ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΓΗ

 

Από το 2010 έχω γράψει τουλάχιστον 700 άρθρα από τις στήλες της Αυγής.  Τα άρθρα αυτά δεν συμφωνούσαν πάντοτε με την  κομματική  γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, με την οποία   τηρούσα απόσταση ή ακόμη βρισκόμουν  σε  αντίθεση,  ιδιαίτερα μάλιστα μετά  το καλοκαίρι του  2015 . Έκτοτε παρέμεινα  στο χώρο συνεργασίας  με την  Αυγή,  περιορίζοντας τις αναλύσεις μου στα θεωρούμενα ως  μη πολιτικά θέματα, κρίνοντας ότι είναι στην πρωτοβουλία της εφημερίδας να διακόψει τη συνεργασία της με όποιον δεν της αρέσει. Τελικά, η εφημερίδα δεν πήρε καμιά τέτοια πρωτοβουλία, κι εγώ παρέμεινα. Αντιμετωπίζοντας τη γκρίνια ελαχίστων : Οι οποίοι έκριναν τη συμμετοχή μου ως πρόκληση στο δικό τους  κομματικό εγχείρημα, σαν παλαιοκομματικοί και αραχνιασμένοι που ήσαν. Και πλην ενός , που αφού απόλαυσε τις δόξες  επί  μνημονιακού καθεστώτος , απέφυγε  να δώσει και τα στοιχεία μου ως βασικού συντελεστή εγχειρήματος  ένθετου της εφημερίδας !

Τώρα το νέο κλείσιμο της Αυγής  προκαλεί  κάθε άνθρωπο με νοημοσύνη. Η Αυγή έχει λόγο ύπαρξης, αυτοί που την καταστρέφουν  δεν έχουν. Το εγχείρημά τους εμβάλλει σε σκέψεις και υποψίες τον κάθε άνθρωπο, για τις όπισθεν ιδέες που πιθανόν υπάρχουν.

Γιάννης Σχίζας

Κί­μων Κα­λα­μά­ρας: Γράμ­μα­τα σὲ συρ­τά­ρι…

 

Κί­μων Κα­λα­μά­ρας Γράμ­μα­τα σὲ συρ­τά­ρι… ΡΟΣΕΧΕ τὴν ἄρρωστη μαμά της. Ὅ­λη τὴν βδο­μά­δα, κά­θε μέ­ρα. Καὶ ὅ­ταν δὲν ἦ­ταν νο­σο­κό­μα στὸ σπί­τι της, θὰ ἔ­κα­νε τὴν νο­σο­κό­μα στὴν κοι­νω­νι­κὴ πρό­νοι­α. Φρόν­τι­ζε κά­θε πι­κρα­μέ­νο, κά­θε πα­ρα­τη­μέ­νο ἀ­πὸ τὴν μοί­ρα, ἀ­πὸ τοὺς συγ­γε­νεῖς του ἄν­θρω­πο. «Συγ­γε­νὴς πρώ­του βαθ­μοῦ!» «Ἀ­στεῖ­ο», σκε­φτό­ταν, «ἂν δὲν ἦ­ταν κα­κό­γου­στο, θὰ μπο­ροῦ­σε καὶ νὰ ἦ­ταν ἀ­στεῖ­ο». Μὰ δὲν ἦ­ταν, δὲν γε­λοῦ­σε κα­νείς. Ἦ­ταν σω­στὸ δρά­μα . «Σι­γὰ τὴν σχέ­ση», ἔ­λε­γε ἀ­πὸ μέ­σα της, καὶ θύ­μω­νε μὲ τοὺς ἀν­θρώ­πους κι ἄλ­λο, κι ἀ­κό­μη πε­ρισ­σό­τε­ρο. «Συγ­γε­νὴς ἐ­σχά­του βαθ­μοῦ» ἔ­λε­γε, πὼς θύ­μι­ζαν οἱ σχέ­σεις στὸ οἰ­κο­τρο­φεῖ­ο, μιὰ γέν­να στὴν τύ­χη, σὰ βα­ρι­ε­στη­μέ­νη ζα­ριά, καὶ ἔ­πει­τα; Ἔ­πει­τα δὲν γνω­ρι­ζό­μα­στε. Πο­λὺ ἁ­πλά.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ

 

 

Του Γιάννη Σχίζα

 

Στην Ευρυτανία στις πρόσφατες ευρωεκλογές, δεν ξέρω πόσοι ψήφισαν από τους 17.421 εγγεγραμμένους  στους εκλογικούς καταλόγους,  σύμφωνα με την απογραφή του 2021, δεν ξέρω πόσοι από αυτούς ήταν μόνιμοι κάτοικοι και όχι απλοί εκλογικοί έποικοι  της περιοχής, που έρχονται και παρέρχονται  : Ξέρω όμως ότι το σύνολο της έκτασης  του νομού ήταν 1869 τετραγωνικά χιλιόμετρα, δηλαδή δεν υπήρχαν ούτε 10 άνθρωποι να κατοικούν  ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, δηλαδή ήταν πανελλήνιο ρεκόρ αραιοκατοίκησης, ήταν ο πιο αραιοκατοικημένος νομός στην Ελλάδα !  Αξίζει όμως περαιτέρω  ανάλυση   το 1869τχ : Το μέγεθος αυτό  είναι η κάτοψη του νομού, που έχει  εξαιρετικά  ανάγλυφο έδαφος, με πολλές χαράδρες και ανοδοκαθόδους,  αλλά αν κατά ένα μαγικό τρόπο ξετυλίξουμε  αυτό το μέγεθος, αν το τεντώσουμε, τότε η έκταση γίνεται πολύ μεγαλύτερη, το δε ρεκόρ της αραιοκατοίκησης παραμένει ακατάρριπτο ! 

ΜΙΑ ΟΡΕΙΝΗ ΧΩΡΑ

 

Υπάρχουν 413 κορυφές βουνών στην Ελλάδα που ξεπερνάνε τα 1000  μέτρα , ενώ υπολογίζεται ότι τα 2/3 του εθνικού εδάφους βρίσκονται σε υψόμετρο άνω των 200 μέτρων. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 θεωρείται ότι έχουμε  11000 οικισμούς, αλλά από αυτούς οι πιο πολλοί έχουν έως 10 κατοίκους. Τα «Άγραφα» ήταν το χαϊδευτικό όνομα μιας περιοχής, που επί Βυζαντίου αλλά και επί Τουρκοκρατίας δεν είχε καταχωρηθεί στους αυτοκρατορικούς φορολογικούς καταλόγους, κυρίως λόγω της αντίστασης των γηγενών κατοίκων στην φορολόγηση. Αυτό βεβαιώνουν ο ιστορικοί  Νίκος Κασομούλης και  Arnold Toynby.

 

 Είμαστε μια ορεινή χώρα, με έντονο ανάγλυφο εδάφους, και δρέπουμε τους καρπούς μιας «δ ά σ ω σ η ς»  – ή μάλλον τους δρέπαμε :

Μοιάζει με απίστευτο

 της Κατερίνας Κορρέ

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί κι εμείς χορεύαμε με χορηγία των οχτρών !

Μοιάζει απίστευτο. Κι όμως...

Στο Αρκάδι, σε απόσταση μόλις εννιακοσίων μέτρων από την ιστορική Μονή, η ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ έχει πάρει άδεια παραγωγής για αιολική εγκατάσταση με 8 θηριώδεις ανεμογεννήτριες που κάθε μια θα έχει ύψος 230 μ. ( Ναι! Διακόσια τριάντα μέτρα ! ). Το ύψος αυτό αντιστοιχεί σε έναν ουρανοξύστη με 58 ορόφους ή σχεδόν στο μισό από το υψόμετρο των 500 μέτρων όπου είναι κτισμένη η Μονή Αρκαδίου.

Σκεφτείτε ότι αυτά τα μεγαθήρια θα έχουν διάμετρο φτερωτής 162 μ ( εκατόν εξήντα δύο μέτρα ! ) και φανταστείτε το μουγκρητό που θα κάνουν τα τεράστια φτερά τους όταν περιστρέφονται και αλύπητα θα αλέθουν όποιο πουλί βρεθεί στην τροχιά της αδυσώπητης περιστροφής τους.

Φανταστείτε τα δέντρα, τους θάμνους, τα αρωματικά φυτά που θα κοπούν για να φτιαχτούν οι δρόμοι και τα δίκτυα μεταφοράς της ενέργειας. Σκεφτείτε πόσο θα σκαφτεί βαθιά η γη και θα γεμίσει με πολλές δεκάδες κυβικά τσιμέντου για να θεμελιωθούν οι πανύψηλοι γίγαντες, καθένας μοναχός στη μέση μιας τσιμεντένιας πλατείας μεγάλης όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου.

'Eτσι λοιπόν, όπως δείχνει ο χάρτης της ΡΑΕ , δίπλα στο μοναστήρι του Αρκαδιού με την βαριά κληρονομιά αγώνων του Κρητικού λαού, στο Αρκάδι, σύμβολο αυτοθυσίας αδούλωτων αγωνιστών, στον τόπο που εμπνέει σεβασμό σε όλο τον κόσμο, εκεί η ΤΕΡΝΑ ετοιμάζει το δικό της υπερφίαλο μνημείο της ανθρώπινης απληστίας που έχει το κέρδος για θεό.

Κι αν μέχρι τώρα κάποιοι φρίξατε, κρατηθείτε γιατί υπάρχουν και χειρότερα.

Στις 30 Ιουνίου η Μονή Αρκαδίου διοργανώνει συναυλία στον εξωτερικό χώρο της μονής για να τιμήσει την 83η επέτειο της Μάχης της Κρήτης με χορηγό την ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ. Ακριβώς ! Την εταιρεία που σαν άλλος κατακτητής έχει καταλάβει τις περισσότερες βουνοκορφές της Κρήτης για να εγκαταστήσει ακόμα περισσότερες ανεμογεννήτριες, για να πουλά ακόμα περισσότερο πανάκριβο ρεύμα. (ΗΔΗ ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΞΑΡΧΑΚΟΥ)

Ανασυγκρότηση της «κεντροαριστεράς» ή οργάνωση του δημοκρατικού χώρου;

 του Παντελή Οικονόμου

 
Ούτε πριν, ούτε μετά τις ευρωεκλογές!

 
Ακρίβεια, μεταναστευτικό, πόλεμοι στην Ουκρανία και την Γάζα και οπωσδήποτε, κλιματική αλλαγή, δημογραφικός μαρασμός, δημόσιο χρέος και μεγάλα εθνικά μας θέματα χρονίζουν και παροξύνονται. Για όλα αυτά, καμία συζήτηση, καμία συγκεκριμένη πρόταση αντιμετώπισης τους, καμία δημιουργική αντιπαράθεση. Ούτε πριν, ούτε μετά τις ευρωεκλογές.
 
Εξαπλώνεται έτσι η απογοητευτική αίσθηση ότι όσοι ζήτησαν και ζητούν την ψήφο μας δεν το κάνουν για μας, αλλά για τον εαυτό τους. Ο βασικός λόγος της αποχής και της ενίσχυσης «αντισυστημικών» σχημάτων είναι η αίσθηση ότι τα συστημικά δεν αμύνονται περί πάτρης, αλλά περί πάρτης. Με αποτέλεσμα, το πρώτο από αυτά τα τελευταία να αποσπάσει περίπου το 28% του 40% του εκλογικού σώματος, δηλαδή γύρω στο 12% της λαϊκής ψήφου!
 

Η αδυναμία αλλαγής εκπροσώπησης

Αλλά η θορυβώδης απαρέσκεια προς την εξουσιαστική ομάδα Μητσοτάκη (Μαξίμου και Κυβέρνηση) και τους συμπαίκτες της, τα έργα και τις ημέρες τους, είναι πια ιστορία. Και δεν είναι δα και προς κακοφανισμό: όποτε στην Δημοκρατία δεν αρέσουν οι εντολοδόχοι μας, προβλέπεται το δικαίωμα να τους αλλάζουμε. Αλλά η τρέχουσα και ξεκάθαρη απειλή είναι ότι, με τα ακόμα χειρότερα αποτελέσματα των υπολοίπων, το δικαίωμα μας να αντικαταστήσουμε τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους περί αυτόν, έχει μπει στον γύψο.
 

Διατήρηση ιστορικής μνήμης- ανάδειξη περιβαλλοντικής ιδιοπροσωπείας

 

Πα­να­γι­ώ­της Πα­γιά­της: Ὁ θρῆ­νος τοῦ ἐ­λα­φιοῦ

 

Πα­να­γι­ώ­της Πα­γιά­της Ὁ θρῆ­νος τοῦ ἐ­λα­φιοῦ ΙΧΑ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΕΜΜΑ ἀ­πὸ τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς ἐ­πι­μνη­μό­συ­νης δέ­η­σης. Ὅ­τα… Πλανόδιον - Ιστορίες Μπονζάι Διαβάστε στὸ ἱστολόγιο ἢ τὸν ἀναγνώστη ΙΧΑ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΕΜΜΑ ἀ­πὸ τὴν ἡ­μέ­ρα τῆς ἐ­πι­μνη­μό­συ­νης δέ­η­σης. Ὅ­ταν τὴν ἐ­πι­σκέ­φτη­κα, εἶ­χε ση­κώ­σει ὅ­λο το σπί­τι στὸ πό­δι. Ἀ­φοῦ μὲ συ­νό­δευ­σε μέ­χρι τὸ κα­θι­στι­κό, ἔ­τρε­ξε ὅ­πως-ὅ­πως στὴν κου­ζί­να λὲς καὶ προ­σπα­θοῦ­σε νὰ σώ­σει κά­ποι­ο φα­γη­τὸ ποὺ και­γό­ταν. Φαι­νό­ταν κα­λύ­τε­ρα. Τὰ μαλ­λιά της ἦ­ταν χτε­νι­σμέ­να καὶ γιὰ πρώ­τη φο­ρὰ με­τὰ τὸν θά­να­το τοῦ Μὰρκ θαρ­ρῶ πὼς φο­ροῦ­σε στὰ χεί­λη της κρα­γιόν. «Τώ­ρα ἔρ­χο­μαι!», φώ­να­ξε ἀ­πὸ τὸ βά­θος καὶ νο­μί­ζω πὼς δι­έ­κρι­να ἕ­ναν παι­γνι­ώ­δη τό­νο στὸν τρό­πο ποὺ μί­λη­σε. Ἐ­νῶ τὴν πε­ρί­με­να, τὰ μά­τια μου γύ­ρι­ζαν ἐ­ρευ­νη­τι­κὰ στὸν χῶ­ρο. Ἡ σι­δε­ρώ­στρα εἶ­χε πά­νω της φρε­σκο­δι­πλω­μέ­να μω­ρου­δια­κὰ ρου­χα­λά­κια. Τὸ σί­δε­ρο ἦ­ταν ἀ­κό­μη ἀ­ναμ­μέ­νο. «Τώ­ρα ἔρ­χο­μαι, Μάρκ!», τὴν ἄ­κου­σα καὶ πά­λι νὰ φω­νά­ζει μὲ ἕ­ναν τρό­πο πού, αὐ­τὴ τὴ φο­ρά, μαρ­τυ­ροῦ­σε βι­α­σύ­νη. Τὰ βή­μα­τά της, κα­θὼς ἔ­τρε­χε πρὸς τὸ μπαλ­κό­νι, χτυ­ποῦ­σαν στὸ πά­τω­μα κι ἔρ­χον­ταν στ' ἀ­φτιά μου σὰν ἔν­το­νο καρ­δι­ο­χτύ­πι.

Όταν κλείνει μια εφημερίδα πληγώνεται η Δημοκρατία και ο Πολιτισμός μας

 

Στη χώρα μας ο Τύπος βιώνει τεράστια προβλήματα, τα οποία εντάθηκαν μετά την οικονομική κρίση του 2009.

Η υπερσυγκέντρωση των Μέσων σε λίγα χέρια, η υποβάθμιση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος - κυρίως λόγω κατάρρευσης των αποδοχών του κλάδου-  και η εξάρτηση από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, είναι μερικά μόνο προβλήματα. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ο πλημμελές έλεγχος όλων των εξουσιών και η απουσία πλουραλισμού.

 Ειδικά η αναστολή της καθημερινής έκδοσης μιας ιστορικής  εφημερίδας όπως η «Αυγή» στερεί μια ελεύθερη δημοσιογραφική φωνή, τραυματίζει ένα έντυπο που προσέφερε με ιδέες και συνέβαλε στην πολυφωνία τα τελευταία 70 και πλέον χρόνια. 

Η Ανώτατη Γενική Συνομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας (ΑΓΣΣΕ)  διαμαρτύρεται γι’ αύτη την εξέλιξη και κυρίως γιατί ελήφθη χωρίς προηγούμενη διαβούλευση με τους εργαζόμενους σε αυτή και την ΕΣΗΕΑ.

 Πρόκειται για μια άκρως αρνητική εξέλιξη για  τη Δημοκρατία μας, το πολιτισμό και την κοινωνική ανάπτυξη της πατρίδας μας.

 Εκφράζουμε την πλήρη συμπαράστασή μας στους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

 

Το Γραφείο Τύπου της ΑΓΣΣΕ

 

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

 

Του Γιάννη Σχίζα

Ποντίκι 27.6.24

        Στις αρχές του 19^ου αιώνα, στα παράλια της Αδριατικής, σε μια περιοχή που έμελλε να γίνει «μια φρικτή συνοικία ξενοδοχείων» - κατά πως έγραφε ο  ιστορικός της Μεσογείου Φερνάντ Μπρωντέλ – οι ποιητές  Μπάϊρον και  Σέλεϋ «μπορούσαν να ιππεύουν και να καλπάζουν μεθυσμένοι από το χώρο και τη μοναξιά, μέσα στον άνεμο και στη μυρωδιά της θάλασσας».... Στην τρίτη    δεκαετία του αιώνα που μας πέρασε, στην παραλία του Ζουάν Λε Πεν της Γαλλίας, με τους  πευκόφυτους  λόφους και τα λίγα γραφικά καλύβια, ο Πικάσο και μια ολόκληρη αποικία καλλιτεχνών από το Μονπαρνάς  ζούσαν  τα  δημιουργικά όνειρα  και τις αισθητικές  τους αναζητήσεις – μέχρι που οι οικοπεδάδες της περιοχής ανέλαβαν την αναδιαμόρφωση του χώρου....Στα Μάταλα της   Κρήτης της δεκαετίας του 60, οι «αναχωρητές» και «πρακτικοί κριτικοί» της βιομηχανικής κοινωνίας των ξέφρενων ρυθμών, ζούσαν τον «ολικής αλέσεως» χαβαλέ τους μέσα στα φυσικά σπήλαια της περιοχής : Μέχρι που περικυκλώθηκαν και εξώσθηκαν  από την  «καθώς πρέπει» τουριστική ανάπτυξη....

      Η μεγάλη «ταξιδιωτική επανάσταση» του δεύτερου μισού του 20^ου αιώνα,   με τις στρατιές των εφήμερων επισκεπτών και  των συστηματικών «εποίκων» του παραλιακού χώρου, σκότωσε απαράμιλλες ομορφιές και υπαγόρευσε   αναρίθμητα μνημόσυνα.

Ηλίας Φραγκάκης : Τώρα

 

Σελίδες: 448, Τιμή: 16.80 ευρώ
ISBN: 978-618-5563-54-7
Εκδόσεις Όταν

 

 

Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Όταν το νέο μυθιστόρημα του Ηλία Φραγκάκη «Τώρα».

«Δεν είμαι ο συγγραφέας. Δεν είμαι καν συγγραφέας. Αυτό ήθελα να πω. Να ξεκαθαρίσω προς αποφυγήν. Κι ούτε έτυχε να σχετιστώ με τον συγγραφέα που κι αυτός δεν ήταν συγγραφέας. Το τονίζω προς αποφυγήν».
Με τα πρώτα λόγια του βιβλίου, καταλαβαίνουμε πως αυτό που θα ακολουθήσει είναι κάτι εκρηκτικό, ένα αντι-μυθιστόρημα θα έλεγε κανείς, το πιο αντισυμβατικό κείμενο του συγγραφέα μέχρι «Τώρα», ένα κείμενο πλημμυρισμένο από καταιγιστικό χιούμορ, ανελέητο αυτοσαρκασμό, ποιητικότητα και στοχασμό. Και φυσικά δράση και εξαιρετικούς ζωντανούς διαλόγους, κάτι που γνωρίσαμε στο προηγούμενο πεζό του, τις «Μαρίκες».

Διάσωση ρέματος Πικροδάφνης

 

Καταγγελία: Υγειονομικές βόμβες οι παιδικές χαρές το καλοκαίρι

 

Δημήτρης Κασιμάτης 

Πόσοι γονείς έχουν ελεύθερο χρόνο με τα παιδιά τους εν μέσω καλοκαιριού, στις πόλεις, αλλά διστάζουν να τα πάνε σε κάποια παιδική χαρά, ιδίως τις «δύσκολες ώρες» της ημέρες, με τη ζέστη στο κατακόρυφο;

Έχετε αναρωτηθεί γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν είναι μόνο θέμα επιλογής, αλλά και ασφάλειας! θα μπορούσε να γίνει κάτι; Σίγουρα ναι!

Το τελευταίο διάστημα υπήρξαν σχετικές καταγγελίες και προτάσεις για το θέμα.

Μάλιστα, με αφορμή τοπικά δημοσιεύματα για παιδικές χαρές «καμίνι», που χρειάζονται δέντρα και φυσικά υλικά, και όχι να είναι «νεκρά τοπία» παιχνιδιού εν μέσω υψηλών θερμοκρασιών,  μια Οικολογική Εταιρεία έκανε την παρακάτω ανάρτηση-παρατήρηση:

“ Είμαστε η Οικολογική Εταιρεία Έβρου. Ο τίτλος αυτού του θέματος  θα μπορούσε να είναι: πως οι δήμοι σχεδιάζουν και διαχειρίζονται τους δημόσιους χώρους και τις παιδικές χαρές, δημιουργώντας χώρους τοξικούς και επικίνδυνους για την υγεία των παιδιών.

Το παιχνίδι, είναι η θεμελιώδης υπαρξιακή δραστηριότητα των παιδιών και αποτελεί «κλειδί» για τη διανοητική και ψυχολογική τους ανάπτυξη!

Όμως, διαπιστώνουμε καθημερινά, ότι «απουσιάζει» η επαφή με τη φύση, στον τρόπο που σχεδιάζουμε τους χώρους για παιχνίδι.

Οι παιδικές χαρές, στην πλειοψηφία τους, κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι «νεκρά τοπία». Κι αυτό, διότι τα παιδιά είναι εκτεθειμένα στον καυτό ήλιο αλλά και στα τοξικά υλικά με τα οποία είναι επιστρωμένες οι παιδικές χαρές.

Αποτελεί κοινή διαπίστωση, ότι στις πόλεις μας οι δημόσιοι χώροι δεν περιλαμβάνουν σε επάρκεια δέντρα, φυτά, χωμάτινες επιφάνειες, και βρύσες με νερό, στοιχεία απαραίτητα σε ένα κλίμα που αλλάζει δραματικά!

Δείτε ακόμη:

Χαρτονομίσματα γέμισε το λιμάνι της Ραφήνας

Κατά τους θερμούς μήνες, η απουσία αυτών των στοιχείων θα συνεχίσει να επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το μικροκλίμα, καθιστώντας τη χρήση των εξωτερικών χώρων αδύνατη!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι «νέου τύπου» παιδικές χαρές, οι οποίες με τα επικίνδυνα λόγω της τοξικότητας ελαστικά δάπεδα, τα οποία ανάμεσα σε άλλα, αναδύουν άσχημες μυρωδιές όταν ζεσταίνονται από τον ήλιο, με τα βιομηχανικά όργανα παιχνιδιού, κατά κανόνα χωρίς δέντρα για σκίαση, δημιουργούν συνθήκες απαγορευτικές και θερμοκρασιακά επικίνδυνες!

“

ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ "ΕΓΚΟΛΠΙΑ ΙΑΜΑΤΑ ΤΕΧΝΗΣ"

 

ΕΝΑΡΞΗ ΘΕΡΙΝΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ VILLA ΡΟΔΟΠΗ ΣΤΟ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙ.

 

Το Σάββατο 6 Ιουλίου 2024, ώρα 8:30 μ.μ. θα αρχίσει η θερινή λειτουργία της Σύγχρονης Πινακοθήκης Villa Ροδόπη στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς. Φέτος συμπληρώνονται 24 χρόνια εκθεσιακών, λογοτεχνικών, μουσικών γεγονότων και performance.

O ζωγράφος, ποιητής, θεωρητικός της τέχνης Κώστας Ευαγγελάτος, ιδρυτής και επιμελητής των πολιτιστικών δρωμένων του χώρου, που έχει γίνει ένα σταυροδρόμι τεχνών, θα ξεναγεί αναλυτικά τους επισκέπτες στα εκθέματα από τις 6 Ιουλίου μέχρι τις 31 Αυγούστου 2024.

Με τον τίτλο "Εγκόλπια ιάματα τέχνης" θα εκτεθούν νέα ζωγραφικά έργα του Κώστα Ευαγγελάτου με θέμα τους ανθρώπινες μορφές και άνθη. 

Η πολυετής ενασχόληση του καλλιτέχνη, ιδιαίτερα με τα τριαντάφυλλα, που ξεκίνησε από τα προεφηβικά του έργα και συνεχίστηκε με ποικίλες φάσεις της θεματογραφίας, συμπυκνώνει στην πρόσφατη προσέγγιση του αισθητικού αντικειμένου, την ιδεατή και συναισθηματική απόδοση, με αυθόρμητη έμφαση στα ατόφια λαμπερά χρώματα και νέες μονοτυπικές τεχνικές. Στις περιπτώσεις που τα άνθη συνπάρχουν με μορφές, ονειρικής, συμβολικής, ποιητικής διάστασης και υπόστασης έλκουν το βλέμμα στην θέαση της εξωτερικής αρμονίας της φόρμας και των εσωτερικών ταλαντεύσεων της ανθρώπινης ψυχής.

Το Σουδάν , ο δύσκολος τοκετός ενός έθνους

 Του Γιώργου Λιερού*

Το  Νότιο Σουδάν είναι από πολλές απόψεις ένα αμερικάνικο δημιούργημα, που αποσπάστηκε από το εμπόλεμο Σουδάν με ένα δημοψήφισμα, το οποίο ενορχηστρώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ οι εύθραυστοι θεσμοί του ενισχύθηκαν με δισεκατομμύρια δολάρια αμερικάνικης βοήθειας.

Mark Landler, The New York Times, 3 Ιανουαρίου 2014.

Χωρίς εσάς δεν θα είχαμε γεννηθεί. Αγωνιστήκατε στο πλευρό μας για να καταστήσετε δυνατή την ίδρυση του Νότιου Σουδάν και μας ενδιαφέρει να μάθουμε από την εμπειρία σας.

SalvaKiir , πρόεδρος του Ν. Σουδάν, 20 Δεκεμβρίου 2011, κατά τη επίσημη επίσκεψή του στο Ισραήλ λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.

Στην περίπτωση απόσχισης, το εθνικό σύνταγμα θα πρέπει να τροποποιηθεί για να ακολουθήσει τη sharīᶜa, το Ισλάμ και τα αραβικά θα γίνουν η επίσημη γλώσσα της χώρας… εκείνη τη στιγμή δεν θα υπάρχει λόγος να μιλούμε για ποικιλομορφία πολιτισμών και εθνοτήτων.

ՙUmaral-Bashīr, πρόεδρος του ενωμένου Σουδάν, ομιλία του 20 μέρες πριν το δημοψήφισμα της 9/1/2011 με το οποίο ο Νότος αποφάσισε την απόσχισή του.

Το πρόσφατο ταξίδι που πραγματοποιήσαμε στο Σουδάν (Ιανουάριος 2024) είχε ένα πολλαπλό ενδιαφέρον.

Προσεχείς Εξορμήσεις και Δράσεις του Ομίλου Φίλων Βουνού και Θάλασσας

 

28 Ιουνίου 2024 – 30 Ιουνίου 2024 – Λάκμος ή Περιστέρι (Κορυφή Τσουκαρέλα) - Νεραϊδοχώρι - Λίμνη Βερλίγκα - Συρράκο - Καλαρρύτες / Ν.Τρικάλων - Ν. Ιωαννίνων 07:00, Τριήμερη πεζοπορική - ορειβατική εξόρμηση 6 Ιουλίου 2024 – 15 Ιουλίου 2024 – Κεφαλονιά / Ν. Κεφαλληνίας 07:00, Πολυήμερη πεζοπορική - ορειβατική εξόρμηση 26 Ιουλίου 2024 – 28 Ιουλίου 2024 – Φαράγγι "Πάντα Βρέχει" - Καλλίδρομο - Ελευθεροχώρι - Λίμνη Νευρόπολη / Ν. Ευρυτανίας - Ν. Φθιώτιδας 07:00, Τριήμερη πεζοπορική - ορειβατική εξόρμηση 30 Ιουλίου 2024 – Ωδείο Ηρώδου Αττικού - "Τραβιάτα" του Τζουζέππε Βέρντι 20:30, Πολιτιστικές Εκδηλώσεις 2 Αυγούστου 2024 – Τσίλαρος - Θαψά / Ν. Εύβοιας 07:00, Μονοήμερη πεζοπορική - ορειβατική εξόρμηση 15 Αυγούστου 2024 – 30 Αυγούστου 2024 – Δυτικές ΗΠΑ και Εθνικά Πάρκα 07:30, Εκδρομές στο Εξωτερικό 1 Σεπτεμβρίου - Κέα (Τζιά) - Μονοπάτι: Ιουλίδα - Οτζιάς / Ν. Κυκλάδων ΟΡΟΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΤΙΣ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΕΣ – ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΦΙΛΩΝ ΒΟΥΝΟΥ & ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΑΡΘΡΑ WHY DO I HIKE Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ Μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από τις εκδρομές του Ομίλου, ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο: Φωτογραφίες από εξορμήσεις του Ομίλου 2024 Περιμένουμε και τις δικές σας φωτογραφίες από τις εκδρομές του Ομίλου.  Μπορείτε επίσης να ακολουθήσετε την σελίδα του Ομίλου στο facebook, για να βλέπετε τις φωτογραφίες που μοιραζόμαστε από τις εκδρομές μας. Ακολουθήστε μας από το εικονίδιο του facebook που βρίσκεται πιο κάτω. Σας ευχαριστούμε πολύ και σας περιμένουμε στις εκδηλώσεις μας!!!