ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ

Δρ. Μιχάλης  Α.  Βιδάλης

Στον 21^ο αιώνα, την εποχή των δικτύων (Castells 2000) και τον αιώνα που θα προκύψουν πιθανότατα συρράξεις για τη διαθεσιμότητα του νερού (Παγκόσμια Τράπεζα, και Spear 2014), είναι πρόδηλο ότι προβάλλει η σημαίνουσα θέση τόσο της πληροφορικής όσο και της οικολογίας. Για τη μεν πληροφορική, όλοι στο εγγύς μέλλον θα υποχρεωθούμε να αποκτήσουμε τις σχετικές δεξιότητες για τις καθημερινές συναλλαγές μας, για τη δε οικολογία, η σχετική στάση ζωής αναμένεται να ενσωματωθεί στη συνείδηση μας, για πρακτικούς λόγους (Δεδομένου του παγκόσμιου πληθυσμού των περίπου 7,8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων και της αναμενόμενης αύξησης του, λογικά, η πίεση στο πεπερασμένο οικοσύστημα θα αυξάνεται διαρκώς. Τη δεδομένη στιγμή, σύμφωνα με το Worldometer, ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται κατά 1,05%, ήτοι, με περισσότερο από 81.000.000 ανθρώπους ετησίως). Ασχέτως της αμφιλεγόμενης πρακτικής της Σουηδής Γκρέτα Τούνμπεργκ, η αλήθεια για την ουσιαστική επίδραση του ανθρώπου στο περιβάλλον, εξακριβώνεταιμέσω της αντικειμενικότητας, της μεθόδου και της λογικής, ήτοι, με το modusoperandiτης επιστήμης. Η οικολογία δεν είναι δρώμενο και δεν εκφράζεται με τιτιβίσματα, likes, followsκαι τα συναφή, αλλά, με επιστημονικές δράσεις και την υιοθέτησητων ανάλογων αξιών και στάσεων. Η αντίδραση χάριν της αντίδρασης ή ως ευκαιρία αυτοπροβολής, καταντάει γραφική και ανεδαφική. Τέτοιες ενέργειες στο παρελθόν στιγμάτισαν το οικολογικό κίνημα, ενώ σήμερα ευτυχώς έχουν μετριαστεί.

Για πολλά χρόνια, η οικολογία ήταν μία παρεξηγημένη υπόθεση στη χώρα μας, για πολλούς είχε μάλλον ταυτιστεί με εκείνον τον γραφικό πολιτευτή με το φύλλο συκής. Όμως, από τους πρώτους κάδους ανακύκλωσης μέχρι την Πράσινη Επιχειρηματικότητα, τον Άη Στράτη,τις βιοκλιματικές κατοικίες και τους ποδηλατοδρόμους, αδιαμφισβήτητα έχουμε κάνει άλματα προόδου. Η δε οικολογία επηρεάζει πλέον ρηξικέλευθα τη συνδιαλλαγή του δημόσιου χώρου και της αρχιτεκτονικής μορφής εντός του αστικού ιστού (Βιδάλης 2016).

Όπως έχει επισημανθεί, βρισκόμαστε στην εποχή της μετάβασης από τη νέα αστικότητα στην πράσινη αστικότητα (Lehmann 2010). Διαφαίνεται πλέον η επιτακτική ανάγκη η πόλη στον αιώνα μας να συνδεθεί με τη φύση, να καταστεί πιο οικολογική.Οι διάφορες εθελοντικές δράσεις των νίστας(βλέπε Ατενίστας, ΘεσσΑλονίστας, Πατρινίστας, κ.α.), είναι ενδεικτικές της αλλαγής αντίληψης στη χώρα μας (Ασχέτως αν η σουρεαλιστική απόρριψη της μάσκας και των γαντιών στο πεζοδρόμιο λόγω του Κορωνοϊού προστέθηκε δίπλα στο αποτσίγαρο).

Εν αναμονή της απόφασης για την υποχρεωτική τοποθέτηση φορτιστών ηλεκτρικών οχημάτων στις θέσεις στάθμευσης των κτιρίων, αδιαμφισβήτητα μία λογική απόφαση,διερωτώμεθα αν θα ισχύουν τα ήδη υψηλά τιμολόγια παροχής ηλεκτρικού ρεύματος (Να σημειώσουμε ότι τα σημεία φόρτισης και τα ηλεκτρικά οχήματα είναι σαν το αυγό και την κότα).Παρενθετικά, όταν εφευρεθεί μία αποδοτικότερη μπαταρία για τα εν λόγω οχήματα που θα αυξάνει την αυτονομίατους σημαντικά, και η τιμή αγοράς ενός οικογενειακού μοντέλου καταστεί προσιτή, τότε, η ηλεκτροκίνηση αναμένεται να υιοθετηθεί ευρύτατα.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ;

Να υπενθυμίσουμε ότι στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν, αν εξαιρέσουμε κυρίως τη ρύπανση από τις συγκοινωνίες και τις βιομηχανίες, οι αγροτικές κοινωνίες είχαν υιοθετήσειτο μέτροως μία πρακτική στάση ζωής. Δίχως πλαστικά,σακούλες μίας χρήσης, κονσέρβες, συνθετικά υφάσματα, λιπάσματα, την συχνά αυθαίρετη εξοχική κατοικία, την αποξήλωση του πρασίνου και γενικά την εμμονή στον καταναλωτισμό που προέκυψε δεκαετίες αργότερα με τις αρνητικές επιπτώσεις στο σώμα και στη ψυχολογία μας.Τελικά, η «πρόοδος» δεν είναι πάντοτε επωφελής, όπως η ιστορία επανειλημμένα επιχειρεί να μας διδάξει.

Στην προ-μνημονίων περίοδο πορευτήκαμε στο άλλο άκρο, την υπερβολή, έχοντας εσφαλμένα παρεξηγήσει το μέτρο ή την αρχοντική λιτότητα των προγόνων μας. Ενώ παλαιότερα οι άνθρωποι γεύονταν το κρέας μόνο την Κυριακή το μεσημέρι, με την «ευδαιμονία» κατέληξε καθημερινή συνήθεια (με τις γνωστές επιπτώσεις στην υγεία μας), ενώ σήμερα πολλοί έχουν μεταστραφεί σε πολέμιους του κρέατος, υιοθετώντας μία ακραία στάση και ρητορική.Ευτυχώς, αρκετοί νέοι και άνεργοι άνθρωποι,σε αναζήτηση μίας εναλλακτικής οπτικής και την επιστροφή στις ρίζες και τις αυθεντικές αξίες, κατέφυγαν στην ύπαιθρο την οποία αναζωογόνησαν με την οικολογική επιχειρηματικότητα και στάση ζωής τους. Υπενθυμίζοντας μας τι σημαίνει Ποιότητα Ζωής. Αυτές οι πρακτικές και αξίες, δειλά-δειλά μεταφέρονται και στο άστυ, όπως θα διαπιστώσουμε και στη χώρα μας στο εγγύς μέλλον…