Οι «Καρέκλες»
που «παίζουν» για μια ολόκληρη διετία στο θέατρο «ΕΚΣΤΑΝ» με τους Γιάννη
Σταματίου και Ελένη Παπαχριστοπούλου- σε σκηνοθεσία Ζαν Πωλ Ντενιζόν – είναι έργο
πολλαπλών στοχεύσεων : Όπου δυο ηλικιωμένοι εν μέρει αναπολούν και εν μέρει
φαντασιώνουν κατακτήσεις της ζωής τους…Σε μια συνάντηση που συγκαλούν
παρευρίσκονται τα φαντάσματα της ύπαρξής τους – κι όμως αυτά τα φαντάσματα
τυγχάνουν μεταχείρισης που θα ταίριαζε σε ζώντες ανθρώπους : Μέσα από τις σκηνές
του έργου εξοικειώνεται κανείς με τη ψυχωσική απομάκρυνση από τη
πραγματικότητα, που χαρακτηρίζει τους δύο πρωταγωνιστές του έργου. Ο Ιονέσκο σε μια από τις καλύτερες στιγμές της
δραματουργίας του, επιλέγει οριακές καταστάσεις για να δείξει το υπαρξιακό αδιέξοδο
. Η επίδοση των ηθοποιών σε αυτή τη προφανή τραγικότητα είναι ανυπέρβλητη- και
είναι μεγάλο ατύχημα η απόσυρση του έργου, έστω και μετά διετία…
Γιάννης Σχίζας
Σπουδαίο έργο που υποστηρίζεται από εξαιρετικές ερμηνείες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓίνονται σημαντικά πράγματα "εκτός των τειχών", αλλά ό,τι δεν προβάλλεται από την τηλεόραση είναι σαν να μην συμβαίνει.