H NIKH THΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ

Γι αυτό το υπέροχο έργο, γράφουν πολλά εγκωμιαστικά, που όμως ανήκουν στη σφαίρα του αφηρημένου : Γιατί πέραν όσων της αποδίδονται η Νίκη της Σαμοθράκης έχει μια απολύτως συγκεκριμένη ιδιότητα, δηλαδή να παράγει  την πιο πειστική ψευδαίσθηση  της κίνησης ενώ είναι απολύτως γειωμένη στο χώρο :  Ιδιαίτερα όταν πρωτοσυναντάς και μάλιστα  υπό γωνία το άγαλμα,  νομίζεις, για ένα χρόνο dt,  ότι είναι σε φάση φυγής….

Δεν έχω δει τα αγάλματα όλου του κόσμου ούτε καν όλα τα ελληνικά ή όσα φιλοξενούνται στην Αττική… Όμως από όσα έχω δει  η Νίκη της Σαμοθράκης είναι το πιο εκστασιογόνο.

Κι αυτό είναι κάτι, που με βάζει σε σκέψεις σχετικά με τη χρονολόγησή του :  Είναι δυνατόν να θεωρείται από τους ερευνητές ως  άγαλμα του 190 πΧ, δηλαδή μια εικοσαετία πριν την  οριστική κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους; Είναι δυνατόν αυτή η λαμπρή και μεγαλειώδης έμπνευση του άγνωστου Καλλιτέχνη να ευδοκίμησε σε ένα περιβάλλον παρακμιακό και ηττοπαθές;

Στοιχεία δεν έχω και δεν μπορώ να εκφέρω αντίρρηση σε μεθόδους χρονολόγησης όπως αυτή του ραδιενεργού άνθρακα, όμως κρατάω  την συγκεκριμένη επιφύλαξη.  Κατά τα άλλα, αναρωτιέμαι πόσοι θα είναι  οι τυχεροί που θα δουν τη ΝΙΚΗ, καθώς θα φιλοξενηθεί στο Παρίσι, στο Λούβρο,  στα πλαίσια μιας νέας έκθεσης με τίτλο «Νίκη της Σαμοθράκης, ανακαλύπτοντας εκ νέου ένα αριστούργημα», η οποία θα διαρκέσει έως τις 15 Ιουνίου.

Εν όψει : Από τη  μεταφορά της ΝΙΚΗΣ στο Παρίσι, 1864