Κάποτε ούτε γεράνι δεν άντεχε στο σπίτι μου, είτε ξεχνούσα ένα μήνα να το ποτίσω, είτε το σάπιζα. Με τα χρόνια έμαθα να φέρομαι καλύτερα στα φυτά κι άρχισα να πιστεύω ότι εάν τους... μιλάς, ανταποκρίνονται με λαμπερά φύλλα και πολλά λουλούδια. Ευτυχώς, το έμαθα στα εύκολα. Τώρα στα δύσκολα, μετά από σχεδόν τριάντα ημέρες εγκλεισμού, οι... υπερωρίες κηπουρικής είναι βάλσαμο για την ψυχική ισορροπία. Μπορεί το μπαλκόνι μου με το ζόρι να χωράει δύο ανθρώπους, αλλά έχει στοιβαγμένες 28 πανέμορφες γλάστρες και γλαστράκια. Κάθε πρωί, ακόμη και με το αναπάντεχο κρύο των τελευταίων ημερών, ανακαλύπτω ένα καινούργιο ροζ γαρίφαλλο, βλέπω ότι άνοιξε άλλη μια πορτοκαλί ντάλια, θαυμάζω την αντοχή των άσπρων και κόκκινων κυκλάμινων που, εκεί που λες ότι μας άφησαν χρόνους, πάλι ξεμυτίζουν. Και δεν ξεχνάω να κόψω το κάθε ξεραμένο λουλούδι των γερανιών ή τα φύλλα που μαραίνονται από την αρμπαρόριζα. Ούτε να πω την καλημέρα μου στα παχύφυτα και τα κακτάκια. Δοκιμάστε το. Κάνει καλό στην ψυχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου