Σω­τη­ρί­α Τσέ­λιου-Παπ­πᾶ : Ἡ ἐ­πέ­τει­ος

ΚΟΙΤΑΖΩ γιὰ ἄλ­λη μιὰ φο­ρὰ τὸ κι­νη­τό μου, 15.45. Εἶ­ναι ὥ­ρα νὰ ξε­κι­νή­σω. Κα­τε­βαί­νω τὶς σκά­λες πα­τών­τας στὶς μύ­τες. Δὲν θέ­λω νὰ μὲ ἀ­κού­σει ἡ μά­να. Μὲ τὴν ἄ­κρη τοῦ μα­τιοῦ μου τὴ βλέ­πω στὴν κου­ζί­να ἀλ­λὰ προ­λα­βαί­νω νὰ βγῶ πρὶν μὲ ρω­τή­σει. Ἂν καὶ ξέ­ρει τὴν ἀ­πάν­τη­σή μου δὲν λέ­ει νὰ τὸ πά­ρει ἀ­πό­φα­ση ἑ­φτὰ χρό­νια τώ­ρα.

       «Ναί, θὰ πά­ω » τῆς φω­νά­ζω ἀ­πο­φα­σι­στι­κὰ πί­σω ἀ­πὸ τὴν κλει­στὴ πόρ­τα.

       Ὁ δρό­μος ἔ­χει κί­νη­ση καὶ κολ­λά­ω γιὰ ἕ­να τέ­ταρ­το στὸ φα­νά­ρι πρὶν τὴν ἐ­θνι­κή. Δὲν θὰ προ­λά­βω. Αὐ­τὴ τὴ φο­ρὰ δὲν θὰ προ­λά­βω. Ἀρ­χί­ζω νὰ ἱ­δρώ­νω . Χτυ­πά­ω τὰ χέ­ρια μου στὸ τι­μό­νι καὶ πα­τά­ω τὴν κόρ­να. Κά­ποι­ο αὐ­το­κί­νη­το μπῆ­κε στὸ ἀν­τί­θε­το ρεῦ­μα κυ­κλο­φο­ρί­ας καὶ μπλό­κα­ρε τὸ δρό­μο. Ἀ­νοί­γω τὸ πα­ρά­θυ­ρο καὶ βρί­ζω τὸν ὁ­δη­γό. Τὸ με­τα­νι­ώ­νω ὅ­μως καὶ στα­μα­τά­ω. Πρέ­πει νὰ ἠ­ρε­μή­σω. Δὲν τῆς ἀ­ρέ­σει ὅ­ταν ἐ­κνευ­ρί­ζο­μαι. Παίρ­νω μιὰ βα­θιὰ ἀ­νά­σα καὶ φέρ­νω στὸ μυα­λό μου τὴ με­λω­δί­α τοῦ τρα­γου­διοῦ μας. Βά­ζω τὸ cd καὶ ἡ βρα­χνὴ φω­νὴ τοῦ Κοὲν χτυ­πά­ει σὰ γρο­θιὰ στὸ στο­μά­χι μου. «Dance me to the end of love». Φτά­νω στὸ 65ο χι­λι­ό­με­τρο Ἀ­θη­νῶν-Λα­μί­ας στὶς ἕ­ξι καὶ τέ­ταρ­το ἀ­κρι­βῶς. Ἔ­χω ἀρ­γή­σει πά­νω ἀ­πὸ μι­σὴ ὥ­ρα καὶ φο­βᾶ­μαι πὼς δὲν θὰ μὲ πε­ρι­μέ­νει. Ἁρ­πά­ζω τὸ μπου­κέ­το μὲ τὶς ἀ­νε­μῶ­νες καὶ βγαί­νω ἀ­πὸ τὸ αὐ­το­κί­νη­το. Ὁ ἥ­λιος ἂν καὶ ὁ­δεύ­ει πρὸς τὴ δύ­ση του εἶ­ναι ἀρ­κε­τὰ δυ­να­τὸς γιὰ νὰ μοῦ θαμ­πώ­σει τὰ μά­τια. Κά­νω με­ρι­κὰ βή­μα­τα μὲ δυ­σκο­λί­α για­τί τὰ πό­δια λυ­γί­ζουν ἀ­πὸ τὴν ἀ­γω­νί­α καὶ τό­τε τὴ βλέ­πω.

       Εἶ­ναι ἐ­κεῖ ἀ­κί­νη­τη, ξα­πλω­μέ­νη στὴν ἄ­σφαλ­το, καὶ μοῦ χα­μο­γε­λά­ει μὲ τὸ ἴ­διο γλυ­κὸ χα­μό­γε­λο ποὺ μοῦ χα­μο­γε­λοῦ­σε πάν­τα ὅ­ταν ἀγ­χω­νό­μουν.

Ἡ Σω­τη­ρί­α Τσέ­λιου-Παπ­πᾶ γεν­νή­θη­κε στὴν Ἀρ­γι­θέ­α τῆς Καρ­δί­τσας. Σὲ μι­κρὴ ἡ­λι­κί­α με­τα­κό­μι­σε στὸν Μα­ρα­θώ­να. Σπού­δα­σε Ἀγ­γλι­κὴ καὶ Ἑλ­λη­νι­κὴ Φι­λο­λο­γί­α στὸ Κα­πο­δι­στρια­κὸ Πα­νε­πι­στή­μιο Ἀ­θη­νῶν. Δι­δά­σκει στὰ παι­διὰ τὴν Ἀγ­γλι­κὴ Γλώσ­σα καὶ δι­δά­σκε­ται συ­νε­χῶς ἀ­πὸ αὐ­τά. Ἔ­χει ἐκ­δώ­σει ἕ­να ἀ­το­μι­κὸ βι­βλί­ο μὲ δι­η­γή­μα­τα τὸ Ση­μά­δι Ἀ­δυ­να­μί­ας καὶ ἔ­χει συμ­με­τά­σχει σὲ τρεῖς συλ­λο­γι­κοὺς τό­μους: Ὑ­πὸ σκιάν, Δι­η­γή­μα­τα παν­τὸς και­ροῦ, Πά­λι μα­ζί. Ἐ­πί­σης, δι­η­γή­μα­τά της ἔ­χουν δη­μο­σι­ευ­θεῖ κα­τὰ και­ροὺς σὲ λο­γο­τε­χνι­κὰ πε­ρι­ο­δι­κά. Ἀ­σχο­λεῖ­ται μὲ τὸ θέ­α­τρο ὡς ἐ­ρα­σι­τέ­χνης ἠ­θο­ποι­ὸς γιὰ πολ­λὰ χρό­νια.