Οι περισσότεροι δεν αγνοούν μονάχα την
ύπαρξή της, αλλά δεν έχουν καν ακούσει το δυσπρόφερτο όνομά της. Άσε που δεν
εμφανίζεται ποτέ και πουθενά σε κανέναν επίσημο χάρτη της Ευρώπης. Τι τρέχει
τελικά με την Υπερδνειστερία; Υφίσταται πράγματι τέτοια χώρα, όπου μάλιστα
συνεχίζουν, λέει, ν' ανεμίζουν χαρούμενα οι σημαίες με τα σφυροδρέπανα ή μήπως
πρόκειται για κάποιον αστικό μύθο; Αντιμέτωποι μ’ ένα ερώτημα τόσο βαθιάς
υπαρξιακής υφής, είπαμε να πεταχτούμε ως εκεί και να αναζητήσουμε επί τόπου τις
απαντήσεις.
Μετά λοιπόν από τη σχετική έρευνα, το τελικό πόρισμα είναι ένα αδιαμφισβήτητο «Ναι, η χώρα υπάρχει».
Για να την επισκεφτούμε περάσαμε από συνοριακό έλεγχο, σφραγίδες, συμπλήρωση εντύπων, και λοιπές γραφειοκρατικές χαρές. Κι αφού πλέον εισχωρήσαμε στο έδαφός της, διαπιστώσαμε με τα μάτια μας ότι διαθέτει δική της διοίκηση, νόμισμα, στρατό, σημαία, εθνικό ύμνο και όλα τα σχετικά γνωρίσματα κάθε κανονικής χώρας - κι ας μην αναγνωρίζεται ως τέτοια από τον ΟΗΕ.
Βεβαίως είδαμε και κάμποσα ακόμα, περίπου
εξωπραγματικά για τα ευρωπαϊκά δεδομένα του 21ου αιώνα, που
δικαιολογούν στο έπακρο τον ορισμό της Υπερδνειστερίας ως «σοβιετική
χρονοκάψουλα». Καθώς ωστόσο τα αξιομνημόνευτα στιγμιότυπα είναι πολλά για να
χωρέσουν όλα σε μία και μόνη ανάρτηση, «έσπασα» το οδοιπορικό σε δύο μέρη.
Το πρώτο (το παρόν) καλύπτει τη διάσχιση
της χώρας από βορρά σε νότο, με είσοδο από το πιο βορινό συνοριακό φυλάκιο
(λίγα χιλιόμετρα από τη μολδαβική πόλη Σορόκα), με διαδοχικές στάσεις στις
υπερδνείστριες πόλεις Κάμενκα, Ριμπνίτα, Ντουμπασάρι, Γκριγκοριοπόλ. Όσοι
λοιπόν έχετε την περιέργεια να μάθετε τι τρέχει στην επαρχία της πλέον
παράδοξης κρατικής οντότητας που υφίσταται επί ευρωπαϊκού εδάφους, ιδού η
ευκαιρία. Πατάτε εδώ
και απολαμβάνετε υπεύθυνα όσο σοβιετικό
ρετρό τραβάει η καρδιά σας.
Στο μέλλον θα ακολουθήσει και δεύτερη
ανάρτηση, αφιερωμένη στην πρωτεύουσα Τιρασπόλ και τη γειτονική πόλη Μπέντερυ,
ολοκληρώνοντας έτσι το πορτρέτο μιας χώρας πραγματικά μοναδικής στο είδος της,
που μοιάζει να ζει ξεχασμένη κάπου στα seventees.
Στην Υπερδνειστερία υπάρχει και η πόλη του Γκριγκοριοπόλ δηλ. Γρηγοριούπολη, η πόλη του Γρηγόρη. Ασφαλώς πρόκειται για τον περίφημο Γρηγόρη Ποτέμκιν, στρατάρχη της Αικατερίνης της Μεγάλης αυτοκράτειρας Πασών των Ρωσσιών, ο οποίος απέσπασε την περιοχή από την Τουρκική αυτοκρατορία με την συνθήκη του Ιασίου το 1792. Ο Ποτέμκιν και σήμερα τιμάται στην Υπερδνειστερία, που δώσει το όνομά του στη σχολή δοκίμων του υπουργείου εσωτερικών της χώρας. Εκτός από εραστής της αυτοκράτειρας ήταν και ικανός διπλωμάτης και πολιτικός, με το όνομά του να περνά στην αθανασία από σπόντα, χάρις στην ταινία σταθμός του Αινζενστάιν "το θωρηκτό Ποτέμκιν". Είναι ενδιαφέρον πως σε τηλεοπτική ρωσική σειρά που προβλήθηκε σε κρατικό κανάλι σχετικά με την Αικατερίνη, όλες οι ιστορικές αυτές λεπτομέρειες περιεγράφηκαν λεπτομερώς, ακόμη και της προσωπικής ονοματοδοσίας. Αθάνατος!
ΑπάντησηΔιαγραφή