Τί­να Κά­τσα­ρη: Tὸ κλει­δί

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΡΙΞΕ τὴν μπα­τα­νί­α στὴν κα­ρέ­κλα, ἔ­βγα­λε τὴν τρα­γιά­σκα, τὶς ἀρ­βύ­λες καὶ τί­να­ξε τὰ βά­τα. Χού­φτω­σε μι­σὸ καρ­βέ­λι ψω­μί, ἤ­πι­ε μο­νο­κο­πα­νιὰ μιὰ ρα­κὴ κι ἔ­πε­σε στὸ σο­φὰ δί­πλα στὸ τζά­κι. Ἔ­γει­ρε τὸ μπρά­τσο στὸ πά­τω­μα κι εἶ­δα πὼς κου­βα­λοῦ­σε μιὰ κα­δέ­να μὲ κλει­δὶ στὸν ὕ­πνο. Ἔ­βα­λε τ’ ἄλ­λα κλει­διὰ σὲ μιὰ πρό­κα στρα­βή, μὰ τό ’­να τὸ  σι­γού­ρε­ψε στὴν κα­δέ­να. Δὲν ἦ­ταν οὔ­τε με­γα­λύ­τε­ρο οὔ­τε μι­κρό­τε­ρο, δὲν εἶ­χε σκά­λι­σμα πε­ρί­ερ­γο. Κου­κου­λώ­θη­κα μιὰ κου­βέρ­τα στὸ σο­φὰ δί­πλα του κι ἔ­κα­να πὼς δι­ά­βα­ζα, μὰ τὸ ρο­χα­λη­τὸ μοῦ ’­κο­βε τὴν ἀ­νά­σα. Σὰν ξύ­πνη­σε, μπῆ­κε στὴν κά­μα­ρη κι ἐ­γὼ πα­ρα­φύ­λα­ξα μὴ μὲ δεῖ. Ἔ­βγα­λα τὶς παν­τό­φλες, τέν­τω­σα τὸ λαι­μὸ μπὰς καὶ δῶ ἀ­π’ τὸ πα­ρά­θυ­ρο τῆς πόρ­τας ν’ ἀ­νοί­γει μὲ τὸ κλει­δὶ κά­τι στὴν κά­μα­ρη.

        Μὲ τὸν πα­τέ­ρα δὲν παί­ζα­με, οὔ­τε μ’ ἔ­βα­ζε νὰ ὁ­δη­γῶ τὸ τρα­κτέρ, οὔ­τε πο­τὲ κα­βά­λη­σα μιὰ μη­χα­νὴ πού ’­χε ἀ­φη­μέ­νη στὴν αὐ­λὴ ἀ­π’ ὅ­ταν φύ­γα­νε οἱ Γερ­μα­νοὶ οὔ­τε μὲ μά­θαι­νε στὰ κτή­μα­τα. Ὁ πα­τέ­ρας δὲν μὲ χά­ι­δευε οὔ­τε μοῦ ’­λε­γε ἱ­στο­ρί­ες, τὸν πό­λε­μο δὲν ἤ­θε­λε νὰ τὸν θυ­μᾶ­ται. Δὲν εἶ­χε κομ­πο­λό­ι, δα­χτυ­λί­δι χον­τρὸ στὸ μι­κρὸ δά­χτυ­λο. Μιὰ μέ­ρα ὁ πα­τέ­ρας ἀρ­ρώ­στη­σε καὶ πέ­θα­νε. Σ’ ἕ­να κομ­μά­τι χαρ­τί, στὴν τσέ­πη τοῦ γι­λέ­κου, ἔ­λε­γε: «Γι­έ μου, τὸ κλει­δὶ τό ’­χε κά­πο­τε ἕ­νας λο­χί­ας Γερ­μα­νός. Σὰν ξε­ψύ­χα­γε μοῦ τό ’­δω­σε. Ἔ­σπα­σα τὸ κε­φά­λι μου για­τί, μὰ ἀ­πάν­τη­ση δὲν πῆ­ρα. Στὸ ἑ­ξῆς φύ­λα­γέ το ἐ­σύ».

        Ἔ­βα­λα τὸ κλει­δὶ στὴν κλει­δω­νιὰ στὰ συρ­τά­ρια τῆς κά­μα­ρης, στὸ μπα­οῦ­λο δί­πλα στὸ σο­φὰ καὶ στὸ τε­νε­κε­δέ­νιο κου­τὶ στὴν πα­ράγ­κα, στὸ κτῆ­μα. Τό­σος σα­μα­τὰς γιὰ ἕ­να κλει­δί, ποὺ δὲν κλεί­δω­νε τί­πο­τα, εἶ­πα. Μό­νο με­τὰ ἀ­πὸ χρό­νια φό­ρε­σα κι ἐ­γὼ τὸ κλει­δί.

Πη­γή (ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ): Πρώ­τη δη­μο­σί­ευ­ση.

Τί­να Κά­τσα­ρη (Αθήνα, 1978). Σπούδασε φιλολογία. Εἶναι φοιτήτρια στὸ Μεταπτυχιακὸ Πρόγραμμα Δημιουργικῆς Γραφῆς τοῦ Πανεπιστημίου Δυτικῆς Μακεδονίας. Διηγήματά της ἔχουν δημοσιευτεί στὴ συλλογική ἔκ­δοση Ὁδὸς Δημιουργικῆς Γραφῆς 2 (ἐκδ. Ὀσελότος, Ἀθήνα 2013).