Ασκήσεις θάρρους για τον Αν. Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Τσιρώνη

της Ορνιθολογικής Εταιρείας

  
Για άλλη μια χρονιά, η κυνηγετική περίοδος ξεκίνησε οριζόμενη από μια Ρυθμιστική Απόφαση υπογεγραμμένη μεν από τον Αναπληρωτή Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Τσιρώνη, υπαγορευμένη δε από την Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας.  Δυστυχώς, για δεύτερη φορά στη θητεία του Υπουργού, η Ρυθμιστική φαίνεται να ορίζεται από ισχυρές πολιτικές πιέσεις, χωρίς να διασφαλίζει την προστασία ούτε των ειδών που θηρεύονται ούτε, φυσικά, και όλων των υπολοίπων ειδών πουλιών.

Κατά παράβαση της ευρωπαϊκής και εθνικής νομοθεσίας, το κυνήγι των πουλιών συνεχίζει να μην έχει ενιαία λήξη, ενώ εξακολουθεί να ασκείται την περίοδο που ορισμένα είδη έχουν ήδη ξεκινήσει το μεταναστευτικό τους ταξίδι προς τις περιοχές αναπαραγωγής τους.

Η φετινή χρονιά ωστόσο φαινόταν στην αρχή να είναι διαφορετική, καθώς για πρώτη φορά το Υπουργείο Περιβάλλοντος με πρωτοβουλία του κ. Τσιρώνη προέβη στον Εθνικό Διάλογο για το Κυνήγι. Ο περίφημος διάλογος απεδείχθη περίτρανα προσχηματικός, καθώς σε αντίθεση με τη ριζική αναδιαμόρφωση του συστήματος θήρας που είχε αρχικά εξαγγελθεί, κατέληξε στη διατύπωση γενικών γνωμοδοτήσεων και όχι σε νομοθετικές ρυθμίσεις.

Στο ίδιο πνεύμα ενεργοποιήθηκε και το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών του Υπουργείου, το οποίο κάλεσε αρμόδιους φορείς προς σύσκεψη, ώστε να γνωμοδοτήσει με τη σειρά του για το θέμα προς τον Υπουργό. Το εν λόγω Συμβούλιο, παρά το κύρος, τη γνώση και την εμπειρία που θεωρητικά διαθέτει, εισηγήθηκε να διατηρηθούν οι κλιμακωτές ημερομηνίες λήξης θήρας για τα υδρόβια πουλιά και τις τσίχλες χωρίς καμία τεκμηρίωση, παρά μόνο με την προφορική επιβεβαίωση από τους κυνηγούς ότι «δεν υπάρχει πρόβλημα».  Το πιο παράδοξο μέτρο βέβαια, υπήρξε  η λήξη της θήρας της Ασπρομέτωπης Χήνας 10 ημέρες νωρίτερα, με το σκεπτικό ότι συγχέεται, κάτι που ισχύει, με τη Νανόχηνα, το πιο απειλούμενο υδρόβιο πουλί της Ευρώπης. Το κυνήγι της Νανόχηνας απαγορεύεται στη χώρα, συνεπώς, εάν η πολιτεία όντως ενδιαφέρονταν ουσιαστικά για την προστασία της, θα έπρεπε να απαγορεύσει το κυνήγι της Ασπρομέτωπης Χήνας εντελώς και όχι να θεωρεί ότι το πρόβλημα της σύγχυσης των δύο ειδών ισχύει μόνο για 10 ημέρες.

Μετά το φιάσκο της εν λόγω Ρυθμιστικής βρισκόμαστε σε αναμονή της απόφασης του Υπουργού για το τι μέλλει γενέσθαι με το θέμα της θήρας στον πυρήνα του Εθνικού Πάρκου Αμβρακικού, ενός Υγροτόπου Διεθνούς Σημασίας που περιλαμβάνεται στον κατάλογο των υγροτόπων Ραμσάρ. Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία έχει ήδη από το 2012 τεκμηριωμένα αποδείξει την αρνητική επίδραση της θήρας στην καρδιά του Εθνικού Πάρκου, καθώς προκαλεί μεγάλη όχληση και επηρεάζει τόσο τα θηρεύσιμα όσο και τα προστατευόμενα είδη.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό εκβιασμών και πολιτικών πιέσεων, τις οποίες οι ίδιοι οι κυνηγοί διατυμπανίζουν ότι ασκούν, θα έχει το απαραίτητο θάρρος ο κ. Τσιρώνης, ώστε να λάβει υπόψη του τις υποχρεώσεις της θέσης του, τα επιστημονικά στοιχεία και τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας αλλά και την κοινή λογική ή θα αφήσει το κυνήγι ελεύθερο μέσα στο Εθνικό Πάρκο κάνοντας ακόμη ένα χατίρι στο κυνηγετικό λόμπι;