O ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ξενοπηδάει. Ὄχι πολύ, ὄχι συχνά,
ἀλλὰ ξέρω ὅτι, ὅταν ὁ Ἄντι βρίσκει εὐκαιρία, τὴν ἁρπάζει. Τὸ ξέρω –
καὶ ξέρει ὅτι τὸ ξέρω. Τὸν πιέζω καὶ λέει ὅτι μποροῦμε νὰ χωρίσουμε,
ἂν θέλω, κι ὅτι μὲ καταλαβαίνει. Εἶναι ἡ τακτική του γιὰ νὰ φέρει τὰ
πράγματα ἔτσι, ὥστε νὰ λέει στοὺς δυὸ γιούς μας ὅτι ἡ μαμὰ ἦταν αὐτὴ
ποὺ ἔφυγε, ὅτι δῆθεν ὁ ἴδιος ἤθελε νὰ σώσει τὸν γάμο. Μοῦ λέει ὅτι
μ’ ἀγαπάει κι ὅτι παραμένω ἡ καλύτερή του φίλη —θά ’μαστε κολλητοὶ
γιὰ πάντα, λέει—, ἀλλὰ νοικοκυρευτήκαμε πολὺ νέοι: μᾶς εἶχε μείνει
πολλὴ ὄρεξη γιὰ τρέλες, ὅταν παντρευτήκαμε. Ἔχω ἕνα ρολογάκι στὸ
μυαλό μου ποὺ γράφει «τέσσερα χρόνια καὶ τέσσερις μῆνες». Τόσο ἀπομένει
ὥσπου ὁ μικρός μας γιὸς νὰ κλείσει τὰ δεκαοχτὼ καὶ νὰ πάω σὲ δικηγόρο.
Μάλιστα, κύριε. Τέσσερα χρόνια καὶ τέσσερις μῆνες.
Πηγή: Ἀπὸ τὴ διαδικτυακὴ λογοτεχνικὴ
ἐπιθεώρηση Narrative. ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ
Ὁ Σκὶπ Χόρακ (Skip Horack) ἔγραψε
δύο μυθιστορήματα, τὸν Κυνηγὸ
τῆς Ἐδέμ (The
Eden Hunter) καὶ τὸν Ἄλλο
Ἰωσήφ (The
Other Joseph), καὶ τὴ συλλογὴ διηγημάτων Ὁ Σταυρὸς τοῦ Νότου (The Southern Cross), ποὺ
τιμήθηκε μὲ τὸ Bakeless Fiction Prize τοῦ Bread Loaf’s Writer’s Conference
(2008). Δίδαξε στὸ Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, ἀπ’ ὅπου ἔλαβε τὴν ὑποτροφία
Wallace Stegner. Ὁ Χόρακ, ποὺ γεννήθηκε καὶ μεγάλωσε στὴ Λουϊζιάνα,
διδάσκει στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Φλόριντα.
Μετάφραση ἀπὸ τὰ ἀγγλικά:
Γιάννης Παλαβός (Βελβεντὸ Κοζάνης, 1980). Σπούδασε Δημοσιογραφία
στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καὶ Πολιτιστικὴ Διαχείριση
στὸ Παντεῖο. Ἔγραψε τὶς συλλογὲς διηγημάτων Ἀληθινὴ ἀγάπη καὶ ἄλλες ἱστορίες
(IntroBooks, 2007) καὶ Ἀστεῖο
(Νεφέλη, 2012), ποὺ τιμήθηκε μὲ τὸ Κρατικὸ Βραβεῖο Διηγήματος καὶ
τὸ Βραβεῖο Διηγήματος τοῦ ἠλεκτρονικοῦ περιοδικοῦ Ὁ Ἀναγνώστης. Ἐπίσης,
σὲ συνεργασία μὲ τὸν Τάσο Ζαφειριάδη, ἔγραψε τὸ σενάριο τῶν κόμικς
Τὸ πτῶμα (Jemma
Press, 2011) καὶ Γρὰ-Γρού
(Ἴκαρος, 2017), τὰ ὁποῖα εἰκονογράφησε ὁ Θανάσης Πέτρου. Τὸ Γρὰ-Γρού τιμήθηκε μὲ τὰ
βραβεῖα Καλύτερου Κόμικς καὶ Σεναρίου στὰ Ἑλληνικὰ Βραβεῖα Κόμικς.
Ἐπιμελήθηκε τὴν ἐπανέκδοση τῆς συλλογῆς ἀφηγημάτων τοῦ Ἀθανάσιου
Θ. Γκράβαλη μὲ τίτλο Σπασμένες
κολῶνες (Μυτιλήνη, 1930, ἐπανέκδοση: Νεφέλη, 2019) καὶ
μετέφρασε Τομπάιας Γούλφ, Φλάνερι Ὁ' Κόνορ, Μπρὶς Ντ' Τζ. Πάνκεϊκ,
Οὐάλλας Στέγκνερ καὶ Οὐίλλιαμ Φῶκνερ. Τελευταῖο του βιβλίο Τὸ παιδί (Νεφέλη,
2019). Τακτικὸς συνεργάτης τοῦ ἰστολογίου μας Πλανόδιον–Ἱστορίες Μπονζάι,
ἔχει ἐπιμεληθεῖ τὰ ἀφιέρώματα στὸν Ἄμπρουζ Μπήρς καὶ τὸν Λοὺ Μπίτς καθὼς καὶ τὴν παρουσίαση
τοῦ «Λογοτεχνικοῦ Τουϊτομαραθώνιου» ποὺ
διοργάνωσε ἡ ἀγγλικὴ Ἑταιρεία Συγγραφέων τὸν Σεπτέμβριο-Ὀκτώβριο
τοῦ 2011.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου