Του Γιάννη Σχίζα
Κάποτε
τα έβαζαν με τον τουρισμό γενικώς : Λόγου χάρη ο
Ανδρέας Παπανδρέου , που ζητούσε
να μη «καταντήσει» η Ελλάδα χώρα των γκαρσονιών ….. Στη συνέχεια
άρχισαν να γλυκαίνονται και να τα βάζουν μόνο με τους αλητοτουρίστες, οπότε
άρχισε το ειδύλλιο με τους «τουρίστες υψηλής εισοδηματικής στάθμης».
Ο ελληνικός τουρισμός έγινε καθυστερημένα «ενεργητικός», καθώς ο Έλληνας
άρχισε να ταξιδεύει στην
Ευρώπη έστω και με συνάλλαγμα
ραμμένο στη φόδρα του παντελονιού
του… Ενώ έσκαγε μύτη το συντομότερο ανέκδοτο της ελληνικής
γλώσσας ( «Αλβανός τουρίστας»), η μεσαία
τάξη ακάθεκτη προχωρούσε στην υπερκατανάλωση ταξιδιών, με συνήθη στόχο την
άντληση κοινωνικού κύρους. Ο δε Μπόμπος
των ανεκδότων, ενήλικος πλέον,
επέστρεφε από ταξίδι στη Ρώμη για να αφηγηθεί σε κάτι φιλενάδες της μαμάς του : Πήγε να παρακολουθήσει μια όπερα, λέει , αλλά
δεν θυμόταν ακριβώς το όνομά της - αν ήταν η Τόσκα του Πουτσίνι ή η πουτς@ του
Τοσκανίνι….
Οι
«νοικοκυραίοι» έδωσαν αποφασιστικό
χτύπημα στον φτωχοτουρισμό με τον νόμο
2160/93 που απαγόρευε το ελεύθερο κάμπινγκ - με παράπλευρη απώλεια τα συνταγματικά
δικαιώματα των πολιτών. Όμως εκεί που φαντασίωναν ένα «βιομηχανικό τουρισμό»
στηριγμένο στα φυσικά και πολιτιστικά προσόντα της χώρας, τα πράγματα πήραν
άλλη τροπή : Η διεθνής βιομηχανία κατασκεύασε το φτηνό, μαζικό και απολύτως
χειραγωγημένο ταξίδι, που άφηνε ελάχιστα οφέλη στις εγχώριες κοινωνίες. Ήλθαν
οι περιοχές ελεγχόμενου τουρισμού «με τα
όλα τους» (all inclusive) και το μοντέλο του ενσταυλισμένου τουρίστα .
Ήλθε η αφελής πορεία προς τη θεσμική
καταξίωση των ΠΟΤΑ (Περιοχών Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης). Οι αρμόδιοι δεν «πρόσεξαν» την υποταγή της
εγχώριας παραγωγής στους Tours Operators, ούτε τη κατάληξη των ΠΟΤΑ
σε μαύρες τρύπες «απορρόφησης κατά φαντασίαν» των εισαχθέντων κεφαλαίων…
Και
τώρα, σε συνθήκες κυριαρχίας του κορωνοϊού, τα πράγματα πάνε προς το χειρότερο
: Σε
μια αγωνιώδη προσπάθεια επενδυτικών πόρων και πελατειακής έλξης
, άρχισε πρόσφατα ο ευτελισμός και η
υποβάθμιση των φυσικών στοιχείων της χώρας . Λαμβανομένου υπόψη ότι υπερέχει
λόγω συνθηκών ο αόμματος τουρισμός που θυμίζει Παπαγιαννόπουλο (American Bar…) και ότι o λαός ζαλισμένος απέχει από οποιονδήποτε
προβληματισμό περί «ολιστικού» τουρισμού
, ο κύριος Χατζηδάκης μπορεί να αποκαλεί εαυτόν Πράσινο Υπουργό : Καταργώντας
ουσιαστικά την περιβαλλοντική
αδειοδότηση με την επιβολή ασφυκτικών προθεσμιών, με την ανεξέλεγκτη
δημιουργία τεράστιων αιολικών πάρκων, με την περιθωριοποίηση των δασικών αρχών από την ολοκλήρωση των
δασικών χαρτών , με την αντίθεση σε όλα τα διεθνή πρότυπα στη διεξαγωγή
επενδύσεων κλπ…
ΑΥΓΗ 2.5.2020
ΑΥΓΗ 2.5.2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου