ΗΤΑΝ ἡ μικρότερη ἀπὸ ἐννέα ἀδελφὲς ἡ
Λένω τῆς Ἀργύρως. Ὁ πατέρας της, τσέλιγκας μετρημένος καὶ νοικοκύρης,
μοίρασε τὴν περιουσία ποὺ ἀπέμενε ἀπὸ τὶς ἀπανωτὲς κακοτυχίες
σὲ προῖκες. Στὴν τελευταία ἀπέμεινε μόνο τὸ διπλόσπιτο. Στὸ ὅριο
τῆς ἐπιβίωσης πάντα, εἶδε στὰ εἴκοσι δύο της νὰ φεύγει ἡ τουρκικὴ
φρουρὰ ἀπὸ τὸ ὀρεινὸ βλαχοχώρι, στὰ τριάντα δύο της νὰ ἐπιστρέφουν
ἀνδρικὰ ράκη ἀπὸ τὴ μικρασιατικὴ ἐκστρατεία, στὰ τριάντα
τέσσερα νὰ μισοχηρεύει ἀπὸ τὸν πρῶτο της ἀρραβωνιαστικό,
σφαγμένο ἀπὸ ληστρικὸ χέρι, στὰ τριάντα πέντε νὰ παντρεύεται
τὸν κουνιάδο της, στὰ σαράντα ἑπτά της νὰ τὴν στέλνει τὸ καθεστὼς
τοῦ Μεταξὰ σχολεῖο γιὰ νὰ μάθει ἑλληνικά, στὰ πενῆντα της νὰ
εἰσβάλει γερμανικὸς στρατὸς στὸ χωριὸ ποὺ δὲν πατοῦσε ἄνθρωπος
οὔτε ἀπὸ τὰ περίχωρα, στὰ πενῆντα ἕξι της νὰ ἐκτοπίζεται λόγῳ
ἐμφυλίου μαζὶ μὲ τοὺς συγχωριανοὺς στὸ Μετσοβο,
στὰ ἑξῆντα ἕνα
της νὰ χηρεύει ἀπὸ φονικό, στὰ ἑξῆντα ἕξι της νὰ χάνει τὸν μικρό
της γιό, στὰ ἑξῆντα ἑπτά της νὰ χάνει τὸν πρῶτο της ἐγγονὸ καὶ
στὰ ἑβδομῆντα δύο τὸν δεύτερο, στὰ ἑβδομῆντα πέντε της νὰ φεύγει
ὁ μεγάλος γιὸς μὲ τὴ νύφη της ἐσωτερικὸς μετανάστης στὴν Ἀθήνα
κι ἐκείνη νὰ ἀναλαμβάνει τὴ φροντίδα τριῶν μικρῶν, στὰ ἑβδομῆντα
ἐννέα της νὰ μεταναστεύει μὲ τὰ τρία μικρὰ στὴν Ἀθήνα γιὰ νὰ ἑνωθεῖ
ἡ οἰκογένεια. Στὰ ὀγδόντα ἕξι της αὐτὰ τὰ κορεσμένα γαλανὰ
μάτια ἔκλεισαν στὸ διαμέρισμα καὶ τὸ καμπουριασμένο της κορμὶ
κατὰ παραγγελία ἐπέστρεψε στὴ γῆ τῶν προγόνων. Τὸ ἴχνος της ἔγινε
ἀνορθόγραφη ἐπιγραφὴ στὰ ἑλληνικὰ πίσω ἀπὸ τὴν οἰκογενειακὴ
φωτογραφία: «Σήμερα 16 Νοεμβρίου 1976 ἀπεβίοσε ἡ μητέρα
μου Ε.Α.», κι ἂς μὴν ἔμαθε ποτέ της ἡ ἴδια τὴν ἐπίσημη γλώσσα.
Πηγή:
Ἀπὸ τὴ σειρὰ πεζῶν Θραύσματα
τοῦ 20οῦ αἰώνα. Πρώτη δημοσίευση. ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ
Ἀγαθοκλῆς
Ἀζέλης (Μηλιὰ Μετσόβου,
1963). Φιλόλογος στὴ Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἀπόφοιτος
τῆς Φιλοσοφικῆς Ἀθηνῶν καὶ διδάκτορας τοῦ Πανεπιστημίου
τῆς Βιέννης. Πρῶτο του βιβλίο: Νύχτες στὸ θρυμματισμένο ἐνυδρεῖο,
Ἀθήνα, 2008, (ποίηση). Δημοσίευσε μεταφράσεις γερμανόφωνης
λογοτεχνίας.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου