ΟΙ ΚΥΝΗΓΟΙ ΤΗΣ ΧΙΟΥ …

Δεν ξέρω αν έχουν αλλάξει τα πράγματα, αλλά υποθέτω ότι το κυνήγι εξακολουθεί να διεξάγεται για λόγους αναψυχής… Ακόμη υποθέτω ότι ο κυνηγός  έχει  μηδαμινή περίπου συμβολή στο διατροφικό πρόβλημα, σε αντίθεση με τον κτηνοτρόφο, που σκοτώνει  κι αυτός  ζώα αλλά για να τα μετατρέψει σε ωφέλιμη,  βρώσιμη ύλη….

Με βάση τις δυο αυτές υποθέσεις, θα περίμενε κανείς να είναι πιο συνεσταλμένοι οι κκ χομπύστες που ιδιοποιούνται και σκοτώνουν τα δικά μας, κοινόχρηστα και δημόσια,  άγρια ζώα…Όμως αυτοί δε χαμπαριάζουν από τέτοια, αντίθετα βγαίνουν στον αέρα με επιθετικότητα ,  φτάνοντας στο σημείο   να ζητούν την διακοπή των χρηματοδοτήσεων των περιβαλλοντικών και οικολογικών ΜΚΟ από την Ελληνική Πολιτεία – επικαλούμενοι μάλιστα και σχετική πρωθυπουργική νότα (τώρα σωθήκανε !)…

Σε μια ανακοίνωσή τους υπό τον μελό-τίτλο «την ώρα που η φωτιά κατέκαιγε τη Χίο, κάποιοι γνωστοί-άγνωστοι σκότωναν την αλήθεια»,

οι λεγάμενοι σημειώνουν :  «Ενώ οι κυνηγοί της Χίου είχαν καθημερινή παρουσία και κύριο μέλημα την κατάσβεση της πυρκαγιάς, οι συνήθεις εξ επαγγέλματος αυτόκλητοι προστάτες του περιβάλλοντος, αισθάνθηκαν την ανάγκη, ενώ οι φλόγες ακόμη κατέστρεφαν περιουσίες και οι κυνηγοί αγωνίζονταν να τις κατασβήσουν μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους του νησιού, να ασχοληθούν με το σύνηθες αντικυνηγετικό σπορ τους και προχώρησαν σε οργανωμένες ομαδικές παρεμβάσεις από τα μετερίζια της Αθήνας, ζητώντας την αναστολή του κυνηγιού σε όλη την Χίο για πέντε (5) χρόνια, χωρίς καμιά επιστημονική και ορθολογική τεκμηρίωση….»

Οι κυνηγοί της Χίου δεν διάβασαν ή δεν κατάλαβαν ή αγνόησαν την ανακοίνωση των 10 μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων http://oikologein.blogspot.gr/2012/08/blog-post_24.html

που αναφερόταν στις δυσμενείς συνέπειες του κυνηγιού στη φάση μετά τη πυρκαγιά. Και σε αντίθεση με την συγκεκριμένη και τεκμηριωμένη άποψη των 10 για τις επιπτώσεις της πυρκαγιάς σε «κυνηγήσιμους» και «μη κυνηγήσιμους» ζωϊκούς πληθυσμούς, επιστρατεύουν μια γενική φόρμουλα - η οποία  προφανώς είναι κάθε άλλο παρά «θέσφατο» :   

«Η εφαρμογή της επιστήμης της θηραματολογίας και της διαχείρισης της άγριας πανίδας (κατ' επέκταση και της θήρας), προβλέπει απαγορεύσεις θήρας για την προστασία συγκεκριμένων θηραμάτων στις καμένες περιοχές, με χρονικό εύρος ενός ή το πολύ δύο ετών και σε ακτίνα μέχρι ένα χιλιόμετρο περιμετρικά των καμένων εκτάσεων».

Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι οι άνθρωποί μας προβαίνουν στη διάψευση ισχυρισμών που ουδείς υποστήριξε, έτσι , για να κάνουν ντόρο …. Λένε λοιπόν στην ανακοίνωσή τους  :

«Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μιας ακόμη οργανωμένης προσπάθειας των διάφορων περιβαλλοντικών και φιλοζωικών ΜΚΟ να φορτώσουν όλα τα δεινά και την καταστροφή της φύσης στους κυνηγούς και στο κυνήγι».

Όλο το κείμενο των κυνηγών

Για τα Δάση και πάλι…..

Περίληψη των προηγουμένων : Είχαμε μείνει στην άποψη των δασολόγων http://oikologein.blogspot.gr/2012/08/blog-post_28.html  που υποστήριζαν ότι το Υπουργείο (ΥΠΕΚΑ ή Αγροτικής Ανάπτυξης) δεν είναι το πρόβλημα αλλά η συνοχή των δασολογικών υπηρεσιών,  η οποία άποψη  ερχόταν ως συνέχεια ενός κειμένου που περιείχε τις αντίπαλες ανακοινώσεις – των 10 περιβαλλοντικών οργανώσεων από τη μια μεριά και της ΠΟΓΕΔΥ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Γεωτεχνικών Δημοσίων Υπαλλήλων) από την άλλη, + μια  παρέμβαση της ΔΗΜΑΡ http://oikologein.blogspot.gr/2012/08/blog-post_18.html  

Τώρα όμως η υπόθεση προσλαμβάνει ακόμη μεγαλύτερη ένταση, με μια νέα και ιδιαίτερα επιθετική ανακοίνωση της ΠΟΓΕΔΥ :  που επιδεικνύει το εύρος της συγκεκριμένης συλλογικότητας (Γεωπόνοι, Δασολόγοι,Κτηνίατροι, Ιχθυολόγοι, Γεωλόγοι) και χρησιμοποιεί έναν αρκετά δηκτικό τίτλο (ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ ΕΠΕΣΑΝ….)

έναντι της άλλης πλευράς….

Λέει η ΠΟΓΕΔΥ : 

«Ποτέ δε φανταστήκαμε ότι η προσπάθειά μας να οργανώσουμε τον πρωτογενή τομέα στη βάση της πραγματικής και βιώσιμης προσφοράς του, με ανάδειξη των  επιμέρους θεματικών του ενοτήτων (Γεωργία- Δάση –Αλιεία - Κτηνιατρική), που όλοι συμφωνούν ότι συνδέονται άμεσα με τη βιωσιμότητα της υπαίθρου και την αγροτική και δασική οικονομία , θα συναντούσε τη λυσσαλέα αντίδραση οικολογικών οργανώσεων και ιδιωτών μελετητικών συμφερόντων.

Τράπεζα, καλλιτεχνική αδεία….

 

                  

Η Art Bank είναι μια ομάδα καλλιτεχνών που θα «χτυπήσει» για άλλη μια φορά, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Φιστίκι στην Αίγινα, από τις 14 μέχρι 23 Σεπτεμβρίου,  με έδρα το  ξενοδοχείο ΑΙΓΙΝΙΤΙΚΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ.  Να τι αναφέρει στις προγραμματικές της δηλώσεις η  ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ της  «Τράπεζας Τέχνης», που θέλει να παίξει το ρόλο της «διαφορετικής τράπεζας »:

«Συνεχίζοντας τη δική της διαδρομή, η Art Bank θα παρουσιάσει τα έργα της, τα οποία συμβάλλουν στην εξοικείωση των πολιτών με τη σύγχρονη καλλιτεχνική παραγωγή, μάλιστα επιχειρώντας να διεισδύσει στον οικονομικό τομέα της κοινωνικής ζωής:

Απελευθερωνόμαστε από το ευρώ και το ψεύτικο χρήμα.

Αποταμιεύουμε σωστά.

Επενδύουμε στην καλλιτεχνική μας παραγωγή.

Αντιλαμβανόμενοι την ποιότητα παραγωγής του Φιστικιού Αιγίνης, οι καλλιτέχνες της ART BANK  θα ανταλλάσσουν τα καλλιτεχνικά τους νομίσματα (ART CASH) με το προϊόν το οποίο αντιπροσωπεύει παγκόσμια την Αίγινα. 

1 Art Cash ≥  10 ευρώ ≥  22 ωά βιολογικής καλλιέργειας  ≥ 

2 kg ελαιόλαδο ≥  1 kg Φιστίκι Αιγίνης

 

Εγκαίνια: 14 Σεπτεμβρίου στις 07:00 μμ.

Λειτουργία: 14 - 23 / 9/ 2012, 06:00-10:00 μμ.

Δ/νση: Αιγινίτικο Αρχοντικό, Αγίου Νικολάου και Θωμαΐδος 1

Επιμέλεια: Μαρία Δουκάκη douk@otenet.gr

                    Στέλιος Μακρυγιάννης lilorbitsgreece@gmail.com

http://trapezatehnis.blogspot.com

http://www.aeginafistikifest.gr/?lang=el

http://www.greekhotel.com/saronic/aegina/town/aeginitiko-archontiko/ 

ΥΓ. ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ :

Αυτό το «ωά βιολογικής καλλιέργειας» δεν καλακούγεται…Μήπως εννοούν «βιολογικής διατροφής»; 

Β' Σύνοδος μουσικής και ποίησης στα "Καραούλια"****

  

Ο τίτλος υπαινίσσεται  μάλλον  διοργάνωσιν πολιτιστικού δρώμενου περί κλεφτών και αρματωλών, όμως πρόκειται για το "κάτι άλλο".....

 

         ΛΕΥΚΟΠΗΓΗ  31 Αυγούστου 

ώρα 8 και το βράδυ στ' αμπέλι του Γ. Μητλιάγκα 

Μουσική εποπτεία: Παναγιώτης Δημόπουλος

Τραγούδια της Αγγλίας των αρχών του 20ου αι.

για φωνή και πιάνο

Ποιητικός έλεγχος: Β. Π. Καραγιάννης

Ο Γιάννης Καραχισαρίδης, διευθυντής ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης, διαβάζει κομμάτια από τα 

"Τέσσερα Κουαρτέτα" του Τ. ΕΛΙΟΤ

σε μετάφραση Χάρη Βλαβιανού. 

         ...Για τους περισσότερους από εμάς

                  υπάρχει μόνο η απαρατήρητη

         στιγμή, η στιγμή μέσα κι έξωω﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ηρητη

λης,τ.72 από τον χξη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽και πρακουπολοιπα

ρόνο,

         ο παροξυσμός του περισπασμού, χαμένος

                          σε μια δέσμη φωτός,

         το ξη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽και πρακουπολοιπα

άγριο θυμάρι αθέατο, ή η χειμωνιάτικη αστραπή

         ή ο καταρράκτης ή η μουσική που ακούγεται τόσο βαθιά

         που δεν ακούγεται καθόλου, αλλά εξη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽και πρακουπολοιπα

σύ είσαι η μουσική

         όσο η μουσική διαρκεί Υπάρχουν μόνο νύξεις

                          και προγνώσεις,

         νύξεις που ακολουθούνται από προγνώσεις και τα                                   υπόλοιπα

         είναι προσευχή, υπακοή, πειθαρχία, ξη﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽και πρακουπολοιπα

σκέψη και πράξη... 

Συμμετέχουν ως τυπικοί ή άτυποι χορηγοί:

Δημοτικό Διαμέρισμα Λευκοπηγής

ΕΜΑΣ Μέγας Αλέξανδρος Λευκοπηγής

Τα "100 χρόνια της Κοζάνης", Ωδείο Δ. Δημόπουλου, το Συνεταιριστικό Βιβλιοπωλείο Κοζάνης, η β΄Πανσέληνος του Αυγούστου, η Παρέμβαση κ.λπ. 

Μέγας ευεργέτης της βραδιάς το τυπογραφείον κ.λπ., Καραδίσογλου κι ο γραφίστας αυτού Σωτήριος Σιουτζιούκης 

ΥΓ 1. Σε περίπτωση που ο καιρός δεν είναι καλός η εκδήλωση θα γίνει στο πνευματικό(!) Κέντρο Λευκοπηγής 

ΥΓ 2. Η εκδήλωση δεν έχει κουν στην επιοχ του λιθουυς αρχακαμιά σχέση με αυτές που γίνονται αυτή τη βραδιά σε χώρους των αρχαίων λίθων και νεοελλήνων οι οποίοι ανήκουν στην εποχή του λίθου.

προσκλησεω        ς

*** Το παρόν υπέχει θέσιν επισήμου Προσκλήσεως

Eρώτηση για την ένταξη των ΣΙΝΟΥΚ στην αεροπυρόσβεση

 

 

Με πρωτοβουλία του Βασίλη Οικονόμου και με συμμετοχή δυο ακόμη βουλευτών της ΔΗΜΑΡ (Νίκος Τσούκαλης,Μαρία Γιαννακάκη) έγινε ερώτηση προς τους Υπουργούς Εθνικής Άμυνας, Δημόσιας Τάξης και Προστασίας Πολίτη, καθώς και Οικονομικών. Η ερώτηση αφορούσε τη χρήση των στρατιωτικών ελικοπτέρων Σινούκ για την καταστολή δασικών πυρκαγιών – πράγμα που ωφελεί, εκτός από τη τσέπη των φορολογουμένων, και την προπονητική αγωγή των στρατιωτικών πιλότων…. 

Αναφέρει η Ερώτηση :  

 Επανερχόμαστε στο ζήτημα της ένταξης των ελικοπτέρων Chinook της αεροπορίας στρατού στη διαδικασία αεροπυρόσβεσης (Αρ. Πρωτ. 3318/21.08.09) καθώς για μια ακόμη χρονιά η χώρα μας βρίσκεται αντιμέτωπη με αλλεπάλληλες μεγάλες πυρκαγιές σε δασικές εκτάσεις. Στις τελευταίες μεγάλες πυρκαγιές στο Άγιο Όρος, στην Αρκαδία, στην Κόρινθο και την Χίο συμμετείχαν στην αεροπυρόσβεση και τα Chinook της αεροπορίας στρατού καταρρίπτοντας τις αιτιάσεις περί τεχνικών προβλημάτων που προκαλεί το νερό της θάλασσας και καθιστούσε «επιβεβλημένη» την μίσθωση ελικοπτέρων από την πυροσβεστική τα οποία κόστιζαν στον Έλληνα πολίτη κατά μέσο όρο 30 εκατ € το χρόνο.

Η χρήση των ελικοπτέρων Chinook το 2000 κόστισε 60.000 € ανά ελικόπτερο για πέντε μήνες, ενώ η μίσθωση των ελικοπτέρων κοστίζει περίπου 800.000 € ανά ελικόπτερο για τρεις μήνες! Για περισσότερο από μια δεκαετία λοιπόν ενώ υπάρχουν τα μέσα και τα πληρώματα των ελικοπτέρων είναι ετοιμοπόλεμα,  ελληνικό δημόσιο προβαίνει σε μισθώσεις ελικοπτέρων για την δασοπυρόσβεση, με δυσανάλογο για τις δυνατότητες της χώρας οικονομικό κόστος. Πέραν όμως των οικονομικών ωφελημάτων, η συμμετοχή των ελικοπτέρων του στρατού στην δασοπυρόσβεση προσφέρει και ανεκτίμητη εμπειρία και ευκαιρία για τη βελτίωση της χειριστικής δεξιότητας των πληρωμάτων των ελικοπτέρων.

Κατόπιν όλων αυτών και με δεδομένη την οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας,

Ερωτώνται οι Υπουργοί,

 

1.  Προτίθεστε να συμπεριλάβετε επίσημα και όχι λόγω εκτάκτων αναγκών τα ελικόπτερα Chinook στην διαδικασία αεροπυρόσβεσης ούτως ώστε να αποφευχθεί ή έστω να περιοριστεί σημαντικά η ανάγκη εκμίσθωσης πτητικών μέσων πυρόσβεσης και να εξοικονομηθούν οι συγκεκριμένοι πόροι για το ελληνικό δημόσιο;

2.  Ποιο είναι το ακριβές ποσό που έχει δαπανηθεί τα τελευταία πέντε χρόνια στην εκμίσθωση πτητικών μέσων πυρόσβεσης και ποια διαδικασία ακολουθήθηκε για την σύναψη των συμβολαίων εκμίσθωσης (διαγωνισμοί ή απευθείας αναθέσεις);

3.  Πόσα εκατομμύρια ευρώ θα εξοικονομηθούν κατ’ έτος εάν αξιοποιηθούν τα διαθέσιμα μέσα της αεροπορίας στρατού στην αεροπυρόσβεση;                                                               

 

ΔΑΣΟΛΟΓΟΙ : Το Υπουργείο δεν είναι το πρόβλημα…

          Με αφορμή τη πρόσφατη συζήτηση για το Υπουργείο (Περιβάλλοντος ή Αγροτικής Ανάπτυξης; ) που θα ασκεί δασικές αρμοδιότητες , καθώς επίσης και τους διαξιφισμούς μεταξύ δασολογικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων,( σχετικά   http://oikologein.blogspot.gr/2012/08/blog-post_18.html ) οι Πανελλήνιες Οργανώσεις Δασολόγων και Δασοπόνων  εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση. Οι δυο οργανώσεις κάνουν μια ουσιαστική επανατοποθέτηση του ζητήματος, υποστηρίζοντας ότι η ουσία βρίσκεται όχι σε αυτή καθεαυτή την υπαγωγή των δασικών αρμοδιοτήτων σε μια υπερκείμενη Αρχή, αλλά στη συνεκτική διαχείριση  των δασικών λειτουργιών αντί της «συνήθους» πολυδιάσπασης και αποδιοργάνωσής τους ….

 

Οι ενώσεις των δασοπόνων/δασολόγων βλέπουν να εξυφαίνονται σενάρια κατακερματισμού των υπηρεσιών που παρέχουν και υπογραμμίζουν :  

«Όταν δεν μπόρεσαν να αλλάξουν το Σύνταγμα και τα σχετικά με την προστασία των δασών άρθρα του, όταν δεν μπόρεσαν να αλλάξουν τους σχετικούς νόμους ή να καταργήσουν τη νομολογία του Σ.τ.Ε, όταν το επιχειρηματικό ενδιαφέρον γύρω από την «αξιοποίηση» των δασικών εκτάσεων (βλέπε ΑΠΕ) ανέβηκε κατακόρυφα, όταν κάποιοι προσδοκούν εύκολο και γρήγορο κέρδος από τις δασικές μελέτες, ζητήματα στα οποία θεωρήθηκε εμπόδιο η ομαλή λειτουργία της Δασικής Υπηρεσίας, τότε προκάλεσαν (και συνεχίζουν να προκαλούν) την κατάρρευση της.»

Σύμφωνα με την άποψη των δυο  ενώσεων, το κυρίαρχο ζήτημα  δεν είναι ποιο  Υπουργείο  θα εποπτεύει τα δάση, αλλά  

«η πληρέστερη οργάνωση της Ειδικής Γραμματείας Δασών (οργανόγραμμα), οι ασκούμενες αρμοδιότητές της (δασική πολιτική), η οικονομική της αυτοτέλεια (που είναι δυνατή από τα έσοδα του τομέα) και η διασύνδεση της (κάθετη διάρθρωση) με τις δασικές Υπηρεσίες που ασκούν τη δασική πολιτική …….»

Και καταλήγουν οι δυο Ενώσεις :

Ζητάμε ο Δασικός Τομέας, ενιαίος και αδιαίρετος διοικητικά, να υπαχθεί σε ένα Υπουργείο…..  

Όλο το κείμενο  

ΓΤΟ και «ελεύθερη αγορά»

  

 

 Το Νοέμβριο  αυτής της χρονιάς  πρόκειται να διεξαχθεί   Δημοψήφισμα στην Καλιφόρνια , σχετικά με την σήμανση  ή μη σήμανση των  προϊόντων που περιέχουν Γενετικά Τροποποιημένους  Οργανισμούς (ΓΤΟ).  Κανονικά, οι υποστηρικτές της «ελεύθερης αγοράς» και της διαφάνειας προϊόντων και υπηρεσιών,  θα έπρεπε όχι  απλώς να αρνούνται αλλά να πλειοδοτούν στο συγκεκριμένο θέμα, αξιώνοντας  την πλήρη ενημέρωση των καταναλωτών  όσον αφορά τις ποιότητες και ιδιαιτερότητες των προϊόντων - ως (υποτίθεται…) πεισμένοι για την υπεροχή τους….

 

Και όμως, οι κατεξοχήν εκπρόσωποι της «ελεύθερης αγοράς», δηλαδή οι άνθρωποι μιας σειράς εταιρειών, εκστρατεύουν εναντίον της σήμανσης  και διεκδικούν  μια σκοταδιστική κατάσταση,  όπου οι καταναλωτές  αφενός δεν θα ξέρουν τι τους γίνεται και τι καταναλώνουν,  και αφετέρου  θα μπορούν να μετατραπούν  σε πειραματόζωα προϊόντων με άγνωστες επιπτώσεις και συνέπειες.

Στην Καλιφόρνια έξη μεγάλες εταιρείες - BASF, Bayer, Dow, Dupont, Monsanto, και  Syngenta – που «κατά σύμπτωση» είναι και κατασκευαστές φυτοφαρμάκων -  συνδέονται με ένα καθεστώς  χρησιμοποίησης ΓΤΟ σε προϊόντα ευρείας κατανάλωσης. Τυχόν απόφαση του εκλογικού σώματος της  Καλιφόρνιας υπέρ της σήμανσης, θα έχει σαν αποτέλεσμα την εκ νέου σήμανση του 80% των προϊόντων, που κυκλοφορούν στα σούπερ μάρκετ...Μια τέτοια απόφαση θα είναι  πιλοτική για αρκετές αμερικανικές πολιτείες αλλά και για την ολότητα της  χώρας, που μπορεί να υιοθετήσει  την ίδια στάση και να απαιτήσει διαφάνεια προς όφελος του καταναλωτή...

 

Πηγή : http://grist.org/food/these-companies-dont-want-gmos-labeled-in-california/, ύστερα από δημοσιοποίηση  στον δικτυακό τόπο  PEEGEP από τον Μιχάλη Αναστασιάδη .. 

Δες σχετικά και http://oikologein.blogspot.gr/2012/08/greenpeace.html

 

ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

 Εδώ θα σήκωνε  διασκευή γνωστού τραγουδιού : «για όλα φταίν οι τουρίστες – οι πρώην κι οι επόμενοι….» Τι σημαίνει αυτό ;  Ότι το καλοκαίρι στη Ρώμη, πολλοί από τους επισκέπτες προτιμούν μια  lux βόλτα σε ορισμένα σημεία της πόλης με άμαξα, που προφανώς σέρνεται από άλογα -  που προφανώς  δε βρίσκουν ευχάριστη  τη συγκεκριμένη  πρακτική γιατί είναι εκτεθειμένα σε αφόρητη ζέστη…. Στις 27 Ιουλίου αυτής της χρονιάς ένα άλογο κατέρρευσε από θερμοπληξία, έχοντας αφεθεί  για πολύ ώρα σε θερμοκρασίες μέχρι και 38 βαθμών υπό σκιά…Η συγκεκριμένη υπόθεση, επανέφερε στην επιφάνεια  ανάλογο περιστατικό του καλοκαιριού του 2009, όταν δυο άλογα πέθαναν από θερμοπληξία.

Σε ένα κατεξοχήν καυτό καλοκαίρι που γίνεται ακόμη πιο καυτό στο αστικό περιβάλλον, οι  ζωόφιλοι αποφάσισαν να απευθυνθούν  στον κύριο  Gianni Alemanno, Δήμαρχο της Ρώμης, και να του ζητήσουν κάτι  κατακτημένο και αυτονόητο στη κοινωνία των ανθρώπων : Ότι  και τα ζώα,  μέσα σε δύσκολες κλιματικές συνθήκες, πρέπει να δουλεύουν λιγότερο ή καθόλου   …

Όσοι θέλουν, έστω και αν δεν προβλέπουν να κάνουν τον τουρίστα στη Ρώμη τα προσεχή καλοκαίρια ή να ανέβουν σε άμαξα, μπορούν να συνυπογράψουν  το γράμμα προς τον Δήμαρχο Alemanno στη διεύθυνση : http://www.care2.com/go/z/e/AGYgz/zMOv/tzxk

ΥΓ.  Εν όψει , ένα ευτυχισμένο πουλάρι επί ελληνικού εδάφους, σε πηγή της Εύβοιας...  

Μια τσιφούτικη απαγόρευση κυνηγιού….

 

Σε ανακοίνωσή τους οι  περιβαλλοντικές οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, MΟm-Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας και WWF Ελλάς, υπογραμμίζουν :

Ενώ  τα πύρινα μέτωπα στο νησί της Χίου μαίνονται για έκτη συνεχή ημέρα (23.8.2012) ,η Διεύθυνση Δασών Χίου θεώρησε επαρκή την αναστολή του κυνηγιού για έξι μόνο μέρες!

Στην ανακοίνωσή τους οι 10 οργανώσεις καταγγέλλουν την απόφαση αυτή ως  υποκριτική και περιβαλλοντικά απαράδεκτη.

Επισημαίνουν οι 10 :

«Στη Χίο, όπως και σε κάθε φυσική περιοχή που πλήττεται από πυρκαγιά, η άγρια πανίδα υφίσταται σοβαρές επιπτώσεις και είναι ιδιαίτερα ευάλωτη: πολλά ζώα που δεν προλαβαίνουν ή δεν μπορούν να διαφύγουν αποτεφρώνονται, ενώ όσα επιβιώνουν χάνουν τους χώρους όπου τρέφονται, ξεχειμωνιάζουν και φωλιάζουν. Σε συνθήκες αποκατάστασης οικοσυστημάτων που έχουν πληγεί από πυρκαγιές, η θήρα συνιστά σοβαρό παράγοντα κινδύνου για τους πληθυσμούς της ορνιθοπανίδας, αλλά και για άλλες ομάδες πανίδας, τόσο εξαιτίας της άμεσης θανάτωσης των ατόμων όσο και εξαιτίας της όχλησης που προξενεί σε είδη που δεν αποτελούν στόχους. Επίσης, τόσο οι καμένες περιοχές, όσο και οι άκαυτες νησίδες βλάστησης και θέσεις με φυσική βλάστηση περιμετρικά των καμένων εκτάσεων, πρέπει να προστατευθούν, καθώς πρόκειται να αποτελέσουν την πηγή για τον επανεποικισμό των πυρόπληκτων περιοχών με είδη πανίδας αλλά και χλωρίδας.

Υπό αυτές τις σοβαρές συνθήκες είναι κρίσιμη η αναστολή της φετινής κυνηγετικής περιόδου σε ολόκληρο το νησί της Χίου και κυρίως στις άκαυτες εκτάσεις, έτσι ώστε να διασφαλισθούν ασφαλή καταφύγια για την άγρια ζωή. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στην αυστηρή φύλαξη των άκαυτων νησίδων βλάστησης όπου από τις αρχές του Σεπτέμβρη θα σταθμεύσουν χιλιάδες μικρόπουλα κατά το μεταναστευτικό τους ταξίδι προς το Νότο και τα οποία αναμένεται να κινδυνεύσουν από την εκτεταμένη παράνομη συλλογή τους με ξόβεργες, μια πρακτική που συντελείται στη Χίο κάθε χρόνο.

Επικροτούμε την πρωτοβουλία του Κυνηγετικού Συλλόγου Χίου να παροτρύνει τα μέλη του να απέχουν από τη θήρα. Έχοντας την πεποίθηση ότι ιδιαίτερα αυτός συμμερίζεται την αγωνία μας για την επιβίωση της άγριας πανίδας τον καλούμε να συνηγορήσει στην παραπάνω πρόταση.

Καλούμε την κεντρική δασική υπηρεσία, την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, αλλά και την αρμόδια Αποκεντρωμένη Διοίκηση, να δώσουν εντολή για την επέκταση της απόφασης της Διεύθυνσης Δασών Χίου για τη φετινή κυνηγετική περίοδο»…..

 ΥΓ. Φωτογραφία από το αρχείο της Ορνιθολογικής Εταιρείας

«ΗΜΕΡΑ» ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΨΑΡΙΩΝ….

«

Τελικά μια τέτοια «ΗΜΕΡΑ» μας έλειπε, και την αποκτήσαμε… Αξίζει όμως το κόπο, γιατί είναι πραγματικά πρωτότυπη….Τις τελευταίες δεκαετίες, οι Ευρωπαίοι αλιεύουν και καταναλώνουν  ψάρια με ρυθμό γρηγορότερο από αυτόν που χρειάζονται για να αποκατασταθούν τα ιχθυαποθέματα ( κλασική περίπτωση αρνητικής αειφορίας…..), με αποτέλεσμα να αναζητούν  θαλασσινά από τα  ύδατα άλλων χωρών. Γι’ αυτό τον λόγο, το Δίκτυο OCEAN2012 θέσπισε την «Ημέρα Εξάντλησης Εγχώριων Ψαριών» (Fish Dependence Day) η οποία εκφράζει την αυξανόμενη εξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από εισαγόμενα ψάρια.

Κάθε χρόνο, η ημέρα αυτή καθορίζεται από τα δεδομένα κατανάλωσης θαλασσινών των Ευρωπαίων και τα διαθέσιμα εγχώρια ιχθυαποθέματα. Η «Ημέρα Εξάντλησης Εγχώριων Ψαριών» (Fish Dependence Day) για την Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν για το 2012, η 6^η Ιουλίου. Αυτό σημαίνει ότι εάν η Ε.Ε. κατανάλωνε ψάρια μόνο από τα δικά της ύδατα, θα εξαντλούσε όλα τα αποθέματά της στις 6 Ιουλίου και, από τις 7 Ιουλίου, θα βασιζόταν απόλυτα σε εισαγόμενα ψάρια, βάσει των σημερινών δεδομένων κατανάλωσης. Από το 2000, η «Ημέρα Εξάντλησης Εγχώριων Ψαριών» (Fish Dependence Day) της Ε.Ε. μετατίθεται συνεχώς νωρίτερα μέσα στο έτος, αποκαλύπτοντας την αυξανόμενη εξάρτησή μας από εισαγόμενα ψάρια.

Για την Ελλάδα, η «Ημέρα Εξάντλησης Εγχώριων Ψαριών» (Fish Dependence Day) είναι η 8^η Αυγούστου.

Παρ’ όλο που οι θάλασσές μας είναι από τις πιο πλούσιες στην Ευρώπη, η υπεραλίευση και οι αλιευτικές πρακτικές όπως το ψάρεμα με μηχανότρατες και δυναμίτη έχουν μειώσει σημαντικά τα αποθέματά μας σε ψάρια. Αυτό δεν επηρεάζει μόνο το περιβάλλον της χώρας μας αλλά και την οικονομία της. Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αποκατάσταση των ιχθυαποθεμάτων μόνο σε 43 περιοχές της Ευρώπης θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερες από 100.000 θέσεις εργασίας.

Αντίπαλες ανακοινώσεις για την Ειδική Γραμματεία Δασών

Με κοινή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, τους πολιτικούς αρχηγούς και τους αρμόδιους υπουργούς, δέκα μη κυβερνητικές περιβαλλοντικές οργανώσεις εκφράζουν την αντίθεσή τους στη μεταφορά της Ειδικής Γραμματείας Δασών από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Είναι οι  οργανώσεις Αρκτούρος, Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, MOm , Greenpeace, WWF Ελλάς, που  θεωρούν την πολιτική και διοικητική αποκοπή των δασών από το περιβάλλον , αδικαιολόγητη και  ασύμβατη με την εθνική προσπάθεια για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης….

Αυτή η  τελευταία πρόταση ( «ασύμβατη με την εθνική προσπάθεια για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης …») είναι ελαφρώς προβληματική, λαμβανομένων υπόψη των αμφισβητήσεων  για το αν  υπάρχει «εθνική προσπάθεια» ή εθελοδουλία ενός ηγετικού σώματος. Όμως το πιο προβληματικό σημείο της ανακοίνωσης δεν είναι εκεί : Το πιο προβληματικό σημείο  των 10 έγκειται, σύμφωνα με την άποψη της αντίθετης πλευράς ( Γεωτεχνικοί Δημόσιοι Υπάλληλοι, ΠΟΓΕΔΥ), στο ότι   « η ανακοίνωση αυτή, για ένα καθαρά εσωτερικό θέμα, κοινοποιείται και σε μη θεσμικούς για την χώρα φορείς όπως η κ. Λαγκάρντ αλλά και άλλα «προσφιλή» στον Ελληνικό λαό πρόσωπα. Φαίνεται ότι οι υπογράφοντες το κείμενο είναι θιασώτες της κηδεμονίας της χώρας μας όχι μόνο σε οικονομικά θέματα αλλά στο σύνολο της εθνικής κυριαρχίας , καθιστάμενοι έτσι φορείς εκχώρησης εθνικής ανεξαρτησίας».

Σε ανακοίνωσή της η ΔΗΜΑΡ συντάσσεται με την άποψη των 10 και υποστηρίζει  μεταξύ άλλων:  

 «Η άλλοτε Γενική Γραμματεία Δασών, στην οποία ανήκε και η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης, εποπτεύονταν πολιτικά από το τ. Υπουργείο Γεωργίας. Σε πρώτη φάση, αφαιρέθηκε η αρμοδιότητα αυτή από τη ΓΓ Δασών και δόθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, με το σκεπτικό ότι ήταν καλύτερα οργανωμένη -και ήταν.

Όμως, το δάσος δεν είναι ένα “αντικείμενο” προς κατάσβεση, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός, του οποίου η “ζωή” είναι αντικείμενο της δασολογικής επιστήμης, κυρίως.

Η γνώση αυτή, είναι κρίσιμος παράγοντας και για την οργάνωση της δασοπυρόσβεσης. Η επιλογή, λοιπόν, να δοθεί η ευθύνη της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, πιστεύουμε ότι, πρέπει να είναι πάντα ανοιχτή προς επανεξέταση.

Αντίθετα, η μεταφορά της αρμοδιότητας των δασών, ως ειδικής γραμματείας, στο ΥΠΕΚΑ, θεωρούμε ότι ήταν μια σωστή επιλογή, αφού έτσι το δάσος υπόκειται σε μια ευρύτερη θεώρηση και αντιμετώπιση και όχι ως στενά “παραγωγικός πόρος”.

Η αποκοπή και ξεχωριστή αντιμετώπιση του δάσους από το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον και μια ενιαία χαρασσόμενη περιβαλλοντική πολιτική, θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στη διαχείρισή του. Τα δασικά οικοσυστήματα θα “λειτουργούν” έξω από το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον, ενώ ένας τρίτος, η Πυροσβεστική, θα έχει την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης!

Πέραν των ανωτέρω η διοικητική αναστάτωση που θα προκαλέσει αυτή η αναιτιολόγητη μετακίνηση σε μια φάση που η χώρα οφείλει να επικεντρωθεί στην διοκητική ανόρθωση και εκσυγχρονισμό των δομών της διοίκησης, συνιστά πολιτικό ατόπημα με αρνητικές συνέπειες ακόμα και στον τομέα επιτάχυνσης των επενδύσεων».

Εδώ αυτό το «τομέας επιτάχυνσης επενδύσεων» σηκώνει ελαφρό ξερόβηχα, αν μάλιστα πάρει κανείς υπόψη την αντίθετη άποψη της  ΠΟΓΕΔΥ….

« Μιλούν (οι 10)  εν γένει για ολοκληρωμένη θεώρηση των περιβαλλοντικών θεμάτων από ένα ενιαίο υπουργείο, στην προκειμένη το κατ΄ όνομα περιβάλλοντος (θέματα νομοθεσίας, αδειοδοτήσεων κ.α.). Προφανώς αναφέρονται στην ολοκληρωμένη θεώρηση που συνετέλεσε στην δυνατότητα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών ακόμη και μέσα σε δάση όπως και την δυνατότητα ανάπτυξης φωτοβολταϊκών σε γεωργική γη υψηλής παραγωγικότητας.»

Επισημαίνει η ΠΟΓΕΔΥ :

«επί σειρά ετών ο δασικός μας πλούτος διαφυλάχτηκε γιατί αποτελούσε ζωντανό παραγωγικό κομμάτι της χώρας και δεν αντιμετωπιζόταν μονοσήμαντα ως πάρκο αναψυχής ή οικότοπος ή εσχάτως ως χώρος ανάπτυξης έργων ΑΠΕ»   





 Η ανακοίνωση των 10 οργανώσεων http://www.econews.gr/2012/08/17/diamarturia-mko-dasi/

Όλο το κείμενο της ΠΟΓΕΔΥ

ΠΟΤΑΜΟΣ ΚΗΡΕΑΣ

Sweat Thames, run softly, till I end my song –                      

 sweat Thames run softly, for I speak not loud or long……Τ.S. Elliot

Στις αρχές  της δεκαετίας του 90 διέσχιζα για πρώτη φορά  τον ποταμό Κηρέα, στη περιοχή της Κρύας Βρύσης  στην κεντρική Εύβοια,  στη διάρκεια μιας πεζοπορίας   4 ημερών …Ήταν Ιούλιος μήνας κι έκανε  ζέστη, κι  ένας ντόπιος που συναντήσαμε μας υπέδειξε να προσέχουμε στο πέρασμα του ποταμού, όμως εμείς τον αγνοήσαμε και βαδίσαμε ευθύγραμμα, για να διαπιστώσουμε τελικά ότι τα  νερά του ποταμού ήταν  βαθιά, ο βυθός λασπώδης. Τα καταφέραμε όμως, για να βρεθούμε  σύντομα στο τοπίο των εκβολών του Κηρέα, που ήταν απροσδόκητα πλουραλιστικό . Ήταν μια  μικρή λιμνοθάλασσα με βούρλα, με βατράχια, με νεροφίδες και  ψάρια, με ένα μικρό  αλλά δυσκολοδιάβατο άνοιγμα -  από όπου τα γλυκά νερά  διοχετεύονταν στη θάλασσα. Προς τη νότια πλευρά , σε ένα μικρό ύψωμα, υπήρχαν στοιχεία από ένα  ερειπιώνα με αρχαιολογικό ενδιαφέρον, ενώ  στη  βόρεια πλευρά του Κηρέα  ξανοιγόταν μια τεράστια παραλία που τελικά οδηγούσε στην Αγία Άννα – «επίνειο» και παραθεριστικό χώρο του ομώνυμου χωριού…Ακολουθώντας τη φορά του ρολογιού, η ματιά αντίκρυζε  την απεραντωσύνη της άμμου και στη συνέχεια του Αιγαίου , για να καταλήξει σε ένα σκηνικό υγροτοπικό  και τελικά χερσαίο, κοντινό με αυτά της στερεολαδίτικης ενδοχώρας. Ημασταν εκεί, παραθαλάσσιοι και ηλιοψημένοι από το καλοκαίρι, αλλά ήμασταν  κι αλλού, σε κάτι που θα μπορούσε να είναι κομμάτι της  Πίνδου,  σε μια παραποτάμια όδευση που περνούσε από  βαθύσκιωτα δέντρα στις όχθες,  από αβαθή σημεία όπου το ρεύμα πλάταινε κι από άλλα στενότερα, όπου οι κορφές των παρόχθιων δέντρων έσμιγαν…

 

Στον Κηρέα ποταμό είδα να ψαρεύουν με τα μικρά, κυκλικά,  «πεταχτά» δίκτυα. Για τις εκβολές του  Κηρέα έμαθα αργότερα ότι οι ντόπιοι χρησιμοποιούσαν  τον όρο «Ευβοϊκά Τέμπη», και για πρώτη φορά αισθάνθηκα ότι  ο  συγκεκριμένος χαρακτηρισμός δεν εμπεριείχε εκείνα τα  στοιχεία της υπερβολής που συναντώνται σε όλο το μήκος και το πλάτος των τουριστικών εκπομπών της τηλεόρασης : Όπου όλοι οι προορισμοί , νησιωτικοί ή χερσαίοι, εγκωμιάζονται ως «πανέμορφοι», «υπέροχοι» και «μοναδικοί»….

Αυτός ήταν ο Κηρέας τότε, και τέτοιος παρέμεινε για πολλά χρόνια :  Σαν κάτι που αντιστεκόταν στη κυρίαρχη τάση της παραγωγής μνημοσύνων, καθώς   οι παλιοί  αισθητικοί τόποι  της υπαίθρου – ο ένας μετά τον άλλο -  ευτελίζονταν  και «μεταστοιχειώνονταν» σε συμβατικούς τουριστότοπους. Αισθανόμουν ότι είχα κι εγώ το ποτάμι μου, όπως ο Έλλιοτ είχε τον Τάμεσή του, για να τον παρακαλά   στην «Έρημη χώρα» για μια χορηγία εφ’ όρου ζωής: «Γλυκέ Τάμεση, κύλησε απαλά, ωσότου να τελειώσω το τραγούδι μου – γλυκέ Τάμεση, κύλησε απαλά, τι δε φωνάζω,   μήτε φλυαρώ…»

 Πέρυσι, σε μια διάσχιση του φαραγγιού της Αγάλης, όχι μακριά από το Κηρέα και τη  παραλία της Αγίας Άννας, διαπίστωσα ότι τα ποταμόψαρα που «ενδημούσαν» εκεί είχαν γίνει άφαντα…Τώρα μαθαίνω ότι η κόκκινη λάσπη της ΛΑΡΚΟ περνάει στη ροή του Κηρέα και καταλήγει μέχρι τις εκβολές, προσδίδοντας κόκκινο χρώμα στην ίδια τη θάλασσα. Δεν ξέρω αν αυτό επιτελείται μέσα σε συνθήκες Fast track,  το σίγουρο όμως είναι ότι πρόκειται για fast fuck της φύσης...

Κατά βάθος και κατά πλάτος εύχομαι  να μην είναι έτσι τα πράγματα. Εύχομαι να ΜΗΝ ταιριάζουν εδώ οι στίχοι του Χριστιανόπουλου για τον κατατρεγμό της γραφικότητας: «…Εκπνέει σαν προδομένη επανάσταση…Δεν θα απομείνει στη μνήμη και στη ψυχή των παιδιών μας»…Γιατί   αισθάνομαι ότι δικαιούμαι κι εγώ ένα «γλυκό ποτάμι», μέχρι τελικής πτώσεώς μου….

ΥΓ. Ακολουθεί η αναφορά στον Κηρέα, από το