«Πράσινο φως» για τα Πολυλειτουργικά Αγροκτήματα

 

του Στέργιου Ζαμπάκα*

Σημείωση ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ : Η ιδέα είναι παμπάλαιη στο χώρο των οικολογικών κινήσεων - ιδιαίτερα όσων είχαν ενασχόληση με τις βιοκαλλιέργειες. Ιδεολογικά μάλιστα εκπροσωπεί μια πρακτική κριτική του Φορντισμού, που συνέδεε την αποτελεσματικότητα με την αυστηρή εξειδίκευση.....Αλλά ακόμη κι αν μας την μοστράρουν ως μεγάλη καινοτομία, θα την αγοράσουμε ευχαρίστως...

 
«Πράσινο φως» για τα Πολυλειτουργικά Αγροκτήματα ανάβει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, συντάσσοντας την κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) που καθορίζει το θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία και την πιστοποίησή τους.
Πρόκειται για εναλλακτικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις που επιδιώκεται να δώσουν νέες αναπτυξιακές προοπτικές στην ύπαιθρο. Παρότι κατοχυρώθηκαν νομοθετικά από το 2014, εκκρεμούσε η απαιτούμενη εφαρμοστική ΚΥΑ.
Η διαφορά τους με τις απλές αγροτουριστικές μονάδες είναι ουσιώδης: τα Πολυλειτουργικά Αγροκτήματα συνδέουν την πρωτογενή παραγωγή, την μεταποίηση και την παροχή υπηρεσιών.
Είναι κατά βάση οικογενειακές αγροτικές επιχειρήσεις που διαθέτουν καλλιεργήσιμη έκταση,
φυτικό ή ζωικό κεφάλαιο και χώρο εστίασης ή παρέχουν δυνατότητες εκπαίδευσης και παρακολούθησης της διαδικασίας παραγωγής ή της οικοτεχνικής μεταποίησης.
Στο εξωτερικό, ο συγκεκριμένος θεσμός συνέβαλε στην ενίσχυση του εισοδήματος των αγροτών κατόχων αγροκτημάτων, στον τοπικό τουρισμό και στην ανάδειξη τοπικών προϊόντων.

ΠΕΡΜΑΚΟΥΛΤΟΥΡΑ: Θεραπεύει τη γη Tρέφει τους ανθρώπους

Perrine & Charles Hervé-Gruyer

Ενα διάσημο μοντέλο οικολογικής και πρωτοποριακής γεωργίας στην Ευρώπη, η Φάρμα του Μπεκ Ελουέν αποτελεί έργο ζωής της Perrine και του Charles Hervé-Gruyer, συγγραφέων του βιβλίου. Η φάρμα δημιουργήθηκε το 2004 στη Νορμα­νδία και, παρά τις αρχικές δυσκολίες, έχει καταφέρει να δημιουργήσει σε άγονα εδάφη μια γενναιόδωρη όαση ζωής που προσελκύει επισκέπτες απ’ όλο τον κόσμο.

Η προσέγγιση της Περρίν και του Σαρλ βασίζεται σε τεχνικές φυσικής γεωργίας και κυρίως στην περμακουλτούρα, μια τεχνική καλλιέργειας με οδηγό τη φύση, που έχει ως σκοπό την αξιοποίηση βιώσιμων πόρων, σχεδιάζοντας ανθρώπινες εγκαταστάσεις που λειτουργούν ως παραγωγικά οικοσυστήματα, χωρίς σπατάλη και χωρίς τη χρήση ορυκτών καυσίμων.

Δουλεύοντας αποκλειστικά με το χέρι, ο Σαρλ και η Περρίν παράγουν άφθονες και ποιοτικές σοδειές σε πολύ μικρή επιφάνεια, ενώ παράλληλα δημιουργούν χούμο, βελτιώνουν τη βιοποικιλότητα, ομορφαίνουν τα τοπία, αποθηκεύουν άνθρακα στο έδαφος και στα δέντρα. Μια αγρονομική μελέτη που έγινε σε συνεργασία με εξέχοντες ερευνητές αποδεικνύει την κοινωνική, οικονομική και οικολογική ορθότητα της περμακουλτούρας, που περιγράφει έναν νέο τρόπο άσκησης του επαγγέλματος του αγρότη τον 21ο αιώνα και αποτελεί δυνητικά μια δεξαμενή εκατομμυρίων θέσεων εργασίας.

Μέσα από αυτή την ειλικρινή και ξεχωριστή μαρτυρία των δύο συγγραφέων για τις προσπάθειές τους, ο αναγνώστης μπορεί να γνωρίσει δύο ανθρώπους με βαθιά αγάπη για τη γη και όραμα για το μέλλον. Το βιβλίο περιέχει πολύτιμες συμβουλές για επαγγελματίες γεωργούς και ερασιτέχνες κηπουρούς, αλλά ακόμα κι αν ο αναγνώστης δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με την καλλιέργεια, είναι βέβαιο ότι θα απολαύσει την ιστορία της Περρίν, του Σαρλ και της φάρμας τους.

To survivor είναι αποτέλεσμα της πολιτισμικής μας παρακμής

Του Σάββα Σαββίδη

Είναι όντως αλήθεια ότι ζούμε σε μιαν κοινωνία που πιο κάτω δεν πάει, βρίσκετε στην απόλυτη παρακμή. Μια κοινωνία δίχως ίχνος πολιτισμού, που ανάγει σε νόημα ζωής τηλεριάλιτι, σειρές βασισμένες σε ερωτικές ίντριγκες και διάφορε τέτοια.

Διαβάσαμε χθες ένα άρθρο από μία μερίδα καθηγητών που διδάσκουν στη Θεσσαλονίκη, συγκεκριμένα από τη Γ’ ΕΛΜΕ. Το άρθρο είχε τίτλο «ΖΩΗ! Όχι επιβίωση!» και είχε να κάνει με την απίστευτη τηλεθέαση που έχει πάρει το τηλεριάλιτι  “Survivor” στο «Σκάι», κυρίως στους νέους, μαθητές και φοιτητές. Το κείμενο αυτό, σωστά καταγγέλλει τον «πολιτισμό» και την λογική που παράγει αυτό το παιχνίδι. Μια λογική γεμάτη αντιφάσεις, που από τη μία προσπαθούν να αναδείξουν την ομαδικότητα και την αλληλεγγύη που πρέπει να υπάρχει σε μία ομάδα, αλλά από την άλλη δημιουργούν ίντριγκες και κόντρες εντός των ομάδων. Και ξέρετε γιατί; Επειδή ο νικητής του παιχνιδιού είναι ένας! Άρα, καμία ομαδικότητα και καμία αλληλεγγύη δεν μπορεί να υπάρξει σε ένα παιχνίδι που υπάρχει ένας νικητής, που παρακολουθείται από όλη την Ελλάδα και την Κύπρο δίνοντας το κίνητρο να γίνεις ευρέως γνωστό, που ο «ανταγωνισμός» κυριαρχεί και οδηγεί στην ανάδειξη του νικητή μέσω της απόρριψης των άλλων, και εν τέλει που ο ΕΝΑΣ νικητής παίρνει για έπαθλο ένα μεγάλο χρηματικό ποσό.

Ημερίδα για τα επιτραπέζια σταφύλια

Tο ΓΕΩΤ.Ε.Ε. Ανατολικής Μακεδονίας στα πλαίσια της εκπλήρωσης του θεσμικού του ρόλου, διοργανώνει ενημερωτική ημερίδα με θέμα «Επιτραπέζια σταφύλια, προβλήματα & προοπτικές».

Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του Δήμου Παγγαίου και του Γεωπονικού Συλλόγου Καβάλας την Πέμπτη 6 Απριλίου 2017 και ώρα 18:30, στο Αμφιθέατρο Φρίξου Παπαχρηστίδη στην Ελευθερούπολη Καβάλας, σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:

18:30-18:45     Προσέλευση συμμετεχόντων

18:45-19:00     Χαιρετισμοί

19:00–19:30    «Επιτραπέζιες ποικιλίες της Αμπέλου, προβλήματα και προοπτικές», Φυσαράκης Ιωάννης (Ομότιμος Καθηγητής Αμπελουργίας, Τ.Ε.Ι. Κρήτης).

19:30–19:50    «Νέες εξελίξεις σε Ζιζανιολογικά προβλήματα της Αμπέλου», Ελευθεροχωρινός Ηλίας (Ομότιμος Καθηγητής Ζιζανιολογίας, τμ. Γεωπονίας Α.Π.Θ).

19:50–20:10    «Νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση του Ψευδόκκοκου και της Ευδεμίδας της Αμπέλου», Ανδρεάδης Στέφανος (Dr. Εντομολογίας, Pennsylvania State University).

20:10–20:30    «Υπολείμματα Γεωργικών Φαρμάκων, απαιτήσεις super market’s»,

Βρύζας Ζήσης (Επίκουρος Καθηγητής, Δ/ντης Εργ. Γεωργικής Φαρμακολογίας & Οικοτοξικολογίας, Τμ. Αγροτικής Ανάπτυξης ΔΠΘ).

20:30–21:00  Ερωτήσεις – Συζήτηση

Είσοδος ελεύθερη.

Ο Πρόεδρος της Δ.Ε.

του ΓΕΩΤΕ.Ε. Ανατ. Μακεδονίας

Ζαφείρης Μυστακίδης

Οι λογοτέχνες της ευθύνης κόντρα στους καλλιτέχνες-αναχωρητές

Κάποτε πρέπει να (ξαν)ανοίξει αυτό το κεφάλαιο : Με την κριτική τέχνη που οσμώνεται με τη ζωή , χωρίς να πουλάει πολιτικές εκδουλεύσεις και να γίνεται τσιράκι στενά κομματικών επιδιώξεων...

Animatanz-ο Χορός της Ψυχής

Το Μικροσκοπικό Θέατρο κλείνει τη Σουμπερτιάνα, αφιέρωμα στη μουσική του Φραντς Σούμπερτ, με το έργο «Animatanz-ο Χορός της Ψυχής». Είναι μια σόλο ερμηνεία του περίφημου κύκλου τραγουδιών «Η Ωραία Κόρη του Μύλου», η οποία πρωτοπαρουσιάστηκε το 1998 στο θέατρο Σφενδόνη, πάντα με τη Νατάσα Αβρά σε χορογραφία της Αναστασίας Λύρα. Στη σημερινή διασκευή του έργου η χορεύτρια συνεχίζει να ερμηνεύει τον πρωταγωνιστή άτυχο ερωτευμένο Δουλευτή του Μύλου, μεταμορφωνόμενη επανειλημμένα ωστόσο για να υποδυθεί και τα υπόλοιπα πρόσωπα του έργου: Την Ωραία Κόρη που τον πρόδωσε, τον Κυνηγό που κέρδισε τον έρωτα της και τον μοναδικό πιστό φίλο του ήρωα, το Ρυάκι. Η Νατάσα Αβρά δίνει ένα ρεσιτάλ θεατρικής ευελιξίας, μουσικής ευφυΐας και πνευματώδους, σπαρακτικής ερμηνευτικής ευαισθησίας. Περισσότερα
ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ Δεξίππου 5 & Πλατεία Ταξιαρχών, Πλάκα (150 μέτρα από το Μετρό Μοναστηράκι) Τηλέφωνο κρατήσεων: 6989 443157. Κράτηση απαραίτητη λόγω περιορισμένου χώρου Γενική είσοδος: 10 ευρώ, Μειωμένο εισιτήριο, 5 ευρώ.

Ἀ­χιλ­λέ­ας Κυ­ρι­α­κί­δης : Credo

ΚΙ ΕΤΣΙ —ἀ­φοῦ συ­ναρ­μο­λό­γη­σε μὲς στὸ μυα­λὸ του τὶς μέ­ρες καὶ τὶς νύ­χτες ποὺ πέ­ρα­σαν ἀ­πὸ πά­νω του, τὶς βρο­χὲς ποὺ ρά­βδω­σαν ἀ­μέ­τρη­τες φο­ρὲς τὸ πα­ρα­θυ­ρά­κι τοῦ κε­λιοῦ του, τὸν ἥ­λιο ποὺ ἄ­φη­νε τὴν Ἀ­βι­νιὸν γύ­ρω στὸ ἀ­πό­γευ­μα κι ἐρ­χό­ταν νὰ τὰ ποῦν γιὰ λί­γο οἱ δυ­ό τους, τὴν εὐ­λο­γί­α τοῦ Θε­οῦ ποὺ τὴν ἔ­νι­ω­θε πά­νω στὸ σῶ­μα του κά­θε φο­ρὰ ποὺ πο­νοῦ­σε — , μιὰ νύ­χτα τοῦ 1253, σ' ἕ­να μο­να­στή­ρι τῆς Προ­βηγ­κί­ας, ὁ μο­να­χὸς Τε­ρέν­τιος ἔ­νι­ω­σε ὅ­τι ἐ­πι­τέ­λους, με­τὰ ἀ­πὸ 79 χρό­νια, εἶ­χε ἔρ­θει ἡ στιγ­μὴ νὰ ξα­να­βρεῖ τὸν Κύ­ριο, ἔ­γει­ρε πά­νω στὴν πέ­τρι­νη κλί­νη του γιὰ νὰ πε­θά­νει, ἔ­κλει­σε τὰ μά­τια καί, κα­θὼς ἡ ἀ­να­πνο­ὴ του φύ­ραι­νε, ζή­τη­σε συγ­χώ­ρε­ση.

        Τὸ Φῶς, ὅ­πως πάν­τα, τὸν εἰ­δο­ποί­η­σε ὅ­τι θ' ἀ­κο­λου­θοῦ­σε καὶ ἡ Φω­νή. Ἀ­να­ση­κώ­θη­κε μὲ κό­πο καὶ κοί­τα­ξε ἐ­κεῖ ποὺ δὲν ἔ­βλε­πε. Δὲν μπο­ρεῖς νὰ εἰ­σέλ­θεις στὴ Βα­σι­λεί­α τῶν Οὐ­ρα­νῶν, εἶ­πε ἡ Φω­νή, για­τί δὲν μπο­ρεῖς νὰ συγ­χω­ρε­θεῖς. Καὶ δὲν μπο­ρεῖς νὰ συγ­χω­ρε­θεῖς, για­τί δὲν ἔ­χεις κά­νει στὴ ζω­ή σου οὔ­τε μί­α ἁ­μαρ­τί­α.

        Τὸ πρῶ­το ποὺ σκέ­φτη­κε ὁ Τε­ρέν­τιος ἦ­ταν: Σί­γου­ρα ὀ­νει­ρεύ­ο­μαι. Τὸ δεύ­τε­ρο: Εἶ­ναι δυ­να­τὸν ἡ Φω­νὴ νὰ μι­λά­ει μὲ σο­φί­σμα­τα; Τὸ τρί­το συ­νο­δεύ­τη­κε ἀ­πὸ μιὰ ἀ­πί­στευ­τη κό­πω­ση: Μή­πως, τε­λι­κά, ὁ Θε­ός μου εἶ­ναι σο­φι­στής; Μή­πως ἔ­τσι ἐ­ξη­γεῖ­ται καὶ ὁ κό­σμος;

        Ἐν­τά­ξει, ἔ­στω καὶ τὴν τε­λευ­ταί­α στιγ­μή, εἶ­πε ἡ Φω­νή. Καὶ τὸ Φῶς ἔ­σβη­σε.