Όλους όσους, καταρχήν, θύλακας, Σαίξπηρ, λόγω τιμής, σαν Έλληνας

ΟΙΚΟΛΟΓΕΙΝ :  Αισθάνομαι θλίψη που διατήρησα  το  παρακάτω  κείμενο  των ΝΕΩΝ χωρίς ταυτόχρονα να διατηρήσω το όνομα του συντάκτη του…. Πάντως ο τίτλος του είναι : Ο Κ. Χ. Μύρης στη χώρα των ευπρεπιστών και θέμα του είναι οι  άφρονες  που επιχειρούν να καλουπώσουν τη γλώσσα,  αυτόκλητοι και μη εξουσιοδοτημένοι από κάποια ευρύτερη κοινωνική συναίνεση.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ :

Παρακολουθώ στα Νέα τον καβγά που έχει ανάψει ανάμεσα στον Κώστα Γεωργουσόπουλο και τους καθηγητές Λαμπρόπουλο και Λιάκο· έχει ενδιαφέρον και επί της ουσίας αλλά και σαν καβγάς, γιατί έχει γούστο να βλέπεις πώς βρίζονται (με τέχνη) άνθρωποι πνευματικοί.

Ωστόσο, εγώ, εδώ, πέρα από την ουσία (τα περί εθνικής ταυτότητας) και τη διασκέδαση (το ξεκατίνιασμα των διανοουμένων), εστιάζομαι στα μικρογλωσσικά. Και προσέχω το εξής του Γεωργουσόπουλου (στα Νέα της 1.3.2008):

Εθνικός θεσμός «ο ένδοξος Βυζαντινισμός μας» του Καβάφη, το «γιούχα και πάλι γιούχα των πατρίδων» του Παλαμά, ο Βάρναλης, ο Αναγνωστάκης, ο Μπολιβάρ του Εγγονόπουλου. (Ε, βέβαια, αφού είναι ωραίος ως Έλλην!).

Και παρατηρώ ότι, ασυνείδητα μάλλον, ο αρθρογράφος έχει ευπρεπίσει δυο διάσημους στίχους, από τους διασημότερους της ποίησής μας. Στον Παλαμά το κρούσμα δεν είναι τόσο σοβαρό, πάντως αφού τον βάζουμε σε εισαγωγικά τον στίχο, καλό θα είναι να τον τσεκάρουμε πριν τον γράψουμε. Ο Παλαμάς είχε γράψει «γιούχα και πάλε γιούχα των πατρίδων», όχι πάλι. Είπα, μικρό το κακό κι αν ήταν μόνο αυτό δεν θα έκανα τον κόπο να γράψω.

Το άλλο όμως το βρίσκω πιο σοβαρό. Έχει γράψει γι’ αυτό κι ο Γιάννης ο Χάρης, αλλά ο Χάρης το είχε εντοπίσει το κρούσμα στα κανάλια και στους κοσμικούς, όχι σε γραπτό λόγο και μάλιστα από έναν φιλόλογο περιωπής. Ποιο; Το γλωσσικό σιδέρωμα εννοώ του καημένου του Εγγονόπουλου, στο πνεύμα της γενικευμένης ωσεοπάθειας που μας έχει αλλάξει τον αδόξαστο εδώ και κάμποσα χρόνια, από τότε που τέθηκε εκτός νόμου το «σαν».

Διότι ο Εγγονόπουλος έγραψε: Μπολιβάρ, είσαι ωραίος σαν Έλληνας. Ωραίος σαν Έλληνας, να το ξαναγράψω με μαύρα. Όχι «ως» και όχι «Έλλην»!