Ημέρες ορειβασίας

Ημέρες ορειβασίας

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2020

Έχει η τέχνη δικαίωμα να σκοτώνει ζώα;


της Λουκίας Ρίτσαρντς

Ως εικαστικός απαντώ χωρίς δισταγμό στο ερώτημα που κάποιοι θα απευθύνουν αν η Λένα Κιτσοπούλου ή η Ταδε ή ο Δείνα έχει δικαίωμα στο όνομα της τέχνης να πυροβολεί και να τεμαχίζει άγρια ζώα ως υλικό για ταινία: Ανεπιφύλακτα ΟΧΙ!
Ποιά είναι η αξία μίας ταινίας συγκρινόμενη με την ζωη; Ανεπιφύλακτα ΚΑΜΙΑ!
Καμία τέχνη δεν δικαιολογεί ούτε δικαιώνει την θανάτωση ζώων.
Υποθέτω όμως ότι τόσο η κα. Κιτσοπούλου και όσοι την υποστήριξαν σε αυτό το έγκλημα κατά της ζωής δεν γνωρίζουν ότι το *κάλεσμα της άγριας φύσης* θεωρείτο πρωτοπορία προ 50ετίας. Ειναι ντεμοντέ και μπανάλ σήμερα, αν μιλήσουμε με όρους αγοράς της τέχνης.

Ίσως στη δεκαετία του 60 και του 70 δρώμενα του Γ.Κουνελη ή του Γιόζεφ Μπόυς με ζώα μέσα σε κλειστούς χώρους (γκαλερί) να θεωρουντο ευρηματική ανάδειξη της ανθρώπινης αποξένωσης και να μην εδιδετο τόση σημασία στο γεγονός ότι τέτοιες πρακτικές (σήμερα) θεωρούνται (και είναι) βασανισμός και δη κολάσιμος.
https://www.onassis.org/video/lalka-lena-kitsopoulou?fbclid=IwAR1vMb-z8rXkunpL--idmwmYZvmLQE7NCgJo_J2UCJdf-0IBE5m06riTSpM

Σήμερα όμως με την ευαισθησία που υποτίθεται διαθέτουμε ως άτομα και ως εικαστικοί οφείλουμε να αναδείξουμε την ανάγκη προστασίας και της μη ανθρώπινης ζωής κι όχι να την καταστρέψουμε ή να αναδείξουμε κυνηγητικά πρότυπα.
Δεν είμαι δε καθολου σίγουρη, αν είναι ποινικά ή μη κολάσιμο το να παιρνεις μία καραμπίνα και να σκοτώνεις ένα ελάφι, καθώς από όσο γνωρίζω, στην Ελλάδα δεν υπάρχει κυνηγετική περίοδος για το *ζαρκάδι* (ή το ελάφι). Μπορεί να κάνω λάθος, αλλα και σε αυτή την περίπτωση, η κινηματογράφηησ της ανούσιας θυσάις του ζώου ειναι ανούσια. Η Λένα Κιτσοπούλου δεν είναι *σορβάιβορ* χαμένη στην ζούγκλα που για να επιβιώσει *θα πατησει επί πτωμάτων*. Ο αδικαιολόγητος φόνος είναι απλώς άλλη μία προσπόιηση, άλλος ένας ακκισμός.


Καταδικάζω την ενέργεια της Λένας Κιτσοπούλου και εκφράζω την αγανάκτηση μου για τη διανομή/προβολή της ταινίας μεσα από το δικτυο της Στέγης Ωνάση.

Ενα παιδί κάποτε περιέγραψε τη μητέρα που το έβλαψε ως ανθρώπινο θηλαστικό με το όνομα *Ανθρωπίνα*. Το ουσιαστικό αυτό με εντυπωσίασε τόσο πολυ, οταν το άκουσα πριν από 40 χρόνια, που απο τοτε πιστευω ότι αυτό χρησιμοποιούν τα ζώα οταν μιλανε για κακούς θηλυκούς ανθρώπους.

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου