ΑΓΟΡΙ ἢ ἄνδρας περπατάει στὸν δρόμο. Ψάχνει
τὴ μάνα του ἢ τὴν σκέφτεται. Ἡ μάνα ἔρχεται ἀπὸ ἀπέναντι. Διασταυρώνονται
σιωπηλά, περνάει ἀπὸ μέσα του, δὲν τὴν γνωρίζει. Ἐκείνη τὸν νιώθει
καὶ τὸν φιλᾶ. Κάτι ἁπαλὸ τοῦ χαϊδεύει τὴ μνήμη, αὔρα δροσίζει τὸ
μνῆμα.
Πηγή: Ἀπὸ τὴν ποιητικὴ συλλογὴ
Κυπαρίσσια
(Γαβριηλίδης, 2017).ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ
Βαγγέλης Δημητριάδης (Πυθαγόρειο Σάμου, 1948). Ὑπηρέτησε στὴν πρωτοβάθμια
ἐκπαίδευση σὲ σχολεῖα τῆς γενικῆς καὶ εἰδικῆς ἀγωγῆς καὶ ὡς σχολικὸς
σύμβουλος στὴν Περιφέρεια Σάμου. Ἱδρυτικὸ καὶ μόνιμο μέλος τῆς
συντακτικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ περιοδικοῦ Ἀπόπλους (1991κἑξ) καὶ ἐκδότης τοῦ περιοδικοῦ
Τὸ Τηγάνι (2010κἑξ).
Ἔχει ἐκδώσει πέντε ποιητικὲς συλλογές, βιβλία γιὰ τὴν ἐκπαίδευση
καὶ τὴν τοπικὴ ἱστορία. Ποιήματα καὶ κριτικά του κείμενα δημοσιεύονται
σὲ ἔντυπα καὶ ἠλεκτρονικὰ περιοδικά. Τελευταῖο του ποιητικὸ βιβλίο:
Κυπαρίσσια
(Γαβριηλίδης, 2017).
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου