Η ναυμαχία του Μιντγουαίη

Του Γιάννη Σχίζα

Στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας απ’όπου συνταξιοδοτήθηκα θυμάμαι τη πρώτη  συσκευή  ραντάρ που διαθέταμε : Ήταν σαν μεγάλη ντουλάπα, ήταν «πρωτεύον» - δηλαδή έπιανε όλα τα ιπτάμενα αντικείμενα-  έπαιρνε μπρος  μετά παρέλευση κάποιου χρόνου,  δεν έκανε ταυτοποίηση των στόχων(αεροπλάνων) και δεν είχε  καμιά  ευελιξία, προκαλούσε δε αφόρητο πονοκέφαλο σε όσους θέλανε να χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες του – γι αυτό συνήθως το κρατάγανε  κλειστό… Υποθέτω ότι η συσκευή  ραντάρ που διέθεταν οι Αμερικανοί στο Περλ Χάρμπορ το 1941   είχε τέτοια χαρακτηριστικά. Πάντως τη κρίσιμη ημέρα της 7^ης Δεκεμβρίου 1941  λέγεται ότι  η συσκευή  γέμισε ολόκληρη από στόχους,  πράγμα που μετέφεραν οι  επιφορτισμένοι με τη παρατήρηση ναύτες στον επικεφαλής αξιωματικό . Αυτός   περιορίστηκε  να πεί     Forget them - ξέχαστε τους-  με  αποτέλεσμα  τα Ιαπωνικά αεροπλάνα    να αρχίσουν  να πολυβολούν  και να «καταβρέχουν» την περιοχή με  βόμβες , βρίσκοντας  τα αμερικανικά αεροπλάνα καθηλωμένα στο έδαφος και τα αντιαεροπορικά συστήματα ανενεργά.
Υπάρχει βέβαια  και η εκδοχή  της εκ των άνω προβοκάτσιας, που έλεγε ότι σκοπίμως οι Αμερικανοί της ναυτικής βάσης  αφέθηκαν στον βομβαρδισμό των Ιαπώνων και στην  ανθρωποθυσία με 2500 χιλιάδες νεκρούς, γιατί αυτό  αποτέλεσε αιτία πολέμου για τις μέχρι εκείνης της στιγμής αποφασισμένες  να μείνουν ουδέτερες ΗΠΑ…

Οι ΗΠΑ κατάφεραν να πάρουν την ρεβάνς από τους Ιάπωνες μετά ένα εξάμηνο, και σε  αυτή  τη «στιγμή» του πολέμου εστιάζεται  το  φιλμ «Ναυμαχία του Μιντγουέϊ». Το φιλμ ξεκινάει από το συμβάν στο Περλ Χάρμπορ, είναι  ηρωϊκό , έχει  πάθος και φόβο, έχει  θάρρος αλλά και κάποιες  στιγμές δειλίας.  Ήταν η  εποχή που και μόνο η άνοδος σε αεροπλάνο προκαλούσε σύγκρυο στον πάσα ένα.. Πολλοί και διάφοροι έλεγαν χαρακτηριστικά «ούτε γράμμα δεν στέλνω» με αεροπλάνο ,  όμως   ο Πρωθυπουργός   Ελευθέριος Βενιζέλος το 1931  ήταν από τους επιβάτες της πρώτης πτήσης στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη! Η    ΕΕΕΣ (Ελληνική Εταιρεία Εναερίων Συγκοινωνιών)  είχε   ξεκινήσει  από το 1930 να παρέχει τις  υπηρεσίες της.  

Τώρα βέβαια  έχουμε τα drones που καθοδηγούνται από το έδαφος και ποιος ξέρει πού θα πάμε – θα πάμε σε πολέμους που θα διεξάγονται μέσα από κομπιούτερς και πίνακες ελέγχου σε σινιαρισμένες αίθουσες; Διόλου κακό για τις ανθρώπινες ζωές, αλλά πολύ κοστοβόρο.

Σκέπτομαι ότι η κινηματογραφική ναυμαχία του Μιντγουέϊ  μας κάνει πιο σοφούς  μέσα σε συνθήκες απειλών ή φόβων  για το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου, με  την Τουρκία του Σουλτάνου:  Δεν είναι κακό το να είμαστε σε εγρήγορση, με το κακό στη σκέψη μας….
AΥΓΗ 21.12.2019