«Ημέρα μαγείας των φυτών»

Του Γιάννη Σχίζα

Αυτό τον συγκλονιστικό και πεντάμορφο τίτλο -  που στις τωρινές  συνθήκες μπορεί να μας δίνει μια δυνατότητα  απομάκρυνσης  από την ατέλειωτη συζήτηση για τον κορωνοϊό -  διάλεξε το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο το 2012, για να αναφερθεί  στα φυτά κάθε κατηγορίας….Τότε και τώρα, η Άνοιξη ήταν παρούσα…

 Τα φυτά μπορούν να είναι σαν τα ζώα, πολλά από τα οποία μας τρέφουν  και περνούν απαρατήρητα, όμως κάποια  γίνονται οικόσιτα (pet) και αναδεικνύονται σε συντρόφους μας, σε αγαπητούς φίλους, σε ζωντανά παιχνίδια, σε παρακοιμώμενους…Έχω γνωρίσει ανθρώπους που πιστεύουν στην ικανότητα των φυτών να επικοινωνούν, να αισθάνονται ήχους, να απολαμβάνουν γενικά  μηνύματα ή να δυσαρεστούνται από αυτά. Αλήθεια ή φαντασίωση; Δε ξέρω, όμως ένα παλιό βιβλίο («Η μυστική ζωή των φυτών»), της δεκαετίας του 70, είχε σαν θέμα αυτή την υποτιθέμενη ικανότητα. Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια, η βιβλιογραφία δεν είναι δυνατόν παρά να εμπλουτίσθηκε…

Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν  κατάλογοι που θεσπίζουν τα φυτά «θετικών επιδράσεων»  : Το σπαθίφυλλο έρχεται πρώτο, κυρίως  από την άποψη της αντιρυπαντικής λειτουργίας – θεωρείται πως καθαρίζει τον αέρα από τοξικές ουσίες όπως η φορμαλδεϋδη, το βενζόλιο και το μονοξείδιο του άνθρακα. Και ακολουθούν ο κισσός, τα χρυσάνθεμα,τα παχύφυτα, η δράκαινα , η φτέρη και κάμποσα ακόμη.   

Πάντως τα «οικόσιτα φυτά» των κατοίκων των πόλεων – είτε είναι φυτά «δωματίου» ή  και φυτά μπαλκονιού,  είναι καλοί αγωγοί της φυσιολατρίας, της διατήρησης δεσμών με τη φύση. Είναι ακόμη στοιχεία αισθητικού εμπλουτισμού, αποσυμπίεσης από τη κυριαρχία των αστικών σχημάτων : Τετράγωνο, τρίγωνο, ορθογώνιο. Τα φυτά των πόλεων εισάγουν το ακανόνιστο, αμβλύνοντας την όχληση που προκαλεί η  πανκυρίαρχη κανονικότητα.

Αν υπήρχε τρόπος να αντλούμε τις θερμίδες και τα άλλα ζωτικά στοιχεία  που χρειαζόμαστε , χωρίς τη διαμεσολάβηση των φυτών,  π.χ από ειδικά ορυκτά(!) ή από ειδικές βιομηχανικές διαδικασίες, η ζωή μας θα ήταν πολύ φτωχότερη… Αναλογίζομαι  τις πρώτες αποικίες των ανθρώπων στο διάστημα, στις οποίες δεν θα περισσεύει χώρος για φυτά, και ο εκεί βίος μου φαίνεται αβίωτος…

Εν τέλει νομίζω πως για τα φυτά πρέπει να ισχύει η κουβέντα που εκστόμισε για τα ζώα ο αρχηγός των Ινδιάνων Σηάτλ το 1854, απαντώντας σε πρόταση του Προέδρου των ΗΠΑ  Φραγκλίνου Πηρς για την αγορά Ινδιάνικης γης : «Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τα ζώα; Αν όλα τα ζώα φύγουν από τη μέση, ο άνθρωπος θα πεθάνει από μεγάλη εσωτερική μοναξιά». Βάλτε όπου ζώα και τα φυτά, και λαμπρά ταιριάζουν όλα….

ΠΗΓΗ  ΑΥΓΗ  17.5.2020