ΣΠΕΛ: Μόλις στο 50% η χρήση της συνολικής λίπανσης στην Ελλάδα

Μόνο το 50% των ποσοτήτων που απαιτούνται για μια στοιχειώδη λίπανση της καλλιεργήσιμης γης στη χώρα μας, καλύπτουν οι ποσότητες των 700.000-850.000 τόνων λιπάσματος που διοχετεύουν στην ελληνική αγορά τα μέλη του Συνδέσμου Παραγωγών και Εμπόρων Λιπασμάτων (ΣΠΕΛ), τόνισε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στο πλαίσιο της 27ης Agrotica, ο πρόεδρος του ΣΠΕΛ, Νίκος Κουτσούγερας. Σημείωσε ότι τα 55 ενεργά μέλη του ΣΠΕΛ, αφορούν σε εταιρείες που αντιπροσωπεύουν το 98% της εγχώριας αγοράς λιπάσματος από άποψη τονάζ και το 98% σε ό,τι αφορά τον τζίρο του κλάδου.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση για το θέμα διακίνησης παράνομων εισροών από γειτονικές χώρες, ο ίδιος σημείωσε ότι αποτελεί ένα πρόβλημα των τελευταίων δέκα χρόνων, που εντείνεται στα χρόνια της οικονομικής κρίσης.

Βέβαια, όπως έσπευσε να επισημάνει ο πρόεδρος του ΣΠΕΛ, στον κλάδο της λίπανσης το προαναφερόμενο πρόβλημα δεν παρουσιάζει την οξύτητα που εμφανίζεται σε άλλους όμορους τομείς, όπως των αγροχημικών, φυτοφαρμάκων και του πολλαπλασιαστικού υλικού.

Διευκρίνισε ότι το πρόβλημα παράνομης διακίνησης, κυρίως εστιάζεται στη Β Ελλάδα, «από χώρες προέλευσης και ενδοκοινοτικής απόκτησης δεδομένου ότι δεν υπάρχουν διαδικασίες ελέγχου», ενώ σημείωσε ότι η χρήση των παράνομων κυκλοφορούντων προϊόντων, αμφιβόλου ποιότητας, χωρίς τις εγκεκριμένες σημάνσεις και πιστοποιήσεις, “ενέχει τον κίνδυνο καταστροφικών συνεπειών για τον χρήστη, το περιβάλλον και το παραγόμενο προϊόν”.

Το ρίσκο για τον Έλληνα αγρότη που χρησιμοποιεί αμφιβόλου ποιότητας και μη εγκεκριμένα και πιστοποιημένα προϊόντα, έγκεινται στην αποτελεσματικότητά τους, ενώ το όλο θέμα αφορά και σε συνέπειες “φοροδιαφυγής, μέχρι και κινδύνου για τους καταναλωτές”.

Αναφορικά με το επίπεδο του Έλληνα παραγωγού σε ό,τι αφορά τη λίπανση, ο πρόεδρος του ΣΠΕΛ, επισήμανε ότι “ακόμη παραμένει ζητούμενο παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται”.

Δυστυχώς, όπως είπε, οι Έλληνες του πρωτογενούς τομέα δεν “γνωρίζουν επαρκώς τις διαδικασίες επαρκούς λίπανσης”, αν και όπως έσπευσε να τονίσει “η έλευση νέων ανθρώπων στην ύπαιθρο, φαίνεται ότι οδηγεί στην αλλαγή της αρνητικής αυτής τάσης και προσδοκούμε σε καλύτερα αποτελέσματα”.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το μεγαλύτερο πρόβλημα του κλάδου είναι “η υποκατανάλωση λιπασμάτων τα τελευταία 20 χρόνια χρόνια. Το έδαφος είναι δεξαμενή με θρεπτικά στοιχεία που όταν το καλλιεργούμε αυτά απομακρύνονται, Οταν αυτά δεν συμπληρώνονται, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε αρνητικά φαινόμενα. Η τιμή αγροτεμαχίων στις ανεπτυγμένες χώρες είναι άμεσα συνδεδεμένη με το επίπεδο γονιμότητάς τους. Στην Ελλάδα, έχουμε φτάσει στο σημείο εμμονής με το περιβάλλον και με τη χρήση λιπασμάτων, μετατρέπουμε σε άγονα τα χωράφια μας”.

Το “έδαφος είναι ο φυσικός πόρος που πρέπει να δίνουμε τεράστια σημασία και που κληρονομούμε και κληροδοτούμε και άρα και από την σύγχρονη περιβαλλοντική του προσέγγιση πρέπει αυτή η κατάσταση να αντιστραφεί, υπογράμμισε.

Μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του ΣΠΕΛ τόνισε ότι οι εταιρείες λιπασμάτων στην Ελλάδα προέβαλλαν σθεναρή αντίσταση στα ”λουκέτα”, αν και όπως συμπλήρωσε “η επισφάλεια στον κλάδο είναι μεγάλη”.