Π. Ἔ­νι­γου­ε­ϊ : Live your myth in Greece

(με­τα­φρα­σμέ­νο ἀ­πὸ τὰ ἀγ­γλι­κὰ μὲ τὸ πρό­γραμ­μα google-translate) AYTO το ω­ραί­ο, πο­λυ­τε­λές, ζε­στό και πλή­ρως εκ­συγ­χρο­νι­σμέ­νο ρε­τι­ρέ βρί­σκε­ται συ­νοι­κί­α Μα­κρυ­γιά­ννης, στον 7ο ό­ρο­φο με­τα­μον­τέρ­νου κτι­ρί­ου, κον­τά πρό­πο­δες του λό­φου Α­κρό­πο­λης.        Α­πέ­χει 5 λε­πτά με τα πό­δια α­πό το Με­τρό Α­κρό­πο­λη, το Μου­σεί­ο Α­κρό­πο­λη και την Πλά­κα (πα­λιά πό­λη).        Το μπαλ­κό­νι δι­α­θέ­τει ε­ξαι­ρε­τι­κή πα­νο­ρα­μι­κή θέ­α Α­κρό­πο­λη, το αρ­χαί­ο θέ­α­τρο Η­ρώ­δει­ο, το λό­φο Λυ­κα­βητ­τός, το λό­φο Φι­λό­παπ­πος και το με­γα­λύ­τε­ρο μέ­ρος Α­θή­να.        Έ­χει ευ­ρύ­χω­ρο κα­θι­στι­κό και κου­ζί­να, δύ­ο υ­πνο­δω­μά­τια και δύ­ο μπά­νια.        Μπο­ρεί να φι­λο­ξε­νή­σει 4 ά­το­μα στα υ­πνο­δω­μά­τια και άλ­λα δύ­ο πεν­τα­θέ­σιοι κα­να­πέ­δες-κρε­βά­τια.        Έ­χει μέ­γε­θος 132 τ.μ., και μπαλ­κό­νι 35 τ.μ. (γε­μά­το με υ­πέ­ρο­χη ε­πί­πλω­ση, άν­θη, λου­λού­δια, καλ­λω­πι­στι­κά φυ­τά και υ­φά­σμα­τα) ό­που μπο­ρείς να πά­ρε­τε τον πρω­ι­νό κα­φέ, να κά­νει η­λι­ο­θε­ρα­πεί­α, ή να α­πο­λαύ­σε­τε το κρα­σί το βρά­δυ κά­τω α­πό ατ­τι­κό ου­ρα­νό και εκ­πλη­κτι­κή θέ­α φω­τι­σμέ­νης Α­κρό­πο­λη.        Το δι­α­μέ­ρι­σμα δι­α­θέ­τει δύ­ο υ­πνο­δω­μά­τια, το κυ­ρί­ως υ­πνο­δω­μά­τιο με έ­να king size κρε­βά­τι και δεύ­τε­ρο υ­πνο­δω­μά­τιο με δι­πλό κρε­βά­τι.        Εί­ναι πλή­ρως ε­πι­πλω­μέ­νο, με ξε­χω­ρι­στά κλι­μα­τι­στι­κά σε κά­θε δω­μά­τιο και σα­λό­νι. Το δι­α­μέ­ρι­σμα δι­α­θέ­τει αυ­τό­νο­μη θέρ­μαν­ση φυ­σι­κού α­έ­ριου, ε­πί­πε­δη τη­λε­ό­ρα­ση home cinema 44 ίν­τσες, γρα­φεί­ο με φο­ρη­τό υ­πο­λο­γι­στή, χρη­μα­το­κι­βώ­τιο, πλυν­τή­ριο πιά­των, πλυν­τή­ριο ρού­χων (χρω­μί­ου), στε­γνω­τή­ριο ρού­χων, σί­δε­ρο και σι­δε­ρώ­στρα, στε­γνω­τή­ρα μαλ­λι­ών, μη­χα­νή κα­φέ Espresso (με κά­ψου­λες), φούρ­νο μι­κρο­κυ­μά­των, κα­φε­τι­έ­ρα φίλ­τρου, το­στι­έ­ρα (αγ­γλι­κού τύ­που) και βρα­στή­ρα.        Το σα­λό­νι, έ­να μείγ­μα σύγ­χρο­νη κομ­ψό­τη­τα με ι­δι­αί­τε­ρο σχε­δια­σμό, α­πο­τε­λεί­ται α­πό λευ­κά έ­πι­πλα και κα­φέ ξύ­λι­να δά­πε­δα, ε­πι­με­λη­μέ­νη τέ­χνη, αυ­θεν­τι­κοί πί­να­κες ζω­γρα­φι­κής, τζά­κι, vintage χα­λιά και πο­λυ­ε­λαί­ους αι­σθη­τι­κής νέ­ο-Baroque.        Πα­ρέ­χει ε­πί­σης τα υ­λι­κά για πρω­ι­νό σας: αυ­γά και μπέ­ι­κον, γά­λα και κα­λό γι­α­ούρ­τι, χω­ρι­ά­τι­κο ψω­μί, μαρ­με­λά­δα και σπι­τι­κό κέ­ικ, δι­ά­φο­ρες ποι­κι­λί­ες κα­φέ και τσα­γιού, πολ­λά φρέ­σκα φρού­τα! Συν έ­να μπου­κά­λι κα­λό κρα­σί (ό­λα πε­ρι­λαμ­βά­νον­ται στην τι­μή)!        Ση­μαν­τι­κό: για λό­γους α­σφα­λεί­ας υ­πάρ­χει πυ­ρο­σβε­στή­ρας και κι­βώ­τιο πρώ­των βο­ή­θει­ες.        Σχε­τι­κά με τον ι­δι­ο­κτή­τη:        Ο ι­δι­ο­κτή­της του εν λό­γω ρε­τι­ρέ εί­ναι σχε­διά­ζω μό­δα που εί­ναι πα­θι­α­σμέ­νος με την αρ­χαί­α ελ­λη­νι­κή ι­στο­ρί­α και εί­ναι ο ι­θύ­νων νους ό­σο α­φο­ρά τον ε­σω­τε­ρι­κό σχε­δια­σμό του δι­α­μέ­ρι­σμα. Ο σχε­δια­σμός συν­δυά­ζει σύγ­χρο­νο γρα­νί­τη, δά­πε­δα παρ­κέ, έν­θε­τα πλα­κά­κια αι­σθη­τι­κής art nouveau και vintage ο­ρο­φή. Το α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι έ­νας ζε­στός, α­τμο­σφαι­ρι­κός χώ­ρος που εί­ναι ε­ξί­σου πο­λυ­τε­λής και ά­νε­τος.        Ο ι­δι­ο­κτή­της θα εί­ναι ευ­τυ­χής να ε­πι­κοι­νω­νή­σω με τους κα­λε­σμέ­νους του για ο­τι­δή­πο­τε θα έ­κα­νε τη δι­α­μο­νή πιο ευ­χά­ρι­στη. Έ­χει λί­στα με ε­ξαι­ρε­τι­κά ε­στι­α­τό­ρια και μπαρ και μπο­ρεί να σας δώ­σω πλη­ρο­φο­ρί­ες για τα­ξί­δια στην υ­πό­λοι­πη Ατ­τι­κή και Ελ­λά­δα. Θα εί­μαι πο­λύ χα­ρού­με­νος αν μπο­ρεί να βο­η­θή­σω σε ο­ποι­εσ­δή­πο­τε ε­ρώ­τη­ση φι­λο­ξε­νου­μέ­νων. Μι­λά ά­πται­στα αγ­γλι­κά και βα­σι­κά γαλ­λι­κά.        Κα­νό­νες σπι­τιού: Α­πα­γο­ρεύ­ε­ται το κά­πνι­σμα (ε­πι­τρέ­πε­ται μό­νο στη βε­ράν­τα). Α­κα­τάλ­λη­λο για κα­τοι­κί­δια. Α­πα­γο­ρεύ­ον­ται τα πάρ­τι και οι εκ­δη­λώ­σεις. Α­πα­γο­ρεύ­ε­ται η χρή­ση ναρ­κω­τι­κών ου­σι­ών. Τυ­χόν φθο­ρές ή ζη­μι­ές θα α­πο­ζη­μί­ω­ση ά­με­σα. Πα­ρέ­χον­ται πε­τσέ­τες αλ­λά δεν πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποι­ούν­ται ως ψά­θες μπά­νιου, ή για α­φαί­ρε­ση του μα­κι­γι­άζ. Σύμ­φω­να με τους νό­μους εί­ναι α­πα­ραί­τη­το να ση­μει­ω­θεί πλή­ρες ό­νο­μα, ε­θνι­κό­τη­τα και α­ριθ­μός δι­α­βα­τη­ρί­ου του ε­πι­σκέ­πτη κα­τά την ά­φι­ξη.        Κου­ζί­να: Α­να­μέ­νου­με α­πό τους κα­λε­σμέ­νους, πριν α­πό την α­να­χώ­ρη­ση, να κα­θα­ρί­σουν τα πιά­τα και α­φή­νω την κου­ζί­να κα­θα­ρή. Σε πε­ρί­πτω­ση που δεν θέ­λω να κα­θα­ρί­σε­τε τα πιά­τα ή δεν έ­χε­τε χρό­νο για να το κά­νεις, μπο­ρεί­τε να α­φή­σε­τε 14 ευ­ρώ σε με­τρη­τά στην κου­ζί­να για υ­πη­ρε­σί­α κα­θα­ρι­σμού.        Του­α­λέ­τα: Με κά­θε δι­α­μο­νή, α­νε­ξάρ­τη­τα διά­ρκεια, προ­σφο­ρά 4 ρο­λά χαρ­τιού υ­γεί­ας.        Κά­δος α­πορ­ριμ­μά­των:        Οι ε­πι­σκέ­πτες κα­λούν­ται να κα­τά­θε­ση τα α­πορ­ρίμ­μα­τά τα­κτι­κά στον γκρί­ζους κά­δους α­πορ­ριμ­μά­των στο δρό­μο. Πα­ρα­κα­λού­με να α­να­κυ­κλώ­νε­τε. Οι μπλε κά­δοι προ­ο­ρί­ζον­ται για α­να­κύ­κλω­ση υ­λι­κών.        Δι­ά­φο­ρα: Σεν­τό­νια και πε­τσέ­τες στο δι­α­μέ­ρι­σμα εί­ναι κα­λύ­τε­ρη ποι­ό­τη­τα και πλέ­νον­ται και σι­δε­ρώ­νον­ται με τους υ­ψη­λό­τε­ρους ευ­ρω­πα­ϊ­κούς κα­νο­νι­σμούς.        Το δι­α­μέ­ρι­σμα εί­ναι φι­λι­κό προς ο­μο­φυ­λό­φι­λος, φι­λι­κό προς lesbian, seniors τα­ξι­δι­ώ­της και single γυ­ναί­κα.        Ση­μαν­τι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα: ε­νώ βρί­σκε­ται δί­πλα σε ό­λα τα κύ­ρια α­ξι­ο­θέ­α­τα, ταυ­τό­χρο­να εί­ναι έ­να πο­λύ ή­συ­χο και α­σφα­λές μέ­ρος.        Υ­πάρ­χει μια δω­ρε­άν ε­φαρ­μο­γή ό­νο­μα TfA που μπο­ρεί­τε να α­γο­ρά­σω ει­σι­τή­ρια για ό­λες δη­μό­σι­ες συγ­κοι­νω­νί­ες χρη­σι­μο­ποι­ών­τας α­πευ­θεί­ας πι­στω­τι­κή ή χρε­ω­στι­κή κάρ­τα.        Η πε­ρι­ο­χή πή­ρε το ό­νο­μα α­πό Ι­ω­άν­νη Μα­κρυ­γιά­ννη, Έλ­λη­να στρα­τη­γό του Α­γώ­να Α­νε­ξαρ­τη­σί­ας 1821-1830, λό­γω κα­τοι­κί­ας του στην πε­ρι­ο­χή.        Α­πέ­ναν­τι α­πό το σπί­τι του χτί­στη­κε έ­να στρα­τι­ω­τι­κό νο­σο­κο­μεί­ο α­πό αρ­χι­τέ­κτο­να Weiler το ο­ποί­ο χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε αρ­γό­τε­ρα ως έ­δρα της χω­ρο­φυ­λα­κής ό­που έ­λα­βε χώ­ρα μια δι­ά­ση­μη βί­αι­η α­να­μέ­τρη­ση κα­τά τη διά­ρκεια Δε­κέμ­βριος 1944.        Στην πε­ρι­ο­χή Μα­κρυ­γιά­ννη βρί­σκε­ται το νέ­ο μου­σεί­ο Α­κρό­πο­λη που εγ­και­νι­ά­στη­κε το 2009 με το ο­ποί­ο οι κά­τοι­κοι συν­δέ­ον­ται με την ι­στο­ρί­α τους – ι­στο­ρί­α 4000 ε­τών – και εί­ναι μάρ­τυ­ρες της συ­νέ­χι­σης του αρ­χαί­ου ελ­λη­νι­κού πο­λι­τι­σμού.        Σή­με­ρα πολ­λά μι­κρά κα­τα­στή­μα­τα και υ­πη­ρε­σί­ες ε­ξα­κο­λου­θούν να α­κο­λου­θούν τις δι­κές τους πα­ρα­δό­σεις, σε μια γει­το­νιά που ε­ξα­κο­λου­θεί να έ­χει την αί­σθη­ση μιας κοι­νό­τη­τας. Πηγή: Πρώτη δημοσίευση. ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ  Π. Ἔ­νι­γου­ε­ϊ (1976, φι­λο­λο­γι­κὸ ψευ­δώ­νυ­μο τοῦ Ἀ­λέ­ξη Πα­πα­δι­α­μάν­τη). Πε­ζο­γρά­φος. Πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε στὸ πε­ρι­ο­δι­κὸ Ἕ­νε­κε­ν μὲ τὸ δι­ή­γη­μα «Για­τί νὰ μὴ δι­α­βά­ζου­με τοὺς κλα­σι­κούς» (Φε­βρ. ’14). Δι­η­γή­μα­τά του ἔ­χουν δη­μο­σι­ευ­θεῖ σὲ δι­ά­φο­ρα πε­ρι­ο­δι­κὰ καὶ στὸ δι­α­δί­κτυ­ο. Τὸ πρῶ­το του βι­βλί­ο μὲ τί­τλο Δὲν θὰ ξα­να­γρά­ψω πο­τὲ πιὰ ἄλ­λα δι­η­γή­μα­τα καὶ ἄλ­λα δι­η­γή­μα­τα κυ­κλο­φο­ρεῖ ἀ­πὸ τὶς ἐκ­δό­σεις Θρά­κα.