Αλεξάνδρα Αθανασιάδη : Είμαι ρακοσυλλέκτρια, έτσι φτιάχνω τα γλυπτά μου

Της Μάνια Ζούση

Βιβλία γλυπτά, με πολλαπλές στρώσεις πεπαλαιωμένου χαρτιού, που μοιάζουν να έρχονται από το βάθος του χρόνου, διατηρώντας το καθένα τη δική του αναπνοή και ενέργεια της χειρονομίας της εικαστικού που τα δημιούργησε, υποδέχονται τον επισκέπτη στη νέα αίθουσα της Γενναδείου Βιβλιοθήκης που ανοίγει για το κοινό τη Δευτέρα 19 Μαρτίου στις 7 μ.μ. Πρόκειται για την έκθεση της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη, που, όταν έφτασε στα χέρια της το Τετράδιο Σεγκόπουλου με αυτόγραφα ποιήματα του Καβάφη, μαγεύτηκε από τη γραφή του, όπως εξηγούσε κατά τη διάρκεια της χθεσινής ξενάγησης. “Έκανα μια βουτιά στον Καβάφη ανασύροντας εικόνες από το υποσυνείδητο. Υπήρξαν ποιήματα που με άγγιξαν και επειδή έχω φοβερές αϋπνίες σχεδιάζω συνεχώς σε τετράδια. Έτσι προέκυψαν μια σειρά από βιβλία με πολλαπλές στρώσεις, παλαιώσεις με τσάι και καφέ και σχεδιάσματα. Η δουλειά μου είναι πολλά αποσπάσματα”, εξηγούσε με περισσή επικοινωνιακή χάρη, παρ' όλο που, όπως μας εξομολογήθηκε, αρχικά “έγινα καλλιτέχνις για να μην μιλάω”!

Τo νέο εικαστικό πείραμα της γλύπτριας, που βασίζεται στους εγκλωβισμένους σε πολυκαιρισμένες χειρόγραφες σελίδες στίχους του Κ.Π., Καβάφη παρουσιάζεται υπό τον τίτλο «Έργα πέρα από τις γραφές του Καβάφη» που εγκαινιάζει ουσιαστικά την καινούργια πτέρυγα «Ιωάννης Μακρυγιάννης», έναν χώρο 200 τ.μ., στον οποίο η Γεννάδειος προγραμματίζει να φιλοξενεί εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, καθώς και υλικό από το συλλεκτικό περιεχόμενό της.

“Είμαι ρακοσυλλέκτρια. Έτσι φτιάχνω τα γλυπτά μου. Πολεμάω να τα φέρω από το χάος. Ο τρόπος που δουλεύω είναι μια σειρά από μικρές προσαρμογές”, ανέφερε η Α. Αθανασιάδη, που εκτός από τα βιβλία, “σύμβολα του εαυτού μας”, όπως τα χαρακτήρισε, παρουσιάζει και μια σειρά από συνθέσεις καϊκιών που έχουν διαβρωθεί από το νερό, κατασκευασμένα από ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα. Η “Ιθάκη” του Καβάφη δίνει την έμπνευση. Στο τέλος της αίθουσας, ως τέλος διαδρομής, στήνει ένα σκηνικό από παλιές πόρτες και παράθυρα που σαγηνεύουν με την ένταση του χρόνου που κουβαλούν και τη σημειολογική τους αναφορά στο τέλος της διαδρομής της ζωής αλλά και στο παράθυρο της ελπίδας που κοιτά τον ορίζοντα. “Αφήνουμε σημάδια”, έλεγε χαρακτηριστικά και συνέχιζε να υπογραμμίζει το ενδιαφέρον της για την εσωτερικότητά μας. “Ο Καβάφης έκρυβε τη μια πλευρά του εαυτού του. Έτσι κι εγώ σε αυτά τα έργα”. Τον δικό τους ρόλο στην έκθεση έχουν και ορισμένα γκράφιτι (σε συνεργασία με τον Ραφαήλ Κόκκινο) είτε με στίχους του Κ.Π. Καβάφη είτε με φράσεις από διάφορα κείμενα που έχει επιλέξει η γλύπτρια.

«Η έκθεση της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη εξερευνά τα όρια της αποκάλυψης του εσωτερικού μας κόσμου. Τα βιβλία κατέχουν περίοπτη θέση, μιας και υπαινίσσονται εύγλωττα διαφορετικές καταστάσεις του εαυτού σε ανοιχτή και κλειστή μορφή. Τα ποιήματα του Καβάφη αποτελούν το έναυσμα για ένα εικαστικό ταξίδι, που μας αποκαλύπτει σκέψεις και μηνύματα διά μέσου της τέχνης της Αλεξάνδρας Αθανασιάδη», έδωσε το στίγμα της έκθεσης η διευθύντρια της Γενναδείου Βιβλιοθήκης, δρ Μαρία Γεωργοπούλου.

«Το περίκλειστο σχήμα του βιβλίου γίνεται στα χέρια της γλύπτριας ένα 'εικαστικό αντικείμενο' ανοιχτό σε δοκιμές, επαναλήψεις και επεμβάσεις σε άλλες κλίμακες, άλλα υλικά κι άλλους συνειρμούς. Όπως ξεφυλλίζουμε τις σελίδες των δικών της 'βιβλίων', οι εικόνες που διαδέχονται η μία την άλλη έρχονται κατ’ αρχήν σε αντίθεση με όποια στενή έννοια εικονογράφησης, μοιάζουν να αυτονομούνται μορφολογικά, με μια τάση να υπερβούν τα όρια της σελίδας, καταλαμβάνοντας σχεδιαστικά τον χώρο», σχολίασε η ιστορικός Τέχνης Έφη Ανδρεάδη, η οποία έχει επιμεληθεί και τον δίγλωσσο (ελληνικά - αγγλικά) εικονογραφημένο κατάλογο.

Την επιμέλεια της έκθεσης που θα διαρκέσει έως τις 12 Μαΐου έχει ο Ιωσήφ Τουπάι.

ΠΗΓΗ : ΑΥΓΗ, 16.3. 2018