Αγροτικό Σχολείο σημαίνει: ΜΑΘΗΤΕΙΑ

 

 

Η Ελλάδα, στην δύσκολη περιοχή του πλανήτη που βρίσκεται, πρέπει να έχει επαρκές επίπεδο διατροφικής αυτάρκειας. Οι εδαφοκλιματικές της ιδιαιτερότητες (… ένας βράχος ριγμένος στην θάλασσα …, δηλαδή μικρές πεδιάδες, το 75% σε υψόμετρο πάνω από 600 μέτρα, ακτογραμμή 15.600 χλμ) επιβάλλουν κοινωνίες προσαρμοσμένες στην ανεπάρκεια πόρων και υψηλή αγροτική εξειδίκευση στις μικρές καλλιεργήσιμες εκτάσεις (δηλαδή αγροτική εκπαίδευση).

Οι Νέοι ηλικιακά Αγρότες (20-35 ετών) είναι μόνο το 6% των αγροτών, και το 60% είναι πάνω από 50 ετών, ενώ θα έπρεπε, σε μια ομαλή διαδικασία να είναι οι νέοι (20-35 ετών) το 40%, οι μεσήλικες (35-50 ετών) το 30%, οι ηλικιωμένοι (50 -65 ετών) το 20% και οι υπερήλικες (άνω των 65 ετών) 10%.

Η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη, ιδιαίτερα με μέσο ρυθμό ανανέωσης 1,2 παιδιά ανά γυναίκα σε αναπαραγωγική ηλικία, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα, με απαραίτητο ρυθμό 2,1 για να επιβιώνει ένας πολιτισμός, με ρυθμό 4 σε όλο τον πλανήτη, αλλά ρυθμό 8 στην Μέση Ανατολή … …

Χρειαζόμαστε επειγόντως αγροτικά σχολεία και αυτά μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά μόνο με την μορφή της «μαθητείας». Διότι η γεωργία (με την ευρεία έννοια, μαζί με την κτηνοτροφία, την αλιεία και την δασοπονία) δεν είναι επάγγελμα, αλλά τρόπος ζωής.

Τα σχολεία, όπως τα συναντάμε σήμερα, είναι χώροι για συμπυκνωμένη διαδικασία εκπαίδευσης των νέων μελών μιας κοινωνίας ώστε να καταστούν ικανά να αναλάβουν κάποιο ρόλο στην επιβίωση της κοινωνίας. Τα κρίσιμο σημείο είναι ότι πρέπει συντείνουν στην επιβίωση της κοινωνίας.

Τα γνωστά συνήθη σχολεία, όπως τα ξέρουμε, με πενθήμερη εξάωρη λειτουργία και εστίαση κύρια στις γνώσεις, είναι σχολεία καταλληλότερα για την αστική κοινωνία. Η αγροτικές κοινωνίες απαιτούν σχολεία με μορφή μαθητείας. Τα «αστικού» τύπου σχολεία καταστρέφουν την αγροτική κοινωνία.

Οι αστειότητες με επιμορφωτικά σεμινάρια για να καταρτισθούν Νέοι Αγρότες είναι γελοία, που μόνη στόχευση έχουν να μας ξεγελάσουν και να αποκοιμίσουν (όσους το αποδέχονται). Τα ταχύρυθμα σεμινάρια αγροτικών επαγγελμάτων απλά παρέχουν «άλλοθι» στην παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος της πολιτείας για τις αγροτικές κοινωνίες και τους αγρότες, ώστε να λεηλατηθούν οι χώροι, οι πόροι και ο πλούτος που παράγεται. Πρόκειται για κερδοσκοπικές Business από Οργανισμούς, Ιδρύματα, ΜΚΟ και «άλλους».

Αν μπορούσα να συνοψίσω τις εμπειρίες από την μακραίωνη προσέγγιση σε αγροτικά παιδαγωγικά συστήματα για να καταγράψω μια σκέψη για την αγροτική ανάπτυξη, και μέσω της αγροτικής εκπαίδευσης, θα επεσήμανα:

1. Οι νόμοι εκφράζουν την κοινωνική δυναμική μιας κοινωνίας σε συγκεκριμένο χρόνο και οι υπουργοί πρέπει να προτείνουν νόμους που εξυπηρετούν την επιβίωση όλων.
2. Αναζητείται συμφωνημένος στρατηγικός σχεδιασμός ανάταξης της ελληνικής γεωργίας ως στρατηγικής σημασίας οικονομική δραστηριότητα της Ελληνικής Οικονομίας χωρίς την οποίαν δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στα πλαίσια κοινωνικής γαλήνης και οικολογικής ισορροπίας.
3. Προτείνονται δισυπόστατα αγροτικά «σχολεία» με μαθητεία, με ΝΠΔΔ στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και με αυτόνομη λειτουργία με εμπλοκή της τοπικής κοινωνίας, των εκπαιδευομένων ή κηδεμόνων τους και των «εκπαιδευτών».
4. Τα αγροτικά «σχολεία» θα είναι πλήρεις αγροτικές εκμεταλλεύσεις, καθετοποιημένες, με τον κάθε τομέα να λειτουργεί ως κέντρο κόστους.
5. Κάθε λειτουργία θα φθάνει μέχρι τον τελικό καταναλωτή, επομένως θα έχει ενσωματωμένες οικοτεχνίες, χώρο πώληση προϊόντων, χώρους προσφοράς εδεσμάτων, επισκέψιμες ή/& συμμετοχικές μεταποιητικές διαδικασίες κλπ
6. Θα μπορεί να προσφέρει τουριστικές υπηρεσίες, όπως όλες οι αγροτικές μονάδες.
7. Θα προβλέπει χώρους επίδειξης και αποδεικτικά στοιχεία για τις εκμεταλλεύσεις, όπως μελισσοκομείο, τυροκομείο-γαλακτοκομείο, προβατοτροφείο, πτηνοτροφείο, βουστάσιο, ιπποφορβείο, ελαιοτριβείο, μύλο δημητριακών, φούρνο, οινοποιείο, αποσταγματποιείο, παραγωγή μπύρας, οικοτεχνία γλυκών, αλίπαστα, καπνιστήριο, μικρό σφαγείο, μηχανουργείο, ηλεκτρολογείο, λαμαρινάδικο, σωληνουργείο, θερμοκήπιο, μαγειρείο, υφαντήριο, χώρους διαμονής εκπαιδευομένων (αγροτουριστικά καταλύματα), χώρους εστίασης, χώρους παρουσιάσεων, διαχείριση σκουπιδιών, κομποστοποίηση, διαχείριση υδάτινων πόρων, παραγωγή-αξιοποίηση ενέργειας (Βιομάζα, βιοαέριο, βιοντίζελ, φωτοβολταϊκά κπ).
8. Το κόστος λειτουργίας του θα καλύπτεται από υποτροφίες για τους εκπαιδευόμενους (από επιχειρήσεις-ΕΚΕ, Δημόσιο, Προγράμματα κλπ) και από τις εισπράξεις από παρεχόμενες υπηρεσίες επίδειξης εγκαταστάσεων, διοργάνωσης εκδηλώσεων-πανηγυριών, παροχή εστίασης, πώλησης επί τόπου αγροτικών προϊόντων κλπ, όπως ακριβώς θα έπρεπε να μπορεί να λειτουργεί μια βιώσιμη αγροτική εκμετάλλευση.
9. Στόχος είναι η εκπαίδευση αγροτών ώστε να πετυχαίνουν να επιβιώνουν στον αγροτικό τομέα. Δεν θα είναι απλά ένα σκαλοπάτι για το αστικό σύστημα πτυχίων και δεξιοτήτων, αλλά ένα εργαλείο εξασφάλισης της ευτυχίας των αγροτών, της βελτίωσης του τρόπου ζωής τους και της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας τους.
10. Θα μπορούσε να είναι κάτι σαν εξομοίωση ενός αυτάρκους αγροτικού χωριού, με όλους τους εμπλεκόμενους να μένουν, να ζουν και να εργάζονται μέσα μαζί εκεί.
11. Με χώρο προσευχής, χώρο συνελεύσεων, χώρο εκπαίδευσης, χώρο τεκμηρίωσης (βιβλιοθήκη, προβολές, ηλεκτρονικοί υπολογιστές κπ), χώρο εκδηλώσεων, χώρο ομιλιών,
12. Τα αγροτικά σχολεία θα πρέπει να είναι ουδέτερα περιβαλλοντικά, να ανακυκλώνουν τα σκουπίδια, τις κοπριές, το νερό, να μηδενίζουν την κατανάλωση ενέργειας με παθητικά .

Στην ουσία ένα τέτοιας μορφής γεωργικό-κτηνοτροφικό πάρκο-σχολείο, στην ύπαιθρο της Αττικής, θα είναι σαν ένα μικρό αυτάρκες αυτοδιοικούμενο επιδεικτικό βιώσιμο αποδεικτικό λειτουργικό αγροτικό χωριό, το οποίο με μαθητεία θα δέχεται για δύο χρόνια εκπαιδευόμενους για να ζήσουν εκεί ως αγρότες και με την βοήθεια έμπειρων αγροτικών οικογενειών (οι οποίες θα είναι οι εκπαιδευτές τους) να εκπαιδευτούν στον αγροτικό τρόπο ζωής και παραγωγής αγροτικών προϊόντων, κυρίως διατροφής. Και ταυτόχρονα θα καλύπτει ανάγκες «θερμοκοιτίδας» αγροτικής επιχειρηματικότητας.

Αν η αστική ιδιωτική επιχειρηματικότητα ζητάει, μάλιστα με μελέτη, 23 επί πλέον πάρκα μεταποιητικής επιχειρηματικότητας μέσα στην ύπαιθρο της Αττικής, θα πρέπει να προβλεφθούν τουλάχιστον 23 γεωργο-κτηνοτροφικά παραγωγικά πάρκα στην ίδια ύπαιθρο της Αττικής, καθ όσον ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ, ΑΚΟΜΑ.

Δεν πρέπει όλοι οι χώροι της υπαίθρου της Αττικής να θυσιασθούν για το πρόσκαιρο real estate και την τουριστική βιομηχανία … ….

 

Για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, ΑγροΝέα