Μικρά ποτάμια-χείμαρροι και πηγές της αρχαίας και νεότερης Αθήνας

 

29/01/2019 - πηγή ΠΕΕΓΚΕΠ  Μάνος Κάπα 

Πού βρισκόταν ο Βοϊδοπνίχτης; – Πώς λεγόταν το ποταμάκι που περνούσε κάτω από την οδό Βουκουρεστίου – Τι έγραφε ο Στράβωνας για τον Ηριδανό που ρέει στο Μοναστηράκι – Και μια μικρή λίμνη μέσα στην Αθήνα

Με αφορμή το καταπληκτικό άρθρο, ένα από τα πάμπολλα του Θωμά Σιταρά για τον Ιλισό, “Στις όχθες του Ιλισού τα χρόνια τα παλιά”, σκεφτήκαμε να αναφερθούμε σε μερικά μικρότερα ποτάμια, χειμάρρους και πηγές, που υπήρχαν στην Αθήνα από την αρχαιότητα ως και τον περασμένο αιώνα, οπότε καλύφθηκαν (όπως ο Ιλισός αλλά και ο Κηφισός σε μεγάλο μέρος του), προκειμένου να γίνουν δρόμοι.

Βέβαια, οι πηγές δεν καλύφθηκαν, αλλά σίγουρα δεν έχουν την παλιά μορφή τους. Ούτε και τα ποταμάκια και οι χείμαρροι έπαψαν να υπάρχουν. Πλέον όμως, η κοίτη τους δεν είναι ορατή. Ας δούμε λοιπόν τα σημαντικότερα από αυτά.

Β.Π. Καραγιάννη, "Ενωμένα Μυστικά"

O Bασίλης  Καραγιάννης παρουσίασε το παραπάνω βιβλίο  και στον ΙΑΝΟ, την Δευτέρα 28 Ιανουαρίου. Χαμός δεν έγινε, αλλά σημειώθηκε παρουσία αξιοσημείωτων ανθρώπων στην αίθουσα - που είπαν πολλά και στοχαστικά για το έργο του, για το ύφος(που ταιριάζει τόσο πολύ στον προσωπικό του λόγο !) και για την όλη διαδρομή της "ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ", του εντύπου που διηύθυνε ο ίδιος για 190 τεύχη επί 35  χρόνια  : Από ένα αριστερόστροφο περιοδικό  της δεκαετίας του 80 σε ένα λογοτεχνικό δημιούργημα της πρώτης  δεκαετίας του 21ου αιώνα. "Τα δύσκολα και τα ανεκτίμητα εύγε" - φαίνεται πως ο στίχος του Καβάφη  ταιριάζει στον Β.Π. Καραγιάννη

Φλαμουριά 500 ετών διεκδικεί τον τίτλο του "Ευρωπαϊκού Δένδρου του 2019"

Μισή χιλιετία ζωή «μετρά» μια φλαμουριά από την Κροατία, που διεκδικεί τον τίτλο του Ευρωπαϊκού Δέντρου του 2019, σε έναν διαγωνισμό ξεχωριστό και ιδιαίτερο μέσα από τον οποίο αναδεικνύεται η σημασία της διατήρησης των παλαιών δέντρων ανά τον κόσμο. Η φλαμουριά, που βρίσκεται στο χωριό Γκόρνια Στουμπίτσα στην Κροατία, έχει ιστορική σημασία, καθώς -όπως αναφέρουν μέσα ενημέρωσης- «κάτω από τη σκιά της συγκεντρώθηκαν το 1573 αγρότες που ξεσηκώθηκαν, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους».
Η φλαμουριά που έχει χαρακτηριστεί ιστορικό μνημείο καλείται να αντιμετωπίσει στον διαγωνισμό μια άλλη υποψηφιότητα, αυτή μιας βελανιδιάς ηλικίας 300 ετών από τη Βουλγαρία

Τάσος Κεφαλάς : Το «σαράκι» του συστημισμού και η αντι-ΒΑΠΕ ρητορική

"δε μου φαίνεται καθόλου σοφή ιδέα να παίξει το ρόλο του αρνητή της κλιματικής αλλαγής μια ομάδα πολιτών, που καλά-καλά δεν μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί με σαφήνεια"

  

Α. Εν αρχή ην ο(αντί)λογος

Ο ριζικός μετασχηματισμός του τομέα της ενέργειας στη χώρα μας, που έχει συντελεστεί -κυρίως- τις δύο τελευταίες δεκαετίες, έχει σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη τοπικών και πανελλαδικών πρωτοβουλιών και κινημάτων, για μια σειρά ζητημάτων, από την κατάσταση στις λιγνιτκές περιοχές μέχρι το πρόσφατο φαραωνικό σχεδιασμό της εξόρυξης υδρογονανθράκων και από την επέλαση των αιολικών στους ορεινούς όγκους μέχρι τη συνεχιζόμενη φραγματοποίησημεγάλων ποταμών και υδατορευμάτων. Μια διαδεδομένη αίσθηση αδυναμίας ανακοπής αυτών των εξελίξεων, σε συνδυασμό με τη συνθετότητα του προβλήματος, έχουν -από παλιότερα- δημιουργήσει την ανάγκη της ουσιαστικής συνεννόησης και της κοινής δράσης των επιμέρους κινημάτων, κάτι που για την ώρα εξακολουθεί να είναι ζητούμενο, γι αυτό καιη παράφραση της γνωστής ευαγγελικής ρήσης που προτάχθηκε.

Τον Οκτώβρη του 2018, το Δίκτυο «Μεσοχώρα - Αχελώος SOS» δημοσιοποίησε κείμενο με τίτλο «Δώδεκα θέσεις για τη διαχείριση της ενέργειας"

(. https://oikologein.blogspot.com/2018/10/blog-post_89.html). Η συγκεκριμένη  συλλογικότητα συνεχίζει, στις μέρες μας, μια πολύχρονη παράδοση αγώνων ενάντια στα έργα στον άνω ρου του Αχελώου, δηλαδή στα σχεδιαζόμενα νέα φράγματα/ΥΗΕ στη Μεσοχώρα και στη Συκιά και στην εκτροπή τεράστιων ποσοτήτων νερών του ποταμού προς το Θεσσαλικό κάμπο.Παρ’ όλα αυτά, επέλεξε να μην περιοριστεί στα της υδροηλεκτρικής ενέργειας, αλλά να καταπιαστεί με τη συνολική θεώρηση της κατάστασης που επικρατεί στον τομέα της διαχείρισης της ενέργειας, ξεκινώντας από δύο βασικές παραδοχές. Η πρώτη παραδοχή αφορά στην αλληλεξάρτηση μεταξύ όλων των σχεδιασμών, που αφορούν σε επιμέρους πτυχές του ζητήματος. Η δεύτερη αφορά στη δυσκολία των κινημάτων να διατυπώσουν ένα χειροπιαστό αντίλογο, εξ αιτίας και των τραγικών αντιφάσεων στο λόγο τους, που συνοδεύεται -συχνά- από άγνοια βασικών παραμέτρων και από έλλειψη αίσθησης του μεγέθους του προβλήματος.

Τζανίν Ντι Τζιοβάνι: «Παρά τον πόλεμο, παρά το κακό, πιστεύω στην αγάπη»

Συνέντευξη  στον Ιωάννη Κοντό

Η Τζανίν Ντι Τζιοβάνι, η πιο σημαντική πολεμική ανταποκρίτρια της γενιάς της και άνθρωπος βαθιά ευγενικός, καλοσυνάτος, παθιασμένος και φιλοσοφημένος, είναι η συγγραφέας ενός από τα πιο συνταρακτικά βιβλία που κυκλοφόρησαν φέτος στα ελληνικά, Το πρωί που ήρθαν να μας πάρουν, Ανταποκρίσεις από τον πόλεμο στη Συρία, μιας «τοιχογραφίας» του αιματοβαμμένου πολέμου μέσα από τις ιστορίες καθημερινών ανθρώπων.
Συνομιλώντας με την συγγραφέα.
Όταν «βυθίστηκες» για πρώτη φορά στον κόσμο της δημοσιογραφίας, κυρίως ως πολεμική ανταποκρίτρια, είχες προβλέψει τι θα σε περίμενε στα χρόνια που θα ακολουθούσαν;
Όχι. Κι αν ναι, δεν είμαι σίγουρη ότι θα το είχα κάνει. Άλλωστε δεν ξεκίνησα με τη σκέψη πως θα γινόμουν πολεμική ανταποκρίτρια. Απλώς συνέβη κι εξελίχτηκε. Ακόμα και σήμερα δεν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου ως πολεμική ανταποκρίτρια, αλλά πιο πολύ ως ανθρωπολόγο.
Προσπαθώ να καταλάβω πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, ιδίως σε ό,τι αφορά το κακό, όταν ζουν υπό ακραίες συνθήκες, όπως ένας πόλεμος, όταν εξωθούνται στα άκρα.
Δεν έχω βρεθεί στα Βαλκάνια, και ιδίως στο Σαράγεβο, την αγαπημένη μου πόλη, με τον τρόπο που εσύ έχεις βρεθεί, αλλά αισθάνομαι μια βαθιά τρυφερότητα για το μέρος και τους ανθρώπους του.
Νομίζω ότι η τρυφερότητα είναι μια εξαιρετική λέξη για να περιγράψει τι συνέβη εκεί, ίσως επειδή ο πόλεμος στο Σαράγεβο και την υπόλοιπη Βοσνία ήταν ο τελευταίος που οι δημοσιογράφοι μπορούσαν πραγματικά να καλύψουν, πριν την εποχή της ενσωμάτωσής τους στα αμερικανικά ή τα νατοϊκά στρατεύματα.

Στα μονοπάτια του "άγνωστου" Γράμμου

Παρθένο φυσικό περιβάλλον, αλπικά τοπία, υδάτινα οικοσυστήματα στις βουνοκορφές, που συναρπάζουν τον επισκέπτη. Η  «εξερεύνηση» στον Γράμμο είναι πρόκληση.

Της Μαίρης Τζώρα

Στην Αετομηλίτσα

Στην παλιά εθνική οδό Ιωαννίνων-Κοζάνης  στο 110ο χιλιόμετρο η πινακίδα μας οδηγεί αριστερά, προς το ακριτικό χωριό των νομάδων κτηνοτρόφων, την Αετομηλίτσα, στις νότιες πλαγιές του Γράμμου στα 1.480 μέτρα υψόμετρο. Το χωριό «κοιμάται» τον χειμώνα και «ζωντανεύει» την άνοιξη, τότε που επιστρέφουν στο βουνό από τα χειμαδιά οι κτηνοτρόφοι. Αφετηρία για συναρπαστικές ορειβατικές διαδρομές όλο το χρόνο, η Αετομηλίτσα διαθέτει καταφύγιο-ξενώνα, με θέα τους ανοιχτούς ορίζοντες.
Ένα χιλιόμετρο πριν τον οικισμό, ο χωματόδρομος που είναι κρυμμένος μέσα στις οξιές οδηγεί στις λίμνες Αρένες, που αποκαλύπτονται στα τελευταία μέτρα της διαδρομής, καθώς τις περιβάλλουν τα αιωνόβια δένδρα. Υψόμετρο 1.730 μέτρα. Τοπίο ήρεμο, σε γαληνεύει. Τα διάφανα νερά των δύο λιμνών, οι οποίες συγκοινωνούν με ένα ρυάκι, φιλοξενούν σπάνια αμφίβια  όπως τους αλπικούς τρίτωνες.

2018: Το τέταρτο θερμότερο έτος στην καταγεγραμμένη ιστορία

Το 2018 ήταν το τέταρτο θερμότερο έτος σε παγκόσμιο επίπεδο, με βάση τα αρχεία που διατηρούνται από τα μέσα του 19^ου αιώνα, πίσω μόνο από το 2016 (το θερμότερο έτος στην ιστορία), το 2015 και το 2017, σύμφωνα με νέα στοιχεία της ερευνητικής μη-κυβερνητικής ομάδας Berkeley Earth.
Η επίδοση αυτή υπογραμμίζει τη μακρόχρονη τάση της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας και επιβεβαιώνει τους βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους κινδύνους για τον πλανήτη, αν δεν υπάρξει άμεση μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Τα δεδομένα της ομάδας επιβεβαιώνουν παρόμοια ανάλυση της Βρετανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας

Πρωτοβουλία Αθήνας για τους Υδρογονάνθρακες

Την Πέμπτη 21.2.2019, συλλογικότητες απ’ όλη την Ελλάδα ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων οργανώνουν κινητοποίηση στην Αθήνα, με συγκέντρωση στα Προπύλαια (στις 18:00) και πορεία στη Βουλή. Για την υποστήριξη και την προετοιμασία της κινητοποίησης, η Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων καλεί τις συλλογικότητες της Αττικής σε ανοιχτή σύσκεψη, την Πέμπτη 31/1/2019, στις 19:00, στο κτήριο Γκίνη του Πολυτεχνείου.
Το πλήρες κείμενο του καλέσματος είναι αναρτημένο στο blog της Πρωτοβουλίας Αθήνας: https://ath-stop-mining.blogspot.com/2019/01/blog-post.html

Το σχέδιο των εξορύξεων υδρογονανθράκων μας αφορά όλους, η περίοδος είναι κρίσιμη για την ομαλή ή μη εξέλιξή του και, κατά συνέπεια, η επιτυχία της κινητοποίησης είναι ένα σημαντικό στοίχημα από κινηματική σκοπιά.

Τραγωδία στη Βραζιλία: Πολλοί νεκροί, δεκάδες αγνοούμενοι από κατάρρευση φράγματος σε ορυχείο

 

Η θραύση την Παρασκευή στη Βραζιλία ενός φράγματος τελμάτων, απορριμμάτων που προκύπτουν από την επεξεργασία μεταλλευμάτων, είχε συνέπεια να εκλυθούν τεράστιες ποσότητες λάσπης και νερού, δημιουργώντας έναν γιγαντιαίο χείμαρρο, που έσπασε άλλα δύο, μικρότερα φράγματα σε λίγο χαμηλότερο υψόμετρο, προξενώντας μια καταστροφή η οποία έχει στοιχίσει τη ζωή σε τουλάχιστον επτά ανθρώπους, με τον απολογισμό των θυμάτων να αναμένεται πως θα αυξηθεί δραματικά: 150 άνθρωποι αγνοούνται και οι αρχές θεωρούν ότι «ελάχιστες πιθανότητες» υπάρχουν να βρουν άλλους επιζώντες.

«Ταξίδι στην Τελειότητα» με το … γάλα

 

Με το σύνθημα «Ταξίδι στην τελειότητα» ο Κτηνοτροφικός Σύλλογος Αττικής «Άγιος Γεώργιος» σε συνεργασία με την Λέσχη Αρχιμαγείρων Αττικής «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» συμμετείχε στο Φεστιβάλ «Beverage, Food & Tourism-BeFOOD», στην ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ (Γκάζι, Αθήνα) στις 27-1-2019, με εστίαση τον «Λευκό Χρυσό», το γάλα από τις οικογενειακές εκτροφές των κτηνοτρόφων Αττικής.

Με άψογη οργάνωση των Ιδιωτικών και Δημόσιων ΙΕΚ, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Γαστρονομίας και Οινολογίας (CEUCO) ο Σύλλογος Κτηνοτρόφων Αττικής πρόσφερε αυθεντικό πρόβειο γάλα από πρόβατα φυλής Μυτιλήνης (από την οικογένεια Καϊδατζή, Μενίδι, Αττικής) για να παραχθούν, εκεί μπροστά στα μάτια όλων των συμμετεχόντων (και ήταν πάρα πολλοί οι συμμετέχοντες), τυρί φέτα, κρέμα, ρυζόγαλο, σιμιγδαλόκρεμα και κουρού …

«Για την Αναθεώρηση του Χωροταξικού της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας»

Δήμος ΔΕΛΦΩΝ 27/1/2019

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ  : ΜΟΝΟ ΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Με συνεχείς «ελιγμούς» Μεγάλα Οικονομικά Συμφέροντα προσπαθούν να καθορίσουν χωροταξικά το μέλλον της Φωκίδας και ιδιαίτερα της περιοχής του Δήμου Δελφών.  Έτσι το Αναθεωρημένο Χωροταξικό της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ στις 14/12/2018, χαρακτηρίζει το 45% της Φωκίδας ως Περιοχή Αποκλειστικής Μεταλλευτικής Χρήσης. Αγνοώντας παντελώς την θέση του Δήμου Δελφών αλλά και της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, για Ισότιμη Ανάπτυξη στον Δήμο Δελφών όλων των Οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως και αυτής  του Τουρισμού.

Η δημοτική μας παράταξη, προσπαθώντας να σταματήσει και αντιστρέψει την εξέλιξη αυτή, έφερε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου την Παρασκευή 18/1/2019 και ζήτησε να κινηθούμε άμεσα  ως Δήμος με όλα τα μέσα, γιατί τα χρονικά περιθώρια για την προσβολή αυτής της απόφασης είναι στενά. Αποφασίστηκε να συνεδριάσει η Επιτροπή Περιβάλλοντος, όπως και έγινε, για να εισηγηθεί αυτή στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν.

Ταυτόχρονα οι ΠΟΛΙΤΕΣ στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ μαζί με τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Άμφισσας (Ε.Ο.Σ.Α.) διοργανώσαμε εκδήλωση-συζήτηση για το θέμα αυτό με τίτλο: «Το νέο Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο  Στερεάς Ελλάδας για τις ζώνες Αποκλειστικής μεταλλευτικής χρήσης και τα αιολικά πάρκα στον Ν. Φωκίδας»

Έφυγε από τη ζωή ο σκηνοθέτης Γιώργος Καρυπίδης

                                                         

            

27 Ιανουαρίου 2019

Ο Γιώργος Καρυπίδης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών, βεβαρημένος από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε εδώ και αρκετά χρόνια. Ανήκε στη γενιά των Ελλήνων σκηνοθετών που γνώριζαν την κινηματογραφική τέχνη εξίσου καλά στη θεωρία και στην πράξη. 
Από την φιλμογραφία του ξεχώρισε η ταινία «Στη σκιά του φόβου», η πιο αντιπροσωπευτική της κινηματογραφικής ματιάς του, που κινήθηκε ανάμεσα στη φαντασία και στην πραγματικότητα, στη μνήμη και στην ενοχή, στον παραισθητικό φόβο και τις ψυχικές «ανασκαφές». Τελευταία ταινία του η «Ουτοπία» (2004).

Τε­ο­λίν­τα Ζερ­σά­ου Μο­ρέ­νου (Teolinda Gersão Moreno): Μιὰ ζα­κέ­τα ἀ­πὸ κόκ­κι­νη ἀ­λε­ποῦ(Um casaco de raposa vermelha)

 

EΠΙΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ μιὰ μέ­ρα στὸ σπί­τι, μιὰ κα­τώ­τε­ρη τρα­πε­ζο­ϋ­πάλ­λη­λος βλέ­πει σὲ ἕ­να κα­τά­στη­μα γου­να­ρι­κῶν μιὰ ζα­κέ­τα ἀ­πὸ κόκ­κι­νη ἀ­λε­ποῦ. Στα­μα­τᾶ μπρο­στὰ στὴ βι­τρί­να, ἀ­να­τρι­χι­ά­ζον­τας ἀ­πὸ εὐ­χα­ρί­στη­ση καὶ ἐ­πι­θυ­μί­α. Για­τὶ ἦ­ταν ἡ ζα­κέ­τα ποὺ πάν­τα ἤ­θε­λε νὰ ἔ­χει στὴ ζω­ή της. Κα­μιὰ ἄλ­λη δὲν τῆς μοιά­ζει, σκέ­φτε­ται ἐ­νῶ ἡ μα­τιά της δι­α­τρέ­χει τὶς ἄλ­λες ζα­κέ­τες, ποὺ κρέ­μον­ταν ἀ­πὸ τὴ με­ταλ­λι­κὴ μπά­ρα εἴ­τε ἦ­ταν χα­λα­ρὰ ἁ­πλω­μέ­νες στὸν κα­να­πὲ ἀ­πὸ μπρο­κάρ. Ἦ­ταν ἕ­να σπά­νιο κομ­μά­τι, μο­να­δι­κό, δὲν εἶ­χε ξα­να­δεῖ πο­τὲ μιὰ τέ­τοι­α ἀ­πό­χρω­Τε­ο­λίν­τα Ζερ­σά­ου (Teolinda Gersao)ση, κα­φε­κί­τρι­νη, με­λαν­ζέ, μὲ ἀν­ταύ­γει­ες στὸ χρῶ­μα τοῦ χαλ­κοῦ ἔ­τσι ὅ­πως ἔ­λαμ­πε λὲς κι εἶ­χε πιά­σει φω­τιά. Τὸ κα­τά­στη­μα ἦ­ταν κλει­στὸ ἐ­κεί­νη τὴν ὥ­ρα, τὸ θυ­μή­θη­κε τὴ στιγ­μὴ ποὺ ἔ­σπρω­χνε τὴν πόρ­τα, ὑ­πο­χω­ρών­τας στὴν πα­ρόρ­μη­ση νὰ μπεῖ. Θὰ ἐρ­χό­ταν αὔ­ριο, ὅ­σο τὸ δυ­να­τὸν πιὸ νω­ρίς, στὸ δι­ά­λειμ­μα γιὰ τὸ με­ση­με­ρια­νὸ φα­γη­τό, κα­τὰ τὴ διά­ρκεια τοῦ πρω­­ϊ­νοῦ, ὅ­λο καὶ κά­ποι­α πρό­φα­ση θὰ ἔ­βρι­σκε γιὰ νὰ ξε­πορ­τί­σει βι­α­στι­κά, στὰ μι­σὰ τοῦ πρω­ϊ­νοῦ. Εἶ­χε κοι­μη­θεῖ λί­γο τὴ νύ­χτα ἐ­κεί­νη, ξύ­πνη­σε ἀ­νή­συ­χη, σὰ νά ‘χε λί­γο πυ­ρε­τό. Μέ­τρη­σε τὰ λε­πτὰ ποὺ ἀ­πέ­με­ναν γιὰ νὰ ἀ­νοί­ξει τὸ κα­τά­στη­μα, τὰ μά­τια της πη­γαι­νο­έρ­χον­ταν ἀ­πὸ τὸ ρο­λό­ι τοῦ τοί­χου στὸ ρο­λό­ι τοῦ χε­ριοῦ, ἐ­νό­σῳ ἐ­ξυ­πη­ρε­τοῦ­σε τοὺς πε­λά­τες, σκυμ­μέ­νη πά­νω ἀ­π’ τὸ γκι­σέ. Ὅ­σο πιὸ νω­ρὶς μπο­ροῦ­σε βρῆ­κε μιὰ δι­και­ο­λο­γί­α γιὰ νὰ βγεῖ καὶ ἔ­τρε­ξε στὸ κα­τά­στη­μα, τρέ­μον­τας στὴν ἰ­δέ­α πὼς ἡ ζα­κέ­τα θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ ἔ­χει που­λη­θεῖ. Δὲν εἶ­χε, ὅ­πως τὴν πλη­ρο­φό­ρη­σαν, καὶ αὐ­τὴ ἔ­νι­ω­σε ξαφ­νι­κὰ πὼς μπο­ροῦ­σε καὶ πά­λι νὰ ἀ­να­πνέ­ει, μὲ τὴν καρ­διά της νὰ χτυ­πά­ει λι­γό­τε­ρο ἔν­το­να, τὸ αἷ­μα νὰ ξα­νάρ­χε­ται στὸ πρό­σω­πό της καὶ νὰ ξα­να­βρί­σκει τὴν κα­νο­νι­κὴ ρο­ή του.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ

Του Γιάννη Σχίζα

Η Ιστορία βρίθει από παραδείγματα ανθρώπων      που ασχολήθηκαν με την οριοθέτηση και το «άριστο  μέγεθος» της πόλης, ή ακόμη  που αντιτάχθηκαν   στην αστικοποίηση  υποστηρίζοντας  μια κοινωνία «διανεμημένη» σε μικρές κοινότητες .  Στην  αρχαία Αθήνα ο Πεισίστρατος    προσπάθησε  να αναχαιτίσει την αστυφιλία στέλνοντας τους αγρότες στα χωριά τους, ενώ ο  Αριστοτέλης  πίστευε  ότι  το «άριστο μέγεθος» ενός οικισμού  πρέπει να προσδιορίζεται από την εμβέλεια της φωνής του κήρυκα. Οι «Απολεοδομιστές» στη Σοβιετική Ένωση της δεκαετίας του 1920  άφηναν κατάπληκτο τον  Λε Κορμπυζιέ καθώς υποστήριζαν   τη διάσπαση των πόλεων και τη διάχυσή τους κατά μήκος των μεγάλων οδικών αξόνων. Και η Ελλάδα  είχε να παρουσιάσει μια αντίσταση στην αστικοποίηση υπό τη μορφή του "Αγροτισμού" : Προπομπός αυτής ήταν ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου, που με το  έργο του "Ψηλά βουνά" (1918) επιχειρούσε να δείξει την ανωτερότητα της αγροτοκτηνοτροφικής  τάξης πραγμάτων... 

      Από την άλλη  πλευρά  οι ιδεολόγοι  της  αστικής  μεγέθυνσης ανέπτυξαν σημαντικότατη δράση, είτε ως απολογητές είτε ως απλοί  ρεαλιστές . «Ο αέρας των πόλεων απελευθερώνει», υποστήριζε  ένα γερμανικό αναγεννησιακό γνωμικό, που  πολλοί επικαλέσθηκαν για να τεκμηριώσουν τον  ελευθεριακό χαρακτήρα των πόλεων  σε σχέση με τη συντηρητική ύπαιθρο.

Στέφανος Σταμέλλος : «Λαμία 1991-2018 προτάσεις - παρεμβάσεις Όσα δεν πήρε ο άνεμος του χρόνου»

Κυκλοφόρησε από τον Εκδοτικό Οίκο Σ. Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ το βιβλίο του Στέφανου Σταμέλλου με τίτλο:

«Λαμία 1991-2018  

προτάσεις - παρεμβάσεις

Όσα δεν πήρε ο άνεμος του χρόνου»

Είναι ένα βιβλίο όχι μόνο αυτοδιοικητικό. Είναι μια αναδρομή, ένα φλας μπακ στα τελευταία είκοσι εφτά χρόνια,σε μια προσπάθεια να συγκεντρωθούν και να επαναδημοσιευτούν οι παρεμβάσεις, οι προτάσεις και γενικά τα κείμενα και οι ανακοινώσεις με περιεχόμενο αυτοδιοικητικό, που έχουν γίνει από τον γράφοντα από το 1991 έως το 2018 για τη Λαμία. Κείμενα τα οποία διατηρήθηκαν στο ηλεκτρονικό αρχείο, πολλά από τα οποία έχουν αναρτηθεί κυρίως σε ιστοσελίδες και ιστότοπους, διατηρώντας την αρχική τους μορφή. Ένα βιβλίο με αυτοβιογραφικό χαρακτήρα.

 

Ανάγκη ύπαρξης στρατηγικών μελετών, κατά την επικαιροποίηση των περιφερειακών πλαισίων χωροταξικού σχεδιασμού

Η πλήρης ερώτηση του ευρωβουλευτή  Νίκου Χουντή, έχει ως εξής:

 

Η ελληνική κυβέρνηση προωθεί χωροταξικό πλαίσιο περιφερειακού επιπέδου, με το οποίο το μεγαλύτερο μέρος της Φωκίδας, όπου βρίσκονται οι Δελφοί (Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς - UNESCO), χαρακτηρίζεται ως περιοχή “Αποκλειστικής Μεταλλευτικής Δραστηριότητας”, ενώ στο υπόλοιπο τμήμα επιτρέπεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων. Στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως “Αποκλειστικής Μεταλλευτικής Δραστηριότητας” (45% του νομού Φωκίδας), επιχειρείται ο αποκλεισμός χρήσεων ανταγωνιστικών της εξόρυξης.

Με δεδομένο ότι:

Θωρηκτά Λιθόκτιστα, της Σοφίας Λιβανού

Στα χαρακτικά σχέδια-λιθογραφίες της Σοφίας Λιβανού, που φιλοξενούνται στους χώρους της Zivasart Gallery με τίτλο «Θωρηκτά Λιθόκτιστα», αναδεικνύεται μια μινιμαλιστική και συνάμα στιβαρή γραφή και μορφή που η χαράκτρια ανακαλύπτει στην παλιά μαστοροσύνη στο χτίσιμο των πλοίων και των παλιών πέτρινων κατοικιών. 
Αυτή ακριβώς η διαδικασία την οδηγεί σε μια ποιητική προοπτική που παραπέμπει στην σχέση των εννοιών «σπίτι-πλοίο» (Η γωνιακή ακμή του λιθόκτιστου αντιστοιχεί στην πλώρη του σκάφους).

Γιώργος Αποσκίτης : Οἱ μύ­γες

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ νὰ ἀ­να­κά­λυ­ψαν τὴν τρύ­πα ποὺ ἔ­χω στὸ κε­φά­λι καὶ νὰ μπῆ­καν ἀ­πὸ ἐ­κεῖ ἐ­νῶ κοι­μό­μουν —ἐ­ξοῦ κι ἡ ἀλ­λα­γὴ στὸ βου­η­τὸ ποὺ πιὰ δὲν ἔρ­χε­ται ἀ­π’ ἔ­ξω ἀλ­λὰ εἶ­ναι μέ­σα μου, τὸ νι­ώ­θω— καὶ πιά­νω σφι­χτὰ τώ­ρα τὸ μο­λύ­βι γιὰ νὰ γρά­ψω ὅ,τι προ­φτά­σω, ὅ­μως εἶ­ναι ἀρ­γά, ἡ βο­ὴ ὅ­λο καὶ δυ­να­μώ­νει, ἡ ὅ­ρα­σή μου ἀ­πό­το­μα θαμ­πώ­νει, τὸ μο­λύ­βι πέ­φτει ἀ­π’ τὸ χέ­ρι μου προ­τοῦ προ­λά­βει ν’ ἀ­φή­σει στὸ χαρ­τὶ τὸ ὁ­ποι­ο­δή­πο­τε ἀ­πο­τύ­πω­μα. Πη­γή: Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση. Γι­ῶρ­γος Ἀ­πο­σκί­της (1984). Γεν­νή­θη­κε καὶ ζεῖ στὴν Ἀ­θή­να. Πραγ­μα­το­ποί­η­σε σπου­δὲς στὴν Ἀ­θή­να καὶ στὸ Ἐ­διμ­βοῦρ­γο. Ἔ­χει ἀ­σχο­λη­θεῖ, με­τα­ξὺ ἄλ­λων, μὲ τὴ λε­ξι­κο­γρα­φί­α καὶ μὲ τὰ κι­νού­με­να σχέ­δια. Δου­λειά του ἔ­χει δη­μο­σι­ευ­τεῖ στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Ση­μει­ώ­σεις καὶ ἀλ­λοῦ. This post is ad-supported ​

Το Σάββατο του Παραγωγού

«Το Σάββατο του Παραγωγού», μια πρωτοβουλία με στόχο την ανάδειξη των τοπικών αγροτικών προϊόντων, την ενημέρωση για τις ιδιαιτερότητες της γεωργικής παραγωγής και την προβολή της Μεσογειακής ∆ιατροφής ως σύγχρονου τρόπου υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής, συνεχίζεται και το 2019, για 4ηχρονιά !
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού σας προσκαλεί: το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου στις 12:00 μ.μ, σε μια ανοικτή συζήτηση με διακεκριμένους ομιλητές και επαγγελματίες παραγωγούς με θέμα τα Ευπαθή Τυριά των Κυκλάδων (διαδικασία παραγωγής, στοιχεία λαογραφίας, νομοθετικό πλαίσιο κ.α). στο φιλόξενο σπίτι της οδού Τριπόδων 28, στην Πλάκα.

Νατάσα Χατζιδάκι : Σκο­τει­νὴ σε­λή­νη

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΧΑΝ ξαφ­νι­κὰ σι­γή­σει. Ἡ Ἀ­λε­ξάν­δρα. Εἶ­χε ἀρ­χί­σει νὰ ἀ­φαι­ρεῖ­ται, πό­τε δη­λα­δή; Τὸ το­πί­ο εἶ­χε με­τα­βλη­θεῖ. Σ' ἕ­να ἀ­σύμ­με­τρο ἀ­συ­νε­χὲς μέ­σα στὰ πορ­φυ­ρὰ ποὺ τὸ τρα­βο­ύ­σα­νε καλ­πά­ζον­τα ἀ­λό­γα τῆς ἀ­σύμ­με­τρης ρέμ­βης. Ὁ Φοῖ­βος. Καὶ ἡ Βι­έν­νη τῶν ἀ­γαλ­μά­των μὲ τὸ χι­ό­νι πολ­λὰ ἄ­λο­γα στὰ ἀ­γάλ­μα­τα πολ­λὰ μά­τια καὶ στε­φά­νια στὰ μέ­τω­πα ὄ­χι στὴν Βι­έν­νη ἐ­κεί­νη WΙΕΝΝΑ WΑS ΤΗΕ CITΥ ΟF SΤΑΤUES. Τὸν πε­ρα­σμέ­νο Μάρ­τιο τὸν ἥ­λιο ποὺ φυ­σοῦ­σε κρύ­ος πά­νω ἀ­πὸ τὴν πε­νι­χρὴ χλω­ρί­δα χω­ρὶς νὰ τὴν κάμ­πτει για­τί. Καὶ τὶς δει­λὲς κί­τρι­νες μαρ­γα­ρί­τες ποὺ ἀν­τι­στάθ­μι­ζαν μά­ται­α τὸ ἐ­πι­θε­τι­κὸ μπλὲ για­τί. Τῆς θά­λασ­σας πο­τὲ δὲν εἶ­χε σκε­φτεῖ πό­σο ὑ­γρὴ πό­σο πό­νο. Τῆς προ­ξε­νοῦ­σε ν' ἀ­να­κα­λύ­πτει πό­σο θα­νά­σι­μα ὑ­γρὴ ἦ­ταν ἐ­πι­τέ­λους ἡ θά­λασ­σα τὸν Χει­μώ­να στὶς ἀρ­χὲς μιᾶς με­λο­δρα­μα­τι­κῆς. Ἄ­νοι­ξης με­λο­δρα­μα­τι­κῆς ὄ­χι για­τὶ περνο­ῦσε τὸν πρῶ­το μή­να τοῦ ἀ­σί­γα­στου. Πά­θους ἀ­σί­γα­στου ἀν­ταύ­γει­ες με­γά­λες γιὰ τὸν Σέρ­γιο αἰχ­μά­λω­τη μιᾶς προ­κα­θο­ρι­σμέ­νης αἰχ­μα­λω­σί­ας ἀν­ταύ­γεια-αἰχ­μαλω­σί­α ποὺ σπά­ει σπά­ζον­τας.

Αγρότης της χρονιάς από την Agrenda

 

Στις 19/1/2019, στο αρχοντικό ΚΙΝΣΤΕΡΝΑ (Μονεμβάσια, Λακωνίας) πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση 10^ης απονομής βραβείων «Αγρότης της Χρονιάς» 2019 από την εφημερίδα Agrenda, η οποία είναι πλέον ένας αναμενόμενος ετήσιος θεσμός στην Ελληνική πραγματικότητα.

Η εκδήλωση έγινε για να απονεμηθούν τα τρία βραβεία (Αγρότης της Χρονιάς, Κτηνοτροφική Εκμετάλλευση της Χρονιάς & Συλλογική Προσπάθεια της Χρονιάς) και επί πλέον οι δύο τιμητικές διακρίσεις (βαμβακοκαλλιεργητή & Συνεταιρισμού):

-Αγρότης της Χρονιάς αναδείχθηκε ο Παναγιώτης Πασσάς και το βραβείο επέδωσε ο κ Γιάννης Πανάγος, Εκδότης-Διευθυντής της εφημερίδας Agrenda.

-Κτηνοτροφική Εκμετάλλευση της Χρονιάς διακρίθηκε η μονάδα του Σοφοκλή Φιλιππίδη και το βραβείο παραδόθηκε από τον Παύλο Σατολιά, Πρόεδρο του Κτηνοτροφικού Συνεταιρισμού Καλαβρύτων & πρόεδρο της Νέας ΠΑΣΕΓΕΣ.

-Συλλογική Προσπάθεια της Χρονιάς επιλέχθηκε ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ροβιών και η απονομή έγινε από τον Πέτρο Δούκα, Πρόεδρο ICC Hellas.

-Τιμητική διάκριση απονεμήθηκε στον βαμβακοκαλλιεργητή Νίκο Βαρδούλη για την μακροχρόνια επιτυχημένη του αγροτική επιχειρηματικότητα και η απονομή έγινε από τον Γιάννη Χίγκα, Διευθύνοντα Σύμβουλο της Γ. ΧΙΓΚΑΣ ΑΒΕΕ.

Αγριόχορτα - Δείκτες κατάστασης στο χωράφι και τον κήπο

Datura stramonium L. (Τάτουλας) Οικ. Solanaceae

Πηγή εικόνας: http://de.wikipedia.org/wiki/Datei:Datura_stramonium_2000.jpg

Πηγή εικόνας: http://www.hear.org/starr/images/image/?q=050423-6658&o=plants

Πρόκειται για ένα δηλητηριώδες αγριόχορτο, που αποτελεί όμως πολύτιμη πηγή φαρμακευτικών ουσιών.

Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σαν συγκαλλιέργεια στις κολοκυθιές και προστατεύει πολλά φυτά από το κολεόπτερο Popillia japonica. Ο καπνός από ξεραμένα φύλλα του τάτουλα ηρεμεί τις μέλισσες κατά τις διάφορες μελισσοκομικές επεμβάσεις, αλλά πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ.

Τι δείχνει η παρουσία του Τάτουλας στο χωράφι και τον κήπο μας;

Ο Τάτουλας έχει ζωηρή ανάπτυξη σε εδάφη που η οργανική ουσία βρίσκεται στο στάδιο της αποσύνθεσης αλλά πραγματοποιείται κάτω από αναερόβιες συνθήκες. Ο λήθαργος του σπόρου διακόπτεται όταν επικρατεί δροσιά και υπάρχει αρκετή οργανική ουσία στο έδαφος, με παράλληλη μείωση της αερόβιας βακτηριακής δραστηριότητας (της δράσης και ανάπτυξης των ακτινομυκήτων και άλλων μικροοργανισμών), οπότε η αποσύνθεση της οργανικής ουσίας παίρνει την αναερόβια κατεύθυνση και παράγει αιθάνιο και μεθάνιο. Αυτό συμβαίνει όταν καλλιεργείται το έδαφος αργά το φθινόπωρο ή όταν γίνονται όψιμα οργώματα την άνοιξη.

“Γυναίκες από χώμα” από τη θεατρική ομάδα Ανδρομέδα

Μαρτυρίες οροθετικών γυναικών που κατηγορήθηκαν και διαπομπεύτηκαν το 2012 στην Ελλάδα

                                      Σύνθεση κειμένων και σκηνοθεσία

Κοραή Δαμάτη

κάθε Τετάρτη στις 19:00,

έως την Τετάρτη 17 Απριλίου,

για 11 ακόμη παραστάσεις

στον Πολυχώρο VAULT.

Μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε η παράσταση του έργου «Γυναίκες από χώμα», σε σύνθεση κειμένων και σκηνοθεσία Κοραή Δαμάτη, συνεχίζει την πορεία της στον Πολυχώρο Vault έως την Τετάρτη 17 Απριλίου, κάθε Τετάρτη στις 19:00, για 11 ακόμη παραστάσεις.

Το έργο βασίζεται σε μαρτυρίες οροθετικών γυναικών που κατηγορήθηκαν και διαπομπεύτηκαν το 2012 στην Ελλάδα. Οι μαρτυρίες τους ζωντανεύουν στη σκηνή -άλλοτε σοβαρά, άλλοτε ειρωνικά κι άλλοτε με θυμό κι οργή- όλη την τραγική ιστορία της χειραγώγησης, της κακομεταχείρισης και της διαφθοράς που έζησαν.

 

Modinha... ένα βραζιλιάνικο τραγούδι

Με τη σοπράνο Ρωξάνη Παπαδημητρίου και την κιθαρίστα Δέσπω Βαρουδάκη
Σάββατο, 26 Ιανουαρίου • Παρασκευή, 1 Φεβρουαρίου • Κυριακή, 3 Φεβρουαρίου, 8μμ   Η σοπράνο Ρωξάνη Παπαδημητρίου και η κιθαρίστα Δέσπω Βαρουδάκη παρουσιάζουν ένα μουσικό αφιέρωμα με τραγούδια από την Βραζιλία και την Λατινική Αμερική. Οι υπέροχες συνθέσεις των Heitor Villa-Lobos, Jayme Ovalle, Paurillo Barroso, αλλά και τα Cinco Canciones Negras του Xavier Montsalvatge, σε μεταγραφή για φωνή και κιθάρα από την Δέσπω Βαρουδάκη, συνυπάρχουν με παραδοσιακές βραζιλιάνικες μελωδίες σε μεταγραφή για φωνή και κιθάρα από τον Laurindo Almeida. Ένα ταξίδι στο χρόνο σε ρυθμούς και μελωδίες μιας άλλης εποχής. Διάρκεια: 75 λεπτά.

Για τη σωτηρία των ρεμάτων

ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΣΩΣΗ ΡΕΜΑΤΟΣ ΠΙΚΡΟΔΑΦΝΗΣ, ΙΛΙΣ-SOS, ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΟΥ Μ. ΡΕΜΑΤΟΣ ΡΑΦΗΝΑΣ, ΚΙ.Π.Η., Μικρογεωγραφίες, ΠΕΡΙ.ΠΟΛ.Ο Αττικής, ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ SOS, Ρέμα Φιλοθέης, ΡΟΗ – Πολίτες υπέρ των ρεμάτων, Φίλοι του Ερασίνου

 Τις δράσεις ξεκίνησαν από το πρωί οι 'Μικρογεωγραφίες', γεμίζοντας μπουκαλάκια με νερό από την πηγή της Καλλιρρόης, που βρίσκεται στο μικρό κομμάτι της ανοιχτής κοίτης του Ιλισσού, που σώζεται μέχρι σήμερα δίπλα στο ναό της Αγίας Φωτεινής (απέναντι από τη συμβολή της λ. Βουλιαγμένης με την Καλλιρρόης). Μια συμβολική κίνηση, για να θυμίσει οτι το πολυτιμότερο αγαθό για τον άνθρωπο, πρέπει να προστατεύεται και δεν πουλιέται! 

Στη συνέχεια η φύτευση σπόρων και φυτών πάνω από τη σκεπασμένη κοίτη του Ιλισσού, δίπλα στις γραμμές του τραμ, στην οδό Καλλιρρόης, μας θύμισε οτι κάτω από τις τσιμεντουπόλεις μας, ρέουν ακόμη κάποια ποτάμια! Υποχρέωσή μας είναι να τα αναδείξουμε και να τα φέρουμε στο φως για να γεμίσουν οι πόλεις μας πράσινες διαδρομές, φυσικές ασπίδες αντιπλημμυρικής προστασίας, πολύτιμους φυσικούς αεραγωγούς για τον εμπλουτισμό του αέρα με οξυγόνο, με ομορφιά και ζωή που μόνο το νερό μπορεί να μας προσφέρει... 

Τα ασύλληπτης ομορφιάς ψηφιδωτά που ανακαλύφθηκαν στην αρχαία ελληνική πόλη Ζεύγμα, στη νότια Τουρκία

Η  Ζεύγμα ήταν αρχαία ελληνιστική πόλη στη σημερινή νότιο ανατολική Τουρκία. Την ίδρυσε ο διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μακεδόνας στρατηγός Σέλευκος Νικάτωρ (εξ ου και η δυναστεία των Σελευκιδών), περίπου το 300 π.Χ.
Χάρη στην στρατηγική της θέση κοντά στον Ευφράτη, μέχρι και το Μεσαίωνα η Ζεύγμα ήταν εύπορη και πολλοί αρχαιολόγοι τη συνέκριναν με την Πομπηία. Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι και το γεγονός ότι στην ακμή της έφτανε τους 25.000 κατοίκους.
Το όνομα της το οφείλει στη γέφυρα που έγινε στη πόλη με λέμβους ενωμένες, ώσπου ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραϊανός έκτισε νέα πέτρινη γέφυρα. Η πόλη είχε δύο τμήματα-συνοικίες, στην ουσία ξεχωριστές πόλεις, τη Σελεύκεια στην ανατολική όχθη του Ευφράτη και την Απάμεια στη δυτική.
Τον 1ο π.Χ. αιώνα η Ζεύγμα έγινε τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Την ίδια εποχή οι Πάρθοι κατέλαβαν την Απάμεια και χώρισαν τη Ζεύγμα κάνοντας τον Ευφράτη σύνορο. Η πόλη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη, ενώ έγινε και έδρα της IV Σκυθικής λεγεώνας (Legio IV Skcythica) που παρέμεινε εκεί μέχρι το 252 μ.Χ., όταν ο ρωμαϊκός στρατός ηττήθηκε από τον Σαπώρ Α΄ στη Βαρβαλλισό.
Η Ζεύγμα πέρασε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και διατηρήθηκε έως το 637 μ.Χ. όταν καταλήφθηκε και λεηλατήθηκε από τους Άραβες, οπότε η πόλη σταδιακά εγκαταλείφθηκε.
Η Ζεύγμα από το 2000 είναι κατά 80% βυθισμένη, καθώς, παρά τις διαμαρτυρίες, κατακλύστηκε από τα νερά τεχνητής λίμνης που σχηματίστηκε από το φράγμα Μπιρετσίκ.
Τα κομψοτεχνήματα, τα οποία ανακαλύφθηκαν πριν από μερικά χρόνια σε εξαιρετική κατάσταση, ανάγονται στον 2ο μ.Χ αιώνα. Πρόκειται για μοναδικής τέχνης ψηφιδωτά, που απεικονίζουν τις Μούσες και τον Ωκεανό,


Στο ψηφιδωτό με τις Μούσες, το όνομα της καθεμιάς είναι γραμμένο στα ελληνικά, καθώς η ελληνιστική κοινή ήταν η διεθνής γλώσσα της εποχής.

Χρήσος Τουμανίδης, ποιήματα

Αγροτική παραγωγή : Κάθε πέρυσι και καλύτερα …

 

Μείωση των αγροτών, εργατών γης, αλλά και του αγροτικού εισοδήματος, μεταξύ 2017 και 2030, προβλέπει η ΕΕ. Η έκθεση προοπτικών για τις γεωργικές αγορές της ΕΕ, που δημοσιεύτηκε στις 18/12/2018, δείχνει συρρίκνωση του αγροτικού εργατικού δυναμικού κατά 3,2% κατά μέσο όρο κάθε χρόνο. Παράλληλα, η αύξηση του κόστους για αγορά εισροών, όπως τα λιπάσματα, η ενέργεια και οι ζωοτροφές, προβλέπεται να είναι 2,5% κάθε χρόνο και να φτάσει το 30% έως το 2030, και έτσι πρόκειται να συμπιέσει περαιτέρω το αγροτικό εισόδημα. agrotypos.gr, 20/12/2018

Ήδη τα τελευταία 10 χρόνια οι απολεσθείσες θέσεις εργασίας στον αγροτικό τομέα υπολογίζονται σε 1.000.000 (ΓΠΑ, Μαντζιάρης-Καρανικόλας, Μονεμβάσια, Αγρότης της Χρονιάς, αναφορά στις 20/1/2019).

Το μεγαλύτερο μέρος των αγροτών της ΕΕ υπέστη απώλειες στο εισόδημά του για το 2018 σε σχέση με το 2017 που εκτιμάται στο 3%. Οι Έλληνες αγρότες, είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται κατά 4,9% το 2018 σε σχέση με το 2017. Eurostat. agro247.gr, 27/12/2018.

Μαρία Πολυδούρη

Το θεατρικό κείμενο της Βιβής Κοψιδά - Βρεττού Mαρία Πολυδούρη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν, θα διατίθεται και στο θέατρο Αλκμήνη, όπου ανεβαίνει η ομώνυμη παράσταση από τον Γιάννη Νικολαΐδη και τη Φωτεινή Φιλοσόφου, από την Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2019. Θα παίζεται κάθε Τετάρτη στις 19.00 μ.μ. και Πέμπτη στις 21.30 μ.μ. έως το Πάσχα.

**

Δεν πρόκειται απλώς για μια θεατρική μετάπλαση της ζωής και της εποχής της Μαρίας Πολυδούρη, για την τραγική περιπέτεια του ανολοκλήρωτου έρωτα δύο μεγάλων ποιητών του μεσοπολέμου, της Μαρίας Πολυδούρη και του Κώστα Καρυωτάκη. Δεν πρόκειται επίσης για μια μεταποιημένη, ελεύθερη σύλληψη, που προσφέρει το υλικό της ολιγόχρονης συνοδοιπορίας τους στη ζωή και στην ποίηση.

Ανήκουν και οι δύο στην ιστορία, μετέχουν και μορφοποιούν την ιστορία, και πλήττονται απ’ αυτήν. Ζουν την εποχή τους και κρίνουν αμείλικτα την κοινωνία τους, εκτοξεύουν τη σκέψη τους στην αναπηρία και την ανεπάρκεια αυτής της κοινωνίας να συνομιλήσει με το ποιητικό τους όραμα για τον κόσμο. Γιατί η ποίηση είναι ο άνθρωπος στρατευμένος στην αλήθεια.

Ανοικτή επιστολή : Σταματήστε τη Διαδικασία Κοινοποίησης της Ε.Ε. σχετικά με τις Υπηρεσίες

 οι Δήμοι χρειάζονται δημοκρατικό χώρο για να προστατεύσουν τα συμφέροντα των πολιτών!

Εμείς, οι εκπρόσωποι ευρωπαϊκών πόλεων, οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και συνδικάτων, θέλουμε να εκφράσουμε τη βαθιά ανησυχία μας όσον αφορά την προτεινόμενη Διαδικασία Κοινοποίησης σχετικά με τις Υπηρεσίες. Με αυτή τη διαδικασία, αντί να ενημερώνεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μόνο εκ των υστέρων, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, οι νέοι κανονισμοί και οι αυτοδιοικητικές αποφάσεις θα πρέπει στο εξής να κοινοποιούνται εκ των προτέρων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Commission) και θα υπόκεινται στην προηγούμενη έγκρισή της.
Αυτό θα μειώσει τις δυνατότητες για προοδευτικές πολιτικές, και στο τοπικό/ αυτοδιοικητικό επίπεδο. Όπως επισημαίνεται σε ψήφισμα του Δημοτικού Συμβουλίου του Άμστερνταμ, του Σεπτεμβρίου 2018, η προτεινόμενη διαδικασία κοινοποίησης θα οδηγήσει σε άσκοπες καθυστερήσεις και "θα υπονομεύσει σοβαρά την αυτονομία των τοπικών αρχών και συνεπώς αποτελεί απειλή για την τοπική δημοκρατία". Αυτή η πρόταση-οδηγία θα δημιουργήσει σημαντικά εμπόδια για προοδευτικές δημοτικές πολιτικές, όπως αυτές που αποσκοπούν στη συγκράτηση των αυξανόμενων τιμών των κατοικιών.

Ανταρκτική: Χάνει εξαπλάσια μάζα πάγου ετησίως σε σχέση με το 1979

Η Ανταρκτική σημείωσε αύξηση 600% της ετήσιας απώλειας μάζας πάγου μεταξύ 1979 και 2017, σύμφωνα με νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Έρβαϊν της Καλιφόρνια, το εργαστήριο Jet Propulsion της NASA και το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επιπλέον ότι η επιτάχυνση της τήξης προκάλεσε άνοδο της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας περισσότερο από 1,3 εκατοστά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
«Καθώς το φύλλο πάγου της Ανταρκτικής συνεχίζει να λιώνει, αναμένουμε να αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας κατά πολλά μέτρα στους επόμενους αιώνες» δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, Ερίκ Ρινιό.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε 18 περιοχές που περιλαμβάνουν 176 λεκάνες, καθώς και τα γειτονικά νησιά.

Ta­nia Hershman: Ἡ μικρομυθοπλασία κλονίζει τὶς βεβαιότητες καὶ ἀπελευθερώνει τὴ δημιουργικότητά μας

 

*  Συνέντευξη της Δήμητρας Χριστοδούλου  μὲ τὴν Tania Hershman *

Ἡ συ­νέν­τευ­ξη μὲ τὴν Ta­nia Hersh­man ποὺ ἀ­κο­λου­θεῖ εἶ­ναι ἀ­πο­τέ­λε­σμα ἑ­νὸς τρι­ε­τοῦς ἐ­ποι­κο­δο­μη­τι­κοῦ δι­α­λό­γου κι ἀν­ταλ­λα­γῆς ἀ­πό­ψε­ων στὴ διάρ­κεια τῆς ἔ­ρευ­νάς μας ἀ­πὸ δι­α­φο­ρε­τι­κὲς ἀ­φε­τη­ρί­ες καὶ προ­ο­ρι­σμούς. Ξε­κί­νη­σε μέ­σω ἠ­λε­κτρο­νι­κοῦ τα­χυ­δρο­μεί­ου τὸ 2015, ὁ­λο­κλη­ρώ­θη­κε τὸ Νο­­έμ­βριο τοῦ 2018 κι ἐ­πι­και­ρο­ποι­ή­θη­κε ἀ­πὸ κοι­νοῦ, ὅ­ταν πλέ­ον ἡ Hersh­man εἶ­χε ἀ­πο­κτή­σει τὸ δι­δα­κτο­ρι­κό της στὸ Bath Spa University, μὲ τὴ δια­τρι­βή της νὰ ἀ­πο­τε­λεῖ ση­μεῖ­ο ἀ­να­φο­ρᾶς στὴ δι­ε­θνῆ βι­βλι­ο­γρα­φί­α γιὰ τὴ σχέ­ση μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­ας καὶ Σω­μα­τι­δια­κῆς Φυ­σι­κῆς.

       Ἡ συ­νέν­τευ­ξη ξε­κί­νη­σε ἀ­πὸ τὴν κοι­νή μας πε­ποί­θη­ση ὅ­τι ἡ μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α κι­νεῖ­ται δι­α­χρο­νι­κὰ καὶ συγ­χρο­νι­κὰ πρὸς τὸν ἄ­ξο­να τῆς ἱ­στο­ρί­ας τῆς λο­γο­τε­χνί­ας. Σή­με­ρα σχε­τί­ζε­ται καὶ μὲ τὴν ἐ­πι­στή­μη, μὲ τὴ με­τά­βα­ση ἀ­πὸ τὸ μα­κρο-ἐ­πί­πε­δο στὸ μι­κρο-ἐ­πί­πε­δο, ἐ­νῶ, ἐ­πι­πλέ­ον ἡ με­λέ­τη της εἶ­ναι δι­ε­πι­στη­μο­νι­κή, σύμ­φω­να μὲ τὰ συμ­πε­ρά­σμα­τα τῶν συγ­γρα­φέ­ων καὶ θε­ω­ρη­τι­κῶν ποὺ συμ­με­τέ­χουν στὸν πρό­σφα­το συλ­λο­γι­κὸ τό­μο κρι­τι­κῶν κει­μέ­νων μὲ τί­τλο Mini­fic­ción y nano­fi­lo­lo­gía. La­ti­tu­des de la hi­per­bre­ve­dad (2017), ἀλ­λὰ καὶ τῶν πρό­σφα­των δι­ε­θνῶν συ­νε­δρί­ων (2018).

Δ.Χ.: Δή­μη­τρα Χρι­στο­δού­λου.

T.H.: Tania Hershman.

Μι­κρο­μυ­θο­πλα­σί­α: ὁ­ρο­λο­γί­α

Δ.Χ. Ἀ­πὸ τὰ τέ­λη τῆς δε­κα­ε­τί­ας τοῦ '80 ἔ­χουν χρη­σι­μο­ποι­η­θεῖ δι­ά­φο­ροι ὅ­ροι γιὰ τὴν πο­λὺ σύν­το­μη πε­ζο­γρα­φι­κὴ φόρ­μα, ὅ­πως sudden fiction, microfiction, minificción, flash fiction, hint fiction, short-shorts, postcard stories, minute stories, bonsai stories, κ.ἄ. Σή­με­ρα σὲ πολ­λὲς χῶ­ρες κα­τα­γρά­φον­ται προ­σπά­θει­ες νὰ ἐ­πι­νο­η­θοῦν ὅ­ροι συμ­βα­τοὶ μὲ αὐ­τὸ τὸ δι­ε­θνὲς φαι­νό­με­νο καὶ τὴν ἐ­θνι­κή τους λο­γο­τε­χνί­α, ὅ­πως kortprosa,  f­i­c­t­i­on é­c­l­a­ir,  r­e­l­a­to m­i­n­i­mo, b­r­at f­i­k­t­i­on, p­l­u­d­s­e­l­ig f­i­k­t­i­on, l­y­n­f­i­k­t­i­on, m­а­л­ая п­р­о­за,  l­y­n­f­i­k­s­j­on, μικρομυθοπλασία, chō tanpen shōsetsu, κ.ἄ. Ἐ­σεῖς, ποιόν ὅ­ρο (ἢ ὅ­ρους) χρη­σι­μο­ποι­εῖ­τε συ­νή­θως γιὰ τὶς πο­λὺ σύν­το­μες ἱ­στο­ρί­ες;

ΧΙΟΝΙΑΣ...

του Γιάννη Σχίζα

Αυτό  το διάστημα από χιονοπτώσεις πάμε καλά - το ίδιο όμως  πάμε και σε ατυχήματα. Δεν έχεις πραγματικά τι να πρωτοθυμηθείς  , από πρόσφατα αλλά και παλιότερα :  Τους Γερμανούς σκιέρ που έφαγαν το κεφάλι τους στις Αυστριακές Άλπεις  από μια χιονοστιβάδα, τους Βούλγαρους στο γειτονικό μας Μπάνσκο που είχαν την ίδια τύχη, τον  Σουμάχερ που  επιβιώνει σε φυτική κατάσταση,  έναν  Κένεντυ που σκοτώθηκε  μετά την πρόσκρουσή του σε δέντρο, ή αυτά που συνέβησαν πρόσφατα  στο Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων : Όπου μια χιονοστιβάδα διαστάσεων 500 επί 450    συγκέντρωσε   1 εκατομμύριο τόνους χιονιού και απείλησε το σύμπαν, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να επισκευασθεί τους επόμενους 2 μήνες ο αναβατήρας  "Στύγα" ....Και παράλληλα, εκτός από τα "διάσημα" ατυχήματα ,  δεν μπορείς παρά  να  σημειώσεις  αυτά που προκαλούνται   στην άγρια  φύση - λόγου χάρη τα αγριογούρουνα που ξεχύθηκαν στη Βόρεια Ελλάδα σε κατοικημένους χώρους σε αναζήτηση τροφής ....