Αντικαρκινική ουσία από τις ιτιές

Shutterstock /

Πάνω από έναν αιώνα αφού «έδωσε» στον κόσμο την ασπιρίνη, η ιτιά παρέχει στην ανθρωπότητα άλλο ένα πιθανό φάρμακο- αυτή τη φορά με αντικαρκινικές ιδιότητες

Επιστήμονες του Rothamsted Research, σε συνεργασία με βιολόγους με εξειδίκευση στον καρκίνο από το University of Kent, ανακάλυψαν ένα χημικό στην ιτιά το οποίο, όπως διαπιστώθηκε, σκοτώνει διάφορα καρκινικά κύτταρα- μεταξύ των οποίων και κάποια που είναι ανθεκτικά σε άλλα φάρμακα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αποτελεσματικότητά του απέναντι στο νευροβλάστωμα, ένα δύσκολο στην αντιμετώπιση είδος καρκίνου που απειλεί κυρίως παιδιά, με ποσοστό επιβίωσης κάτω του 50%.

Σε εργαστηριακά τεστ το εν λόγω χημικό (miyabeacin) βρέθηκε επίσης αποτελεσματικό εναντίον διαφόρων κυττάρων που συναντώνται στους καρκίνους του στήθους, του λαιμού και των ωοθηκών.

Ο καθηγητής Μάικ Μπιλ του Rothamsted, ένας εκ των επικεφαλής της έρευνας, είπε πως, ενώ η φαρμακευτική δραστηριότητα της σαλικίνης, ενεργού συστατικού της ασπιρίνης, είναι ευρέως γνωστή, οι φαρμακολογικές ιδιότητες του miyabeacin είναι πιθανώς ακόμα μεγαλύτερες.

video

Willow 2.0

«Με την αντοχή σε θεραπείες να αποτελεί σημαντικό ζήτημα σε καρκίνους όπως στο νευροβλάστωμα, νέα φάρμακα με νέους τρόπους δράσης είναι απαραίτητα και το miyabeacin ίσως να παρέχει μια νέα ευκαρία από αυτή την άποψη. Δομικά περιέχει δύο ομάδες σαλικίνης που του παρέχουν μια πιθανή “διπλή δόση” αντιφλεγμονωδών και αντιθρομβωτικών δυνατοτήτων, που σχετίζουμε με την ασπιρίνη. Ωστόσο τα αποτελέσματά μας δείχνουν δραστηριότητα myabeacin εναντίον ενός αριθμού γραμμών καρκινικών κυττάρων, μεταξύ των οποίων κάποιες που έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα στα φάρμακα, παρέχοντας επιπλέον στοιχεία για την πολυδιάστατη φαρμακολογία της ιτιάς».

Μετά τους καρκίνους στον εγκέφαλο, το νευροβλάστωμα είναι ο πιο κοινός στερεός όγκος που παρατηρείται σε ηλικίες κάτω των πέντε ετών.

Η ομάδα δοκίμασε το myabeacin ενάντια σε ένα εύρος καρκινικών κυττάρων. Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπιλ, το επόμενο βήμα είναι η αύξηση της κλίμακας της παραγωγής του από καλλιέργειες ιτιάς προκειμένου να αποκτηθεί περισσότερο υλικό για ιατρικές δοκιμές.

Η ιατρική χρησιμότητα της ιτιάς ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες, τους Ασσύριους και τους Αιγύπτιους, ωστόσο η πρώτη επιστημονική έρευνα που αναφέρθηκε στη χρήση της για την αντιμετώπιση του πυρετού ήταν το 1763. Το 1897 η Bayer Company παρήγαγε το συνθετικό της ανάλογο, την ασπιρίνη- ένα από τα παλαιότερα και πιο επιτυχημένα φάρμακα της σύγχρονης εποχής.