Πολλά
χρόνια τώρα η τοπική κοινωνία περίμενε την οριοθέτηση του Μεγάλου Ρέματος
Ραφήνας προκειμένου να μπει επιτέλους φρένο στην αυθαιρεσία, η οποία σε συνδυασμό
με πρόχειρες τεχνικές παρεμβάσεις που έγιναν παραμονές των Ολυμπιακών αγώνων
κατέληξαν να πνίγουν τη Ραφήνα και τα Σπάτα. Οι οριοθετήσεις οφείλουν να δίνουν
στα ρέματα το πλάτος που τους ανήκει, ώστε το νερό να μπορεί να καταλήγει
αβίαστα στη θάλασσα χωρίς να πνίγει πόλεις ή καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Ταυτόχρονα, οι οριοθετήσεις οφείλουν να
προστατεύουν το οικοσύστημα των ρεμάτων, που είναι απαραίτητο για την επιβίωση
του πλανήτη μας αφού παίζουν καίριο ρόλο στη διατήρηση ειδών χλωρίδας και
πανίδας και συνεπώς στο κλίμα, στην ατμόσφαιρα, στις θάλασσες, στον υδροφορέα κ.λπ.
Αντίθετα,
η «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την Διευθέτηση - Οριοθέτηση του
Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας» που δημοσιοποιήθηκε και βρίσκεται ήδη σε διαβούλευση
δεν κάνει τίποτα από τα δύο παραπάνω.
Ούτε δίνει στο ρέμα το χώρο που χρειάζεται, αντίθετα διαμορφώνει την οριοθέτηση ανάλογα με τις καταπατήσεις, ούτε προστατεύει το οικοσύστημα του ρέματος, αντίθετα σκεπάζει την κοίτη και τις όχθες του με συρματοκιβώτια και τσιμέντα σε όλο του το μήκος (15Km), εξαφανίζοντας όλη τη χλωρίδα και πανίδα του. Να σημειωθεί ότι το Μεγάλο Ρέμα είναι επίσημα χαρακτηρισμένο ως ρέμα «Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος» με είδη υδρόφιλης βλάστησης (π.χ. πλατάνια) -σπάνια πλέον για την Αττική- και πανίδα που περιλαμβάνει είδη σπάνια και προς εξαφάνιση (κυρίως πουλιά). Τέτοια ρέματα οφείλουν να έχουν πλάτος οριοθέτησης τουλάχιστον 100μ., ενώ η Μελέτη δίνει μέσο όρο πλάτους οριοθέτησης 37μ. (max 85μ., min 18.5μ.).
Ούτε δίνει στο ρέμα το χώρο που χρειάζεται, αντίθετα διαμορφώνει την οριοθέτηση ανάλογα με τις καταπατήσεις, ούτε προστατεύει το οικοσύστημα του ρέματος, αντίθετα σκεπάζει την κοίτη και τις όχθες του με συρματοκιβώτια και τσιμέντα σε όλο του το μήκος (15Km), εξαφανίζοντας όλη τη χλωρίδα και πανίδα του. Να σημειωθεί ότι το Μεγάλο Ρέμα είναι επίσημα χαρακτηρισμένο ως ρέμα «Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος» με είδη υδρόφιλης βλάστησης (π.χ. πλατάνια) -σπάνια πλέον για την Αττική- και πανίδα που περιλαμβάνει είδη σπάνια και προς εξαφάνιση (κυρίως πουλιά). Τέτοια ρέματα οφείλουν να έχουν πλάτος οριοθέτησης τουλάχιστον 100μ., ενώ η Μελέτη δίνει μέσο όρο πλάτους οριοθέτησης 37μ. (max 85μ., min 18.5μ.).
Το
Μεγάλο Ρέμα δεν είναι τα τσιμέντα που (δυστυχώς) βλέπουμε στη γέφυρα του
νεκροταφείου. Παρά τις καταπατήσεις και τις αυθαιρεσίες που συχνά φτάνουν μέχρι
τις όχθες του, έχει καταφέρει να αντισταθεί διατηρώντας ακόμα και σήμερα
σημαντικά στοιχεία φυσικού περιβάλλοντος. Η οριοθέτηση θα έπρεπε όχι μόνο να το
προστατέψει αλλά και να το αποδώσει στους πολίτες για αναψυχή, άθληση,
εκπαίδευση. Σύμφωνα με την προτεινόμενη Μελέτη οι όχθες και η κοίτη του ρέματος
αποψιλώνονται πλήρως (θα κοπούν περίπου 1500 πλατάνια, πεύκα, ιτιές, λεύκες,
ελιές κ.λπ.) και αυτή η ανεπανόρθωτη καταστροφή υποτίθεται πως «θα
αποκατασταθεί μερικώς» με ελάχιστους χώρους πρασίνου και αναψυχής (1800μ συνολικά
όπου περισσεύει χώρος από τις καταπατήσεις) με φυτεύσεις ειδών τύπου
πικροδάφνης, σπάρτου κ.λπ.
Αν
προχωρήσουν αυτά τα έργα, μιλάμε για οικολογική καταστροφή παρόμοια με αυτή του
Αγ. Ζώνη ΙΙ (με την υπογραφή μάλιστα του ίδιου του κράτους), με επιπτώσεις στο
κλίμα της περιοχής μας, στην ατμόσφαιρα, στα επιφανειακά και υπόγεια νερά, στις
θάλασσές μας.
Σας
καλούμε να παρευρεθείτε στη συνεδρίαση της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης
με αυτό το θέμα, την Πέμπτη 9/11 και ώρα 6μμ στο Δημαρχείο Ραφήνας-Πικερμίου,
για να ενώσουμε τις φωνές μας και να αντισταθούμε σε αυτή την ανυπολόγιστη
καταστροφή που προγραμματίζεται.
Κίνηση
για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου