χε ἁ­πλώ­σει πά­νω σ' ἕ­να λυ­ό­με­νο κρε­βά­τι κο­σμή­μα­τα.

«Ο Απρόσκλητος επισκέπτης» σε σκηνοθεσία Γιώργου Φρατζεσκάκη

Οι λάτρεις της νουάρ ατμόσφαιρας, της αγωνίας και των ανατροπών έχουν έναν πολύ καλό λόγο να επισκεφτούν και αυτή τη σεζόν το θέατρο ELIART, την… αστυνομική σκηνή της πόλης. Μετά τις μεγάλες επιτυχίες των έργων: «Η παγίδα» του Ρομπέρ Τομά (3 σεζόν), «Δέκα μικροί νέγροι» της Αγκάθα Κρίστι (2 σεζόν), «Ο επιθεωρητής έρχεται» του Τζον Πρίσλεϊ (2 σεζόν), τη σκυτάλη παίρνει ένα ακόμη κλασικό αστυνομικό έργο: «Ο Απρόσκλητος Επισκέπτης» της Αγκάθα Κρίστι. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιώργος Φρατζεσκάκης, ενώ η πρεμιέρα έχει προγραμματιστεί για τις 26 Οκτωβρίου.

Η υπόθεση του έργου Στην πυκνή ομίχλη της Νότιας Ουαλίας, ο Μάικλ Σταρκβέντερ χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του και πέφτει σ’ ένα χαντάκι. Βρίσκεται στη μέση του πουθενά και στην προσπάθειά του να βρει βοήθεια, μπαίνει σε μια απομονωμένη έπαυλη. Στην ξεκλείδωτη μπαλκονόπορτα, τον περιμένει μια έκπληξη: Ένας άντρας είναι νεκρός.

Στρογγυλή Τράπεζα «ΥΠΟΘΗΚΟΦΥΛΑΚΕΙΑ ΚΑΙ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ: Ανταγωνιστικοί ή συμπληρωματικοί θεσμοί;»

Ελεύθερο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Εταιρείας Κρητικών Σπουδών ,

Πύργος Αλικιανού, 26 Σεπτεμβρίου 2019

  Η Εταιρεία Κρητικών Σπουδών – Ίδρυμα Καψωμένου,  σε  συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης  ̶ Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, οργανώνει Συζήτηση Στρογγυλής Τράπεζας με θέμα «Υποθηκοφυλακεία και Κτηματολόγιο. Ανταγωνιστικοί ή συμπληρωματικοί θεσμοί;». Σκοπός της διοργάνωσης είναι να συζητήσει όλα τα προβλήματα που προκύπτουν από την οργανωτική αυτή μεταρρύθμιση, θεσμικά, διοικητικά, νομικά, γραφειοκρατικά, καθώς και ζητήματα επιστημονικής έρευνας, που αφορούν τη διάσωση και ερευνητική αξιοποίηση του τεράστιου πλούτου πληροφοριών που περιέχονται στα δημόσια βιβλία των Υποθηκοφυλακείων για την ανθρωπογεωγραφία των αντίστοιχων περιοχών.

Για το σκοπό αυτό έχουν προσκληθεί  εκπρόσωποι των αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, της Περιφέρειας και των Δήμων, εκπρόσωποι των επιστημονικών φορέων και συλλόγων, πολιτιστικοί σύλλογοι της περιοχής.

Η εκδήλωση θα γίνει στην αίθουσα Τελετών της Εταιρείας Κρητικών Σπουδών, στον Πύργο  Αλικιανού, στις 26 Σεπτεμβρίου 2019, ώρα 19.30.

                    Εκ μέρους των Οργανωτικών Φορέων 

             Ο Πρόεδρος της Εταιρείας Κρητικών Σπουδών

                Ομότ. καθηγητής Ερατοσθένης Γ. Καψωμένος

Περπατήσαμε δίπλα στους Πικάσο, Βαν Γκογκ, Σαγκάλ της Αθήνας

Περπατήσαμε δίπλα στους Πικάσο, Βαν Γκογκ, Σαγκάλ της Αθήνας Πώς είπατε; Δεν μπορούμε να δούμε Πικάσο και Ματίς και Τζιακομέτι και Βαν Γκογκ και Σαγκάλ και Μονέ στην Αθήνα; Το «λάθος» αυτό επανορθώνει το μουσείο με τη συλλογή σύγχρονης τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, στο Παγκράτι, από 2 Οκτωβρίου. Εμείς κάναμε, απλά, την πρώτη βόλτα ανάμεσα σε τόσα πολύτιμα έργα
                                                                                                                                                                                                                                                               του Παύλου Ηλ. Αγιαννίδη


                                                                                               Δεν ξέρω για σας, αλλά νομίζω ότι είναι κάτι να περπατάς ανάμεσα σε Πικάσο, Βαν Γκογκ, Ματίς, Σαγκάλ, Πόλοκ, Καντίνσκι, Κλέε. Δίπλα σε μία θρυλική «Χορεύτρια» του Ντεγκά. Σε έναν Χριστό του Ελ Γκρέκο. Σε μια ψιλόλιγνη γυναικεία μορφή του Τζιακομέτι. Να βλέπεις από κοντά το – μπρούτζινο – φιλί των ερωτευμένων του Ροντέν. Ή, ακόμη, να βρίσκεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με έναν «Ναύτη» του Τσαρούχη. Με «ερωτικά» του Γιάννη Μόραλη. Με κομμάτια από την «Λαϊκή Αγορά» του Τέτση. Με «φωτεινά σινιάλα» του Takis. Λίγη υπομονή. Και από τις 2 Οκτωβρίου (την 1η Οκτωβρίου έχουν προγραμματισθεί τα επίσημα εγκαίνια) θα μπορείτε να έχετε κι εσείς άποψη. Τότε θα ανοίξει, επιτέλους, ύστερα από σχεδόν τρεις δεκαετίες σχεδίων και ακυρώσεων, το Μουσείο που στεγάζει την πολύτιμη συλλογή Σύγχρονης Τέχνης, ξένης και ελληνικής, του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή. Κι όχι μακριά, όσο, ας πούμε το MoMA της Νέας Υόρκης. Στο Παγκράτι. Κολλητά με τον Άγιο Σπυρίδωνα (… «ένα δειλινό (που) γύρισες, χαρά μου, κι ήρθα να σε βρω», που τραγουδούσε και η Βίκυ Μοσχολιού Νίκο Γκάτσο και Δήμο Μούτση). Το εξωτερικό του Μουσείου Ναι, είναι η έκθεση μιας μεγάλης συλλογής των δύο Ελλήνων (από την Άνδρο και την Αθήνα, αντίστοιχα), που είχαν την τύχη να γνωρίσουν και κάποιους από τους διάσημους καλλιτέχνες, που τα έργα τους κοσμούν και αποτελούν αυτή την νέα μουσειακή προσθήκη στην Αθήνα της Τέχνης. Ο Μαρκ Σαγκάλ είχε «πλάσει», άλλωστε, και ένα περίφημο πορτρέτο της Ελίζας Γουλανδρή, με την σκιά του Βασίλη δίπλα και πίσω της.

Διατροφικές διαταραχές εφήβων

Το 19-37% των εφήβων ηλικίας 14 έως και 16 ετών πάσχει από διατροφικές διαταραχές, σύμφωνα με πρόσφατη βρετανική μελέτη (Micali et.al., 2015). Το αντίστοιχο παγκόσμιο ποσοστό, δε, αγγίζει το 21% (Hammerle et al., 2016). Οι τελευταίες επιδημιολογικές έρευνες στο σύνολό τους καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα: Ο κίνδυνος εμφάνισης διατροφικών διαταραχών κατά τη διάρκεια της εφηβείας είναι μεγάλος. Συνεπώς, επιβεβλημένη κρίνεται η άμεση κινητοποίηση της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας για εξεύρεση αποτελεσματικότερων και λιγότερο χρονοβόρων θεραπειών για μια νόσο με πολύ υψηλά ποσοστά θνητότητας. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, η έλλειψη επιδημιολογικών ερευνών καθιστά ανέφικτη την αξιολόγηση του επιπολασμού της νόσου στον εφηβικό πληθυσμό. Παρ’ όλα αυτά, είναι ενδεικτικά τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει το Ελληνικό Κέντρο Διατροφικών Διαταραχών: Από τον Σεπτέμβριο του 2018 έως και σήμερα, οι ειδικοί του κέντρου έχουν καταγράψει μια αύξηση 88% στα αιτήματα βοήθειας από οικογένειες εφήβων που νοσούν.

Κων­σταν­τῖ­νος Πα­λαι­ο­λό­γος : Ἡ ἀ­πο­γεί­ω­ση

ΕΞΑΙΤΙΑΣ τῆς ἀ­περ­γί­ας τῶν ἐ­λεγ­κτῶν ἐ­να­έ­ριας κυ­κλο­φο­ρί­ας, οἱ ὁ­ποῖ­οι μά­λι­στα ἔ­φτα­σαν στὸ ση­μεῖ­ο νὰ κα­τα­λά­βουν τὸν μο­να­δι­κὸ δι­ά­δρο­μο ἀ­πο­γεί­ω­σης-προ­σγεί­ω­σης τοῦ ἀ­ε­ρο­δρο­μί­ου, ζη­τή­θη­κε, εὐ­γε­νι­κά, ἀ­πὸ τοὺς ἐ­πι­βά­τες τῆς πτή­σης MCL 33 νὰ τραβήξουν τὸ ἀ­ε­ρο­πλά­νο πρὸς τὰ πε­ρί­χω­ρα τῆς πό­λης μέ­χρι νὰ βροῦν ἕ­να χερ­σο­χώ­ρα­φο ἀ­πὸ ὅ­που θὰ μπο­ροῦ­σαν νὰ ἀ­πο­γει­ω­θοῦν. Οἱ ἐ­πι­βά­τες, καρ­τε­ρι­κά, τράβηξαν τὸ ἀ­ε­ρο­σκά­φος μέ­σα ἀ­πὸ τοὺς φαρ­δεῖς δρό­μους, τὶς με­γά­λες λε­ω­φό­ρους καὶ τὰ πε­ρι­α­στι­κὰ δά­ση τῆς πό­λης, μέ­χρι ποὺ ἔ­φτα­σαν στὰ ὅ­ρια τοῦ ἀ­πέ­ραν­του κάμ­που ποὺ ἐ­κτεί­νε­ται πρὸς νό­τια.        Τό­τε μό­νο ἀν­τι­λή­φθη­καν ὅ­τι στὸ δρό­μο εἶ­χαν χα­θεῖ τὰ δύ­ο φτε­ρὰ τοῦ σκά­φους. Ἔν­τρο­μοι, ἀ­πευ­θύν­θη­καν στὸν πι­λό­το, ἀλ­λὰ ἐ­κεῖ­νος, μει­λί­χια, τοὺς κα­θη­σύ­χα­σε καὶ τοὺς δι­α­βε­βαί­ω­σε πώς, γιὰ κά­τι τέ­τοι­ους «φαν­τα­στι­κοὺς» ἐ­πι­βά­τες, ἦ­ταν δι­α­τε­θει­μέ­νος νὰ ἀ­πο­γει­ώ­σει τὸ ἀ­ε­ρο­πλά­νο δί­χως τὰ ἀ­να­θε­μα­τι­σμέ­να φτε­ρά, τὴ συ­νει­σφο­ρὰ τῶν ὁ­ποί­ων στὴν ἐν λό­γῳ «ἀ­ε­ρο­ναυ­τι­κὴ δι­α­δι­κα­σί­α» χα­ρα­κτή­ρι­σε ὡς κα­θα­ρὰ «ἀ­νεκ­δο­το­λο­γι­κή».

Το "Αρχιπέλαγος", σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Essex

Έκτη ημέρα σήμερα της κοινής ωκεανογραφικής άσκησης που υλοποιεί το Ινστιτούτο "Αρχιπέλαγος" σε συνεργασία με το Τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Essex, Βρετανίας στη θαλάσσια περιοχή νότια της Σάμου. Με τη χρήση 2 σκαφών του Ινστιτούτου "Αρχιπέλαγος", του ωκεανογραφικού σκάφους "Aegean Explorer" και του ιστιοφόρου "Πηνελόπη" και με τη χρήση εξειδικευμένου ερευνητικού εξοπλισμού, βρίσκεται σε εξέλιξη μία εκτίμηση της κατάστασης των οικοσυστημάτων και των επιπτώσεων που έχει προκαλέσει σε αυτά η ανθρώπινη δραστηριότητα.

Σωτήρη Ραυτόπουλου: ΜΟSTRO ANTICO -3

Άπλωσε το χέρι του και κατέβασε έναν κύλινδρο από το ράφι των σχεδίων. Τον άνοιξε με επιδέξια κίνηση:
__Ιδού –θα το βρείτε σε σμίκρυνση και στη σελίδα 11 του «προσπέκτους» μας: Μηνοειδή τόξα που εφάπτονται σε μεγαλύτερα, μηνοειδείς δρομείς που μετακυλίουν βάρη σε υψηλότερο επίπεδο, αλλά απαιτούν μικρή, μόνο, μηχανική ενέργεια… Εξοικονόμηση ενέργειας και αποτέλεσμα • εάν δεν πιστεύετε στα θαύματα, η «Γερανοτεχνική» είναι ένας χώρος που θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη…
Αλήθεια, πίστευα στα θαύματα; Αυτός ο επηρμένος μικρομέγαλος μου ξεφούρνιζε τη λύση του μυστηρίου. Ο Συνερκάς είχε πάρει χαμπάρι τον γερανό της εταιρίας, ήξερε ότι η σύγχρονη αυτή εφαρμογή (ίσως κάποιου αφανούς μηχανικού που πληρωνόταν με πενταροδεκάρες –και άφηνε όλη τη δόξα στον κομψευόμενο Βίκτωρα Πέτρου) έδινε τη λύση στα προβλήματα της αρχαίας Μηχανικής, δεν θέλησε να καρπωθεί αυτός τον επιστημονικό θρίαμβο, αφού δεν ήταν δικός του –κι’ έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο για να «θάψει» μια παραπομπή.

Παρουσίαση βιβλίου «Σκέψεις για την Κοινωνική Οικονομία»

 

Την Κυριακή, 29 Σεπ 2019, στις 19.00, στο παλαιό αμαξοστάσιο του ΟΣΥ (Πειραιώς & Ερμού, έναντι Γκάζι, ΑΘΗΝΑ) οι εκδόσεις ΣΤΕΝΤΟΡΑΣ θα παρουσιάσουν το νέο βιβλίο του Δημήτρη Μιχαηλίδη «Σκέψεις για την Κοινωνική Οικονομία».

Το βιβλίο «Σκέψεις για την Κοινωνική Οικονομία» με ISBN 978-618-84431-1-2 (επιμέλεια κα Κατερίνα Γκρίτζαλη, www.stentoras.gr) στις 268 σελίδες του περιλαμβάνει σκέψεις που δημιουργήθηκαν και καταγράφηκαν από τον Δ. Μιχαηλίδη από το έτος 2016 μέχρι το 2019 και δημοσιεύθηκαν. Πρόκειται για 69 αυτοτελή άρθρα των 900-1.200 λέξεων και όπως γράφει ο Δ. Μιχαηλίδης «Το κάθε άρθρο απαιτεί καλή διάθεση, καθαρό μυαλό, εβδομήντα χρόνια γνώσεων και εμπειριών, ηλεκτρονικό υπολογιστή, χώρο δουλειάς και τέσσερις (4) ώρες δημιουργικής δουλειάς /συγγραφής. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί χρόνος έρευνας βιβλιογραφικής ή διαδικτυακής και χρόνος για την συμμετοχή στις εκδηλώσεις, που δημιούργησαν το κέντρισμα για την συγγραφή του άρθρου. Το πιο δύσκολο και βασανιστικό ήταν η εύρεση ηρεμίας και καλής διάθεσης».

Περιδιαβαίνοντας τα παλιά σύνορα

          

του Γιάννη Σχίζα

                                                 

                                                           

Γράφει ο Φρίντριχ Γκρος στο βιβλίο «Περπατώντας» (Εκδόσεις Ποταμός): «Πολλά βιβλία έχουν γραφτεί έπειτα από ανάγνωση άλλων βιβλίων, πολλά έχουν τη μυρωδιά της βιβλιοθήκης όπου κλείστηκε ο συγγραφέας προκειμένου να τα ολοκληρώσει». Σύμφωνοι, υπάρχουν βιβλία προερχόμενα εκ βιβλίων, όμως υπάρχουν και εκείνα που κυρίως απογράφουν την προσωπική, «εκτός βιβλιοθήκης» διαδρομή. Στην περίπτωση αυτή υπάγεται το έργο του Στέφανου Σταμέλλου, «Από τον Παγασητικό μέχρι τον Αμβρακικό» (Εκδόσεις Ζαχαρόπουλος).
Το βιβλίο του Σταμέλλου, που δικαιώνει την απόφανση ότι «η πεζοπορία πρέπει να ενταχθεί στο σύστημα των συγκοινωνιών» (Σχίζας, «Πεζοπορίας εγκώμιον», “Νέα Οικολογία”, Οκτώβριος 1995), ιστορεί μια περιδιάβαση 11 ημερών στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας, που ίσχυσαν μέχρι το 1881. Είναι τα σύνορα που επακολούθησαν την απόφαση του 1830 για την ανεξαρτησία της Ελλάδας και για τα οποία απαιτήθηκε πολύς κόπος και μια διετία - τριετία για τον οριστικό διακανονισμό τους.

«ΑΛΑΣΚΑ»

  Η μαύρη κωμωδία των Lorem Ipsum, «ΑΛΑΣΚΑ», μετά από την περσινή της πετυχημένη πορεία, επιστρέφει στη σκηνή του Πολυχώρου VAULT, από την Δευτέρα 14 Οκτωβρίου έως και την Τρίτη 19 Νοεμβρίου, για 12 μόνο παραστάσεις. Η ομάδα Lorem Ipsum μετά από τη μεγάλη επιτυχία της παράστασης “Γιοσίρου Γιαμαγκούσι”, αλλάζει ύφος και προσπαθεί να ασχοληθεί – πάντα με τον δικό της ιδιαίτερο γλυκόπικρο τρόπο - με τη μοναξιά, την απώλεια και την ανιδιοτελή αγάπη.

Ἠ­λί­ας Ζα­χα­ριά­δης : Βρα­διά­ζει

Κα­θέ­νας εἶ­ναι μό­νος στὴν καρ­διὰ τῆς γῆς

δι­α­πε­ρα­σμέ­νος ἀ­πὸ μιὰ ἀ­χτί­δα τοῦ ἥ­λιου

κι ἔ­χει κι­ό­λας βρα­διά­σει.

S. Quasimodo

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ προ­χω­ρᾶ στὴν πα­ρα­λί­α, κά­θε τό­σο ρί­χνει μιὰ μα­τιὰ στὸ δρό­μο, με­τὰ ξα­νὰ τὸ βλέμ­μα γυ­ρί­ζει στὴ θά­λασ­σα ποὺ ἁ­πλώ­νε­ται ἀ­κί­νη­τη, καὶ ἔ­τσι ὅ­πως τὸν τυ­λί­γει τὸ φῶς τῆς μέ­ρας ποὺ φεύ­γει, στὸ μυα­λό του ἔρ­χον­ται μι­σὲς κου­βέν­τες, εἰ­κό­νες τρυ­φε­ρές, ἐ­ρω­τι­κές, ἕ­νας ὦ­μος, μιὰ μέ­ση, ἕ­να στῆ­θος, ἕ­νας γλου­τός, γυ­ναι­κεῖ­α βλέμ­μα­τα ποὺ τρα­βά­ει ὅ­πως βγαί­νει ἀ­πὸ τὴ θά­λασ­σα ἕ­να ἐ­νε­νήν­τα κα­λο­φτι­αγ­μέ­νος, ἡ ἀμ­μου­διὰ ποὺ βου­ΐ­ζει ἀ­πὸ ὑ­πο­σχέ­σεις. Πέ­ρα­σε τὸ Κα­λο­καί­ρι ἄ­δεια­σαν οἱ ἀμ­μου­δι­ές, χά­θη­καν εὐ­και­ρί­ες κι ἐ­κεῖ­νος νοι­ώ­θει τὴν ἀ­νάγ­κη νὰ ἐ­ρω­τευ­θεῖ νὰ τὸν πο­θή­σουν.