Μπερλουσκονιάς

του Γιάγκου Ράπτη 

Δεν συγχωρώ τον Μπερλουσκόνι, για το ότι πούλησε τον φίλο του Καντάφι. Ό,τι και να λέει γι αυτή την υπόθεση, ό,τι και αν ήταν ο Καντάφι, δεν μπορεί να απαλλαχτεί με τίποτε.  

Δεν συγχωρώ τον Μπερλουσκόνι γιατί  στη προηγούμενη δεκαετία του 21^ου αιώνα, μαζί με τον σύμμαχό του Σαρκοζί, προέβαλε ένσταση για την παροχή του ο,7% του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού (δηλαδή πενταροδεκάρες), για να αντιμετωπίσουν  οι αφρικανικές χώρες επισιτιστικά προβλήματα .

Αλλά δεν μπορώ να μην διαγνώσω σ’ αυτόν εκείνη τη στόφα της πρόσχαρης πολιτικής, που ακυρώνει τη γκρίζα σοβαροφάνεια πλείστων όσων συντηρητικών και προοδευτικών, ενώ ταυτόχρονα «γιαουρτώνει» τις ημιθεϊκές πόζες των πολιτικών μεγαλοπαραγόντων.

Θυμάμαι λόγου χάρη την αντίδρασή του στις πιεστικές ερωτήσεις των δημοσιογράφων για το όνομα  ενός νέου κόμματος που είχε προαναγγείλει – τότε αυτός απηυδισμένος απάντησε : «ΦΟΡΤΣΑ ΓΚΟΜΕΝΑ» !

Πρόσφατα, επί του ιδίου θέματος, ο «καβαλιέρε» έκανε την εξής  τρομερή δήλωση , απαντώντας στις φήμες ότι έχει ένα χαρέμι από 30 και πάνω γυναίκες, ηθοποιούς και call-girls, τις οποίες έχει εγκαταστήσει σε διαμερίσματα στο Μιλάνο :

«Είμαι γεννημένος γόης! Περισσότερες φορές, πάντως, ήμουν στη θέση του γοητευμένου» !

Κι ακόμη είπε :

 «Είμαι 74 ετών και παρόλο που είμαι κάθαρμα, η ιδέα των 33 κοριτσιών σε δύο μήνες μου πέφτει... βαριά. Θα έπεφτε βαριά ακόμη και σε έναν άνδρα 30 ετών».

Ομολογώ ότι αυτή η «αυτογνωσία» του  με συναρπάζει. Την θεωρώ βεβαίως ως υπαγόμενη στη γενικότερη νεοφιλελεύθερη  πολιτική της «σφαγής με το βαμβάκι» , αλλά την προτιμώ από διάφορες πολιτικές διαφόρων κολόπαιδων που κάνουν το ίδιο με τη χρήση αριστερόμορφης ρητορικής.

ΥΓ

Σημειωτέον πάντως ότι πρόσφατα ο Μπερλουσκόνι τάχθηκε υπέρ της αποχώρησης από το ευρώ, λόγω των μονεταριστικών πολιτικών που μαστίζουν την ευρωπαϊκή ήπειρο…